Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΑΡΑ ΣΠΑΝΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ΄ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ. Αριστοτέλης
26 Δεκεμβρίου 2008
"ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑΜΕ… ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΑΝ"!!!!!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=8721&catid=55#8721
"ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑΜΕ… ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΑΝ".
Αν μου κάνετε την τεράστια χάρη να πιστέψετε στις υπερβολικές ιστορίες που θα σας αφηγηθώ, τότε εσείς, και όχι εγώ, θα έχετε την ευθύνη των επιλογών σας! Αν πιστέψετε την πρώτη μου υπερβολή, γιατί θα είμαι εγώ αυτός που θα φταίει μόνο, αν συνεχίσω να σας λούζω με τις φανταστικές υπερβολές μου;
Αν μου κάνετε την τιμή, να δεχθείτε ανεξέλεγκτα ως αληθινό τον ισχυρισμό μου, ότι αληθινοί θεοί και δαίμονες κινούνται συνεχώς γύρω μου, εξασφαλίζοντας σε μένα και τον λαό μου κάθε διευκόλυνση, τότε δεν είμαι εγώ οπωσδήποτε ο κακός που εκμεταλλεύομαι την παχυλή σας ευπιστία! Δεν ξέρω μάλιστα, αν θα είμαι εγώ αυτός που συντηρεί αυτήν την διαφθορά περισσότερο από εσάς, που με τόση χαρά την αποδέχεστε! Και βέβαια δεν θα είμαι ούτε τόσο βλάκας, ώστε να μη σας προτείνω να δεχθείτε τελικά αυτόν τον ανεπανάληπτο, δικό μου θεό, του οποίου της ιστορίες τόσο ανεξέλεγκτα αποδέχεστε, ολοκληρωτικά στην ζωή σας για το... κοινό μας όφελος φυσικά!
Αυτή φαίνεται να είναι χονδρικά η ιστορία της εβραίο-βιβλικής θρησκείας. Δείτε πόσες ουρανομήκεις υπερβολές έχει μέσα η Παλαιά Διαθήκη, και εμείς τις πιστέψαμε όλες! Φταίνε λοιπόν αυτοί που τις έγραψαν, περισσότερο από εμάς που ατελείωτους αιώνες τώρα αναντίρρητα τις πιστεύουμε και τις υπερασπιζόμαστε συχνά με την ζωή μας;
Αιώνες τώρα καθόμαστε αδρανείς, πάνω στα χιλιοειπωμένα ετοιμόρροπα ψεύδη της εβραϊκής Βίβλου. Σε κάθε ευκαιρία μάλιστα και με κάθε επιμέλεια, υμνούμε επαυξάνοντας περιχαρώς την αίγλη της βιβλικής παραδοξολογίας, μπροστά στα ίδια μας τα παιδιά που με αθωότητα καταπίνουν τα δηλητηριασμένα πνευματικά δώρα και τους ξενόφερτους καθωσπρεπισμούς των γωνιών τους!
Το πολιτισμικό επίπεδο ενός λαού, μπορεί κανείς να το ορίσει από την ποιότητα, την πυκνότητα και το είδος των υποψιασμών του. Με το ίδιο σκεπτικό, οι στοιβαγμένες μυθομανίες του ίδιου αυτού λαού, καθορίζουν το υπερβολικό έρμα που τον καθηλώνει.
Μήπως είναι λοιπόν καιρός να αναρωτηθούμε, αν όλες αυτές οι αρχαιο-εβραϊκές ιστορίες, κολλημένες αμετακίνητα στον ορίζοντα των θρησκευτικών ιδεών μας, απέκλεισαν επιτυχώς όλες τις υπόλοιπες υγιείς θρησκευτικές ή άλλες πολιτισμικές εξελίξεις των λαών και ιδιαιτέρως των Ελλήνων; Είναι δυνατόν ένας λαός, να κουβαλάει τόσα ξενόφερτα ψεύδη, στις βασανισμένες ιστορικά πλάτες του, χωρίς αυτό να του στοιχίζει;
Καιρός λοιπόν να αναρωτηθούμε... μήπως μας επιβάλουν την ιουδαϊκή θαυματολατρία;
Ένας λαός όπως ο εβραϊκός, που αιώνες τώρα καυχιέται: «τι τους είπαμε και δεν το πίστεψαν» με την κατάπικρη αυτή ειρωνική δήλωσή του, δηλώνει ξεκάθαρα ότι η ακαταμάχητη υπεροχή του στηρίζεται μονό στην βαθιά πηχτή αφέλεια των αντιπάλων του.
Πράγματι τι μας είπαν και δεν το πιστέψαμε:
Ότι ο θεός τους είναι ο μόνος αληθινός και αξιοσέβαστος Θεός.
Ότι σχίζει θάλασσες, ποτάμια και σταματά τον Ήλιο και την Σελήνη όποτε θέλουν οι φονικοί προφήτες του…
Φωτιά, δηλητήρια, και όλα τα δεινά της γης δεν καταβάλουν τους υποτακτικούς της βιβλικής πίστης!
Ότι με λίγη πίστη θα περπατήσετε πάνω στο νερό!
Ότι αν έχετε την νοημοσύνη ψαριών ή πουλιών ή έστω είστε υπάκουοι σαν τα πρόβατα υπηρετώντας αναντίρρητα του δικούς τους σκοπούς… θα αναληφθείτε ζώντες στους ουρανούς!
Αν τολμήσετε και παρακούσετε στις εντολές τους… ένα μοχθηρό όν, θα σας βασανίζει αιώνια.
Απ’ το αξιολάτρευτο σώμα σας, πρέπει να σβήσετε κάθε φυσική του επιθυμία.
Το αντίτιμο της σωτηρίας σας μικρό και ασήμαντο, απλά αυτοί και μόνον αυτοί έχουν δικαίωμα να ορίσουν ήθη, έθιμα και αιώνιους καθωσπρεπισμούς!
Και τόσα μα τόσα άλλα… Ω δύστυχε Έλληνα, πότε επιτέλους θα υποψιαστείς το βιβλικό δηλητήριο που τόσους αιώνες τώρα σε ποτίζουν.
Ξέχασες τις αφυπνιστικές σου τέχνες…
Την ευέλικτη μαχητικότητά σου…
Την δύναμη και την μεθοδικότητα της αμφισβήτησής σου…
Πάνω απ’ όλα ξέχασες τη πολυσχιδή σου αγάπη για την μητέρα σου τη ΓΗ.
Τι απέγινε η περηφάνια σου δύστυχε Έλληνα; Που πήγε εκείνο το ασίγαστο πείσμα και η αθεράπευτη εμμονή σου στην πατροπαράδοτη πολιτισμογόνο παράδοση πολιτισμού;
Τι απέγινε η δίστομος λογική σου;
Εμπρός… σήκωσε αργά το πόδι σου και κάνε το πρώτο βήμα… αμφισβήτησε με δύναμη τους κατακτητές της ψυχής σου και τους κουρσάρους του σώματος και του πολιτισμού σου. Τους επιδρομείς της ευγενικής σου καρδιάς και της φωτοδότρας ιστορίας σου. Διώξε από μέσα σου τους καταστροφείς του παρελθόντος και τους υπονομευτές του μέλλοντός σου!
Σήκω λοιπόν και περπάτα… αρκετά σύρθηκες πίσω απ’ τα λασπώδη θεολογικά τους ψέματα. Κάνε επιτέλους κάτι… γιατί ο αφανισμός σου πλησιάζει σκοτεινός, ολοκληρωτικός και οδυνηρότερος παρά ποτέ!
Εσύ ήσουν ένα αρχαίο ποτάμι που διέσχιζε περήφανα τις κοιλάδες της ιστορίας δροσίζοντας πανέμορφα φαράγγια, λαούς και πολιτισμικά κατάστεγνες κοιλάδες για να καταλήξεις στην αγκαλιά του πρώτου θεού σου του πανανθρώπινου πνευματικού Ωκεανού. Τώρα είσαι ένα βρώμικο μικρό ρυάκι και οι πηγές σου στερεύουν με κάθε σου υποχώρηση απ’ τις πάτριες αξίες. Τι απέγινες περήφανε Έλληνα; Τι πρέπει να κάνουμε για να σε ξυπνήσουμε απ’ τα ολέθρια εβραϊκά σου όνειρα;
Κάντο για τους ένδοξους προγόνους σου, κάντο για τα παιδιά σου που με τα μάτια γεμάτα δάκρυα σε παρακαλούν να τα σώσεις από την απορία. Κάντο για όλους εκείνους τους φτωχούληδες των λαών που θα στεγνώσουν σα σταφίδες μπροστά στον εβραϊκό λίβα.
Τι περιμένεις; Κοράκια και γύπες σε κυβερνούν και άτιμα σαρκοβόρα σου ξεσκίζουν καθημερινά της σάρκες!
Άσε την ψυχή σου να καθαρίσει από του εβραϊκούς ρίπους. Ξεκίνα τους πνευματικούς ελληνικούς καθαρμούς της έρευνας και της αμφισβήτησης. Βυθίσου ξανά στις κρυστάλλινες πηγές σου. Τις πηγές που ο ίδιος ανακάλυψες αιώνες πριν με το ολόδροσο ιαματικό νερό της αμφισβήτησης.
Χρονιά πολλά σε όλους και καλή χρονιά!
Μ. Καλόπουλος
Υπάρχουν Έλληνες;;;
--------------------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=8712&catid=46#8712
Οι εβραίοι εκαλλιέργησαν τη γη της πίστης. Οι έλληνες εκαλλιέργησαν τη γη της γνώσης. Οι εβραίοι ήσαν δήμιοι, οι έλληνες ήταν οι δικαστές. Οι εβραίοι ήσαν αδίσταχτοι, οι έλληνες ήσαν ευγενικοί.
Για αυτό και νίκησαν οι εβραίοι τους έλληνες.
Εχρησιμοποίησαν σαν όπλο τους βέβαια το χριστιανισμό, ένα νόθο και μυσαρό παρασάρκωμα του σώματος τους, από τους ίδιους απόβλητο, και αφάνισαν την ωραία Ελλάδα. Ότι δεν εκατάφερε η ανδρεία, το κατάφερε ο δόλος. Η κλασική περίπτωση του έλληνα Διγενή.
Ζηλεύγει ο Χάρος, με χωσιά μακρά τονε βιγλίζει,
και λάβωσέ του την καρδιά και την ψυχή του επήρε.
.........................
Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός –δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των νεοελλήνων.
Ένα μόνον δεν γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί `ναι μαγαρισμένες, λεέι.
Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν και εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοια λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε εβραίοι.
Και μην μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη.
Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.
Οι νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα από τους έλληνες . Η μάζα όμως, το m που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το spatium ή s που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των ελλήνων είναι τό χριστιανικό βυζάντιο. Και ο χρόνος ο tempus ή το t που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκειά του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα.
Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών. Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι έλληνες. Και περιμένουν.
Πηγή: Από Γκέμμα, το κύκνειο άσμα του Δημήτρη Λιαντίνη
http://liantinis.gr/
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=8712&catid=46#8712
Οι εβραίοι εκαλλιέργησαν τη γη της πίστης. Οι έλληνες εκαλλιέργησαν τη γη της γνώσης. Οι εβραίοι ήσαν δήμιοι, οι έλληνες ήταν οι δικαστές. Οι εβραίοι ήσαν αδίσταχτοι, οι έλληνες ήσαν ευγενικοί.
Για αυτό και νίκησαν οι εβραίοι τους έλληνες.
Εχρησιμοποίησαν σαν όπλο τους βέβαια το χριστιανισμό, ένα νόθο και μυσαρό παρασάρκωμα του σώματος τους, από τους ίδιους απόβλητο, και αφάνισαν την ωραία Ελλάδα. Ότι δεν εκατάφερε η ανδρεία, το κατάφερε ο δόλος. Η κλασική περίπτωση του έλληνα Διγενή.
Ζηλεύγει ο Χάρος, με χωσιά μακρά τονε βιγλίζει,
και λάβωσέ του την καρδιά και την ψυχή του επήρε.
.........................
Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός –δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των νεοελλήνων.
Ένα μόνον δεν γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί `ναι μαγαρισμένες, λεέι.
Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν και εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοια λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε εβραίοι.
Και μην μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη.
Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.
Οι νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα από τους έλληνες . Η μάζα όμως, το m που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το spatium ή s που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των ελλήνων είναι τό χριστιανικό βυζάντιο. Και ο χρόνος ο tempus ή το t που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκειά του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα.
Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών. Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι έλληνες. Και περιμένουν.
Πηγή: Από Γκέμμα, το κύκνειο άσμα του Δημήτρη Λιαντίνη
http://liantinis.gr/
Το αναποδογύρισμα του συστήματος.Δημήτρης Λιαντίνης.
-----------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&Itemid=32&catid=97&id=7910
Οι χριστιανοί στη ζωή και στα δώρα της αντίταξαν το θάνατο και τη θυσία. Στον κόσμο των αισθήσεων και των χειροπιαστών πραγμάτων αντιπρότειναν το χάος της φαντασίας και τους υποθετικούς λόγους.
Στην υγεία επρόβαλλαν την αδυναμία και την αρρώστεια. Στα δρώμενα των Ευαγγελίων πρωταγωνιστές είναι οι χωλοί και οι τυφλοί, οι σεληνιακοί και οι παράλυτοι, οι μουγγοί οι λεπροί, οι δαιμονόβλαβοι και οι πεθαμένοι.
Τυφλοί αναβλέπουσι καί χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται, κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζονται,
λέει ο Λουκάς.
Στον πλούτο αντίταξαν τη φτώχεια. Την αδερφή και τη νύμφη του άγιου Φραγκίσκου. Η καμήλα της ερήμου δεν περνάει την τρύπα της βελόνας, είπανε.
Στην τιμή και τη δόξα απάντησαν με την ασημότητα και την ταπεινοφροσύνη. Οι έσχατοι θα γίνουνε πρώτοι, είπανε. Και οι λιβρέες των υπηρετών πορφύρες και στέμματα. Χαίρε ο βασιλεύς των Ιουδαίων.
Στην περηφάνεια και στο φιλότιμο προβάλλανε τον εξευτελισμό και το ντρόπιασμα. Μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, είπανε.
Στη χάρη του στόματος και στη νοστιμιά της τροφής απάντησαν με τη νηστεία και τις σαρακοστές.
Στη μέριμνα και στην πρόνοια του φρόνιμου, στην ευθύνη της πολιτείας για το αύριο που απαιτεί, στη σοφή δηλαδή προμήθεια του Προμηθέα, αποκρίθηκαν με τις φωνές των πουλιών και τα σινιάλα των δέντρων. Για ιδέστε τα πετεινό του ουρανού, είπανε. Ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν. Και νύχτα μέρα κελαηδούν.
Στην εμορφιά των αισθημάτων και στην ηδονή της ζωής απάντησαν με την τύψη της σάρκας, και τη σπίλωση της σωματικής έκφρασης. Κατασυκοφάντησαν το άνθος της νεότητας. Εγέννησαν από την παρθενία και την αγνότητα τη νεύρωση. Και τα τρυφερά αισθήματα των σωμάτων τα πέταξαν βορά στα συμπόσια των διαβόλων και στον ανεμορούφουλα του δεύτερου κύκλου της Κόλασης.
Στη δύναμη αποκρίθηκαν με την παραίτηση. Το «ευχαριστώ» των αδύνατων το κάμανε θήκη στο σπαθί του ραπίσματος των δυνατών. Ωσάν σε κολαφίσουν στο μάγουλο, είπανε, να τους φιλήσεις το χέρι. Μακάριοι οι πραείς.
Στη χαρά και στη λάμψη του κόσμου, στο μεθύσι της άνοιξης και την ηρωική λευκότη του χιονιού απάντησαν με την κατήφεια και τα μαύρα της χηρείας. Μακάριοι οι πενθούντες, είπανε.
Στην αρετή και την καταλύτρα δύναμη της γνώσης απάντησαν με την αμάθεια και τα σκοτάδια. Εκήρυξαν γενική απεργία του νου δια παντός. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, είπανε. Και φέρανε το Μεσαίωνα που για πολλούς ξαναγύρισε τον κόσμο στο σπηλαιάνθρωπο της Τανζανίας και της Ιάβας. Και το χειρότερο ήρθε η Ιερή Εξέταση και στήθηκε φράγμα πύρας και ύψωμα σκότους απέναντι στην ανθρωπιά και το φως των Τζορντάνο Μπρούνο και των Γαλιλαίων.
Τέλος την πείνα και τη δίψα τη βαφτίσανε λαχτάρα μιας δικαιοσύνης άφαντης, και χορτασμό των πεινασμένων με ομίχλη και όνειρο. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, είπανε.
Δακάνια δηλαδή και στρατηγήματα. Γιατί πείνα και δίψα πρώτα σημαίνει στομάχι και στόμα. Και ύστερα όλα τα άλλα. Κανείς δεν είδε να ρητορεύουν στην Αγορά και να δικάζουν στο Πραιτώριο άνθρωποι με κεφάλια κομμένα.
Μαρτυρία εποχής
Σύμφωνα με μια μαρτυρία της εποχής ο ανθύπατος της επαρχίας Ασίας Άριος Αντωνίνος έμεινε σύξυλος, σαν είδε με πόσο πείσμα οι διωκόμενοι χριστιανοί σπεύδανε εθελοντικά στο θάνατο νια την ιδέα τους.
- Φύγετε από μπροστά μου, άθλια όντα, εκραύγαζε αφρίζοντας. Αν θέλετε σώνει και καλά να πεθάνετε, έχετε γκρεμούς, έχετε σκοινιά!
Βέβαια το θεμέλιο όλου ετούτου του λυσσόδηκτου ενθουσιασμού ήταν το άγριο μίσος των χριστιανών απέναντι στους ρωμαίους, και ο πόθος για εκδίκηση. Πάθη που η κόλαση δεν έφτανε να χωρέσει την ένταση τους.
- Κοιτάτε μας καλά όλους έναν έναν στο πρόσωπο, για να μας αναγνωρίσετε τη μέρα της έσχατης Κρίσης, έλεγε ένας μάρτυρας από την Καρθαγένη στους εθνικούς σε μια σκηνή σφαγής των χριστιανών.
Το επεισόδιο καταδηλώνει έκτυπα ότι κανένας απόστολος του μίσους μέσα στο ανθρώπινο γένος δεν θα μπορούσε να δείξει μεγαλύτερο μίσος για τον άνθρωπο. Οι μεταγενέστερες εποχές και μέχρι σήμερα μιλούν για ένα μίσος που το λένε μίσος θεολογικό.
Odium theologicum
Άλλωστε δεν είναι να λησμονούμε ότι τη φριχτότερη κόλαση σε μαρτύρια και σε τιμωρίες του ανθρώπου την έπλασαν οι χριστιανοί. Οι διδάσκαλοι της αγάπης.
Απόσπασμα από το έργο του Δημήτρη Λιαντίνη: Πολυχρόνιο - Στοά και Ρώμη Β' ΜΕΡΟΣ
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&Itemid=32&catid=97&id=7910
Οι χριστιανοί στη ζωή και στα δώρα της αντίταξαν το θάνατο και τη θυσία. Στον κόσμο των αισθήσεων και των χειροπιαστών πραγμάτων αντιπρότειναν το χάος της φαντασίας και τους υποθετικούς λόγους.
Στην υγεία επρόβαλλαν την αδυναμία και την αρρώστεια. Στα δρώμενα των Ευαγγελίων πρωταγωνιστές είναι οι χωλοί και οι τυφλοί, οι σεληνιακοί και οι παράλυτοι, οι μουγγοί οι λεπροί, οι δαιμονόβλαβοι και οι πεθαμένοι.
Τυφλοί αναβλέπουσι καί χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται, κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζονται,
λέει ο Λουκάς.
Στον πλούτο αντίταξαν τη φτώχεια. Την αδερφή και τη νύμφη του άγιου Φραγκίσκου. Η καμήλα της ερήμου δεν περνάει την τρύπα της βελόνας, είπανε.
Στην τιμή και τη δόξα απάντησαν με την ασημότητα και την ταπεινοφροσύνη. Οι έσχατοι θα γίνουνε πρώτοι, είπανε. Και οι λιβρέες των υπηρετών πορφύρες και στέμματα. Χαίρε ο βασιλεύς των Ιουδαίων.
Στην περηφάνεια και στο φιλότιμο προβάλλανε τον εξευτελισμό και το ντρόπιασμα. Μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, είπανε.
Στη χάρη του στόματος και στη νοστιμιά της τροφής απάντησαν με τη νηστεία και τις σαρακοστές.
Στη μέριμνα και στην πρόνοια του φρόνιμου, στην ευθύνη της πολιτείας για το αύριο που απαιτεί, στη σοφή δηλαδή προμήθεια του Προμηθέα, αποκρίθηκαν με τις φωνές των πουλιών και τα σινιάλα των δέντρων. Για ιδέστε τα πετεινό του ουρανού, είπανε. Ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν. Και νύχτα μέρα κελαηδούν.
Στην εμορφιά των αισθημάτων και στην ηδονή της ζωής απάντησαν με την τύψη της σάρκας, και τη σπίλωση της σωματικής έκφρασης. Κατασυκοφάντησαν το άνθος της νεότητας. Εγέννησαν από την παρθενία και την αγνότητα τη νεύρωση. Και τα τρυφερά αισθήματα των σωμάτων τα πέταξαν βορά στα συμπόσια των διαβόλων και στον ανεμορούφουλα του δεύτερου κύκλου της Κόλασης.
Στη δύναμη αποκρίθηκαν με την παραίτηση. Το «ευχαριστώ» των αδύνατων το κάμανε θήκη στο σπαθί του ραπίσματος των δυνατών. Ωσάν σε κολαφίσουν στο μάγουλο, είπανε, να τους φιλήσεις το χέρι. Μακάριοι οι πραείς.
Στη χαρά και στη λάμψη του κόσμου, στο μεθύσι της άνοιξης και την ηρωική λευκότη του χιονιού απάντησαν με την κατήφεια και τα μαύρα της χηρείας. Μακάριοι οι πενθούντες, είπανε.
Στην αρετή και την καταλύτρα δύναμη της γνώσης απάντησαν με την αμάθεια και τα σκοτάδια. Εκήρυξαν γενική απεργία του νου δια παντός. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, είπανε. Και φέρανε το Μεσαίωνα που για πολλούς ξαναγύρισε τον κόσμο στο σπηλαιάνθρωπο της Τανζανίας και της Ιάβας. Και το χειρότερο ήρθε η Ιερή Εξέταση και στήθηκε φράγμα πύρας και ύψωμα σκότους απέναντι στην ανθρωπιά και το φως των Τζορντάνο Μπρούνο και των Γαλιλαίων.
Τέλος την πείνα και τη δίψα τη βαφτίσανε λαχτάρα μιας δικαιοσύνης άφαντης, και χορτασμό των πεινασμένων με ομίχλη και όνειρο. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, είπανε.
Δακάνια δηλαδή και στρατηγήματα. Γιατί πείνα και δίψα πρώτα σημαίνει στομάχι και στόμα. Και ύστερα όλα τα άλλα. Κανείς δεν είδε να ρητορεύουν στην Αγορά και να δικάζουν στο Πραιτώριο άνθρωποι με κεφάλια κομμένα.
Μαρτυρία εποχής
Σύμφωνα με μια μαρτυρία της εποχής ο ανθύπατος της επαρχίας Ασίας Άριος Αντωνίνος έμεινε σύξυλος, σαν είδε με πόσο πείσμα οι διωκόμενοι χριστιανοί σπεύδανε εθελοντικά στο θάνατο νια την ιδέα τους.
- Φύγετε από μπροστά μου, άθλια όντα, εκραύγαζε αφρίζοντας. Αν θέλετε σώνει και καλά να πεθάνετε, έχετε γκρεμούς, έχετε σκοινιά!
Βέβαια το θεμέλιο όλου ετούτου του λυσσόδηκτου ενθουσιασμού ήταν το άγριο μίσος των χριστιανών απέναντι στους ρωμαίους, και ο πόθος για εκδίκηση. Πάθη που η κόλαση δεν έφτανε να χωρέσει την ένταση τους.
- Κοιτάτε μας καλά όλους έναν έναν στο πρόσωπο, για να μας αναγνωρίσετε τη μέρα της έσχατης Κρίσης, έλεγε ένας μάρτυρας από την Καρθαγένη στους εθνικούς σε μια σκηνή σφαγής των χριστιανών.
Το επεισόδιο καταδηλώνει έκτυπα ότι κανένας απόστολος του μίσους μέσα στο ανθρώπινο γένος δεν θα μπορούσε να δείξει μεγαλύτερο μίσος για τον άνθρωπο. Οι μεταγενέστερες εποχές και μέχρι σήμερα μιλούν για ένα μίσος που το λένε μίσος θεολογικό.
Odium theologicum
Άλλωστε δεν είναι να λησμονούμε ότι τη φριχτότερη κόλαση σε μαρτύρια και σε τιμωρίες του ανθρώπου την έπλασαν οι χριστιανοί. Οι διδάσκαλοι της αγάπης.
Απόσπασμα από το έργο του Δημήτρη Λιαντίνη: Πολυχρόνιο - Στοά και Ρώμη Β' ΜΕΡΟΣ
Που πήγαν οι κουκουλοφόροι;;;Διακοπές για...ξεκούραση!!!
Που πήγαν τα..."παιδιά";
Σκόρπισαν σαν του λαγού τα λαγόπουλα!!!!!
Άλλοι για...τα χωριά τους,άλλοι για τις...πόλεις τους και οι..."άλλοι" για τις πατρίδες τους.....!!!
Διακοπές γαρ,λόγω των..."χριστουγεννιάτικων" και πρωτοχρονιάτικων εορτών!!!!!
Έβγαλαν τις κουκούλες,φόρεσαν τα καλά τους και μαζί με τη...μαμά τους,πάνε σαν καλά χριστιανόπουλα κάθε μέρα στην...εκκλησία!!!!!!!
Εκεί θα μάθουν και θα εκπαιδευτούν ώστε να είναι καλοί...χριστιανοί και να εφαρμόζουν..."τας εντολάς",όπως παρακάτω:
["Eν τη αποκαλύψει του Kυρίου Iησού ... εν πυρί φλογός, διδόντος εκδίκησιν τοις μη ειδόσι Θεόν και τοις μη υπακούουσι τω ευαγγελίω του Kυρίου ημών Iησού Xριστού, οίτινες δίκην τίσουσιν όλεθρον αιώνιον...".B' προς Θεσσαλονικείς 1 (7-9)]
Και θα ακούσουν πάλι το λόγο του..."Κυρίου τους",να τους λέει:
[¨Μή νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γήν.Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν.ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής.και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.¨ (Ματθ.Ι΄34)]
ΕΡΡΩΣΘΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΚΟΝ ΕΝΙΑΥΤΟΝ.
Σκόρπισαν σαν του λαγού τα λαγόπουλα!!!!!
Άλλοι για...τα χωριά τους,άλλοι για τις...πόλεις τους και οι..."άλλοι" για τις πατρίδες τους.....!!!
Διακοπές γαρ,λόγω των..."χριστουγεννιάτικων" και πρωτοχρονιάτικων εορτών!!!!!
Έβγαλαν τις κουκούλες,φόρεσαν τα καλά τους και μαζί με τη...μαμά τους,πάνε σαν καλά χριστιανόπουλα κάθε μέρα στην...εκκλησία!!!!!!!
Εκεί θα μάθουν και θα εκπαιδευτούν ώστε να είναι καλοί...χριστιανοί και να εφαρμόζουν..."τας εντολάς",όπως παρακάτω:
["Eν τη αποκαλύψει του Kυρίου Iησού ... εν πυρί φλογός, διδόντος εκδίκησιν τοις μη ειδόσι Θεόν και τοις μη υπακούουσι τω ευαγγελίω του Kυρίου ημών Iησού Xριστού, οίτινες δίκην τίσουσιν όλεθρον αιώνιον...".B' προς Θεσσαλονικείς 1 (7-9)]
Και θα ακούσουν πάλι το λόγο του..."Κυρίου τους",να τους λέει:
[¨Μή νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γήν.Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν.ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής.και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.¨ (Ματθ.Ι΄34)]
ΕΡΡΩΣΘΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΚΟΝ ΕΝΙΑΥΤΟΝ.