Τάματα,Μνημεία,Εορτές και αφιερώματα των Ελλήνων,στον Μαραθώνα,στις Πλαταιές και στις Θερμοπύλες.

Τα τάματα των Ελλήνων προς τους θεούς της Ελλάδος...για να συνδράμουν στη νίκη,κατά των εισβολέων Περσών με βασιλέα των τον Δαρείον(παρασυρθέντος και προτραπέντος υπό των παρεισάκτων "προφητών",των οποίων τα σχετικά είναι καταγεγραμμένα εν τη βίβλω των και μη επιδεχόμενα αμφισβητήσεως) το 490 προ χ.χ. και τα αφιερώματα και κατ' έτος τελούμεναι Εορταί προς Τιμήν και Μνήμην αιώνιον...

[Το έργον ήτο τωόντι μέγα' η πατρίς ημών επέπρωτο να ίδη πολλάς έτι ενδόξους ημέρας,αλλ' ίσως ουδεμία δύναται ν'αντιπαραβληθή προς ταύτην την εν Μαραθώνι μάχην,καθ' ήν οι Έλληνες πρώτην φοράν νικήσαντες εκ του συστάδην τους Πέρσας,τοσούτω μάλλον ενεθαρρύνθησαν εις τους μετέπειτα αγώνας όσω μία μόνη πόλις είχεν αρκέσει ίνα κατισχύση της πολυαρίθμου εκείνης στρατιάς.Και αν σήμερον,μετά παρέλευσιν δισχιλίων και επέκεινα ετών,μετά θλίψεως μεν αναλογιζόμεθα οίου κλέους ήθελε στερηθή το ελληνικόν όνομα,οίαν ζημίαν ήθελε πάθει η ανθρωπότης,εάν αι Αθήναι,ηττηθείσαι και υποταχθείσαι εις τους Πέρσας,απεστερούντο του μέλλοντος εκείνου,καθ' ό τοσαύτα εμεγαλούργησαν εις άπαντας τους κλάδους της ανθρωπίνης αρετής,γνώσεως και τέχνης,μετ' αγαλιάσεως δε ασπαζόμεθα την μνήμην του κατορθώματος δι' ού ο κόσμος απηλλάγη τοιαύτης συμφοράς,ειμπορούμεν να φαντασθώμεν οποία άρά γε υπήρξε τότε η των Αθηναίων ευφροσύνη.Την ευφροσύνην ταύτην επεδείξατο προ πάντων δια της προς τους θεούς ευγνωμοσύνης.Ο Μιλτιάδης είχε τάξει εις Άρτεμιν την αγροτέραν τοσαύτας αίγας όσοι ήθελον πέσει εχθροί.Η εκτέλεσις της ευχής ταύτης ετροπολογήθη μεν ήδη κατά τι δια ψηφίσματος της Εκκλησίας του δήμου,προσενεγκόντος εις την θεάν κατά την ημέραν της εορτής αυτής θυσίαν αιγών 500,απεφασίσθη δε ότι η αυτή θυσία θέλει επαναλαμβάνεται κατ' έτος την εορτήν ταύτην,εις αιώνιον μνημόσυνον της εν Μαραθώνι νίκης.Αλλά και ο θεός Πάν,ο έφορος των ποιμένων,των ποιμνίων και των εις βοσκήν χρησίμων πεδίων,

"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κων.Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον τρίτον,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Δέκα χρόνια μετά...τα εν Θερμοπύλαις ανεγερθέντα Μνημεία...υπέρ των ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ,αμυνομένων της εισβολής έξι περίπου εκατομμυρίων Ασιατών,του Ξέρξου βασιλέως των(παρασυρθέντος και αυτού υπό του παρεισάκτου εις τα παλάτια του εβραίου Μαρδοχαίου,εξαδέλφου της ΕΣΘΗΡ,την οποία δολίως είχε "σπρώξει" και καταστήσει σύζυγο του Ξέρξου.Τα σχετικά στο βιβλίο "ΕΣΘΗΡ" της..."θεοπνεύστου" βίβλου.)

"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κων.Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον τρίτον,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Και εκατό χρόνια μετά την χ.χ.(χριστιανική...χρονολόγηση)!
[...Οι θεσμοί ούτοι υφίσταντο όχι μόνον εις τας λεγομένας ελευθέρας πολιτείας και χώρας,αλλά εν μέρει και εις αυτά τα τμήματα της Ελλάδος τα οποία υπό το όνομα Αχαία,συνεκρότουν την ρωμαϊκήν επαρχίαν.Ακόμη το αμφικτυονικόν συνέδριον ήτο επιτετραμμένον την προστασίαν του εν Δελφοίς ιερού' ακόμη συνήρχοντο τα συνέδρια των Βοιωτών,των Φωκέων των Αχαιών' ακόμη συνέρρεεν άπασα η Ελλάς εις τα Ολύμπια,εις τα Νέμεα,εις τα Ίσθμια,εις τα Πύθια και ο ελάϊνος των αγώνων στέφανος ελογίζετο ως η υπερτάτη των τιμών ής ηδύνατο να αξιωθή άνθρωπος επί γης' ακόμη επανηγυρίζοντο αι κατά Περσών νίκαι δια θυσιών τελουμένων εν Μαραθώνι και εν Πλαταιαίς,δια λόγων εκφονουμένων εις τα πεδία της μάχης,δι' αγώνων διεξαγομένων περί τους τάφους του Λεωνίδου και του Παυσανίου.Ακόμη ετίμων οι Μεσσήνιοι την μνήμην του ήρωος αυτών Αριστομένους,και οι Σικυώνιοι την μνήμην του ιδρυτού της αχαϊκής συμπολιτείας Αράτου.]
"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Κων.Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον όγδοον,(χριστιανικός Ελληνισμός),κεφ.Α',σελ.52,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

Αυτά τότε...σήμερα;