16 Οκτωβρίου 2010

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ και το άρμα το αψεγάδιαστο

Οι χριστιανοί χαίρονται

με την ασπίδα που άρμα αψεγάδιαστο

κοντά σ' ένα δεντρί άθελά μου

την άφησα. Εγώ ξέφυγα τη μοίρα του θανάτου.

Η ασπίδα ας πάει στ' ανάθεμα.

Πάλι θα αποχτήσω

όχι χειρότερή της.

3 σχόλια:

  1. Μεσα σε 10 λεπτα ολη η Ιστορια...για να θυμουνται οι παληοι και να μαθαινουν οι νεοι.Διομηδης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την δική μας ασπίδα εμείς αδέρφια την κρατάμε στην ψυχή μας...
    Χάρις σαυτήν αντιστεκόμαστε στην πνευματική παρακμή που θέλουν να μας επιβάλλουν...
    Αυτή είναι που μας δίνει το εισιτήριο να ταξιδέψουμε εκεί ψηλά στα αστέρια με την ελπίδα να συναντήσουμε, τα αδέρφια μας τους Έλληνες των Θεών μας,τον Λεωνίδα,τον Μιλτιάδη, τον Θεμιστοκλή, τον Αλέξανδρο, την Υπατία......

    Υπατία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βεβαίως καλή μας Υπατία, ο Αρχίλοχος ξέφυγε τη μοίρα του θανάτου για να είναι ζωντανός και να αποκτήσει μια το ίδιο καλή ασπίδα έτσι ώστε να προκαλεί ζημιές στον αντίπαλο. Ήταν γνώστης ότι ένας ζωντανός, ενεργός Ήρωας είναι πολυτιμότερος από έναν νεκρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή