ΣΜΥΡΝΗ 1922 . ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. (βίντεο)
πηγή
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/08/1922.html#ixzz2U60k3cws
Η τραγωδία της καταστροφής της Σμύρνης το 1922.
Η Μικρασιατική καταστροφή.
Ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα από το ΝΑΣΙΟΝΑΛ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚ. Με τίτλο '' Η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών ΄΄.
πηγή
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/08/1922.html#ixzz2U60k3cws
Μεταφορτώθηκε στις 12 Απρ 2011
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΕITE ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟ 1922: ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΘΑΜΜΕΝΟ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.
Ανακάλυψα την ύπαρξη του video απο εδώ:http://sitalkisking.blogspot.com/2011...
Το video το κατέβασα απ' την παρακάτω διεύθυνση και σας το παραδίδω.
http://www.vimeo.com/10069165
Ανακάλυψα την ύπαρξη του video απο εδώ:http://sitalkisking.blogspot.com/2011...
Το video το κατέβασα απ' την παρακάτω διεύθυνση και σας το παραδίδω.
http://www.vimeo.com/10069165
Αυθεντικό Βίντεο απο την καταστροφή της Σμύρνης, το Σεπτέμβριο του 1922.!!!!!!!
ΕΔΩ
Το ακατασίγαστο μίσος που επί αιώνες ο σιωνισμός τρέφει για τον Ελληνισμό, βρήκε την αποκορύφωσή του κατά τη διεξαγωγή της Μικρασιατικής εκστρατείας. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, η οποία γκρέμισε τα όνειρα του Ελληνισμού για την
πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας, οφείλεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στις ραδιουργίες των εβραίων. Ορθότερα δε, κανείς σχεδόν δεν υποψιάζεται ή γνωρίζει ότι η έκβαση της εκστρατείας, ήταν προδιαγεγραμμένη από τον σιωνισμό. Τα όσα αποκαλυπτικά στοιχεία έπονται, τεκμηριώνουν απόλυτα τον ανωτέρω ισχυρισμό, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα τον υποχθόνιο ρόλο του εβραίου, του αιώνιου αυτού μισέλληνα.
Ανέκαθεν οι εβραίοι μετέρχονταν δόλια μέσα για την ηθική, οικονομική, πνευματική αλλά και για την βιολογική εξόντωση του Ελληνισμού. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα επ' αυτού, αποτελεί η διάδοση και εκλαϊκευση των αρχών του Παντουρκισμού από τον εβραίο Χέρμαν Βάμπερυ. Στο βιβλίο του «Εικόνες της Κεντρικής Ασίας» που πρωτοεκδόθηκε το 1868, ο Βάμπερυ ανέπτυσσε τις αρχές του Παντουρκισμού, με εντονότατες ανθελληνικές αιχμές, ενώ η στενή του σχέση με όσους μετέπειτα απετέλεσαν τον πυρήνα των ηγετικών στελεχών των Νεότουρκων, υπήρξε αποφασιστικής σημασίας γεγονός, για την ανάπτυξη του Παντουρκικού φαινομένου, σαφής έκφραση του οποίου, υπήρξε η αναζωπύρωση των επεκτατικών βλέψεων των τούρκων προς την Ελλάδα.
Η Μικρασιατική καταστροφή οφείλεται σε μία σειρά από αίτια. Ανάμεσα στους παράγοντες εκείνους που επισφράγισαν την τραγωδία του 1922, είναι και η έντονη ανάμειξη του εβραϊσμού στην τεράστια ανθελληνική εκστρατεία, η οποία αναπτύχθηκε κατά την Εποποιία των ετών 1919-1922 τόσο στο μέτωπο, στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, όσο και στο εσωτερικό της χώρας, από μαρξιστικούς κύκλους που έπαιζαν ηθελημένα ή αθέλητα, το παιχνίδι των εβραίων. Η υπονόμευση και η αποσταθεροποίηση που οδήγησε στην πτώση του ηθικού του στρατού μας, παράγοντας ο οποίος συνετέλεσε καθοριστικά στη μετέπειτα Μικρασιατική τραγωδία, υπήρξε έργο του Αβραάμ Μπεναρόγια, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, εβραϊκής καταγωγής, στον ιδιαίτερο ρόλο του οποίου θα πραγματοποιηθεί εκτενής αναφορά σε άλλο άρθρο.
Ο Αβραάμ Μπεναρόγια, ο Κοέν και ο Κουν Βεντούρα, άπαντες εβραίοι, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της εποχής, δηλητηρίαζαν κατά το χειρότερο τρόπο την Ελληνική προσπάθεια, μέσω πικρόχολων κειμένων που δημοσίευαν στην εβραϊκή εφημερίδα «Avanti» της Θεσσαλονίκης. Με τη στάση της αυτή, η εβραϊκή κοινότητα που διέμενε στην Ελλάδα, εξέφραζε την υποστήριξή της προς τον ομόφυλό της Κεμάλ, ο οποίος ήταν σιωνιστής, όπως άλλωστε σιωνιστές ετύγχαναν όλα τα ηγετικά στελέχη των Νεότουρκων. Ειδικότερα οι ηγέτες των Νεότουρκων Ταλαάτ και Ενβέρ, ήταν κρυπτοεβραίοι και μέσω των αξιωμάτων που κατείχαν, συνετέλεσαν αποφασιστικά στην υλοποίηση των εβραϊκών σχεδίων, στο προκείμενο ζήτημα.
Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί, ότι όλα τα στελέχη της Επιτροπής των Νεοτούρκων στην Θεσσαλονίκη ήταν εβραίοι. Το τεκτονικό περιοδικό «Ακακία» (Οκτώβριος 1908) αποκαλύπτει ότι η ξένη Στοά «Μακεδονία» με έδρα τη Θεσσαλονίκη, είχε ως διδάσκαλο τον Ιταλοεβραίο Εμ. Καράσο, στην δικαιοδοσία του δε υπάγονταν τρεις ακόμη ξένες στοές, στους κόλπους των οποίων οι Ταλαάτ και Ενβέρ, βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσουν την «Κίνηση Νεότουρκων». Η «Κίνηση Νεότουρκων» τελούσε υπό την προστασία της ιταλικής πρεσβείας, από τυπική άποψη, ενώ τα μέλη της αποτελούνταν εξ' ολοκλήρου από τουρκοεβραίους, μέλη των ανωτέρω ξένων στοών.
Η διείσδυση των εβραίων στον τουρκικό τεκτονισμό κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, δεν υπήρξε γεγονός τυχαίο.Είναι γνωστό ότι την 1η Μαΐου 1909 οι τούρκοι τέκτονες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια και την υποστήριξη των σιωνιστών, ανέδειξαν στο αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας τον Μαχμούντ Ορφί Πασά, όργανο των εβραϊκών επιδιώξεων, το δε Ύπατο Συμβούλιο της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας αποτελούσαν οι Δαυίδ Κοέν, Ραφαέλο Ρίτσι, Ισαάκ Μαρκιόνε, Νίκολα Φόρτε, Τζωρτζ Σούρσοκ και Ιακόμπ Σουχάμι, όλοι τους εβραϊκής καταγωγής. Μέσα από αυτούς τους κύκλους αναδείχθηκε αργότερα ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος με τη βοήθεια των αδελφών του εβραίων, και όχι μόνο, θα συνέτριβε τον Ελληνικό στρατό το 1922...
Ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής επεμβάσεως στην Μικρά Ασία, ήταν ο πρωθυπουργός της Αγγλίας και σιωνιστής Λόυδ Τζωρτζ. Ο Λ. Τζωρτζ όσο «περίεργα» τάχθηκε στο πλευρό των Ελλήνων, άλλο τόσο «περίεργα» τους εγκατέλειψε στην πλέον κρίσιμη στιγμή, γεγονός το οποίο εάν συσχετισθεί με τις σιωνιστικές θέσεις του βρίσκει την εξήγησή του. Αξίζει να τονισθεί ότι ο προσωπικός γραμματέας του Τζωρτζ ήταν ο εβραίος «Σερ» Φίλιπ Σασούουν, ο οποίος... συμπτωματικά ήταν παντρεμένος με την κόρη του τραπεζίτη Ρότσιλντ. Αμφότεροι τελούσαν και μυστικό-σύμβουλοι του άγγλου πρωθυπουργού, ενώ η επίδραση του σιωνιστικού στοιχείου ήταν εντονότερη στη σύνθεση της βρετανικής κυβερνήσεως. Οι υπουργοί του Τζωρτζ Λόρδος Σέσιλ και Λόρδος Ρήντιγκ (κατά εβραϊκόν κόσμον Ισαάκ Μοντ) ήταν απροκάλυπτα σιωνιστές και εκδηλωμένοι μισέλληνες.
Ποιο όμως ήταν το σκεπτικό και οι απώτεροι στόχοι στους οποίους οι σιωνιστές απέβλεπαν με τη Μικρασιατική Εκστρατεία; Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι η Μικρά Ασία είναι πανάρχαια Ελληνική Γη. Παρά τους διωγμούς και τον εκτουρκισμό πολλών αιώνων, το Ελληνικό στοιχείο διέθετε στην περιοχή αυτή μία ισχυρή Εθνολογική βάση. Οι σιωνιστές, έβλεπαν τη μόνιμη Ελληνική παρουσία στην Μικρά Ασία σαν μία θανάσιμη απειλή προς τα συμφέροντά τους. Αφ' ενός δεν ήθελαν για ιδεολογικούς λόγους να δουν την Μεγάλη Ιδέα του Ελληνισμού να πραγματώνεται, αφ' ετέρου μία μεγάλη αλλά αδύναμη Τουρκία, ήταν η περίπτωση του εύκολου θύματος για την οικονομική διείσδυση που ονειρεύονταν. Συνεπώς η Ελληνική παρουσία στα Ιωνικά παράλια και γενικότερα στη Μικρά Ασία έπρεπε να εκλείψει, διότι αποτελούσε πρόσκομμα στην υλοποίηση των σιωνιστικών σχεδίων. Για να επέλθει όμως η εξάλειψή της, έπρεπε να υπάρξει μία βίαιη μετακίνηση ή και αφανισμός του Ελληνικού πληθυσμού, ένας στόχος που μόνο δια της γενοκτονίας έβρισκε την πραγμάτωσή του. Για τη γενοκτονία χρειαζόταν ένα πρόσχημα. Και το πρόσχημα βρέθηκε.
Η Ελλάδα αποφασισμένη να διεκδικήσει δυναμικά τα δίκαιά της στη Μικρά Ασία, υπό την προτροπή της Βρετανίας και γενικά των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, τη διαβεβαίωση των οποίων για αμέριστη συμπαράσταση είχε προηγουμένως εξασφαλίσει, αποβίβασε στρατό το 1919 στη Σμύρνη. Το σχέδιο ήταν πανούργο: Οι σιωνιστές, δια των Μεγάλων Δυνάμεων, τους ηγέτες των οποίων επηρέαζαν και δια του αδελφού τους Ελ. Βενιζέλου, ενέπλεξαν τον Ελληνικό Στρατό σε μία θανάσιμη παγίδα και μαζί του καταδίκασαν τον Ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Μικράς Ασίας.
Ώθησαν τα Ελληνικά στρατεύματα στα βάθη της Μικράς Ασίας παρέχοντάς τους μία εφήμερη βοήθεια και όταν οι συγκυρίες κατέστησαν τις Ελληνικές δυνάμεις τρωτές, επήλθε η κατακόρυφη ενδυνάμωση των Κεμαλικών στρατευμάτων και η συντριβή των Ελλήνων. Και μαζί με τη συντριβή, βρέθηκε η ευκαιρία να σφαγιασθεί ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, με πρόσχημα τα δεινά που υπέστησαν οι τούρκοι από τον Ελληνικό στρατό, κατά τη νικηφόρα προέλασή του στο διάστημα 1919-1922. Η θανάσιμη παγίδα ήταν καλά προσχεδιασμένη...
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για τον οποίο έχει γραφτεί χωρίς να διαψευστεί ότι είναι εβραϊκής καταγωγής, φέρων το επίθετο Μπεν Ζελόν, υπό την παρότρυνση των ομοϊδεατών του, απέστειλε χωρίς καμία υποδομή τα Ελληνικά στρατεύματα στην Μικρά Ασία, καταδικάζοντάς τα σε βέβαιη σφαγή. Αυτός ο καταστροφέας του παγκόσμιου ελληνισμού ήταν και δημοκράτης…
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος δεν είχε κάνει καμία πρόβλεψη, ούτε είχε κάποια εναλλακτική λύση για το ενδεχόμενο καταρρεύσεως του μετώπου... Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πριν επέλθει η Ελληνική συντριβή, ο Βενιζέλος έχασε προσχεδιασμένα τις εκλογές, προκειμένου να αποποιηθεί των βαρύτατων ευθυνών της προαποφασισμένης από τους σιωνιστές τραγωδίας. Είναι βέβαιο ότι εάν ο Βενιζέλος κέρδιζε τις εκλογές, στις οποίες σημειωτέον ότι όλα τα δεδομένα καταδείκνυαν την εκλογική νίκη του, τότε θα συνέβαινε επί της πρωθυπουργίας του η Μικρασιατική καταστροφή και θα ήταν αυτός που θα επωμιζόταν τις συνέπειες της ήττας. Ποιος όμως ήταν ο παράγοντας εκείνος που συνετέλεσε ώστε ο Βενιζέλος να χάσει τις εκλογές, γεγονός παράδοξο και μη φυσιολογικό, αφού μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως θριαμβευτής και το κλίμα τον ευνοούσε;
Στην τεχνητή εκλογική ήττα του, τον βοήθησαν οι εβραίοι ομοϊδεάτες του. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί, ότι ο Βενιζέλος αντλούσε σημαντικό μέρος της εκλογικής του δυνάμεως από το εβραϊκό στοιχείο της Θεσσαλονίκης, γι' αυτό άλλωστε είχε οργανώσει και το κίνημα της Αμύνης με επίκεντρο τη συμπρωτεύουσα. Στις εκλογές λοιπόν που προηγήθηκαν της τραγωδίας, οι εβραίοι σύσσωμοι στράφηκαν φαινομενικά εναντίον του και τον «μαύρισαν», διασώζοντάς τον από την ευθύνη της προσχεδιασμένης επερχόμενης καταστροφής στο Μικρασιατικό μέτωπο...
Για όσους αμφισβητούν τη σιωνιστική πολιτική του Ελ. Βενιζέλου, θα παρατεθούν τα ακόλουθα αδιάψευστα στοιχεία:
Η εβραϊκή στοά της Θεσσαλονίκης «Μπάι - Μπριθ», συνετέλεσε αποφασιστικά την πρόκληση της Μικρασιατικής καταστροφής, δια της οικονομικής βοηθείας που απέστειλε στον Κεμάλ. Ο εβραϊκής καταγωγής Μπρονστάιν (τρότσκυ), ηγέτης της Ρωσίας εκείνη την περίοδο, ενίσχυσε σε εκπληκτικό βαθμό τον Κεμάλ, χορηγώντας του τεράστιες ποσότητες χρυσού και πυροβόλα όπλα. Τον Μπρονστάιν χρηματοδοτούσε με τη σειρά της η εβραϊκή τράπεζα Κουν και Λεμπ, η οποία τον πίεσε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Τουρκία, ώστε να απαλλάξει από ένα ακόμη πρόβλημα τον Κεμάλ.
Άθλιος επίσης υπήρξε ο ρόλος του Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Ο Ζαχάρωφ, εβραίος έμπορος όπλων από την Κωνσταντινούπολη, μονίμως εγκατεστημένος στην Ελβετία, υποδυόταν επί σειράν ετών τον Έλληνα. Στην πραγματικότητα ήταν συνεργάτης της αγγλοεβραϊκής πολεμικής βιομηχανίας «Βίκερς».
Ο Ζαχάρωφ, προσωπικός φίλος του Ε. Βενιζέλου, αρχικά προμήθευσε τον Ελληνικό στρατό με ελαφρύ και βαρύ οπλισμό για να καλύψει τις ανάγκες του, έναντι πραγματικά εκπληκτικών οικονομικών διευκολύνσεων. Ο Ζαχάρωφ, ισχυριζόταν ότι... βοηθούσε τον Ελληνικό στρατό, ωθούμενος δήθεν, από πατριωτικά κίνητρα. Μόλις όμως οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέδυσαν στην Μικρά Ασία και ο «ομόφυλός του» Ε. Βενιζέλος «εγκατέλειψε» την εξουσία, οι αποστολές του Ζαχάρωφ σταμάτησαν ολοσχερώς ενώ ο μέχρι τότε παραδοθείς οπλισμός απεδείχθη προβληματικός, καθώς ανακαλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες άχρηστων όπλων και ελαττωματικών πυρομαχικών. Τα αποτελέσματα ήταν προφανή...
Στο σημείο αυτό αρχίζει να γίνει μνεία σε ένα τραγικό περιστατικό, το οποίο καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τον μισελληνισμό των εβραίων. Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά στις ημέρες της μικρασιατικής τραγωδίας και είναι το ακόλουθο:
Στη συνοικία Μπας Οτουράκ της Σμύρνης, οι εβραίοι οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες είχαν επιδοθεί σε μία καταδοτική έξαρση κατά των Ελλήνων, είχαν συγκεντρωθεί και χλεύαζαν τους διερχόμενους Έλληνες αιχμαλώτους. Όταν οι τούρκοι στρατιώτες άρχισαν να κτυπούν τους Έλληνες με τους υποκοπάνους των όπλων τους, τούρκοι και εβραίοι ξέσπασαν από κοινού σε παραλήρημα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων... Ο δε εβραίος νομάρχης Ραχμή Μπέης, εξώθησε τους τσέτες να προβούν στην εξόντωση του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Ενάμισι εκατομμύριο νεκροί, άλλοι τόσοι πρόσφυγες και δισεκατομμύρια σε δραχμές οι υλικές ζημιές. Αυτό ήταν το τίμημα της Μικρασιατικής καταστροφής, στην πρόκληση της οποίας τόσο συνέργησε ο διεθνής σιωνισμός. Η εβραϊκή μάλιστα ωμότητα, έφθασε μέχρι του σημείου της επιδείξεως ασέβειας προς τους ίδιους τους νεκρούς. Ούτε τα οστά των νεκρών Ελλήνων δεν σεβάσθηκαν οι εβραίοι.
Επανερχόμενοι στο θέμα των δηλώσεων Βενιζέλου δια των οποίων συνηγορούσε υπέρ της ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ, κρίνω αυτές αποκαλυπτικές της καταγωγής του. Το γεγονός δε ότι ο Βενιζέλος παρουσιάζεται ως «πρωτεργάτης» της προσπάθειας για την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Και αυτό διότι ο Βενιζέλος, ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Την εβραϊκή καταγωγή του Βενιζέλου επιβεβαιώνει ο Α.Μ.Παπαδάκης στο έργο του «Βιογραφία Ελ. Βενιζέλου». Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Παπαδάκη, επί των οποίων αναφέρεται ο Νίκος Α. Αντωνακέας στο τρίτομο έργο του «Φαυλοκρατία», ο πατέρας του Βενιζέλου, Μπένυ Σελόν εκ Θεσσαλονίκης, παντρεύτηκε μία εβραία από την Κέρκυρα. Ωστόσο επειδή πλησίαζε η ώρα της στρατεύσεως και ήθελε να αποφύγει την στρατιωτική θητεία, ο Μπένυ Σελόν βρήκε απασχόληση σε ένα καράβι ως μούτσος, όπου αντικατέστησε έναν τεθνεώντα ναύτη που τον έλεγαν Κυριάκο. Στο λιμεναρχείο δηλώθηκε ως Κυριάκος Μπενιζέλος, όνομα που διατήρησε και στην Κρήτη, όπου έφθασε με το πλοίο, ύστερα από πολλές περιπέτειες. Γιος αυτού του Κυριάκου Μπενιζέλου (Μπεν ζελόν) υπήρξε ο γνωστός Εφιάλτης Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος διετέλεσε όργανο της ξενοκρατίας καθ' όλο το διάστημα της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι η Μικρασιατική καταστροφή επήλθε την χρονική εκείνη στιγμή κατά την οποία δέσποζαν τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα δύο εβραϊκές μορφές: Ο Κεμάλ Ατατούρκ και ο Μπεν Ζελόν. Εξ΄ άλλου δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε, ήδη από το 1917, όπως καταδεικνύεται μέσα από επίσημα έγγραφα, ο πρώτος πολιτικός ηγέτης και δη πρωθυπουργός που ζήτησε την αναγνώριση ισραηλινού κράτους. Τον Ιούλιο του 1920 ο άγγλος ναύαρχος Ντε Ρόμπεκ σε επιστολή που απηύθηνε προς τον τότε Υπουργό Λόρδο Κώρζον, ανέφερε, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «…Με άλλα λόγια ο κ. Βενιζέλος δεν είναι η Ελλάς. Εν κυριολεξία δεν είναι καν Έλλην…».
Aνάλογες είναι και οι συγκυρίες που σχετίζονται με την πρόκληση Εθνικών Ηττών και Τραγωδιών, όπως αυτή που αφορά την έκβαση του Μακεδονικού, του Κυπριακού αλλά και άλλων κρίσιμων ζητημάτων...
Αιώνες ολόκληρους τώρα, ο διεθνής σιωνισμός λυσσαλέα βάλλει κατά του Ελληνισμού, με σκοπό να επιτύχει την καθυποταγή και τελικά την εξάλειψή του. Σε αυτή τη δόλια προσπάθειά του απεργάζεται άθλια σχέδια, με οδυνηρές για το Εθνος μας προεκτάσεις.
Όποιος θέλει να ζήσει, ας πολεμήσει. Για να πολεμήσει όμως, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το παρελθόν, ούτως ώστε να προετοιμάζεται αναλόγως για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και των κινδύνων που θα ανακύψουν στο μέλλον. Το καίριο ερώτημα και ταυτόχρονα μέγιστο συνειδησιακό δίλημμα που ανακύπτει καθοριστικά σήμερα, είναι το ακόλουθο: ΑΘΗΝΑ ή ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ;; Στις 13 Μαρτίου γιορτάζουν σε όλες τις πρεσβείες τους μια τρελή και ανθελληνική γιορτή....μια σκοτεινή γιορτή τώρα που “κατέκτησαν” τα παιδιά του Αλεξάνδρου..
ANTIOXOΣ!
Η Σμύρνη ήταν ο μεγαλύτερος εμπορικός κόμβος (της Τουρκίας) λόγω της θέσης της. Αυτό βοήθησε πολύ στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξή της. Οι Τούρκοι την αποκαλούσαν Γκιαούρ Ιζμίρ δηλαδή Σμύρνη των απίστων.
Ο George Horton ήταν ο μόνος (Αμερικανός) πρόξενος που ήθελε να βοηθήσει τους Έλληνες. Οι Τούρκοι ήθελαν να διώξουν όλους τους χριστιανούς από την Μικρά Ασία .
Η Σμύρνη ήταν η πιο εμπορική πόλη της Τουρκίας.
Ήταν ένας μέγιστος εμπορικός κόμβος στην Ανατολή και Δύση. Αυτό έφερε στην πόλη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βοήθησε πολύ στο να ιδρυθούν πολλές σχολές,νοσοκομεία,ορφανοτροφεία και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Οι Σμυρναίοι (κάτοικοι της Σμύρνης) μιλούσαν Ελληνικά. Οι Τούρκοι έλεγαν την Σμύρνη "Γκιαούρ Ιζμίρ", δηλαδή Σμύρνη των απίστων.
Η Μικρασιατική καταστροφή ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1922. Οι Έλληνες είχαν κουραστεί πολύ από τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, ενώ οι σύμμαχοί τους είχαν ενισχύσει με πολλά πολεμοφόδια και οπλισμό τους Τούρκους.
Ο ύπατος αρμοστής Στεργιάδης στις 19 Αυγούστου 1922 έδωσε εντολή στους δημόσιους υπαλλήλους να είναι έτοιμοι για αναχώρηση με τα αρχεία τους. Ταυτόχρονα έδωσε εντολή να αφήσουν ελεύθερους τους κατοίκους να φύγουν και να πάνε στην Σμύρνη να πολεμήσουν. Όλοι ήταν στην Σμύρνη (στρατιώτες και πρόσφυγες). Είχαν στείλει 11 πλοία (αγγλικά,γαλλικά και αμερικάνικα).
Στις 23 Αυγούστου έφτασε στην Σμύρνη ο ελληνικός στρατός με πλοία από την Θράκη. Στις 27 Αυγούστου 50 εμπορικά πλοία από τα λιμάνια Χίου και Μυτιλήνης πήγαν στην Σμύρνη.
Όταν ξέσπασαν φλόγες στην Σμύρνη οι κάτοικοί της πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα νεκροταφεία και πάρα πολλοί πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα μνημεία. Αναγκάζονταν να κρυφτούν εκεί μέσα, διότι εκεί κανένας άλλος λαός δεν το ήξερε αλλά και επειδή έκαναν επιθέσεις συνεχώς άλλες φυλές.
Στην Μικρασιατική καταστροφή πολεμούσαν και πολλές γυναίκες όπως αυτές στο Ζάλογγο.
Συνολικά 1.500.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία την Ανατολή και Θράκη κατέφυγαν στην Ελλάδα.
ΕΙΚΟΝΕΣ
Με τον όρο "Μικρασιατική καταστροφή" εννοούμε το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1918-1922.
Στην διάσκεψη του Λονδίνου το 1920 αποφασίστηκε η παραχώρηση της Θράκης και της Σμύρνης στην Ελλάδα.
Μετά από αυτή την απόφαση οι μεγάλες δυνάμεις, κάτω από την πίεση του Ελευθέριου Βενιζέλου, έδωσαν την συγκατάθεσή τους για να αποβιβασθεί ο ελληνικός στρατός στην ενδοχώρα της Μικρά Ασίας. Οι Έλληνες της Σμύρνης τούς δέχτηκαν σαν απελευθερωτές.
Έναν μήνα αργότερα πραγματοποιήθηκε η Συνθήκη των Σεβρών κατά την οποία προσαρτήθηκε η Μικρά Ασία στο Ελληνικό Κράτος.
Την περίοδο εκείνη ο Κεμάλ Ατατούρκ ο οποίος ήταν ηγέτης μίας ομάδας Τούρκων επαναστατών δημιουργούσε το Εθνικό Τουρκικό Κίνημα στην Ανατολία. Οι επαναστάτες αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την Συνθήκη των Σεβρών και ετοιμάστηκαν να πολεμήσουν για να πάρουν πίσω τα εδάφη που είχαν δοθεί στους Έλληνες.
Το καλοκαίρι του 1920, ο ελληνικός στρατός πραγματοποίησε αρκετές επιτυχίες και η ελληνική ζώνη κατοχής επεκτάθηκε στο δυτικό και βορειοδυτικό τμήμα της Μικρά Ασίας. Οι Έλληνες που ζούσαν στην Μικρά Ασία πίστευαν ότι θα απελευθερωθούν από τους Τούρκους. Οι Έλληνες είχαν συμμαχήσει με τους Άγγλους και τους Γάλλους, ενώ οι Τούρκοι ήταν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Αργότερα η Τουρκία με ηγέτη τον Κεμάλ Ατατούρκ κατάφερε να συνθηκολογήσει με την Γαλλία, την Ρωσία και την Ιταλία.
Ο Κεμάλ, ως αρχιστράτηγος του τουρκικού στρατού, έκανε μυστική συμφωνία με την Γαλλία και ακύρωσε την συνθήκη των Σεβρών.
Στις 13 Αυγούστου 1922 οι Τούρκοι με αρχηγό τον Κεμάλ έκαναν επίθεση. Ο Ελληνικός στρατός αιφνιδιάστηκε. Η ελληνική άμυνα διασπάστηκε και ο στρατός υποχρεώθηκε να υποχωρήσει. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1922 οι Τούρκοι μπήκαν στην Σμύρνη και στις 18 του ίδιου μήνα ολοκληρώθηκε η εκκένωση της Μ. Ασίας από τα ελληνικά στρατεύματα. Άρχισαν να λεηλατούν σπίτια και περιουσίες, να καταστρέφουν γεωργικές καλλιέργειες, να γκρεμίζουν, σχολεία, ναούς και άλλα ιδρύματα να σφάζουν ανθρώπους ή να τους παίρνουν αιχμάλωτους και να καίνε την Σμύρνη. Εκατοντάδες ιερείς σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους. Άλλους τους κάρφωσαν σε δέντρα, άλλους τους σούβλισαν και άλλους τους έθαψαν ζωντανούς
Οι ορθόδοξες εκκλησίες έγιναν τζαμιά, στάβλοι ή αποθήκες. Ακόμα και ο Ελληνορθόδοξος Επίσκοπος Σμύρνης Χρυσόστομος λιντσαρίστηκε και δολοφονήθηκε άγρια.
Οι Έλληνες προσπάθησαν να φύγουν, σκαρφαλώνοντας σε Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά πλοία. Όμως οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί τούς πετούσαν με κλωτσιές στην θάλασσα. Η Μικρασιατική καταστροφή είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνουν πάνω από 600.000 άνθρωποι, να τραυματιστούν 75.000 στρατιώτες, και πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή έγινε έκτακτο στρατοδικείο, γνωστό και ως η δίκη των έξι, με πρόεδρο τον στρατηγό Αλέξανδρο Οθωναίο, όπου παραπέμφθηκαν οχτώ υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης Γούναρη, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Η δίκη πραγματοποιήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, και κατέληξε με την καταδίκη σε θάνατο των: Δημητρίου Γούναρη, Νικολάου Θεοτόκη, Γεωργίου Χατζανέστη, Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, Γεωργίου Μπαλτατζή και Νικολάου Στράτου στις 28 Νοεμβρίου 1922. Η εκτέλεση έγινε την ίδια μέρα στο Γουδί.
Η μικρασιατική καταστροφή ήταν αποτέλεσμα της υποδούλωσης όλων των ελληνικών κυβερνήσεων της εποχής εκείνης για την εξυπηρέτηση των οικονομικών, πολιτικών και στρατηγικών συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων της εποχής.
(Από την Άννα-Μαρία)
Μετά την καταστροφή του μετώπου, την ευθύνη του οποίου έφερε ο Διοικητής του πρώτου Σώματος Στρατού Νικόλαος Τρικούπης και την άτακτη υποχώρηση και αναδίπλωση του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος από το Αφιόν Καραχισάρ, στα μέσα Αυγούστου του 1922, άρχισε και η απομάκρυνση ενός μεγάλου μέρους του χριστιανικού πληθυσμού Ελλήνων και Αρμενίων προς τη Μικρασιατική ακτή που κατά τους υπολογισμούς έφτανε τις 250.000.
Το χαμένο Video-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ από την καταστροφή της Σμύρνης!
Αν και πολλοί θέλουν να μας πείσουν ότι δεν επρόκειτο για τίποτα περισσότερο από έναν απλό «συνωστισμό» στο λιμάνι, ένα χαμένο ντοκουμέντο ιστορικής αξίας από την καταστροφή της Σμύρνης αποκαθιστά τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση…Ο George Magarian, δημιουργός του «ντοκιμαντέρ» εποχής, γεννήθηκε το 1895 και σπούδασε στο «Αμερικανικό Κολλέγιο» στο Ικόνιο της Τουρκίας. Αργότερα,διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων) και μάλιστα, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης για τα θύματα της τραγωδίας αυτά με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 60 και πλέον χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Όλοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του Robert Davidian, κινηματογραφιστής ο ίδιος, βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο και το διέσωσε από τη φθορά του χρόνου, μετατρέποντάς το σε ψηφιακή μορφή, πριν την ολοκληρωτική του αποσύνθεση.
Ένα ντοκουμέντο που αξίζει να το δείτε.
Πηγή: Prionokordela
*Η μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε την Σμύρνη.
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΕITE ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟ 1922: ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΘΑΜΜΕΝΟ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΥΠΕΔΕΙΞΕ.
Smyrna 1922
You are informed of a 35 mm film transferred to digital in 2008. It can be watched at:
The creator of this video Robert Davidian found the film made by his grandfather at his grandmother's NYC apartment in 2008 and made it digital. He writes as follows on the above website under the video:"The Great Fire of Smyrna is the name commonly given to the fire that ravaged Izmir/Smyrna from 13 to 17 September 1922. Turkish armed forces systematically burned the city and killed Greek and Armenian inhabitants. This is based on extensive eyewitness evidence from Western troops sent to Smyrna during the evacuation, foreign diplomats/relief workers based at Smyrna and Turkish sources".
*Αρχίζει το δράμα της προσφυγιάς του Μικρασιατικού Ελληνισμού
transfer it to digital before it completely disintegrates.
Robert Davidian's grandfather, George Magarian, born in 1895, educated at the American College at Konya, Turkey and, later, director of the Konya YMCA, filmed Smyrna, Turkey, immediately after it's genocidal destruction.
The resulting 35mm edited nitrate film was hidden in my grandmother's apartment in NYC for 60 years. I was lucky to
*Οι Τσέτες εισέρχονται στη Σμύρνη
ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ! ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ. ΔΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΟΥΛΕΙΜΑΝ
πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας, οφείλεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στις ραδιουργίες των εβραίων. Ορθότερα δε, κανείς σχεδόν δεν υποψιάζεται ή γνωρίζει ότι η έκβαση της εκστρατείας, ήταν προδιαγεγραμμένη από τον σιωνισμό. Τα όσα αποκαλυπτικά στοιχεία έπονται, τεκμηριώνουν απόλυτα τον ανωτέρω ισχυρισμό, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα τον υποχθόνιο ρόλο του εβραίου, του αιώνιου αυτού μισέλληνα.
Ανέκαθεν οι εβραίοι μετέρχονταν δόλια μέσα για την ηθική, οικονομική, πνευματική αλλά και για την βιολογική εξόντωση του Ελληνισμού. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα επ' αυτού, αποτελεί η διάδοση και εκλαϊκευση των αρχών του Παντουρκισμού από τον εβραίο Χέρμαν Βάμπερυ. Στο βιβλίο του «Εικόνες της Κεντρικής Ασίας» που πρωτοεκδόθηκε το 1868, ο Βάμπερυ ανέπτυσσε τις αρχές του Παντουρκισμού, με εντονότατες ανθελληνικές αιχμές, ενώ η στενή του σχέση με όσους μετέπειτα απετέλεσαν τον πυρήνα των ηγετικών στελεχών των Νεότουρκων, υπήρξε αποφασιστικής σημασίας γεγονός, για την ανάπτυξη του Παντουρκικού φαινομένου, σαφής έκφραση του οποίου, υπήρξε η αναζωπύρωση των επεκτατικών βλέψεων των τούρκων προς την Ελλάδα.
Η Μικρασιατική καταστροφή οφείλεται σε μία σειρά από αίτια. Ανάμεσα στους παράγοντες εκείνους που επισφράγισαν την τραγωδία του 1922, είναι και η έντονη ανάμειξη του εβραϊσμού στην τεράστια ανθελληνική εκστρατεία, η οποία αναπτύχθηκε κατά την Εποποιία των ετών 1919-1922 τόσο στο μέτωπο, στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, όσο και στο εσωτερικό της χώρας, από μαρξιστικούς κύκλους που έπαιζαν ηθελημένα ή αθέλητα, το παιχνίδι των εβραίων. Η υπονόμευση και η αποσταθεροποίηση που οδήγησε στην πτώση του ηθικού του στρατού μας, παράγοντας ο οποίος συνετέλεσε καθοριστικά στη μετέπειτα Μικρασιατική τραγωδία, υπήρξε έργο του Αβραάμ Μπεναρόγια, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, εβραϊκής καταγωγής, στον ιδιαίτερο ρόλο του οποίου θα πραγματοποιηθεί εκτενής αναφορά σε άλλο άρθρο.
Ο Αβραάμ Μπεναρόγια, ο Κοέν και ο Κουν Βεντούρα, άπαντες εβραίοι, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της εποχής, δηλητηρίαζαν κατά το χειρότερο τρόπο την Ελληνική προσπάθεια, μέσω πικρόχολων κειμένων που δημοσίευαν στην εβραϊκή εφημερίδα «Avanti» της Θεσσαλονίκης. Με τη στάση της αυτή, η εβραϊκή κοινότητα που διέμενε στην Ελλάδα, εξέφραζε την υποστήριξή της προς τον ομόφυλό της Κεμάλ, ο οποίος ήταν σιωνιστής, όπως άλλωστε σιωνιστές ετύγχαναν όλα τα ηγετικά στελέχη των Νεότουρκων. Ειδικότερα οι ηγέτες των Νεότουρκων Ταλαάτ και Ενβέρ, ήταν κρυπτοεβραίοι και μέσω των αξιωμάτων που κατείχαν, συνετέλεσαν αποφασιστικά στην υλοποίηση των εβραϊκών σχεδίων, στο προκείμενο ζήτημα.
Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί, ότι όλα τα στελέχη της Επιτροπής των Νεοτούρκων στην Θεσσαλονίκη ήταν εβραίοι. Το τεκτονικό περιοδικό «Ακακία» (Οκτώβριος 1908) αποκαλύπτει ότι η ξένη Στοά «Μακεδονία» με έδρα τη Θεσσαλονίκη, είχε ως διδάσκαλο τον Ιταλοεβραίο Εμ. Καράσο, στην δικαιοδοσία του δε υπάγονταν τρεις ακόμη ξένες στοές, στους κόλπους των οποίων οι Ταλαάτ και Ενβέρ, βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσουν την «Κίνηση Νεότουρκων». Η «Κίνηση Νεότουρκων» τελούσε υπό την προστασία της ιταλικής πρεσβείας, από τυπική άποψη, ενώ τα μέλη της αποτελούνταν εξ' ολοκλήρου από τουρκοεβραίους, μέλη των ανωτέρω ξένων στοών.
Η διείσδυση των εβραίων στον τουρκικό τεκτονισμό κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, δεν υπήρξε γεγονός τυχαίο.Είναι γνωστό ότι την 1η Μαΐου 1909 οι τούρκοι τέκτονες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια και την υποστήριξη των σιωνιστών, ανέδειξαν στο αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας τον Μαχμούντ Ορφί Πασά, όργανο των εβραϊκών επιδιώξεων, το δε Ύπατο Συμβούλιο της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας αποτελούσαν οι Δαυίδ Κοέν, Ραφαέλο Ρίτσι, Ισαάκ Μαρκιόνε, Νίκολα Φόρτε, Τζωρτζ Σούρσοκ και Ιακόμπ Σουχάμι, όλοι τους εβραϊκής καταγωγής. Μέσα από αυτούς τους κύκλους αναδείχθηκε αργότερα ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος με τη βοήθεια των αδελφών του εβραίων, και όχι μόνο, θα συνέτριβε τον Ελληνικό στρατό το 1922...
Ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής επεμβάσεως στην Μικρά Ασία, ήταν ο πρωθυπουργός της Αγγλίας και σιωνιστής Λόυδ Τζωρτζ. Ο Λ. Τζωρτζ όσο «περίεργα» τάχθηκε στο πλευρό των Ελλήνων, άλλο τόσο «περίεργα» τους εγκατέλειψε στην πλέον κρίσιμη στιγμή, γεγονός το οποίο εάν συσχετισθεί με τις σιωνιστικές θέσεις του βρίσκει την εξήγησή του. Αξίζει να τονισθεί ότι ο προσωπικός γραμματέας του Τζωρτζ ήταν ο εβραίος «Σερ» Φίλιπ Σασούουν, ο οποίος... συμπτωματικά ήταν παντρεμένος με την κόρη του τραπεζίτη Ρότσιλντ. Αμφότεροι τελούσαν και μυστικό-σύμβουλοι του άγγλου πρωθυπουργού, ενώ η επίδραση του σιωνιστικού στοιχείου ήταν εντονότερη στη σύνθεση της βρετανικής κυβερνήσεως. Οι υπουργοί του Τζωρτζ Λόρδος Σέσιλ και Λόρδος Ρήντιγκ (κατά εβραϊκόν κόσμον Ισαάκ Μοντ) ήταν απροκάλυπτα σιωνιστές και εκδηλωμένοι μισέλληνες.
Ποιο όμως ήταν το σκεπτικό και οι απώτεροι στόχοι στους οποίους οι σιωνιστές απέβλεπαν με τη Μικρασιατική Εκστρατεία; Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι η Μικρά Ασία είναι πανάρχαια Ελληνική Γη. Παρά τους διωγμούς και τον εκτουρκισμό πολλών αιώνων, το Ελληνικό στοιχείο διέθετε στην περιοχή αυτή μία ισχυρή Εθνολογική βάση. Οι σιωνιστές, έβλεπαν τη μόνιμη Ελληνική παρουσία στην Μικρά Ασία σαν μία θανάσιμη απειλή προς τα συμφέροντά τους. Αφ' ενός δεν ήθελαν για ιδεολογικούς λόγους να δουν την Μεγάλη Ιδέα του Ελληνισμού να πραγματώνεται, αφ' ετέρου μία μεγάλη αλλά αδύναμη Τουρκία, ήταν η περίπτωση του εύκολου θύματος για την οικονομική διείσδυση που ονειρεύονταν. Συνεπώς η Ελληνική παρουσία στα Ιωνικά παράλια και γενικότερα στη Μικρά Ασία έπρεπε να εκλείψει, διότι αποτελούσε πρόσκομμα στην υλοποίηση των σιωνιστικών σχεδίων. Για να επέλθει όμως η εξάλειψή της, έπρεπε να υπάρξει μία βίαιη μετακίνηση ή και αφανισμός του Ελληνικού πληθυσμού, ένας στόχος που μόνο δια της γενοκτονίας έβρισκε την πραγμάτωσή του. Για τη γενοκτονία χρειαζόταν ένα πρόσχημα. Και το πρόσχημα βρέθηκε.
Η Ελλάδα αποφασισμένη να διεκδικήσει δυναμικά τα δίκαιά της στη Μικρά Ασία, υπό την προτροπή της Βρετανίας και γενικά των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, τη διαβεβαίωση των οποίων για αμέριστη συμπαράσταση είχε προηγουμένως εξασφαλίσει, αποβίβασε στρατό το 1919 στη Σμύρνη. Το σχέδιο ήταν πανούργο: Οι σιωνιστές, δια των Μεγάλων Δυνάμεων, τους ηγέτες των οποίων επηρέαζαν και δια του αδελφού τους Ελ. Βενιζέλου, ενέπλεξαν τον Ελληνικό Στρατό σε μία θανάσιμη παγίδα και μαζί του καταδίκασαν τον Ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Μικράς Ασίας.
Ώθησαν τα Ελληνικά στρατεύματα στα βάθη της Μικράς Ασίας παρέχοντάς τους μία εφήμερη βοήθεια και όταν οι συγκυρίες κατέστησαν τις Ελληνικές δυνάμεις τρωτές, επήλθε η κατακόρυφη ενδυνάμωση των Κεμαλικών στρατευμάτων και η συντριβή των Ελλήνων. Και μαζί με τη συντριβή, βρέθηκε η ευκαιρία να σφαγιασθεί ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, με πρόσχημα τα δεινά που υπέστησαν οι τούρκοι από τον Ελληνικό στρατό, κατά τη νικηφόρα προέλασή του στο διάστημα 1919-1922. Η θανάσιμη παγίδα ήταν καλά προσχεδιασμένη...
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για τον οποίο έχει γραφτεί χωρίς να διαψευστεί ότι είναι εβραϊκής καταγωγής, φέρων το επίθετο Μπεν Ζελόν, υπό την παρότρυνση των ομοϊδεατών του, απέστειλε χωρίς καμία υποδομή τα Ελληνικά στρατεύματα στην Μικρά Ασία, καταδικάζοντάς τα σε βέβαιη σφαγή. Αυτός ο καταστροφέας του παγκόσμιου ελληνισμού ήταν και δημοκράτης…
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος δεν είχε κάνει καμία πρόβλεψη, ούτε είχε κάποια εναλλακτική λύση για το ενδεχόμενο καταρρεύσεως του μετώπου... Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πριν επέλθει η Ελληνική συντριβή, ο Βενιζέλος έχασε προσχεδιασμένα τις εκλογές, προκειμένου να αποποιηθεί των βαρύτατων ευθυνών της προαποφασισμένης από τους σιωνιστές τραγωδίας. Είναι βέβαιο ότι εάν ο Βενιζέλος κέρδιζε τις εκλογές, στις οποίες σημειωτέον ότι όλα τα δεδομένα καταδείκνυαν την εκλογική νίκη του, τότε θα συνέβαινε επί της πρωθυπουργίας του η Μικρασιατική καταστροφή και θα ήταν αυτός που θα επωμιζόταν τις συνέπειες της ήττας. Ποιος όμως ήταν ο παράγοντας εκείνος που συνετέλεσε ώστε ο Βενιζέλος να χάσει τις εκλογές, γεγονός παράδοξο και μη φυσιολογικό, αφού μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως θριαμβευτής και το κλίμα τον ευνοούσε;
Στην τεχνητή εκλογική ήττα του, τον βοήθησαν οι εβραίοι ομοϊδεάτες του. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί, ότι ο Βενιζέλος αντλούσε σημαντικό μέρος της εκλογικής του δυνάμεως από το εβραϊκό στοιχείο της Θεσσαλονίκης, γι' αυτό άλλωστε είχε οργανώσει και το κίνημα της Αμύνης με επίκεντρο τη συμπρωτεύουσα. Στις εκλογές λοιπόν που προηγήθηκαν της τραγωδίας, οι εβραίοι σύσσωμοι στράφηκαν φαινομενικά εναντίον του και τον «μαύρισαν», διασώζοντάς τον από την ευθύνη της προσχεδιασμένης επερχόμενης καταστροφής στο Μικρασιατικό μέτωπο...
Για όσους αμφισβητούν τη σιωνιστική πολιτική του Ελ. Βενιζέλου, θα παρατεθούν τα ακόλουθα αδιάψευστα στοιχεία:
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ασκούσε καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, πολιτική άκρως φιλοεβραϊκή, αφού όπως ομολογούν οι ίδιοι οι εβραίοι στο επίσημο όργανό τους «Χρονικά» (Όργανο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, Τεύχος Σεπτ. - Οκτώβριος 1992): «...Ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Ρακτιβάν σε συνεντεύξεις του σε τοπικές εβραϊκές εφημερίδες, προβάλει τις αρχές της ισονομίας που διέπουν την Ελληνική διοίκηση και το πνεύμα της ανεξιθρησκίας που χαρακτηρίζει τον Ελληνικό λαό, με παράδειγμα τους εβραίους της παλιάς Ελλάδας, που παρά τον μικρό αριθμό τους κατέχουν σημαντικές θέσεις στη δημόσια ζωή. Και ο εβραϊκός τύπος της Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας τις διαθέσεις της κοινής γνώμης, επαινεί την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, που προσφέρει στους εβραίους προνόμια που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο Βαλκανικό Κράτος, προετοιμάζοντας γι' αυτούς ένα λαμπρό μέλλον...» Οι υπαινιγμοί για τη σιωνική πολιτική που ασκούσε ο Βενιζέλος είναι σαφέστατοι. Άλλωστε, όπως το ίδιο έντυπο αναφέρει («Χρονικά», τεύχος Απριλίου - Μάιου 1994), «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρώτος υποστήριξε τη δημιουργία ελεύθερου εβραϊκού κράτους». Τις ίδιες ακριβώς θέσεις εξέφρασε και ένας από τους βασικούς συνεργάτες του Βενιζέλου, υπουργός και Γενικός Διοικητής της Μακεδονίας, ο Π. Αργυρόπουλος, στον τύπο της εποχής.Όλα ήταν προμελετημένα. Σταδιακά και με πρόσχημα την επαναφορά του Κωνσταντίνου, οι... σύμμαχοι σταμάτησαν την χορήγηση βοηθείας προς την Ελλάδα και ένας - ένας άρχισαν να καταφέρνουν πισώπλατες μαχαιριές. Ο ιαταλοεβραίος πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζιολίτι, εκκένωσε τη Νότια Μικρά Ασία από τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία βρίσκονταν εκεί, απελευθερώνοντας κατ' αυτό τον τρόπο σημαντικές δυνάμεις των τούρκων που είχαν καθηλωθεί εκεί εξ' αιτίας της ιταλικής στρατιωτικής παρουσίας. Την ίδια ώρα η Γαλλία, υποταγμένη στη θέληση των εβραίων Μπιαν και Μπλουμ, συνάπτοντας τη γαλλοτουρκική συνθήκη συνθηκολογήσεως στην Κιλικία, απελευθέρωσε επίσης με τη σειρά της τα Κεμαλικά στρατεύματα από τη μέθοδο της Συρίας, παραδίδοντας συγχρόνως όλο το γερμανικό πολεμικό υλικό που είχαν κυριεύσει, στους τούρκους.
Η εβραϊκή στοά της Θεσσαλονίκης «Μπάι - Μπριθ», συνετέλεσε αποφασιστικά την πρόκληση της Μικρασιατικής καταστροφής, δια της οικονομικής βοηθείας που απέστειλε στον Κεμάλ. Ο εβραϊκής καταγωγής Μπρονστάιν (τρότσκυ), ηγέτης της Ρωσίας εκείνη την περίοδο, ενίσχυσε σε εκπληκτικό βαθμό τον Κεμάλ, χορηγώντας του τεράστιες ποσότητες χρυσού και πυροβόλα όπλα. Τον Μπρονστάιν χρηματοδοτούσε με τη σειρά της η εβραϊκή τράπεζα Κουν και Λεμπ, η οποία τον πίεσε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Τουρκία, ώστε να απαλλάξει από ένα ακόμη πρόβλημα τον Κεμάλ.
Άθλιος επίσης υπήρξε ο ρόλος του Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Ο Ζαχάρωφ, εβραίος έμπορος όπλων από την Κωνσταντινούπολη, μονίμως εγκατεστημένος στην Ελβετία, υποδυόταν επί σειράν ετών τον Έλληνα. Στην πραγματικότητα ήταν συνεργάτης της αγγλοεβραϊκής πολεμικής βιομηχανίας «Βίκερς».
Ο Ζαχάρωφ, προσωπικός φίλος του Ε. Βενιζέλου, αρχικά προμήθευσε τον Ελληνικό στρατό με ελαφρύ και βαρύ οπλισμό για να καλύψει τις ανάγκες του, έναντι πραγματικά εκπληκτικών οικονομικών διευκολύνσεων. Ο Ζαχάρωφ, ισχυριζόταν ότι... βοηθούσε τον Ελληνικό στρατό, ωθούμενος δήθεν, από πατριωτικά κίνητρα. Μόλις όμως οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέδυσαν στην Μικρά Ασία και ο «ομόφυλός του» Ε. Βενιζέλος «εγκατέλειψε» την εξουσία, οι αποστολές του Ζαχάρωφ σταμάτησαν ολοσχερώς ενώ ο μέχρι τότε παραδοθείς οπλισμός απεδείχθη προβληματικός, καθώς ανακαλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες άχρηστων όπλων και ελαττωματικών πυρομαχικών. Τα αποτελέσματα ήταν προφανή...
Στο σημείο αυτό αρχίζει να γίνει μνεία σε ένα τραγικό περιστατικό, το οποίο καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τον μισελληνισμό των εβραίων. Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά στις ημέρες της μικρασιατικής τραγωδίας και είναι το ακόλουθο:
Στη συνοικία Μπας Οτουράκ της Σμύρνης, οι εβραίοι οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες είχαν επιδοθεί σε μία καταδοτική έξαρση κατά των Ελλήνων, είχαν συγκεντρωθεί και χλεύαζαν τους διερχόμενους Έλληνες αιχμαλώτους. Όταν οι τούρκοι στρατιώτες άρχισαν να κτυπούν τους Έλληνες με τους υποκοπάνους των όπλων τους, τούρκοι και εβραίοι ξέσπασαν από κοινού σε παραλήρημα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων... Ο δε εβραίος νομάρχης Ραχμή Μπέης, εξώθησε τους τσέτες να προβούν στην εξόντωση του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Ενάμισι εκατομμύριο νεκροί, άλλοι τόσοι πρόσφυγες και δισεκατομμύρια σε δραχμές οι υλικές ζημιές. Αυτό ήταν το τίμημα της Μικρασιατικής καταστροφής, στην πρόκληση της οποίας τόσο συνέργησε ο διεθνής σιωνισμός. Η εβραϊκή μάλιστα ωμότητα, έφθασε μέχρι του σημείου της επιδείξεως ασέβειας προς τους ίδιους τους νεκρούς. Ούτε τα οστά των νεκρών Ελλήνων δεν σεβάσθηκαν οι εβραίοι.
Μετά τη μεγάλη σφαγή, ένα «ολλανδικό» πλοίο φόρτωσε στο λιμάνι της Σμύρνης τα κόκκαλα των νεκρών, τα οποία προορίζονταν να διατεθούν... για βιομηχανικούς σκοπούς εις την Γερμανία.. της Μέρκελ. Το πλοίο, όπως και η εκμεταλλεύτρια εταιρεία που επεδίωκε να θησαυρίσει ακόμη και από τα οστά των νεκρών, τα οποία «αξιολογούσε» ως πρώτη ύλη (!), ανήκε στους εβραίους Ραούλ Βόντεμπουργκ και Ερασμο Λεβύ. Επιπροσθέτως, στην επιχείρηση αφελληνισμού της Μικράς Ασίας, είναι γνωστός ο ρόλος που διαδραμάτισε ο αμερικανοεβραίος Χ. Μοργκεντάου.Ως πρόεδρος της «Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων», μερίμνησε ώστε κατά την οκταετία 1922-1930, να εφαρμοσθεί κατά γράμμα η Συνθήκη της Λωζάννης, το τερατούργημα αυτό του Ε. Βενιζέλου που προέβλεπε τον ξεριζωμό των Ελληνικών πληθυσμών από την Ιωνία.
Επανερχόμενοι στο θέμα των δηλώσεων Βενιζέλου δια των οποίων συνηγορούσε υπέρ της ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ, κρίνω αυτές αποκαλυπτικές της καταγωγής του. Το γεγονός δε ότι ο Βενιζέλος παρουσιάζεται ως «πρωτεργάτης» της προσπάθειας για την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Και αυτό διότι ο Βενιζέλος, ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Την εβραϊκή καταγωγή του Βενιζέλου επιβεβαιώνει ο Α.Μ.Παπαδάκης στο έργο του «Βιογραφία Ελ. Βενιζέλου». Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Παπαδάκη, επί των οποίων αναφέρεται ο Νίκος Α. Αντωνακέας στο τρίτομο έργο του «Φαυλοκρατία», ο πατέρας του Βενιζέλου, Μπένυ Σελόν εκ Θεσσαλονίκης, παντρεύτηκε μία εβραία από την Κέρκυρα. Ωστόσο επειδή πλησίαζε η ώρα της στρατεύσεως και ήθελε να αποφύγει την στρατιωτική θητεία, ο Μπένυ Σελόν βρήκε απασχόληση σε ένα καράβι ως μούτσος, όπου αντικατέστησε έναν τεθνεώντα ναύτη που τον έλεγαν Κυριάκο. Στο λιμεναρχείο δηλώθηκε ως Κυριάκος Μπενιζέλος, όνομα που διατήρησε και στην Κρήτη, όπου έφθασε με το πλοίο, ύστερα από πολλές περιπέτειες. Γιος αυτού του Κυριάκου Μπενιζέλου (Μπεν ζελόν) υπήρξε ο γνωστός Εφιάλτης Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος διετέλεσε όργανο της ξενοκρατίας καθ' όλο το διάστημα της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι η Μικρασιατική καταστροφή επήλθε την χρονική εκείνη στιγμή κατά την οποία δέσποζαν τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα δύο εβραϊκές μορφές: Ο Κεμάλ Ατατούρκ και ο Μπεν Ζελόν. Εξ΄ άλλου δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε, ήδη από το 1917, όπως καταδεικνύεται μέσα από επίσημα έγγραφα, ο πρώτος πολιτικός ηγέτης και δη πρωθυπουργός που ζήτησε την αναγνώριση ισραηλινού κράτους. Τον Ιούλιο του 1920 ο άγγλος ναύαρχος Ντε Ρόμπεκ σε επιστολή που απηύθηνε προς τον τότε Υπουργό Λόρδο Κώρζον, ανέφερε, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «…Με άλλα λόγια ο κ. Βενιζέλος δεν είναι η Ελλάς. Εν κυριολεξία δεν είναι καν Έλλην…».
Aνάλογες είναι και οι συγκυρίες που σχετίζονται με την πρόκληση Εθνικών Ηττών και Τραγωδιών, όπως αυτή που αφορά την έκβαση του Μακεδονικού, του Κυπριακού αλλά και άλλων κρίσιμων ζητημάτων...
Αιώνες ολόκληρους τώρα, ο διεθνής σιωνισμός λυσσαλέα βάλλει κατά του Ελληνισμού, με σκοπό να επιτύχει την καθυποταγή και τελικά την εξάλειψή του. Σε αυτή τη δόλια προσπάθειά του απεργάζεται άθλια σχέδια, με οδυνηρές για το Εθνος μας προεκτάσεις.
Όποιος θέλει να ζήσει, ας πολεμήσει. Για να πολεμήσει όμως, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το παρελθόν, ούτως ώστε να προετοιμάζεται αναλόγως για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και των κινδύνων που θα ανακύψουν στο μέλλον. Το καίριο ερώτημα και ταυτόχρονα μέγιστο συνειδησιακό δίλημμα που ανακύπτει καθοριστικά σήμερα, είναι το ακόλουθο: ΑΘΗΝΑ ή ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ;; Στις 13 Μαρτίου γιορτάζουν σε όλες τις πρεσβείες τους μια τρελή και ανθελληνική γιορτή....μια σκοτεινή γιορτή τώρα που “κατέκτησαν” τα παιδιά του Αλεξάνδρου..
ANTIOXOΣ!
Η Σμύρνη ήταν η πιο εμπορική πόλη της Τουρκίας.
Ήταν ένας μέγιστος εμπορικός κόμβος στην Ανατολή και Δύση. Αυτό έφερε στην πόλη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βοήθησε πολύ στο να ιδρυθούν πολλές σχολές,νοσοκομεία,ορφανοτροφεία και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Οι Σμυρναίοι (κάτοικοι της Σμύρνης) μιλούσαν Ελληνικά. Οι Τούρκοι έλεγαν την Σμύρνη "Γκιαούρ Ιζμίρ", δηλαδή Σμύρνη των απίστων.
Η Μικρασιατική καταστροφή ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1922. Οι Έλληνες είχαν κουραστεί πολύ από τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, ενώ οι σύμμαχοί τους είχαν ενισχύσει με πολλά πολεμοφόδια και οπλισμό τους Τούρκους.
Ο ύπατος αρμοστής Στεργιάδης στις 19 Αυγούστου 1922 έδωσε εντολή στους δημόσιους υπαλλήλους να είναι έτοιμοι για αναχώρηση με τα αρχεία τους. Ταυτόχρονα έδωσε εντολή να αφήσουν ελεύθερους τους κατοίκους να φύγουν και να πάνε στην Σμύρνη να πολεμήσουν. Όλοι ήταν στην Σμύρνη (στρατιώτες και πρόσφυγες). Είχαν στείλει 11 πλοία (αγγλικά,γαλλικά και αμερικάνικα).
Στις 23 Αυγούστου έφτασε στην Σμύρνη ο ελληνικός στρατός με πλοία από την Θράκη. Στις 27 Αυγούστου 50 εμπορικά πλοία από τα λιμάνια Χίου και Μυτιλήνης πήγαν στην Σμύρνη.
Όταν ξέσπασαν φλόγες στην Σμύρνη οι κάτοικοί της πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα νεκροταφεία και πάρα πολλοί πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα μνημεία. Αναγκάζονταν να κρυφτούν εκεί μέσα, διότι εκεί κανένας άλλος λαός δεν το ήξερε αλλά και επειδή έκαναν επιθέσεις συνεχώς άλλες φυλές.
Στην Μικρασιατική καταστροφή πολεμούσαν και πολλές γυναίκες όπως αυτές στο Ζάλογγο.
Συνολικά 1.500.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία την Ανατολή και Θράκη κατέφυγαν στην Ελλάδα.
ΕΙΚΟΝΕΣ
Ήταν ένας μέγιστος εμπορικός κόμβος στην Ανατολή και Δύση. Αυτό έφερε στην πόλη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βοήθησε πολύ στο να ιδρυθούν πολλές σχολές,νοσοκομεία,ορφανοτροφεία και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Οι Σμυρναίοι (κάτοικοι της Σμύρνης) μιλούσαν Ελληνικά. Οι Τούρκοι έλεγαν την Σμύρνη "Γκιαούρ Ιζμίρ", δηλαδή Σμύρνη των απίστων.
Η Μικρασιατική καταστροφή ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1922. Οι Έλληνες είχαν κουραστεί πολύ από τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, ενώ οι σύμμαχοί τους είχαν ενισχύσει με πολλά πολεμοφόδια και οπλισμό τους Τούρκους.
Ο ύπατος αρμοστής Στεργιάδης στις 19 Αυγούστου 1922 έδωσε εντολή στους δημόσιους υπαλλήλους να είναι έτοιμοι για αναχώρηση με τα αρχεία τους. Ταυτόχρονα έδωσε εντολή να αφήσουν ελεύθερους τους κατοίκους να φύγουν και να πάνε στην Σμύρνη να πολεμήσουν. Όλοι ήταν στην Σμύρνη (στρατιώτες και πρόσφυγες). Είχαν στείλει 11 πλοία (αγγλικά,γαλλικά και αμερικάνικα).
Στις 23 Αυγούστου έφτασε στην Σμύρνη ο ελληνικός στρατός με πλοία από την Θράκη. Στις 27 Αυγούστου 50 εμπορικά πλοία από τα λιμάνια Χίου και Μυτιλήνης πήγαν στην Σμύρνη.
Όταν ξέσπασαν φλόγες στην Σμύρνη οι κάτοικοί της πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα νεκροταφεία και πάρα πολλοί πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα μνημεία. Αναγκάζονταν να κρυφτούν εκεί μέσα, διότι εκεί κανένας άλλος λαός δεν το ήξερε αλλά και επειδή έκαναν επιθέσεις συνεχώς άλλες φυλές.
Στην Μικρασιατική καταστροφή πολεμούσαν και πολλές γυναίκες όπως αυτές στο Ζάλογγο.
Συνολικά 1.500.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία την Ανατολή και Θράκη κατέφυγαν στην Ελλάδα.
ΕΙΚΟΝΕΣ
ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ! ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Μικρασιατική καταστροφή - 1
Το καλοκαίρι του 1922 οι Έλληνες είχαν εξουθενωθεί και κουραστεί, ενώ οι εχθροί τους είχαν ενισχυθεί με πολεμοφόδια. Στις 23/8 έφτασαν δυνάμεις από την Θράκη. Στα λιμάνια της Χίου και της Μυτιλήνης ήταν καθηλωμένα 50 εμπορικά πλοία που η κυβέρνηση δεν επέτρεπε να πάνε να βοηθήσουν την Σμύρνη. Πολλούς ιερείς τους σκότωσαν με βασανιστήρια (άλλους τους κάρφωσαν στα δέντρα, άλλους τους στραγγάλισαν, άλλους τους σούβλισαν, άλλους τους έθαψαν ζωντανούς και άλλους τους πετάλωσαν).
Αρκετές γυναίκες προτίμησαν να πέσουν από τα βράχια από το να τις πιάσουν οι Τούρκοι (σαν τις γυναίκες του Ζαλόγγου). Καταστράφηκαν 55.000 σπίτια: τα 43.000 ήταν ελληνικά, 10.000 αρμένικα και 3.000 ξένων υπηκόων. Επίσης, 5.000 καταστήματα παραδόθηκαν στις φλόγες.
Συνολικά 1.500.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη κατέφυγαν στην Ελλάδα!
Πηγή: www.matia.gr
Μικρασιατική καταστροφή - 2
Η Σμύρνη ήταν η πιο εμπορική πόλη της Τουρκίας.
Ήταν ένας μέγιστος εμπορικός κόμβος στην Ανατολή και Δύση. Αυτό έφερε στην πόλη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βοήθησε πολύ στο να ιδρυθούν πολλές σχολές,νοσοκομεία,ορφανοτροφεία και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Οι Σμυρναίοι (κάτοικοι της Σμύρνης) μιλούσαν Ελληνικά. Οι Τούρκοι έλεγαν την Σμύρνη "Γκιαούρ Ιζμίρ", δηλαδή Σμύρνη των απίστων.
Η Μικρασιατική καταστροφή ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1922. Οι Έλληνες είχαν κουραστεί πολύ από τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, ενώ οι σύμμαχοί τους είχαν ενισχύσει με πολλά πολεμοφόδια και οπλισμό τους Τούρκους.
Ο ύπατος αρμοστής Στεργιάδης στις 19 Αυγούστου 1922 έδωσε εντολή στους δημόσιους υπαλλήλους να είναι έτοιμοι για αναχώρηση με τα αρχεία τους. Ταυτόχρονα έδωσε εντολή να αφήσουν ελεύθερους τους κατοίκους να φύγουν και να πάνε στην Σμύρνη να πολεμήσουν. Όλοι ήταν στην Σμύρνη (στρατιώτες και πρόσφυγες). Είχαν στείλει 11 πλοία (αγγλικά,γαλλικά και αμερικάνικα).
Στις 23 Αυγούστου έφτασε στην Σμύρνη ο ελληνικός στρατός με πλοία από την Θράκη. Στις 27 Αυγούστου 50 εμπορικά πλοία από τα λιμάνια Χίου και Μυτιλήνης πήγαν στην Σμύρνη.
Όταν ξέσπασαν φλόγες στην Σμύρνη οι κάτοικοί της πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα νεκροταφεία και πάρα πολλοί πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα μνημεία. Αναγκάζονταν να κρυφτούν εκεί μέσα, διότι εκεί κανένας άλλος λαός δεν το ήξερε αλλά και επειδή έκαναν επιθέσεις συνεχώς άλλες φυλές.
Στην Μικρασιατική καταστροφή πολεμούσαν και πολλές γυναίκες όπως αυτές στο Ζάλογγο.
Συνολικά 1.500.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία την Ανατολή και Θράκη κατέφυγαν στην Ελλάδα.
ΕΙΚΟΝΕΣ
Μικρασιατική καταστροφή - 3
Με τον όρο "Μικρασιατική καταστροφή" εννοούμε το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1918-1922.
Στην διάσκεψη του Λονδίνου το 1920 αποφασίστηκε η παραχώρηση της Θράκης και της Σμύρνης στην Ελλάδα.
Μετά από αυτή την απόφαση οι μεγάλες δυνάμεις, κάτω από την πίεση του Ελευθέριου Βενιζέλου, έδωσαν την συγκατάθεσή τους για να αποβιβασθεί ο ελληνικός στρατός στην ενδοχώρα της Μικρά Ασίας. Οι Έλληνες της Σμύρνης τούς δέχτηκαν σαν απελευθερωτές.
Έναν μήνα αργότερα πραγματοποιήθηκε η Συνθήκη των Σεβρών κατά την οποία προσαρτήθηκε η Μικρά Ασία στο Ελληνικό Κράτος.
Την περίοδο εκείνη ο Κεμάλ Ατατούρκ ο οποίος ήταν ηγέτης μίας ομάδας Τούρκων επαναστατών δημιουργούσε το Εθνικό Τουρκικό Κίνημα στην Ανατολία. Οι επαναστάτες αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την Συνθήκη των Σεβρών και ετοιμάστηκαν να πολεμήσουν για να πάρουν πίσω τα εδάφη που είχαν δοθεί στους Έλληνες.
Το καλοκαίρι του 1920, ο ελληνικός στρατός πραγματοποίησε αρκετές επιτυχίες και η ελληνική ζώνη κατοχής επεκτάθηκε στο δυτικό και βορειοδυτικό τμήμα της Μικρά Ασίας. Οι Έλληνες που ζούσαν στην Μικρά Ασία πίστευαν ότι θα απελευθερωθούν από τους Τούρκους. Οι Έλληνες είχαν συμμαχήσει με τους Άγγλους και τους Γάλλους, ενώ οι Τούρκοι ήταν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Αργότερα η Τουρκία με ηγέτη τον Κεμάλ Ατατούρκ κατάφερε να συνθηκολογήσει με την Γαλλία, την Ρωσία και την Ιταλία.
Ο Κεμάλ, ως αρχιστράτηγος του τουρκικού στρατού, έκανε μυστική συμφωνία με την Γαλλία και ακύρωσε την συνθήκη των Σεβρών.
Οι ορθόδοξες εκκλησίες έγιναν τζαμιά, στάβλοι ή αποθήκες. Ακόμα και ο Ελληνορθόδοξος Επίσκοπος Σμύρνης Χρυσόστομος λιντσαρίστηκε και δολοφονήθηκε άγρια.
Οι Έλληνες προσπάθησαν να φύγουν, σκαρφαλώνοντας σε Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά πλοία. Όμως οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί τούς πετούσαν με κλωτσιές στην θάλασσα. Η Μικρασιατική καταστροφή είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνουν πάνω από 600.000 άνθρωποι, να τραυματιστούν 75.000 στρατιώτες, και πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή έγινε έκτακτο στρατοδικείο, γνωστό και ως η δίκη των έξι, με πρόεδρο τον στρατηγό Αλέξανδρο Οθωναίο, όπου παραπέμφθηκαν οχτώ υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης Γούναρη, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Η δίκη πραγματοποιήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, και κατέληξε με την καταδίκη σε θάνατο των: Δημητρίου Γούναρη, Νικολάου Θεοτόκη, Γεωργίου Χατζανέστη, Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, Γεωργίου Μπαλτατζή και Νικολάου Στράτου στις 28 Νοεμβρίου 1922. Η εκτέλεση έγινε την ίδια μέρα στο Γουδί.
Η μικρασιατική καταστροφή ήταν αποτέλεσμα της υποδούλωσης όλων των ελληνικών κυβερνήσεων της εποχής εκείνης για την εξυπηρέτηση των οικονομικών, πολιτικών και στρατηγικών συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων της εποχής.
(Από την Άννα-Μαρία)
Πηγές:
3gym-kerats.att.sch.gr
www.matia.gr
el.wikipedia.org
http://www.athensinfoguide.com/gr/history/t8-7asiacampain.htm
nespa.pblogs.gr
sgial.pblogs.gr
3gym-kerats.att.sch.gr
www.matia.gr
el.wikipedia.org
http://www.athensinfoguide.com/gr/history/t8-7asiacampain.htm
nespa.pblogs.gr
sgial.pblogs.gr
Μικρασιατική καταστροφή - 4
Επίσης στη Σμύρνη είχαν βρει καταφύγιο και πολλοί Αρμένιοι που συνωστίζονταν στα διάφορα ιδρύματα και σπίτια της Αρμενικής Κοινότητας.
Η αδιάκοπη όμως συνάντηση των τρένων που μετέφεραν στρατιωτικά υπολείμματα και πρόσφυγες (υπολογίστηκε ότι έφταναν με ρυθμό 30.000 ατόμων την ημέρα στη Σμύρνη), καθώς και οι έντονες φήμες της γενικής κατάρρευσης του μετώπου μεγάλωναν την ένταση και την ανησυχία του πληθυσμού, ενώ η προετοιμασία της ελληνικής διοίκησης για αναχώρηση δεν άφηναν πλέον τις παραμικρές αμφιβολίες για τη μετέπειτα εξέλιξη. Έναντι της φοβισμένης εκείνης κατάστασης που εξελισσόταν, χαρακτηριστική υπήρξε η απάντηση του Έλληνα Υπάτου Αρμοστή Αριστείδη Στεργιάδη στον Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ο δεύτερος του συνέστησε να ενημερώσει άμεσα τον ελληνογενή πληθυσμό για να φύγει, φέρεται να του δήλωσε: Καλύτερα να μείνουν εδώ, να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα.
Στις 24 Αυγούστου / 6 Σεπτεμβρίου φεύγει και το τελευταίο ελληνικό στρατιωτικό τμήμα. Την επομένη, οι χιλιάδες των προσφύγων Έλληνες και Αρμένιοι που γέμιζαν όλο το μήκος της περίφημης προκυμαίας της Σμύρνης μάταια περίμεναν πλέον τα επιταγμένα ελληνικά πλοία για τη μεταφορά τους στα γειτονικά ελληνικά νησιά. Ο ελληνικός στόλος μετά όμως από έντονη παρέμβαση του Αμερικανού Προξένου Γ. Χόρτον, έστειλε δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά για την εξυπηρέτηση των προσφύγων. Την επομένη, 26 Αυγούστου / 8 Σεπτεμβρίου 1922, αναχωρούν οι ελληνικές Αρχές Σμύρνης. O μέχρι τότε Έλληνας Ύπατος Αρμοστής της Σμύρνης Αρ. Στεργιάδης επιβιβάστηκε σε αγγλικό πολεμικό πλοίο που του διατέθηκε με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
Η αντίστροφη μέτρηση για την πόλη της Σμύρνης είχε πλέον φθάσει.
Η αδιάκοπη όμως συνάντηση των τρένων που μετέφεραν στρατιωτικά υπολείμματα και πρόσφυγες (υπολογίστηκε ότι έφταναν με ρυθμό 30.000 ατόμων την ημέρα στη Σμύρνη), καθώς και οι έντονες φήμες της γενικής κατάρρευσης του μετώπου μεγάλωναν την ένταση και την ανησυχία του πληθυσμού, ενώ η προετοιμασία της ελληνικής διοίκησης για αναχώρηση δεν άφηναν πλέον τις παραμικρές αμφιβολίες για τη μετέπειτα εξέλιξη. Έναντι της φοβισμένης εκείνης κατάστασης που εξελισσόταν, χαρακτηριστική υπήρξε η απάντηση του Έλληνα Υπάτου Αρμοστή Αριστείδη Στεργιάδη στον Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ο δεύτερος του συνέστησε να ενημερώσει άμεσα τον ελληνογενή πληθυσμό για να φύγει, φέρεται να του δήλωσε: Καλύτερα να μείνουν εδώ, να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα.
Στις 24 Αυγούστου / 6 Σεπτεμβρίου φεύγει και το τελευταίο ελληνικό στρατιωτικό τμήμα. Την επομένη, οι χιλιάδες των προσφύγων Έλληνες και Αρμένιοι που γέμιζαν όλο το μήκος της περίφημης προκυμαίας της Σμύρνης μάταια περίμεναν πλέον τα επιταγμένα ελληνικά πλοία για τη μεταφορά τους στα γειτονικά ελληνικά νησιά. Ο ελληνικός στόλος μετά όμως από έντονη παρέμβαση του Αμερικανού Προξένου Γ. Χόρτον, έστειλε δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά για την εξυπηρέτηση των προσφύγων. Την επομένη, 26 Αυγούστου / 8 Σεπτεμβρίου 1922, αναχωρούν οι ελληνικές Αρχές Σμύρνης. O μέχρι τότε Έλληνας Ύπατος Αρμοστής της Σμύρνης Αρ. Στεργιάδης επιβιβάστηκε σε αγγλικό πολεμικό πλοίο που του διατέθηκε με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
Η αντίστροφη μέτρηση για την πόλη της Σμύρνης είχε πλέον φθάσει.
(Από τον Παντελή)
Πληροφορίες από την wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου