28 Ιανουαρίου 2012

Το στρίμωγμα της γάτας...


Γράφει ο Οδυσσέας Τυλιγάδας
Αγαπητοί συνέλληνες,
  Έχοντας θέσει ως καταληκτική ημερομηνία την 05η Φεβρουαρίου 2012 για την οποιαδήποτε συμμετοχή σας στην εκ μέρους μας έγερση ΑΓΩΓΗΣ κατά των ανθελλήνων πολιτικών που δρούν ως στρατεύματα κατοχής στα σπλάχνα του Έθνους και αναμένοντας την συμμετοχή όσων πραγματικά ενδιαφέρονται για την ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, της Ελευθερίας μας, της αξιοπρέπειάς μας, των οικογενειών μας, των περιουσιών μας και προπαντός του

Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός χρεοφειλέτης του 20ου αιώνα


Αυτό το είχε δηλώσει σε συνέντευξη του στο Spiegel στις  21.06.2011 ο Γερμανός καθηγητής Ιστορίας-Οικονομίας Albrecht Ritschl.

Albrecht Ritschl στο Spiegel....«Οι Έλληνες, αν θέλουν, μας παίρνουν και τα σώβρακα»



Τάδε έφη ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl. Το θέμα είναι ποιος τον ακούει.
Αυτή η συνέντευξη του Γερμανού καθηγητή στο Spiegel ενδεχομένως να μην κάνει το γύρο του ελληνικού διαδικτύου. Λίγοι θα την πάρουν χαμπάρι και ακόμη λιγότεροι θα την διαβάσουν ολόκληρη. Αν πάντως θέλετε να δείτε και μια άλλη, ψύχραιμη άποψη σχετικά με το ελληνικό χρέος, καλό θα ήταν να της ρίξετε μια ματιά.

Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά
Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.
Spiegel: Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.
Ritschl: Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.
Spiegel: Τι ακριβώς συνέβη τότε;

Θέλεις νά χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα;


Άλλο πράγμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι


Άγαλμα του Πλούταρχου στο  Μουσείο των Δελφών. Ήταν πρεσβύτερος των ιερέων του Απόλλωνα....

«Θέλεις νά χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τι ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β΄ της Κύπρου. Και τα γένια τα καλογερικά που κρύβουν το πρόσωπο, όπως οι άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της τούρκισσας, και έχεις τον νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο. Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε την εικόνα των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές… Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες τον κυανό κεφαλόδεσμο και τον ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Άργους και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες… Όλοι και όλες στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη,  σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια λευκή κρήνη της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαυμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι και θεοί, και αγάλματα ένα. Όλα ετούτα για να συγκρίνεις την παλιά και την νέα Ελλάδα…άλλο πράγμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι» (Λιαντίνης «Γκέμμα» σελ.107).