Αλήθειες και ψευτιές για την ΕΛΛΗΝΙΔΑ των αρχαίων χρόνων

Οι νεκροί δεν λένε ποτέ ψέματα Ένα κοριτσάκι που διαβάζει Μιλάει η νεκρική σιωπή από το μαρμάρινο ανάγλυφο, καθώς βλέπουμε το κοριτσάκι στο ταξίδι του για τον άλλο κόσμο να διαβάζει ένα βιβλίο! ( Μπορείτε να το δείτε στο Βρετανικό Μουσείο) Αλήθειες και ψευτιές για την ΕΛΛΗΝΙΔΑ των αρχαίων χρόνων Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ. Σωστή ή λανθασμένη; Κατόπιν μίας έρευνας ή καλύτερα δημοσκόπησης θα λέγαμε, σχεδόν όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας μας είπαν ότι η αρχαία Ελληνίδα ήταν πολύ περιορισμένη, δεν είχε δικαιώματα, και διάφορα άλλα επιχειρήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Το δυσάρεστο είναι ότι σε αυτό το πλαίσιο βρίσκονται και οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, φιλόλογοι κ.λ.π., δηλαδή αυτοί στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας... Και προχωράμε στα χειρότερα: Ο Έλλην Ιστορικός- Δημοσιογράφος Μ. Δ. Καλαποθάκης αναφέρει στο σύγγραμμα του „Η Ελληνική Κοινωνία κατά την Αρχαιότητα“ ....(οι Ελληνίδες) ήσαν αληθή ανδράποδα, αγράμματοι και εξηυτελισμέναι!  Μη χειρότερα! Αχ, να και τα χειρότερα: Ο παγκοσμίου φήμης, εξαίρετος W. Durant στο έργο του, στην βαρυσήμαντη και σε όλη την υφήλιο αποδεχτή „Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού“ Β´ τόμος, σελ. 317-319 πληροφορεί: „Η σύζυγος εάν πεπλοφορεί και συνοδεύεται καταλλήλως, μπορεί να επισκεφτεί και τους οικείους της...“ Καλά ρε μάγκα Durant, δηλαδή πήγαινε μόνο με συνοδεία στους συγγενείς και φίλους; Με μπούρκα ή μήπως με φερετζέ; Και συνεχίζει. „...Πρέπει να παραμένει εις την οικίαν της και να μην εμφανίζεται στα παράθυρα.“ Μάλιστα. Την είχανε και φυλακισμένη. Βέβαια είχε και παράθυρα αλλά δεν έκανε να τα χρησιμοποιεί... Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Έτσι θα ήταν σκέφτεστε; Ε, λοιπόν, ο ίδιος ο Durant στη ίδια παράγραφο αναφέρει: „ημπορεί ακόμη να λάβει μέρος εις τας θρησκευτικάς τελετάς και να παραστεί εις τα διδασκόμενα θεατρικά έργα.“ Αγαπητοί φίλες και φίλοι, αυτές οι θρησκευτικές τελετές κάλυπταν το1/6 του Αττικού έτους, οι δε διδασκαλίες διαρκούσαν περισσότερο από δέκα μέρες. Πόσες γυναίκες πάνε σήμερα περισσότερο από δέκα φορές τον χρόνο θέατρο; Και πόσες λαμβάνουν το 1/6 της χρονιάς μέρος σε θρησκευτικές τελετές; Βέβαια εδώ στα θρησκευτικά δρώμενα υπάρχει σήμερα κάποια σύγχυση. Κρατηθείτε:  Στο βιβλίο Θρησκευτικών της Α´ Γυμνασίου, σελίδα 55 διαβάζουμε ... Προτάσεις για εργασία και δραστηριότητες: Επιλέγω και πραγματοποιώ 2. Οργανώστε μία επίσκεψη στην Συναγωγή της πόλης σας (αν υπάρχει) και συζητήστε μαζί με τον ραβίνο για τα έθιμα της γιορτής του Πάσχα. (!!!)  Αυτό είναι από βιβλίο του Ελληνικού (!) Υπουργείου Παιδείας. Σίγουρα εδώ σε καμία περίπτωση δεν αποκτά το παιδί ούτε ελληνική αλλά ούτε χριστιανική ορθόδοξη παιδεία. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την χριστιανική ορθόδοξη άποψη η εορτή του Πάσχα συμβολίζει την έξοδο μέσω του Σωτήρος από τον θάνατο προς την ζωή. Φίλοι εκπαιδευτικοί, εσάς που κάποτε σας έλεγαν διαφωτιστές του Έθνους, κάνετε τόσες διαμαρτυρίες, απεργίες και δεν βρέθηκε ούτε ένας Έλληνας ανάμεσα σας για να εναντιωθεί σε αυτό; Καταλαβαίνετε ότι στα δεσμά της μισθοδοσία σας και των αναγκών σας πνίγετε ασφυκτικά την αξιοπρέπεια σας; Συνεπώς κάποιος σοβαρός λόγος υπάρχει και στη σημερινή εποχή δεν παίρνουν μέρος συχνά σε θρησκευτικές τελετές οι γυναίκες. Αλλά και στο θέατρο;  Πώς όμως βγάζει η κοινή γνώμη και μάλιστα η ελληνική τόσο επιπόλαια συμπεράσματα; Με λίγα λόγια απαντάει ο Θουκυδίδης: χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία κάνουν την αναζήτηση της αλήθειας και με τα έτοιμα τρέφονται. Η αλήθεια είναι διαφορετική και συχνά τη βρίσκουμε μέσα από την αμφισβήτηση και την ακούμε με τα μάτια μας:... ....ΟΤΑΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΙΛΟΥΝ Οι νεκροί δεν λένε ποτέ ψέματα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο μία αρκετά αξιόπιστη πηγή είναι οι επιτύμβιες στήλες, οι „ταφόπετρες των νεκρών μας“. Αν θέλετε διαβάστε με την απαραίτητη ευλάβεια τι γράφτηκε για ένα κορίτσι που πέθανε μόλις είκοσι χρονών: „...όλος ο κόσμος της Αθήνας για μένα έκλαψε, για τα νιάτα και την σωφροσύνη, και το πιο πολύ ΓΙΑΤΙ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΜΟΡΦΩΣΗ ΜΟΥ και την σοφία. Τα δάκρυα δεν σταματάνε από τού πατέρα μου τα μάτια, που χάσανε της ζωής του την χαρά και τα χέρια που θα τον γεροκομούσαν. Τα χρόνια της ζωής μου είκοσι“. ΑΘΗΝΑ•Ι•Σ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΕΚΡΟΠΟΣ Έτσι είναι οι αγράμματες γυναίκες; Μάλλον οι αρχαίες Ελληνίδες όχι μόνο ήξεραν να ζουν αξιοπρεπώς αλλά και τον θάνατο να αντιμετωπίζουν με σωφροσύνη, αξιοπρέπεια. Επί του θέματος ζωής και θανάτου αξιοσημείωτο είναι ότι το γνωστό „Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ“ δεν το έλεγε ο άντρας, ο πατέρας του στρατιώτη, αλλά γυναίκα, η ίδια η μητέρα του! ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΜΒΙΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΣΤΟ ΦΕΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ Η δημοτική και η λαϊκή Μούσα συνεχίζοντας τον προγονικό Μύθο μετονόμασε τον „Ποταμό της Λήθης“ σε „ποταμό της Αρνης (Άρνησης)“. Στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006 πήρε το 10 βραβείο το παραδοσιακό τραγούδι «Της Αρνης το νερό» με ερμηνευτή τον νεαρό Σταύρο Σιόλα Στην ποίηση οι λόγιοι αναφέρουν το νερό της λησμονιάς όπως ο Κ. Παλαμάς στο ποίημα ο Τάφος, όπως ο Λορέντζος Μαβίλης στη ΛΗΘΗ, και πολλοί άλλοι. ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ Στοιχειώδη εκπαίδευση: Γραφή, ανάγνωση, λυρική και επιλεγμένη επική ποίηση, χορός. Περίπου μέχρι δώδεκα χρονών. Μέση και ανωτέρα εκπαίδευση: Μέχρι περίπου τα είκοσι της χρόνια εκπαιδεύεται συνήθως από την μητέρα της στην οικονομία και διαχείριση του νοικοκυριού, υφαντική, χειροτεχνία, διακοσμητική. Επίσης υπήρχαν για τις κόρες πλουσιοτέρων Αθηναίων ιδιωτικά οικοδιδασκαλεία στα οποία σπούδαζαν μουσική, κιθαρωδία, όρχηση κ.λ.π. Ανωτάτη εκπαίδευση: Πλήθος ανωτάτων σχολών δεχόταν ευχαρίστως γυναίκες! Επειδή η ιστορία ασχολείται κυρίως με πολέμους οι οποίοι με εξαίρεση των Αμαζόνων και ολιγοστών εξαιρέσεων άλλων γυναικών είναι ανδροκρατική, δεν έχουμε όλα τα ονόματα των γυναικών επιστημόνων. Παρ όλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που διέπρεψαν στον χώρο της επιστήμης. Στην Ανωτάτη Φιλοσοφική και Μαθηματική Σχολή του κορυφαίου Διδασκάλου Πυθαγόρα διέπρεψαν:  Οι Θεανώ, Θεόκλεια, Ασκληπιγένεια, Περικτιόνη, Φιλτύς, Μελίσσσα,, Τιμύχα, Μιλλία, Χειλωνίς, Κρατησόκλεια, Βοιώ, Θεάδουσα και πολλές άλλες. Και ξέρετε ποιος ήταν ο Διδάσκαλος των « Ηθικών αρχών» του Πυθαγόρα; Η Θεμιστόκλεια, η Ιέρεια των Δελφών!  Η Σχολή του Επίκουρου: Οι Άνθεια, Λεόντιον, Ερώτιον.  Η Πλατωνική Ακαδημία: Το Πανεπιστήμιο της Αρχαίας Ελλάδας, διήρκεσε σχεδόν 1000 χρόνια μέχρι που ο Ιουστινιανός για να σώσει τον κόσμο από ...την ιερόσυλο τρέλα των Ελλήνων (Ιουστινιανός Κώδιξ) το έκλεισε.  Διεσώθησαν τα ονόματα της Λασθένειας, και της Αξιοθέας.  Ανώτατες Σχολές Ιατρικής: Κνίδος, Κως, Αλεξάνδρεια. Διέπρεψαν οι: Αγνοδίκη, Δεινομάχη, Ερμιόνη, Ευτυχία, Φιλονίλα, Κλεοπάτρα μάλιστα βοηθός και συνεργάτρια του μεγάλου ιατρού Γαληνού, Ολυμπιάς, Σάλπη και πολλές άλλες.  Γνωρίζετε ότι η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου Κλεοπάτρα δεν έφτιαχνε μόνο δηλητήρια αλλά και φάρμακα και ότι έγραψε ένα βιβλίο περί φαρμάκων; Φυσικά αυτό στα Χολιγουντιανά σκουπιδόεργα δεν αναφέρεται. Αυτά εν ολίγοις για την ανώτατη εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα. Αλλά σκεφτήκατε από πότε συμμετέχουν οι γυναίκες στην ανώτατη εκπαίδευση στον μοντέρνο κόσμο; Το 1890 μ.Χ. διέγραψαν όλες τις γυναίκες που θέλησαν να λάβουν μέρος στην ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό δεν έγινε ούτε στην Αφρική ούτε στην Ασία, αλλά στην πεπολιτισμένη Μ Βρετανία! Στην Ελλάδα παρά τις επελάσεις της έφιππης αστυνομίας στο πανεπιστήμιο τόλμησε να σπουδάσει μόλις το 1896 μ.Χ. η Ελληνίδα Αγγελική Παναγιωτάκη. ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ! Η εντύπωση ότι στο όρος Άθως ζούσαν μόνο άντρες είναι λάθος. Μάλλον θα πρέπει οι αρθρογράφοι να μας εξηγήσουν για ποίο λόγο δεν το αναφέρουν. Είναι ύποπτο να ξεκινάς την Ιστορία της Ελλάδος από τους μοναχούς.... Από την μυθολογία μαθαίνουμε ότι το όρος είχε παραχωρηθεί από τον Δία στην „χρυσόθρονον αγνήν Αρτέμιδα“. Σε πολλούς είναι επίσης γνωστό ότι λέγεται και ο „κήπος της Παναγίας“, και πρωτύτερα ονομαζόταν „ο κήπος της Αρτέμιδος“. Μάλιστα ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιορείτης ο οποίος έζησε μία δεκαετία σε Σκήτη αναφέρει ότι βρέθηκε εκεί νόμισμα με απεικόνιση της θεάς Αρτέμιδος. Επίσης ο Παυσανίας (Αρκαδικά 31,8) αναφέρει ότι σε ιερά αφιερωμένα σε θεές επιτρεπόταν η είσοδος σε γυναίκες αλλά σε άνδρες μόνο μία φορά τον χρόνο. ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ Τα ιερατικά αξιώματα των γυναικών ήταν: Ιέρεια, Πρωθιερέα, Μυσταγωγός, Υδρανός (για βάφτιση), Παναγείς (πάναγνες), Ιεροφάντιδες, Ιεραπόλοι, Αρχιέρεια, Προμάντις. ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΟΡΤΕΣ Ανθεσφόρια (Ηροσάνθεια), Γυναικοθύνθια (Αλεαία), Εκδύσια (Αποδύσια), Ενδυμάτια, Ηρώα, Ηραία Θύεια: Οι γυναικείοι Ολυμπιακοί αγώνες, Θυίεια, Μύσια, Τιτθηνίδια,Μύσια, Καρυάτεια. Στα Καρυάτεια, στην πόλη Καρυές της Αρκαδίας όμορφες γυναίκες έδειχναν τα κάλλη τους σε άνδρες και επιλέγανε έναν για σύζυγο. Από αυτές τις Καρυάτιδες έξι στον αριθμό, είχε την έμπνευση του ο Φειδίας και τις ανέβασε στην αθανασία με τα υπέροχα αγάλματα στην Ακρόπολη.  Μέχρι που ο αδίστακτος Ελγίνος κατάφερε την: ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ „Κλέφτες και βάρβαροι πήραν την αδελφούλα σας, μείνατε πέντε• τα ολόρθα κορμιά σας, από τον θάνατο ασκέβρωτα, ο πόνος βαθύτερα κι απο τον θάνατο σκέβρωσε• βόγγος και κλάμα η φευγάτη κι αντιβογγήξατε εσείς και γινήκατε βρύσες του θρήνου....“ Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ Καρυάτιδες (Ασάλευτη ζωή) Διερωτηθήκατε αλήθεια, γιατί ο Ελγίνος πήρε μόνο μία από τις Καρυάτιδες; Στις „Παραδόσεις“ του ο Νικόλαος Πολίτης αναφέρει (και ο Μακρυγιάννης) „εκεί που πήγαιναν να τις βγάλουν, τις ακούν να σκούζουν λυπητερά και να φωνάζουν την αδελφή τους. Οι Τούρκοι τρόμαξαν κι έφυγαν και με κανένα λόγο δεν ήθελαν να δοκιμάσουν να τις βγάλουν. Πολλοί ήταν κάτω από το κάστρο που άκουγαν όλη νύχτα τις μαρμαρένιες κόρες να κλαίνε....“. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι επί χρόνια ολόκληρα τις άκουγαν. Φαίνεται η ρήση „δια αυτά πολεμήσαμε“ του στρατηγού της Επαναστάσεως του 1821 Μακρυγιάννη αποτρέποντας έτσι Έλληνες στρατιώτες που ήθελαν να πουλήσουν σε ξένους Ελληνικά αγάλματα , είναι σοφότατη. MINI -ΚΩΜΟΤΕΙΡΙΑ -ΚΑΛΊΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΙΓΙΑΖ Μίνι: Οι πλέον αισθησιακές (sexy) γυναίκες ήταν οι Σπαρτιάτισσες, οι οποίες φορούσαν κοντό χιτώνα και μάλιστα στο δεξί μέρος σχιστό. Για αυτό και ο όρος φαινομηρίδες (Φαίνονταν ο μηρός). Επίσης φορούσαν περίδεσμο και στρόφιον, μία ζώνη κάτω από τους μαστούς για καλύτερη υποστήριξη τους.  Κομμωτήρια: Ειδικές κομμώτριες με ειδικά κομμωτικά όργανα, τους βοστρυχωτήρες(πιστολάκια) τα οποία θέρμαναν στην φωτιά επετύγχαναν υπέροχες κομμώσεις.  Καλλιστεία: Αγώνες κάλλους διεξάγονταν στην Λέσβο προς τιμήν της θεάς Ήρας καλούμενοι «Καλλιστεία», Τένεδο, Έφεσο καθώς και σε διάφορες άλλες πόλεις. Μακιγιάζ: Η ψιμμυθίστρια (κοσμητικός) είχε μια ειδική κόκκινη σκόνη (πούδρα) με την οποία προσέδινε στις πελάτισσες της ροδόχροη εμφάνιση στα μάγουλα. Επίσης υπήρχε και η τριχοβάπτρια η οποία χρησιμοποιούσε εκχείλιμα φυσικών αλοιφών και ορυκτών για την χρωμάτωση των μαλλιών αλλά και του προσώπου. Για τα βλέφαρα υπήρχε ειδικό παρασκεύασμα το καλλιβρέφαρον και για την σκίαση χρησιμοποιούσαν τον «στίμμιν» ένα σκεύασμα από αντιμόνιο και θείο. Για τον τονισμό και καθαρισμό των βλεφαρίδων υπήρχε ειδικό εργαλείο, το βλεφαρόξυστον (τσιμπιδάκι φρυδιών). ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Αναμφισβήτητο είναι το δικαίωμα συμμετοχής γυναικών στην κοινωνική και λατρευτική ζωής της πόλεως, είχαν δηλαδή κοινωνικά και αστικά δικαιώματα, πολλά δια νόμου και πολλά εκ τριτενεργείας, ως συνδεομένων με τον πολίτη. Πολιτικά δικαιώματα δεν είχαν. Ούτε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ούτε στο Βυζάντιο. Ούτε στην Γαλλική Επανάσταση. Σκεφτείτε λοιπόν πριν από πόσα χρόνια οι γυναίκες απέκτησαν πολιτικά δικαιώματα. Και όχι σε όλο τον κόσμο. Για διευκόλυνση σας, ο αριθμός είναι μόνο διψήφιος.... Εάν λοιπόν συναντήσετε κάποια στιγμή κανέναν από τους ελεεινολογούντες περί αρχαίας Ελλάδος και Ελληνίδων μπορείτε να του πείτε την γνωστή ρήση της Υπουργού Παιδείας: ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ.- Αρθρογραφία: Επιλεκτικά από το βιβλίο „Η αποκάλυψη της αρχαίας Ελληνίδας / Η Κατάρριψη των Μύθων“ Δρ. Παναγιώτης Κυριακόπουλος , Εκδόσεις Εύανδρος.