Τελικά αποδεικνύεται ότι δε γνωρίζουμε τίποτα!Γιατί όμως;
Η απάντηση έρχεται μόνη της αβίαστα,γιατί δε μας δίδαξαν τίποτα στα σχολεία!!!Μπορούσαν;Ναι μπορούσαν,έστω και με αυτά τα ελάχιστα που διασώθηκαν από τις λεηλασίες και τις καταστροφές των Βιβλιοθηκών που περιείχαν όλη τη γνώση του Ελληνικού Πολιτισμού!
Πως όμως να μάθουμε όταν την Ελληνική Μυθιστορία,αλλά και την Ιστορία τη διδαχθήκαμε ως παραμυθάκια;
Πως να γνωρίζει ο κάθε Έλληνας τι Προγόνους είχε,όταν του έχουν ξεσκίσει,του έχουν εξαφανίσει τις ρίζες του;
Πως να αντιληφθεί σήμερα ο Έλλην,ότι δεν είναι απόγονος του Αβραάμ του Θάρρα από την Ουρ της Μεσοποταμίας και δεν είναι προπάτοράς του ο Αδάμ;!
Διαβάστε το παρακάτω,έστω ετεροχρονισμένο αλλά έχει σημασία!!
____________________________________
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑΙ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ
Ο Οργανισμός για τη Διεθνοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας Αθηνών, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση Εκπαιδευτικών, διοργανώνει εκδήλωση με θέμα : «ΤΟ ΤΑΞΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑΙ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥΣ».
Ομιλητής : Ο κ.Ζίγκφριντ Πετρίδης, Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος Ε.Μ.Π., Συγγραφέας – Ερευνητής.
Ημέρα : Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2003 και ώρα 19.00,
στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Εκπαιδευτικού Ομίλου «ΔΕΛΤΑ» του κτηρίου της οδού Ρεθύμνου 1Α (πλησίον Αρχαιολογικού Μουσείου).
«Η ανακάλυψη της Αμερικής από τους πανάρχαιους Έλληνες»
«Κατά τον ερευνητή Ζίγκφριντ Πετρίδη, Μηχανολόγο-Ηλεκτρολόγο του ΕΜΠ, η απόδειξη ότι οι αρχαίοι Έλληνες εγνώριζαν την Αμερικανική ήπειρο, ευρίσκεται στο Ε της Οδύσσειας, όπου παρατίθεται από τον Ποιητή μια οδηγία της νύμφης Καλυψώς στον έτοιμο προς απόπλου Οδυσσέα, πολύ αξιοσήμαντη. Αυτή η οδηγία αστρονομικής φύσεως, ερμηνευομένη με βάση τις σημερινές αστρονομικές γνώσεις, μας πείθει αδιάσειστα όχι μόνο για την αλήθεια του διατυπωμένου στην αρχή ισχυρισμού, αλλά και εκτός αυτού και ότι παρόμοια ταξίδια ήταν συνηθισμένα.
Παράλληλα προς την ανάπτυξη του κυρίου θέματος, επιλύονται και άλλα ζητήματα, όπως για το Κόλπειο Ρεύμα, το οποίον οι αρχαίοι μας πρόγονοι εγνώριζαν όχι μόνο κατά το σκέλος του από την Αμερικανική προς την Ευρωπαϊκή ήπειρο, με το όνομα Ηριδανός ποταμός, αλλά και κατά το σκέλος του από την Ευρώπη προς την Αμερική, με το όνομα Αλφειός ποταμός. Επίσης προσδιορίζεται, με βάση την ίδια αστρονομική οδηγία, η ταύτιση της νήσου Ωγυγίας με τη σημερινή ωραιοτάτη νήσο Βερμούδα»
(οι τονισμοί του κειμένου δικοί μας).
Ζήγφριντ Πετρίδης στην διάλεξή του στην Θεσσα-λονίκη με θέμα την Οδύσσεια δήλωσε:
«Η Ωγυγία είναι η Βερμούδα , Σχερία είναι η Νότιος Ισπανία, και ουδέν αντιτίθεται και στα δύο». Όπως και:
«Μήτηρ της γεωργίας είναι η Θεσσαλία»Λεπτομερώς μάλιστα ανέφερε:
«Ο καθηγητής Κόλιν Ρένφριου του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον και αργότερα της Οξφόρδης με μεγάλη γνώση των πραγμάτων της Αρχαιότητος διότι έκανε και ο ίδιος ανασκαφές, στο έργο του «Γλώσσα και γεωργία» επιχειρεί να εντοπίσει την χώρα που γέννησε την γεωργία με τον εξής τρόπο: Σε ένα χάρτη της Ευρώπης σημειώνει τις περιοχές εκείνες για τις οποίες γνωρίζουμε πότε η γεωργία ξεκίνησε. Βρήκε λοιπόν για το 3.000 π.Χ. ήτανε στην Σκωτία. 4.000 π.Χ. ήτανε στην Γαλλία. 5.000 π.Χ. ήτανε … … κ.ο.κ.
Συνδέει τώρα με μία γραμμή τα σημεία στα οποία είχανε την ίδια εποχή γεωργία.. Δηλαδή το 2.000 ένας κύκλος μεγάλος. Το 3.000 μικρότερος. Και καθώς κλείνουν οι κύκλοι ξέρετε που «στεγνώνουν»; (Σημ. δηλαδή καταλήγουν σε σημείο.)
Στην Θεσσαλία.
Δηλαδή η μήτηρ της γεωργίας είναι η Θεσσαλία.
Λέει λοιπόν ο Κόλιν Ρένφριου: «Η γεωργία μετεδόθη στην Ισημερία από την Ελλάδα πρό 6.000 ετών. Και στην Ιβηρία (Ισπανία) πρό 5.000 ετών. Δηλαδή κάποιοι πήραν την γεωργία και την μετέφεραν στην Ιβηρία, όπως κάποιοι πήραν την γεωργία από την Σικελία και την μετέφεραν στην Ιβηρία μετά 1.000 έτη και πρώτος υποψήφιος ήταν οι Φαίακες της Κερκύρας.»
Ολοκληρώνοντας μάλιστα είπε: 
«Ελύσαμε λοιπόν δύο μεγάλα προβλήματα της Οδυσείας:
Η Ωγυγία είναι η Βερμούδα , Σχερία είναι η Νότιος Ισπανία, και ουδέν αντιτίθεται και στα δύο.
Η Σχερία είναι η περιοχή όπου οι δίς μεταναστευσαντες Φαίακες εγκαταστάθησαν.
Ο Οδυσσεύς εξώκειλε στις ακτές της Σχερίας που την κατοικούν Φαίακες . 4.000 χρόνια προ του Οδυσσεως έχουν αφιχθεί οι Φαίακες εκεί.
Ο Αλκίνοος είναι βασιλεύς της Κερκύρας και ο Οδυσσεύς βασιλεύς της Ιθάκης. Και οι δύο αυτοί βασιλείς δεν γνωρίζονται.
Σε μία απόσταση μισής ημέρας πλού δεν γνωρίζει ο ένας βασιλεύς τον άλλο ενώ οι βαρκάρηδες των δύο αυτών νησιών γνωρίζονται.
Αυτά είναι τρελά πράγματα. Παράλογα. Φρενοκομείο. Εδώ πρόκειται περί δολιοφθοράς. Δεν είναι δυνατόν όλοι αυτοί να είναι ανόητοι.. Αποκλείεται. Δεν θέλουν να βγούν στην επιφάνεια αυτά. Τώρα γιατί δεν το θέλουν είναι άλλη ιστορία..»
Στην συνέχεια ο καθηγητής κύριος Βρίτσιος κατήγγειλε πως ένα σχολείο επρόκειτο να ξεναγηθεί στην αρχαία Μίεζα και το σχολικό συμβούλιο το απηγόρευσε.
Υπάρχει κάτι σοβαρότερο σε υψηλότερο κλιμάκιο όπου απηγόρευσαν να πάνε να δούνε την Βεργίνα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Σχόλιον:
Ο Αλφειός ο ταξιδευτής!Φαίνεται ότι δεν σταματά στην Ορτυγία !!!
Ρέει και φτάνει στην Εσπερία!!!
………………………………………………………………….
«Και χύνοντας ορμητικά νερό από τα εφτά στόματά του,ο περιπλανώμενος Νείλος συναντούσε τον ερωτοχτυπημένο Αλφειό,από τους οποίους ο ένας ήθελε να έρπει μέσα σε αυλάκια εύφορης γης,ευχαριστώντας με δροσερά φιλιά τη διψασμένη νύμφη,ο άλλος,όμως,έχοντας αλλάξει την προηγούμενη συνηθισμένη πορεία του,κυλούσε πικραμένος.Βλέποντας ότι ρέει μαζί του ο ποθητός Πύραμος φώναζε με δυνατή φωνή:»Νείλε,τι να κάνω τώρα,που καλύφθηκε η Αρεθούσα;Πύραμε γιατί τρέχεις βιαστικά;Σε ποιόν εγκατέλειψες τη γνωστή Θίσβη;Καλότυχος ο Ευφράτης,γιατί δεν έτυχε να ερωτευτεί.
Ζήλεια έχω αναμιγμένη με φόβο.Γιατί ο υγρός Κρονίδης ίσως να κοιμήθηκε με την ποθητή Αρεθούσα,Φοβάμαι,μήπως με το χύσιμο των νερών παντρεύτηκε και τη δική σου Θίσβη.Ω Πύραμε,παρηγοριά του Αλφειού,εμάς τους δύο δεν αναστάτωσε η βροχή του Δία,όσο το βέλος της αφρογεννημένης θεάς.Ακολούθησε εμένα,τον εραστή,θα αναζητήσω τα ίχνη της Αρεθούσας από τις Συρακούσες,ενώ εσύ,Πύραμε,να ψάξεις τη Θίσβη.Αλλά θα πεις ότι η γη τινάζεται,ότι ο ουρανός σκοτεινιάζει,ότι η θάλασσα φουρτουνιάζει,ότι και ο ίδιος ο άνεμος,που δεν ξέρει να κολυμπήσει,ταλαντεύεται από τα αφρισμένα κύματα της βροχής.Δε λογαριάζω τη μανιασμένη θύελλα.
Αχ,μεγάλο θαύμα!Η βροχή του Δία έλουσε όλη την καμένη γη και τη φλόγα της θάλασσας και τους ποταμούς όλους,δεν έσβησε μόνο τη φωτιά της Αφροδίτης,που καίει τον Αλφειό.Αλλά,αν με κλονίζει η δυνατή βροχή,αν υποφέρω από τη φωτιά,υπάρχει ένα μικρό φάρμακο για το δικό μου πόνο ότι,δηλαδή και ο ίδιος ο ευγενής Άδωνις περιπλανιέται δυσαρεστώντας την Αφροδίτη.»
Απόσπασμα από τα Διονυσιακά του Νόννου ραψωδίες Α” έως ΣΤ’.
Η συζήτηση του Αλφειού με το Νείλο και τον Πύραμο,λίγο πριν το τέλος του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα!!!
Ωιμέ,ποιός άλλος λαός έχει τέτοια ΙΣΤΟΡΙΑ,ποιός άλλος έχει τόσο πόνο;
Έρχεται όμως ο καιρός,όσμωσε τον αιθέρα,ο Δίας ο Κρονίδης έφτασε στις παρυφές του Ήλιου’Πύραμε εσύ τη Θίσβη σου θα βρεις,την Αρεθούσα ο Αλφειός θα κάνει πια δική του!!!
Και του Κρονίδη ο κεραυνός θα κάψει τα φοινίκεια!!!!
…………………………………………………………
Ο Αλφειός ο ιερός,που τιμήθηκε μαζί με τους Δώδεκα Ύψιστους Θεούς,από τον Ηρακλή τον ανίκητο γιο του Δία! Ότι κι αν κάνουν η Μνημοσύνη επαναφέρει τα Πάτρια! Έτσι θα γίνει!
ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΝ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ
