Πάντως είναι τέτοια η κινητοποίηση των "πράσινων",χωρίς βέβαια να "φαίνεται" που είδα πρόσωπα να έχουν κατέβει στην περιοχή,πρόσωπα που είχα χρόνια να δω!Χαιρετούρες,χειραψίες,πλαγιοκοπήματα,κουβέντες για...την ανάγκη της...σωτηρίας!,και άλλα ευτράπελα!Γέμισαν τα "πράσινα" σπίτια...Σφίζουν από...πρόσκαιρη ζωή!Τρίβουν τα χέρια τους γιατί θεωρούν ότι έχουν καταφέρει να πετύχουν το στόχο τους.Την...αποχή!Των άλλων βέβαια,όχι των ίδιων!
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Αξιοσημείωτο, αλλά όχι πρωτοφανές υπήρξε το υψηλό ποσοστό της αποχής στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, καθώς απείχε το 39% των ψηφοφόρων. Περιφερειακές εκλογές δεν έχουν προϋπάρξει για να γίνουν συγκρίσεις ομοειδών εκλογών. Ετσι θα αρκεστούμε να σημειώσουμε ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2009 η αποχή είχε ανέλθει στο 29% του εκλογικού σώματος, ενώ στις ευρωεκλογές του ίδιου χρόνου, του 2009, το ποσοστό της αποχής είχε εκτιναχθεί στο 47%, το οποίο αποτελεί και πανελλήνιο ρεκόρ μέχρι τώρα. Στα μεγάλα αστικά κέντρα το ποσοστό... αποχής ήταν ακόμη υψηλότερο - 57% στον Δήμο Αθηναίων και 54,5% στον Πειραιά, αλλά και 46% στη Θεσσαλονίκη.
Οι δημοσιογράφοι και οι κοινωνιολόγοι λατρεύουν την αποχή. Τους δίνει την ευκαιρία να γράψουν πάμπολλα άρθρα και να εκφωνήσουν διαλέξεις με θέματα όπως π.χ. η αποξένωση των πολιτών από τα κόμματα, η κρίση του αντιπροσωπευτικού συστήματος και άλλα παρόμοια.
Τα κόμματα, αντιθέτως, υποκρίνονται.... μεν ότι προβληματίζονται, αλλά στην πραγματικότητα αδιαφορούν για την έκταση της αποχής, ενώ η εκάστοτε κυβέρνηση... χαίρεται! Γνωρίζει ότι οι περισσότεροι από όσους απείχαν θα την καταψήφιζαν αν προσέρχονταν στις κάλπες, οπότε δικαίως χαίρεται και πανηγυρίζει διακριτικά για όσους αποφάσισαν να μείνουν σπίτι τους!
Οσο για τα περί «κρίσης του συστήματος» κ.λπ., τα κόμματα αυτά τα «ακούν βερεσέ»! Καθώς η αποχή είναι στην τεράστια πλειονότητά της πράξη κατώτερου πολιτικού επιπέδου (ελάχιστες δεκάδες χιλιάδες είναι τα άτομα που πιστεύουν ότι οι εκλογές δεν δίνουν λύσεις και συμμετέχουν ενεργά σε άλλες πολιτικές δραστηριότητες), υπόκειται σε τεράστιες διακυμάνσεις ανάλογα με το είδος των εκλογών και τις συνθήκες.
Ετσι, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2009 η αποχή έφτασε στο ύψος - ρεκόρ του 47%, αλλά μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, στις βουλευτικές του Οκτωβρίου του 2009, έπεσε κατά... 20 (!) σχεδόν εκατοστιαίες μονάδες, στο 29%! Τι συμπέρασμα βγάζει κανείς απ’ αυτό; Οχι βεβαίως για «κρίση του συστήματος», αλλά για ανυποληψία των ευρωεκλογών και του ευρωκοινοβουλίου.
Το πολύ πολύ που έχουμε να συζητήσουμε και να αναλύσουμε, λοιπόν, είναι ένα αυξημένο ποσοστό αποχής κατά 10% το μέγιστο, το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου είναι βέβαιο ότι θα ψηφίσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Η αποχή έχει σημασία επικίνδυνη για τα κόμματα μόνο αν αποτελεί προάγγελο κοινωνικής έκρηξης εκείνων που δεν προσήλθαν στις κάλπες. Εκτιμάται ότι ένα αξιόλογο τμήμα όσων δεν προσήλθαν είναι νέοι από 18 έως 35 ετών, οι περισσότεροι των οποίων βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Αυτή η κοινωνική ομάδα είναι όντως δυνάμει απειλητική για τα κόμματα του κατεστημένου, σε περίπτωση που πραγματικά συμμετάσχει σε κάποια κοινωνική έκρηξη δυσφορίας. Μόνο σε αυτή την περίπτωση, όμως. Αν δεν εξεγερθεί, είναι κι αυτή αδιάφορη για το πολιτικό σύστημα.
Ενα μεγάλο μέρος αυτού του πρόσθετου 10% της αποχής σε σχέση με τις περυσινές βουλευτικές εκλογές, είναι συνειδητό έργο της παρέμβασης του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Αποτελεί επιτυχία του για την οποία είναι οπωσδήποτε ικανοποιημένος.
Η ερμηνεία αυτού του ισχυρισμού είναι απλή. Στην αρχή, ένα ποσοστό ακόμη και 15% ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στην Αττική που διαφωνούν με το Μνημόνιο κατευθύνθηκαν προς τον Αλέξη Μητρόπουλο, σηματοδοτώντας μια βαθιά «αντιμνημονιακή» ψήφο. Στη συνέχεια η ψήφος αυτή υποβαθμίστηκε σε πολύ πιο «ρηχή» ψήφο ίδιας κατεύθυνσης προς τον Γιάννη Δημαρά. Τέλος, κάτω από την πίεση του διλήμματος που έθεσε ο πρωθυπουργός, η ψήφος αυτή εκφυλίστηκε σε αποχή, η οποία επέτρεψε να πεταχτεί με άνεση έξω από τον δεύτερο γύρο και ο Γ. Δημαράς.
Ενα τμήμα της πρόσθετης αποχής, λοιπόν, οφείλεται στους πιο άτολμους και ταλαντευόμενους από τους διαφωνούντες με το Μνημόνιο ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι φυσικά κάθε άλλο παρά κίνδυνο για τη σταθερότητα του συστήματος συνιστούν.
Αντιθέτως, αξιοπρόσεκτο και ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας είναι το 6,55% των άκυρων ψηφοδελτίων που ρίχτηκαν πανελλαδικά στις κάλπες, το οποίο όντως αποκαλύπτει οργή των ψηφοφόρων που τα έριξαν. Μάλιστα, τα άκυρα μαζί με τα λευκά ανέρχονται στο όντως πρωτοφανές ποσοστό του 9,1% αντί του συνήθους 2,5% με 3% το πολύ. Ευνοείται πως ούτε αυτοί οι ψηφοφόροι επηρεάζουν την έκβαση των εκλογών καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Η αποχή έσωσε τον Γ. Παπανδρέου
Ανακουφισμένο είναι το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ» σε άρθρο του για την έκβαση των αυτοδιοικητικών εκλογών στην Ελλάδα. «Πλήθη ολόκληρα έμειναν σπίτι» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος της ανάλυσης και κατηγορηματικό το συμπέρασμα του περιοδικού: «Χάρη στους ψηφοφόρους που κατάπιαν την ενόχλησή τους και απείχαν, ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του κέρδισαν περισσότερο χρόνο για να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις να δουλέψουν», υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές. Δεν παραλείπει να προσθέσει ότι «με το 40% των ψηφοφόρων να επιλέγουν την αποχή, δεν ήταν ακριβώς η ψήφος εμπιστοσύνης, στην οποία είχε ελπίσει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου».
peripatris
Αξιοσημείωτο, αλλά όχι πρωτοφανές υπήρξε το υψηλό ποσοστό της αποχής στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, καθώς απείχε το 39% των ψηφοφόρων. Περιφερειακές εκλογές δεν έχουν προϋπάρξει για να γίνουν συγκρίσεις ομοειδών εκλογών. Ετσι θα αρκεστούμε να σημειώσουμε ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2009 η αποχή είχε ανέλθει στο 29% του εκλογικού σώματος, ενώ στις ευρωεκλογές του ίδιου χρόνου, του 2009, το ποσοστό της αποχής είχε εκτιναχθεί στο 47%, το οποίο αποτελεί και πανελλήνιο ρεκόρ μέχρι τώρα. Στα μεγάλα αστικά κέντρα το ποσοστό... αποχής ήταν ακόμη υψηλότερο - 57% στον Δήμο Αθηναίων και 54,5% στον Πειραιά, αλλά και 46% στη Θεσσαλονίκη.
Οι δημοσιογράφοι και οι κοινωνιολόγοι λατρεύουν την αποχή. Τους δίνει την ευκαιρία να γράψουν πάμπολλα άρθρα και να εκφωνήσουν διαλέξεις με θέματα όπως π.χ. η αποξένωση των πολιτών από τα κόμματα, η κρίση του αντιπροσωπευτικού συστήματος και άλλα παρόμοια.
Τα κόμματα, αντιθέτως, υποκρίνονται.... μεν ότι προβληματίζονται, αλλά στην πραγματικότητα αδιαφορούν για την έκταση της αποχής, ενώ η εκάστοτε κυβέρνηση... χαίρεται! Γνωρίζει ότι οι περισσότεροι από όσους απείχαν θα την καταψήφιζαν αν προσέρχονταν στις κάλπες, οπότε δικαίως χαίρεται και πανηγυρίζει διακριτικά για όσους αποφάσισαν να μείνουν σπίτι τους!
Οσο για τα περί «κρίσης του συστήματος» κ.λπ., τα κόμματα αυτά τα «ακούν βερεσέ»! Καθώς η αποχή είναι στην τεράστια πλειονότητά της πράξη κατώτερου πολιτικού επιπέδου (ελάχιστες δεκάδες χιλιάδες είναι τα άτομα που πιστεύουν ότι οι εκλογές δεν δίνουν λύσεις και συμμετέχουν ενεργά σε άλλες πολιτικές δραστηριότητες), υπόκειται σε τεράστιες διακυμάνσεις ανάλογα με το είδος των εκλογών και τις συνθήκες.
Ετσι, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2009 η αποχή έφτασε στο ύψος - ρεκόρ του 47%, αλλά μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, στις βουλευτικές του Οκτωβρίου του 2009, έπεσε κατά... 20 (!) σχεδόν εκατοστιαίες μονάδες, στο 29%! Τι συμπέρασμα βγάζει κανείς απ’ αυτό; Οχι βεβαίως για «κρίση του συστήματος», αλλά για ανυποληψία των ευρωεκλογών και του ευρωκοινοβουλίου.
Το πολύ πολύ που έχουμε να συζητήσουμε και να αναλύσουμε, λοιπόν, είναι ένα αυξημένο ποσοστό αποχής κατά 10% το μέγιστο, το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου είναι βέβαιο ότι θα ψηφίσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Η αποχή έχει σημασία επικίνδυνη για τα κόμματα μόνο αν αποτελεί προάγγελο κοινωνικής έκρηξης εκείνων που δεν προσήλθαν στις κάλπες. Εκτιμάται ότι ένα αξιόλογο τμήμα όσων δεν προσήλθαν είναι νέοι από 18 έως 35 ετών, οι περισσότεροι των οποίων βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Αυτή η κοινωνική ομάδα είναι όντως δυνάμει απειλητική για τα κόμματα του κατεστημένου, σε περίπτωση που πραγματικά συμμετάσχει σε κάποια κοινωνική έκρηξη δυσφορίας. Μόνο σε αυτή την περίπτωση, όμως. Αν δεν εξεγερθεί, είναι κι αυτή αδιάφορη για το πολιτικό σύστημα.
Ενα μεγάλο μέρος αυτού του πρόσθετου 10% της αποχής σε σχέση με τις περυσινές βουλευτικές εκλογές, είναι συνειδητό έργο της παρέμβασης του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Αποτελεί επιτυχία του για την οποία είναι οπωσδήποτε ικανοποιημένος.
Η ερμηνεία αυτού του ισχυρισμού είναι απλή. Στην αρχή, ένα ποσοστό ακόμη και 15% ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στην Αττική που διαφωνούν με το Μνημόνιο κατευθύνθηκαν προς τον Αλέξη Μητρόπουλο, σηματοδοτώντας μια βαθιά «αντιμνημονιακή» ψήφο. Στη συνέχεια η ψήφος αυτή υποβαθμίστηκε σε πολύ πιο «ρηχή» ψήφο ίδιας κατεύθυνσης προς τον Γιάννη Δημαρά. Τέλος, κάτω από την πίεση του διλήμματος που έθεσε ο πρωθυπουργός, η ψήφος αυτή εκφυλίστηκε σε αποχή, η οποία επέτρεψε να πεταχτεί με άνεση έξω από τον δεύτερο γύρο και ο Γ. Δημαράς.
Ενα τμήμα της πρόσθετης αποχής, λοιπόν, οφείλεται στους πιο άτολμους και ταλαντευόμενους από τους διαφωνούντες με το Μνημόνιο ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι φυσικά κάθε άλλο παρά κίνδυνο για τη σταθερότητα του συστήματος συνιστούν.
Αντιθέτως, αξιοπρόσεκτο και ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας είναι το 6,55% των άκυρων ψηφοδελτίων που ρίχτηκαν πανελλαδικά στις κάλπες, το οποίο όντως αποκαλύπτει οργή των ψηφοφόρων που τα έριξαν. Μάλιστα, τα άκυρα μαζί με τα λευκά ανέρχονται στο όντως πρωτοφανές ποσοστό του 9,1% αντί του συνήθους 2,5% με 3% το πολύ. Ευνοείται πως ούτε αυτοί οι ψηφοφόροι επηρεάζουν την έκβαση των εκλογών καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Η αποχή έσωσε τον Γ. Παπανδρέου
Ανακουφισμένο είναι το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ» σε άρθρο του για την έκβαση των αυτοδιοικητικών εκλογών στην Ελλάδα. «Πλήθη ολόκληρα έμειναν σπίτι» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος της ανάλυσης και κατηγορηματικό το συμπέρασμα του περιοδικού: «Χάρη στους ψηφοφόρους που κατάπιαν την ενόχλησή τους και απείχαν, ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του κέρδισαν περισσότερο χρόνο για να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις να δουλέψουν», υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές. Δεν παραλείπει να προσθέσει ότι «με το 40% των ψηφοφόρων να επιλέγουν την αποχή, δεν ήταν ακριβώς η ψήφος εμπιστοσύνης, στην οποία είχε ελπίσει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου».
peripatris
Συνέλληνα Πλάτωνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακή κοντή γιορτή..για τον πράσινο φασισμό του 19,5%
Σύντομα θα δούμε πόσο θα χαρούν όχι μόνο απο την αποχή- θα τρίβουν μάτια απο χαρά- αλλά ΚΑΙ από το "μαύρο " ΚΑΙ το λευκό.
Οι εκλογές αυτές του μνημονίου και του Καλλικράτη δεν μπορούν σε καμμία περίπτωση να συγκριθούν με άλλες προηγούμενες.
Οσο για το αδιάφορο πλήθος της αποχής ίσως να μην είναι και τόσο αδιάφορο..
Ο χρόνος θα δείξει..
Υπατία
Πες μου Συνελληνίς,τι πέτυχαν τώρα όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν,είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως δεν εκλέχθηκαν περιφερειάρχες και δήμαρχοι;
Μήπως θα φύγει η τρόϊκα;
Μήπως θα ακυρωθούν οι εκλογές ως μη έγκυρες;
Πάντως όπως το είχα προβλέψει,οι "πράσινοι" ως επιστήμονες στην πολιτική κατάφεραν καίριο πλήγμα στους αντιπάλους του μνημονίου!
Τους υπνώτισαν σπέρνοντας τη χρυσοσκονη της αποχής τεχνιέντως ενώ οι ίδιοι σιωπηλά μετακινήθηκαν στους τόπους τους και από το απόγευμα και μετά πήραν φωτιά τα τηλέφωνα.
Όταν πήγα να ψηφίσω,η ώρα ήταν 18.10,πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ,είχαν στήσει τον μηχανισμό τους έξω από τα εκλογικά τμήματα και έπαιρναν τηλέφωνα σωρηδόν!
Μέσα σε μισή ώρα μπουλούκια πράσινων ψηφοφόρων εμφανίστηκε και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή με ένα ντεμαράζ γέμισαν τις κάλπες με πράσινα ψηφοδέλτια!
Ποιός τώρα υπολογίζει τους απέχοντες,το μέλλον θα δείξει...
Με τις υγείες μας,έρρωσο.
Συνέλληνα ήρεμησε γιατί είσαι τρομοκρατημένος?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτική του μνημονίου εξακολουθεί το ίδιο σκληρή,ασχέτως αποτελέσματος των εκλογών.
Δήμαρχοι και περιφερειάρχες ή πασόκοι η νδίτες δεν διαφέρουν ,κομματόσκυλα όλοι έτοιμοι να υπακούσουν στα αφεντικά του Σχεδίου Καλλικράτη.Δεξιοί και πασόκοι μας έφεραν το μνημόνιο απο που και ως που αντιμνημονιακοί,αυτά είναι κουτόχορτο για πρόβατα Πλάτωνα!Ιδιοι και απαράλλαχτοι όλοι..
Ομως το 70% περίπου της αποχής, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να λάβουν το μήνυμα αμφισβήτησης του συστήματος.Μετα βεβαιότητος σου λέω οτι το έλαβαν.
Ηδη ο Τσίπρας δήλωσε οτι λόγω της μεγάλης αποχής αμφισβητείται η νομιμότητα της κυβέρνησης.Ηδη άρχισαν να ψάχνονται όλοι οι πολιτικοί , πραγματικά δεν το περίμενα.
Πλάτων δεν τους συμφέρει τα πρόβατα να τους φεύγουν απο το κομματικό μαντρί .Αυτό όπως καταλαβαίνεις τους έχει πανικοβάλλει.
Δεν είναι διόλου αμελητέα ποσότης αυτό το 70% Είναι η πλειοψηφία.
Θα δούμε σύντομα τι θα γίνει.
Ερρωσο φίλε!
Υπατία
Πως τους ανεχτηκες φιλε,και δεν τους αρχισες στα μπινελικια...Ενα εξηντα τοις εκατο τους αγνοησε...περιμενει τον ηγετη..τον Ελληνα που θα σηκωσει τη χωρα απο το κρεβατι του Προκρουστη...Εναν ΘΗΣΕΑ...ΕΝΑΝ ΑΧΙΛΛΕΑ...ΕΝΑΝ ΛΕΩΝΙΔΑ...ΔΙΟΜΗΔΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 6:00 μμ θα είμαι Σύνταγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα τους υπενθυμίσω οτι οι μειοψηφίες στην Ελλάδα δεν κυβερνούν.
Πάνε σπίτι τους...
ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ..
Υπατία
Καλημερα Συνελληνες.Το ποταμι της οργης, δεν γυριζει πισω Πλατωνα.Απεχουμε απο καθε τι που θυμιζει διαφθορα,πνευματικη μιζερια...Το συστημα τους,ας παει στον αγυριστο...Μεχρι ναρθει η ωρα να προστατευσει ο ενας την αριστερα πλευρα του αλλου...τοχουμε ξανακανει.ΔΙΟΜΗΔΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή