Με μία λέξη: σίδηρος. Όμως αυτό δεν είναι και το τέλος της ιστορίας. Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε γύρω από το πώς μοιάζει ο πυρήνας της Γης και το πώς σχηματίστηκε.
Αυτό το οποίο ξέρουμε είναι ότι ο πυρήνας αρχίζει σε βάθος 2.890 χιλιομέτρων, και ότι η διάμετρός του είναι 6.800 χιλιόμετρα. Αποτελείται από δύο στρώματα, τον εξωτερικό πυρήνα από λιωμένο σίδηρο και τον στερεό εσωτερικό πυρήνα, ο οποίος αποτελείται από νικέλιο και σίδηρο και έχει σχεδόν το μέγεθος της Σελήνης.
Δεν ήταν βέβαια ο πυρήνας πάντα ίδιος. Αρχικά ο πλανήτης ήταν απλώς ένα τεράστιο συνονθύλευμα χωρίς εμφανή δομή. Τότε τα πιο βαριά στοιχεία, κυρίως σίδηρος και λίγο νικέλιο, κατακάθισαν προς το κέντρο και σχημάτισαν ένα πυρήνα.
Το πότε και το πώς ακριβώς συνέβη αυτό εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συζήτησης. Μια άποψη υποστηρίζει ότι ο πυρήνας σχηματίστηκε ξαφνικά, σαν μια χιονοστιβάδα που κινήθηκε προς το κέντρο. Άλλοι πιστεύουν ότι ο σίδηρος έρευσε αργά αργά προς τα κάτω. Ραδιενεργά ισότοπα που μετρήθηκαν σε ηφαιστειογενή πετρώματα, που προέρχονται βαθιά από τη Γη, δείχνουν ότι ο πυρήνας σχηματίστηκε όταν ο πλανήτης είχε ηλικία ανάμεσα στα 30 και στα 100 εκατομμύρια χρόνια. Πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, στροβιλώδης κίνηση μέσα στον πυρήνα από ρευστό σίδηρο δημιούργησαν ένα μαγνητικό πεδίο. Ύστερα, πριν από περίπου 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια, το κέντρο του πυρήνα ψυχράνθηκε και στερεοποιήθηκε, δημιουργώντας έτσι έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα. Ένα μυστήριο γύρω από τον πυρήνα λύθηκε πρόσφατα. Ήταν γνωστό εδώ και αρκετό καιρό ότι σεισμικά κύματα διαδίδονται πιο γρήγορα στην ανατολική πλευρά του πυρήνα απ΄ ό,τι στη δυτική, κανείς όμως δεν γνώριζε το γιατί. Νέες όμως προσομοιώσεις έδειξαν ότι αυτό κυρίως οφείλεται σε στροβιλιζόμενες δίνες ρευστού σιδήρου στον εξωτερικό πυρήνα, οι οποίες έλκουν προς τα κάτω ψυχρά υλικά γύρω από τα σύνορα με τον μανδύα και τα εναποθέτουν στον στερεό εσωτερικό πυρήνα. Τα τελευταία 300 εκατομμύρια χρόνια οι περισσότερες δίνες σιδήρου βρίσκονταν κάτω από την Ασία, κάνοντας τον εσωτερικό πυρήνα να μεγαλώσει περίπου κατά 100 χιλιόμετρα περισσότερο στην ανατολική πλευρά του σε σχέση με τη δυτική.
Αυτό θα μπορούσε να έχει συνέπειες και για το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο δημιουργείται από τη μεταφορά της θερμότητας και της ενέργειας στον εξωτερικό πυρήνα. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι οι αναταράξεις που προκαλούνται από την αύξηση του εσωτερικού πυρήνα μπορούν, με τον χρόνο, να αποσταθεροποιήσουν το μαγνητικό πεδίο και να το αντιστρέψουν, αναγκάζοντας τον βόρειο και το νότιο μαγνητικό πόλο της Γης να αλλάξουν θέσεις. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο - όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν πολλές φορές - ο πλανήτης θα μείνει προσωρινά απροστάτευτος από τα ενεργητικά σωματίδια που έρχονται από τον Ήλιο, τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο. Θα μας αφήσει δηλαδή χωρίς ασπίδα απέναντι στα μαγνητικά σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Αυτό θα προκαλέσει σίγουρη κατάρρευση στα υπολογιστικά μας συστήματα, και ίσως αποβεί καταστρεπτικό και για την ίδια τη ζωή. Το πότε, όμως, θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο δεν το γνωρίζει κανείς.
Πηγή: New Scientist "Unknown Earth: Our planet's seven biggest mysteries"
Δείτε και τα σχετικά άρθρα Ταξίδι στο κέντρο της Γης Ο πυρήνας της Γης περιστρέφεται ταχύτερα από το φλοιό Ο εσωτερικός πυρήνας της Γης εμφανίζει μια ανισοτροπία στην κατεύθυνση διάδοσης των σεισμικών κυμάτων. Νέες αποκαλύψεις για τον πλανήτη κάτω από τα πόδια μας Ανακαλύφθηκε με τη βοήθεια σεισμικών κυμάτων ότι ο πυρήνας της Γης είναι στερεός
Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΑΡΑ ΣΠΑΝΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ΄ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ. Αριστοτέλης
19 Μαΐου 2009
Εμείς και οι άλλοι
Η Αποθέωση του Ομήρου σε γλυπτό. Μαρμάρινο ανάγλυφο του Αρχίλαου της Πρήνης. 3ος αιώνας π.X., Βρετανικό μουσείο.
Η αντίθεση
Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τα Ομηρικά Έπη όχι μόνο σαν λογοτεχνικά αριστουργήματα και τρόπο ζωής, αλλά δίνοντας σε αυτά και εκπαιδευτική αξία. Ο Έλλην άνθρωπος ήταν ο ομηρικός άνθρωπος.
Στις μέρες μας με την υποβολή του Χριστιανισμού το τοπίο άλλαξε. Την αισθητή διαφορά και την αντίθεση μπορεί την δει κανείς στα ελληνικά Μουσεία. Από την μια η συναρπαστική γιορτή της ζωής και του θανάτου με περιπέτειες, τραγούδια έρωτα, φως, κρασί, πάθος και πολέμους. Από την άλλη,απο τα 363 μ.Χ. , η γιορτή δίνει τη θέση της σε ασκητικούς , συνήθως ντυμένους στα σκούρα γενειοφόρους αγίους, κρύους σαν χιόνι. Μαύρο χιόνι.
Το σκοτάδι νίκησε το φως. Η βυζαντινή εποχή και οι μετέπειτα εποχές είχαν μόλις γεννηθεί.
Στα Μουσεία αμερόληπτος και ακλόνητος μάρτυρας βρίσκονται σιωπηλά οι άψυχοι αυτόπτες
μάρτυρες δυο διαφορετικών εποχών.
Η προειδοποίηση
Ο Λουκάς , ο Μάρκος (και όχι μόνο)
γνωρίζοντας την Ελληνική Γραμματεία δημιούργησαν το δικό τους έπος στα πρωτοχριστιανικά χρόνια μετασχηματίζοντας έτσι τις παραδόσεις των Ιουδαίων, όπως αυτές βρίσκονταν στην βίβλο, την μετάφραση των Εβδομήκοντα. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Ιουλιανού :
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βυζαντινής περιόδου τα αρχαία ελληνικά κείμενα αποτέλεσαν το κύριο μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος. Πολλοί χριστιανοί συγγραφείς έγραψαν σε εξάμετρο, μιμούμενοι τους Έλληνες Εθνικούς...Ο μητροπολίτης του 12ου αιώνα Ευστάθιος (ομηρικός σχολιαστής!) γράφει:
Δυστυχώς όμως το τοπίο άλλαξε.
Όταν οι άνθρωποι μιλούν για σύγκρουση ή θρησκειών πολιτισμών ή θρησκειών , όπως κάνουν αυτή τη στιγμή πολλοί πολιτικοί και πανεπιστημιακοί, μπορεί μερικές φορές να χάσουν το κεντρικό θέμα. Η ανεπάρκεια της θεωρίας αυτής αρχίζει πολύ προτού φθάσουμε στο ερώτημα του αν οι πολιτισμοί και οι θρησκείες συγκρούονται. Κάθε άνθρωπος που αισθάνεται Έλληνας και τουλάχιστον (όχι μόνο) οι ιστορικοί, μακριά από εξαρτήσεις και επηρεασμούς, πρέπει να κάνουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους, υπηρετώντας την επιστήμη και την αλήθεια. Να βρουν και να καταγράψουν τις ευθύνες όλων για όλα, για να μάθει και η νέα γενιά πώς ο Ελληνισμός έφθασε εδώ που έφθασε .
Η αντίθεση
Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τα Ομηρικά Έπη όχι μόνο σαν λογοτεχνικά αριστουργήματα και τρόπο ζωής, αλλά δίνοντας σε αυτά και εκπαιδευτική αξία. Ο Έλλην άνθρωπος ήταν ο ομηρικός άνθρωπος.
Στις μέρες μας με την υποβολή του Χριστιανισμού το τοπίο άλλαξε. Την αισθητή διαφορά και την αντίθεση μπορεί την δει κανείς στα ελληνικά Μουσεία. Από την μια η συναρπαστική γιορτή της ζωής και του θανάτου με περιπέτειες, τραγούδια έρωτα, φως, κρασί, πάθος και πολέμους. Από την άλλη,απο τα 363 μ.Χ. , η γιορτή δίνει τη θέση της σε ασκητικούς , συνήθως ντυμένους στα σκούρα γενειοφόρους αγίους, κρύους σαν χιόνι. Μαύρο χιόνι.
Το σκοτάδι νίκησε το φως. Η βυζαντινή εποχή και οι μετέπειτα εποχές είχαν μόλις γεννηθεί.
Στα Μουσεία αμερόληπτος και ακλόνητος μάρτυρας βρίσκονται σιωπηλά οι άψυχοι αυτόπτες
μάρτυρες δυο διαφορετικών εποχών.
Η προειδοποίηση
Ο Λουκάς , ο Μάρκος (και όχι μόνο)
γνωρίζοντας την Ελληνική Γραμματεία δημιούργησαν το δικό τους έπος στα πρωτοχριστιανικά χρόνια μετασχηματίζοντας έτσι τις παραδόσεις των Ιουδαίων, όπως αυτές βρίσκονταν στην βίβλο, την μετάφραση των Εβδομήκοντα. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Ιουλιανού :
« μας πολεμούν με βέλη φτερωτά από τα φτερά μας, γιατί μας πολεμούν οπλισμένοι με τα δικά μας βιβλία»Χριστιανοί υπέρ Εθνικών
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βυζαντινής περιόδου τα αρχαία ελληνικά κείμενα αποτέλεσαν το κύριο μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος. Πολλοί χριστιανοί συγγραφείς έγραψαν σε εξάμετρο, μιμούμενοι τους Έλληνες Εθνικούς...Ο μητροπολίτης του 12ου αιώνα Ευστάθιος (ομηρικός σχολιαστής!) γράφει:
Οι μύθοι του Ομήρου δεν βρίσκονται εκεί χωρίς λόγο. Είναι σκιές, πέπλα,
ευγενικών σκέψεων...
Δυστυχώς όμως το τοπίο άλλαξε.
Όταν οι άνθρωποι μιλούν για σύγκρουση ή θρησκειών πολιτισμών ή θρησκειών , όπως κάνουν αυτή τη στιγμή πολλοί πολιτικοί και πανεπιστημιακοί, μπορεί μερικές φορές να χάσουν το κεντρικό θέμα. Η ανεπάρκεια της θεωρίας αυτής αρχίζει πολύ προτού φθάσουμε στο ερώτημα του αν οι πολιτισμοί και οι θρησκείες συγκρούονται. Κάθε άνθρωπος που αισθάνεται Έλληνας και τουλάχιστον (όχι μόνο) οι ιστορικοί, μακριά από εξαρτήσεις και επηρεασμούς, πρέπει να κάνουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους, υπηρετώντας την επιστήμη και την αλήθεια. Να βρουν και να καταγράψουν τις ευθύνες όλων για όλα, για να μάθει και η νέα γενιά πώς ο Ελληνισμός έφθασε εδώ που έφθασε .