Το ιερό λείψανο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ του Θαυματουργού. Ολόφρεσκος! λες και μόλις εξύρισεν την γενειάδαν!!! λες και είναι ολοζώντανος βρε παιδί μου. Λες και εις στο ροδαλόν του μάγουλον εβάλουσιν μπότοξ! Αμ δε... Η Χάρις της Ορθοδοξίας μας του ετσίτωσεν το μάγουλον. (αφιερωμένον εις εβλαβήν ορθόδοξον αναγνώστην από Τέξας)
Από την εβλαβήν ορθόδοξον ιστοσελίδαν http://orthodoxos.wordpress.com/2009/01/
Με ένα κλικ δείτε περισσότερη ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ
Ερώτηση:
Γιατί κλαίει και οδύρεται ο Ιησούς μπροστά στην υποτιθέμενη θυσία του;
Ερωτήσεις και απαντήσεις του Μ. Καλόπουλου
Ποιός άνθρωπος θα μάτωνε στο κλάμα και θα ζητούσε τρεις φορές απ' τον οποιονδήποτε θεό, να αποφύγει την σωτηρία ολόκληρης της ανθρωπότητας, τη στιγμή μάλιστα που γνώριζε πως λίγες ώρες μετά θα αναστηθεί; Ποιος άνθρωπος με στοιχειώδη αισθήματα, δεν θα αντάλλαζε ευχαρίστως λίγες ώρες δικής του νεκροφάνειας, με την πανανθρώπινη σωτηρία, αλλά βαλαντώνει στο κλάμα, για να μην περάσει αυτός λίγες ώρες ταλαιπωρίας πριν ανανήψει;
«Και προχωρήσας ολίγον έπεσεν επί πρόσωπον αυτού, προσευχόμενος και λέγων… Πάλιν εκ δευτέρου υπήγε και προσευχήθη, λέγων· Πάτερ μου, εάν δεν ήναι δυνατόν τούτο το ποτήριον να παρέλθη απ' εμού χωρίς να πίω αυτό… Και πάλιν και προσευχήθη εκ τρίτου, ειπών τον αυτόν λόγον».
Ματθαίος 26.39-44
«Εφάνη δε εις αυτόν άγγελος απ' ουρανού ενισχύων αυτόν.
Λουκάς 22.43-44
Και ελθών εις αγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην».
Για την σωστή μετάφραση… του βιβλικού ήρωα που κλαίγοντας παρακαλούσε τον "πατέρα του" (δηλαδή το ιερατείο) να αποφύγει την ταλαιπωρία της εικονικής σωτηρίας των ανθρώπων… βλέπε την παρακάτω λαλίστατη εικόνα! 
Μας προσβάλει η λογική που ακολουθεί η βιβλική θρησκεία.
η ηλικία του μεταξύ 300 και 600 εκατομμυρίων ετών και πρόκειται για αποτύπωμα ποδιού που πατάει ένα τριλοβίτη! Το εκπληκτικό είναι ότι το πόδι φοράει σανδάλι.
Τα σανδάλια του Ιησού
Συμφώνα με δημοσιεύματα και ανησυχίες των ελλήνων bloggers και του Διεθνή Τύπου, η αναγνωρισμένη διεθνώς εθνότητα των Καλάς στο Πακιστάν, τα μέλη της οποίας αισθάνονται και δηλώνουν απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ως εκ τούτου συνδέονται στενά με τον Ελληνισμό, υφίστανται διωγμούς και καταπίεση του θρησκευτικού φρονήματος από τους Ταλιμπάν. Ο Έλληνας δάσκαλος ο οποίος βρισκόταν μαζί τους επί πολλά έτη, ο Αθανάσιος Λερούνης, και ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην παιδεία και στην πολιτισμική συνέχεια των Καλάς, από τον Σεπτέμβριο του 2009 κρατείται όμηρος από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι τον έχουν απαγάγει και ζητούν λύτρα.
ΤΙ ΠΡΟΤΙΘΕΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΟΙ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ» ΚΑΙ ΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ ΒΟΗΘΑ ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΦΥΛΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΑ ΥΨΙΠΕΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΟΡΘΙΑ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ;;;
Ένα από τα τέσσαρα καρφιά της σταύρωσης του Ιησού που πήγε στην Γερμανία η αγία Ελένη στην πόλη Trier και αργότερα το επιχρύσωσε ο επίσκοπος Egbert (977 -933).
Είναι η εφημερίδα του ελληνικού κινήματος.
Η pepsi κατασκευάζεται και πουλιέται στο Ιράν, και οι φίλοι σου αγόρασαν πρόσφατα και τα εμφιαλωμένα νερά του Ιράν.
«Έργα και ημέραι» της κ. Ντόρας Μπακογιάννη ως υπουργού Εξωτερικών της χώρας… Είναι πλέον πασίγνωστη και ήδη καταδικάστηκε και από το σύνολο του ελληνικού λαού και από τη μεγίστη πλειοψηφία των μελών του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας η πολιτική δράση της κ. Μπακογιάννη, ειδικότερα στον τομέα διαχείρισης της εξωτερικής πολιτικής και δη στο πεδίο που άπτεται εθνικών θεμάτων!
Η αναφορά των θέσεων της υπουργού Εξωτερικών στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα σε αντιδιαστολή από εκείνες του κ. Κ. Καραμανλή, ως εκφράσθηκαν στο περιβόητο αντιπυραυλικό σύστημα του αλήστου μνήμης Προέδρου των ΗΠΑ Μπους του Νεώτερου, στο Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, τους ρωσικούς αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, επιβεβαιώνουν, έστω και με καθυστέρηση, ότι η κ. Μπακογιάννη ενάσκησε εξωτερική πολιτική προσαρμοσμένη στις βλέψεις της να διαδεχθεί τον κ. Καραμανλή στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, με προοπτική την πρωθυπουργία, υπό τις ευλογίες της υπερατλαντικής υπερδύναμης και του ατλαντισμού.
Η εξωτερική πολιτική των «δύο όψεων» της κ. Μπακογιάννη -η μια όψη απόκρυψης της αλήθειας από τον ελληνικό λαό και η άλλη, κατά την ποιητική έκφραση, «για σατραπείες και άλλα τέτοια»- δρομολογεί καταστάσεις περιπλοκής σε καίρια θέματα εξωτερικής πολιτικής και ανοίγει διόδους για ανύπαρκτα μειονοτικά θέματα και περιουσιακών διεκδικήσεων.
Η κ. Μπακογιάννη ήταν υπουργός Εξωτερικών το 2007 κατά την υπογραφή της Συνθήκης της Λισσαβώνας (13 Δεκεμβρίου 2007), αλλά και κατά την επικύρωσή της από τη Βουλή των Ελλήνων (11 Ιουνίου 2008), και «η ελληνική πλευρά δεν έθεσε ως προϋπόθεση τη συμπερίληψη αστερίσκου, όπως έπραξε η Τσεχία, ώστε η εν λόγω συνθήκη να μην παρέχει σε δωσίλογους το δικαίωμα να διεκδικήσουν να διεκδικήσουν περιουσίες από την Ελλάδα». ( Όπως προκύπτει από το έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών το οποίο παραθέτουμε).
Ήδη μετά την πρόσφατη αποδοχή από το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της αίτησης της Αλβανίας για ένταξη στην Ένωση και εξαιτίας της εγκληματικής παράλειψης του υπουργείου Εξωτερικών να θέσει «αστερίσκο» στη Συνθήκη της Λισσαβώνας παρατηρείται «αισιοδοξία στους κύκλους των Τσάμηδων, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η προσέγγιση και μελλοντική ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ ανοίγει τον δρόμο για τη διεκδίκηση των περιουσιών τους από την Ελλάδα». ( Όπως αναφέρεται στο έγγραφο του ΥΠΕΞ.)
Οι αλβανικές κυβερνήσεις και η νυν του Δημοκρατικού Κόμματος (Μπερίσα) και του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Φατός Νάνο κ.ά), κατά το παρελθόν, σε αντιστάθμισμα της καταπάτησης των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου και της Χιμάρας, και των αντιδράσεων που έχουν εγερθεί σε διεθνείς Οργανισμούς λόγω αυτής της αλβανικής τακτικής, επιδιώκουν συστηματικώς την προβολή και προώθηση «τσάμικου ζητήματος».
Μάλιστα, με πρωταγωνιστές τα δύο εθνικιστικά κόμματα PDI και PDU, τα οποία, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, κινούνται υπό την κάλυψη των επίσημων αρχών των Τιράνων, ο μεν πρόεδρος του πρώτου, T. Muhedini, ζητεί να συμπεριληφθούν Τσάμηδες στην αλβανική εκπροσώπηση στους διεθνείς Οργανισμούς, ο δε πρόεδρος του δεύτερου, S. Sidrizi, με δηλώσεις του ζητεί την προσφυγή στα δικαστήρια της Χάγης και του Στρασβούργου για το «τσάμικο ζήτημα».
Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Οι αλβανικής καταγωγής, έλληνες πολίτες, Τσάμηδες της Ηπείρου (κυρίως στην περιοχή της Θεσπρωτίας) συνεργάστηκαν την περίοδο της Ιταλικής και Γερμανικής Κατοχής (1941-1944) με τους κατακτητές, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ίδιους στόχους - την ενσωμάτωση της Ηπείρου στην αλβανική επικράτεια.
Στη διαπίστωση αυτήν συμφωνούν όλες οι διαθέσιμες πηγές, όλων των πολιτικών και ιδεολογικών αποχρώσεων. Έγγραφα και πληροφορίες που προέρχονται από το επίσημο ελληνικό κράτος, από τις συμμαχικές αποστολές στην Ελλάδα και την Αλβανία, τις ελληνικές ανταρτικές οργανώσεις του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ μαρτυρούν τις συνθήκες τρομοκρατίας, τις αμέτρητες αυθαιρεσίες, βιαιοπραγίες, δολοφονίες, καταστροφές και πυρπολήσεις πόλεων και χωριών που επέβαλαν στην Ήπειρο με αποκορύφωση την εκτέλεση 43 διακεκριμένων πολιτών της Παραμυθιάς από τις συμμορίες των Τσάμηδων, υπό την καθοδήγηση των Ιταλών, και μετά τη συνθηκολόγηση Μπαντόλιο, των Γερμανών.
Η σύμπραξη των Τσάμηδων με τις ιταλικές δυνάμεις ανάγονται στις πρώτες ακόμη ημέρες της ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδας. Χίλιοι περίπου άτακτοι Τσάμηδες είναι από τους πρώτους που συνοδεύουν τους Ιταλούς που εισέρχονται στη Θεσπρωτία, ενώ Τσάμηδες χρησιμοποιήθηκαν ως οδηγοί από ιταλούς ανιχνευτές και δολιοφθορείς τη δεύτερη κιόλας ημέρα της επίθεσης.
Από τη στιγμή αυτήν μέχρι και το 1943 η εμπέδωση της εξουσίας των ιταλικών αρχών κατοχής βάδισε παράλληλα με την εσκεμμένη χρησιμοποίηση των Τσάμηδων ως του καταλληλότερου μέσου για την άσκηση ελέγχου και τον εκφοβισμό του ντόπιου πληθυσμού. Άλλοτε με την ανοχή, άλλοτε με την ενεργό υποστήριξη των Ιταλών, οι Τσάμηδες απέκτησαν σταδιακά απόλυτη ελευθερία κινήσεων σε πόλεις και χωριά, καθώς και ένα ιδιότυπο καθεστώς ατιμωρησίας, γεγονός που συνέτεινε στην εκτράχυνση της συμπεριφοράς τους έναντι των Ελλήνων.
Τα τσάμικα στρατιωτικά τμήματα, οργανωμένα από τους Ιταλούς και με ιταλικές στρατιωτικές στολές, υπήρξαν πραγματική μάστιγα στην περιοχή της Θεσπρωτίας καθ' όλη την κατοχική περίοδο. Διατελούσαν δε υπό την αρχηγία γνωστών τοπικών παραγόντων, φορέων μέχρι τότε της αλυτρωτικής προπαγάνδας στην περιοχή, όπως η οικογένεια Ντίνο, Μζαρ, Νουρί, Νουρί και Ρετζέπ, Γιασίν, Σαντίκ, Ρεφή και Αμπτουλάχ Πρόνιο, Χουσεΐν Χαϊρουλά, Αβδουλά Χασίμ κ.ά.
Μετά τον Σεπτέμβριο 1943 και την αντικατάσταση των Ιταλών από τους Γερμανούς, αναλαμβάνεται από τους τελευταίους η πιο ενεργός συμμετοχή των Τσάμηδων στην τακτική των καταστολών και της «εξιλέωσης» που ακολουθούσαν οι Ναζί. Το σύνολο του τσάμικου πληθυσμού από 14 ετών και άνω εξοπλίστηκε και δημιουργήθηκαν νέα ένοπλα τμήματα συμμοριών.
Το καλοκαίρι του 1944 η Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή, αφού μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κατέβαλε προσπάθειες, χωρίς επιτυχία, να πείσει τους Τσάμηδες να εγκαταλείψουν του Γερμανούς, έδωσε εντολή στον ΕΔΕΣ να εκκαθαρίσει την περιοχή.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς, οι πρωταγωνιστές του τσάμικου δωσιλογισμού κατέφυγαν στην Αλβανία, ενώ το σύνολό τους παραπέμφθηκε και δικάσθηκε με την κατηγορία των εγκληματιών πολέμου στα αρμόδια δικαστήρια με βάση τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης.
«Το ωραιότερο τοπίο είναι της Γης»
Ορισμένων ανθρώπων οι ζωές είναι αναμενόμενες. Ο Θανάσης Οικονόμου δεν υπάγεται σε αυτή την κατηγορία. Ο καθηγητής της Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ο Ελληνας του Αρη, ήταν 11 χρόνων όταν ξεκίνησε την επίπονη πορεία της ζωής του. Αφετηρία του ένα αριστερό «κεφαλοχώρι» των Γρεβενών και τερματισμός το Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας.
Ο Θανάσης Οικονόμου από τη Ζάκα Γρεβενών είναι από εκείνους τους ανθρώπους που το υλικό τους είναι προορισμένο για να αντέχει και να λάμπει μέσα από τις κακουχίες. Τον συναντήσαμε τηλεφωνικά στην Πασαντίνα μόλις είχε επιστρέψει από το διαστημικό κέντρο. Είναι ο Ελληνας που κατασκεύασε το «Alpha Proton Χ-ray Spektrometer», ένα «μηχανάκι» δηλαδή όπως τρυφερά το αποκαλεί ο ίδιος , που «οσμίζεται» εδώ και ένα μήνα το χώμα και τα πετρώματα του πλανήτη Αρη για λογαριασμό της NASA. Το «μηχανάκι» του είναι αυτό που ήδη έφερε τις πρώτες πολύτιμες πληροφορίες που θα δώσουν απάντηση στο ερώτημα «από τι είναι φτιαγμένος ο Αρης». Και όταν απαντηθεί με τη σειρά του αυτό το ερώτημα θα έρθουν άλλα πιο επιτακτικά να ζητήσουν απάντηση. Οπως, αν, για παράδειγμα, μπορεί να υπάρξει ή αν υπήρξε ζωή στον Αρη. Αν είμαστε ή όχι μόνοι στο Σύμπαν. Αν η κατάσταση των άλλων πλανητών έχει κάτι να μας δείξει για το μέλλον της Γης.
Αυτή τη φορά όμως ο γλυκομίλητος καθηγητής άνοιξε την καρδιά του λίγο βαθύτερα. Θυμήθηκε τα πέτρινα χρόνια του Εμφυλίου και της Αριστεράς. Θυμήθηκε τις εποχές όπου οδηγώντας αυτοκίνητο με γερμανικές πινακίδες, εφοδιασμένος με αμερικανικό διαβατήριο, αυτός ο γεννημένος στην Ελλάδα, που μιλούσε τσέχικα, είχε χαρακτηριστεί «διπλός πράκτορας». Ο Θανάσης ή Τομ Οικονόμου, όπως τον αποκαλούν οι αμερικανοί συνάδελφοί του με τους οποίους συνοδοιπορεί 30 χρόνια τώρα, ανοίγει την ψυχή του σήμερα στο «Βήμα».
Πόσο θα αντέξετε ακόμη να δουλεύετε με αυτούς τους ρυθμούς;
(χαμογελώντας) «Οσο αντέξει το Pathfinder. Αλλωστε τώρα υπάρχει απόλαυση στην κούραση. Δεν είναι δυσβάσταχτη. Κούραση νιώθεις όταν πολεμάς και προσπαθείς για κάτι που δεν φέρνει αποτελέσματα. Οταν έχεις αποτέλεσμα και μάλιστα ελπιδοφόρο, τότε μετριάζεται η κούραση».
Κύριε καθηγητά, είναι χαρούμενο το φορτίο των παιδικών σας χρόνων;
«Δεν θα το περιέγραφα ακριβώς έτσι. Ξέρετε, γεννήθηκα το '37 και έζησα την Κατοχή. Τότε η έγνοια μας ήταν πώς να αποφύγουμε τους Γερμανούς. Γεννήθηκα σε ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα τότε χωριά των Γρεβενών, στη Ζάκα. Ενα κεφαλοχώρι, που συνέβαινε να είναι αριστερό. Αμέσως μετά την Κατοχή, λοιπόν, ξανοιχτήκαμε στην περιπέτεια του Εμφυλίου. Το χωριό το χτυπήσανε πολύ και οι αντάρτες και οι στρατιωτικοί. Καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς και οι άνθρωποι πάλευαν να ζήσουν και να επιβιώσουν».
Είχε σχολείο το χωριό;
«Το χωριό είχε σχολείο. Δάσκαλο δεν είχε. Βλέπετε, τότε το κράτος δεν λειτουργούσε κανονικά και ήταν συνηθισμένο πράγμα να μην υπάρχουν δάσκαλοι, ειδικά στα ορεινά. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθα από τον πατέρα μου, που ήταν άνθρωπος μορφωμένος. Ηταν γραμματέας του χωριού και ας έβοσκε πρόβατα για να ζήσει την οικογένειά του. Ηταν και αριστερός ο πατέρας μου. Κάθε βράδυ λοιπόν που ξάπλωνα στο κρεβάτι, προτού κοιμηθώ μου μάθαινε αριθμητική, γεωγραφία και μου μιλούσε για τα αστέρια».
Εχετε την ανάμνηση του πατρικού σπιτιού σας;
«Βεβαίως! Το πατρικό μου, πέτρινο και γερό, ήταν στο κέντρο του χωριού. Δίπλα ήταν του παππού μου, που καταπιανόταν επίσης με την κτηνοτροφία. Τον βοηθούσα λοιπόν κι εγώ με τα αδέλφια μου».
Σας άρεσε;
«Μα δεν ξέραμε τίποτε άλλο τότε»!
Πότε φύγατε από το χωριό;
«Είναι μεγάλη ιστορία κι έχω καιρό να την πω... Ξέρετε, πρέπει να ζήσεις αυτή την εποχή για να την καταλάβεις. Μέσα στον Εμφύλιο ολόκληρη η χώρα ζει σκληρές μάχες. Μιλάω για το '46, το '47, το '48. Οι αριστεροί με τον στρατό βομβαρδίζονταν καθημερινά. Το χωριό ως αριστερό ήταν στο μάτι του κυκλώνα και πολλοί άνθρωποι και παιδιά σκοτωθήκανε. Σκέφτηκαν, λοιπόν, για να αποφύγουν τις απώλειες, να στείλουνε τα παιδιά στην Αλβανία, να σωθούν. Μάζεψαν γύρω στα 200 παιδιά από τη Ζάκα, από μωρά ως 15 χρόνων. Τα μεγαλύτερα πολεμούσαν. Ετσι έφυγα κι εγώ».
Εσείς θέλατε;
«Καλό ερώτημα. Εγώ ήθελα; Οταν σκέφτομαι εκείνες τις ημέρες θυμάμαι την αγωνία του πατέρα και της μάνας για τη ζωή μας. Είμαστε έξι αδέλφια. Εγώ είμαι ο δεύτερος από το τέλος. Ζούσαμε λοιπόν στο σπίτι με τις αδελφές μου όλοι μαζί, εκτός από δύο αδέλφια μου που είχαν κατεβεί στην πρωτεύουσα και έκαναν μικρές δουλίτσες για να ζήσουν. Ο πατέρας μού μίλησε ξεχωριστά. Μου είπε πως η φυγή ήταν προσωρινή γιατί η ζωή μου κινδύνευε. Κι εγώ το ήξερα αυτό. Μια φορά είχαν έρθει σπίτι μας και μας χτύπησαν. Είχαν χτυπήσει κι εμένα και όταν με είδε η μάνα μου τρόμαξε γιατί δεν είχα πει τίποτε. Πονούσα, αλλά όταν είδα πόσο χτύπησαν τον πατέρα μού φάνηκε αστείος ο πόνος μου. Με έπεισε και δεν είπα τίποτε. Αλλωστε ήταν προσωρινό. Περιμέναμε να βομβαρδίσουν το χωριό. Η φυγή έγινε μια νύχτα. Ημασταν καμιά διακοσαριά παιδιά από το χωριό μας. Υπήρχαν και μωρά. Ηταν πολλές μανάδες που είχαν χωριστεί σε γκρούπες και συνόδευαν 15-20 παιδιά».
Πώς φτάσατε στην Αλβανία;
«Με τα πόδια. Κάναμε τρεις ημέρες να φτάσουμε. Περπατούσαμε μέσα στα βουνά τη νύχτα και στον δρόμο ενωνόμασταν μαζί με παιδιά από άλλα χωριά. Δεν είχαμε τίποτε μαζί μας. Μόνο λίγα προσωπικά είδη, δηλαδή μια αλλαξιά εσώρουχα. Δεν φοβόμασταν. Ξέραμε ότι φεύγαμε για καλό. Οταν περάσαμε τα σύνορα της Αλβανίας, μας παρέλαβαν οι οργανωτές και μας μοίρασαν σε σπίτια όπου μείναμε για ένα μήνα. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε γιατί λίγοι γνώριζαν τα ελληνικά. Δεν κάναμε τίποτε, μόνο περιμέναμε. Και μετά από ένα μήνα μάς πήγαν με λεωφορεία στη Γιουγκοσλαβία και μετά με τρένο στην Τσεχοσλοβακία. Εκεί μέναμε σε ορφανοτροφείο για πολλά χρόνια. Εκεί πρωτοπήγα σχολείο. Εκεί τελείωσα το δημοτικό στα 16 μου χρόνια κι επειδή αγαπούσα τα μαθηματικά και τη φυσική οι δάσκαλοί μου με κατευθύνανε στις θετικές επιστήμες. Γυμνάσιο πήγα σε τσέχικο σχολείο και αργότερα σπούδασα Πυρηνική Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Πράγας».
Ολο αυτό το διάστημα είχατε επαφή με τους γονείς σας;
«Οχι, ζούσα με τα άλλα παιδιά στο ορφανοτροφείο. Τότε με απασχολούσαν μόνο τα γράμματα και όχι πως δεν σκεφτόμουνα την οικογένειά μου, αλλά πάντα είχα την πεποίθηση πως όλα αυτά είναι για καλό. Το '49 μάθαμε για την ήττα, ότι οι αντάρτες παραδόθηκαν στον στρατό. Τότε ήταν που η οικογένειά μου κατέφυγε στην Αλβανία για να σωθεί από τους διωγμούς. Ηρθαν και αυτοί στην Τσεχοσλοβακία αλλά έμεναν σε άλλη πόλη. Τους είδα ξανά το '52. Εκεί κλάψαμε όλοι. Παραμείναμε όμως χωριστά γιατί ήταν καλύτερα έτσι».
Πώς ήρθε στη ζωή σας η αγάπη για τα αστέρια;
«Νομίζω πως πάντα μου άρεσε να τα παρατηρώ. Απλώς δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα τα εξερευνούσα κιόλας. Ο πατέρας μου μού μιλούσε για τα αστέρια που βλέπαμε ολοκάθαρα στον βουνίσιο ουρανό. Αφού πήρα το πτυχίο μου της Πυρηνικής Φυσικής από το Πανεπιστήμιο της Πράγας, εργάστηκα σε διάφορα ερευνητικά κέντρα στην Τσεχοσλοβακία. Δεν είχα σκεφτεί ιδιαίτερα ότι θα βρισκόμουν κάποτε στη θέση όπου είμαι σήμερα. Τα αστέρια ήρθαν φυσιολογικά στη ζωή μου».
Θα περίμενε κανείς πως το ρεύμα του ποταμού θα σας έβγαζε στην Ανατολή. Εσείς διαλέξατε τη Δύση.
«Η αλήθεια είναι πως μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω στη Μόσχα, όμως αρνήθηκα. Παρ' ότι αν με ρωτήσετε θα σας πω πως είμαι αριστερός, δεν είχα ποτέ ενεργοποιηθεί πολιτικά. Δεν υπήρξα μέλος του κόμματος. Για μένα ήταν περισσότερο η πολιτική αίσθηση που βίωσα μέσα στην οικογένειά μου η πυξίδα και όχι η όποια καθοδήγηση. Οταν λοιπόν τα αδέλφια μου, που είχαν...συνέχεια στην πηγή...
Birds of a feather flock together, which may explain why Oscar flies solo.
The plucky -- and plucked -- cockatoo beat the odds to survive a beak and feather disease. She was only given six months to live. That was 13 years ago.
Oscar escaped a crack house (literally) and now lives in Fort Lauderdale, FL. A bit of an internet celebrity, she's been written up in Dlisted (twice) and The Sun.
WATCH:
YouTube - Oscar The Naked Dancing Cockatoo
YouTube - Oscar the featherless bird - ugly or cute?
Naked Dancing Cockatoo Looks Hilarious... and Delicious? | Best ...
