Ήρθε ο καιρός να ξαναγίνει,ο φοβερός ο πόλεμος ανάμεσα στον Δία και τον Τυφωέα...

Ήρθε ο καιρός να ξαναγίνει,ο φοβερός ο πόλεμος ανάμεσα στον Δία και τον Τυφωέα...

Σαν τότε,εκεί στο απώτατο παρελθόν,που είχε καταφέρει ο Τυφωεύς να κλέψει του Διός τα όπλα!

Δόλο σκαρφίστηκε ο Ζεύς,να του τα ξαναπάρει,ζητώντας τη βοήθεια του αδελφού της Κάδμου,εκείνης της πανέμορφης,της κάλλιστης Ευρώπης.Του τραγοπόδη Πάνα είχε την αρωγή και του αρχέγονου του Έρωτα.

Για την Ελλάδα φοβόταν πιο πολύ...

"Φοβάμαι πιο πολύ για την Ελλάδα,που γεννά μύθους,μήπως κάποιος

από τους Αχαιούς αποκαλέσει τον Τυφωέα βροχοποιό και βασιλιά του ουρανού

ή υπέρτατο χρησιμοποιώντας το δικό μου όνομα."

Τον νίκησε τον Τυφωέα,τότε χιλιάδες χρόνια πριν και πέρασαν αιώνες,μέχρι που πάλι κατάφερε ο τρομερός Τυφώνας,να κλέψει ξανά τις αστραπές και τις βροντές,του Δία τους πανίσχυρους κεραυνούς!Κι ο φόβος του Δία,για την Ελλάδα,έγινε αληθινός.Τον Τυφωέα,οι Έλληνες,βροχοποιό και βασιλιά και υπέρτατο του ουρανού αποκάλεσαν...Αυτόν τον ψευτοΔία...

Κύλισε ο χρόνος κι ο πόλος ο περιστρεφόμενος έφτασε ξανά στο ίδιο σημείο,να ξαναγίνει ο πόλεμος...Τα όπλα του ζητά και θέλει να ξαναπάρει ο Ζεύς,απ' τον πανούργο και παμπόνηρο,τον δόλιο Τυφωέα...

Πλάτων Πισατίδης

Γιατί...

(...Δεν έμελλε ο Τυφωεύς να κατέχει τα όπλα του Δία.

Αφού εισήλθε ο Κρονίδης Ζεύς μαζί με τον τοξοφόρο Έρωτα

στον περιστρεφόμενο πόλο έφτασε και συνάντησε 

τον περιπλανώμενο Κάδμο,που ανήσυχα έψαχνε στο βουνό

και μηχανεύτηκε μια κοινή πανουργία,για να κόψει

το νήμα της μαύρης Μοίρας του Τυφωέα.

Τότε ο συνοδοιπόρος του παντοκράτορα Δία,ο αιγοβοσκός Πάνας

του έδωσε βόδια και πρόβατα και κοπάδια αιγών με ωραία κέρατα.

Έκτισε πάνω στο δάπεδο μία καλύβα από καλάμια πλέκοντάς τα

σε ελικοειδείς δεσμούς και με κάποια άγνωστη μορφή έντυσε

το σώμα του Κάδμου με ποιμενικό μανδύα και κάλυψε τον ψεύτικο βοσκό

με απατηλό ένδυμα.

Φέρνοντας στον έμπειρο Κάδμο μία δολερή φλογέρα

την έδωσε ως καθοδηγήτρια στην εξολόθρευση του Τυφωέα.

Κι αφού κάλεσε ο Ζεύς τον ψεύτικο βοσκό και τον φτερωτό ηνίοχο

του ανθρώπινου γένους,τους ανακοίνωσε από κοινού την επιθυμία του'

"Κάδμε,φίλε μου,παίξε με τη φλογέρα και ο ουρανός θα γίνει καθαρός.

Αν καθυστερήσεις,ο Όλυμπος θα μαστιγώνεται.Γιατί ο Τυφωεύς

έχει οπλιστεί με τα δικά μου ουράνια όπλα.Μόνο η αιγίδα μου έχει απομείνει.

Αλλά τι μπορεί να κάνει η αιγίδα μου συναγωνιζόμενη τον κεραυνό του Τυφωέα;

Φοβάμαι μήπως γελάσει ο γέροντας Κρόνος,θαυμάζω τον γενναίο Ιαπετό

που αντιστέκεται στη βία που κρατά ψηλά το κεφάλι'

Φοβάμαι πιο πολύ για την Ελλάδα,που γεννά μύθους,μήπως κάποιος

από τους Αχαιούς αποκαλέσει τον Τυφωέα βροχοποιό και βασιλιά του ουρανού

ή υπέρτατο χρησιμοποιώντας το δικό μου όνομα.

Γίνε αγελαδάρης για μία μόνο ημέρα,σώσε τον ποιμένα του Κόσμου παίζοντας παράφρονα

με την ποιμενική φλογέρα σου,για να μην ακούσω τον ήχο του Τυφωέα,

που συγκεντρώνει τα σύννεφα μήτε τη βροντή του ψευτοΔία,αλλά 

για να τον σταματήσω να μάχεται με την αστραπή και να ρίχνει τον κεραυνό.

Κι αν σου έλαχε το αίμα του Διός και της Ιούς από το γένος του Ινάχου,

γοήτευσε με την αλεξίκακη μελωδία της πανούργας φλογέρας σου

τον νου του Τυφωέα.

Τότε εγώ σε σένα θα δώσω διπλά δώρα άξια του κόπου σου.

Εσένα,δηλαδή,θα κάνω σωτήρα της αρμονίας του Κόσμου και σύζυγο της Αρμονίας.

Και συ,πρωτόσπορη αιτία του γάμου,που φέρνει τέλειους απογόνους,

τείνε,Έρωτα με τα τόξα σου και ο Κόσμος δεν θα περιπλανιέται πιά.

Αν εξαρτώνται όλα από σένα,ποιμένα που προάγεις την αγάπη για τη ζωή,

ρίχνε το ένα βέλος μετά το άλλο,για να σώσεις τα πάντα.

Γεμάτος φλόγα,να αγωνιστείς ενάντια στον Τυφωέα και οι φλογεροί κεραυνοί

από το δικό σου στο δικό μου χέρι θα επιστρέψουν.

Πανδαμάτορα,ένα βέλος σου ρίξε από τη φωτιά σου και θα εξαπατήσει με τη γοητεία του,

αυτόν που δε νίκησε ο Κρονίδης.

Και ας αποκτήσει τέτοια μανία από τη μεθυστική μελωδία του Κάδμου,

όσο πόθο είχα εγώ για το ερωτικό σμίξιμο με την Ευρώπη."

Αφού είπε αυτά,όρμησε όμοιος με ταύρο με κέρατα

εκεί στο όρος που ονομάστηκε από αυτόν Ταύρος...)

http://www.hs-augsburg.de/~harsch/graeca/Chronologia/S_post05/Nonnos/non_di01.html

ΝΟΝΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ

[...- οὐδὲ Τυφωεὺς
μέλλεν ἔτι κρατέειν Διὸς ἔντεα· τοξοφόρωι γὰρ
Ζεὺς Κρονίδης σὺν Ἔρωτι πόλον δινωτὸν ἐάσσας

365

φοιταλέωι μαστῆρι δι᾽ οὔρεος ἤντετο Κάδμωι
πλαζομένωι, ξυνὴν δὲ πολύτροπον ἤρτυε βουλὴν
ῥαψάμενος Τυφῶνι δυσηλακάτου λίνα Μοίρης.
καὶ Διὶ παμμεδέοντι συνέμπορος αἰγίβοτος Πὰν
δῶκε βόας καὶ μῆλα καὶ εὐκεράων στίχας αἰγῶν·

370

πλέξας δ᾽ ἐκ καλάμων καλύβην ἑλικώδεϊ δεσμῶι
πῆξεν ὑπὲρ δαπέδοιο, καὶ ἀγνώστωι τινὶ μορφῆι
ποιμενίην ἐσθῆτα καθαψάμενος χροῒ Κάδμου
εἵμασι μιμηλοῖσι νόθον χλαίνωσε νομῆα·
καὶ δολίην σύριγγα φέρων εἰδήμονι Κάδμωι

375

δῶκε Τυφαονίοιο κυβερνήτειραν ὀλέθρου.
ψευδαλέον δὲ βοτῆρα καὶ ἡνιοχῆα γενέθλης
Ζεὺς καλέσας πτερόεντα μίαν ξυνώσατο βουλήν·

«Κάδμε πέπον, σύριζε, καὶ οὐρανὸς εὔδιος ἔσται·
δηθύνεις, καὶ Ὄλυμπος ἱμάσσεται· ἡμετέροις γὰρ

380

τεύχεσιν οὐρανίοις κεκορυθμένος ἐστὶ Τυφωεύς.
αἰγὶς ἐμοὶ μούνη περιλείπεται· ἀλλὰ τί ῥέξει
αἰγὶς ἐμὴ Τυφῶνος ἐριδμαίνουσα κεραυνῶι; -
δείδια, μὴ γελάσειε γέρων Κρόνος, ἀντιβίου δὲ
ἅζομαι αὐχένα γαῦρον ἀγήνορος Ἰαπετοῖο·

385

δείδια μυθοτόκον πλέον Ἑλλάδα, μή τις Ἀχαιῶν
ὑέτιον Τυφῶνα καὶ ὑψιμέδοντα καλέσσηι
ἢ ὕπατον, χραίνων ἐμὸν οὔνομα. - γίνεο βούτης
ἐς μίαν ἠριγένειαν, ἀμερσινόωι δὲ λιγαίνων
ῥύεο ποιμενίηι σέο πηκτίδι ποιμένα κόσμου,

390

μὴ νεφεληγερέταο Τυφωέος ἦχον ἀκούσω,
μὴ βροντὴν ἑτέροιο νόθου Διός, ἀλλά ἑ παύσω
μαρνάμενον στεροπῆισι καὶ αἰχμάζοντα κεραυνῶι. -
εἰ δὲ Διὸς λάχες αἷμα καὶ Ἰναχίης γένος Ἰοῦς,
κερδαλέης σύριγγος ἀλεξικάκωι σέο μολπῆι

395

θέλγε νόον Τυφῶνος· ἐγὼ δέ σοι ἄξια μόχθων
δώσω διπλόα δῶρα· σὲ γὰρ ῥυτῆρα τελέσσω
ἁρμονίης κόσμοιο καὶ Ἁρμονίης παρακοίτην.

καὶ σύ, τελεσσιγόνοιο γάμου πρωτόσπορος ἀρχή,
τεῖνον, Ἔρως, σέο τόξα, καὶ οὐκέτι κόσμος ἀλήτης. -

400

εἰ πέλεν ἐκ σέο πάντα, βίου φιλοτήσιε ποιμήν,
ἓν βέλος ἄλλο τάνυσσον, ἵνα ξύμπαντα σαώσηις. -
ὡς πυρόεις, Τυφῶνι κορύσσεο, πυρσοφόροι δὲ
ἐκ σέο νοστήσωσιν ἐμὴν ἐπὶ χεῖρα κεραυνοί. -
πανδαμάτωρ, ἕνα βάλλε τεῶι πυρί, θελγόμενον δὲ

405

σὸν βέλος ἀγρεύσειε, τὸν οὐ νίκησε Κρονίων· -
Καδμείης δ᾽ ἐχέτω φρενοθελγέος οἶστρον ἀοιδῆς,
ὅσσον ἐγὼ πόθον ἔσχον ἐς Εὐρώπης ὑμεναίους.»

ὣς εἰπὼν κερόεντι πανείκελος ἔσσυτο ταύρωι,
ἔνθεν ὄρος πέλε Ταῦρος ἐπώνυμον...]