Eιρήνη η Αθηναία ή Ειρήνη η Εβραία;

[Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος τελειώνει το κεφάλαιό του «Περί της Ειρήνης κρίσεις» (σελ. 417) ως εξής: «Η Ειρήνη δεν περιωρίσθη μόνον εις το ζήτημα των εικόνων, αλλά παρέλυσε τον στρατόν, εθυσίασε τα σπουδαιότερα εξωτερικά του κράτους συμφέροντα, επολλαπλασίασε τα μοναστήρια, κατέστησε την κυβέρνησιν υποχείριον των μοναχών και παρέδωκε τα πράγματα στα χέρια ανδρών ανικάνων και ευνούχων, των οποίων οι καταχρήσεις και οι ραδιουργίες συνετέλεσαν εις την πτώσιν αυτής. (…) Ο αναγνώστης γνωρίζει πλέον τα αποτελέσματα τού πολιτεύματος τής Ειρήνης. Η Μικρά Ασία περιήλθε στην δικαιοδοσία των Αράβων, η Θράκη στην δικαιοδοσία των Βουλγάρων, στην Δύση ιδρύθη νέα ισχυρή αυτοκρατορία, ο πάπας εκυριάρχησε τής μέσης Ιταλίας, το δημόσιον ταμείον έμεινε κενόν και το κράτος έπεσε σε τόση ατονίαν και τέτοιον εξευτελισμόν, ώστε ο ίδιος ο Ταράσιος κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι το καθήκον του ήταν να συντελέση στην καθαίρεσιν τής ανικάνου και θρησκομανούς εκείνης κυβερνήσεως». Ανίκανη και θρησκομανής, ή πράκτορας της Δύσης και του Πάπα;]Ρε τι παιχνίδια παίζει η ζωή!Να έχουμε και σήμερα...Ειρήνες..."Αθηναίες"...!!!

Πώς μία αδίστακτη δολοφόνος προωθήθηκε στο βυζαντινό θρόνο με σκοπό την επαναφορά των εικόνων και την αναστολή μιάς σπουδαίας μεταρρύθμισης. H σχέση της με τον Πάπα.

Η Ειρήνη
Μεγεθύνατε

του Βασιλείου Μαυρομμάτη

     Στο διάβα τής Ιστορίας πλείστοι ιστορικοί με πρωτεργάτες αυτούς τής χώρας μας επιμένουν ψευδεπίγραφα για εκατονταετίες να αποκαλούν τη Ρωμαϊκή Ανατολική χριστιανική αυτοκρατορία ως Βυζάντιο, προσπάθεια, που αποσκοπεί στη δημιουργία τής έννοιας «ελληνικό» ή «εξελληνισμένο». Μέσα στον παράλογο αυτόν εξελληνισμό ακόμα και των αυτοκρατόρων τής Νέας Ρώμης (Nova Roma), εμφανίζεται μία αυτοκράτειρα με το όνομα «Αθηναία» και μάλιστα Ειρήνη «η Αθηναία». Όπως θα δούμε όμως παρακάτω, η αδίστακτη και αιμοβόρα Ειρήνη υπήρξε κατά πάσα πιθανότητα Εβραία στην καταγωγή,  εντεταλμένη να υπερασπίσει τα συμφέροντα τής Δύσης και τού Πάπα, αν και αρχικά φαινόταν να ακολουθεί την γραμμή τής Ορθόδοξης Εκκλησίας και τής μερίδας των «εικονολατρών». Για το «θεάρεστο» έργο της να επαναφέρει την κυριαρχία των εικονολατρών ανακηρύχθηκε αγία, αλλά αποκαθηλώθηκε αργότερα λόγω τής σχέσης της με τον Πάπα και τη Δυτική Εκκλησία, αφού προσπάθησε να παντρευτεί τον ίδιο τον Καρλομάγνο, τότε αυτοκράτορα τής Δύσης.

   Οι ιστορικοί παρουσιάζουν την Ειρήνη ως πανέμορφη, την οποία διάλεξε ο μεταρρυθμιστής αυτοκράτορας για γυναίκα του εξ αιτίας δήθεν τής ομορφιάς της, παρ΄ όλο που αυτή ήταν κρυφά  υπέρ των εικόνων. Όμορφες γυναίκες όμως, υπήρχαν και στην Κωνσταντινούπολη και στην υπόλοιπη αυτοκρατορία. Άλλοι ήταν οι λόγοι τής επιλογής. Είχαν να κάνουν τόσο με την καταγωγή και των δύο, όσο και με τεράστια άλλα συμφέροντα. Σημειώνεται, ότι η οικογένεια τής Ειρήνης είχε δώσει ακόμα δυό κοπέλες της συζύγους σε βασιλιάδες• μιά ξαδέλφη τής Ειρήνης στο βασιλιά τής Βουλγαρίας, Τελερίγκ, και μιά άλλη συγγενή της στον μετέπειτα αυτοκράτορα, Σταυράκιο.
 
     Σε προηγούμενο άρθρο τής «Ελεύθερης Έρευνας» (βλ.: Ένας αυτοκράτορας “Κοπρώνυμος”, επειδή συγκρούστηκε με την Εκκλησία) είδαμε πώς η προσπάθεια μιας σπουδαίας θρησκευτικής και κοινωνικής μεταρρύθμισης, που πραγματοποιήθηκε στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο) κατά την διάρκεια τού 7ου μ.Χ. αιώνα, στηλιτεύτηκε και συκοφαντήθηκε απ΄ τη σύγχρονη ελληνοχριστιανική ψευδοϊστορία τής χώρας μας και μετονομάστηκε σε «Εικονομαχία».

Η πρώτη επανάκαμψη τής Ορθοδοξίας και των εικονοφίλων

    Το έτος 775 μ.Χ. αυτοκράτορας στέφεται ο γιός τού Κωνσταντίνου Ε΄ (τού δυσφημιζόμενου απ΄ την Εκκλησία ως «Κοπρώνυμου» και «Καβαλλίνου»), Λέων Δ΄ ο Χάζαρος. Ονομάστηκε Χάζαρος, διότι η μητέρα του, Σισάκ, ήταν Τουρανικής (δηλαδή Χαζαρικής καταγωγής). Ο Λέων ήταν...συνεχείστε στην πηγή...