"H ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ". Ναύαρχος Α. Αντωνιάδης Επ.Αρχηγός Γ.Ε.Ν.

Στα θέματα της θρησκείας το Ελληνικό Σύνταγμα, συγκρινόμενο με τα περισσότερα Ευρωπαϊκά αλλά και το Αμερικανικό, μοιάζει μεσαιωνικό κείμενο. Είναι το μοναδικό Σύνταγμα, το προοίμιο του οποίου αναφέρεται σε θρησκευτικά σύμβολα. Συνακόλουθα είμαστε η μόνη χώρα του Δυτικού Κόσμου, που έχουμε συνυφάνει δημόσιες τελετές, εθνικές επετείους και πάσης φύσεως πολιτισμικές, πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις με θρησκευτικές επετείους και λειτουργίες.

Είμαστε από τις τελευταίες Eυρωπαϊκές χώρες, που καθιερώσαμε τον πολιτικό γάμο, απαλείψαμε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, διδάσκουμε Θρησκευτικά στα σχολεία, θα καθιερώσουμε επί τέλους την αποτέφρωση των νεκρών και πολλά άλλα, τα οποία, συνδυαζόμενα με την τελευταία θέση που κατέχουμε στην Παιδεία, την Βιομηχανία, την Έρευνα, την Τεχνολογία και το κατά κεφαλήν εισόδημα, μπορούν να σε βυθίσουν σε βαθειά μελαγχολία για την κατάντια μας. Υπάρχει όμως φως, έστω κι αν αυτό δεν είναι ακόμη πλήρως ορατό στην Ελλάδα.

Η ευημερία των μη θρησκευόμενων κοινωνιών
Σύμφωνα με την United Nations Human Development Report του 2005 οι χώρες Νορβηγία, Αυστραλία, Καναδάς, Σουηδία, Ελβετία, Βέλγιο, Ιαπωνία, Ολλανδία, Δανία και Ηνωμένο Βασίλειο συγκαταλέγονται ανάμεσα στις λιγώτερο θρησκευόμενες κοινωνίες παγκοσμίως. Συγχρόνως είναι και οι υγιέστερες από πλευράς μορφώσεως, κατά κεφαλήν εισοδήματος, βρεφικής θνησιμότητας, κοινωνικής ανάπτυξης και προσδόκιμου ζωής. Αντίθετα τις πενήντα τελευταίες θέσεις της ίδιας αναφοράς και με βάση τα ίδια κριτήρια καταλαμβάνουν βαθύτατα θρησκευόμενα κράτη.

Αποτυπώνοντας νοερά τα αποτελέσματα αυτής της αναφοράς σε μία υδρόγειο, με λίγη φαντασία μπορεί κάποιος να οραματιστεί την χρονολογική μετατόπιση του σκοταδιστικού πέπλου δια μέσου των αιώνων. Με χαρά θα διαπιστώσει, ότι η Γνώση, η Επιστήμη, η Διαφώτιση και ο Ορθολογισμός, σαν μετεωρολογικό μέτωπο καλοκαιρίας, αργά μεν αλλά σταθερά, κινούνται και εκτοπίζουν την άγνοια, τον αναλφαβητισμό, τις προκαταλήψεις και τον σκοταδισμό από τις διάφορες ηπείρους.

Αν όμως είναι Έλληνας, θα λυπηθεί. Θα λυπηθεί πολύ, γιατί θα διαπιστώσει, ότι στην χώρα του, στην οποία κάποτε υπήρχε μόνο λαμπρό φως, τώρα υπάρχει ένα αχνό γκρι πέπλο. Θα δει ακόμα την κάποτε πνευματικά πρωτοπόρο πατρίδα του, όχι μόνο να έχει χάσει αυτήν την πρωτοπορία, αλλά και να βρίσκεται κάτω από το μέσον της αναπτυξιακής λίστας, αφήνοντας ένα, κατά τα φαινόμενα, δύσκολα αναπληρούμενο κενό.
Το απύθμενο χάος μεταξύ Ελληνισμού-Χριστιανισμού.
Το κεφάλαιο αυτό θα ήταν ατελές, αν δεν αναφερόταν και στον υπεύθυνο της έκπτωσης, που περιγράψαμε, του Ελληνικού Πνεύματος. Για μένα είναι υπεράνω πάσης αμφιβολίας, ότι η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου στο σχετικά σύγχρονο μόρφωμα της αποκαλούμενης ελληνοχριστιανικής ιδεολογίας. Ελληνισμός και Χριστιανισμός είναι τόσο αντίθετες και αντιφατικές ιδεολογίες, που απορεί κανείς με το θράσος της έστω και λεκτικής προσπάθειας, για να συνυφανθούν αυτές οι τόσο αντικρουόμενες -ιδεολογικά, πνευματικά και ιστορικά- έννοιες.

Πως είναι δυνατόν σήμερα ο μέσος Έλληνας να έχει αποδεχτεί με τέτοια ευπιστία και αδιαφορία την διαστρέβλωση της Ιστορίας, ώστε να φτάνει στο σημείο να απαρνείται την ίδια του την πνευματική καταγωγή και προέλευση;

Σε όλες τις θεοκρατούμενες κοινωνίες παγκοσμίως παρατηρείται αφ'; ενός μεγάλη διαφθορά κι αφ'; ετέρου υστέρηση παντού (Οικονομία, Υγεία, Παιδεία, ανάπτυξη κ.λπ.). Τα ίδια φαινόμενα παρατηρούνται και στην βυζαντινοκρατούμενη χώρα μας, η οποία πρωτεύει στην Ευρώπη στη θεοκρατία, αλλά και στη διαφθορά επίσης, ενώ παρουσιάζει τους χειρότερους δείκτες σε όλους τους τομείς.
Νομίζω, ότι δεν απαιτείται ιδιαίτερη ιστοριοδιφική ικανότητα, για να διακρίνει κάποιος, ότι ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός διαφέρουν ριζικά και ως τρόπος σκέψης και ως τρόπος ζωής. Όλοι μας διδαχτήκαμε, έστω και αποστεωμένα, αρχαία Ελληνική Ιστορία και έπρεπε να γνωρίζουμε, ότι οι πρόγονοί μας είχαν μίαν έμφυτη πνευματική ροπή στην Φιλοσοφία, τον Ορθολογισμό και τον Φιλελευθερισμό. Δεν δεχόντουσαν τίποτα «εξ αποκαλύψεως» και για τα πάντα αναζητούσαν την λογική εξήγηση. Στο διαμετρικά αντίθετο πνευματικό άκρο και ξεκινώντας από την αρχή, ότι ο ανθρώπινος νους δεν είναι σε θέση να συλλάβει όλη την αλήθεια, ο Χριστιανισμός εδράζεται στον άκαμπτο δογματισμό, δέχεται τα πάντα μοιρολατρικά, ως θεϊκή βούληση (θέλημα Κυρίου), απεχθάνεται την πνευματική διερεύνηση και κυριολεκτικά μισεί την Φιλοσοφία.

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο επίκαιρη αντιπροσωπευτική απόδειξη της νοοτροπίας αυτής από την ακόλουθη δήλωση του ίδιου του πρώην αρχιεπισκόπου στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (25.9.2000), όπου κατέκρινε ακόμα και το «σκέπτομαι, άρα υπάρχω» του Καρτέσιου. Θαυμάστε προοδευτική σκέψη και ιστορικό βάθος στην αιτιολόγηση των πολέμων:

«...Αυτό το ρήμα [εννοεί το σκέπτομαι, άρα υπάρχω] εφαρμόστηκε στην Ευρώπη και έκαμε την Ευρώπη να υποταχθεί στη λεγόμενη νοησιαρχία, να είναι δηλαδή το ανθρώπινο λογικό πάρα πάνω από ο,τι υπάρχει στον κόσμο. Από αυτό γεννήθηκε ο Ορθολογισμός και από τον Ορθολογισμό γεννήθηκε η απιστία στον Θεό, και αυτή η απιστία είναι εκείνη, που γέννησε τους πολέμους...»
Δημόσια αποκήρυξη του Ορθολογισμού τον 21ο αιώνα! Η πεμπτουσία του αρχαιοελληνικού διαλογισμού επικρίνεται δημόσια 2.500 χρόνια μετά. Εάν αυτά λέγωνται με τόση άνεση σήμερα, σκεφθήτε τι λεγόταν και κυρίως τι γινόταν παλαιότερα. Σε τι σκοτάδι ζήσανε τόσες γενεές Ελλήνων, και όχι μόνο. Μετά από αυτή την τοποθέτηση του προκαθημένου της Εκκλησίας, ελπίζω να μην υπάρχη η παραμικρή ακόμα αμφιβολία για την πλήρη αντιδιαστολή του Ελληνικού Πνεύματος προς την χριστιανική ιδεολογία.

Όσον αφορά εξ άλλου στον τρόπο ζωής, εκεί, νομίζω, ότι υπάρχει το απύθμενο χάος. Και μόνο ο αποτροπιασμός και η απέχθεια του Χριστιανισμού προς την σεξουαλική πράξη σηματοδοτεί την αβυσσαλέα απόκλιση αυτής της θρησκείας από τον αρχαιοελληνικό τρόπο ζωής. Έναν τρόπο ζωής, με τον οποίο οι πρόγονοί μας συνδύαζαν αρμονικά την πνευματικότητα με την λατρεία όλων των ανθρώπινων αισθήσεων. Οι κληρικοί του Χριστιανισμού, σύμφωνα με τα προστάγματα της θρησκείας τους, απέχουν από την σεξουαλική ζωή, θεωρώντας την μόνον ως το «μέσον» για την τεκνοποίηση και αυτό «ευαγγελίζονται» στους πιστούς τους.


Οι κοσμικές χώρες -αυτές με υψηλότερα ποσοστά άθεων και αγνωστικιστών- συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον σταθερών, ελεύθερων, ειρηνικών, πλούσιων και υγιών κοινωνιών.


Στο τελείως αντίθετο άκρο οι πρόγονοί μας ήθελαν -όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι ιερείς και ακόμα και οι «θεοί» τους- να διακατέχονται από όλα τα ανθρώπινα πάθη. Τέλος δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την έμπρακτη εκδήλωση του χριστιανικού μίσους για τον Κλασικό Ελληνισμό, ενός μίσους, που εκφράστηκε απροκάλυπτα με την καταστροφή των αρχαιοελληνικών μνημείων και με το χτίσιμο των κακόγουστων εκκλησιών πάνω από τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα των αρχαίων ναών.

Όχι λοιπόν μόνο ασύμβατος και αντικρουόμενος, αλλά και ο πιο λυσσαλέος πολέμιος του Ελληνισμού τα τελευταία 2.000 χρόνια υπήρξε ο Χριστιανισμός.


Ανιστόρητες ανοησίες τα περί Ελληνοχριστιανισμού
Παρ'; όλα αυτά σήμερα εξακολουθεί να διδάσκεται το σχετικά πρόσφατο ιστορικό μόρφωμα του αποκαλούμενου Ελληνοχριστιανισμού. Ένα ιδεολόγημα, το οποίο ξεκίνησε λίγο μετά το 1800, για να αποτελέσει την «επιστημονική» στήριξη της «Μεγάλης Ιδέας» του Νεώτερου Ελληνισμού. Πρόκειται για ένα ιδεολόγημα, με κυριώτερο σύγχρονο εκφραστή του τον ιστορικό Κων. Παπαρρηγόπουλο, και το οποίο αποσκοπεί στην οικειοποίηση του βυζαντινισμού και την θεώρησή του ως δήθεν κοιτίδας της νεώτερης Ελλάδος. Ήταν άλλη μία έντεχνη προσπάθεια, η οποία εν πολλοίς δυστυχώς καρποφόρησε, να αποκοπεί η Νεώτερη Ελλάδα από τις ρίζες της.

Χίλιες φορές καλύτερα να αποδεχτείς ένα ιστορικό κενό, παρά να προσπαθείς να το καλύψεις με ανιστόρητες ανοησίες. Σε τελευταία ανάλυση, γιατί πρέπει να χρεωθεί η Ελλάδα μία κληρονομημένη Ρωμαϊκή και διαρκώς φθίνουσα Αυτοκρατορία, της οποίας το μεγαλύτερο επίτευγμα, μετά τις ίντριγκες, τις δολοπλοκίες και τις δολοφονίες, ήταν ο ευνουχισμός του ανθρώπινου πνεύματος;

Τα περί Ελλήνων αυτοκρατόρων είναι σαφώς μυθεύματα, αν αναγνωρίσουμε ότι από τους 89 αυτοκράτορες, που συνολικά βασίλεψαν, μόνο δύο έως τρεις μπορούν να θεωρηθούν ελληνικής καταγωγής. Τον μοναδικό δε φιλέλληνα αυτοκράτορα η Εκκλησία τον ωνόμασε Παραβάτη. (Σ.σ. βλ. «Ούτε ένας Έλληνας βυζαντινός αυτοκράτορας!»)


Έχοντας όμως η Εκκλησία εξασφαλίσει με αυτές τις θεωρίες τα ψευδοερείσματά της, πέρασε στον επόμενο και ακόμη πιο εξωφρενικό μύθο, αυτόν της... διατήρησης του Ελληνισμού κατά την διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας. Αυτοί, που υπήρξαν οι άμεσοι συνεργάτες και τοποτηρητές των Οθωμανών, αυτοί που επί 400 χρόνια πλούτιζαν εις βάρος των Ελλήνων και αυτοί που λυσσαλέα εναντιώθηκαν στην Επανάσταση του 1821, έπεισαν τον αναλφάβητο νεοαπελευθερωμένο λαό ότι... διαφύλαξαν τον Ελληνισμό. Αβυσσαλέο θράσος!
* * *
Ανεξάρτητα όμως απ'; όλα αυτά, έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα και σημασία η αντίθεση και απόκλιση του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό ή το Βυζάντιο και είναι τελείως διαφορετικής σκοπιμότητας η ανοχή της σύγχρονης Ελληνικής Πολιτείας στο θράσος και στην αναισχυντία του Κλήρου να διαβάζει, σήμερα, από το βήμα της εκκλησίας, αναθεματισμούς κατά του Ελληνισμού και μάλιστα παρουσία των σταυροκοπούμενων πολιτειακών Αρχών, κάθε αποκαλούμενη «Κυριακή της Ορθοδοξίας». (Σ.σ. Διαβάστε και κατεβάστε δωρεάν το βιβλίο: «Τα υβριστικά κατά των Ελλήνων επίσημα κείμενα της Ορθοδοξίας».)

Άλλο θέμα οι φιλοσοφικές και ιστορικές διαφωνίες και τελείως άλλο η έλλειψη στοιχειώδους αγωγής και σεβασμού των εκπροσώπων μιας Ιουδαϊκής θρησκείας, η οποία στο κάτω κάτω καλά θα κάνει να συνειδητοποιήσει, ότι σε αυτή την χώρα λάθρα φιλοξενείται. Και από μεν τον Χριστιανισμό, ο οποίος επιβλήθηκε με βία και μοχθηρότητα, δεν έχω απαιτήσεις. Αυτή όμως η μικρόψυχη και ψηφοκινούμενη Ελληνική Πολιτεία κάπου θα πρέπει να ορθώσει το, έστω και ασήμαντο, ανάστημά της χάριν και μόνο της εθνικής αξιοπρέπειας.

http://diaelefsis.pblogs.gr/

Τα ΙΔΕΩΔΗ των ΠΡΟΓΟΝΩΝ μας,ο Ξέρξης,η Εσθήρ,ο ΔΟΛΟΣ και η ΗΤΤΑ τους!

Ξέρξης, Εσθήρ και... Θερμοπύλες!

Το ενδιαφέρον μας λοιπόν, για τον βασιλικό σύντροφο της Εσθήρ κορυφώνεται, όταν συνειδητοποιούμε, ότι αυτός, ο Ξέρξης Α΄, είναι ο βασιλιάς των Περσών, που απείλησε με αφανισμό ολόκληρο τον Μεσογειακό πολιτισμό, φέρνοντας μια ασύλληπτη σε μέγεθος στρατιά[1] κατά των Ελλήνων! Ο Γ. Δ. Καψάλης γράφει: «Ξέρξης Α΄ βασιλεύς της Περσίας, διεδέχθη τον πατέρα του Δαρείο το 486 π.Χ. Νέος εξαίρετου κάλλους και μεγαλοπρεπής στην όψη... Δεν διέθετε πολεμικό ζήλο και απολάμβανε την ζωή στους κήπους των Σούσων. Η βασιλική όμως αξιοπρέπεια, του επέβαλε να συνεχίσει τον πόλεμο του πατρός του κατά της Αιγύπτου, και της επαναστατημένης Βαβυλώνας. Στο τρίτο έτος της βασιλείας του ευρέθη μεταξύ δύο παρατάξεων (για την καθυπόταξη ή μη της Ελλάδος)... της φιλοπολεμικής (παράταξης) που εκπροσωπούσε ο στρατηγός του Μαρδόνιος και της φιλειρηνικής (παράταξης) στην οποία προΐστατο ο Αρτάβανος ο θειος του Ξέρξη και αδελφός του πατρός του Δαρείου. Ο Ξέρξης δεν άργησε όμως να παρασυρθεί από το φιλοπόλεμο ρεύμα διότι και άλλοι παράγοντες συνετέλεσαν εις τούτο... (θα δούμε σε λίγο, ποιοί ενδεχομένως είναι αυτοί οι "άλλοι παράγοντες" που υπονοούνται εδώ, αλλά δεν κατονομάζονται). Μετά την μεγάλη απόφαση (της εκστρατείας κατά της Ελλάδος), οι προετοιμασίες (στρατολογήσεις) διήρκεσαν πλέον των τριών ετών». Και τελειώνει ο εν λόγω καθηγητής βεβαιώνοντας κι αυτός με την σειρά του ότι, αυτός είναι ιστορικά ο σύντροφος της Εσθήρ: «το τέλος του βασιλέα Ξέρξη (Α΄) ήταν επαίσχυντο, εξώκειλε σε κάθε είδος ακολασίες... Στην Παλαιά Διαθήκη είναι γνωστός με το όνομα Αχασβερός, στον οποίο αναφέρεται και η ιστορία της Εσθήρ». [2] Η περιγραφή της καθόδου της στρατιάς του Ξέρξη στην Ελλάδα από τον Ηρόδοτο, είναι συγκλονιστική. Ποτάμια στερεύουν και λίμνες[3] αποξηραίνονται από τις ανυπολόγιστες ανάγκες σε τροφή και νερό, του τεράστιου συρφετού των ανθρώπων και των ζώων μεταφοράς, που έρχονται από τα βάθη της πολυάνθρωπης Ασίας, για να αφανίσουν μια για πάντα τον αρχαίο πολιτισμό των Μεσογειακών Ελλήνων. Στο διάβα της η περσική στρατιά αφανίζει τα υλικά αποθέματα ολόκληρων φυλών και λαών, για να εξασφαλισθεί ένα μοναδικό γεύμα στην μεγαλύτερη στρατιά όλων των εποχών! Απ’ όπου περνάει, οι υποτελείς λαοί συνεισφέρουν υποχρεωτικά, στρατό και εφόδια, αυξάνοντας την έκταση της δύναμής του, πέρα από κάθε φαντασία. Η ταυτόχρονη στρατοπέδευσή τους απ’ την πόλη Θέρμη (σημερινή Θεσσαλονίκη) μέχρι τον ποταμό Αξιό[4] και η αποστράγγιση τού ποταμού Εχέδωρου[5] (σημερινού Γαλλικού (;!) ποταμού) για τις ανάγκες υδροδότησης των στρατιωτών του, δείχνουν το μέγεθος της κολοσσιαίας αυτής στρατιάς. (Ηρόδ. 7.124). Δεν θα αναφερθούμε σε άλλες λεπτομέρειες της περσικής στρατιάς, εκτός από δύο περιπτώσεις, που προσωπογραφούν έντονα τον ανεγκέφαλο αυτόν Πέρση βασιλιά, που επικεφαλής ενός χείμαρου ασιατικής λάσπης, έρχεται να καταπλακώσει την μάννα του πολιτισμού Ελλάδα. Η πρώτη περίπτωση, είναι η γνωστή καταμαστίγωση των υδάτων του Ελλησπόντου και η ρίψη αλυσίδων στην κοίτη του εις ένδειξη καθυπόταξης των υδάτων. Ηρόδ. 7.35. Και μια δεύτερη, που υπογραμμίζει ανατριχιαστικά το επίπεδο της περσικής βαρβαρότητας και της απίστευτης δεισιδαιμονίας! Για την δεύτερη αυτή περίπτωση διαβάζουμε: «διαβαίνοντας την γέφυρα του Στρυμόνα στην θέση εννέα οδοί (στην σημερινή Αμφίπολη) αναζητώντας αίσιους οιωνούς, κατάχωσαν[6] στην γη ζωντανούς, εννέα παλικάρια και εννέα κοπέλες του ντόπιου πληθυσμού»! Ηρόδ. 7.114. Αυτός λοιπόν είναι κατά την έρευνά μας, ο "σύζυγος" της Εσθήρ, που από "θεία δίκη" θαρρείς, μπροστά στην ανδρεία και την ευφυΐα των τότε Ελλήνων, υπέστη τις ταπεινωτικότερες ήττες της παγκόσμιας ιστορίας, όπως στήν ανεπανάληπτη στα παγκόσμια χρονικά ηρωική μάχη των Θερμοπυλών, όπου ο γιγαντόψυχος Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, ημίθεος μεταξύ λεόντων, με τους τριακόσιους μαχητές του και ελάχιστους ακόμα Θεσπιείς, φτύνοντας κατάμουτρα τον θάνατο, κατέλαβαν τις παγκόσμιες κορυφές ανδρείας, απαντώντας περιφρονητικά στην ασιατική πλημμυρίδα, με το ανεπανάληπτο: «μολών λαβέ».[7] Στους ήρωες αυτούς, στους οποίους ο παγκόσμιος πολιτισμός θα αποδίδει αιώνια τιμές αξεπέραστης ανδρείας, χρωστάμε την επιβίωση της κλασσικής αρχαιότητας, με όλα όσα αυτό σημαίνει! Οι άνδρες αυτοί έκαναν κυριολεκτικά επίδειξη περιφρόνησης στον θάνατο και ξάφνιασαν τον υπεράριθμο αντίπαλο, με την αξεπέραστη θυσιαστική τους ανδρεία. Αν και απλοί πολεμιστές, μαχόμενοι κόντρα στο ανέφικτο, έγιναν οι μέγιστοι προστάτες του πολιτισμού, για τους οποίους ο Ηρόδοτος αποδίδοντας ύστατο φόρο τιμής έγραψε: «εγώ έψαξα έμαθα και μάλιστα γνωρίζω τα ονόματά[8] τους»! Ηρόδ.7.224. Καταλήγοντας: «πολλοί μεν άνθρωποι, άνδρες[9] δε ολίγοι». Ηρόδ.7.210.10.Μετά την τρομακτική ψυχολογική ήττα του Ξέρξη στις Θερμοπύλες, όπου ελάχιστοι ψυχωμένοι Έλληνες, σκότωσαν 22.000 Πέρσες, ακολούθησε αργότερα και για τον ογκώδη στόλο[10] του η εξευτελιστική ήττα στη ναυμαχία της Σαλαμίνος, από τον δαιμόνιο Θεμιστοκλή! Τελικά, ο στρατηλάτης της συμφοράς, ο Ξέρξης Α΄, ο του Δαρείου γιος, το ‘βαλε στα πόδια σαν λαγός, για να προλάβει άθικτη την γέφυρα στα στενά του Βοσπόρου και να επιστρέψει κυριολεκτικά σαν κυνηγημένος, ξανά στην αυλική ασφάλεια και τις βασιλικές ηδονές του στην Περσία. Το όνειρο της κατάκτησης των Ελλήνων, συντρίφθηκε οριστικά με την ήττα αργότερα και τού στρατηγού του Μαρδόνιου στις Πλαταιές. Πέρα όμως απ’ τα ιστορικά αυτά δεδομένα, που είναι λίγο-πολύ γνωστά, εξαιρετικό νομίζω ενδιαφέρον παρουσιάζει, ο τρόπος που ο συγκεκριμένος Ξέρξης έλαβε την τελική απόφαση της συγκεκριμένης εκστρατείας του κατά της Ελλάδος!
συνέχεια του άρθρου...
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=2&func=view&id=7585&catid=8#7585

Μια άλλη πτυχή του Ιστορικού κατορθώματος των Ελλήνων,το οποίο κυματόθραυσε τα σχέδια της από τότε κατάκτησης όλης της Ευρώπης,είναι και η ψυχολογία που είχαν τότε οι Έλληνες πρόγονοί μας.Όχι όλοι,όμως...
Είναι γεγονός ότι σχεδόν όλη η Ελλάδα,από τη Μικρά Ασία,τα νησιά και την κυρίως Ελλάδα,μέχρι τις Θήβες,είχε δώσει γην και ύδωρ στον Ξέρξη.
Άλλοι από φόβο και άλλοι από φιλοχρηματία και τάσεις προδοσίας!
Ο Ξέρξης μετά την οικτρή ήττα του στη Σαλαμίνα φεύγοντας σαν λαγός ώστε να προλάβει σώες τις γέφυρες του Ελλησπόντου,άφησε πίσω του τον Μαρδόνιο με περίπου 300.000 στρατό,μήπως και καταφέρει μοιράζοντας αφειδώς χρυσάφι,να προσεταιριστεί όσους Έλληνες δεν είχαν μηδίσει(ξεπουληθεί).Κάτι που είχε προτείνει ακόμα και στον ΛΕΩΝΙΔΑ,στις ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ!
Έτσι ένα χρόνο μετά στις Πλαταιές,100.000 Έλληνες με αρχηγό τον Παυσανία,κατορθώνουν το ακατόρθωτο!Βάσει των πληροφοριών του Ηρόδοτου,από το στρατό του Μαρδόνιου δεν έμειναν ζωντανοί,εκτός από 40.000 υπό τον Αρτάβαζον που υποχώρησε κακήν κακώς και επέστρεψε στην Ασία,μόνο 3.000!
Νεκροί Έλληνες;Σπαρτιάτες 91(μεταξύ αυτών και ο Αμομφάρετος που ήταν ο μόνος που έφυγε από τη ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ,ξέπλυνε όμως τη ντροπή σκοτώνοντας ουκ ολίγους Ασιάτες).Τεγεάτες 16.Αθηναίοι 52.Μεγαρείς,Φλιάσιοι και άλλοι 600.Ο Πλούταρχος υπολογίζει τους πεσόντες Έλληνες 1360 στο σύνολο!
Και ενώ ο Ξέρξης,είχε αποκεφαλίσει και ΣΤΑΥΡΩΣΕΙ τον όντας νεκρό ΛΕΩΝΙΔΑ(τον εσταυρωμένο των Ελλήνων),ο Παυσανίας αντέκρουσε την πρόταση του Λάμπωνος από την Αίγινα,να αποδοθεί και στον νεκρό Μαρδόνιο η ΥΒΡΙΣ η οποία είχε διαπραχθεί στον νεκρό του ΛΕΩΝΙΔΑ!
Διέπραξε όμως ένα ατόπημα ο Παυσανίας,ζαλισμένος από τη δόξα.Πάνω στον χρυσό τρίποδα με τον τρικέφαλο χάλκινον όφιν που ανετέθη στους Δελφούς,ανέγραψε ο Σιμωνίδης το παρακάτω:
[Ελλάνων αργαγός,επεί στρατόν ώλεσε Μήδων,
Παυσανίας,Φοίβω μναμ' ανέθηκε τόδε.]
Οι έφοροι,όμως,της Σπάρτης τον επανέφεραν στην τάξιν διατάζοντας να αφαιρεθεί η επιγραφή και να αναγραφούν τα ονόματα όλων των πόλεων που συνετέλεσαν στην κατατρόπωση των βαρβάρων Ασιατών!
Αυτό το ΤΡΟΠΑΙΟ,αυτό το ανάθημα του Ηρωϊσμού των προ-προπάππων μας,ο..."μέγας"...Κωνσταντίνος,880 χρόνια μετά το άρπαξε και το μετέφερε στην Νέα Ρώμη-Κωνσταντινούπολη προς..."στολισμόν" της!Βρίσκεται εκεί ακόμα και σήμερα,έστω και λαβωμένο!Γράφει γι αυτό ο Παπαρρηγόπουλος:
[...Πλην δε τούτου κατεχώσθη κατά το πλείστον μέχρις ού τω 1856,δι' ανασκαφής φιλαρχαίων Άγγλων αξιωματικών,ανεφάνη ολόκληρος,έχουσα ήδη(η στήλη) 15 περίπου γεωγραφικών ποδών ύψος.Όσω όμως και αν εκολοβώθη,το μνημείον τούτο είναι έν των πολυτίμων κειμηλίων της ελληνικής εθνότητος,επ' αισίοις ιστάμενον εκεί όπου άχρι τούδε ίσταται και όπου αι παρούσαι των Ελλήνων γενεαί ευλαβώς προσερχόμεναι δύνανται εισέτι ν' αναγνώσωσιν επί των πλευρών του πολυσπείρου όφεως τα ονόματα των προμάχων του πρώτο υπέρ της ανεξαρτησίας ημών αγώνος.Τα γράμματα των ονομάτων τούτων έχουσιν ενός δακτύλου ύψος,όθεν δύο ή τρία ονόματα ευρίσκονται επί εκάστης σπείρας' και πρώτον μεν είναι αναγεγραμμένοι οι Λακεδαιμόνιοι,κατόπιν δε έρχονται οι Αθηναίοι,οι Κορίνθιοι,οι Σικυώνιοι,οι Αιγινήται,οι Μεγαρείς,οι Επιδαύριοι,οι Τεγεάται και οι άλλοι.]

Μια εμβόλιμη ερώτηση:Γιατί κανείς από τους βυζαντινολάτρες,που κόπτονται τάχα για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ δεν αναφέρει καν αυτή την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΥΒΡΙΝ;Γιατί κανείς από τους κυβερνώντες μετά το '21 και μέχρι σήμερα δεν απαίτησε την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ του πιο μεγάλου αναθήματος,ώστε να τοποθετηθεί ακριβώς εκεί που αρμόζει;

Παρακάτω ο ίδιος ιστορικός,εξιστορεί αποκαλύπτοντας τα προτερρήματα της ανώτερης ψυχοσύνθεσης των προγόνων μας,όσων βέβαια δεν πρόδωσαν τα ιδεώδη του ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ:
[Περί ταύτα και τα τοιαύτα διέπρεψαν οι Έλληνες επί δέκα όλας ημέρας,μετά την εν Πλαταιαίς μάχην' η δε θέα των απείρων εκείνων θησαυρών,ών ουδεμίαν είχον πρότερον έννοιαν,ήτο βεβαίως επιτηδειοτάτη να καταδείξη εις αυτούς την διαφοράν του περσικού βίου προς την τότε μάλιστα αφελεστάτην ελληνικήν δίαιταν.Αλλ' ο Παυσανίας ηθέλησε να συγκεφαλαιώση ούτως ειπείν την αντίθεσιν ταύτην,και εν μιά των ημερών τούτων,διέταξε τους οψοποιούς του Μαρδονίου να παρασκευάσωσιν αυτώ δείπνον οίον ήτο το συνήθως δια τον στρατηγόν τούτον ετοιμαζόμενον' οι δε έστρωσαν αμέσως τραπέζας χρυσάς και αργυράς,και εκόμισαν πολλά και ποικίλα φαγητά.Τούτων δε γενομένων,παρήγγειλεν ο Παυσανίας τους υπηρέτας αυτού να παρασκευάσωσιν εκεί που πλησίον δείπνον λακωνικόν' και τότε,προσκαλέσας τους Έλληνας στρατηγούς και γελάσας ενώ επεδείκνυεν εκάτερον των δείπνων' "Πως σας φαίνεται,φίλοι μου," είπε,"δεν ήτο άφρων ο Μήδος αυτός,όστις έχων τοιαύτην δίαιταν εκίνησε να έλθη από τα πέρατα του κόσμου δια να μας αφαιρέση τον μέλανα ζωμόν μας;"]
ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ;

Βόμβα μεγατόνων από το http://olympia.gr/

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ: Η ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη. Αίμα και πλιάτσικο με υπουργικές αποφάσεις. Οι βλαστοί του τρόμου πνίγουν και σήμερα τη δημοκρατία.
Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Ιουλίου 12, 2009

Βουτηγμένα στη σήψη και τον τρόμο συλλήβδην τα ΜΜΕ προσπαθούν να συγκαλύψουν τα αφεντικά και τους νταβατζήδες τους. Υποτίμησαν όμως τη δύναμη του διαδικτύου.
Όπως προαναγγείλαμε, ήρθε η ώρα της αποκάλυψης ενός σαθρού συστήματος που βασιλεύει ακόμα και σήμερα υποδουλώνοντας κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Γι’ αυτό μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Πέραν

[το όνομα που κανείς δεν άκουσε, αναφέρεται αρκετές φορές στις απομαγνητοφωνήσεις. Πρόκειται για τον ΓΓ δικαιοσύνης στην Εθνοσωτήριο κυβέρνηση Σημίτη. Τώρα θα το πείτε;]

κομματικών ή άλλων ιδεολογικών τοποθετήσεων. Όχι άλλη σιωπή και μπουκωμένα στόματα από το φαΐ ή ραμμένο από τον τρόμο. Ένα σύστημα που δημιουργήθηκε από το ίδιο το κράτος με απώτερο σκοπό τη διασπάθιση του δημόσιου πλούτου. Ποιοί το δημιούργησαν; Διαβάστε τα γεγονότα:
31 Δεκεμβρίου 1997 τα αδέρφια Παναγιώτης και Κώστας Βλαστός παίρνουν πενθήμερη άδεια από τις φυλακές παρότι πρόσφατα είχαν καταδικαστεί σε 15ετή κάθειρξη για τις ανθρωποκτονίες Ναστούλη και Σίνου το 1994. Την τελευταία ημέρα της άδειας τους συλλαμβάνονται σε μπλόκο στην Λ. Καβάλας μετά το Δαφνί έχοντας μέσα στο αυτοκίνητο τους πιστόλια, σφάιρες, ακόμη και αλεξίσφαιρα γιλέκα! Ο αξιωματικός αναφέρει το γεγονός και ζητά εντολές όπως γίνεται σε τέτοιας σοβαρότητας συμβάντα. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα λαμβάνουν εντολή από την εισαγγελία να αφήσουν τους δύο συλληφθέντες ελεύθερους! Για να γυρίσουν μάλιστα μόνοι τους στον Κορυδαλλό!! Οι πληροφορίες τις εποχής λένε πως την εντολή τη μετέφερε στον αξιωματικό ο αρμόδιος Εισαγγελέας εκτελέσεως ποινών.

[Κύριε Καρχιμάκη, τον κύριο με τα γυαλιά δεξιά σας τον γνωρίζετε; Θα καταθέσετε μήπως κάποια επερώτηση στη βουλή για το θέμα που αποκαλύπτουμε;]

Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση στο εκατομμύριο οποιοσδήποτε εισαγγελέας να δώσει τέτοια εντολή. Δηλαδή, δυό βαρυποινίτες που έχουν πάρει καταχρηστικά άδεια και συλλαμβάνονται με εργαλεία εγκλήματος λίγες ώρες πριν τη λήξη της άδειας τους, όχι μόνο να μην συλληφθούν. Όχι μόνο να μη γίνει έστω μεταγωγή στο σοφρωνίστικό κατάστημα αφού η άδεια τους έληγε σε λίγες ώρες. Αλλά να αφεθούν τελείως ελεύθεροι για να επιστρέψουν μόνοι τους στον Κορυδαλλό! Τέτοιο μαφιόζικο πραξικόπημα καταλαβαίνετε ότι μπορεί να γίνει μόνο με Υπουργική εντολή ή έστω εντολή του ΓΓραμματέα του υπουργείου δικαιοσύνης. ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ. Υπουργός δικαιοσύνης ο αείμνηστος Ευάγγελος Γιαννόπουλος.
Το συμβάν αυτό όχι μόνο έχει αποσιωπηθεί αλλά τα ΜΜ”Ε” προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα με γελοίες και άθλιες μυθοπλασίες. Είναι αυτονόητο ότι Μέσα που επηρεάζονται με οποιονδήποτε τρόπο από τον κύριο Μπόμπολα δεν θα παρατεθούν. Για να δείξουμε το μέγεθος της σήψης, θα αναφερθούμε αποκλειστικά στα υπόλοιπα. Διαβάστε λοιπόν πως περιγράφει το ‘Έγκριτο” βήμα τα γεγονότα, εξαφανίζοντας το συμβάν. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται όλες οι “σοβαρές” εφημερίδες (μόνο η Εσπρέσσο αναφέρθηκε στο γεγονός).
Πως λοιπόν μια κρατική μηχανή υιοθέτησε έναν άνθρωπο (και άλλους) σαν τον Βλαστό; Πως επετράπηκε αυτό το πραξικόπημα στο χώρο της δικαιοσύνης; Η αρχή του 1998 θα μείνει στην ιστορία ως το μεταπολιτευτικό πραξικόπημα στο χώρο της δικαιοσύνης, απαραίτητο όπως φάνηκε για τον ορυμαγδό που ακολούθησε με τη ληστεία των δημόσιων ταμείων, του χρηματιστηρίου και των δημοσίων έργων. Ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος ως υπουργός δικαιοσύνης με απίστευτες μεθοδεύσεις κατέλυσε όλους τους υφιστάμενους θεσμούς, ακόμη και τον Άρειο Πάγο με πλήρη κάλυψη του Κώστα Σημίτη. Για να καταλάβετε το μέγεθος της μεθόδευσης, ήταν η πρώτη φορά (επί δημοκρατίας) που τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Σημίτη καταδίκασαν όλοι οι εν ζωή πρόεδροι Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Καθάρισαν τον καταυλισμό των λαθρομεταναστών στην Πάτρα.

Μεγάλη νίκη των κατοίκων της Πάτρας μπορεί να θεωρηθεί η σημερινή εκκαθάριση του καταυλισμού των λαθρομεταναστών,που θύμιζε Μπαγκλαντές!

Και ως κίνηση ευχαριστίας οι λαθρομετάστες,έβαλαν φωτιά για να εκδικηθούν τους κατοίκους!

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ.

Μια απάντηση στην "αρχαιολόγο" και στον "καθηγητή" τουριστικών επαγγελμάτων,στα περί...σημιτικής καταγωγής των Κρητών Μινωϊτών.

Το βασικό συμπέρασμα (Α. Πουλιανός, 1971, 1999) είναι ότι ο σύγχρονος πληθυσμός της Κρήτης (σε ένα δείγμα 3.000 ατόμων) και όλου του Αιγαίου μαζί με την ενδοχώρα της Θράκης και της Μ. Ασίας έμεινε αναλλοίωτος τουλάχιστον από τη Μινωϊκή εποχή και ανήκει στον αυτόχθονα Αιγαιακό ανθρωπολογικό τύπο. Οι μεταναστεύσεις που έγιναν σε διάφορα χρονικά διαστήματα επέφεραν ελαφρές αλλαγές, αλλά δεν άλλαξαν την μορφολογία του αρχικού τύπου. Οι επιδράσεις δεν ξεπερνούν το 1-3 % και αυτή η ομοιογένεια προδίδει πάλι το γηγενές των κατοίκων γενικότερα της λεκάνης του Αιγαίου, τουλάχιστον από την Μεσολιθική εποχή, δηλ. πριν από 15.000 χρόνια.
Το 1987 ο Ιταλός καθηγητής ανθρωπολογίας Τζ. Φακίνι ανακοίνωσε στο 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο Παλαιοανθρωπολογίας στο Τορίνο την ύπαρξη ανθρώπινου σκελετού από την Κρήτη 50.000 ετών, ο οποίος μάλιστα παρουσιάζει τη μορφολογία του σύγχρονου (Homo sapiens) και όχι του νεαντερτάλειου ανθρώπου. Η είδηση ουδέποτε έφτασε στα ελληνικά ΜΜΕ, καθόσον το υπουργείο Πολιτισμού επέδειξε μέχρι στιγμής τη συνηθισμένη του αδιαφορία.
Το 1999 στο ιατρικό περιοδικό Tissue Antigens (Αντιγόνα Ιστών, τ. 53, Ιανουάριος) δημοσιεύεται ένα αιματολογικό άρθρο σχετικά με την καταγωγή των Κρητών. Βασικό συμπέρασμα ότι… οι Κρήτες συγγενεύουν περισσότερο με τους Βέρβερους, τους Σημίτες και τους Γιαπωνέζους παρά με τους υπόλοιπους Έλληνες (οι οποίοι έφτασαν από κάπου βόρεια πριν από 4000 χρόνια στην Ελλάδα) και ότι… έτσι είναι πιθανή η αφρικανική και μεσανατολική καταγωγή των Κρητών πριν από 10.000 χρόνια. Το άρθρο υπογράφουν 7 Ισπανοί μαζί με 3 Έλληνες καθηγητές ιατρικής και δυστυχώς καταλήγουν αβασάνιστα στα συμπεράσματά τους αφού αντιπροσωπεύονται μόνο 135 κάτοικοι τού νησιού και μελετάται μόνο το γονίδιο HLA. Επίσης, κινούνται αντιδεοντολογικά, χωρίς δηλαδή να ληφθεί υπόψη η προηγούμενη και φυσικά πιο σίγουρη μεθοδολογικά ανθρωπολογική βιβλιογραφία (ο φαινότυπος, δηλ. τα εξωτερικά ανθρωπολογικά γνωρίσματα αντιπροσωπεύουν χιλιάδες γονίδια). Έτσι, στη βιβλιογραφία τους δεν απαντάται και το έργο του Α. Μούραντ (”Η κατανομή των ανθρώπινων ομάδων αίματος και άλλοι πολυμορφισμοί”, εκδ. Οξφ., 1976, σελ. 1055 ), όπου αναφέρεται ότι δεν είναι αξιόπιστη η μελέτη του γονιδίου HLA, γιατί με βάση αυτό βγήκε το αβάσιμο συμπέρασμα ότι οι Βάσκοι, οι Ισλανδοί και οι Κονγκολέζοι συγγενεύουν μεταξύ τους περισσότερο από οποιουσδήποτε άλλους πληθυσμούς. Μπορεί να σημειωθεί πάντως ότι ήδη από το 1965 που δεν είχαν ακόμα καν ξεκινήσει οι βιο-μοριακές συγκριτικές μελέτες τού ανθρώπινου DNA, είχαν ξεφυτρώσει ανάλογες απόψεις, τις οποίες ακολούθησαν κι άλλες, παραδόξως συντονισμένες στην ίδια κατεύθυνση (Π.χ. πρβλ. NEW YORK TIMES – “Cretans labeled non-Greek people”, 17/4/1966), παρά τις αντίθετες δημοσιεύσεις οκτώ Ελληνικών εφημερίδων της 15/4/1966, όπως της Καθημερινής: Ο πληθυσμός της Κρήτης έμεινεν αναλλοίωτος ανθρωπολογικώς ήδη από της νεολιθικής εποχής.
Από τις ιστορικές, γλωσσολογικές και αρχαιολογικές αναφορές των πιο πάνω αιματολόγων αρθρογράφων, γίνεται φανερό ότι δεν είναι γνώστες ανάλογων ζητημάτων και ότι ακροβατούν σε ένα ιδιότυπο συνοθύλευμα αναπόδεικτων υποθέσεων. Για παράδειγμα, αναφέρουν ότι: όταν αποξηράνθηκε η Σαχάρα προ 10.000 ετών, ίσως οι Βέρβεροι μετανάστευσαν στην Κρήτη και δημιούργησαν το Μινωϊκό πολιτισμό. Δηλαδή, αντί να κοιτάξουν (οι Βέρβεροι) πώς θα επιβιώσουν, έφτιαξαν πλοία, όσοι πρόλαβαν, και μετανάστευσαν μαζικά; Δεν προβληματίστηκαν καν οι αρθρογράφοι μήπως οι θαλασσοκράτορες Κρήτες ταξίδευαν αντίστροφα, όπως αναφέρουν πάμπολλες πηγές; Εξάλλου προ 10.000 ετών ήταν η εποχή των τελευταίων κατακλυσμών; Η Σαχάρα αποξηράνθηκε προ 5.500 ετών (βλ Σάρα Σίμπσον, Scientific American Oct. 1999). Εάν δεν ήταν παροιμιώδες το συχνά ευφάνταστο όσων δεν έχουν την παιδεία να ασχολούνται σφαιρικά με ανάλογα θέματα, θα μπορούσε κανείς να εκλάβει τα πάρα πάνω ότι έχουν ανάλογες με της Κύπρου σκοπιμότητες, και όχι απλά σαν ένα κακόγουστο αστείο. Φέρνουμε όμως σαν παράδειγμα το παραπάνω άρθρο από το Tissue Antigens για να καταφανεί πόσο εύκολο είναι κάποιος, σκόπιμα ή μη, άσχετος να λαθέψει. Μόνο που είναι λυπηρό στο κατώφλι της 3ης χιλιετίας να υπάρχουν επιστημονικά περιοδικά που δημοσιεύουν άκριτα τέτοια «πονήματα».
Πηγή :Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος
http://ellas2.wordpress.com/

Και το σκυλί!

Κι όμως, αυτός ο παλιάτσος και μέλος με ταυτότητα στη μασονική στοά Π2, είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας...
Αναρτήθηκε από σίβυλλα

Κι ο ματάκιας Ομπάμα!

http://fishki.net/index.php?page=1

Ζήλεια ο Σαρκοζί!

Σιγά μη σκεφτούν τη φτώχεια και τα προβλήματα της γης!

Ο Αρκούδος(Μεντβέντεφ) μεθυσμένος!!

http://www.fishki.net/commentall.php?id=54191

Ρε ποιοί μας κυβερνάνε!

Μήπως περιμένετε να βγει καμιά απόφαση υπέρ του πλανήτη,με τους τύπους μεθυσμένους;

Αμμοληψία για την Ιόνια Οδό;Η εταιρεία "ΚΕΡΚΕΤΕΥΣ" του Τρομπούκη.

ΤΑ ΦΟΡΤΗΓΑ ΤΟΥ Γ.ΤΡΟΜΠΟΥΚΗ ΣΕ ...ΔΡΑΣΗ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟΝ ΑΛΦΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ *** ΠΟΙΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ (ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΕΚΔΟΤΕΣ, ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ) ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ "ΛΙΒΑΝΙΖΑΝ" ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΤΟΥ Γ. ΤΡΟΜΠΟΥΚΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ "ΚΕΡΚΕΤΕΥΣ" ΣΤΗ ΝΕΔΑ ?

*** ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ...ΛΙΒΑΝΙΣΜΑ ΤΟΥ Ν2 ΑΡΧΙΝΟΝΟΥ ?

*** ΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ?

*** ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΠΙΚΩΝ ΝΟΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΝΟΝΟ?

*** ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ?

*** ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΙΛΟΥΣΕ Ο ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ?

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ : 10.7.2009
Την υπόθεση των παράνομων αμμοχαλικοληψιών από τον ποταμό Νέδα της Ηλείας, στην οποία εμπλέκεται η Τεχνική Εταιρεία «Κερκετεύς», επανέφερε στο προσκήνιο η είδηση ότι ο πρόεδρός της Γ. Τρομπούκης συγκαταλέγεται στα φερόμενα ως μέλη του συνδικάτου του εγκλήματος.
Κι αυτό διότι η συγκεκριμένη εταιρεία προέβαινε υπεργολαβικά και επί μήνες στην παράνομη εξόρυξη τεράστιων ποσοτήτων αδρανών υλικών από τον ποταμό της Νέδας με την ανοχή της Κτηματικής Υπηρεσίας Ηλείας, η οποία, μετά τον σχετικό θόρυβο και τις ερωτήσεις βουλευτών ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο του 2008, με δηλώσεις «διερρήγνυε τα ιμάτιά της» υποστηρίζοντας ότι οι αμμοχαλικοληψίες στον ποταμό γίνονταν νόμιμα με άδεια και ότι επρόκειτο για αντιπλημμυρικά έργα.
Αποψη που διαψεύστηκε κατηγορηματικά από το ΑΠ.2187/7.5.2008 έγγραφο του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος Σπύρου Σπυρίδωνα, στο οποίο αναφέρεται ότι η Περιφέρεια δεν έχει χορηγήσει καμία άδεια αμμοχαλικοληψίας.
Η εμπλοκή της συγκεκριμένης εταιρείας στις παράνομες αμμοχαλικοληψίες στη Νέδα επιβεβαιώθηκε προχθές και από τη Νομαρχία Ηλείας, η οποία μάλιστα υπέβαλε και μήνυση στον τοπικό εισαγγελέα μετά τη γνωμοδότηση του Κλιμακίου Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος (ΚΕΠΠ), που διαπίστωσε ότι με το πρόσχημα των αντιπλημμυρικών έργων γινόταν... «αρπαχτή» στα αδρανή υλικά.
Η παράνομη δραστηριότητα της εταιρείας αυτής στη Νέδα σημειώνεται και στην 1655/369/14.5.2008 έκθεση αυτοψίας της Κτηματικής Υπηρεσίας Μεσσηνίας, όταν κλήθηκε να ερευνήσει τις καταγγελίες για τις παράνομες αμμοχαλικοληψίες. Αλλά και οι κάτοικοι της κοινότητας Πρασιδακίου Ηλείας, που βρίσκεται δίπλα από τον ποταμό, κατήγγειλαν χθες στην «Ε» ότι φορτηγά της εν λόγω εταιρείας «ξεκοίλιαζαν» επί μήνες το ποτάμι συγκεντρώνοντας τα αδρανή υλικά σε περιοχή έξω από το χωριό τους.
Κατά τις εξηγήσεις του προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Ηλείας Νικολάου Σιάνη προς την Κτηματική Υπηρεσία Μεσσηνίας, οι τεράστιες ποσότητες αμμοχάλικου θα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή της Ιονίας Οδού.
Πηγή...

Το Ιερόν του Θεού Ασκληπιού στην ΕΠΙΔΑΥΡΟ.

[[2] ἐντεῦθέν ἐστιν ὁδὸς ἐς ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ. παρελθοῦσι δὲ ἐς τὸν περίβολον ἐν ἀριστερᾷ διπλοῦν ἐστιν οἴκημα: κεῖται δὲ Ὕπνος ἐν τῷ προτέρῳ, καί οἱ πλὴν τῆς κεφαλῆς ἄλλο οὐδὲν ἔτι λείπεται. τὸ ἐνδοτέρω δὲ Ἀπόλλωνι ἀνεῖται Καρνείῳ, καὶ ἐς αὐτὸ οὐκ ἔστι πλὴν τοῖς ἱερεῦσιν ἔσοδος. κεῖται δὲ ἐν τῇ στοᾷ κήτους ὀστοῦν θαλασσίου μεγέθει μέγα καὶ μετ' αὐτὸ ἄγαλμα Ὀνείρου καὶ Ὕπνος κατακοιμίζων λέοντα, Ἐπιδώτης δὲ ἐπίκλησιν. ἐς δὲ τὸ Ἀσκληπιεῖον ἐσιοῦσι καθ' ἕτερον τῆς ἐσόδου τῇ μὲν Πανὸς καθήμενον ἄγαλμά ἐστι, τῇ δὲ Ἄρτεμις ἕστηκεν. [3] ἐσελθοῦσι δὲ ὁ θεός ἐστιν οὐκ ἔχων γένεια, χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος, Καλάμιδος δὲ ἔργον: ἔχει δὲ καὶ σκῆπτρον καὶ ἐπὶ τῆς ἑτέρας χειρὸς πίτυος καρπὸν τῆς ἡμέρου. φασὶ δέ σφισιν ἐξ Ἐπιδαύρου κομισθῆναι τὸν θεὸν ἐπὶ ζεύγους ἡμιόνων δράκοντι εἰκασμένον, τὴν δὲ ἀγαγοῦσαν Νικαγόραν εἶναι Σικυωνίαν Ἀγασικλέους μητέρα, γυναῖκα δὲ Ἐχετίμου. ἐνταῦθα ἀγάλματά ἐστιν οὐ μεγάλα ἀπηρτημένα τοῦ ὀρόφου: τὴν δὲ ἐπὶ τῷ δράκοντι Ἀριστοδάμαν Ἀράτου μητέρα εἶναι λέγουσι καὶ Ἄρατον Ἀσκληπιοῦ παῖδα εἶναι νομίζουσιν.
[4] οὗτος μὲν δὴ παρείχετο ὁ περίβολος τοσάδε ἐς μνήμην, <πέραν δὲ> [δι'] αὐτοῦ [δὲ] ἄλλος ἐστὶν Ἀφροδίτης ἱερός: ἐν δὲ αὐτῷ πρῶτον ἄγαλμά ἐστιν Ἀντιόπης: εἶναι γάρ οἱ τοὺς παῖδας Σικυωνίους καὶ δι' ἐκείνους ἐθέλουσι καὶ αὐτὴν Ἀντιόπην προσήκειν σφίσι. μετὰ τοῦτο ἤδη τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἱερόν. ἐσίασι μὲν δὴ ἐς αὐτὸ γυνή τε νεωκόρος, ᾗ μηκέτι θέμις παρ' ἄνδρα φοιτῆσαι, καὶ παρθένος ἱερωσύνην ἐπέτειον ἔχουσα: λουτροφόρον τὴν παρθένον ὀνομάζουσι: τοῖς δὲ ἄλλοις κατὰ ταὐτὰ καὶ ὁρᾶν ἀπὸ τῆς ἐσόδου τὴν θεὸν καὶ αὐτόθεν προσεύχεσθαι. [5] τὸ μὲν δὴ ἄγαλμα καθήμενον Κάναχος Σικυώνιος ἐποίησεν, ὃς καὶ τὸν ἐν Διδύμοις τοῖς Μιλησίων καὶ Θηβαίοις τὸν Ἰσμήνιον εἰργάσατο Ἀπόλλωνα: πεποίηται δὲ ἔκ τε χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος, φέρουσα ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πόλον, τῶν χειρῶν δὲ ἔχει τῇ μὲν μήκωνα τῇ δὲ ἑτέρᾳ μῆλον. τῶν δὲ ἱερείων τοὺς μηροὺς θύουσι πλὴν ὑῶν, τἄλλα δὲ ἀρκεύθου ξύλοις καθαγίζουσι, καιομένοις δὲ ὁμοῦ τοῖς μηροῖς φύλλον τοῦ παιδέρωτος συγκαθαγίζουσιν. [6] ἔνεστι δὲ ὁ παιδέρως ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ περιβόλου πόα, φύεται δὲ ἀλλαχόθι οὐδαμοῦ γῆς, οὔτε ἄλλης οὔτε τῆς Σικυωνίας. τὰ δέ οἱ φύλλα ἐλάσσονα ἢ φηγοῦ, μείζονα δέ ἐστιν ἢ πρίνου, σχῆμα δέ σφισιν οἷον τοῖς τῆς δρυός: καὶ τὸ μὲν ὑπομελαίνει, τὸ δὲ ἕτερον λευκόν ἐστι: φύλλοις δ' ἂν λεύκης μάλιστα εἰκάζοις τὴν χροιάν.
[7] ἀπὸ τούτων δὲ ἀνιοῦσιν ἐς τὸ γυμνάσιον, ἔστιν ἐν δεξιᾷ Φεραίας ἱερὸν Ἀρτέμιδος: κομισθῆναι δὲ τὸ ξόανον λέγουσιν ἐκ Φερῶν. τὸ δέ σφισι γυμνάσιον τοῦτο Κλεινίας ᾠκοδόμησε, καὶ παιδεύουσιν ἐνταῦθα ἔτι τοὺς ἐφήβους. κεῖται δὲ λίθου λευκοῦ καὶ Ἄρτεμις τὰ ἐς ἰξὺν μόνον εἰργασμένη καὶ Ἡρακλῆς τὰ κάτω τοῖς Ἑρμαῖς τοῖς τετραγώνοις εἰκασμένος.
XI. ἐντεῦθεν δὲ ἀποτραπεῖσιν ἐπὶ πύλην καλουμένην Ἱεράν, οὐ πόῤῥω τῆς πύλης ναός ἐστιν Ἀθηνᾶς, ὃν Ἐπωπεύς ποτε ἀνέθηκε μεγέθει καὶ κόσμῳ τοὺς τότε ὑπερβεβλημένον. ἔδει δὲ ἄρα χρόνῳ καὶ τοῦδε ἀφανισθῆναι τὴν μνήμην: κεραυνοῖς θεὸς αὐτὸν <κατέκαυσε,> βωμὸς δὲ ἐκεῖνος--οὐ γάρ τι ἐς αὐτὸν κατέσκηψε-- μένει καὶ ἐς τόδε οἷον Ἐπωπεὺς ἐποίησε. πρὸ τοῦ βωμοῦ δὲ αὐτῷ μνῆμα Ἐπωπεῖ κέχωσται, καὶ τοῦ τάφου πλησίον εἰσὶν Ἀποτρόπαιοι θεοί: παρὰ τούτοις δρῶσιν ὅσα Ἕλληνες ἐς ἀποτροπὴν κακῶν νομίζουσιν. Ἐπωπέα δὲ καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἀπόλλωνι τὸ πλησίον ἱερὸν ποιῆσαι λέγουσι, τὸ δὲ μετ' αὐτὸ Ἥρας Ἄδραστον: ἀγάλματα δὲ ὑπελείπετο οὐδετέρῳ. βωμοὺς δὲ ὄπισθεν τοῦ Ἡραίου τὸν μὲν Πανὶ ᾠκοδόμησεν, Ἡλίῳ δὲ λίθου λευκοῦ. [2] καταβαίνουσι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πεδίον, ἱερόν ἐστιν ἐνταῦθα Δήμητρος: ἱδρῦσαι δέ φασιν αὐτὸ Πλημναῖον ἀποδιδόντα χάριν τῇ θεῷ τοῦ παιδὸς τῆς τροφῆς. τοῦ δὲ ἱεροῦ τῆς Ἥρας, ἣν ἱδρύσατο Ἄδραστος, ὀλίγον ἀπωτέρω Καρνείου ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος: κίονες δὲ ἑστήκασιν ἐν αὐτῷ μόνοι, τοίχους δὲ οὐκέτι οὐδὲ ὄροφον οὔτε ἐνταῦθα εὑρήσεις οὔτε ἐν τῷ τῆς Προδρομίας Ἥρας. τοῦτον γὰρ δὴ Φάλκης ἱδρύσατο ὁ Τημένου, τῆς ὁδοῦ οἱ τῆς ἐς Σικυῶνα Ἥραν φάμενος ὁδηγὸν γενέσθαι.](Παυσανίας,Κορινθιακά)



Αρχαιολογικός χώρος Ασκληπιείου Επιδαύρου

Ιστορικό

Άποψη του θεάτρου της Επιδαύρου

Στην ενδοχώρα της Επιδαύρου, σε μία περιοχή με ήπιο κλίμα και άφθονα πηγαία ιαματικά νερά, βρισκόταν το Ασκληπιείο, η έδρα του θεού ιατρού της αρχαιότητας και το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Ήταν το κύριο ιερό της μικρής παραθαλάσσιας πόλης της Επιδαύρου, αλλά η φήμη του και η αναγνώριση της σημασίας του γρήγορα ξεπέρασαν τα όρια της Αργολίδας και θεωρήθηκε από όλους τους Έλληνες ο τόπος όπου γεννήθηκε η ιατρική. Περισσότερα από διακόσια ιαματικά κέντρα σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο θεωρούνταν ιδρύματά του. Τα μνημεία του αποτελούν σήμερα όχι μόνο παγκοσμίου φήμης αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αλλά και εξαιρετική μαρτυρία για την άσκηση της ιατρικής στην αρχαιότητα. Σε αυτά αποτυπώθηκε η εξέλιξη της ιατρικής από τη φάση κατά την οποία η ίαση εξαρτιόταν αποκλειστικά από το θεό έως τη μετατροπή της σε επιστήμη, με τη συστηματική καταγραφή περιστατικών και τη σταδιακή συγκέντρωση γνώσης και πείρας. Ο τόπος ήταν αφιερωμένος σε θεότητες με θεραπευτικές ιδιότητες ήδη από την προϊστορική εποχή. Στο λόφο Κυνόρτιον, που υψώνεται πίσω από το θέατρο, στα βορειοανατολικά, κατά τη μυκηναϊκή εποχή υπήρχε ιερό, στο οποίο λατρευόταν μία θεά συνδεμένη με την ίαση. Το ιερό αυτό, που ήταν ασυνήθιστα μεγάλο για την εποχή, δημιουργήθηκε το 16ο αι. π.Χ. πάνω στα κατάλοιπα ενός οικισμού της Πρώιμης και της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2800-1800 π.Χ.) και διατηρήθηκε έως τον 11ο αι. π.Χ. Γύρω στο 800 π.Χ. ιδρύθηκε στην ίδια θέση ιερό αφιερωμένο στον Απόλλωνα, θεό με θεραπευτικές ιδιότητες, που λατρευόταν εδώ ως Απόλλωνας Μαλεάτας. Η λατρεία του κυρίως θεραπευτή θεού, του Ασκληπιού, που η μυθική παράδοση τον παρουσιάζει ως αυτόχθονα γιο του Απόλλωνα και της εγγονής του βασιλιά της Επιδαύρου Μάλου, της Κορωνίδας, καθιερώθηκε κατά τον 6ο αι. π.Χ. Η λατρεία του θεού προστάτη της ανθρώπινης υγείας και της προσωπικής ευτυχίας απέκτησε φήμη που εξαπλώθηκε ραγδαία. Ο αριθμός των προσκυνητών ολοένα αυξανόταν και το ιερό στο Κυνόρτιο δε επαρκούσε πλέον για τις ανάγκες της λατρείας, έτσι, άρχισε η ανάπτυξη ιερού και στην πεδινή περιοχή, περίπου 1 χλμ. στα νοτιοδυτικά του Κυνορτίου, στον τόπο όπου κατά το μύθο γεννήθηκε ο Ασκληπιός. Τα δύο ιερά, αφιερωμένα το ένα στον Απόλλωνα Μαλεάτα και το άλλο στον Ασκληπιό, εξελίχθηκαν παράλληλα, με την επίσημη ονομασία «ιερόν Απόλλωνος Μαλέατα και Ασκλαπιού». Το νέο ιερό στην κοιλάδα οργανώθηκε γύρω από το Ιερό Φρέαρ (που αργότερα ενσωματώθηκε στη στοά του Αβάτου) και στο χώρο του κτηρίου Ε, όπου υπήρχε ο πρώτος βωμός τέφρας και ο χώρος των τελετουργικών γευμάτων. Το φρέαρ ήταν βασικό στοιχείο της ίασης, που επιτυγχανόταν με τη διαδικασία της κάθαρσης και της «εγκοίμησης» κοντά στο νερό, ως μίμηση του τρόπου με τον οποίο οι θεϊκές δυνάμεις εξασφάλιζαν την ανανέωσή τους, επιστρέφοντας με τον περιοδικό θάνατο μέσα στη γη, στην πηγή της ζωής, από την οποία επανέρχονταν αναγεννημένοι. Ο θεός συμβούλευε τον ασθενή κατά την εγκοίμηση, δηλαδή τον ύπνο που αντιστοιχούσε στον περιοδικό θάνατο, σχετικά με τη θεραπεία που έπρεπε να ακολουθήσει. Κατά τον 4ο και τον 3ο αι. π.Χ. οι γενικευμένες πολεμικές συρράξεις οδήγησαν τους ανθρώπους να αναζητήσουν ακόμη περισσότερο την προστασία και τη βοήθεια του Ασκληπιού και το ιερό του φιλάνθρωπου θεού έγινε από τα πλουσιότερα της εποχής. Τότε πραγματοποιήθηκαν μεγάλα έργα ανοικοδόμησης τόσο στο ορεινό όσο και στο πεδινό ιερό και οικοδομήθηκαν τα σημαντικότερα μνημεία: στο πεδινό ιερό ο ναός του Ασκληπιού, το Άβατον, η θόλος και το θέατρο, το εστιατόριο, το ξενοδοχείο και το στάδιο, ενώ στο ορεινό ιερό ο κλασικός ναός και ο βωμός του Απόλλωνα, η μεγάλη στοά, η κατοικία των ιερέων και το τέμενος των Μουσών. Μετά την περίοδο των μεγάλων καταστροφών που προκάλεσαν ο Σύλλας και οι Κίλικες πειρατές τον 1ο αι. π.Χ., το Ασκληπιείο γνώρισε νέα άνθηση στους αυτοκρατορικούς χρόνους, ιδίως στο β΄ μισό του 2ου αι. μ.Χ., οπότε ο Ρωμαίος συγκλητικός Αντωνίνος χρηματοδότησε την οικοδόμηση νέων κτηρίων και την ανανέωση παλαιών. Τότε επισκέφθηκε το ιερό ο περιηγητής Παυσανίας, που το περιέγραψε με λεπτομέρεια και θαύμασε τα μνημεία του (2.26 κ.εξ.). Κατά τους δύο επόμενους αιώνες ο χώρος υπέστη και άλλες καταστροφικές εισβολές, με κυριότερη αυτή των Γότθων, το 267 μ.Χ. Το πεδινό ιερό αναδιοργανώθηκε άλλη μία φορά στα μέσα του 4ου αι. μ.Χ., όποτε ο κεντρικός του χώρος διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα ρωμαϊκά πρότυπα σε μία περιμετρική στοά, στην οποία εντάχθηκαν τμήματα παλαιοτέρων κτηρίων. Η λατρεία συνεχίσθηκε ακόμη και μετά την επίσημη απαγόρευση της αρχαίας θρησκείας το 426 μ.Χ., αντίθετα από ό,τι συνέβη σε άλλα ιερά, έως την οριστική εγκατάλειψη του χώρου, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 522 και του 551 μ.Χ. Οι πρώτες έρευνες στο Ασκληπιείο της Επιδαύρου έγιναν από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή της Πελοποννήσου το 1829. Συστηματικές ανασκαφές πραγματοποίησε ο Π. Καββαδίας, υπό την αιγίδα της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας το 1870-1926, αποκαλύπτοντας τα σημαντικότερα μνημεία του ιερού. Περιορισμένες ανασκαφές διενήργησε η Γαλλική Σχολή Αθηνών με τον G. Roux το 1942-1943 γύρω από το Άβατον και τα κτήρια Ε και Η, καθώς και η Αρχαιολογική Υπηρεσία με τον Ι. Παπαδημητρίου το 1948-1951. Τα έτη 1954-1963 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες εργασίες αναστήλωσης του θεάτρου από τον Α. Ορλάνδο. Από το 1974 τις ανασκαφές ανέλαβε και πάλι η Αρχαιολογική Εταιρεία υπό τη διεύθυνση του Καθηγ. Β. Λαμπρινουδάκη στο ιερό του Απόλλωνα Μαλεάτα, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη έργα συντήρησης και ανάδειξης των μνημείων και των δύο ιερών από τη διεπιστημονική ομάδα που συγκροτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1984 με την τότε ονομασία Ομάδα Εργασίας για τη Συντήρηση των Μνημείων της Επιδαύρου, σήμερα Επιτροπή για την Συντήρηση των Μνημείων της Επιδαύρου. Τα έργα που πραγματοποιούνται στο Ασκληπιείο έχουν αλλάξει ριζικά τη φυσιογνωμία του αρχαιολογικού χώρου, ενώ οι πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες έφεραν στο φως στοιχεία σχετικά με τη γενική οργάνωση του χώρου, καθώς και τη χρονολόγηση, τη χρήση και τη λειτουργία πολλών κτηρίων.
Συντάκτης
Όλγα Ψυχογυιού, αρχαιολόγος
Χρονολόγηση
2800 π.Χ. - 1600 π.Χ.
1600 π.Χ. - 1100 π.Χ.
9ο αι π.Χ. - 6ο αι. π.Χ.
6ο αι. π.Χ. - 2ο αι. μ.Χ.
2ο αι. μ.Χ. - 6ο αι. μ.Χ.

(ΥΠ.ΠΟ.)