"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".

[...Και αν βέβαια είναι ωραίο κάποιος Έλληνας να είναι και φιλέλληνας,ποιός ξέρει κάποιον άλλο στρατηγό,ο οποίος να μη θέλει να κυριεύσει κάποια πόλη,ενώ νομίζει ότι μπορεί να την εκπορθήσει,ή που να θεωρεί συμφορά τη νίκη σε πόλεμο εναντίον Ελλήνων;Και,όταν του έφεραν την είδηση ότι στη μάχη της Κορίνθου σκοτώθηκαν οχτώ Λακεδαιμόνιοι και περίπου δέκα χιλιάδες εχθροί,εκείνος δεν χάρηκε,αλλά είπε:
"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".
Και όταν οι εξόριστοι Κορίνθιοι του είπαν πως η πόλη ήταν έτοιμη να παραδοθεί σ' αυτούς και του επέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους είχαν την ελπίδα ότι μπορούσαν να κυριεύσουν τα τείχη της,δεν ήθελε να προχωρήσει σε επίθεση,λέγοντας ότι οι ελληνικές πόλεις δεν πρέπει να υποδουλώνονται,αλλά να συνετίζονται."Αν θα εξαφανίσουμε",είπε,"όσους δικούς μας πέφτουν σε σφάλματα,τότε πρέπει να προσέξουμε μήπως δεν θα έχουμε κανέναν για να μας ακολουθήσει,προκειμένου να νικήσουμε τους βαρβάρους".]
(Ξενοφών,ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ Β')