[Αλλά μετ'ολίγον ο Διοκλητιανός ενόμισε πρέπον να μερίση έτι μάλλον τας φροντίδας της υπερτάτης αρχής' εχειροτόνησε δε επί τούτω,εν έτει 291,από κοινού μετά του Αυγούστου Μαξιμιανού,δύο καίσαρας,τον εκ Δαρδανίας Κωνστάντιον τον Χλωρόν και τον εκ Μοισίας Γαλέριον,ορίσας όμως ότι το του καίσαρος αξίωμα επέχει δευτερεύουσαν ως προς τον Αύγουστον τάξιν.Και τον μεν Γαλέριον προσέλαβεν αυτός βοηθόν,τον δε Κωνστάντιον έδωκεν εις τον Μαξιμιανόν συγκυβερνήτην των της Δύσεως πραγμάτων.Τούτου του Κωνσταντίου υιός υπήρξεν ο Κωνσταντίνος,όστις εγεννήθη κατά τινας μεν εις Ταρσόν,κατ'άλλους δε εις Δρεπάνην της Βιθυνίας,και κατά την πιθανωτέραν γνώμην εις Ναίσσον,την σημερινήν Νίσσαν της Μοισίας,εν έτει 274.Ο πατήρ αυτού,ει και στενός και συγγενής διατελέσας του αυτοκράτορος Κλαυδίου,ήτο εισέτι τότε απλούς στρατηγός και είχε συνοικήσει μετά κόρης τινός ευτελούς κοινωνικής τάξεως,Ελένης το όνομα,της τοσούτον μετέπειτα περιωνύμου μητρός του Κωνσταντίνου.Προαχθείς δε εις το του καίσαρος αξίωμα,ηναγκάσθη υπό του Διοκλητιανού να διαζευχθή μεν την Ελένην ίνα λάβη σύζυγον συγγενή τινα του Αυγούστου Μαξιμιανού,να καταλίπη δε παρά τω αυτοκράτορι το υιόν Κωνσταντίνον ως όμηρον.]διαβάστε περισσότερα...
http://www.epanellinismos.com/
Παραθέτω,,απόσπασμα από την "ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",βιβλίον όγδοον,εκδόσεων ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ,του Κ.Παπαρρηγόπουλου ο οποίος ήταν όπως φαίνεται και από το ύφος της γραφής του,αλλά και από αυτήν την ομολογίαν του σφοδρότατος υποστηρικτής του χριστιανισμού,άρα και εξωραιστής των ιστορικών γεγονότων της περιόδου κατά την οποίαν η επίθεσις εναντίον του Ελληνισμού,ευρισκόταν στην πιο καίρια φάσιν του!!!Παρόλο που προσπαθεί να αποκρύψει,λοιδωρόντας μάλιστα τους εθνικούς ως ειδωλολάτρας και "εις όργια ελεεινά παρεκτραπέντας"!!!
Στη σελίδα 144,γράφει μεταξύ άλλων:
"...Κατά το προοίμιον τούτο ήθελέ τις νομίσει ότι ο Κωνσταντίνος έμελλεν ήδη να επιβάλη την νέαν πίστιν ως επικρατούν θρήσκευμα και να πατάξη κατά κεφαλής την ειδωλολατρείαν."
Αμέσως συνεχίζει στολίζοντας τον Κωνσταντίνο με "αγαθό" πνεύμα!!!!:
"Αλλ'όχι διότι ο Κωνσταντίνος εν τη εξαιρέτω αυτού συνέσει επιφέρει' "
"Δια των νέων άρα τούτων νόμων,ο Κωνσταντίνος ουδέν άλλο έπραξεν ή
να κυρώση την παρ'αυτού ανέκαθεν καθιερωθείσαν ανεξιθρησκείαν,πεπειθώς,ως έλεγεν,ότι αυτή και μόνη αρκεί να επιφέρη εν ειρήνη τον θρίαμβον της αληθείας.
Και όμως η ειδωλολατρεία ήρχισεν έκτοτε να πάσχη συμφοράς,αίτινες,οσημέραι αυξάνουσαι,έμελλον προιόντος του χρόνου,επί των διαδόχων του Κωνσταντίνου,να καταντήσωσιν εις επίσημον κατ'αυτής διωγμόν.Ναι μεν επί του Κωνσταντίνου αυτού διωγμός τοιούτος δεν εγένετο'πάντα όσα μεταγενέστεροι χρονογράφοι,και αυτός ο Ευσέβιος,απέδωκαν αυτώ ως προς τούτο,λογίζονται ήδη ευλόγως ως ανυπόστατα.
Αλλ'ουδέν ήττον ποικίλα αίτια επήγαγον έτι αυτού βασιλεύοντος,δια της ακαταμαχήτου των πραγμάτων δυνάμεως,πολλάς εις την αρχαίαν πίστιν ζημίας.Προ καιρού λ.χ.
η ειδωλολατρεία είχε πολλαχού παρεκτραπή εις όργια ελεεινά'ταύτα δέξ ανάγκης προεκάλεσαν την επέμβασιν της πολιτικής εξουσίας λόγω δημοσίας ηθικής.Ούτω το εν Αφάκοις του Λιβάνου όρους Αφροδίτης ιερόν,και το εν Αιγαίς της Κιλικίας του Ασκληπιού,
κατηδαφίσθησαν διότι ετελούντο εν αυτοίς πράξεις της εσχάτης ακολασίας'ούτω και ο ναός της Αφροδίτης ο κατά την εν Φοινίκη Ηλιούπολιν,
κατελύθη,διότι κατήντησε να χρησιμεύη ως πορνείας καταγώγιον.
Και έπειτα ο θρησκευτικός των εθνικών ζήλος,όστις ουδέποτε υπήρξε μέγας,οσημέραι εμαραίνετο,και πολλά των ιερών και χρηστηρίων εγκατελείποντο'εγκαταλειφθέντα δε άπαξ ή
εγυμνώνοντο των πολυτίμων αυτών σκευών και κοσμημάτων ή και όλως κατεστρέφοντο.Ούτως επί παραδείγματος,ιδρυθείσης μετ'ολίγον της Κωνσταντινουπόλεως,
μετεφέρθησαν εις τας πλατείας αυτής και τα παλάτια ο Πύθιος Απόλλων,και ο Σμίνθιος,και ο εν Δελφοίς τρίπους,και αι Ελικωνιάδες Μούσαι και άλλα.Επί πάσιν η λαμπρά προστασία ήν αναφανδόν ήδη απένειμεν ο βασιλεύς εις τους χριστιανούς,ενεθάρρυνεν αυτούς επί τοσούτον ώστε πολλάκις επεχείρησαν οίκοθεν δηώσεις τας οποίας ούτε οι νόμοι ούτε η Κυβέρνησις έτι επέτρεπον.Όθεν έκτοτε δυνάμεθα να υπολάβωμεν τον χριστιανισμόν ουχί μεν νόμω,πράγματι όμως οριστικώς εν τω κράτει κατισχύσαντα."
"Αλλ'ο αρχαίος βίος δεν έμελλε να παραδώση τα όπλα αμαχητί εις τον νέον.Ο χριστιανισμός κατ'αυτήν ταύτην την στιγμήν καθ'ήν ενόμιζεν εαυτόν θριαμβεύοντα,υπέστη κρίσιν δεινήν,
ήτις ουδέν άλλο ήτο ή έμμεσός τις αντίδρασις του αρχαίου ελληνισμού.
Μη φανή δε παράδοξον διότι λέγομεν ενταύθα τον ελληνισμόν εξανιστάμενον κατά του νέου θρησκεύματος,ενώ προηγουμένως είχομεν παραστήσει αυτόν συμμαχήσαντα μετά του θρησκεύματος τούτου.Η εθνική κοινωνία περιήλθε προς τον χριστιανισμόν εις ποικίλας και πολλάκις αντιθέτους σχέσεις'....."
Ωιμέ,όσο και να προσπάθησε να εξωραίσει και να αποκρύψει τα πραγματικά γεγονότα ο Παπαρρηγόπουλος,του έχει ξεφύγει η Α-ΛΗΘΕΙΑ.
Πιάστε το ύπουλο της "ανεξιθρησκείας",αναρωτηθείτε γιατί τα αγάλματα και τα άλλα πολύτιμα σκεύη των εθνικών,ενώ "ήταν ειδωλολατρικά",στόλισαν τις πλατείες και τα παλάτια της Κωνσταντινούπολης!!!!!!
Πιάστε και το τελευταίο "προηγουμένως είχομεν παραστήσει αυτόν συμμαχήσαντα μετά του θρησκεύματος τούτου"!!!!!!!
Και αναγκαστικά σε μια φράση λέει τα πάντα:
"Η εθνική κοινωνία περιήλθε προς τον χριστιανισμόν εις ποικίλας και πολλάκις αντιθέτους σχέσεις'"!!!!!!
