Μπαλάντα του Mackie Messer ( Mack the Knife-ΜΑΚΗΘ) " Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ' γραμμένο το 1928, του Μπέρτολτ Μπρεχτ, στην εποχή δηλαδή όπου το επερχόμενο παγκόσμιο οικονομικό κραχ, απειλούσε τότε και την Ευρώπη.
Υπόθεση του έργου
Το έργο επικεντρώνεται σε ιστορίες της αστικής τάξης. Στο βικτωριανό Λονδίνο, πρωταγωνιστής είναι ο περιβόητος Μακίθ (Μάκι Μέσερ ή Μακ ο Μαχαιροβγάλτης), που παντρεύεται την Πόλι Πίτσαμ.
Στην Πρώτη Πράξη, ο Μπρεχτ παρουσιάζει το μαγαζί του Τζόναθαν Πίτσαμ, του αφεντικού των ζητιάνων του Λονδίνου, στους οποίους πουλάει προστασία, τους εκμεταλλεύεται και διεκδικεί μερίδιο από τα καθημερινά "κέρδη" τους, ασκώντας κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, προβάλλοντας την εικόνα ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν "εμπόριο", ακόμα και η ελεημοσύνη. Ο Πίτσαμ ανακαλύπτει ότι η κόρη του, η Πόλι, που τη θεωρεί ιδιοκτησία του, έχει μπλέξει με τον περιβόητο κακοποιό Μακίθ. Η ίδια η Πόλι εκείνο το βράδυ παντρεύεται το Μακίθ σε ένα σταύλο και διασκεδάζει μαζί με τη συμμορία του, παριστάνοντας την "Τζένη των Πειρατών". Γυρίζοντας σπίτι, ανακοινώνει στους γονείς της το γάμο της, αλλά και το ότι ο αρχηγός της αστυνομίας Τάιγκερ Μπράουν διασκέδασε μαζί τους, καθώς αυτός και ο Μακίθ είναι στενοί φίλοι από το στρατό. Ο γάμος αυτός εξοργίζει τον πατέρα της, ο οποίος πασχίζει να στείλει τον Μακίθ στην κρεμάλα.
Η Πόλι αναφέρει στο Μακίθ τις προσπάθειες του πατέρα της κι αυτός αποφασίζει να φύγει από το Λονδίνο, αφήνοντας διάφορες "δουλειές" στην Πόλι. Πριν φύγει, επισκέπτεται την Τζένι, πρώην αγαπημένη του, χωρίς να ξέρει ότι έχει δεχτεί λεφτά από την κυρία Πίτσαμ για να τον καταδώσει. Παρά τη φιλία του με τον αρχηγό της αστυνομίας Μπράουν, συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή. Εκεί εμφανίζονται η Πόλι μαζί με τη Λούσι, την κόρη του Μπράουν, όπου μεσολαβεί μια σκηνή ζήλιας και τσακωμού. Η Λούσι μηχανορραφεί για την απόδραση του Μακίθ, ενώ ο Πίτσαμ απειλεί τον αστυνόμο Μπράουν ότι θα εξαπολύσει όλους τους ζητιάνους του κατά την τελετή στέψης της βασίλισσας, κάτι που θα στοίχιζε τη θέση του.
Η Τζένι απαιτεί τα χρήματά της από την κυρία Πίτσαμ, η οποία αρνείται. Ο Μπράουν μαθαίνει ότι οι ζητιάνοι έχουν ήδη λάβει θέσεις και ο μόνος τρόπος να σώσει τον ίδιο και τη θέση του στην αστυνομία είναι να συλλάβει και να εκτελέσει το Μακίθ. Ο Μακίθ οδηγείται και πάλι στη φυλακή, αλλά αυτή τη φορά κανείς δεν μπορεί να μαζέψει τόσα χρήματα για να εξαγοράσει τους φύλακες. Λίγο πριν την εκτέλεση, γίνεται η μεγάλη ανατροπή. Καταφτάνει απεσταλμένος της βασίλισσας, η οποία δίνει χάρη στο Μακίθ και του χορηγεί αποζημίωση και ένα κάστρο με τίτλο. Σύσσωμος ο θίασος στο φινάλε τραγουδάει μια παράκληση να μην τιμωρούνται τόσο αυστηρά τα αδικήματα.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΒERTOLT BRECHT
Η σινδόνη φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο της Ιταλίας, στον οποίο πήγε ο Πάπας διότι η σινδόνη εκτίθεται μόνο κάθε 10 χρόνια, εφέτος για πρώτη φορά μετά το 2000, από 10 Απριλίου μέχρι 23 Μαΐου και αναμένονται συνολικά 2.000.000 πιστοί.
Για αυτό τον λόγο πήγε ο Πάπας τώρα στο Τορίνο...
Το 1988, τρεις ανεξάρτητες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, της Αριζόνας και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ελβετίας, κατέληξαν 
στο συμπέρασμα ότι το ύφασμα χρονολογείται από την περίοδο 1290-1390. Με βάση τα αποτελέσματα των ερευνών, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποδέχθηκε ότι η Σινδόνη δεν είναι το σάβανο του Ιησού.
Οι κηλίδες αίματος μπορούν να μας δώσουν περισσότερες πληροφορίες από το DNA αλλά το Βατικανό δεν
επέτρεψε τη δειγματοληψία παρά μόνο για τον τύπο του αίματος! Η
Πως θα φαινόταν για το αν τα χρωμοσώματα Χ και Υ αποδείξουν πως ο υποτιθέμενος Θεάνθρωπος της Σινδόνης ήταν ένας κοινός θνητός καταργώντας την έννοια της Άμωμου Σύλληψης;
Νίκος Σάμιος με πληροφορίες από το metafysiko.gr
Σχετικό θέμα:
· Ιστοσελίδα της Σινδόνης του Τορίνου
Δείτε: Ο Αγαμέμνων είχε και α
υτιά....
Κι οι περισπούδαστοι πισωπατήσαν. 
Αυτός κατέστησε τη χώρα «βληματοδόχη» των διεθνών κερδοσκόπων και έγινε κεκράχτης του ΔΝΤ. Δεν μπορεί να εξηγηθεί η ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα ως εδώ. Κανείς ως τώρα δεν μας εξήγησε με αριθμούς πότε και πως έγινε το κακό. Κανείς δεν μας είπε ποιες είναι ο εναλλακτικές λύσεις . Μας φλόμωσαν στα ψέματα και χάσαμε την εμπιστοσύνη μας. Τώρα υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ της χούντας G.A.P και του λαού. Η χούντα Παπανδρέου έχει αυτοαναιρεθεί διότι συνεργάζεται με τους ξένους εισβολείς για να μας περάσει τα πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα και την απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας και της ακεραιότητος της πατρίδος . Μια χώρα μπορείς να την υποτάξεις, είτε με τα όπλα, είτε οικονομικά . Ο Ανδρέας Παπανδρέου έμαθε τους Έλληνες να ζουν με δανεικά, ενώ παράλληλα διέδωσε την διαφθορά και συναλλαγή στο δημόσιο βίο. Οι κυβερνήσεις που επακολούθησαν (Μητσοτάκη, Σημίτη και Καραμανλή) χρέωσαν δυσβάστακτα τη χώρα με την δημιουργική λογιστική και με την χαλάρωση των ελέγχων, πράγμα που ενίσχυσε την φοροδιαφυγή, φοροκλοπή, διαπλοκή με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους . Τη χαριστική βολή έδωσε το «μεγάλο φαγοπότι»:
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 60 εκατ. χρυσά φράγκα του 1833, το ύψος των εθνικών δανείων σε χρυσό στις 31 Δεκεμβρίου 1898 έφτασε, μετά τις καταβολές των τόκων, στα 620 εκατομμύρια! Το ποσό αυτό σχηματίστηκε ανάμεσα στα έτη 1881 και 1898, δηλαδή σε περίπου 17 χρόνια.
Στην μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας από τη χρεοκοπία του 1893 στην ανασυγκρότηση του 1909, έγινε η επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου- ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος (ΔΟΕ τότε, ΔΝΤ τώρα), που θα εισέπραττε για λογαριασμό των δανειστών τους φόρους από τα είδη του μονοπωλίου (πετρέλαιο, αλάτι, σμύριδα, σπίρτα, καπνός, σιγαρόχαρτα και παιγνιόχαρτα), καθώς επίσης τα τέλη χαρτοσήμου μαζί με τους δασμούς του τελωνείου στον Πειραιά- τον Φεβρουάριο του 1898.
Θα χρειαζόταν να περάσουν 80 ολόκληρα χρόνια και να φθάσουμε στο 1978, για να καταργηθεί ο έλεγχος του ΔΟΕ. Και άλλα 32 για να επανεμφανισθεί....
Πηγή: Πληροφορίες από την Ελευθεροτυπία
