Περί βεντέτας στην...Καινή Διαθήκη!!!

__________________________________________________
PRESS-GR
_____________________________________

Η λογική της βεντέτας...

.
Του Θωμά Ακρωτηριανάκη
.
Τη νύχτα του Σαββάτου 6 Δεκ. 2008, της χριστιανικής εορτής του Αγ. Νικολάου, εντόπισα για πρώτη μου φορά ένα χωρίο της Καινής Διαθήκης (Αποκάλυψι, κεφάλαιο18. στίχος 6),
που, κατ'εμέ, διαπνέεται από τη λογική της βεντέτας και μάλιστα της διπλής απάντησης σε βεντέτα.
Παραθέτω: "ΑΠΟΔΟΤΕ ΑΥΤΗι ΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΕΔΩΚΕ, ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΣΑΤΕ ΑΥΤΗι ΔΙΠΛΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΗΣ ΕΝ ΤΩι ΠΟΤΗΡΙΩι Ωι ΕΚΕΡΑΣΕ, ΚΕΡΑΣΑΤΕ ΑΥΤΗι ΔΙΠΛΟΥΝ."
Και οι συμφραζόμενοι στίχοι έρχονται προς επίρρωσιν.
(Μπορεί να διαβαστεί και μέσω του www.ecclesia.gr ).
------------------------- (Αν υπάρχει "πλήρες post", πατήστε εδώ...)
# posted by press.gr@hotmail.com @ 2:22 μμ

Δια πυρός και σιδήρου.....

Ο αγαπών τους αγαπούντας και μισών τους μισούντας!!!!.........
_______________________________________________________________
Ανασηκώνοντας το πέπλο της αγάπης...


Ανασηκώνοντας το πέπλο της αγάπης
326
Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο Κωνσταντίνος δολοφονεί τη σύζυγό του Φαύστα. Η Ελένη φεύγει με τους «πνευματικούς» της για την Ιερουσαλήμ, όπου, παρά το ότι οι ρωμαϊκοί νόμοι της Ιουδαίας προέβλεπαν την καύση όλων ανεξαιρέτως των σταυρών μετά τις θανατώσεις, η Ελένη, και όπως βεβαίως θα ισχυρισθεί η χριστιανική Γραμματεία 114 χρόνια αργότερα, «ανακάλυψε» (με τη βοήθεια φυσικά… Εβραίων ραβίνων !!) άθικτο τον λεγόμενο «Τίμιο Σταυρό» που πάνω του είχε σταυρωθεί σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση ο ραβί Τζεσουά. Ο Balsdon θα γράψει σχετικά: «η Ελένη μνημονεύεται με τρόπο λαμπρό σήμερα στη Ρώμη. Για το ότι βρήκε πράγματι κομμάτια από τον αληθινό σταυρό στα Ιεροσόλυμα, ο κυνικός μπορεί να αμφιβάλλει. Και μια και δεν μνημονεύεται το θέμα αυτό από τον Ευσέβιο, θα έχει και τον ιστορικό με το μέρος του. Είναι πάντως πιθανόν να είχαν διαβεβαιώσει την Ελένη ότι κάποιο αντικείμενο που είχε αποκτήσει στα Ιεροσόλυμα ήταν κάτι τέτοιο. Ο Κωνσταντίνος μπορεί να συμμεριζόταν την ψευδαίσθησή της..» Με προτροπή πάντως της Ελένης, ο υιός της εκθεμελιώνει το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας και χρησιμοποιεί τους κίονές του για κατασκευή εκκλησιών. Επίσης, καταστρέφει τον Ναό της Θεάς Αφροδίτης επάνω στον υποτιθέμενο τάφο του ραβί Τζεσουά, αλλά και άλλους Ναούς της ιδίας Θεάς όπως λ.χ. στην Άφακα Λιβάνου, την Μάμβρη, την Φοινίκη και την Βααλβέκ (Ηλιόπολη), και αυτές οι καταστροφές είναι βεβαίως μόνον όσες ομολογεί ο βιογράφος του Ευσέβιος.

330
Οι χριστιανοί λεηλατούν και πυρπολούν στο Bayeux το Ιερό του κελτορωμαϊκού Θεού Βελένου Απόλλωνος και λυντσάρουν τους ιερείς του. Ο Κωνσταντίνος, σε ημερομηνία που τού υπέδειξαν οι αστρολόγοι (στις 11 μηνός Μαϊου, «Ήλιος στον Τοξότη με επιρροές Καρκίνου, άρα μία πόλη θρησκευτική») μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανατολικά, στην ιδρυθείσα από αυτόν Κωνσταντινούπολη, την οποία διακοσμεί λεηλατώντας τα Ιερά των Εθνικών.

331
Ο ουσιαστικώς χριστιανός πλέον Κωνσταντίνος συνεχίζει την καταλήστευση των Ιερών των Εθνικών σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Παραβιάζονται τα θησαυροφυλάκια όλων ανεξαιρέτως των «ειδωλολατρικών» Ναών, εκτός όσων ανήκαν στην αυτοκρατορική λατρεία και οι θησαυροί χαρίζονται στην χριστιανική Εκκλησία. Όσων λατρειών αυθαιρέτως κρίνονται... «άσεμνες», πάντα κατά την άποψη των χριστιανών επισκόπων, οι Ναοί «εξαγνίζονται» πρώτα με φωτιά και εν συνεχεία ισοπεδώνονται.


Ο 3ος κατά σειράν εξελικτικός ελιγμός του Χριστιανισμού: αυτή την εποχή της ανοικτής πλέον μεταστροφής του Κωνσταντίνου, είναι που ο Ευσέβιος, επίσκοπος Καισαρείας, θα κάνει έναν απίθανο ιδεολογικό ακροβατισμό, συνδέοντας πλέον τον Χριστιανισμό με αυτή την ίδια την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, την οποία για πρώτη φορά θέτει, και μάλιστα σε κεντρικό σημείο, εντός ενός υποτιθεμένου… «Θείου σχεδίου» για την ανθρωπότητα. Ο F. E. Cranz (γράφοντας στο «Augustine. A Collection of Critical Essays», επιμ. R. A. Markus, 1972) τονίζει ότι η πραγματοποίηση μίας ενοποιημένης Χριστιανικής Αυτοκρατορίας θεωρείται από τον Ευσέβιο «απώτατος σκοπός όλης της ανθρώπινης Ιστορίας», καθώς υποτίθεται ότι υπάρχει άμεση σχέση, σχέση που μάλιστα τείνει σε ταυτότητα, της μοναρχίας του Τζεσούα με την μοναρχία των αυτοκρατόρων, ρόλος της τελευταίας είναι δε το να επιβάλει την Βασιλεία του Θεού στον κόσμο των ανθρώπων.


Όπως παρατηρεί ο Fletcher (Fletcher Richard, «Τhe Conversion Of Europe. From Paganism To Christianity, 371 – 1386 A.D.», London 1997, σελ. 23 - 24), αυτή η νέα θεωρία του Ευσεβίου, που κατ’ ουσίαν είναι η αφετηρία της λεγομένης «πολιτικής θεολογίας» της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η οποία αναιδώς θα ταυτίσει την ρωμαϊκότητα («Romanitas») με τον χριστιανοσύνη («Christianitas»), θ’ αποτελέσει τον 3ο κατά σειράν εξελικτικό ελιγμό του Χριστιανισμού για την πονηρή μεταμόρφωσή του από αντικοινωνική και αντιπολιτισμική αρχικώς ιδεολογία σε παντοδύναμη και πολύπλευρη αυταρχία που εφεξής θα επιδιώκει να έχει δούλη της όλη την γνωστή ανθρωπότητα. Όπως ήδη έχουμε δει, τα άκομψα αντιπολιτισμικά και επιλεκτικώς ισοπεδωτικά κηρύγματα των πρώτων οπαδών του Σαούλ – Σαύλου, είχαν ατονίσει ήδη από την εποχή του Μάρκου Αυρηλίου, γύρω στο 170, όταν ο Μέλιτος, επίσκοπος Σάρδεων, συνέγραψε μία «Απολογία» προς τον αυτοκράτορα, προβάλλοντας την αόριστη ιδέα ότι τάχα ο Χριστιανισμός αποτελεί ευλογία, διότι η εμφάνισή του έχει φέρει καλή τύχη και μεγαλείο στην Αυτοκρατορία. Τον επόμενο (2ο) ελιγμό είχε επιχειρήσει ο χριστιανός απολογητής Ωριγένης, που μεταξύ των ετών 230 και 240 συνέγραψε το «Contra Celsum» («Κατά Κέλσου»), προβάλλοντας τη ιδέα ότι τάχα η ίδια η Αυτοκρατορία σχετίζεται με το υποτιθέμενο… «Θείο σχέδιο» ως άριστο εργαλείο του Θεού, καθώς συνενώνει εκ των άνω τα Έθνη για να δεχθούν ευκολότερα τον «Λόγο του Ευαγγελίου».

335
Εγκαίνια της Εκκλησίας του… «Αγίου Τάφου», ο οποίος κτίσθηκε στη θέση του Ναού της Θεάς Αφροδίτης που ο Κωνσταντίνος κατέστρεψε το 326 – 327, και για τον διάκοσμό του λεηλατούνται όλα σχεδόν τα Εθνικά Ιερά της Παλαιστίνης και της Μικράς Ασίας. Με ειδικό αυτοκρατορικό διάταγμα σταυρώνονται ως τάχα... υπαίτιοι της κακής συγκομιδής εκείνου του έτους (...) όλοι οι «μάγοι και μάντεις», και ανάμεσά τους μαρτυρεί ο Νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος εξ Απαμείας, μαθητής του Ιαμβλίχου, που είχε προσωπικά επιχειρήσει να επαναφέρει τον Κωνσταντίνο στον Εθνισμό μέσω της φιλοσοφίας, και συνεπώς είχε συγκεντρώσει επάνω του το μίσος όλων των χριστιανών αυλικών

337
Ο ετοιμοθάνατος Κωνσταντίνος βαπτίζεται και τυπικώς χριστιανός από τον αρειανό επίσκοπο Ευσέβιο Νικομηδείας, προφανώς με την πονηρή σκέψη ότι ένα βάπτισμα στο τέλος του βίου είναι ό,τι καλύτερο για την άφεση όλων των προηγουμένων αμαρτιών (Latourette, τόμος Α, σελ. 175)

341
Ο ένας εκ των τριών υιών του Κωνσταντίνου, ο ανατραφείς με χριστιανική κατήχηση Κώνστας που έχει ήδη δολοφονήσει το προηγούμενο έτος τον αδελφό του Κωνσταντίνο Β, κηρύσσει νέον διωγμό «κατά των μάντεων και των ελληνιζόντων» και εκδίδει επίσης έδικτο («Προς Μαδαλιανόν, Βοηθό Έπαρχο Διοικήσεως», «Θεοδοσιανός Κώδιξ» 16, 10, 2), με το οποίο απαγορεύει την άσκηση της Εθνικής Θρησκείας και πυροδοτεί καταστροφές βωμών από τους χριστιανούς, βίαιες ταραχές και σοβαρές αθλιότητες (Schultze, τόμος Α, σελ. 75 – 87): «Cesset superstitio, sacrificiorum aboleatur insania. Νam quicumque contra legem divi principis parentis nostri et hanc nostrae mansuetudinis iussionem ausus fuerit sacrificia celebrare, competens in eum vindicta et praesens sententia exeratur.» («Ας σταματήσει η ψευδής πίστη και ας καταργηθεί η παραφροσύνη των θυσιών. Γιατί αν κάποιος, παραβιάζοντας το νόμο του Θείου Αυτοκράτορα, του πατέρα μας, και την εντολή της Ευσπλαχνίας μας, τολμήσει να τελέσει θυσίες, θα τιμωρηθεί παραυτά με την επιβολή της ποινής που του ταιριάζει.»). Πολλοί Εθνικοί φυλακίζονται ή εκτελούνται

346
Κοινό έδικτο του Κωνσταντίου και του Κώνσταντος («Προς Κατουλλίνον, Έπαρχο της Πόλεως»), την 1η Νοεμβρίου 346 (κατά τον Mommsen), απαγορεύει τις ιεροπραξίες των Εθνικών και υποβιβάζει τους Ναούς τους σε άνευ ιερότητος πολιτιστικά μνημεία που απλώς δεν πρέπει να τα καταστρέφουν οι χριστιανοί: «Αν και η ψευδής πίστη έχει ξεριζωθεί, επιθυμούμε οι Ναοί που ευρίσκονται εκτός των τειχών της πόλεως να παραμείνουν άθικτοι. Γιατί καθώς κάποια αθλητικά παιγνίδια ή αγωνίσματα σχετίζονται με τους Ναούς, δεν πρέπει να τους εξαφανίσουμε αφού σε αυτούς οφείλεται η τέλεση εορτών που διασκεδάζουν τον λαό της Ρώμης» («Θεοδοσιανός Κώδιξ» 16, 10, 3). Μέγας διωγμός κηρύσσεται στην Κωνσταντινούπολη κατά των Εθνικών, στα πλαίσια του οποίου ο Εθνικός ρήτωρ Λιβάνιος εξορίζεται με την κατηγορία της «γοητείας» (δηλ. μαγείας)

Διαβάστε τη συνέχεια:
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=7953&catid=5#7953

Καλόπουλος-Ο θάνατος του Μ.Αλεξάνδρου!!!

Καλόπουλος - Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Η Αλεπού και το Λιοντάρι αντάμωσαν στην Βαβυλώνα! Μέρος Α
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=951&catid=21#951&Itemid=432

........................................

Χαλδαίοι σκότωσαν τον Μ. Αλέξανδρο...
Η Αλεπού και το Λιοντάρι αντάμωσαν στην Βαβυλώνα! Μέρος Β
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&Itemid=32&func=view&id=953&catid=21

Που αποσκοπούν οι επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων;;;;;

Ποιός επιζητεί πόλεμο και γιατί;;;;Ποιοί μπορεί να κρύβονται πίσω από τέτοιες επιθέσεις;;;;Όλες τις απαντήσεις θα τις βρείτε,που αλλού,στη...ΒΙΒΛΟ!!!!!!!

______________________________________

Επανελλήνιση επιζητούμε, όχι θύματα. Ξυλοδαρμός του Μανώλη Τσάμη – Εύμολπου.

Δημοσιεύθηκε από 12thespis στο Δεκέμβριος 4, 2008

Στην νέα αυγή που οραματιζόμαστε γι αυτόν τον τόπο, στην αυγή της μνημοσύνης, της επαναποδοχής και επανένταξης των αρχαίων ελληνικών αρετών και αξιών στην καθημερινή ζωή μας και στα συλλογικά ιδεώδη μας, δεν θέλουμε κι ούτε έχουμε ανάγκη από «μάρτυρες» και «μαρτυρολόγια». «Μάρτυρες» και «μαρτυρολόγια» εφηύραν και παρήγαγαν εκείνοι οι οποίοι επεχείρησαν (και το κατάφεραν) να εκθεμελιώσουν τον ελληνικό πολιτισμό. Στον αγώνα που δίνεται για την επανελλήνιση, ένας αγώνας ειρηνικός και πολιτιστικός, δεν θέλουμε να υπάρξουν μάρτυρες. Θέλουμε την ανάδειξη των ελληνικών ιδεωδών και αξιών, όχι να θρηνούμε θύματα. Θέλουμε να γνωρίσει ο νεοέλληνας τον πλούτο της πολιτισμικής του κληρονομιάς ώστε να συνειδητοποιήσει τις αξίες των προγόνων του, το ψυχικό μεγαλείο που φέρει μέσα του και τις ανεξάντλητες δημιουργικές δυνάμεις που διαθέτει. Κι αυτό θέλουμε να επιτευχθεί με τη δύναμη του λόγου και των πράξεων, με την ελληνική γραμματεία και με την επαφή του με το προγονικό πνεύμα, όχι με την θυματοποίηση μαχόμενων συνελλήνων και με την δημιουργία νέου μαρτυρολογίου.

Καταγγέλλουμε τα κρούσματα βίας που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα εις βάρος του εν γένει ελληνοπρεπούς ρεύματος και των εκπροσώπων του. Μετά τον αναίτιο βανδαλισμό που δέχθηκε ο εκδοτικός οίκος του συνέλληνα Γιάννη Σχοινά και μάλιστα κατά τις ημέρες τέλεσης των Προμηθείων καθώς και την καταστροφή (εμπρησμό) τεσσάρων βιβλιοπωλείων μέσα σε ένα μόνο μήνα (5 Ιουνίου έως 4 ιουλίου), είχαμε την γρονθοκόπηση και τον σοβαρό τραυματισμό της καθηγήτριας Μαρίας Τζάνη από ομάδα «κουκουλοφόρων» στις 27 Νοεμβρίου, και μάλιστα στο χώρο των πανεπιστημίων. Τελευταίο κρούσμα, ο σοβαρός τραυματισμός του Μανώλη Τσάμη και της Έφης Καραμπάτσου.

Τον Μανώλη Τσάμη – Εύμολπο τον γνωρίζετε πολλοί. Τον σεμνό συνέλληνα και συγγραφέα που χωρίς ποτέ να προβάλλεται, είναι παρών σε κάθε σχεδόν εκδήλωση του ελληνοπρεπούς ρεύματος. Γνωρίζετε και την Έφη, την σύντροφό του. Οι δυο τους έχουν προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν, σιωπηρά και χωρίς τυμπανοκρουσίες, πολύ σημαντικό έργο στον ελληνισμό. Είτε μέσω του συγγραφικού τους έργου, είτε μέσω των εκδόσεων (εκδόσεις Σεμέλη) και του βιβλιοπωλείου τους στα Εξάρχεια, είτε μέσω των πολυποίκιλων δραστηριοτήτων τους με την Πολιτιστική Φιλοσοφική Εταιρεία ΕΥΜΟΛΠΙΔΕΣ. Δικό τους έργο είναι η καθιέρωση της Ιεράς Πομπής προς τιμήν των Ελευσινίων Μυστηρίων που τελείται κάθε χρόνο με διαδρομή απ’ τον Κεραμεικό μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

Το ότι θα βλέπαμε τον Εύμολπο και την Έφη στην κατάσταση αυτή, ειλικρινά δεν το φανταζόμασταν ποτέ. Η επίθεση που δέχθηκαν μέσα στο βιβλιοπωλείο τους την περασμένη βδομάδα (μια μόλις εβδομάδα πριν την προγραμματισμένη συνεδρίαση της Αμφικτυονίας της οποίας ψυχή αποτελεί ο Εύμολπος και την σύσταση της οποίας είχε προαναγγείλει στις εορτές των Προμηθείων) ήταν βίαιη. Δεν θέλουμε να κάνουμε συνειρμούς σ’ αυτή την χρονική φάση για την πιθανή συνάφεια όλων αυτών των βιαιοπραγιών εις βάρος δικών μας ανθρώπων, απλώς τις καταγράφουμε. Για να χτυπήσουμε ένα καμπανάκι κινδύνου, να λάβουμε σοβαρά το ότι στην κατάσταση που βρέθηκαν ο Εύμολπος, η Έφη, η Μαρία Τζάνη, ενδέχεται αύριο να βρεθεί ο καθένας από εμάς. Ότι παρανάλωμα του πυρός όπως οι εκδόσεις «Πελασγός», το βιβλιοπωλείο του Γιάννη Γιαννάκενα, του Γιάννη Σχοινά κλπ, μπορεί να γίνει μεθαύριο και ο χώρος των δικών μας συνευρέσεων, η λέσχη ή η έδρα του σωματείου μας. Ας το έχουμε υπόψιν ώστε να τα προλάβουμε πριν βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στον Μανώλη Τσάμη, στην Έφη και στην Μαρία Τζάνη. Να είναι βέβαιοι ότι δεν είναι μόνοι τους, όλοι οι φίλοι τους αλλά και όλοι οι συνέλληνες, οπουδήποτε στην Ελλάδα, είμαστε κοντά τους και τους συμπαραστεκόμαστε.

Κάντε κλικ εδώ για να δείτε το βίντεο με την συνέντευξη που πήρε από την Έφη και τον Εύμολπο ο Αριστόβουλος Θεοδόσης Χίντζογλου, όπως και τις φωτογραφίες του ξυλοδαρμού τους.

Κάντε κλικ εδώ, εδώ κι εδώ (σταχυολόγηση εκ του προχείρου) για να διαβάσετε ρεπορτάζ για τον ξυλοδαρμό της κ. Μαρίας Τζάνη.

Κάντε κλικ εδώ για ν’ ακούσετε επιτόπιο ραδιοφωνικό ρεπορτάζ του SKY από τον ξυλοδαρμό της κ. Μαρίας Τζάνη.

Κάντε κλικ εδώ για να δείτε την καταγγελία του εκδότη κ. Γιάννη Γιαννάκαινα για τους εμπρησμούς των βιβλιοπωλείων. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε φωτογραφίες απο την ολοσχερή καταστροφή των βιβλιοπωλείων.

"ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΤΙΝΕΣ ΕΥΡΕΘΕΙΣΑΙ ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ 1860"

Ένα σπάνιο βιβλίο για τον αρχαίο Πειραιά!!!
Σπάνια αρχαιολογικά ευρήματα...
___________________________________________________________
"ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ",Ι.ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΥ,1932.

απόσπασμα:

[Κ. ΙΒ'
"ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΤΙΝΕΣ ΕΥΡΕΘΕΙΣΑΙ ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ 1860"

Επί τη ευκαιρία της συγγραφής πονήματος τρόπον τινά αρχαιολογικού αφορώντος τον Πειραιά δεν έκρινα άσκοπον να περιλάβω εν αυτώ καί τινας παλαιάς επιγραφάς,εκ των οποίων μόνων καταφαίνεται η ιδία του Πειραιώς υπόστασις,διότι εν τη λοιπή δράσει είχε μηδενισθή υπό των Αθηνών,καίτοι εν τοις κόλποις αυτού περιείχεν ολόκληρον την δύναμιν και την δόξαν εκείνων.Τούτ'αυτό κινδυνεύει να πάθη και σήμερον,αν δεν ληφθώσιν υπό των δυναμένων μέτρα δραστήρια προς απόκρουσιν του προφανεστάτου αυτού κινδύνου.Ιδού αύται.-

1) "Πάμφιλος Προθώνη
Τορωναίος Τορωναία."
Η επιγραφή αύτη ευρέθη εις το παρά τον "Καραβάν" αρχαίον Νεκροταφείον του Πειραιώς τον Σεπτέμβριον του έτους 1833.Είναι εγλυμμένη επί στήλης μαρμαρίνης,ήτις αντί γλυφής έφερε γραφήν δι'ερυθρού χρώματος ανδρός και γυναικός,όπερ ήτο εκ των σπανίων αρχαιολογικών ευρημάτων.Και εκ ταύτης καταφαίνεται,ότι αρχαιόθεν ο Πειραιεύς ήτο πόλις επηλύδων εκ πάσης Ελλάδος.

(ζωγραφιές επί μαρμάρου!!!)

2)....
.......
26)"..........ετέρων κατά το πρότερον,έχει δε και την υπεροχήν.Ει δ'άρα τούτο μη γένοιτο ου παρά την γνώμην και παρά την ημών αυτών ασθένειαν δια την άλλην Τυχικήν καταδρομήν του κοινού Θρησκεύματος βουλευσόμενον καθήκειν οι ομοιόδοξοι κοινή επί πάσιν και μη του ιδία εαυτώ μα τον Δία'δι'ού δε νομίζω εφεδρίας της εκ των λόγων περιγεγενημένης αυτώ και χάριν έχειν εν αισθήματι αυτού παρά του πειρασμώ χρήσθαι τω μη εάσοντι το μέγεθος της δωρεάς μη ουχί ούτως διατεθήσεσθαι,ώστε και έχειν το του πνεύματος τήρημα του τόπου εκείνου,ός περιέχειται και την γνώμην δε την υπέρ της καθ'ηγεμονίας του σωτήρος της (πόλεως;....κύπου καθεστάμενος της σαχθ. σόντων κατ'εκε(ίνην; χρώ κατά τα άλλα δι'...αγαθού κατά την υπέρ θατέρου δυν)αμένου ετέρων περιγ)ενέσθαι........"
Αύτη ευρέθη παρά τον λιμένα του Κανθάρου κατά το έτος 1836.
Φαίνεται ίσως ότι αφορά διαταγήν του Αυτοκράτορος Ιουλιανού(του Αποστάτου ή Παραβάτου υπό της Χριστιανική;ς Εκκλησίας κληθέντος,διότι αποπτύσας τον Χριστιανισμόν "ηλλήνισεν=εγένετο ειδωλολάτρης") περί επαναφοράς του αρχαίου ειδωλολατρικού θρησκεύματος και συμβουλήν του Άρχοντος σχετικήν εμφαίνουσαν αδυναμίαν προς κατάπαυσιν της εναντίον της ειδωλολατρείας καταφοράς.

(άλλη μία απόδειξη για τον διωγμό-"καταφορά" του Ελληνισμού!!!)
........

38) "Αριστόκλεα : Κιτιάς : Αφροδίτη
Ουρανία ευξαμένη ανέθηκεν."
Αύτη εγλυμμένη επί βάθρου λίθου Υμηττού ανευρέθη εις το Ν. της πόλεως,εν τω νύν Βασ.Περιπτέρω εν έτει 1855,όπερ μαρτυρεί,ότι εκεί υπήρχεν έτερος ναός της Ουρανίας-Αφροδίτης εκτός των τριών άλλων επί του Αφροδισίου της Απάρχου και της Μουνυχίας.
Τας ανασκαφάς εξετέλεσεν ο Γάλλος Συνταγματάρχης De Vassoigne.

39) "Εμέριος
Αρελλίου
Παιδαγωγός
Ερμή
Ηγεμόνι."
Αύτη εγλυμμένη επί βωμού λίθου Πεντέλης ευρέθη κατά τας αυτάς ανασκαφάς του Γάλλου Συνταγματάρχου Βασσουάϊν.Εκ της επιγραφής ταύτης φαίνεται,ότι ο Ερμής,ο κατ'εξοχήν θεός του Πειραιώς ως πόλεως εμπορικής ελατρεύετο και υπό την προσωνυμίαν του ηγεμόνος του εμπορίου ή ηγέτου των οδών.
Εκ ταύτης καταφαίνεται,ότι οι αοίδιμοι αρχαίοι συμπολίταί μας εχρησιμοποίουν κατ'αντίθεσιν προς ημάς "παιδαγωγούς άρρενας".

40) "Νικίας
Ταμίας
Μητρί θεών."
Αύτη είναι εγλυμμένη επί "χέρνιβος"(λεκάνης προ της εισόδου των ναών προς ραντισμόν των πιστών) εν τω Μητρώω του Πειραιώς,όπερ ήτο ναός της Μητρός των θεών Ρέας.Εκ των εν τη επιγραφή ταύτη γραμμάτων φαίνεται,ότι ο Ταμίας του ναού της Μητρός των θεών εν Πειραιεί Νικίας έζησε κατά τους χρόνους του Δημοσθένους.
........]

("χέρνιψ"!!!!...προς ραντισμόν!!!!,δηλαδή αυτό που λένε σήμερα..."αγιασμό"!!!!Μα να μην έχουν τίποτα δικό τους!!!!Όλα κλεμμένα!!!!!)
Η χέρνιψ,λοιπόν,η λεκάνη για το νίψιμο των χεριών,αλλά και για το ράντισμα!!!!

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΜΑΚΟΙ.

Η "προγραμματισμένη" αδιαφορία του Νεοελληνικού κράτους για τους Έλληνες!!!!!
_____________________________________________________________
ΕΛΛΑΣ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΜΑΚΟΙ

Oι Έλληνες πολιτκοί γνωρίζουν πως η εξουσία τους συνδέεται με την επιβίωση του νεοελληνικού κράτους και συνειδητά προσφέρουν θυσία στον αχόρταγο κι απαιτητικό βωμό του ένα - ένα τα κομμάτια του Ελληνισμού.

Κι αν θελήσουμε να είμαστε επιεικείς, αν θεωρήσουμε πως στέκουν κάποιες σκοπιμότητες, που έντεχνα προβάλλονται κάθε φορά που ένα τμήμα του Ελληνισμού αφανίζεται κι ακόμα δεχθούμε πως η αδιαφορία για τον Ελληνισμό της Β. Ηπείρου, της Κωνσταντινούπολης της Κύπρου κ.λ.π., οφείλεται σε άγνοια και φυσική ανικανότητα, τότε ποιά σκοπιμότητα, πόση άγνοια και πόση ανικανότητα μπορούμε να δεχθούμε σαν αρκετή δικαιολογία, για την περιφρόνηση και την αδιαφορία, που επιδεικνύει το Ελληνικό κράτος σ’ ένα κομμάτι της Ελληνικής φυλής, που κατοικεί εντός των συνόρων του;

Στον ορεινό όγκο της Ροδόπης κατοικεί ένα από τα αρχαιότερα Ελληνικά φύλλα γνωστό σήμερα με την ονομασία ΠΟΜΑΚΟΙ. Υπολογίζεται ότι αριθμούν περισσότερους από 300.000 στο τμήμα που βρίσκεται σήμερα υπό Βουλγαρική κατοχή αν και οι Βούλγαροι προκειμένου να τους αφομοιώσουν έχουν μεταφέρει ένα τμήμα τους σε άλλες περιοχές της Βουλγαρίας. Εντός των Ελληνικών συνόρων πρέπει να βρίσκονται γύρω στις 35.000 ίσως και περισσότεροι Πομάκοι. Το γεγονός ότι υπήρξαν πάντοτε και παραμένουν ως σήμερα ορεσίβιος πληθυσμός, λειτούργησε θετικά για την διατήρηση της καθαρότητάς τους. Σήμερα όμως η ιδιότητά τους αυτή της απομόνωσης με την αμορφωσιά που συνεπάγεται, τείνει να τους εξαφανίσει μιας και τα ιστορικά γεγονότα των τελευταίων πέντε αιώνων οδήγησαν στην απώλεια της Εθνικής τους συνείδησης. Δύσκολη λεία για τις αρπακτικές διαθέσεις των εκάστοτε επιδρομέων και “φίλων” γειτόνων, που όμως χάνει σιγά - σιγά την αντοχή της με την βοήθεια της “αψόγου στάσεως” και την ανυπαρξία Εθνικής πολιτικής.

Περήφανοι και γενναίοι διατηρούν και σήμερα, όλα τα χαρακτηριστικά των αρχαίων προγόνων τους ΑΓΡΙΑΝΩΝ. Παρά το γεγονός πως οι ίδιοι δεν νοιώθουν ούτε Βούλγαροι, ούτε Τούρκοι, δύο επίκτητα στοιχεία τους διευκολύνουν το έργο της Βουλγαρικής και της Τουρκικής προπαγάνδας σε δυνδυασμό με την αποχή και την ανοχή των εκάστοτε Ελληνικών κυβερνήσεων :

1ον) Η γλώσσα τους: Κράμα Βουλγαρικών, Ελληνικών και Τουρκικών λέξεων. Μια γλώσσα χωρίς γραπτά μνημεία και ιστορική εξέλιξη, αφού δεν είναι παρά αποτέλεσμα των πολλών επιδρομών και

2ον) Η θρησκεία τους: Μουσουλμάνοι.

Το 1204 που κατελήφθη η Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους, η Βούλγαροι εκμεταλλεύτηκαν το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε και κατέλαβαν την περιοχή της Ροδόπης και για έναν περίπου αιώνα αλώνιζαν ανενόχλητοι στην περιοχή. Οι βιαιότητες κι η σκληρότητα που χρησιμοποίησαν οι Βούλγαροι την περίοδο εκείνη προκειμένου να εκβουλγαρίσουν τους Ροδοπαίους, είχε σαν αποτέλεσμα το σημερινό γλωσσικό ιδίωμα των ΠΟΜΑΚΩΝ.

Όμως η γλώσσα, σαν επίκτητο στοιχείο δεν αποτελεί απόδειξη για την καταγωγή ενός λαού. Τα γλωσσικά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ανθρωπολογικά, ιστορικά, αρχαιολογικά, λαογραφικά κ.α. στοιχεία. Παρ’ όλα αυτά το μικτό γλωσσικό ιδίωμα των Πομάκων περιέχει ένα ισχυρότατο τεκμήριο της Ελληνικότητάς τους.

Οι Βουλγαρικές λέξεις αποτελούν περίπου το 50% της ιδιόμορφης αυτής λαλιάς, το 10-15% οι Τουρκικές κι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό αποτελούν οι Ελληνικές. Το αξιοσημείωτο είναι, ότι ενώ οι Βουλγαρικές και Τουρκικές λέξεις στην πλειοψηφία τους είναι ουσιαστικά που δηλώνουν αντικείμενα, το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελληνικών λέξεων είναι ρήματα, πολλά δε εξ’ αυτών αρχαία Ελληνικά ρήματα, γεγονός που δείχνει πως δεν μπορεί να προσετέθησαν στην γλώσσα τους τους νεώτερους χρόνους.

Παράδειγμα ρημάτων:

Αρέσβαμ - αρέσκομαι
Αφορίσβαμ - αφορίζω
Ζαπεικασούβαμ - απεικάζω
Παταξάμ - Πατάσσω
Πραξούβαμ - πράττω

Παράδειγμα ουσιαστικών:

Παίπελ - παιπάλη
πεντεψία - παίδευση
πέλκα - πέλεκυς
έντρο - αδρός

Πέρα από αυτό μια συστηματικώτερη μελέτη της Πομακικής γλώσσας, έδειξε πως οι Ελληνικές λέξεις αποτελούν τον κορμό, την σπονδυλική της στήλη, τα ρήματα προέρχονται από τον αόριστο της υποτακτικής με προσθήκη της κατάληξης (-αμ) π.χ. δέχομαι - εδεξάμην - ντέξαμ κ.λ.π., γεγονός που αποκλείει να είναι δάνεια ενσωματωμένα στην Βουλγαρική. Αντίθετα είναι υπολείματα της διαλέκτου που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες της Θράκης.

Ωστόσο οι Βούλγαροι δεν παρέλειψαν να δημιουργήσουν μια τεχνητή γραπτή γλώσσα για τους ΠΟΜΑΚΟΥΣ τυπόνωντας και σχετικά εγχειρίδια στα Σκόπια, όπου κατά την γνωστή και πολυσυζητημένη άποψή τους βρίσκεται η έδρα του “Μακεδονικού κράτους”.

Σε ότι αφορά την Βουλγαρία και για να μην ταράξουμε τους φίλους γείτονές μας, το Ελληνικό κράτος προτίμησε την σιωπή. Σε ότι αφορά τους ΠΟΜΑΚΟΥΣ το Ελληνικό κράτος φρόντισε να παραμείνουν αμόρφωτοι επί σειρά ετώ, ενώ στην συνέχεια τους στέλνει σε κοινά μειονοτικά σχολεία με τους Τουρκογενείς της Ροδόπης. Στην πλειοψηφία τους οι Πομάκοι διδάσκονται σε ιδιωτικά σχολεία την Τουρκική, μένοντας έξω από το Ελληνικό σύστημα παιδείας που θα τους επέτρεπε την βαθμιαία προσαρμογή στις συνθήκες της Ελληνικής κοινωνίας. Διοχετεύονται κατ’ αυτόν τον τρόπο στην Τουρκία, απ’ όπου επιστρέφουν ανθελληνικά διαμορφωμένοι. Το 1955κατόπιν συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας το Ελληνικό κράτος έδωσε εντολή στον επιθεωρητή των Μουσουλμανικών σχολείων Δυτικής Θράκης, να προχωρήσει στην δημιουργία τοπικών συνεδρίων ΠΟΜΑΚΩΝ διδασκάλων με στόχο την υιοθέτηση της Λατινικής γραφής. Ο σχεδιασμός ολοκληρώθηκε το 1973 μετά την επίσκεψη του Τούρκου πρέσβυ Κ. Gurum στην Δυτική Θράκη. Η επιβολή της Λατινικής γλώσσας διευκολύνει σήμερα αφάνταστα την Τουρκική προπαγάνδα και τον εκτουρκισμό των ΠΟΜΑΚΩΝ.

Ποια άγνοια, ποιά ηλιθιότητα και ποιά σκοπιμότητα μπορεί να δικαιολογήσει σήμερα τον αφελληνισμό των αρχαιοτέρων κατοίκων της Θράκης;

Δεκέμβριος 5th, 2008 at 8:44 π.μ.

Πόσοι ήταν οι "Απόστολοι" και ποιά η "αποστολή" τους;;

Παρακολουθείστε τη κριτική ενός καλογυρισμένου "έργου"!!!!! _____________________________________________________________ http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&Itemid=32&func=view&catid=5&id=7913#7913 ________________________________________________________________

Η λέξη απόστολος είναι λέξη που έχει τη ρίζα της στην αρχαία Ελλάδα. Τότε όμως η λέξη απόστολος σήμαινε το στόλο που είναι έτοιμος να αποπλεύσει. Αργότερα η ίδια λέξη πήρε τη σημασία του απεσταλμένου. Μετά τη σταύρωση του Χριστού και όταν το βάρος της εξάπλωσης της διδασκαλίας του έπεσε στους μαθητές του, η λέξη χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει το νέο θεσμό του αποστολικού αξιώματος. Σύμφωνα με τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, το όνομα Απόστολος το πήραν για πρώτη φορά οι 12 διαλεκτοί μαθητές του Χριστού. Και από τότε ο αριθμός 12 πήρε τόσο μεγάλη σημασία, ώστε να είναι ταυτόσημος με τη λέξη "απόστολος". Οι Δώδεκα απόστολοί είναι: Ανδρέας, Σίμων, Ιάκωβος και Ιωάννης οι υιοί του Ζεβεδαίου, Φίλιππος και Βαρθολομαίος, Θωμάς, Ματθαίος, Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου, Θαδδαίος, Σίμων ο Κανανίτης και Ιούδας ο Ισκαριώτης "ο και παραδούς αυτόν". Ο Χριστός, προτού τους εκλέξει, τους κάλεσε με διαφορετική σειρά, τους προπαρασκεύασε, τους δοκίμασε και, τελικά, τους ανάθεσε το δύσκολο ρόλο να διδάξουν το Λόγο Του σε ολόκληρη τη Γη. Το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή των Αποστόλων, μετά τη συνάντησή τους με το Χριστό βέβαια, είναι η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Οι Απόστολοι ήταν κρυμμένοι στο υπερώο ενός σπιτιού, γιατί είχαν μεγάλο φόβο για την οργή των Φαρισαίων, που είχε αρχίσει ήδη να εκδηλώνεται καθαρά. Και απορούσαν πραγματικά πώς θα ήταν δυνατό αυτοί οι απλοί άνθρωποι, αυτοί οι αμόρφωτοι ψαράδες να δώσουν στον κόσμο να καταλάβει τη Χριστιανική αλήθεια. Και τότε το Άγιο Πνεύμα, με μορφή πύρινων γλωσσών, ήρθε και κάθησε πάνω από τα κεφάλια τους. Και τότε όχι μόνο οι απλοί και αμόρφωτοι μεταμορφώθηκαν σε δυναμικούς και σοφούς, όχι μόνο μπόρεσαν να μιλήσουν σ' όλες τις γλώσσες, αλλά και απόκτησαν πλήρη συνείδηση της θείας αποστολής τους. Όταν ο Ιούδας κρεμάστηκε, έπρεπε να βρεθεί άλλος για να τον αντικαταστήσει. Αυτός ήταν ο Ματθίας, από τους ανθρώπους που είχαν πλήρη συνείδηση του έργου τους. Ο θεσμός των 12 άρχισε να καταρρέει όταν οι Απόστολοι μεταβίβασαν στους 7 διακόνους ορισμένες δικές τους αρμοδιότητες. Αλλά στην εξαφάνιση αυτού του θεσμού συντέλεσε πολύ η προβολή του Παύλου σαν του δυναμικότερου από τους Αποστόλους. Ο Παύλος, εκτός από τους 12, θεώρησε σαν απόστολους το Βαρνάβα, τον αδελφόθεο Ιάκωβο και ορισμένους συνεργάτες του. Έτσι ο θεσμός των 12 καταρρέει ιδίως όταν αρχίζουν να δίνονται και σε άλλους υπεύθυνες αρμοδιότητες για την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει τις παραγγελίες που ο ίδιος ο Ιησούς τους έδωσε, όταν τους έπεισε να κηρύξουν τη χριστιανική αλήθεια σ' όλο τον κόσμο. Το έργο των Δώδεκα Αποστόλων, μετά την Ανάληψη του Χριστού, μας το διηγείται το πέμπτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, που γι' αυτό έχει πάρει την ονομασία "οι Πράξεις των Αποστόλων". Το έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς και αναφέρεται στις πράξεις που έκαναν οι Απόστολοι και ιδιαίτερα ο Πέτρος, ο Παύλος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, για να διαδοθεί η διδασκαλία του Χριστού. Υπάρχουν εκτός από τους δώδεκα Αποστόλους και τον Παύλο, 3 ακόμη κατηγορίες ανθρώπων που χαρακτηρίστηκαν σαν απόστολοι: • α) Οι 70 απόστολοι που διάλεξε ο Χριστός μετά τους 12 σε αντιστοιχία με τους 70 πρεσβύτερους του Μωυσή και τους έστειλε ανά 2 σε διάφορες πόλεις να κηρύξουν το Λόγο του Θεού. • β) Από τις "Πράξεις των Αποστόλων", απόστολοι επίσης ονομάζονται από τους συνεργάτες του Παύλου ο Βαρνάβας, ο Σιλουανός, ο Ανδρόνικος και ο Ιουνιάς και • γ) Απόστολοι ονομάζονται εκείνοι οι προικισμένοι άνθρωποι της Εκκλησίας που έργο τους είχαν τη διάδοση του Χριστιανισμού σε νέες κοινότητες όπως οι ιεραπόστολοι. Η Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων γιορτάζεται την 30ή Ιουνίου. Ιδιαίτερη επίσης θέση στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχει η απεικόνιση των Αποστόλων με την αγιογραφία. Πηγή:http//www.live-pedia.gr/index.php/Απόστολοι Ένας από τους 70 ήταν και ο Επαφρόδιτος, εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου…

___________________________________________________________________

"ΑΠΟΣΤΟΛΕΙΣ". "ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ".
"Ούτοι ήσαν Άρχοντες έχοντες την ανωτάτην εποπτείαν,ψηφίσματι της Βουλής των Πεντακοσίων και του Δήμου,της παρασκευής και του έκπλου του στόλου και την αμέσον επίβλεψιν επί των Κυβερνητών των πολεμικών πλοίων περί την εκτέλεσιν των καθηκόντων των,είτε περί την εισφοράν,είτε περί την διοίκησιν,είτε περί αμφότερα,διότι Τριήραρχοι ήσαν και εκαλούντο και οι εισφέροντες προς ναυπήγησιν,εκ καταλόγου εκ των πλουσιωτέρων συνήθως πολιτών,πολεμικού πλοίου,και οι Κυβερνήται αυτού,οίτινες ως επί το πλείστον ήσαν οι αυτοί.
Προϊσταμένη αυτών αρχή ήτο η Βουλή των Πεντακοσίων,ήτις τη εισηγήσει αυτού και των δέκα "Α π ο σ τ ο λ έ ω ν" ετιμώρει τους παρανομούντας εκ των Τριηράρχων,ως μαρτυρεί η κατωτέρω των αυτών Πειραϊκών πλακών στήλη αύτη.

[Εάν δε τις μη ποιήση,οίς
έκαστα προστέτακται,ή
Άρχων,ή ιδιώτης κατά τόδε
Το ψήφισμα,οφειλέτω ο μη
ποιήσας μυρίας δραχμάς
ιεράς τη Αθηνά και ο "Εύθυνος"
και οι "Πάρεδροι",επάναγκες
αυτών καταγιγνωσκόντων,ή αυτοί
οφειλόντων'την δε Βουλήν τους
[Η]=(500):επιμελείσθαι του
"Αποστόλου" κολάζουσαν τους
ατακτούντας των τριηράρχων
κατά τους Νόμους'
τους δε Πρυτάνεις ποείν
Βουλής έδραν επί χώματι
περί του "Αποστόλου"
συνεχώς,έως άν ο Απόστολος
γένηται'ελέσθαι δε και
"Αποστολέας" τον Δήμον
δέκα άνδρας εξ Αθηναίων απάντων'
τους δε αιρεθέντας επιμελείσθαι
του "Αποστόλου" καθάπερ
τη Βουλεί προστέτακται'
είναι δε τη Βουλεί και τοις
Πρυτάνεσιν επιμεληθείσιν του
"Αποστόλου" στεφανωθήναι υπό
του Δήμου χρυσώ στεφάνω
από Χ=(1000):δραχμών.
Εάν δε του προσδέηται τόδε
το ψήφισμα των περί τον
"Απόστολον" την Βουλήν
κυρίαν είναι ψηφίζεσθαι
μη λύουσαν μηθέν των
εψηφισμένων τω Δήμω'
Ταύτα δ'είναι άπαντα
εις φυλακήν της χώρας.]

Ώστε εκ τούτων σαφώς καταφαίνεται,ότι η Βουλή των Πεντακοσίων κατά το Κλεισθένειον πολίτευμα εξέπεμπε μετά του προς δράσιν στόλου ίδιον αντιπρόσωπον,"Απόστολον" καλούμενον,και αντιπροσώπους αυτής δέκα,"Αποστολείς" ονομαζομένους,όπως επιτηρώσι τους κυβερνήτας των πολεμικών πλοίων,προς τους οποίους δεν είχον απόλυτον εμπιστοσύνην,ως φαίνεται,δια του "Αποστόλου",αν εξετελέσθη νομίμως και εγκαίρως οιαδήποτε αποστολή.Και όχι μόνον τούτο,αλλά και δι'αντιπροσώπων της,"Βουλευτών-Πρυτάνεων" δηλαδή εδρευόντων συνεχώς εν Πειραιεί από του απόπλου του στόλου,ανέμενε την επάνοδον του "Αποστόλου",όπως αναφέρη τα κατά την δράσιν και γενικώς την συμπεριφοράν των αξιωματικών του Στόλου προς τιμωρίαν των τυχόν εξ αυτών μη εκτελεσάντων το καθήκον των κατά τους Νόμους.Τούτους δε,εάν έκρινον τούτο,εστεφάνουν και δια χρυσού στεφάνου.Ενί λόγω κατά τους τότε Νόμους οι πολίται εν τω προσώπω των Βουλευτών "Αποστολέων" εστεφανούντο,και ουχί οι αξιωματικοί,αν τούτο έκρινον οι "Πρυτάνεις-Βουλευταί" και η Βουλή.Οποία αντίθεσις,μα το Ν α ί,προς τα κατ'άκραν αντίθεσιν σήμερον τελούμενα! Ευτυχώς μόνον,ότι η Ιστορία δεν πλαστογραφείται,αλλ'ως τις δύναμις Θεία "τα Καίσαρος Καίσαρι" αποδίδει "και τα του Θεού τω Θεώ",παρ'όλας τας απεγνωσμένας των ενδιαφερομένων ενόχων προσπαθείας και παρ'ημίν και παρά τοις πεπολιτισμένοις λαοίς πάσιν."

Απόσπασμα από το βιβλίον "ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ",του Ιωάννου Β. Πατσουράκου,εκδοθέν τω 1932.
____________________________________________________
Τώρα μπορείτε να αντιληφθείτε ότι οι "απόστολοι",όσοι κι αν ήταν,είχαν ως αποστολή να παρακολουθούν αν το "έργο" προχωρούσε κατά τις εντολές των Ραββίνων!!!!!!
Ένα "έργο",για το οποίο εργάζονταν χιλιάδες στρατευμένοι και βιαίως εξελληνισθέντες Ιουδαίοι από τους Φαρισαίους,Ραββίνους,ζηλωτές,(δέστε τα σχετικά στον Παπαρρηγόπουλο)και οι οποίοι είχαν διασπαρεί στις πόλεις-κέντρα του Ελληνισμού,αλλά και στις πρωτεύουσες όλων των βασιλείων του γνωστού τότε κόσμου,δημιουργώντας θύλακες,μέσα από τους οποίους προετοίμαζαν το έδαφος της γενικής επίθεσης κατά του Ελληνισμού!!!!Φυσικά και είχαν μεταξύ τους προστριβές και αντιπαραθέσεις,υπόνοιες κλοπής(καθαρό παράδειγμα ο ταμίας Ιούδας),δολοπλοκίες για ίδιον όφελος,κλπ.,κλπ.Οι "Απόστολοι",λοιπόν,μετέβαιναν στις συναγωγές για να ελέγχουν,να ενημερώνουν,να κατευθύνουν και να αναφέρουν στους ανωτέρους τους τη πορεία του "έργου"!!!!
Η περίπτωση του Σαούλ-Σαύλου-Παύλου,είναι η επιβεβαίωση!!
Από διώκτης(στην ουσία διαφωνών με την τακτική πολέμου που εφαρμοζόταν μέχρι τη στιγμή που κατάφερε να αναλάβει τα ηνία),έγινε ο αρχηγός της όλης επιχείρισης!!!!!
Βάλτε τα κάτω,ελέγξτε τις ιστορικές αναφορές,κολλήστε τα κομμάτια του...πάζλ,και τότε θα έχετε μπροστά σας πεντακάθαρο όλο το...σενάριο του "έργου",τους πρωταγωνιστές,τους γκεστ-σταρς,τους κομπάρσους,τους σεναριογράφους,τους σκηνογράφους,τους παραγωγούς,αλλά και τους..."θεατές"!!!!!!!
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ,ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ,ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ,ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ Ή ΜΕ "ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ"!!!!!!
Τα υπόλοιπα είναι φούμαρα!!!

Τι γνωρίζετε για το ποδόσφαιρο; What do you know about episkyros?

Τι γνωρίζετε για το ποδόσφαιρο;;;
Επειδή μας τα έχουν ζαλίσει οι εγγλέζοι και οι συνοδοιπόροι τους,ότι είναι εφευρέτες του...foutball!!!!!

What do you know about episkyros?


_______________________________________________________________
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&Itemid=32&func=view&id=1442&catid=76&limit=10&limitstart=10

Το ποδόσφαιρο γεννήθηκε στην Αγγλία;(1) Παίξτε μπάλα!
„Έριχνε ψηλά την σφαίρα και την γη που έθρεψε πολλούς άρχισε να κτυπά με προικισμένα πόδια και να κάνη στροφές γρήγορες και εναλλασσόμενες, ενώ οι άλλοι νέοι τον ζητωκραύγαζαν και στον ουρανό υψώνονταν δυνατές φωνές.“

Αυτό που διαβάσατε δεν είναι αναμετάδοση ποδοσφαίρου από κουλτουριάρικο ραδιοσταθμό, αλλά απόσπασμα από τον Όμηρο! (Οδύσσεια Θ 370/375)
Καλά, παίζανε ποδόσφαιρο και δεν το ξέρουμε; Ασφαλώς τα παιχνίδια του αρχαίου κόσμου είναι τόσα πολλά που σίγουρα χρειάζεται ειδική μελέτη και χρόνο και αγάπη για την ιστορία και την αρχαιολογία. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα μερικοί Έλληνες οι οποίοι με καθαρό μυαλό ερευνούν και φέρνουν στο φως της δημοσιότητας ξεχασμένες γνώσεις αθλήματα και διάφορα άλλα.
Πληροφορούμεθα λοιπόν από τον αρχαιολόγο Ε. Μπεξή στο περιοδικό ΙΧΩΡ ότι:
Υπήρχε ένα άθλημα με το όνομα 'Επίσκυρος. Το γήπεδο που διεξήγετο ο αγώνας ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη με γραμμές από χαλίκια και η μπάλα ήταν κατασκευασμένη από δερμάτινα κομμάτια ραμμένα μεταξύ τους με εντόσθια ζώων, ενώ στις άκρες του γηπέδου ήταν χαραγμένη μία γραμμή που συμβόλιζε τα δύο τέρματα. Η μπάλα ήταν φουσκωμένη με αέρια και εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με ζωντανά χρώματα και γεωμετρικά σχήματα. Σκοπός ήταν και για τις δύο ομάδες όπως και σήμερα να περάσουν την μπάλα από την απέναντι εστία, το τέρμα.
Εντύπωση προξενεί επίσης η ιατρική(!) παρατήρηση του αθλήματος. Ο μεγάλος γιατρός της ύστερης αρχαιότητος Γαληνός μας δίνει μία καταπληκτική περιγραφή στο έργο του „Περί ασκήσεων με μικρή μπάλα“ του παιχνιδιού:
„ Όταν οι παίκτες παρατάσσονται σε αντίθετες σειρές και αγωνίζονται, για να εμποδίσουν τον αντίπαλο να κρατήσει την μπάλα στο κέντρο, τότε είναι βίαια άσκηση με κρατήματα στους ώμους και λαβές πάλης. Έτσι το κεφάλι και ο λαιμός ασκούνται με τις κινήσεις, τα κρατήματα των ώμων και τα πλευρά και το στήθος και το στομάχι ασκούνται από τα κρατήματα και τις λαβές πάλης με τα χέρια. Σε αυτό το παιχνίδι οι γλουτοί και τα πόδια τεντώνονται βίαια, γιατί αποτελούν την βάση των κινήσεων. Ο συνδυασμός με το τρέξιμο μπροστά και πίσω και τα πηδήματα στα πλάγια στα πλάγια, κάθε άλλο παρά μικρή άσκηση είναι όχι μόνο για τα πόδια αλλά και για όλο το σώμα που είναι σε κίνηση.“
Εάν δεν αρκούν τα λόγια έχουμε και „ κατευθείαν αναμετάδοση“ από το αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών αθλητή/ ποδοσφαιριστή, ο οποίος προσπαθεί με άψογη τεχνική να κοντρολάρει την μπάλα πάνω στο δεξί του πόδι. Είναι σαφές ότι ο παίκτης δεν πρέπει να πιάσει την μπάλα με τα χέρια του γι αυτό τα κρατάει πίσω από την πλάτη του. (Επιτύμβια στήλη 4ος αιών π.Χ. , Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών)

(1) What do you know about episkyros?

Το περιοδικό "ΔΑΥΛΟΣ" αναστέλει την έκδοσή του,αλλά θα υπάρχει ηλεκτρονικά το αρχείο του!

_____________________________________________________________




Τρία εις τον κύβο

Καθαρά προσωπικός λόγος μου επιβάλλει την απόφαση να αναστείλω την έκδοση του "Δαυλού", τη στιγμή που με το παρόν τεύχος το Περιοδικό αυτό ολοκληρώνει χρονικά μια συνεχή παρουσία 27 ετών, δηλαδή τελειώνει το χτίσιμο του αριθμητικού κύβου μιας κανονικής και γεμάτης δεξαμενής Σκέψης και Λόγου.

* * *

Στους 27 τόμους του "Δαυλού" είναι κατατεθειμένος οργανωμένα ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να ιδωθεί με την ασφάλεια της Απόδειξης και χωρίς σκοπιμότητες η παραμορφώσεις η πραγματικότητα στην Ιστορία και τον Πολιτισμό -το Χθες-, στην Πολιτική και το Άτομο -το Σήμερα- και στην Πρόβλεψη και το Όραμα.
Την χρηστική αξία του τρόπου αυτού στην ερμηνεία των όσων σήμερα συμβαίνουν γύρω μας μπορούν να επιβεβαιώσουν οι αναγνώστες των 22.772 σελίδων του Περιοδικού αυτού, καθώς διαπιστώνουν κάθε μέρα να επαληθεύωνται συνεχώς και με καταιγιστικά γεγονότα αυτά που ιχνηλατούμε, ξεσκεπάζομε και συστηματικά απομυθοποιούμε από τον Ιανουάριο του 1982 ανασύροντάς τα από τα βάθη των πηγαδιών του ψεύδους στο φως της ιστορικής και ατομικής συνείδησης. Θα μπορούσαμε να πούμε ίσως ότι το ανέβασμα του βράχου του Σίσυφου στην κορυφή του λόφου -η ολοκλήρωση της 27χρονης ανηφορικής πορείας του "Δαυλού"- σταματά στην κορύφωση της δικαίωσής του.

* * *

Είμαι βέβαιος, ότι ο συγκεκριμένος αυτός τρόπος θέασης της Αλήθειας, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, μόνο στο πεδίο του Λόγου και της Ελευθερίας μπορεί να λειτουργήσει -και ποτέ στο πεδίο του Παραλόγου και της Μεταφυσικής-, είναι ο μόνος δρόμος που μένει για το μέλλον και του Προσώπου και της Ανθρωπότητας. Και δεν αμφιβάλλω, ότι δεν θα πάψουν να εμφανίζονται κατά καιρούς μοναχικοί -όπως ο "Δαυλός"- σκυταλοδρόμοι στον δρόμο αυτόν, που θα μεταφέρουν ακόμη πιο μπροστά, και στην απόσταση που στον καθένα αναλογεί, τον δαυλό τους. Αυτό λέει η Ιστορία.

* * *

Ο δικός μου δαυλός κολύμπησε κατά τον νόμο του "πάντα ρει" σε μια διαδρομή μέσα στη ροή του παγκόσμιου ποταμού, μέσα στην αέναη ροή του Παγκόσμιου Λόγου. Και δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίη, όπως εξ άλλου και φυσικά η ροή της σκέψης δεν σταματά εδώ.

* * *

Καταθέτομε οι εκατοντάδες συνεργάτες μου κι εγώ τα 319 τεύχη του "Δαυλού" στις συνειδήσεις των αναγνωστών του -στην Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία, την Ασία- όπου Γης βρίσκονται.

Δημήτρης Ι. Λάμπρου


http://davlos.gr/

____________________________________________________________


http://davlos.gr

Ανακοινώνεται ότι από 1/1/2009 στην ιστοσελίδα του "Δαυλού" (http://www.davlos.gr) εισάγονται και είναι προσβάσιμα όλα ανεξαιρέτως τα άρθρα, οι έρευνες, οι αναλύσεις, οι ειδήσεις, η γενική κριτική, τα σχόλια, οι συνεντεύξεις, οι διάλογοι, ακόμη και οι επιστολές, τα οποία έχουν δημοσιευθή από το πρώτο τεύχος του Ιανουαρίου του 1982 μέχρι και το παρόν 319ο τελευταίο τεύχος του Δεκεμβρίου του 2008, όπως τέλος και τα σημαντικώτερα βιβλία, που έχουμε εκδώσει. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη και δωρεάν. Υπάρχει θεματικό ευρετήριο, ώστε οι επισκέπτες πολύ εύκολα να βρίσκουν και να διαβάζουν τα κείμενα που τους ενδιαφέρουν. Πρόκειται για το Ψηφιακό Μουσείο "Ο Δαυλός", το οποίο θα είναι πάντοτε ανοικτό για πολλά χρόνια σε κάθε επισκέπτη και γενικά σ' όσους ενδιαφέρονται να μυηθούν στον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης με τον οποίο ειδώθηκε και αρθρώθηκε σε λόγο η πραγματικότητα στην Ιστορία, τη Γλώσσα, τον Πολιτισμό, την Πολιτική, την Θεοκρατία, το τραγελαφικό ιδεολόγημα "Ελληνοχριστιανισμός", την Ελλάδα, την Ελληνικότητα και τον Κόσμο από το περιοδικό "Δαυλός" στα 27 ακριβώς χρόνια που κυκλοφορούσε.


Πηγή:
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&Itemid=32&func=view&catid=74&id=7889

Αλήθειες και ψευτιές για την ΕΛΛΗΝΙΔΑ των αρχαίων χρόνων

Οι νεκροί δεν λένε ποτέ ψέματα Ένα κοριτσάκι που διαβάζει Μιλάει η νεκρική σιωπή από το μαρμάρινο ανάγλυφο, καθώς βλέπουμε το κοριτσάκι στο ταξίδι του για τον άλλο κόσμο να διαβάζει ένα βιβλίο! ( Μπορείτε να το δείτε στο Βρετανικό Μουσείο) Αλήθειες και ψευτιές για την ΕΛΛΗΝΙΔΑ των αρχαίων χρόνων Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ. Σωστή ή λανθασμένη; Κατόπιν μίας έρευνας ή καλύτερα δημοσκόπησης θα λέγαμε, σχεδόν όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας μας είπαν ότι η αρχαία Ελληνίδα ήταν πολύ περιορισμένη, δεν είχε δικαιώματα, και διάφορα άλλα επιχειρήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Το δυσάρεστο είναι ότι σε αυτό το πλαίσιο βρίσκονται και οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, φιλόλογοι κ.λ.π., δηλαδή αυτοί στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας... Και προχωράμε στα χειρότερα: Ο Έλλην Ιστορικός- Δημοσιογράφος Μ. Δ. Καλαποθάκης αναφέρει στο σύγγραμμα του „Η Ελληνική Κοινωνία κατά την Αρχαιότητα“ ....(οι Ελληνίδες) ήσαν αληθή ανδράποδα, αγράμματοι και εξηυτελισμέναι!  Μη χειρότερα! Αχ, να και τα χειρότερα: Ο παγκοσμίου φήμης, εξαίρετος W. Durant στο έργο του, στην βαρυσήμαντη και σε όλη την υφήλιο αποδεχτή „Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού“ Β´ τόμος, σελ. 317-319 πληροφορεί: „Η σύζυγος εάν πεπλοφορεί και συνοδεύεται καταλλήλως, μπορεί να επισκεφτεί και τους οικείους της...“ Καλά ρε μάγκα Durant, δηλαδή πήγαινε μόνο με συνοδεία στους συγγενείς και φίλους; Με μπούρκα ή μήπως με φερετζέ; Και συνεχίζει. „...Πρέπει να παραμένει εις την οικίαν της και να μην εμφανίζεται στα παράθυρα.“ Μάλιστα. Την είχανε και φυλακισμένη. Βέβαια είχε και παράθυρα αλλά δεν έκανε να τα χρησιμοποιεί... Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Έτσι θα ήταν σκέφτεστε; Ε, λοιπόν, ο ίδιος ο Durant στη ίδια παράγραφο αναφέρει: „ημπορεί ακόμη να λάβει μέρος εις τας θρησκευτικάς τελετάς και να παραστεί εις τα διδασκόμενα θεατρικά έργα.“ Αγαπητοί φίλες και φίλοι, αυτές οι θρησκευτικές τελετές κάλυπταν το1/6 του Αττικού έτους, οι δε διδασκαλίες διαρκούσαν περισσότερο από δέκα μέρες. Πόσες γυναίκες πάνε σήμερα περισσότερο από δέκα φορές τον χρόνο θέατρο; Και πόσες λαμβάνουν το 1/6 της χρονιάς μέρος σε θρησκευτικές τελετές; Βέβαια εδώ στα θρησκευτικά δρώμενα υπάρχει σήμερα κάποια σύγχυση. Κρατηθείτε:  Στο βιβλίο Θρησκευτικών της Α´ Γυμνασίου, σελίδα 55 διαβάζουμε ... Προτάσεις για εργασία και δραστηριότητες: Επιλέγω και πραγματοποιώ 2. Οργανώστε μία επίσκεψη στην Συναγωγή της πόλης σας (αν υπάρχει) και συζητήστε μαζί με τον ραβίνο για τα έθιμα της γιορτής του Πάσχα. (!!!)  Αυτό είναι από βιβλίο του Ελληνικού (!) Υπουργείου Παιδείας. Σίγουρα εδώ σε καμία περίπτωση δεν αποκτά το παιδί ούτε ελληνική αλλά ούτε χριστιανική ορθόδοξη παιδεία. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την χριστιανική ορθόδοξη άποψη η εορτή του Πάσχα συμβολίζει την έξοδο μέσω του Σωτήρος από τον θάνατο προς την ζωή. Φίλοι εκπαιδευτικοί, εσάς που κάποτε σας έλεγαν διαφωτιστές του Έθνους, κάνετε τόσες διαμαρτυρίες, απεργίες και δεν βρέθηκε ούτε ένας Έλληνας ανάμεσα σας για να εναντιωθεί σε αυτό; Καταλαβαίνετε ότι στα δεσμά της μισθοδοσία σας και των αναγκών σας πνίγετε ασφυκτικά την αξιοπρέπεια σας; Συνεπώς κάποιος σοβαρός λόγος υπάρχει και στη σημερινή εποχή δεν παίρνουν μέρος συχνά σε θρησκευτικές τελετές οι γυναίκες. Αλλά και στο θέατρο;  Πώς όμως βγάζει η κοινή γνώμη και μάλιστα η ελληνική τόσο επιπόλαια συμπεράσματα; Με λίγα λόγια απαντάει ο Θουκυδίδης: χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία κάνουν την αναζήτηση της αλήθειας και με τα έτοιμα τρέφονται. Η αλήθεια είναι διαφορετική και συχνά τη βρίσκουμε μέσα από την αμφισβήτηση και την ακούμε με τα μάτια μας:... ....ΟΤΑΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΙΛΟΥΝ Οι νεκροί δεν λένε ποτέ ψέματα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο μία αρκετά αξιόπιστη πηγή είναι οι επιτύμβιες στήλες, οι „ταφόπετρες των νεκρών μας“. Αν θέλετε διαβάστε με την απαραίτητη ευλάβεια τι γράφτηκε για ένα κορίτσι που πέθανε μόλις είκοσι χρονών: „...όλος ο κόσμος της Αθήνας για μένα έκλαψε, για τα νιάτα και την σωφροσύνη, και το πιο πολύ ΓΙΑΤΙ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΜΟΡΦΩΣΗ ΜΟΥ και την σοφία. Τα δάκρυα δεν σταματάνε από τού πατέρα μου τα μάτια, που χάσανε της ζωής του την χαρά και τα χέρια που θα τον γεροκομούσαν. Τα χρόνια της ζωής μου είκοσι“. ΑΘΗΝΑ•Ι•Σ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΕΚΡΟΠΟΣ Έτσι είναι οι αγράμματες γυναίκες; Μάλλον οι αρχαίες Ελληνίδες όχι μόνο ήξεραν να ζουν αξιοπρεπώς αλλά και τον θάνατο να αντιμετωπίζουν με σωφροσύνη, αξιοπρέπεια. Επί του θέματος ζωής και θανάτου αξιοσημείωτο είναι ότι το γνωστό „Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ“ δεν το έλεγε ο άντρας, ο πατέρας του στρατιώτη, αλλά γυναίκα, η ίδια η μητέρα του! ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΜΒΙΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΣΤΟ ΦΕΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ Η δημοτική και η λαϊκή Μούσα συνεχίζοντας τον προγονικό Μύθο μετονόμασε τον „Ποταμό της Λήθης“ σε „ποταμό της Αρνης (Άρνησης)“. Στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006 πήρε το 10 βραβείο το παραδοσιακό τραγούδι «Της Αρνης το νερό» με ερμηνευτή τον νεαρό Σταύρο Σιόλα Στην ποίηση οι λόγιοι αναφέρουν το νερό της λησμονιάς όπως ο Κ. Παλαμάς στο ποίημα ο Τάφος, όπως ο Λορέντζος Μαβίλης στη ΛΗΘΗ, και πολλοί άλλοι. ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ Στοιχειώδη εκπαίδευση: Γραφή, ανάγνωση, λυρική και επιλεγμένη επική ποίηση, χορός. Περίπου μέχρι δώδεκα χρονών. Μέση και ανωτέρα εκπαίδευση: Μέχρι περίπου τα είκοσι της χρόνια εκπαιδεύεται συνήθως από την μητέρα της στην οικονομία και διαχείριση του νοικοκυριού, υφαντική, χειροτεχνία, διακοσμητική. Επίσης υπήρχαν για τις κόρες πλουσιοτέρων Αθηναίων ιδιωτικά οικοδιδασκαλεία στα οποία σπούδαζαν μουσική, κιθαρωδία, όρχηση κ.λ.π. Ανωτάτη εκπαίδευση: Πλήθος ανωτάτων σχολών δεχόταν ευχαρίστως γυναίκες! Επειδή η ιστορία ασχολείται κυρίως με πολέμους οι οποίοι με εξαίρεση των Αμαζόνων και ολιγοστών εξαιρέσεων άλλων γυναικών είναι ανδροκρατική, δεν έχουμε όλα τα ονόματα των γυναικών επιστημόνων. Παρ όλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που διέπρεψαν στον χώρο της επιστήμης. Στην Ανωτάτη Φιλοσοφική και Μαθηματική Σχολή του κορυφαίου Διδασκάλου Πυθαγόρα διέπρεψαν:  Οι Θεανώ, Θεόκλεια, Ασκληπιγένεια, Περικτιόνη, Φιλτύς, Μελίσσσα,, Τιμύχα, Μιλλία, Χειλωνίς, Κρατησόκλεια, Βοιώ, Θεάδουσα και πολλές άλλες. Και ξέρετε ποιος ήταν ο Διδάσκαλος των « Ηθικών αρχών» του Πυθαγόρα; Η Θεμιστόκλεια, η Ιέρεια των Δελφών!  Η Σχολή του Επίκουρου: Οι Άνθεια, Λεόντιον, Ερώτιον.  Η Πλατωνική Ακαδημία: Το Πανεπιστήμιο της Αρχαίας Ελλάδας, διήρκεσε σχεδόν 1000 χρόνια μέχρι που ο Ιουστινιανός για να σώσει τον κόσμο από ...την ιερόσυλο τρέλα των Ελλήνων (Ιουστινιανός Κώδιξ) το έκλεισε.  Διεσώθησαν τα ονόματα της Λασθένειας, και της Αξιοθέας.  Ανώτατες Σχολές Ιατρικής: Κνίδος, Κως, Αλεξάνδρεια. Διέπρεψαν οι: Αγνοδίκη, Δεινομάχη, Ερμιόνη, Ευτυχία, Φιλονίλα, Κλεοπάτρα μάλιστα βοηθός και συνεργάτρια του μεγάλου ιατρού Γαληνού, Ολυμπιάς, Σάλπη και πολλές άλλες.  Γνωρίζετε ότι η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου Κλεοπάτρα δεν έφτιαχνε μόνο δηλητήρια αλλά και φάρμακα και ότι έγραψε ένα βιβλίο περί φαρμάκων; Φυσικά αυτό στα Χολιγουντιανά σκουπιδόεργα δεν αναφέρεται. Αυτά εν ολίγοις για την ανώτατη εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα. Αλλά σκεφτήκατε από πότε συμμετέχουν οι γυναίκες στην ανώτατη εκπαίδευση στον μοντέρνο κόσμο; Το 1890 μ.Χ. διέγραψαν όλες τις γυναίκες που θέλησαν να λάβουν μέρος στην ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό δεν έγινε ούτε στην Αφρική ούτε στην Ασία, αλλά στην πεπολιτισμένη Μ Βρετανία! Στην Ελλάδα παρά τις επελάσεις της έφιππης αστυνομίας στο πανεπιστήμιο τόλμησε να σπουδάσει μόλις το 1896 μ.Χ. η Ελληνίδα Αγγελική Παναγιωτάκη. ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ! Η εντύπωση ότι στο όρος Άθως ζούσαν μόνο άντρες είναι λάθος. Μάλλον θα πρέπει οι αρθρογράφοι να μας εξηγήσουν για ποίο λόγο δεν το αναφέρουν. Είναι ύποπτο να ξεκινάς την Ιστορία της Ελλάδος από τους μοναχούς.... Από την μυθολογία μαθαίνουμε ότι το όρος είχε παραχωρηθεί από τον Δία στην „χρυσόθρονον αγνήν Αρτέμιδα“. Σε πολλούς είναι επίσης γνωστό ότι λέγεται και ο „κήπος της Παναγίας“, και πρωτύτερα ονομαζόταν „ο κήπος της Αρτέμιδος“. Μάλιστα ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιορείτης ο οποίος έζησε μία δεκαετία σε Σκήτη αναφέρει ότι βρέθηκε εκεί νόμισμα με απεικόνιση της θεάς Αρτέμιδος. Επίσης ο Παυσανίας (Αρκαδικά 31,8) αναφέρει ότι σε ιερά αφιερωμένα σε θεές επιτρεπόταν η είσοδος σε γυναίκες αλλά σε άνδρες μόνο μία φορά τον χρόνο. ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ Τα ιερατικά αξιώματα των γυναικών ήταν: Ιέρεια, Πρωθιερέα, Μυσταγωγός, Υδρανός (για βάφτιση), Παναγείς (πάναγνες), Ιεροφάντιδες, Ιεραπόλοι, Αρχιέρεια, Προμάντις. ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΟΡΤΕΣ Ανθεσφόρια (Ηροσάνθεια), Γυναικοθύνθια (Αλεαία), Εκδύσια (Αποδύσια), Ενδυμάτια, Ηρώα, Ηραία Θύεια: Οι γυναικείοι Ολυμπιακοί αγώνες, Θυίεια, Μύσια, Τιτθηνίδια,Μύσια, Καρυάτεια. Στα Καρυάτεια, στην πόλη Καρυές της Αρκαδίας όμορφες γυναίκες έδειχναν τα κάλλη τους σε άνδρες και επιλέγανε έναν για σύζυγο. Από αυτές τις Καρυάτιδες έξι στον αριθμό, είχε την έμπνευση του ο Φειδίας και τις ανέβασε στην αθανασία με τα υπέροχα αγάλματα στην Ακρόπολη.  Μέχρι που ο αδίστακτος Ελγίνος κατάφερε την: ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ „Κλέφτες και βάρβαροι πήραν την αδελφούλα σας, μείνατε πέντε• τα ολόρθα κορμιά σας, από τον θάνατο ασκέβρωτα, ο πόνος βαθύτερα κι απο τον θάνατο σκέβρωσε• βόγγος και κλάμα η φευγάτη κι αντιβογγήξατε εσείς και γινήκατε βρύσες του θρήνου....“ Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ Καρυάτιδες (Ασάλευτη ζωή) Διερωτηθήκατε αλήθεια, γιατί ο Ελγίνος πήρε μόνο μία από τις Καρυάτιδες; Στις „Παραδόσεις“ του ο Νικόλαος Πολίτης αναφέρει (και ο Μακρυγιάννης) „εκεί που πήγαιναν να τις βγάλουν, τις ακούν να σκούζουν λυπητερά και να φωνάζουν την αδελφή τους. Οι Τούρκοι τρόμαξαν κι έφυγαν και με κανένα λόγο δεν ήθελαν να δοκιμάσουν να τις βγάλουν. Πολλοί ήταν κάτω από το κάστρο που άκουγαν όλη νύχτα τις μαρμαρένιες κόρες να κλαίνε....“. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι επί χρόνια ολόκληρα τις άκουγαν. Φαίνεται η ρήση „δια αυτά πολεμήσαμε“ του στρατηγού της Επαναστάσεως του 1821 Μακρυγιάννη αποτρέποντας έτσι Έλληνες στρατιώτες που ήθελαν να πουλήσουν σε ξένους Ελληνικά αγάλματα , είναι σοφότατη. MINI -ΚΩΜΟΤΕΙΡΙΑ -ΚΑΛΊΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΙΓΙΑΖ Μίνι: Οι πλέον αισθησιακές (sexy) γυναίκες ήταν οι Σπαρτιάτισσες, οι οποίες φορούσαν κοντό χιτώνα και μάλιστα στο δεξί μέρος σχιστό. Για αυτό και ο όρος φαινομηρίδες (Φαίνονταν ο μηρός). Επίσης φορούσαν περίδεσμο και στρόφιον, μία ζώνη κάτω από τους μαστούς για καλύτερη υποστήριξη τους.  Κομμωτήρια: Ειδικές κομμώτριες με ειδικά κομμωτικά όργανα, τους βοστρυχωτήρες(πιστολάκια) τα οποία θέρμαναν στην φωτιά επετύγχαναν υπέροχες κομμώσεις.  Καλλιστεία: Αγώνες κάλλους διεξάγονταν στην Λέσβο προς τιμήν της θεάς Ήρας καλούμενοι «Καλλιστεία», Τένεδο, Έφεσο καθώς και σε διάφορες άλλες πόλεις. Μακιγιάζ: Η ψιμμυθίστρια (κοσμητικός) είχε μια ειδική κόκκινη σκόνη (πούδρα) με την οποία προσέδινε στις πελάτισσες της ροδόχροη εμφάνιση στα μάγουλα. Επίσης υπήρχε και η τριχοβάπτρια η οποία χρησιμοποιούσε εκχείλιμα φυσικών αλοιφών και ορυκτών για την χρωμάτωση των μαλλιών αλλά και του προσώπου. Για τα βλέφαρα υπήρχε ειδικό παρασκεύασμα το καλλιβρέφαρον και για την σκίαση χρησιμοποιούσαν τον «στίμμιν» ένα σκεύασμα από αντιμόνιο και θείο. Για τον τονισμό και καθαρισμό των βλεφαρίδων υπήρχε ειδικό εργαλείο, το βλεφαρόξυστον (τσιμπιδάκι φρυδιών). ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Αναμφισβήτητο είναι το δικαίωμα συμμετοχής γυναικών στην κοινωνική και λατρευτική ζωής της πόλεως, είχαν δηλαδή κοινωνικά και αστικά δικαιώματα, πολλά δια νόμου και πολλά εκ τριτενεργείας, ως συνδεομένων με τον πολίτη. Πολιτικά δικαιώματα δεν είχαν. Ούτε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ούτε στο Βυζάντιο. Ούτε στην Γαλλική Επανάσταση. Σκεφτείτε λοιπόν πριν από πόσα χρόνια οι γυναίκες απέκτησαν πολιτικά δικαιώματα. Και όχι σε όλο τον κόσμο. Για διευκόλυνση σας, ο αριθμός είναι μόνο διψήφιος.... Εάν λοιπόν συναντήσετε κάποια στιγμή κανέναν από τους ελεεινολογούντες περί αρχαίας Ελλάδος και Ελληνίδων μπορείτε να του πείτε την γνωστή ρήση της Υπουργού Παιδείας: ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ.- Αρθρογραφία: Επιλεκτικά από το βιβλίο „Η αποκάλυψη της αρχαίας Ελληνίδας / Η Κατάρριψη των Μύθων“ Δρ. Παναγιώτης Κυριακόπουλος , Εκδόσεις Εύανδρος.