23 Δεκεμβρίου 2009

Τα μεγαθήρια των πολυεθνικών, ο θάνατος του πολιτισμού και εμείς...

Ασφαλώς δεν τα παρατάει ο Μπεξής, όπως δεν τα είχε παρατήσει και ο Λαέρτης. Ο Λαέρτης έδωσε στην νέα γενιά (γιος κι εγγονός να συνερίζουνται στην παλικαροσύνη!)την ευκαιρία να σκοτώσει τους μνηστήρες. Ο ίδιος όμως σκότωσε τον ίσως πιο επικίνδυνο, πατέρα μνηστήρος, τον Ευπείθη. Για αυτό φίλε Μπεξή,

«Του Αρκείσιου γιε, που απ' τους συντρόφους μου πιο αγάπη σου 'χω πάντα, στην Κόρη ευκήσου τη γλαυκόματη και στον πατέρα Δία, και ρίξε ευτύς το μακρογίσκιωτο κοντάρι σου με φόρα.»

Οδύσσεια, Ω 518-520

Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η.... ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΤΙΣΣΑ














Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την πηγή...

Με ένα κλικ δείτε περισσότερη

…θεός να σου πετύχει...

Έσφαξε τα νήπια και τα έκανε αγίους!

Απίστευτη νηπιοσφαγή για να γεννηθεί ένας „Μεσσίας“!

Γελοίες τερατολογίες για τα 14.000 παιδιά που έσφαξε ο Ηρώδης κυνηγώντας τον νεογέννητο Ιησού!

Γράφει ο Μ. Καλόπουλος


Το αποκορύφωμα βέβαια της γελοιότητας, στην συνολική αφήγηση της γέννησης του Ιησού, είναι εκείνος ο ανεκδιήγητος Ηρώδης. Από πληροφορίες που αποκάλυψαν στον Ηρώδη οι ίδιοι οι αρχιερείς, γνώριζε τον τόπο της γέννησης του Μεσσία:
«στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας γιατί ο προφήτης έγραψε ότι... από την Βηθλεέμ θα βγει ο ηγέτης του λαού Ισραήλ»
Ματθ.2.5-6.

Από τους μάγους έμαθε επίσης, τον χρόνο της εμφάνισης του υποτιθέμενου αστέρα και συνεπώς τον ακριβή χρόνο της γέννησης του Μεσσία.
Σε μια όμως ηγεμονική έκρηξη μυθολογικών διαστάσεων: «έστειλε τους (Ρωμαίους) στρατιώτες του και σκότωσαν στην Βηθλεέμ και στα περίχωρά της, όλα τα παιδιά από δύο χρονών και κάτω
σύμφωνα με τον χρόνο που εξακρίβωσε από τους Μάγους» Ματθ. 2.16.
Κατά πως θέλει ο θεολογικός αυτός μύθος, με διαταγή του Ηρώδη, οι Ρωμαίοι στρατιώτες διέπραξαν εκτεταμένη αναίτια βρεφοκτονία, σφάζοντας στα τυφλά «δέκα τέσσερις χιλιάδες νήπιααπό δύο ετών και κάτω»... (η μνήμη τους τιμάται στις 29/12 Βλέπε: Βίοι Αγίων σ.174. Παπαδημητρίου).
Και εμείς ρωτάμε: Μα δεν έχει ο ίδιος ο Ηρώδης στα χέρια του την πρόσφατη λεπτομερέστατη απογραφή του πληθυσμού; Σαν τοποτηρητής της Ρώμης, δεν είχε με κάθε λεπτομέρεια καταγεγραμμένα όλα τα νεογέννητα της περιοχής; Δεν μπορούσε λοιπόν, αν ήθελε να σκοτώσει σίγουρα τον νεογέννητο αντίπαλό του, να αναζητήσει και να θανατώσει μόνο τα ελάχιστα εκείνα βρέφη που γεννήθηκαν λίγο πριν από την απογραφή;
Όπως καταλαβαίνετε, "χιλιάδες"(έστω εκατοντάδες ή δεκάδες) σφαγμένα στα τυφλά παιδιά... και απογραφή δενσυμβιβάζονται! Μόνο οι κατ’ επάγγελμα λαϊκοί τυφλωττές, η μάστιγα της πανανθρώπινης ιστορίας, οι θεολόγοι, οι αδίστακτοι αυτοί υποκριτές, οι καλοβολεμένοι έμποροι της χαλδαιικής ασυναρτησίας, αυτοί οι δήμιοι της νεογέννητης νοημοσύνης μας, μπορούν με κωμική άνεση να καμώνονται, ότι δενδιακρίνουν τίποτε παράξενο στην εντελώς κουρελιασμένη αυτή βιβλική θεοπνευστία!

Είναι όμως περισσότερο από αυτονόητο, ότι αυτές οι δύο εκδοχές δεν θα μπορούσαν ποτέ να τοποθετηθούν ταυτόχρονα στην ίδια αφήγηση! Και πραγματικά, η "θεόπνευστη" αυτήαντίφαση, που βγάζει μάτια, εξηγείται, διότι ο ένας "θεόπνευστος", ο Ματθαίος, που βάζει τον Ηρώδη να σφάξει τα νεογέννητα, δεν αναφέρει τίποτε για απογραφή, ενώ άλλος "θεόπνευστος", ο Λουκάς, που αναφέρει την απογραφή, δεν γνωρίζει τίποτε για την γενικευμένη σφαγή νηπίων! Επειδή όμως τελικά οι δύο αυτές αφηγήσεις ενώνονται σε μια ενιαία "θεόπνευστη" αφήγηση, την Καινή Διαθήκη, η συνολική της θεοπνευστία, θυμίζει έντονα... κακόγουστο ανατολίτικο παραμύθι!
Η Καινή Διαθήκη λοιπόν, ξεκινάει με μια εκρηκτική παραμυθολογική διάθεση, που σήμερα μπορεί να την διακρίνει και ο τελευταίος ψύχραιμος αναγνώστης. Στην προσπάθειά τους, όλοι εκείνοι οι "θεόπνευστοι" Εβραίοι, να δημιουργήσουν μυθικές συνθήκες αρνητικής υποδοχής, στην αναγέννηση του Γιαχβέ, ως γλυκύτατου βρεφο-θεού, παρουσιάζουν το ανθρώπινο γένος ως δύστροπο, αφιλόξενο και ηλίθια βρεφοκτονικό! Μάλιστα, όχι μόνο χρέωσαν στους ομόφυλούς τους, τις άθλιες συνθήκες της γέννησής του σε ένα βρώμικο στάβλο, αλλά έβαλαν και εκείνον τον ανεκδιήγητο Ηρώδη, να θανατώνει όλα ανεξαιρέτως τα νήπια της περιοχής, μήπως και καταφέρει να θανατώσει έτσι και τον σφετεριστή του θρόνου του! Και φυσικά, όχι μόνο του ξεφεύγει ο νεογέννητος Γιαχβέ-Ιησούς, αλλά και ο έξι μηνών εξάδελφός του ο Ιωάννης!
Βέβαια συμφωνά με την καθιερωμένη χρονολόγηση, ο Ηρώδης ήταν ήδη νεκρός κατά την γέννηση του Ιησού. Για να βρεθούν την ιδία χρονική περίοδο τα δυο αυτά πρόσωπα πρέπει η γέννηση του Ιησού να μετατεθεί κατά 6-7 χρόνια πριν απ' την υποτιθέμενη γέννησή του: Γι' αυτό διαβάζουμε: «οι σχετικοί υπολογισμοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς μάλλον γεννήθηκε σε χρονικό διάστημα δύο τουλάχιστο χρόνια πριν το θάνατο του Ηρώδη, δηλαδή περίπου το έτος 747 ή 748 "από κτίσεως Ρώμης" (7 ή 6 π.Χ.)»
Φυσιολογικά, κάθε αίσθηση βιβλικής αξιοπιστίας έπρεπε να καταρρεύσει, απ’ την στιγμή που απογραφή πληθυσμού (Λουκ.2.1) και τυφλή σφαγή νηπίων (Ματθ.2.16) βρέθηκαν στην ίδια υποτίθεται θεόπνευστη αφήγηση!
Ο"θεόπνευστος" Ματθαίος, όχι μόνο δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι ο συνάδελφος του ο "θεόπνευστος" Λουκάς, κάνοντας λόγο για την απογραφή θα του κατέστρεφε τελείως την "θεόπνευστη" παραμυθολογία της μαζικής σφαγής νηπίων, αλλά ταυτόχρονα ξεχνάει εντελώς, ότι ο Ηρώδης, δεν ήταν ένας ανεξάρτητος ηγεμόνας κάποιας παραμυθένιας ανατολής, με απεριόριστες εξουσίες, αλλά ένας απλός υποτελής επίτροπος της Ρώμης στην σκλαβωμένη στους Ρωμαίους Ιουδαία!
Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν, ο Ηρώδης, ένα εξουσιαστικό ανδρείκελο της Ρώμης, να εκτελέσει ένα τέτοιων διαστάσεων παρανοϊκό έγκλημα, τη στιγμή που η παραμικρή δυσαρέσκεια της υπερκείμενης Ρωμαϊκής εξουσίας, μπορούσε να του αφαιρέσει τα βασιλικά του προνόμια, ταχύτερα και ασφαλέστερα, από οποιονδήποτε υποθετικό νεογέννητο Ιουδαίο
ανταγωνιστή;
Η ασφαλέστερη οδός για να χάσει ο Ηρώδης τα προνόμια του απ' τη Ρώμη, ήταν να διατάξει μια τέτοια πανηλίθιασφαγή νηπίων! Μα επιτέλους, κανένας δεν μπορεί να φαντασθεί τον ξεσηκωμό αν όχι την επανάσταση που θα προκαλούσε μια τέτοια εκτεταμένη σφαγή αθώων νηπίων; Η αυθαίρετη σφαγή ακόμα και ελάχιστων νηπίων, θα ήταν εξαιρετικά παράδοξο συμβάν στην επικράτεια της Ρώμης! Σύμφωνα με την τότε ισχύουσα ρωμαϊκή νομοθεσία, δεν υπήρχε περίπτωση, ένας υστερικός υπηρέτης της Ρώμης, σε μια κρίση εξουσιαστικής παράνοιας, να σφάξει εκατοντάδες αθώα νήπια και να παραμείνει ανενόχλητος στην θέση του!
Απ' την άλλη το σοι θεός είναι αυτός που για να αποφύγει την δική του καταδίωξη καταδέχεται να θυσιαστούν τόσες χυλώδες αθώα παιδάκια; Βεβαία υπαρχή και ακόλουθη βλακωδέστατη απάντηση:
«Φεύγει ο Θεός, από προσώπου Ηρώδου. Γιατί; Φοβάται τον Ηρώδη; Όχι δεν φοβάται τον Ηρώδη. Μπορούσε με μία μικρή επέμβαση, να γίνει ο Ηρώδης... φυτό ήνα φύγει απ’ την μέση. Αλλά δίνει τόπο στην οργή. Φεύγει ο Θεός μπροστά στηνοργή του Ηρώδου, και μας δίνει το μεγάλο μάθημα, ότι δεν πρέπει να καθαρίζουμε μόνοι μας, όταν δεν πρόκειται η υποχώρησης ο τόπος που δίνουμε στην οργή, να είναι αμαρτία. Αν δε είναι αμαρτία, να δίνουμε εμείς πάντα τόπο στην οργή. Μη κτυπάμε γροθιά στο μαχαίρι. Να υποχωρούμε. Εδώ ο Θεός φεύγει από ένα Ηρώδη, υποτακτικό του Οκταβιανού του αυτοκράτορα της Ρώμης. Και εμείς λέμε, μόνο απάνωαπ’ το πτώμα θα περάσει, θα του δείξω εγώ, ούτε στην κηδεία μου τον θέλω κλπ. Μην κάνουμε αυτό το λάθος. Αυτό μας λέει.
Βέβαια στα μυστήρια του Θεού δεν μπορεί να μπει ο άνθρωπος. Αλλά ψηλαφώντας λέμε: Έσφαξε ο Ηρώδης τα νήπια. Και τι έπαθαν τα νήπια; Έγιναν 14.000 άγιοι. 14000 νήπια, δεκατέσσερις χιλιάδες άγιοι, που σήμερα τους γιορτάζουμε και τους προσκυνούμε. Σήμερα έχουμε την εορτή τωνδεκατεσσάρων χιλιάδων νηπίων. Αν ζούσαν, θα πέθαιναν αργότερα, Ποιος ξέρει απότην γενεά εκείνη. Και βγάλε τώρα τους πόρνους, βγάλε του μοιχούς βγάλε τους κλέφτες που θα γινόντουσαν, βγάλε τους απατεώνες, βγάλε τις κοινές γυναίκες, πόσοι θα μένανε από τις δεκατέσσερις χιλιάδες άγιοι; αν μένανε δέκα θα ήτανζήτημα, αν κρίνουμε από την σημερινή κατάσταση της κοινωνίας, που έχει τα χάλια τα δικά μας. Τώρα που γίνανε δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια και είναι με τον Θεόνεις τον Παράδεισο, τι κακό έγινε; Έσφαξε τα νήπια και τα έκανε αγίους». Απο μαγνητοφωνημένη ομιλία του πατρός Νικολάου Φαναριώτη
Αυτή κι αν είναι η κυριολεξία του σφάξαμε Αγά μου να 'γιάσω!
Τι να πούμε βεβαία και για την ανάμιξη Μάγων, στην γέννηση του Ιησού, που μεταξύ άλλων του έφεραν και άγνωστη ποσότητα χρυσού;! Χιάζεται ένας θεός χρυσάφι; Βρω αθεόφοβοι δεν είστε εσείς οι ίδιοι που πιστεύετε πως ο ίδιος ο Ιησούς, ως ο υποτιθέμενος αιώνιος θεός παραγγέλλει στην Πάλαια Διαθήκη:
«Δεν θέλει ευρεθή εις σεουδείς… μαντευόμενος μαντείαν ή προγνώστης ή οιωνοσκόπος ή μάγος»
Δευτερονόμιο 18.10.
Πρόκειται λοιπόν... για σαφέστατες ασύστολες θεόπνευστες τερατολογίες, για τις οποίες κινητοποιείται σχεδόν ο μισός πλανήτης σε μια φρενίτιδα απίστευτων λατρευτικών διαστάσεων, με θύματα όχι μόνο την νοημοσύνη μας και τον υποτιθέμενο πολιτισμό μας, αλλά κι αυτά τα κακόμοιρα τα ζώα!
Υποτίθεται ότι ο χριστιανισμός απέρριψε τις αιματηρές θυσίες! Ναι μόνο στα λόγια! Γιατί κατά εκατομμύρια πληρώνουν τα κακόμοιρα αρνιά και οι γαλοπούλες τις δυο εορταστικές επετείους (γέννησηςκαι θανάτου) του συγκεκριμένου θεοποιημένου Ιουδαίου! Αν υπολογίσουμε ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι, δυο φόρες το χρόνο τρώνε, περιστέρια, γαλοπούλες και αρνιά, μισό κιλό κατ' άτομο, τότε θέλουμε 1 δισεκατομμύριο κιλά για να περάσουμε τις γιορτές αυτές! Αν ένα μεσαίο αρνί ζυγίζει 10 κιλά, τότε θέλουμε, για φαντάσου…
100 εκατομμύρια αρνιά! Η σφαγή λοιπόντων νήπιων μπορεί να μην έγινε ποτέ (γιατί ο Ηρώδης ήταν ήδη νεκρός), όμως η σφαγή των αμνών κατά εκατομμύρια συνεχίζεται
κάθε χρόνο!
Μ. Καλόπουλος

Τι τους νοιάζει...

Η "οδύσσεια" μιας ... μπούργκας

Σε ηλικία 23 ετών, η Αϊσέ, από το Πακιστάν βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, αναζητώντας μια πατρίδα και μια καλύτερη μοίρα. Ήταν ήδη παντρεμένη, μητέρα δύο παιδιών και έγκυος στο τρίτο. Στην απόγνωση της, ψάχνοντας για βοήθεια, χτύπησε την πόρτα του Ανοιχτού Πολυϊατρείου των "Γιατρών του Κόσμου", που βρίσκεται επί της οδού Ίωνος Δραγούμη 65, στο κέντρο της πόλης.
"Με σκυμμένο το κεφάλι και σχεδόν ψιθυριστή φωνή, ζήτησε να εμβολιαστούν τα παιδιά της. Η εμφάνισή της δεν έδειχνε την ηλικία της. Αντίθετα φαινόταν πολύ μεγαλύτερη. Αιτία ήταν η μπούργκα. Η τεράστια, φαρδιά, μπλε μπούργκα της", αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η Σοφία Γκαρανέ, υπεύθυνη Κοινωνικής Υπηρεσίας Πολυϊατρείου Θεσσαλονίκης.
Η Αϊσέ μεγάλωσε στο Πακιστάν με αυστηρές αρχές και φόβο προς τους άντρες και τον Θεό.
Στην Ελλάδα, ο σύζυγος της άρχισε να ψάχνει για ένα μεροκάματο, ενώ εκείνη έμενε στο σπίτι για να φροντίσει τα παιδιά της. Άλλωστε, δεν μπορούσε η ίδια να εργαστεί λόγω της μπούργκας που φορούσε.

Περισσότερα


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ!!!

Αϊσέ, το όνομα Λερούνης σου λέει τίποτα;



Μεταβυζαντινογραικυλλιστάν

Ελληνική ιθαγένεια σε μετανάστες 2ης γενιάς!

...ο πρωθυπουργός, αφού ευχαρίστησε για την παρουσία του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου, σημείωσε πως χαίρεται για τη συμβολή της εκκλησίας στη στήριξη των αποκλεισμένων και των μεταναστών και υπογράμμισε πως «θα σταθούμε αρωγοί στο έργο της εκκλησίας».

Διαβάστε με ένα κλικ ολόκληρο το άρθρο από την πηγή...




Inelligent Design Ευφυής Σχεδιασμός

Σχετικό θέμα: Inelligent Design Ευφυής Σχεδιασμός



22 Δεκεμβρίου 2009

Γαλοπούλες, κοτόπουλα, γουρουνάκια κρυφτείτε!

Σε λίγο αρχίζουν οι χριστιανικές αιματηρές θυσίες

Κύριο πιάτο την ήμερα των Χριστουγέννων είναι η γαλοπούλα.


Την Πρωτοχρονιά η

συνήθεια ήταν να φτιάχνουν κότα, ή "κούρκο"
(γαλοπούλα) γεμιστό με
κάστανα, καρύδια, σταφίδες, κιμά, κρεμμύδι, πιπέρι και μαϊντανό, όλα καβουρδισμένα.

Το έθιμο της Γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ.
Ωστόσο, σε αρκετές περιοχές της χώρας μας διατηρείται το έθιμο της κοτόσουπας, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία και στην Κρήτη Παλαιότερα η κοτόσουπα αποτελούσε το κυρίως πιάτο που έτρωγαν οι Έλληνες όταν επέστρεφαν από την εκκλησία. Ένα άλλο συνηθισμένο πιάτο είναι το ψητό χοιρινό κρέας (το ψήσιμο γινόταν στη χόβολη του τζακιού). Υπήρχε όμως και η εποχή που τη μέρα αυτή έτρωγαν χοιρινό με πρασοσέλινο, ή όποιο άλλο κρέας με πιλάφι.

Από άρθρο της Βασιάννα Κιούση.

Πηγή...

Το περίεργο είναι ότι στην αρχαία Ελλάδα κατά τα Κρόνια στο Κρόνιον Ιερό, στον Ιλισό, κοντά στο Ναό του Ολυμπίου Διός, τελούνταν οι ευχαριστήριες θυσίες για το τέλος της συγκομιδής. Σύμφωνα με τον Φιλόχορο ο βωμός αυτός είχε χτιστεί από τον Κέκροπα, ο οποίος και όρισε ότι κάθε νοικοκυριό θα έπρεπε να προσφέρει θυσία στον Κρόνο στο τέλος της συγκομιδής των δημητριακών και των καρπών των δέντρων. Όρισε δε ότι, αυτή την ημέρα, οι δούλοι θα έπρεπε να κάθονται στο ίδιο τραπέζι με το αφεντικό ως αποζημίωση για τον τόσο κόπο που έκαναν στην συγκομιδή της σοδειάς.

Η γιορτή δεν περιελάμβανε αιματηρές θυσίες, ούτε και την σφαγή ζώων. Γίνονταν όμως προσφορά άρτου και φρούτων. Είχε γενικά εξοχικό και αγροτικό χαρακτήρα.

Αναίμακτο.


Γιατί δεν υπήρξε το "Αστρο" της Βηθλεέμ


Στη τηλεοπτική εκπομπή της ΕΤ3, «Το Σύμπαν που Αγάπησα» Εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους το Άστρο της Βηθλεέμ δέν μπορει να είναι ενα Αστρικό Αντικείμενο, και αναιρείται αυτόματα τα όσα λέει το Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Η σειρά εξετάζει τη νέα ιστορική περίοδο που διανύουμε με τις γρήγορες και δραματικές αλλαγές τόσο στο επίπεδο των κοινωνικών δομών όσο και στο επίπεδο των όρων, μέσω των οποίων η επιστήμη αντιλαμβανόταν μέχρι σήμερα την έννοια του φυσικού κόσμου και σε επέκταση του συμπαντικού χώρου που μας περιβάλλει.
Η θεματογραφία της σειράς βασίζεται στα βιβλία «Το σύμπαν που αγάπησα» και «Κοσμολογία της Νόησης» των Μ. Δανέζη και Στ. Θεοδοσίου, καθηγητών Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εβραίοι παντού...

Ποιός θα αντικαταστήσει τον Χρήστο Λαμπράκη στο διοικητικό συμβούλιο του Μega, όχι φυσικά ως πρόεδρος, αλλά ως απλό μέλος; Το πιθανότερο είναι ο Βίκτωρ Ρέστης, ο οποίος κατέχει το 22% των μετοχών του ΔΟΛ. Αν συνυπολογίσουμε ότι διαθέτει και το 6% των μετοχών της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ, ιδιοκτήτριας εταιρίας του Μega, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι μάλλον ο δυναμικός εφοπλιστής θα πλαισιώσει τον Σταύρο Ψυχάρη στο ΔΣ του καναλιού. Και ποιός θα γίνει πρόεδρος; Μάλλον ένας εκ των Βαρδή Βαρδινογιάννη και Γιώργου Μπόμπολα. Η ώρα των υιών Γιώργου Βαρδινογιάννη και Φώτη Μπόμπολα -που είναι μέλη του ΔΣ της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ- δεν φαίνεται να έχει φτάσει ακόμη για την προεδρία.

Πηγή...


Δείτε...

Η Κοινότητα

oldphoto

Στο βιβλίο των Μακκαβαίων αναφέρεται για πρώτη φορά η εγκατάσταση των Εβραίων στην Ρόδο τον 2ο αιώνα π.Χ.

Η Ρόδος έχει διατηρήσει, από πολλούς αιώνες, αναλλοίωτα στοιχεία, , της εβραϊκής παρουσίας. Στα στενά, αψιδωτά, πλακόστρωτα μεσαιωνικά δρομάκια της συνοικίας “Τζουδερία” διατηρούνται ακόμη εβραϊκά σύμβολα. Τους Εβραίους της Ρόδου αναφέρει επίσης ο ιστορικός Ιώσηπος τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Μετέπειτα ιστορικά κείμενα επιβεβαιώνουν την παρουσία τους κατά τον 12ο μ.Χ. αιώνα, όταν ο Ραββίνος περιηγητής Βενιαμίν από την Τουδέλα της Ισπανίας, επισκέφθηκε το νησί το 1116 και αναφέρει στο “Οδοιπορικό του” ότι βρήκε εκεί 400 έως 500 Εβραίους. Ο αριθμός τους αυξήθηκε σημαντικά όταν το 1280 εγκαταστάθηκαν και άλλοι Εβραίοι από την Αραγωνία. Ένας Ιταλός Ραββίνος περιηγητής, ο οποίος επισκέφθηκε τη Ρόδο το 1467, έγραψε σε γράμμα του, που διασώζεται στη Φλωρεντία: “Ποτέ δεν ξαναείδα μία εβραϊκή Κοινότητα όπου όλοι, από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο, είναι τόσο έξυπνοι… έχουν μακριά μαλλιά και μοιάζουν με πρίγκιπες. Οι ηγέτες των Ιπποτών της Ρόδου επισκέπτονται τακτικά τα εβραϊκά σπίτια για να θαυμάσουν τις χειροτεχνίες των υπέροχων κεντημάτων”.

Οι Εβραίοι της Ρόδου επίσης καταγράφονται ως ένθερμοι υπερασπιστές της πόλης εναντίον των Τούρκων, το 1480. Μετά την επίθεση των Τούρκων στο νησί έμειναν μόνο 22 εβραϊκές οικογένειες, οι οποίες παρά τον φόβο των αρχικών επιθέσεων από τους Τούρκους ξαναβρήκαν τη δύναμη να συνεχίσουν τη ζωή τους. Τον 16ο αιώνα μ.Χ. πολλοί Εβραίοι εκδιώχθηκαν από τη Ρόδο με απόφαση του Συμβουλίου των Ιπποτών. Η έλευση νέων οικογενειών ομοθρήσκων από τη Θεσσαλονίκη, λίγο αργότερα, είχε ως αποτέλεσμα η Ρόδος να γίνει ένα σημαντικό Σεφαραδικό κέντρο.

Κατά την διάρκεια των επόμενων τεσσάρων αιώνων, ιδρύθηκαν πολλές Συναγωγές και Ραββινικές Σχολές, που παράλληλα με την άνθηση του εμπορίου έδωσαν στην Ισραηλιτική Κοινότητα εξέχουσα θέση. Πλούσιοι έμποροι υφασμάτων και μεταξιού συνυπήρχαν με οπλουργούς, τεχνίτες, βιβλιοδέτες και υφαντές. Όλοι αυτοί ζούσαν στην Ρόδο, που ήταν κέντρο διεθνούς εμπορίου, στο οποίο ενεπλέκοντο η διακίνηση χρήματος, το δουλεμπόριο και η πειρατεία.

Από το 1888 ξεκίνησε η λειτουργία του εκπαιδευτικού προγράμματος της Σχολής Alliance Israelite Universelle με δωρεές του Εδμόνδου Ρότσιλντ. Το 1901 λειτούργησε η Σχολή για τα αγόρια και το 1902 για τα κορίτσια. Το σχολικό κτίριο καταστράφηκε από βομβαρδισμούς το 1943.

Οι Εβραίοι της Ρόδου ζούσαν σε δύο συνοικίες, διατηρούσαν δύο Συναγωγές και οι περιηγητές που την επισκέπτονταν αναφέρονταν στην ευσέβειά τους και την ενασχόλησή τους με θεολογικά θέματα.

Το 1941 ζούσαν στη Ρόδο 2.000 Εβραίοι και διατηρούσαν τέσσερις Συναγωγές. Η Συναγωγή “Σαλώμ”, στη διασταύρωση των οδών Δοσιάδου και Σιμίου επέζησε του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και το αρχαίο εβραϊκό Νεκροταφείο. Η Συναγωγή αυτή, κτίστηκε αρχικά τον 12ο αιώνα, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Τούρκων και Ιπποτών του Ναού και ξαναχτίστηκε τον 15ο αιώνα.

Το 1944 συνελήφθησαν από τους Ναζί οι Εβραίοι της Ρόδου και της Κω και στάλθηκαν στον Πειραιά και από εκεί στο Αουσβιτς. Κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος χάθηκαν σχεδόν όλοι οι Εβραίοι της Ρόδου, μόνο 151 άτομα επέζησαν. Σήμερα, η Κοινότητα απαρτίζεται από περίπου 40 άτομα.

Τον Ιούνιο του 2002 ανεγέρθηκε στην Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων, στην παλιά πόλη της Ρόδου, Μνημείο αφιερωμένο στη μνήμη των Εβραίων του νησιού που εξοντώθηκαν κατά το Ολοκαύτωμα.

Διοίκηση
Πρόεδρος - Κα Μπέλα Ρέστη
Αντιπρόεδρος - Κος Βενιαμίν Αλμπάλας
Γεν. Γραμματέας - Κος Ανδρέας Μορδώχ
Διεύθυνση γραφείου - Κα Κάρμεν Κοέν

Αυτά...

Happy Saturnalia- Ευτυχισμένα Σατουρνάλια


Ως ανάμνηση της Χρυσής Εποχής της ανθρωπότητας, μιας μυθικής εποχής που άρχοντας ήταν ο Κρόνος, οι Ρωμαίοι δανειζόμενοι στοιχεία από την ελληνική μυθολογία και θυμούμενοι την ελληνική καταγωγή τους κατά τους χειμερινούς μήνες και κατά την περίοδο του χειμερινού ηλιοστασίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια (στις17 Δεκεμβρίου, αλλά η γιορτή κρατούσε έως και μια βδομάδα, μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου), γιορτή προς τιμήν του θεού Σατούρνους ο οποίος ταυτίστηκε με τον Κρόνο και την σχετική γιορτή των Ελλήνων, τα Κρόνια.

Περισσότερα...