Οι Έλληνες θα δώσουν την μάχη των λαών απέναντι στο ΔΝΤ.

(Αν τα ελληνικά ομόλογα είναι "σκουπίδια", ποιον αφορά αυτό; Αυτόν που τα εξέδωσε και ξόδεψε τα χρήματα ή αυτόν που τα αγόρασε και τα έχει στα χέρια του;)

Τώρα στήνονται οι νέες “Θερμοπύλες”. “Εφιάλτες” προδίδουν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό για ένα σχεδόν ανύπαρκτο χρέος.

Αυτό, το οποίο σήμερα απειλεί τους Έλληνες με απόλυτη καταστροφή, δεν είναι το χρέος. Αυτό, το οποίο τους απειλεί, είναι η άγνοια. Οι Έλληνες αγνοούν τα πλέον βασικά πράγματα της οικονομίας και σ' αυτήν την άγνοια στηρίζονται τόσο οι ξένοι, που τους λεηλατούν, όσο και οι δικοί τους "Εφιάλτες", που τους προδίδουν. Θα ξεκινήσουμε την ανάλυση με μια απλή ερώτηση και από αυτήν την απλή ερώτηση είμαστε βέβαιοι ότι ο αναγνώστης θα καταλάβει την πραγματική φύση του προβλήματος, που σήμερα απειλεί την Ελλάδα με καταστροφή και το οποίο είναι το χρέος της.
Ποια είναι η ερώτηση αυτή; Αν επενδύσει κάποιος στη νίκη ενός αλόγου, φταίει το άλογο αν δεν κερδίσει; Χρωστάει το άλογο αυτά, τα οποία επενδύθηκαν πάνω του;

Έστω ότι κάποιος από εμάς έχει μια "καλή" ιδέα για να βγάλει χρήματα και απλά αυτή η ιδέα απαιτεί χρήμα για να υλοποιηθεί. Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Αναζητάς χρηματοδότη, για να σε στηρίξει στο εγχείρημά σου. Βρίσκεις δηλαδή κάποιον και του "υπόσχεσαι" κέρδη. Του λες, για παράδειγμα, δώσε μου 100.000 ευρώ και εγώ σε πέντε χρόνια θα σου δώσω πίσω 1.000.000 ευρώ. Του εξηγείς πώς θα το κάνεις αυτό και εκείνος κρίνει κι αποφασίζει. Γιατί τον συμφέρει να σε χρηματοδοτήσει; Γιατί κανένα δάνειο δεν δίνει τέτοια τεράστια "απόδοση". Τα δάνεια έχουν συγκεκριμένα επιτόκια, ενώ ένας τέτοιος συνεταιρισμός δεν έχει "ταβάνι". Ο χρηματοδότης κρίνει το ρίσκο και ο ίδιος αποφασίζει μόνος του το "επιτόκιο". Μπορεί να ζητήσει τη μερίδα του λέοντος των κερδών, χωρίς να κατηγορηθεί ποτέ για τοκογλυφία.

Η λογική σε μια τέτοια περίπτωση είναι απλή. Όσο πιο μεγάλο το ρίσκο, τόσο πιο μεγάλη η "απαίτηση". Γιατί υπάρχει ρίσκο; Γιατί στηρίζεσαι αποκλειστικά πάνω στις ικανότητες αυτού, στον οποίο "επενδύεις". Αν είναι βλάκας ή ανίκανος ή άτυχος, υπάρχει πιθανότητα να μην πάρεις τίποτε πίσω. Αυτός, στον οποίο ποντάρεις, δεν σου "χρωστάει" τίποτε. Όχι απλά δεν σου χρωστάει αυτά που σου υποσχέθηκε, αλλά δεν σου χρωστάει ούτε καν αυτά που αποδεδειγμένα σου πήρε. ΜΟΝΟΝ ΑΝ κατορθώσει και βγάλει αυτά που σου υποσχέθηκε, μόνον τότε σου "οφείλει". ΑΝ δεν κατορθώσει να τα βγάλει, δεν σου "χρωστά" τίποτε. Σε περίπτωση αποτυχίας του κοινού πρότζεκτ, δεν έχεις κανένα νομικό δικαίωμα πάνω του ή πάνω στην περιουσία του. Μόνον γι' αυτά που έχεις λάβει "υπόσχεση" έχεις δικαίωμα διεκδίκησης και εφόσον βέβαια αυτά υπάρχουν. Τίποτε άλλο. Αν... διαβάστε περισσότερα...