25 Μαρτίου 2009

ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.

---------------------------------------------------------------------------------------

Σαν σήμερα ο Γρηγόριος Ε',Πατριάρχης Κωνστ/πόλεως Νέας Ρώμης ΑΦΟΡΙΣΕ την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821!!!!

Σαν σήμερα στις 7 Μάρτη του 1821,ο Γρηγόριος ο Ε',Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης,ΑΦΟΡΙΖΕΙ τους Έλληνες μερικές ημέρες πριν το ξεκίνημα της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ!!!!!!

Διαβάστε παρακάτω τον ΑΦΟΡΙΣΜΟ......Δείτε και τα δώρα των Σουλτάνων στους συνεργάτες τους!!!!!

------------------------

Η ισχύς των φιρμανιών του Σουλτάνου στο Σουλτανάτο της...Ελλάδας!!

Ο Σουλτάνος,διόρισε τον Γεννάδιο δεύτερο τηι τάξηι
και εξουσιαστή σε όλους τους σκλάβους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας(εννοείται,ότι οι Μουσουλμάνοι δεν ήταν σκλάβοι,άρα σε όλους τους άλλους χριστιανούς και μη).Ο παμπόνηρος Μωάμεθ ήξερε ότι με αυτό τον τρόπο θα είχε το κεφάλι του ήσυχο,αφού ο συνεργάτης του δεν θα άφηνε με τίποτα κανένα πρόβατο να ξεφύγει από το μαντρί!!
Άλλωστε,γεμίζοντας τα μοναστήρια θα άδειαζαν τα βουνά από επαναστάτες!!!!Κι έτσι το "θεάρεστο έργο" της υφαρπαγής περιουσιών συνεχίστηκε με άλλη σφραγίδα!!!Αντί για έδικτα,φιρμάνια!!!!
Ποιός είναι λοιπόν το αφεντικό που κάνει κουμάντο εδώ και 1700 χρόνια;;;


---------------------------------------------------------


Γρηγόριος ελέω Θεού αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, νέας Ρώμης και Oικουμενικός Πατριάρχης.

Οι τω καθ' ημάς αγιωτάτω, πατριαρχικώ, αποστολικώ και οικουμενικώ θρόνω υποκείμενοι ιερώτατοι μητροπολίται και υπέρτιμοι και θεοφιλέστατοι αρχιεπίσκοποι τε και επίσκοποι, εν αγίω Πνεύματι αγαπητοί αδελφοί και συλλειτουργοί, και εντιμότατοι κληρικοί της καθ' ημάς του Χριστού μεγάλης εκκλησίας και εκάστης επαρχίας ευλαβέστατοι ιερείς και οσιότατοι ιερομόναχοι, οι ψάλλοντες εν ταις εκκλησίαις της Πόλεως, του Γαλατά και όλου του Καταστένου και απανταχού, και λοιποί απαξάπαντες ευλογημένοι Χριστιανοί, τέκνα εν Κυρίω ημών αγαπητά, χάρις είη υμήν και ειρήνη παρά Θεού, παρ' ημών δε ευχή, ευλογία και συγχώρεσις.

Η πρώτη βάσις της ηθικής, ότι είναι η προς τους ευεργετούντας ευγνωμοσύνη είναι ηλίου λαμπρότερον και όστις ευεργετούμενος αχαριστεί είναι ο κάκιστος των ανθρώπων. Αυτήν την κακίαν βλέπομεν πολλαχού στηλιτευομένην και παρά των ιερών γραφών και παρ' αυτού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ασυγχώρητον, καθώς έχομεν το παράδειγμα του Ιούδα. Όταν δε η αχαριστία ήναι συνωδευμένη και με πνεύμα κακοποιόν και αποστατικόν εναντίον την κοινής ημών ευεργέτιδος και τροφού, κραταιάς και αηττήτου βασιλείας, τότε εμφαίνει και τρόπον αντίθεον, επειδή ουκ έστι, φησί, βασιλεία και εξουσία ειμή υπό Θεού τεταγμένη' όθεν και πας ο αντιττατόμενος αυτή τήθεόθεν εφ' ημάς τεταγμένη κραταιά βασιλεία, τη του Θεού διαταγή ανθέστηκε.

Και τα δύο ταύτα ουσιώδη και βάσιμα ηθικά και θρησκευτικά χρέη κατεπάτησαν με απαραδειγμάτιστον θρασύτατα και αλαζονείαν ο, τε προδιορισθείς της Μολδαυίας ηγεμών ως μηώφειλε, Μιχαήλ, και ο του γνωστού αγνώμονος και φυγάδος Υψηλάντου αγνώμων υιός Αλέξανδρος Υψηλάντης. Εις όλους τους ομογενείς μας είναι γνωστά τα άπειρα ελέη, όσα η αένναος της εφ' ημάς τεταγμένης κραταίας βασιλείας πηγή εξέχεεν εις τον κακόβουλον αυτόν Μιχαήλ' από μικρού και ευτελούς τον ανύψωσεν εις βαθμούς και μεγαλεία' από αδόξου και ασήμου τον προήγαγεν εις δόξας και τιμάς' τον επλούτισε, τον περιέθαλψε, τέλος πάντων τον ετίμησε και με τον λαμπρότατον της ηγεμονίας αυτής θρόνον και τον κατέστησεν άρχοντα λαών.

Αυτός όμως, φύσει κακόβουλος ων, εφάνη τέρας έμψυχον αχαριστίας και συνεφώνησε μετά του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, υιού του δραπέτου και φυγάδος εκείνου Υψηλάντου, όστις παραλαβών μερικούς ομοίους του βοηθούς ετόλμησε να έλθη αίφνης εις την Μολδαυίαν, και αμφότεροι απονενοημένοι επίσης, αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν, ματαιόφρονες, εκήρυξαν του γένους ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους, διασπείραντες και αποστόλους εις διάφορα μέρη δια να εξαπατήσωσι και να εφελκύσωσιν εις τον ίδιον της απωλείας κρημνόν και άλλους πολλούς των ομογενών μας. Διά να δυνηθώσι δε τρόπον τινά να ενθαρρύνωσι τους ακούοντας μετεχειρίσθησαν και το όνομα της Ρωσσικής Δυνάμεως, προβαλλόμενοι, ότι και αυτή είναι σύμφωνος με τους στοχασμούς και τα κινήματά των' πρόβλημα διόλου ψευδές και ανύπαρκτον, και μόνον της ιδικής των κακοβουλίας και ματαιοφροσύνης γέννημά τε και αποκύημα' επειδή, εν ω το τοιούτον είναι αδύνατον ηθικώς και πολλής προξένον μομφής εις την ρωσσικήν αυτοκρατορίαν, και ο ίδιος ενταύθα εξοχώτατος πρέσβυς αυτής έδωκεν έγγραφον πληροφορίαν, ότι ουδεμίαν ή είδησιν ή μετοχήν έχει το ρωσσικόν κράτος εις αυτήν την υπόθεσιν, καταμεμφόμενον μάλιστα και αποτροπιαζόμενον του πράγματος της βδελυρίαν' και προσεπιπλέον η αυτού εξοχότης ειδοποίησεν εξ επαγγέλματος τα διατρέχοντα, υπομνήσας το βασίλειον κράτος, ότι ανάγκη πάσα να φροντίση ευθύς εξ αρχής τον αποσκορακισμόν και την διάλυσιν των τοιούτων κακών' και τόσον εκ της ειδοποιήσεως τάυτης, όσον και από τα έγγραφα, τα οποία επιάσθησαν από μέρους των μουχαφίσιδων των βασιλικών σερχατίων, και από άλλους πιστούς ομογενείς επαρρησιάσθησαν, έγεινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου. Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και οι τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν εις έργον μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον, θέλοντες να διαταράξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας, την οποίαν απολαμβάνουσιν υπό την αμφιλαφή αυτής σκιάν με τόσα ελευθερίας προνόμια, όσα δεν απολαμβάνει άλλο έθνος υποτελές και υποκείμενον, ζώντες ανενόχλητοι με τας γυναίκας και τα τέκνα των, με τας περιουσίας και καταστάσεις, και με την ύπαρξιν της τιμής των, και κατ' εξοχήν με τα προνόμια της θρησκείας, ήτις διεφυλάχθη και διατηρείται ασκανδάλιστος μέχρι της σήμερον επί ψυχική ημών σωτηρία.

Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθεοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας εναντίον των ομογενών μας υπηκόων της, και σπεύδοντες να επιφέρωσι κοινόν και γενικόν τον όλεθρον εναντίον παντός του γένους. Και αγκαλά είναι γνωστόν, ότι, όσοι είναι κατηρτισμένοι τω όντι εις την ευσέβειαν, όσοι νουνεχείς και τίμιοι και των ιερών κανόνων και θείων νόμων ακριβείς φύλακες δεν θέλουν δώσει ευηκοιαν εις τας ψευδολογίας των αχρείων εκείνων και κακόβουλων' επειδή όμως είν' ενδεχόμενον να σηνηρπάσθησάν τινές και παρασυρθώσι και άλλοι, διά τούτο προκαταλαμβάνοντες εκ προνοίας εκκλησιαστικής υπαγορεύομεν πάσιν υμίν τα σωτήρια, και γράφοντες μετά των περί ημας ιερωτάτων συναδελφών, του μακαριωτάτου πατριάρχου των Ιεροσολύμων, των εκλαμπροτάτων και περιφανεστάτων προυχόντων του γένους, των τιμιωτάτων πραγματευτών, των αφ' εκάστου ρουφετίου προκριτωτέρων και όλων των εν τη βασιλευούση ορθοδόξων μελών εκάστης τάξεως και εκάστου βαθμού, συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν τοις κατά τόπον αρχιερεύσι, τοις ηγουμένοις των ιερών μοναστηρίων, τοις ιερεύσι των εκκλησιών, τοις πνευματικοίς πατράσι των ενοριών, τοις προεστώσι και ευκαταστάτοις των κωμοπόλεων και χωρίων, και πάσιν απλώς τοις κατά τόπον προκρίτοις να διακηρύξετε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακοβούλων ανθρώπων, και να τους αποδείξετε και να τους στηλιτεύσετε πανταχού ως κοινούς λυμεώνας και ματαιόφρονας, και να προσέχετε όσον το δυνατόν εις τας απάτας αυτών και ραδιουργίας, γινώσκοντες, ότι η μόνη απόδειξις της αθωότητος των είναι να εμφανίσωσιν όσα γράμματα λάβωσι τυχόν εις χείρας περί της αυτής υποθέσεως, ή ειδήσεις μάθωσι, και να παρρησιάσωσιν οι μεν ενταύθα εν βασιλευούση προς ημάς, οι δ' εν τοις έξω μέρεσιν εις τους κατά τόπον αρχιερείς και τους διοριζομένους παρ' ημών εκκλησιαστικούς εξάρχους και τους βασιλικούς εξουσιαστάς και διοικητάς, δηλοποιούντες και παραδίδοντες και εκείνους τους απλουστέρους, όσοι ήθελαν φωραθή ότι ενεργούν ανοίκεια του ρεαγιαδιακού χαρακτήρος' καθότι οι τοιούτοι διαταράττουσι την γενικήν ησυχίαν, και κατακρημνίζουσι τους αδυνάτους και αθώους ομογενείς μας εις της απωλείας το βάραθρον. Και τόσον υμείς οι αρχιερείς, οι μοναστηριακοί, οι ιερωμένοι, και οι προεστώτες και ευκατάστατοι και πρόκριτοι εκάστου τόπου με την άγρυπνον προσοχήν σας, όσον και οι λοιποί εκάστης τάξεως και βαθμού άνθρωποι με τας εκ μέρους σας αδιαλείπτους συμβουλάς και νουθεσίας, και κατά τας πατρικάς και προνοητικάς εκκλησιαστικάς ημών οδηγίας και παραινέσεις να γενήτε εδραίοι και αμετακίνητοι επί του κέντρου του ρεαγιαλικίου, και εξ όλης ψυχής και καρδίας σας να διαφυλλάττετε την πίστιν και κάθε υποταγήν και ευπείθειαν εις αυτήν την θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένην κραταιάν και αήττητον βασιλείαν, και να αποδεικνύετε εντελώς με όλα τα πραγματικά της ειλικρινείας σημεία' καθότι η μετ' ευχαριστίας και ειλικρινείας υποταγή χαρακτηρίζει και την προς Θεόν αγάπην και πίστιν, και την προς τας θείας αυτού εντολάς και τας υπαγορεύσεις των θείων νόμων και ιερών κανόνων υπακοήν, και την ευγνωμοσύνην της καρδίας ημών διά τ' άπειρα ελέη, οπού απολαμβάνομεν παρά της βασιλικής φιλανθρωπίας.

Επειδή δε προς τοις άλλοις εγένετο γνωστόν, ότι οι το σατανικόν της δημεγερσίας φρόνημα επινοήσαντες, και εταιρίαν τοιαύτην συστησάμενοι προς αλλήλους συνεδέθησαν και με τον δεσμόν του όρκου, γινωσκέτωσαν, ότι ο όρκος αυτός είναι όρκος απάτης, είναι αδιάκριτος, και όμοιος με τον όρκον του Ηρώδου, όστις, διά να μη φανή παραβάτης του όρκου του, απεκεφάλισεν Ιωάννην τον βαπτιστήν. Αν ήθελεν αθετήσει τον παράλογον όρκον του, τον οποίον επενόησεν η άλογος επιθυμία του, έζη βέβαια τότε ο θείος πρόδρομος' ώστε ενός απλού όρκου επιμονή έφερε τον θάνατον του προδρόμου. Η επιμονή άρα του όρκου εις διατήρησιν των υποσχεθέντων παρά της φατρίας αυτής, πραγματευομένης ουσιωδώς την απώλειαν ενός ολοκλήρου γένους, πόσον είναι ολεθρία και θεομίσητος είναι φανερόν' εξ εναντίας, η αθέτησις του όρκου αυτού, απαλλάττουσα το γένος εκ των επερχομένων απαραμυθήτων δεινών, είναι θεοφιλής και σωτηριώδης. Διά τούτο τη χάριτι του παναγίου Πνέυματος έχει η εκκλησία αυτόν διαλελυμένον, και αποδέχεται και συγχωρεί εκ καρδίας τους μετανοούντας και επιστρέφοντας, και την προτέραν απάτην ομολογούντας, και το πιστόν ρεαγιαλίκι αυτών εναγκαλιζομένους ειλικρινώς.

Ταύτα αμέσως να κοινολογήσετε εις όλους του γνωστούς σας, και να κατασταθήτε όλοι προσεκτικώτεροι, ανατρέποντες και διαλύοντες ως αραχνιώδη υφάσματα, όσα η απάτη και η κακοβουλία των πρωταιτίων εκείνων καθ' οιονδήτινα τρόπον συνέπλεξε. Επειδή, εάν, ο μη γένοιτο, δεν ήθελε καθαρισθή η θανατηφόρος αύτη λύμη, και φωραθώσί τινες τολμώντες εις επιχειρήματα εναντία των καθηκόντων του ρεαγιαλικίου, κοντά οπού οι τοιούτοι έχουσι να παιδευθώσι χωρίς ελέους και οικτιρμών (μη γένοιτο, Χριστέ βασιλέυ!) αμέσως θέλει εξαφθή η δικαία οργή του κράτους του καθ' ημών, και ο θυμός τής εκδικήσεως γενικός των εχλιϊσλάμιδων, και θέλουν εκχυθή τόσων αθώων αίματα αδίκως και παραλόγως, καθώς αποκριματίστως ταύτα πάντα διεσάλπισεν η κραταιά και αήττητος βασιλεία διά του εκδοθέντος και επ' ακροάσει κοινή ημών αναγνωσθέντος υψηλού βασιλικού προσκυνητού ορισμού.

Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεσθε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τους έχει μεμισημένους, και επισωρέυει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς' ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας' ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων, ως καταφρονηταί του ιερού χρήματος της προς τους ευεργέτας ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, ως εναντίοι ηθικών και πολιτικών όρων, ως την απώλειαν των αθώων και ανευθύνων ομογενών μας ασυνειδήτως τεκταινόμενοι, αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τω αιωνίω υπόδικοι αναθέματι, και αυτοί, και όσοι τοις ίχνεσιν αυτών κατηκολούθησαν του λοιπού, αν μη θελήσωσιν εννοήσαι την αρπαγήν και απάτην, και επιστραφήναί τε και βαδίσαι την ευθείαν της σωτηρίας οδόν, αν δεν αναλάβωσιν, ό εστι, τον εντελή χαρακτήρα του ρεαγιαδικού αυτών επαγγέλματος.

Τα αυτά δε και κατά της αρχιερωσύνης σας και ιερωσύνης σας επανατείνομεν, εαν μη βαδίσετε, εις όσα εν Πνέυματι αγίω αποφαινόμεθα δια του παρόντος εκκλησιαστικώς, εαν δεν δείξετε εν έργω την επιμέλειάν σας και προθυμίαν εις την διάλυσιν των σκευωριών, εις την αναστολήν των καταχρήσεων και αταξιών, εις την επιστροφήν των πλανηθέντων, εις την άμεσον και έμμεσον καταδρομήν και εκδίκησιν των επιμενόντων εις τα αποστατικά φρονήματα, εαν δεν συμφωνήσετε τη εκκλησία του Θεού, και, εν ενί λόγω, εαν καθ' οιονδήτινα τρόπον δολιευθήτε και κατενεχθήτε κατά της κοινής ημών ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας, έχομεν υμάς αργούς πάσης ιεροπραξίας, και τη δύναμει του πανάγιου Πνέυματος εκπτώτους του βαθμού της αρχιεροσύνης και ιερωσύνης και το πυρί της γεέννης ενόχους, ως την κοινήν του γένους απώλειαν προτιμήσαντας. Ούτω τοίνυν γινώσκοντες, ανανήψατε προς Θεού και ποιήσατε καθώς γράφομεν εκκλησιαστικώς και γενικώς παρακελευόμεθα, και μη άλλως εξ αποφάσεως, ότι περιμένομεν κατά τάχος την αισίαν των γραφομένων αποπεράτωσιν, ίνα και η του θεού χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών.

αωκα' εν μηνί Μαρτίω.

Υπεγράφη συνοδικώς επάνωθεν του ιερού θυσιαστηρίου παρά της ημών μετριότητος και της μακαριότητός του και πάντων των συναδέλφων αγίων αρχιερέων.

Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αποφαίνεται
Ο Ιεροσολύμων Πολύκαρπος συναποφαίνεται
Ο καισαρίας Ιωαννίκιος
Ο Νικομηδείας Αθανάσιος
Ο Δέρκων Γρηγόριος
Ο Αδριανουπόλεως Δωρόθεος
Ο Βιζύης Ιερεμίας
Ο Σίφνου Καλλίνικος
Ο Ηρακλείας Μελέτιος
Ο Νικαίας Μακάριος
Ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ
Ο Βερροίας Ζαχαρίας
Ο Δυδιμοτοίχου Καλλίνικος
Ο Βάρνης Φιλόθεος
Ο Ρέοντος Διονύσιος
Ο Κυζίκου Κωνστάντιος
Ο Χαλκηδόνας Γρηγόριος
Ο Τουρνόβου Ιωαννίκιος
Ο Πισειδίας Αθανάσιος
Ο Δρύστας Άνθιμος
Ο Σωζοπόλεως Παίσιος
Ο Φαναρίου και Φερσάλων Δαμασκηνός
Ο Ναυπάκτου και Άρτης Άνθιμος

ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Περί του ονόματος ΕΛΛΗΝ,πριν από την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821.

Από το βιβλίο "ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ-ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ",του Στυλιανού Μιχόπουλου,έκδοσης ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ.

[Είναι παράδοξον η μανία,ήτις εκυρίευσεν εις τους Έλληνας,του να δίδωσιν εις εαυτούς και εις τα παιδιά των τα ονόματα των προπατόρων μας.Εις τον Πύργον ο Λυκούργος Κρεστενίτης,διδάσκων τα γράμματα προ της επαναστάσεως,αφού έδωκεν εις τον εαυτόν του το όνομα του αθανάτου νομοθέτου των Σπαρτιατών,έδωκε και εις τους μαθητάς του όλα τα ονόματα των μεγάλων ανδρών,όσα είναι το καύχημα των αιώνων.Και ευρίσκει τις σήμερον τους Σωκράτας,τους Πλάτωνας,τους Αριστείδας,τους Σόλωνας κ.λ.π.Και μέχρι τινός έκαστος ωνομάζετο όπως τον εδόκει.]

Αυτά συνέβαιναν πριν την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821!!!!!!!!
Εκτός από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ,παρατηρούμε και το γεγονός ότι υπήρχαν ΣΧΟΛΕΙΑ επί τουρκοκρατίας!!!!!!!!!!!!!
Τα περί "κρυφού σχολειού",είναι παραμύθια των ρασοφόρων!!!!!

[Υπέρτατο χρέος η Θυσία για την Πατρίδα και η υπεράσπιση της Ελευθερίας.Η θεοκρατία και η ολιγαρχία εκμεταλλεύονται την αμάθεια,διαφθείρουν τα ήθη,χαλκεύουν δεσμά.Συνεχής κατάπτωση ωδήγησε στο 1453.]
(Ελληνική Νομαρχία,Ανωνύμου του Έλληνος,Ιταλία 1806)!!!!!






ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ.

---------------------------------------------------------------------------
http://apollonios.pblogs.gr/

ΦΥΛΑΚΙΣΑΝ "ΙΕΡΕΑ" ΔΑΣΚΑΛΟ ΓΙΑΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕ ΤΗΝ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ!!

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ !!
Ο ιερέας -δάσκαλος Μεθόδιος Ανθρακίτης, που καταδικάστηκε από το Πατριαρχείο και φυλακίστηκε στις 30-11-1723, γιατί δίδασκε, σε επιστολή του προς τους προκρίτους των Ιωαννίνων, που έγραψε μετά τη δίκη του (30-11-1723), αναφέρει:

" «Γενομένης συνόδου παρεστάθηκα έμπροσθέν τους. Πόσοι ήσαν δεν δύναμαι να μετρήσω. Μου παρουσίασαν τα τετράδια διδασκαλίας μου με γνώμες από αρχαίους φιλοσόφους και την Γεωμετρίαν του Ευκλείδου. "Είναι δικά σου;"... "Δεν είναι δικές μου γνώμες, είναι γνώμες των φιλοσόφων." Τα κατεδίκασαν και τα έκαυσαν. Την άλλην Κυριακήν άναψαν φωτιά εις τρία μέρη της αυλής των Πατριαρχείων. Ολόγυρα, δια να ευχαριστηθούν το σωτήριον θέαμα, ευρίσκοντο κληρικοί και λαός άπειρος, γεμιτζήδες, παπουτσήδες, ραφτάδες. Συναθροίζουν Λογικές, Φυσικές, Ευκλείδην και έτερα Μαθηματικά και τα ρίπτουν στις πυρές. Οι φλόγες αντιφέγγισαν στα πρόσωπά τους, όχι όμως το φως μα τα σκοτάδια... Μου ζήτησαν να ομολογήσω, ότι παρεκινήθην από σατανικήν συνεργίαν, εθελοκακίαν και φρενοβλάβειαν και να τα αναθεματίσω ως δυσσεβή και γέμοντα πάσης βλασφημίας και ότι ουδέποτε πλέον θα διδάξω, ειδάλλως θα είμαι υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι.» (Δ. Φωτιάδης, «Η Επανάσταση του '21», τ. Α , σελ. 160.) Το επίσημο κείμενο της καθαίρεσης του Μεθοδίου του Ανθρακίτου (Ιερεμίου Γ , «Καθαίρεσις διεξοδική του κακοΜεθοδίου, του όντος από την επαρχίαν Αχρίδος, δια τα μιαρά και ασεβείας γέμοντα συγγράμματα αυτού», εκδ. 1720 μ.Χ., τ. 3, σελ. 868-873.)

" «Πλην τινα διόρθωσιν δέξαιντο αυτά, διόλου διεφθαρμένα και αναμίξ ταις βλασφημίαις συμπεφυρμένα, ουχ ήττον της Αναξαγόρου πανσπερμίας τα πάντα εν πάσι τιθέμενα, μηδέποτε διακριθησόμενα, ων το καλόν απιστία, και ύβρις παν ο πιστεύεται...» (σελ. 872).

-----------------------------------------------------------------

24 Μαρτίου 2009

Συμμετείχε ενεργά ή παθητικά σε θυσίες ο Χριστός μέχρι το τέλος ;

Μάρκος:
12 Και τη πρώτη ημέρα των αζύμων, ότε εθυσίαζον το πάσχα, λέγουσι προς αυτόν οι μαθηταί αυτού· Που θέλεις να υπάγωμεν και να ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα; 13 Και αποστέλλει δύο των μαθητών αυτού και λέγει προς αυτούς· Υπάγετε εις την πόλιν, και θέλει σας απαντήσει άνθρωπος βαστάζων σταμνίον ύδατος· ακολουθήσατε αυτόν, 14 και όπου εισέλθη, είπατε προς τον οικοδεσπότην ότι ο Διδάσκαλος λέγει· Που είναι το κατάλυμα, όπου θέλω φάγει το πάσχα μετά των μαθητών μου; 15 Και αυτός θέλει σας δείξει ανώγεον μέγα εστρωμένον έτοιμον· εκεί ετοιμάσατε εις ημάς. 16 Και εξήλθον οι μαθηταί αυτού και ήλθον εις την πόλιν, και εύρον καθώς είπε προς αυτούς, και ητοίμασαν το πάσχα.
Λουκάς
7 Ήλθε δε ημέρα των αζύμων, καθ' ην έπρεπε να θυσιάσωσι το πάσχα, 8 και απέστειλε τον Πέτρον και Ιωάννην, ειπών· Υπάγετε και ετοιμάσατε εις ημάς το πάσχα, διά να φάγωμεν.

Ελληνικη γλώσσα & τεχνολογία

H/Y Ίβυκος και το πρόγραμμα TLG


Το Πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια κυκλοφόρησε νέο CD-ROM με άπαντα τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Ο ψηφιακός δίσκος είχε εξαγγελθεί πριν από τρία χρόνια ως νέα αναβαθμισμένη και συμπληρωμένη έκδοση του προηγούμενου δίσκου (TLG #D).

Στο νέο δίσκο TLG #Ε περιέχονται 76 εκατομμύρια τύποι λέξεων της αρχαίας, ελληνιστικής και μεσαιωνικής ελληνικής γλώσσας σε κείμενα από τον Ομηρο (8ος αιώνας π.Χ.) μέχρι το Γεώργιο Σφραντζή (16ος αιώνας μ.Χ.).

Το έργο της καταγραφής της ελληνικής γλώσσας για την προαναφερθείσα περίοδο (8ος-16ος) έχει αναλάβει το "Thesaurus Linguae Graecae" (Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας) το οποίο ιδρύθηκε το 1972 από την τελειόφοιτη τότε, νυν καθηγήτρια της Κλασικής Φιλολογίας,
κ. Μαριάννα ΜακΝτόναλντ (Marianne McDonald).

'Ολα ξεκίνησαν τον καιρό που η κ. Μ. ΜακΝτόναλντ εκπονούσε την πτυχιακή της εργασία με θέμα τους όρους που εκφράζουν την ευτυχία στον Ευριπίδη. Τότε συνειδητοποίησε πόσο χρήσιμη θα ήταν μια υπολογιστική τράπεζα δεδομένων ολόκληρης της ελληνικής λογοτεχνίας. Η σύλληψή της ήταν πρωτότυπη ακόμη και για τα αμερικανικά δεδομένα, διότι μέχρι τότε κανείς δεν είχε σκεφτεί μια ένωση της κλασικής φιλολογίας με τη σύγχρονη τεχνολογία.

Το "TLG Project" ξεκίνησε υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Θεόδωρου Φ. Μπρούνερ (Theodore F. Brunner), ο οποίος διηύθυνε το "TLG" από το 1972 μέχρι το 1998, όταν συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine.

Η καινοτόμος για τον καιρό της προσπάθεια κατέστη εφικτή με τη συμπαράσταση του Ντέιβιντ Γ. Πάκαρντ (David W. Packard). Ο ίδιος και η ομάδα του κατασκεύασαν την αναγκαία τεχνολογική υποδομή (το σύστημα Ιβυκος) για το "Thesaurus Linguae Graecae", ώστε να προχωρήσουν η καταγραφή, η διόρθωση, η ανεύρεση και η επεξεργασία των αρχαίων ελληνικών κειμένων.

Η προσπάθεια του "Τhesaurus Linguae Graecae" ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, κυρίως στο τμήμα που αφορούσε στην εξεύρεση των κειμένων. Γι' αυτόν το λόγο ξεκίνησε μια γιγαντιαία προσπάθεια εξεύρεσης των σπάνιων ελληνικών κειμένων που φυλάσσονταν σε μουσεία και βιβλιοθήκες, ώστε να συμπεριληφθούν στη βάση του "TLG".

Κώδικες, πάπυροι και περγαμηνές από ολόκληρη τη Γη φωτογραφήθηκαν και στάλθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, για να ενταχθούν στο σώμα υλικού (corpus) της τράπεζας δεδομένων που η ομάδα του "Θησαυρού" ήθελε να δημιουργήσει στη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι δυσκολίες όμως της πραγματοποίησης του έργου δεν περιορίστηκαν στην εξεύρεση των κειμένων.

Τα έργα των Ελλήνων συγγραφέων έπρεπε να δακτυλογραφηθούν λέξη λέξη, καθώς η χρήση σαρωτή (scanner) δεν ήταν τόσο φθηνή ούτε τόσο διαδεδομένη όσο είναι σήμερα. 'Ετσι, ένα μεγάλο μέρος της δακτυλογράφησης των ελληνικών κειμένων έγινε στην Κορέα όπου λόγω του χαμηλού ωρομίσθιου το κόστος περιοριζόταν στο ελάχιστο.

'Επειτα από 28 συναπτά έτη ασταμάτητης εργασίας (1972-2000) το TLG παράγει το δίσκο #Ε των 11.000 έργων και των 3.000 συγγραφέων που συγκροτούν μια βάση δεδομένων 76.000.000 ξεχωριστών τύπων λέξεων.

'Ετσι δημιουργήθηκε μία από τις μεγαλύτερες και αναλυτικότερες ψηφιακές τράπεζες κειμενικών δεδομένων που υπάρχουν στον κόσμο, η οποία περιέχει τα μείζονος σημασίας έργα για την ανάπτυξη της δυτικής σκέψης. Σήμερα, τη διευθύνει μια Ελληνίδα, η καθηγήτρια κ. Μαρία Παντελιά, ως διάδοχος του καθηγητή Θ. Φ. Μπρούνερ.

Αυτή είναι ως συνελόντι ειπείν η ιστορία του TLG. Μια ακόμη περιπέτεια του ανθρώπινου πνεύματος. Ενα παραμύθι οράματος, δημιουργικότητας, καινοτομίας και -πάνω από όλα- αποφασιστικότητας. Καρπός της προσπάθειας: το να κάθεται κανείς νωχελικά μπροστά στον υπολογιστή του και, τοποθετώντας στον οδηγό CD ένα δίσκο 614 ΜΒ, να μπορεί να διαβάζει όλα τα κείμενα των αρχαίων, ελληνιστικών, μεσαιωνικών και βυζαντινών συγγραφέων από το πρωτότυπο. Μοναδική προϋπόθεση, να ξέρει κανείς ελληνικά...


---------------------------------

Αν επιθυμείτε να αποκτήσετε το CD-ROM TLG #E, θα πρέπει να επικοινωνήσετε απευθείας με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, μέσω ηλεκτρονικού ή συμβατικού ταχυδρομείου. Το κόστος "δανεισμού" του δίσκου, για πέντε χρόνια, είναι 300 δολάρια ΗΠΑ.
Επικοινωνία
Αλλες πληροφορίες
Thesaurus Linguae Graecae
University of California, Irvine
3450 Berkeley Place,
Irvine, CA 92697-5550
USA
e-mail: tlg@uci.edu
web: http://www.tlg.uci.edu/~tlg
1. Ο κατάλογος των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων που περιέχονται στο CD-ROM D και στο CD-ROM Ε.
2. Τα νέα κείμενα που περιλαμβάνονται στο CD-ROM Ε.

Πηγή...

Η Θεσσαλονίκη και ο ιππόδρομος

Θεσσαλονίκη, 1958, μια χειμωνιάτικη μέρα
Στο ετοιμόρροπο σπιτάκι της πλατείας Ιπποδρομίου, το συνεργείο των τοπογράφων έπαιρνε τα μέτρα, ενω ένας πολιτικός μηχανικός χαμογελούσε, και έλεγε στον εργολάβο:
- Τεφαρίκι καρντάση, θα κονομίσουμε πολλά!
Ο εργολάβος έξυσε την κούτρα του, χουχούλιασε από το κρύο, και απάντησε:
- Είσαι σίγουρος ότι θα δεχτεί;;
- Απόλυτα, δεν υπάρχει γιαγιά να μου αντισταθεί, σίγουρο σε λέω! Α νάτη έρχεται από την λαική
Η ηλικιωμένη κυρία, απολειφάδι μιας παλιάς εποχής, με το γαντάκι και την πανάρχαια τσαντούλα, κουβαλουσε το καροτσάκι με τα ζαρζαβατικά της, όταν την πλησίασε ο ψηλός Μηχανικός με την ρεπούμπλικα και το γυαλιστερό χαμόγελο, σαν Αμερικανός ηθοποιός ένα πράγμα
- Ασαντέ μαντάμ, να σας βοηθήσω, και να τα πούμε και λιγάκι
Η κυρία τον κοίταξε απορημένη. Από τα νιάτα της είχαν απομείνει τα μάτια της, ενα ανοιχτό γαλάζιο σαν λιμνοθάλασσας, σημάδι ότι στην εποχή της έκαιγε καρδιές. Αυτή τη στιγμή το γαλάζιο βλέμμα έγινε βιολετί από τον θυμό.
- Σας είπα δεν πουλάω το σπίτι!
- Μαντάμ, εγώ για το καλό σας..
- Δεσποινίς παρακαλώ! Και επιτέλους γιατί επιμένετε;; Αφου σας είπα δεν πουλάω
- Ξανασκεφτήτε το μα..μαντεμουαζελ! Δεν θέλετε ποιότητα ζωής σε ένα νέο και άνετο διαμέρισμα, με το ηλεκτρικό του, το ζεστό νερό του, από το να μένετε σε αυτό το αχούρι;;
- Δεν έχω πολύ ζωη μέσα μου, και έπειτα...αφήστε δεν θα καταλάβετε!
- Τι εννοείτε
Η κυρία χαμογέλασε, και τα γαλάζια της μάτια έλαμψαν ζωηρά.
- Αν αντέχετε, περάστε το απόγευμα να σας πώ...
Ο Μηχανικός πράγματι πέρασε το απόγευμα. Μπήκε στο σκοτεινό, αλλά περιποιημένο χαμόσπιτο, που μύριζε μούχλα και κυρία. Σε μια παλιά ξεφτισμένη πολυθρόνα, ανάμεσα στις γάτες της καθόταν η κυρία..
- Περάστε, βλέπω ήρθατε, θέλετε ένα λικεράκι
- Όχι ευχαριστώ! Θέλατε να μου πείτε..
- Βιάζεστε βλέπω, αλλά είστε νέος, για αυτό. Καθίστε
Με την βραχνιασμένη φωνή της, η κυρία άρχισε να ξετυλίγει την ιστορία..
Κατοικήσαμε το σπίτι αυτό πού για χρόνια ήταν κλειστό," είπε η γηραιά κυρία «χωρίς να γνωρίζουμε την μοίρα των προηγούμενων ιδιοκτητών του. Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια και οι γονείς μου είχαν άλλα τρία παιδιά. Οι γείτονες πού γνώριζαν την ιστορία του, μας έβλεπαν με δυσπιστία και άλλες φορές με τρόμο. Οι γονείς μου όμως δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ήθελαν να πούν τα τρομαγμένα τους βλέμματα.
Και η κυρία ξετίλυξε την ιστορία της Κατάρας..
Και ο Μηχανικός έμαθε για την σφαγή των 18000 Θεσσαλονικέων στον Ιππόδρομο
Για τον Αιμορραγούντα Λίθο, την ποτισμένη με το αίμα στήλη με τα 18000 ονόματα, που υπήρχε στα θεμέλια του σπιτιού αυτού.
Που κάθε χρόνο ανάβλυζε αίμα, την μέρα της σφαγής, και μόνο αν οι ψαλμοι των πιστών του Αχέροντα, σε μια γλώσσα αρχαία, μιας πίστης σκοτεινής, πριν από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, την σταματούσαν..
Για τα όστρακα στα θεμέλια...
Για τα οράματα που είχαν κάθε βράδυ στο σπίτι...
Για τα χλιμιντρίσματα, τις κραυγές, και τα ουρλιαχτά των Γότθων σφαγέων που ακούγαν
Για τους τοίχους που έσταζαν αίμα..
"Ο πατέρας μου όμως εκείνη την χρονιά αρρώστησε σοβαρά και σε λίγους μήνες πέθανε. Η μητέρα μου δεν άντεξε τον τρόμο και κλείστηκε σε ψυχιατρείο. Ο μεγάλος μου αδελφός δολοφονήθηκε σε μια συμπλοκή, ενώ τα άλλα δύο αδέλφια μου, άγνωστο πως, πνίγηκαν στην θάλασσα."
Ο Μηχανικός, άσπρος από τον τρόμο, έμαθε για την δράκα των πιστών του Αχέροντα που μαζεύτηκαν ένα βράδυ για να την γλυτώσουν, ψέλνοντας την Αρχαία Επίκληση, και κατευνάζοντας τις ψυχές των σφαγμένων...
"Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν από δυνάμεις πού εμείς πιά γνωρίζουμε καλά. Εάν πεθάνω και εγώ τότε κανείς δεν θα μπορεί να προστατεύσει τον τόπο. Μην κτίσεις στο σημείο αυτό γιατί είναι καταραμένο. Αν όμως κτίσεις δίδαξε στους κατοίκους να τιμούν τους νεκρούς προγόνους μας"
Τρεκλίζοντας ο Μηχανικός βγήκε..
Δεν ήξερε τι να πιστέψει...
Στον Αη Γιώργη της Ροτόντας, άναψε ένα κεράκι και έκανε τον σταυρό του. Έταξε ένα διαμέρισμα στο μετόχι της Μονής Βατοπεδίου άμα την γλιτώσει..
Ήσυχος έφυγε
Ιούνιος 1978, Πλατεία Ιπποδρομίου
Τα σωστικά συνεργεία έβγαζαν ακόμα νεκρούς από τα ερείπια της πολυκατοικίας, ενώ οι κατάρες προς τον Μηχανικό που έχτισε την πολυκατοικία δεν σταματούσαν
Στο γραφείο του, ήταν σιωπηλός
Δεν τον ένοιαζε η δίκη, ήξερε σε ποια χώρα ζούσε, μπορεί και να την γλίτωνε
Πιο πολύ τον ένοιαζε άλλο
Τα όνειρα με τα χλιμιντρίσματα, τα ουρλιαχτά και τα αίματα από την μέρα του σεισμού..
Έπρεπε να την ακούσω την γριά…
http://voice.pblogs.gr/2009/01/zornalist-h-katara.html

…και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας.

-------------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11123&catid=93#11123


Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου.

Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς.
Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίθφησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας.

Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας.

Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ.

Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας.

Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας.

Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας.

1821: Μαρτίου 23 : Εν Καλαμάτα.
Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου.
Πέτρος Μαυρομηχάλης, αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού.







Ψηφίστε ποια αφίσα επιλέγετε για τη σφαγή των Θεσσαλονικέων υπό του Θεοδοσίου.

…………………………………………………………………….

small003_afissa-03webΠοια αφίσα επιλέγετε για τη σφαγή των Θεσσαλονικέων υπό του Θεοδοσίου;

Πατήστε εδώ και ψηφίστε!

………………………………………….

Εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους χιλιάδες σφαγιασθέντες

υπό του αυτοκράτορος Θεοδοσίου Θεσσαλονικείς πολίτες

θα γίνει την Κρονία ημέρα («Σάββατο») 4 Απριλίου 2009

Για περισσότερα:
Θέσπις
------------

23 Μαρτίου 2009

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε ιερός χορός. Τόσο οι αρχαίοι Ελληνες όπως και οι Ινδοί χαίρονταν και τιμούσαν το χορό με παραπλήσιους τρόπους. Και για τους δύο ο χορός ήταν πνευματικής, θεϊκής ουσίας, ένα δώρο των αθανάτων προς τους ανθρώπους και ένα μέσον επικοινωνίας με το Αόρατο, συνδέοντας τα μυστήρια και τις τελετουργίες τους με το χορό. Κοντά σε όλα τα αρχαία Ελληνικά θέατρα υπήρχαν ναοί και θεραπευτήρια πιστεύοντας ότι η θεραπεία και η υγεία συνδέονται άμεσα με τον τρόπο κίνησης του ανθρωπίνου σώματος, με την καλλιέργεια της ψυχής και την πνευματική ενατένιση. «...όλη η γη χόρευε τον κοσμικό χορό της δημιουργίας», μας λέει ο Ευριπίδης. Πρώτη η θεά Ρέα τον αποκάλυψε στους Κουρήτες (τους γυιούς της) και τους Κορυβάντες. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο χορός μπορεί να εξελίχθηκε από τη μίμηση των λέξεων μέσω των χειρονομιών και πηγάζει από την επιθυμία των νεαρών πλασμάτων να κινήσουν το σώμα τους για να εκφράσουν συγκίνηση και ιδίως χορό (συσχετίζοντας τις λέξεις χαρά και χορός). Η μουσική, η ποίηση και ο χορός - μελική, λυρική και χορική ποίηση - ήταν όψεις της ίδιας τέχνης, της μουσικής, της τέχνης των μουσών. Η ορχηστική ήταν από τις δυσκολότερες τέχνες. Απαιτούσε εκπαίδευση όχι μόνο στη μουσική, τη ρυθμική και τη μετρική, αλλά και στη φιλοσοφία, τη φυσική και την ηθική. «Ο χορευτής είναι φιλόσοφος», λεει ο Λουκιανός, «γνωρίζει τα ήθη των ανθρώπων και είναι διερμηνέας όλων των γλωσσών και των θεμάτων». Η τέχνη του απαιτούσε πλήθος ικανοτήτων: την απαγγελία του ηθοποιού, τη φωνή του τραγουδιστή και το ρυθμό του μουσικού. Έπρεπε να αποδίδει με τελειότητα κάθε χορευτική κίνηση, «φορά», «στάση», «σχήμα». Ο στόχος της ορχηστικής τέχνης ήταν να γυμνάσει το σώμα, να αναζωογονήσει την ψυχή και να ανυψώσει το πνεύμα, ενώ το μεγαλύτερο ρόλο έπαιζαν οι χειρονομίες, η σοφία των χεριών. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν χορό τις μιμητικές κινήσεις που συνόδευαν ένα τραγούδι. Η «εμμέλεια» περιελάμβανε χορό με τραγούδι και χορό συνοδευτικό των λόγων, δηλαδή έναν κώδικα συμβολικών χειρονομιών. Η Μούσα Ερατώ, λέει ένας ποιητής της αρχαιότητας, χορεύει με το πόδι, με τραγούδι και με την όψη. Και η Μούσα Πολύμνια, εκφράζει τα πάντα με το χέρι της και μιλάει με τη χειρονομία (μια πολύπλοκη δακτυλική αλφάβητο που μοιάζει με τα χάστας, ή μούντρας του ινδικού χορού).
Περικλείοντας στα εκφραστικά μέσα της ορχηστικής τέχνης έναν κώδικα δακτυλικής αλφαβήτου, τις «χειρονομίες», οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν αυτή τη μη λεκτική γλώσσα πηγή σοφίας και θεραπείας., έτρεφαν δε μεγάλο σεβασμό για τους καλλιτέχνες τους οποίους ετιμούσαν ως «χειροσοφούς», αυτούς που κατείχαν τη σοφία των χεριών. Οι αρχαίοι συγγραφείς περιέγραφαν ζωηρά τις κινήσεις των δακτύλων, πιστεύοντας οτι ο χορευτής «μιλάει» με τις σιωπηλές κινήσεις των χεριών του: «...δάκτυλα φωνήν έχω... πολύτροπα δάκτυλα πάλλων...σκιρτήματι χειρών...» Ο Λεσβώναξ ο Μυτιληναίος ονόμαζε τους χορευτές «χειρόσοφους», αυτούς που κατείχαν τη σοφία και την έδειχναν με τα χέρια. «Ακούω, άνθρωπε, ά ποιείς, οχ ορώ μόνον, αλλά μοι δοκείς ταις χερσίν αυταίς λαλείν» (Ακούω ανθρωπε όσα κάνεις, όχι μόνο σε βλέπω, αλλά μου φαίνεται πως μιλάς με τα ίδια σου τα χέρια) Πίστευαν οτι έχει τόση δύναμη η σοφία των χεριών, ώστε να γίνεται καλύτερος κάποιος μετά από παρακολούθηση ενός χορού. Ο κύριος σκοπός της όρχησης ήταν η μίμηση, και ήταν επιστήμη παραστατική, που φανέρωνε τα μη φαινόμενα. Ο Πλούταρχος έλεγε οτι η «δείξις» (χειρονομία) δεν έπρεπε να είναιμιμητική αλλά δηλωτική: «δηλωτική αληθώς των υποκειμένων». Ο χορευτής υποκρίνεται και παριστάνει χαρακτήρες και πάθη: έρωτα, οργή, παραφροσύνη, θλίψη, στις διάφορες εντάσεις και βαθμούς τους. Ο θεατής αναγνωρίζει στον ορχηστή δικά του συναισθήματα, συμπάσχει και ταυτίζεται. Έτσι, ο στόχος της τέχνης, μέσα από αυτή την εσωτερική διεργασία των θεατών, γίνεται η αναζήτηση του αγαθού, του γνώθι σεαυτόν. Η παράδοση των περισσοτέρων αρχαίων μορφών μη εικαστικής τέχνης δυστυχώς έχει χαθεί: μόνον από παραστάσεις σε αγγεία και περαστικές αναφορές σε λογοτεχνικά ή θεωρητικά κείμενα γνωρίζουμε κάποια ψίχουλα για την αρχαία ελληνική μουσική και ορχηστική τέχνη. Το 527 μ.Χ. όταν η εταίρα και χορεύτρια Θεοδώρα έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, συμβολικά τουλάχιστον η ιστορία του Ελληνικού χορού είχε τελειώσει. Η ανερχόμενη τότε χριστιανική θρησκεία, συνδέοντας τη θρησκευτική αναζήτηση με τον ασκητισμό και τον υποβιβασμό του σώματος, σιγά-σιγά απαγόρευσε τις χορευτικές παραστάσεις και απέκλεισε κάθε πρακτική που θα χρησιμοποιούσε το σώμα ως μέσο για ευχαρίστηση και πνευματική εμπειρία. Στην Ευρώπη εξακολούθησε να υπάρχει «ιερή μουσική» αλλά όχι και «ιερός χορός». http://www.shantala.gr/hellas.html


Ο Αρχίλοχος που βρίσκεται;

Απόσπασμα που βρίσκεται σήμερα στην συλλογή παπύρων στην Κολωνία της Γερμανίας. (P. Köln II 58)
Είμαι στη δούλεψη εγώ του Ενυάλιου τ' αφέντη, μα ακόμα και των Μουσών τ' ακριβό δώρο το ξέρω καλά.(Μετάφραση: Θρ. Σταύρου)
.................................................
Τον Άρη εγώ ξέρω ρηγάρχη μου σ' αυτόν δουλεύω, ωστόσο με το γλυκό τους χάρισμα με προίκισαν οι μούσες. (Μετάφραση: Ι. Θ. Κακρίδης)
Με αυτoύς τους στοίχους μας αυτοπαρουσιάζεται ο Αρχίλοχος, δηλώνοντας ότι έχει δύο επαγγέλματα, αυτό του μισθοφόρου πολεμιστή, αλλά και αυτό του ποιητή.
Μία έκλιψη ηλίου στις 6 Απριλίου του έτους 648 π.Χ. την οποία αναφέρει ο Αρχίλοχος σε ένα σύγγραμμα (74D) του μας βοηθάει να προσδιορίσουμε το πότε έζησε(π. 680 π.Χ. - 630 π.Χ.) .
Γεννήθηκε στη Πάρο και γνώρισε τη μεγαλύτερη του ακμή περίπου το 650 π.Χ. Ο πατέρας του, Τελεσικλής, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και υπήρξε αρχηγός της αποικιστικής εκστρατείας στη Θάσο. Μητέρα του ήταν η δούλα Ενιπώ, η οποία τον προίκισε με τη γνώση της λαϊκής γλώσσας και την ευαισθησία της ταπεινής της καταγωγής.
Πριν την γέννηση του ο πατέρας του επισκέφτηκε το μαντείο των Δελφών όπου και πήρε από τον Απόλλωνα τον εξής χρησμό: «Ένας αθάνατος υιός θα σου γεννηθεί».
Σε ηλικία 15 χρονών, ο Αρχίλοχος εστάλθει από τον πατέρα του στην αγορά με μια αγελάδα για να την πουλήσει. Στον δρόμο συνάντησε ΕΝΝΕΑ γυναίκες οι οποίες προθυμοποιήθηκαν να αγοράσουν την αγελάδα σε καλή τιμή. Όταν ο Αρχίλοχος συμφώνησε αυτές και η αγελάδα εξαφανίστηκαν και του άφησαν μία λύρα. Κατά αυτόν τον τρόπο τον επέλεξαν οι Μούσες, πιστοποιώντας τον χρησμό του Απόλλωνος.
Ποίηση:
Δεν θέλω εγώ το στρατηγό ψηλό κορδάτο με μπούκλες μυρωμένες, καλοξυρισμένο κοντός ας είναι με στραβά κανιά, μονάχα , καρδιά γεμάτος.(
Μετάφραση: Ι. Θ. Κακρίδης)
Σε αυτό το στιχάκι ο Αρχίλοχος απαρνείται τα εξωτερικά χαρακτηριστικά (δεν θέλω εγώ, ου φιλέω) και έρχεται κατά κάποιο τρόπο σε ρήξη με τα Ομηρικά πρότυπα Ηρώων.
Απο τους Σάιους χαίρεται κάποιος με την ασπίδαπου άρμα αψεγάδιαστο σιμά σ' ένα δεντρί άθελά μου την άφησα. Εγώ ξέφυγα τη μοίρα του θανάτου.Η ασπίδα ας πάει στ' ανάθεμα. Πάλι θε ν' αποχτήσω όχι χειρότερή της.(Μετάφραση: Ηλ. Βουτιερίδης)
Απίστευτη ειλικρίνεια, ομολογία σε πλήρη αντίθεση με τα δεδομένα της εποχής του(Ριψασπίς)! : Η ζωή του πολεμιστή έχει αξία και όχι ο ηρωϊκός θάνατος. Ο πολεμιστής που θα επιζήσει θα καταφέρει να βλάψει αργότερα περισσότερο τον εχθρό από ότι ένας νεκρός ήρωας....
O Αρχίλοχος βρίσκεται δίπλα στον Όμηρο, παρέα με την Σαπφώ.
Νίκος Σάμιος
.
Σχετικό links http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&Itemid=32&catid=27&id=11089#11089