Ο Παυσανίας στην περιγραφή του για την Ήλιδα,αναφέρει ένα θαύμα του θεού Διόνυσου!!!
----------------
[XXVI. θέατρον δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ τῆς ἀγορᾶς καὶ τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε καὶ ἱερόν ἐστι Διονύσου: τέχνη τὸ ἄγαλμα Πραξιτέλους, θεῶν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι καὶ τὸν θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς τῶν Θυίων τὴν ἑορτὴν λέγουσιν. ἀπέχει μέν γε τῆς πόλεως ὅσον τε ὀκτὼ στάδια ἔνθα τὴν ἑορτὴν ἄγουσι Θυῖα ὀνομάζοντες: λέβητας δὲ ἀριθμὸν τρεῖς ἐς οἴκημα ἐσκομίσαντες οἱ ἱερεῖς κατατίθενται κενούς, παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν καὶ ξένων, εἰ τύχοιεν ἐπιδημοῦντες: σφραγῖδας δὲ αὐτοί τε οἱ ἱερεῖς καὶ τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν κατὰ γνώμην ᾖ ταῖς θύραις τοῦ οἰκήματος ἐπιβάλλουσιν, ἐς δὲ τὴν ἐπιοῦσαν τά τε [2] σημεῖα ἐπιγνῶναι πάρεστί σφισι καὶ ἐσελθόντες ἐς τὸ οἴκημα εὑρίσκουσιν οἴνου πεπλησμένους τοὺς λέβητας. ταῦτα Ἠλείων τε οἱ δοκιμώτατοι ἄνδρες, σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ ξένοι κατώμνυντο ἔχειν κατὰ τὰ εἰρημένα, ἐπεὶ αὐτός γε οὐκ ἐς καιρὸν ἀφικόμην τῆς ἑορτῆς: λέγουσι δὲ καὶ Ἄνδριοι παρὰ ἔτος σφίσιν ἐς τοῦ Διονύσου τὴν ἑορτὴν ῥεῖν οἶνον αὐτόματον ἐκ τοῦ ἱεροῦ. πιστεύειν χρὴ ταῦτα Ἕλλησιν, [εἰ] ἀποδέχοιτο ἄν τις τῷ λόγῳ γε τῷ αὐτῷ καὶ ὅσα Αἰθίοπες οἱ ὑπὲρ Συήνης ἐς τοῦ ἡλίου τὴν τράπεζαν λέγουσιν.]
(Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ Β')
---
Οι ιερείς,έφερναν τρεις λέβητες άδειους,και παρόντων ντόπιων και ξένων,σφράγιζαν τις πόρτες του οικήματος.Την άλλη μέρα έμπαιναν στο οίκημα και οι λέβητες ήταν γεμάτοι από οίνον!
Μάλιστα,λένε και οι Άνδριοι ότι κάθε χρόνο στη γιορτή του Διόνυσου,έτρεχε αυτόματα οίνος από το ιερό!
Αυτά είναι θαύματα,όχι τα παραμύθια της...Κανά!
04 Απριλίου 2009
Το γέλιο του Δία
Το Άγαλμα του Δία στην ΟλυμπίαΠριν από 3000 χρόνια η Ολυμπία αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό θρησκευτικό κέντρο στη νοτιοδυτική Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν το Δια, τον βασιλιά των θεών, και τον τιμούσαν εδώ σε τακτά χρονικά διαστήματα με πολλές λατρευτικές εκδηλώσεις. Οι τελευταίες περιλάμβαναν και αθλητικούς αγώνες.
Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ
Κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα οι πολίτες της Ολυμπίας αποφάσισαν να οικοδομήσουν έναν ναό για να τιμήσουν το Δία. Το μεγαλόπρεπο οικοδόμημα χτίστηκε ανάμεσα στα 466 και 456 π.Χ. Κατασκευάστηκε από λίθινους ογκόλιθους και συμπαγείς κίονες. Για λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του δεν υπήρχε άγαλμα του Δία, ώσπου αποφασίστηκε να γίνει κι αυτό. Ανατέθηκε στον περίφημο Αθηναίο γλύπτη Φειδία.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ
Η γλύπτης Φειδίας, ήδη είχε φτιάξει άλλα δύο υπέροχα αγάλματα στην Αθήνα, της θεάς Αθηνάς. Στην Ολυμπία ο Φειδίας με τους συνεργάτες του αρχικά έφτιαξε μια ξύλινο κατασκευή προκειμένου να λειτουργήσει ως σκελετός του αγάλματος. Στη συνέχεια το κάλυψαν με πλάκες από ελεφαντόδοντο για να απεικονίσουν τη γυμνή επιδερμίδα του θεού και φύλλα χρυσού για τα ενδύματά του. Οι τεχνίτες κάλυψαν τις συνδέσεις τόσο καλά ώστε τα άγαλμα να δείχνει ενιαίο. Το άγαλμα ήταν τοποθετημένο πάνω σε θρόνο με ένθετες διακοσμήσεις από έβενο και πολύτιμους λίθους. Όταν ολοκληρώθηκε το ύψος του ήταν 13 μέτρα και το κεφάλι του έφτανε σχεδόν στην οροφή του ναού. Έδινε την εντύπωση πως αν σηκωνόταν ο Ζευς όρθιος θα σάρωνε την οροφή! Στους τοίχους του ναού κατασκευάστηκαν εξέδρες προκειμένου οι επισκέπτες να θαυμάζουν από κοντά το πρόσωπο του θεού. Μετά την ολοκλήρωσή του, το 435 π.Χ. το άγαλμα αποτέλεσε τα επόμενα 800 χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του κόσμου.
Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ
Γύρω στο 40 μ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Καλιγούλας, πρόσταξε να μεταφερθεί το άγαλμα στη Ρώμη. Όμως, σύμφωνα με την παράδοση, όταν έφτασαν οι εργάτες για να το διαλύσουν, το άγαλμα έβγαλε ένα τόσο τρανταχτό γέλιο, ώστε σκόρπησαν από το φόβο τους. Αργότερα, το 391 μ.Χ. με την άνοδο του χριστιανισμού, οι Ρωμαίοι απαγόρευσαν τους Ολυμπιακούς αγώνες κι έκλεισαν τους ελληνικούς ναούς. Στη συνέχεια το άγαλμα του Δία μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 462 μ.Χ. μια πυρκαγιά κατάστρεψε το ανάκτορο, όπου βρισκόταν το άγαλμα, με αποτέλεσμα να χαθεί οριστικά.Κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα η περιοχή της Ολυμπίας συγκλονίστηκε από σεισμούς. Ο ναός και το στάδιο καταστράφηκαν από κατολισθήσεις και πλημμύρες, ενώ η λάσπη κάλυψε ό,τι απέμεινε. *Κάτω από τη λάσπη διατηρήθηκαν τα υπολείμματα , τα οποία ανακάλυψαν στην εποχή μας οι αρχαιολόγοι. Σήμερα, οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφτούν τα ερείπια του ναού.
Πηγή:http://www.nailias.gr/leader/site/index.php/el/tourism-culture/ancient-places/ancient-olympia/zeus-status-olympia.html
*Αρχικά, τα αφιερώματα στην Ολυμπία ήταν αφιερωμένα στην Γαία. Κατά κάποιο τρόπο η γη δεν άφησε να πέσουν στα χέρια των ασεβών αυτά που της ανοίκουν...
Στην Ολυμπία πάλαιψαν ο Δίας και ο Κρόνος για την αρχηγία!
[6] ταῦτα μὲν δὴ ἔχει τρόπον τὸν εἰρημένον: ἐς δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν λέγουσιν Ἠλείων οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντες Κρόνον τὴν ἐν οὐρανῷ σχεῖν βασιλείαν πρῶτον καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ ποιηθῆναι Κρόνῳ ναὸν ὑπὸ τῶν τότε ἀνθρώπων, οἳ ὠνομάζοντο χρυσοῦν γένος: Διὸς δὲ τεχθέντος ἐπιτρέψαι Ῥέαν τοῦ παιδὸς τὴν φρουρὰν τοῖς Ἰδαίοις Δακτύλοις, καλουμένοις δὲ τοῖς αὐτοῖς τούτοις καὶ Κούρησιν: ἀφικέσθαι δὲ αὐτοὺς ἐξ Ἴδης τῆς Κρητικῆς, [πρὸς] Ἡρακλέα καὶ Παιωναῖον καὶ Ἐπιμήδην καὶ Ἰάσιόν τε καὶ Ἴδαν: [7] τὸν δὲ Ἡρακλέα παίζοντα--εἶναι γὰρ δὴ αὐτὸν πρεσβύτατον ἡλικίᾳ--συμβαλεῖν τοὺς ἀδελφοὺς ἐς ἅμιλλαν δρόμου καὶ τὸν νικήσαντα ἐξ αὐτῶν κλάδῳ στεφανῶσαι κοτίνου: παρεῖναι δὲ αὐτοῖς πολὺν δή τι οὕτω τὸν κότινον ὡς τὰ χλωρὰ ἔτι τῶν φύλλων ὑπεστρῶσθαι σφᾶς καθεύδοντας. κομισθῆναι δὲ ἐκ τῆς Ὑπερβορέων γῆς τὸν κότινόν φασιν ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους ἐς Ἕλληνας, εἶναι δὲ ἀνθρώπους οἳ ὑπὲρ τὸν ἄνεμον οἰκοῦσι τὸν Βορέαν. [8] πρῶτος μὲν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς Ἀχαιίαν ἐποίησεν Ὠλὴν Λύκιος ἀφικέσθαι τὴν Ἀχαιίαν ἐς Δῆλον ἐκ τῶν Ὑπερβορέων τούτων: ἔπειτα δὲ ᾠδὴν Μελάνωπος Κυμαῖος ἐς Ὦπιν καὶ Ἑκαέργην ᾖσεν, ὡς ἐκ τῶν Ὑπερβορέων καὶ αὗται πρότερον ἔτι τῆς Ἀχαιίας ἀφίκοντο [καὶ] ἐς Δῆλον: [9] Ἀριστέας [γὰρ] ὁ Προκοννήσιος--μνήμην ἐποιήσατο Ὑπερβορέων καὶ οὗτος--τάχα τι καὶ πλέον περὶ αὐτῶν πεπυσμένος εἴη παρὰ Ἰσσηδόνων, ἐς οὓς ἀφικέσθαι φησὶν ἐν τοῖς ἔπεσιν. Ἡρακλεῖ οὖν πρόσεστι τῷ Ἰδαίῳ δόξα τὸν τότε ἀγῶνα διαθεῖναι πρώτῳ καὶ Ὀλύμπια ὄνομα θέσθαι: διὰ πέμπτου οὖν ἔτους αὐτὸν κατεστήσατο ἄγεσθαι, ὅτι αὐτός τε καὶ οἱ ἀδελφοὶ πέντε ἦσαν ἀριθμόν. [10] Δία δὴ οἱ μὲν ἐνταῦθα παλαῖσαι καὶ αὐτῷ Κρόνῳ περὶ τῆς ἀρχῆς, οἱ δὲ ἐπὶ κατειργασμένῳ ἀγωνοθετῆσαί φασιν αὐτόν: νικῆσαι δὲ ἄλλοι τε λέγονται καὶ ὅτι Ἀπόλλων παραδράμοι μὲν ἐρίζοντα Ἑρμῆν, κρατήσαι δὲ Ἄρεως πυγμῇ. τούτου δὲ ἕνεκα καὶ τὸ αὔλημα τὸ Πυθικόν φασι τῷ πηδήματι ἐπεισαχθῆναι τῶν πεντάθλων, ὡς τὸ μὲν ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ αὔλημα ὄν, τὸν Ἀπόλλωνα δὲ ἀνῃρημένον Ὀλυμπικὰς νίκας.]
(Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ.)
(Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ.)
Βασιλείς της αρχαίας Σπάρτης
Το μνημείο του ηρωικού βασιλέα ΛεωνίδαΤο άγαλμα στη Σπάρτη βρίσκεται στο κέντρο της πόλης μαζί με το καινοτάφιο του βασιλέα. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι η μορφή του βασιλιά Λεωνίδα και στα δύο αγάλματα, στη Σπάρτη και στις Θερμοπύλες, έχει βασιστεί σε μια αναπαράσταση πολεμιστή που ανακάλυψε η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή το 1920 και ταυτίστηκε με τον ηρωικό πεσόντα βασιλέα.
-----
Βασιλείς της αρχαίας Σπάρτης
Λέλεγας · Μύλης · Ευρώτας · Λακεδαίμονας · Αμύκλας · Άργαλος · Κυνόρτας · Οίβαλος · Ιπποκόων · Τυνδάρεως · Δήρειτος · Αιγινήτης · Πελίας · Άμπυγας · Αρεύς · Αγήνωρας · Μενέλαος · Αγαμέμνονας · Εύμενος · Πολυδέκτης · Λυκούργος · Χαρίλαος · Ορέστης · Τισαμενός · Αριστόδημος
Δυναστεία Αγιαδών
Ευρυσθένης · Άγις Α΄ · Εχέστρατος · Λαβώτας · Δόρυσσος · Αγησίλαος Α΄ · Αρχέλαος · Τήλεκλος · Αλκαμένης · Πολύδωρος · Ευρυκράτης · Ανάξανδρος · Ευρυκρατίδας · Λέων · Αναξανδρίδας Β΄ · Κλεομένης Α΄ · Λεωνίδας Α΄ · Πλείσταρχος · Κλεόμβροτος · Παυσανίας Α΄ · Πλειστοάναξ · Παυσανίας Β΄ · Αγησίπολις Α΄ · Κλεομένης Β΄ · Αρεύς Α΄ · Ακρότατος · Αρεύς Β΄ · Λεωνίδας Β΄ · Κλεόμβροτος Β΄ · Κλεομένης Γ΄ · Νάβις
Δυναστεία Ευρυποντιδών
Προκλής · Σόος · Ευρυπών · Πρύτανις · Πολυδέκτης · Εύνομος · Χάριλλος · Νίκανδρος · Θεόπομπος · Αναξανδρίδας Α΄ · Αρχίδαμος Α΄ · Αναξίλας · Λεωτυχίδας Α΄ · Ιπποκρατίδας · Αγασικλής · Αρίστων · Δημάρατος · Λεωτυχίδας Β΄ · Αρχίδαμος Β΄ · Άγις Β΄ · Αγησίλαος Β΄ · Αρχίδαμος Γ΄ · Άγις Γ΄ · Ευδαμίδας Α΄ · Αρχίδαμος Δ΄ · Ευδαμίδας Β΄ · Άγις Δ΄ · Ευδαμίδας Γ΄ · Αρχίδαμος Ε΄ · Ευκλείδας · Λυκούργος Β΄ · Μαχανίδας · Πέλοπας
Πηγή: Βικιπαίδεια
Ολόχρυσο στεφάνι με αλεξάνδρειο «αίμα».
----------------------------------------------
Σύμφωνα με την επικεφαλής της ανασκαφής στη Βεργίνα Χρυσούλα Παλιαδέλη, ανήκει σε γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Σε έναν από τους γιους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Αλέξανδρο Δ΄ (γιο της Ρωξάννης) ή τον Ηρακλή (νόθο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βαρσίνης), ανήκει, σύμφωνα με την επικεφαλής της ανασκαφής καθηγήτρια Αρχαιολογίας του ΑΠΘ κυρία Χρυσούλα Παλιαδέλη, η ολόχρυση ταφή που βρέθηκε το περασμένο καλοκαίρι στη Βεργίνα.
Προς επίρρωσιν του αρχικού συμπεράσματος η κυρία Παλιαδέλη επικαλέστηκε, πέραν των επιστημονικών ερευνητικών δεδομένων, σειρά ιστορικών πηγών που «μιλούν» για τη θανάτωση από τον Κάσσανδρο των απογόνων του μακεδόνα στρατηλάτη έτσι ώστε ο θρόνος της Μακεδονίας να μη γίνει αντικείμενο διεκδίκησης. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Αλέξανδρος Δ΄ θανατώθηκε μεταξύ 310 και 306 π.Χ. και ο Ηρακλής μεταξύ 309 και 308 π.Χ. και σε σύγκριση με τα πρώτα συμπεράσματα της ενδελεχούς έρευνας του ευρήματος, η κυρία Παλιαδέλη τείνει στην άποψη ότι πρόκειται για τον Ηρακλή- χωρίς όμως να αποκλείει, όπως είπε, για να… προλάβει τις αμφισβητήσεις που ακολούθησαν την παρουσίαση, «την ανατροπή,αφού είναιπιθανόν το ερχόμενο καλοκαίρι να υπάρξουν νέα δεδομένα». Το πιο σημαντικό εύρημα των τελευταίων 30 χρόνων
Στην κατάμεστη αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (στον ίδιο χώρο όπου πριν από 31 χρόνια ο αείμνηστος καθηγητής Μανόλης Ανδρόνικος παρουσίασε τα ευρήματα της Βεργίνας που συγκλόνισαν τη διεθνή κοινότητα) η μαθήτριά του τότε κυρία Παλιαδέλη παρουσίασε με σχετική αμηχανία το σημαντικότερο εύρημα της τελευταίας τριακονταετίας στις Αιγές. Για τα αρχικά συμπεράσματά της η καθηγήτρια Αρχαιολογίας επικαλέστηκε τα στοιχεία στα οποία κατέληξε η ερευνητική ομάδα μετά την αναλυτική εξέταση των δεδομένων του «αναπάντεχου» ευρήματος. Υστερα από έρευνες που διήρκεσαν επτά μήνες (το ολόχρυσο στεφάνι εντοπίστηκε στις 27 του περασμένου Αυγούστου) οι ερευνητές κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:
? Η ολόχρυση υδρία-πυξίδα (αγγείο) στο εσωτερικό της οποίας βρέθηκε το χρυσό στεφάνι είχε ύψος 26 εκ. και διάμετρο 38,5 εκ.
? Η υδρία ήταν τοποθετημένη στο εσωτερικό χάλκινης κύστης ύψους 38,5 εκ. και διαμέτρου 44,5 εκ.
? Το εύρημα εντοπίστηκε τυχαία στο βορειοανατολικό τμήμα του πυθμένα ορύγματος στον ευρύτερο χώρο της αγοράς της Βεργίνας, δίπλα από το ιερό της Εύκλειας.
? Πρόκειται ουσιαστικό για ταφικό σύνολο σε μη ταφικό περιβάλλον (όπως αυτό της αρχαίας αγοράς). Στον ίδιο χώ ρο εντοπίστηκαν ίχνη περίστυλου κτίσματος.
? Το ολόχρυσο στεφάνι που βρέθηκε στο εσωτερικό της χρυσής πυξίδας αποτελούνταν από δύο στελέχη (κύκλους) διαμέτρου 16,5 εκ. και 18,5 εκ. αντίστοιχα. Γύρω του ήταν πλεγμένα 17 κλαδιά, διακοσμημένα με 180 φύλλα και 34 καρπούς δρυός (βελανιδιάς). ? Το στεφάνι χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. και σίγουρα όχι αργότερα από το 300 π.Χ.
? Τα φύλλα βελανιδιάς που το κοσμούσαν παραπέμπουν σε νεκρό άνδρα- συμπέρασμα, ωστόσο, στο οποίο δεν έγινε δυνατόν να καταλήξει και η ενδελεχής εξέταση των οστών. Αντιθέτως, η οστεολογική εξέταση, που πραγματοποιήθηκε από ομάδα ειδικών με επικεφαλής τη συντηρήτρια κυρία Βανέσα Παπαγεωργίου, έπειτα από σειρά ακτινογραφιών και αξονικών τομογραφιών, προσδιόρισε με ασφάλεια την ηλικία του (ή της) νεκρού μεταξύ 15 και 18 ετών, κάτι που απέκλεισε τη… συγκλονιστική υπόθεση να πρόκειται για τη μεταφερθείσα από την Αίγυπτο σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η εξέταση των οστών επιβεβαίωσε ότι είχαν υποστεί καύση αμέσως ή λίγες ώρες μετά τον θάνατο. Η καύση είχε μεγάλη διάρκεια και έγινε σε πυρά 800 C και πλέον (τα δεδομένα αποκλείουν η καύση να έγινε εν κρυπτώ).
Θερμή αντιμετώπιση αλλά και αμφισβήτηση
Τα συμπεράσματα της ερευνητικής ομάδας έτυχαν θερμής αντιμετώπισης από την ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά και από λιγοστά μέλη της ευρύτερης επιστημονικής και πολιτικής ηγεσίας της περιοχής (μοναδική εκπρόσωπος της πολιτείας στην παρουσίαση του ευρήματος που έγινε στο πλαίσιο της ΚΒ΄ Συνάντησης για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και στη Θράκη το 2008 ήταν η βουλευτής του ΠαΣοΚ και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Θεσσαλονίκης κυρία Χρύσα Αράπογλου ).
Στη συζήτηση που ακολούθησε οι καθηγητές και αρχαιολόγοι κκ. Μιχάλης Τιβέριος και Κ. Σισμανίδης αμφισβήτησαν το συμπέρασμα της κυρίας Παλιαδέλη επικαλούμενοι τη δημόσια καύση του υψηλού νεκρού σε συνδυασμό με τη χρονολόγηση του ευρήματος (όχι αργότερα από το 300 π.Χ.) καθώς τότε στον θρόνο βρισκόταν ο Κάσσανδρος, ο οποίος και δεν θα επέτρεπε σε καμία περίπτωση τη δημόσια καύση και ταφή των «απεχθών» νεκρών τους οποίους ο ίδιος είχε δώσει εντολή να θανατώσουν. Ουδείς πάντως από τους παρισταμένους επιστήμονες αμφισβήτησε το γεγονός ότι πρόκειται περί «βασιλικής ταφής».
Αλλα οκτώ ελληνιστικά ευρήματα στο Σιντριβάνι
Οκτώ και όχι πέντε, όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί, είναι τελικά τα χρυσά στεφάνια των ελληνιστικών χρόνων που εντόπισε η ανασκαφική έρευνα της ΙΣτ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στον χώρο της διασταύρωσης των τροχιογραμμών του σταθμού Σιντριβάνι στα νότια κεντρικής βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση της προϊσταμένης της Εφορείας κυρίας Λίλιαν Αχειλαρά στο πλαίσιο του αρχαιολογικού συμποσίου που ολοκληρώνεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη, κατά την ενδελεχή εξέταση του χρυσού στεφανιού της δεύτερης ταφής (λίθινη ταφική θήκη που περιείχε καμένα οστά ανθρώπου και μικρού θηλαστικού, κτερισμένη με χρυσό στεφάνι από φύλλα βελανιδιάς) εντοπίστηκαν τέσσερα χρυσά στεφάνια.
Τα υπόλοιπα τέσσερα εντοπίστηκαν σε λακκοειδή τάφο της ίδιας περιοχής που περιείχε ενταφιασμό σε ξύλινο φέρετρο, κτερισμένο με τέσσερα χρυσά στεφάνια από φύλλα ελιάς, κοσμήματα, χρυσή δανάκη, χρυσοκλωστές, χάλκινο νόμισμα, κάτοπτρο, ένα χάλκινο και επτά πήλινα αγγεία.
Η πλειονότητα των χρυσών, χάλκινων και πήλινων ευρημάτων και ορισμένων ιδιαιτέρως ογκωδών (ανάμεσά τους οι τέσσερις τάφοι που κρίθηκε ότι θα πρέπει να αποσπασθούν ολόκληροι, οι έξι μαρμάρινες μονολιθικές σαρκοφάγοι-οστεοθήκες της ρωμαϊκής εποχής κτλ.) βρίσκονται στοιβαγμένα σε κοντέινερ που παίζουν ρόλο αποθήκης στα γραφεία της ΙΣτ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, απέναντι από το Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο και εν μέσω πολυκατοικιών.
Λίγοι είναι οι κάτοικοι της Ανω και Κάτω Τούμπας Θεσσαλονίκης που γνωρίζουν ότι ο χωμάτινος όγκος που χωρίζει τις δύο περιοχές και «βαφτίζει» με την παρουσία του τη συνοικία τους κρύβει για 4.300 χρόνια στα «σπλάχνα» του τον πρόγονο ολόκληρης της πόλης.
http://olympia.gr/2009/04/04/alaxandrian-monuments/
Το διαχρονικό σαράκι που τρώει τα σωθικά της Ελλάδας!
----------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11407&catid=93#11407
http://www.youtube.com/wdJ5KYHRjwaoatch?v=dJ5KYHRjwao
http://www.youtube.com/watch?v=kGYhJTtnlfE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=CN_NeOoGYVM&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=6GviIFBQqVQ&feature=related
---------------------------------------
Η προσπάθεια του Καποδίστρια να παραγκωνίσει από τις θέσεις εξουσίας προσωπικότητες της επανάστασης είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία χάσματος μεταξύ των μεγάλων πολιτικών οικογενειών και του Καποδίστρια. Στις μεταρρυθμίσεις και στον τρόπο διακυβέρνησης του κράτους αντιτάχθηκαν κυρίως οι οικογένειες των Μαυρομιχαλέων και των Κουντουριωτέων καθώς και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αρχηγός της φατρίας των Μαυρομιχαλέων αντιπροσώπευε την γαλλική παράταξη ενώ ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Λάζαρος Κουντουριώτης την αγγλική. Και οι δύο όμως παρατάξεις συνεργάστηκαν προκειμένου να διώξουν τον Ρωσόφιλο, όπως τον χαρακτήριζαν, Ιωάννη Καποδίστρια.[14]
Γρήγορα λοιπόν η Μάνη, προπύργιο της οικογενείας Μαυρομιχάλη, και η Ύδρα, προπύργιο της οικογένειας Κουντουριώτη, εξελίχτηκαν σε αντικαποδιστριακά κέντρα. Στην Ύδρα και στην Μάνη οι πρόκριτοι ξεκίνησαν τις επαφές και με προκρίτους άλλων περιοχών για την προετοιμασία εξέγερσης. Ο Μιαούλης παρόλο που είχε ευεργετηθεί απο τον Καποδίστρια, προσχώρησε στην ομάδα των Υδραίων προκρίτων.
Στα μέσα Ιουλίου του 1831 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης υποκίνησε εξέγερση στη Μάνη αναγκάζοντας τον Καποδίστρια να στείλει στρατιωτικά σώματα για να την καταστείλει. Την 14η Ιουλίου οι Μιαούλης και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν τον ναύσταθμο στον Πόρο. Η φρουρά του νησιού στάθηκε ανίκανη να τους αντιμετωπίσει αφού στήριξη από το ναυτικό δεν υπήρξε.
Ο Μιαούλης μαζί με τον Μαυροκορδάτο προσπάθησαν να πείσουν τον Κωνσταντίνο Κανάρη να συνταχθεί μαζί τους χωρίς όμως επιτυχία. Αμέσως έσπευσαν οι αντιπρέσβεις των τριών μεγάλων δυνάμεων προκειμένου να διαπραγματευθούν. Ο Μιαούλης στις συναντήσεις αυτές, ως διοικητής του ναύσταθμου του Πόρου πια, είχε βαρύνουσα γνώμη. Ήταν όμως χαρακτηριστική η εμπάθεια με την οποία αντιμετώπιζε τον Ρώσο αντιπρόσωπο, εμπάθεια που δεν είχε διαφανεί τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον Γάλλο πλοίαρχο Vaillant που βρισκόταν εκείνη την εποχή στον Πόρο, σε κατ' ιδίαν συνάντηση του με τον Μιαούλη ο δεύτερος αποκάλεσε τον Καποδίστρια, Ρώσο και τύραννο.[15]
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αιφνιδιάζοντας τους εξεγερμένους τάχθηκαν υπέρ της νόμιμης κυβέρνησης και απαίτησαν την παράδοση των επαναστατών. Έτσι οι Αγγλικοί, Γαλλικοί και Ρωσικοί στόλοι είχαν αποκλείσει τα λιμάνια του Πόρου και της Ύδρας έτσι ώστε να μην επιτραπεί η ένωση των στόλων των επαναστατών. Ο ελλιμενισμένος εθνικός στόλος στον Πόρο ήταν υπό την αρχηγία του Μιαούλη ενώ μια μικρή μοίρα ήταν υπο την αρχηγία του Κανάρη, που δεν δεχόταν να υπακούσει στους επαναστάτες.
Την 1η Αυγούστου κατέφθασε και ο Ρωσικός στόλος στο λιμάνι του Πόρου, όπου και απαίτησε την άμεση εγκατάλειψη των πλοίων. Το βράδυ της ίδιας μέρας εκρήξεις ακούστηκαν από την πλευρά των επαναστατών ενώ με την ανατολή του ηλίου ανατινάχθηκε το πολεμικό πλοίο «Ελλάς». Στη συνέχεια ανατινάχτηκαν και τα υπόλοιπα πλοία. Υπαίτιος για αυτή την καταστροφή ήταν ο Ανδρέας Μιαούλης, ο οποίος είχε απειλήσει τις ξένες δυνάμεις να μην επιχειρήσουν έφοδο γιατί θα κατέστρεφε τον ελληνικό στόλο. Τελικά, ύστερα και από πιέσεις του Μαυροκορδάτου και των Υδραίων προκρίτων, έκανε πράξη τις απειλές του. Μετά την καταστροφή και του τελευταίου πλοίου διέφυγε με λέμβο μαζί με τον Μαυροκορδάτο στην Ύδρα.
Με εγκύκλιο του ο Καποδίστριας πληροφορεί τον ελληνικό λαό για τα γεγονότα στον Πόρο ενώ ο Κωνσταντίνος Κανάρης ανέφερε σε επιστολή του προς τον Καποδίστρια: «Εν Πόρω 1 Αυγούστου 10 1/2 ώρας προς μεσημβρίας. Ο Μιαούλης παρέδωκεν εις τας φλόγας την Ελλάδα και την κορβέτταν η Ύδρα είθε παραδοθή το όνομα του αυτουργού τοιαύτης πράξεως βαρβαροτάτης εις αιώνιον ανάθεμα! Τα στρατεύματα κατέλαβον την πόλιν, το φρούριον και τα διασωθέντα ατμοκίνητα. Ευρέθησαν δε εις τ'ατμοκίνητα αυτά εις τον ναύσταθμον και εις τας αποθήκας φιτύλια εις τα υπονόμους, αι οποία έμελλον να αποκαταστήσουν τον Πόρον σωρόν ερειπίων και φαίνεται οτι ολίγον έλειψεν ώστε να τελειώσουν ο Μιαούλης και οι συναίτιοι του τοιαύτην πράξιν καταστροφής και ερημώσεως».[16]
Η πράξη του Μιαούλη ξεσήκωσε την γενική κατακραυγή όλων των σημαινόντων προσωπικοτήτων, εκτός βέβαια απο αυτών της Μάνης και της Ύδρας. Η αλήθεια είναι ότι ο Μιαούλης άθελα του έγινε όργανο του Μαυροκορδάτου[iv] και των συμφερόντων του, χωρίς όμως αυτό να δικαιολογεί την πράξη της πυρπόλησης του στόλου[vi]. Ο Κωνσταντίνος Κούμας θα σημειώσει: «Αγαθέ ποτέ Μιαούλη κοσμοπεριβόητε δια τας κατά των εχθρών ανδραγαθίας σου πως έστερξας να γείνης όργανον αδικίας ανηκούστου και να περικαλύψης με όνειδος την μέχρι τούδε με κλέος στεφανωμένην κεφαλήν σου;».[17] Σίγουρη είναι πάντως η μεταμέλεια του Μιαούλη αφού σύμφωνα με τον Νικόλαο Δραγούμη, ο Μιαούλης είχε πει στον Σπυρίδωνα Τρικούπη το 1833: «Αν σε είχα σιμά μου εις τον Πόρον να με συμβουλεύσης οταν αποφάσισα να καύσω την φρεγάτα δεν θα την έκαια».[18]
Στις 13 Αυγούστου παραπέμφθηκαν σε δίκη, αν και δεν είχαν συλληφθεί, ενώ στις 14 Αυγούστου ο Καποδίστριας τους διεμήνυσε ότι σε περίπτωση που σταματήσουν τις εχθρικές τους ενέργειες προς την κυβέρνηση, «η κυβέρνησις είναι έτοιμη να λησμονήση ταπαρελθόντα προς χάριν αυτών». Τελικά όλα έληξαν με την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%9C%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82
------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11407&catid=93#11407
http://www.youtube.com/wdJ5KYHRjwaoatch?v=dJ5KYHRjwao
http://www.youtube.com/watch?v=kGYhJTtnlfE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=CN_NeOoGYVM&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=6GviIFBQqVQ&feature=related
---------------------------------------
Η προσπάθεια του Καποδίστρια να παραγκωνίσει από τις θέσεις εξουσίας προσωπικότητες της επανάστασης είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία χάσματος μεταξύ των μεγάλων πολιτικών οικογενειών και του Καποδίστρια. Στις μεταρρυθμίσεις και στον τρόπο διακυβέρνησης του κράτους αντιτάχθηκαν κυρίως οι οικογένειες των Μαυρομιχαλέων και των Κουντουριωτέων καθώς και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αρχηγός της φατρίας των Μαυρομιχαλέων αντιπροσώπευε την γαλλική παράταξη ενώ ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Λάζαρος Κουντουριώτης την αγγλική. Και οι δύο όμως παρατάξεις συνεργάστηκαν προκειμένου να διώξουν τον Ρωσόφιλο, όπως τον χαρακτήριζαν, Ιωάννη Καποδίστρια.[14]
Γρήγορα λοιπόν η Μάνη, προπύργιο της οικογενείας Μαυρομιχάλη, και η Ύδρα, προπύργιο της οικογένειας Κουντουριώτη, εξελίχτηκαν σε αντικαποδιστριακά κέντρα. Στην Ύδρα και στην Μάνη οι πρόκριτοι ξεκίνησαν τις επαφές και με προκρίτους άλλων περιοχών για την προετοιμασία εξέγερσης. Ο Μιαούλης παρόλο που είχε ευεργετηθεί απο τον Καποδίστρια, προσχώρησε στην ομάδα των Υδραίων προκρίτων.
Στα μέσα Ιουλίου του 1831 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης υποκίνησε εξέγερση στη Μάνη αναγκάζοντας τον Καποδίστρια να στείλει στρατιωτικά σώματα για να την καταστείλει. Την 14η Ιουλίου οι Μιαούλης και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν τον ναύσταθμο στον Πόρο. Η φρουρά του νησιού στάθηκε ανίκανη να τους αντιμετωπίσει αφού στήριξη από το ναυτικό δεν υπήρξε.
Ο Μιαούλης μαζί με τον Μαυροκορδάτο προσπάθησαν να πείσουν τον Κωνσταντίνο Κανάρη να συνταχθεί μαζί τους χωρίς όμως επιτυχία. Αμέσως έσπευσαν οι αντιπρέσβεις των τριών μεγάλων δυνάμεων προκειμένου να διαπραγματευθούν. Ο Μιαούλης στις συναντήσεις αυτές, ως διοικητής του ναύσταθμου του Πόρου πια, είχε βαρύνουσα γνώμη. Ήταν όμως χαρακτηριστική η εμπάθεια με την οποία αντιμετώπιζε τον Ρώσο αντιπρόσωπο, εμπάθεια που δεν είχε διαφανεί τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον Γάλλο πλοίαρχο Vaillant που βρισκόταν εκείνη την εποχή στον Πόρο, σε κατ' ιδίαν συνάντηση του με τον Μιαούλη ο δεύτερος αποκάλεσε τον Καποδίστρια, Ρώσο και τύραννο.[15]
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αιφνιδιάζοντας τους εξεγερμένους τάχθηκαν υπέρ της νόμιμης κυβέρνησης και απαίτησαν την παράδοση των επαναστατών. Έτσι οι Αγγλικοί, Γαλλικοί και Ρωσικοί στόλοι είχαν αποκλείσει τα λιμάνια του Πόρου και της Ύδρας έτσι ώστε να μην επιτραπεί η ένωση των στόλων των επαναστατών. Ο ελλιμενισμένος εθνικός στόλος στον Πόρο ήταν υπό την αρχηγία του Μιαούλη ενώ μια μικρή μοίρα ήταν υπο την αρχηγία του Κανάρη, που δεν δεχόταν να υπακούσει στους επαναστάτες.
Την 1η Αυγούστου κατέφθασε και ο Ρωσικός στόλος στο λιμάνι του Πόρου, όπου και απαίτησε την άμεση εγκατάλειψη των πλοίων. Το βράδυ της ίδιας μέρας εκρήξεις ακούστηκαν από την πλευρά των επαναστατών ενώ με την ανατολή του ηλίου ανατινάχθηκε το πολεμικό πλοίο «Ελλάς». Στη συνέχεια ανατινάχτηκαν και τα υπόλοιπα πλοία. Υπαίτιος για αυτή την καταστροφή ήταν ο Ανδρέας Μιαούλης, ο οποίος είχε απειλήσει τις ξένες δυνάμεις να μην επιχειρήσουν έφοδο γιατί θα κατέστρεφε τον ελληνικό στόλο. Τελικά, ύστερα και από πιέσεις του Μαυροκορδάτου και των Υδραίων προκρίτων, έκανε πράξη τις απειλές του. Μετά την καταστροφή και του τελευταίου πλοίου διέφυγε με λέμβο μαζί με τον Μαυροκορδάτο στην Ύδρα.
Με εγκύκλιο του ο Καποδίστριας πληροφορεί τον ελληνικό λαό για τα γεγονότα στον Πόρο ενώ ο Κωνσταντίνος Κανάρης ανέφερε σε επιστολή του προς τον Καποδίστρια: «Εν Πόρω 1 Αυγούστου 10 1/2 ώρας προς μεσημβρίας. Ο Μιαούλης παρέδωκεν εις τας φλόγας την Ελλάδα και την κορβέτταν η Ύδρα είθε παραδοθή το όνομα του αυτουργού τοιαύτης πράξεως βαρβαροτάτης εις αιώνιον ανάθεμα! Τα στρατεύματα κατέλαβον την πόλιν, το φρούριον και τα διασωθέντα ατμοκίνητα. Ευρέθησαν δε εις τ'ατμοκίνητα αυτά εις τον ναύσταθμον και εις τας αποθήκας φιτύλια εις τα υπονόμους, αι οποία έμελλον να αποκαταστήσουν τον Πόρον σωρόν ερειπίων και φαίνεται οτι ολίγον έλειψεν ώστε να τελειώσουν ο Μιαούλης και οι συναίτιοι του τοιαύτην πράξιν καταστροφής και ερημώσεως».[16]
Η πράξη του Μιαούλη ξεσήκωσε την γενική κατακραυγή όλων των σημαινόντων προσωπικοτήτων, εκτός βέβαια απο αυτών της Μάνης και της Ύδρας. Η αλήθεια είναι ότι ο Μιαούλης άθελα του έγινε όργανο του Μαυροκορδάτου[iv] και των συμφερόντων του, χωρίς όμως αυτό να δικαιολογεί την πράξη της πυρπόλησης του στόλου[vi]. Ο Κωνσταντίνος Κούμας θα σημειώσει: «Αγαθέ ποτέ Μιαούλη κοσμοπεριβόητε δια τας κατά των εχθρών ανδραγαθίας σου πως έστερξας να γείνης όργανον αδικίας ανηκούστου και να περικαλύψης με όνειδος την μέχρι τούδε με κλέος στεφανωμένην κεφαλήν σου;».[17] Σίγουρη είναι πάντως η μεταμέλεια του Μιαούλη αφού σύμφωνα με τον Νικόλαο Δραγούμη, ο Μιαούλης είχε πει στον Σπυρίδωνα Τρικούπη το 1833: «Αν σε είχα σιμά μου εις τον Πόρον να με συμβουλεύσης οταν αποφάσισα να καύσω την φρεγάτα δεν θα την έκαια».[18]
Στις 13 Αυγούστου παραπέμφθηκαν σε δίκη, αν και δεν είχαν συλληφθεί, ενώ στις 14 Αυγούστου ο Καποδίστριας τους διεμήνυσε ότι σε περίπτωση που σταματήσουν τις εχθρικές τους ενέργειες προς την κυβέρνηση, «η κυβέρνησις είναι έτοιμη να λησμονήση ταπαρελθόντα προς χάριν αυτών». Τελικά όλα έληξαν με την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%9C%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82
------------------------------------------------
"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".
[...Και αν βέβαια είναι ωραίο κάποιος Έλληνας να είναι και φιλέλληνας,ποιός ξέρει κάποιον άλλο στρατηγό,ο οποίος να μη θέλει να κυριεύσει κάποια πόλη,ενώ νομίζει ότι μπορεί να την εκπορθήσει,ή που να θεωρεί συμφορά τη νίκη σε πόλεμο εναντίον Ελλήνων;Και,όταν του έφεραν την είδηση ότι στη μάχη της Κορίνθου σκοτώθηκαν οχτώ Λακεδαιμόνιοι και περίπου δέκα χιλιάδες εχθροί,εκείνος δεν χάρηκε,αλλά είπε:
"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".
Και όταν οι εξόριστοι Κορίνθιοι του είπαν πως η πόλη ήταν έτοιμη να παραδοθεί σ' αυτούς και του επέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους είχαν την ελπίδα ότι μπορούσαν να κυριεύσουν τα τείχη της,δεν ήθελε να προχωρήσει σε επίθεση,λέγοντας ότι οι ελληνικές πόλεις δεν πρέπει να υποδουλώνονται,αλλά να συνετίζονται."Αν θα εξαφανίσουμε",είπε,"όσους δικούς μας πέφτουν σε σφάλματα,τότε πρέπει να προσέξουμε μήπως δεν θα έχουμε κανέναν για να μας ακολουθήσει,προκειμένου να νικήσουμε τους βαρβάρους".]
(Ξενοφών,ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ Β')
"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".
Και όταν οι εξόριστοι Κορίνθιοι του είπαν πως η πόλη ήταν έτοιμη να παραδοθεί σ' αυτούς και του επέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους είχαν την ελπίδα ότι μπορούσαν να κυριεύσουν τα τείχη της,δεν ήθελε να προχωρήσει σε επίθεση,λέγοντας ότι οι ελληνικές πόλεις δεν πρέπει να υποδουλώνονται,αλλά να συνετίζονται."Αν θα εξαφανίσουμε",είπε,"όσους δικούς μας πέφτουν σε σφάλματα,τότε πρέπει να προσέξουμε μήπως δεν θα έχουμε κανέναν για να μας ακολουθήσει,προκειμένου να νικήσουμε τους βαρβάρους".]
(Ξενοφών,ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ Β')
Η Τούμπα δομημένη όπως η “Τροία”!
Η Τούμπα, την οποία οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν επειδή φιλοξενεί το γήπεδο του ΠΑΟΚ, είναι η πιο σημαντική περιοχή όλης της Θεσσαλονίκης, η γενέτειρά της ούτως ειπείν. «Τούμπα» μάλιστα έχει ονομαστεί λόγω του γηλόφου που χωρίζει την Άνω από την Κάτω Τούμπα κάτω από τον οποίο κρύβεται ένας από τους πιο σημαντικούς προϊστορικούς οικισμούς όλου του Θερμαϊκού.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, η προϊστορική Τούμπα, υπήρξε «κοιτίδα» της πόλης, που ίδρυσε ο Κάσσανδρος τον 4ο π.Χ. αιώνα και κατοικείται έως σήμερα με το όνομα Θεσσαλονίκη. Αυτό αποδεικνύεται από εκατοντάδες ευρήματα που έφερε στο φως η πανεπιστημιακή ανασκαφή της Τούμπας, η οποία ξεκίνησε το 1984, με επικεφαλής τον ομότιμο σήμερα καθηγητή αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Γιώργο Χουρμουζιάδη, και συνεχίζεται, με διακοπές, έως σήμερα, με επικεφαλής πλέον τον καθηγητή Στέλιο Ανδρέου.
Δομημένη όπως η “Τροία”
Ο κ. Ανδρέου σε εισήγησή του για τη δουλειά που κάνει η ομάδα του στην περιοχή, έκανε εκτεταμένη αναφορά στην ιστορία των ανασκαφών και τι αυτές έχουν φέρει στο φως.
Όπως είπε, η πρώτη επιχείρηση ανασκαφής έγινε το 1899, επί οθωμανικής διοίκησης της Θεσσαλονίκης, από τον αρχαιολόγο Θόδωρο Μακρίδη - Μπέη, ο οποίος ανέσκαψε μέρος στη βάση της Τούμπας, αναζητώντας αρχαίο τύμβο.
Ακολούθησε νέα επιχείρηση συστηματικής ανασκαφής από Γάλλους και Γερμανούς αρχαιολόγους, μέλη των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ήρθαν νέοι πόλεμοι, πολιτικές και πολιτειακές αλλαγές και το 1984 την ανασκαφή ανέλαβε το πανεπιστήμιο. Ως σήμερα έχει ανασκαφεί επιφάνεια ενός περίπου στρέμματος (από σύνολο περίπου 20 στρεμμάτων, που καλύπτει η περιοχή, αλλά σε βάθος τουλάχιστον 10 μέτρων, όπου αποκαλύπτονται επάλληλες φάσεις του οικισμού).
«Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικισμό, σ΄ ολόκληρη τη Μακεδονία, την ύστερη εποχή του Χαλκού. Έχει τη μορφή γηλόφου (τούμπα), που σχηματίζεται από τη διαδοχική συσσώρευση αρχιτεκτονικών καταλοίπων στο ίδιο μέρος. Πέραν των πλούσιων ευρημάτων, η ιδιαιτερότητα συνίσταται στην ανέγερση των κτηρίων του πολίσματος» λέει ο κ. Ανδρέου.
«Τα κτίσματα στήνονται το ένα πάνω στο άλλο ανά 100-150 χρόνια, χωρίς αλλαγή στα σχέδιά τους. Ουσιαστικά, το νέο κτήριο χτίζεται καθ΄ ύψος πάνω στο παλιό. Με ανάλογο τρόπο είναι δομημένη και η Τροία, πόλη της ίδιας περίπου εποχής», ο καθηγητής.
Σημειώνεται ότι στην ανασκαφή, που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Αύγουστο, μετείχαν περί τους 50 φοιτητές από τους οποίους οι 12 προέρχονταν από την Αμερική, την Πολωνία, την Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Νορβηγία.
Μία ανεπτυγμένη κοινωνία της εποχής του Χαλκού
Το ενδιαφέρον στο «στήσιμο» της πόλης – όπως μεταφέρει το ΑΠΕ- είναι η διαχρονικότητα της ύπαρξής της με το ίδιο ακριβώς σχέδιο. Η ανασκαφή αποκαλύπτει τειχίσματα επί παλιότερων τειχισμάτων. Ένα τείχος, ύψους περίπου 10 μέτρων, περιλαμβάνει τουλάχιστον πέντε οικιστικές περιόδους. Το πρώτο τείχος καταστρέφεται, αλλά παραμένει στο βάθος. Το οίκημα ισοπεδώνεται και η ανέγερση νέου συνεχίζεται πάνω στις παλιές βάσεις. Κάθε τείχισμα έχει περί τα δύο μέτρα ύψος.
Στο εσωτερικό των προϊστορικών οικημάτων, τεραστίων για την εποχή διαστάσεων (περί τα 200-230 τ.μ το καθένα), είναι εμφανείς οι διαχωρισμοί των χώρων. Υπολείμματα τροφών, αλλά και φωτιάς (προϊστορικά φουρνάκια κ.α.) «δείχνουν» την κουζίνα της προϊστορικής κατοικίας, πιθάρια τεραστίων διαστάσεων (ορισμένα φτάνουν σε ύψος και τα δύο μέτρα) το χώρο αποθήκευσης, ευρήματα από χαλκό, πέτρα και χρυσό, τους χώρους των εργαστηρίων, ενώ εμφανείς είναι και οι στενοί δρόμοι, που περιβάλλουν τα οικήματα.
Η εξέλιξη της πόλης
Η πόλη ιδρύθηκε περί το 2.100 π. Χ. σε στρατηγικό σημείο του μυχού του Θερμαϊκού κόλπου σε απόσταση περίπου 1.000 μέτρων από τη θάλασσα (σήμερα οι επιχώσεις της παραλιακής άπλωσαν την απόσταση στα 1.300-1.400 μέτρα).
Μετά το 1.500 π.Χ., ο οικισμός που έχει ήδη «ανέβει» καθ΄ ύψος (έχουν προστεθεί νέα οικήματα πάνω στα παλιότερα) οριοθετείται με τείχος, που προστατεύει από τυχόν επιδρομές, αλλά κυρίως από την υποχώρηση του εδάφους, λόγω βροχών, πλάτους 6 μέτρων και ύψους περίπου 3,5, με πολύ ιδιαίτερο τρόπο ανέγερσης.
Χτίζονται πέτρινα «κουτιά» (κύβοι) και αυτά παρατάσσονται το ένα πλάι στο άλλο. Τα κενά τους καλύπτονται με χώμα. Είναι η περίοδος, κατά την οποία, η πόλη ισχυροποιείται. Η ανέγερση κτηρίων επί των κτηρίων συνεχίζεται. Η Τούμπα μετατρέπεται σε τεράστιαπολυκατοικία, με τουλάχιστον πέντε ορόφους και με διάρκεια ανέγερσης περί τα 1.600 χρόνια, όση και η διάρκεια ζωής της πόλης.
Γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ., οι κάτοικοι του πολίσματος μετοίκησαν στη νέα πόλη, που ίδρυσε ο Κάσσανδρος με το όνομα Θεσσαλονίκη και η Τούμπα εγκαταλείφθηκε.
http://www.cosmo.gr/SciTech/Hellas/235463.html
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, η προϊστορική Τούμπα, υπήρξε «κοιτίδα» της πόλης, που ίδρυσε ο Κάσσανδρος τον 4ο π.Χ. αιώνα και κατοικείται έως σήμερα με το όνομα Θεσσαλονίκη. Αυτό αποδεικνύεται από εκατοντάδες ευρήματα που έφερε στο φως η πανεπιστημιακή ανασκαφή της Τούμπας, η οποία ξεκίνησε το 1984, με επικεφαλής τον ομότιμο σήμερα καθηγητή αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Γιώργο Χουρμουζιάδη, και συνεχίζεται, με διακοπές, έως σήμερα, με επικεφαλής πλέον τον καθηγητή Στέλιο Ανδρέου.
Δομημένη όπως η “Τροία”
Ο κ. Ανδρέου σε εισήγησή του για τη δουλειά που κάνει η ομάδα του στην περιοχή, έκανε εκτεταμένη αναφορά στην ιστορία των ανασκαφών και τι αυτές έχουν φέρει στο φως.
Όπως είπε, η πρώτη επιχείρηση ανασκαφής έγινε το 1899, επί οθωμανικής διοίκησης της Θεσσαλονίκης, από τον αρχαιολόγο Θόδωρο Μακρίδη - Μπέη, ο οποίος ανέσκαψε μέρος στη βάση της Τούμπας, αναζητώντας αρχαίο τύμβο.
Ακολούθησε νέα επιχείρηση συστηματικής ανασκαφής από Γάλλους και Γερμανούς αρχαιολόγους, μέλη των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ήρθαν νέοι πόλεμοι, πολιτικές και πολιτειακές αλλαγές και το 1984 την ανασκαφή ανέλαβε το πανεπιστήμιο. Ως σήμερα έχει ανασκαφεί επιφάνεια ενός περίπου στρέμματος (από σύνολο περίπου 20 στρεμμάτων, που καλύπτει η περιοχή, αλλά σε βάθος τουλάχιστον 10 μέτρων, όπου αποκαλύπτονται επάλληλες φάσεις του οικισμού).
«Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικισμό, σ΄ ολόκληρη τη Μακεδονία, την ύστερη εποχή του Χαλκού. Έχει τη μορφή γηλόφου (τούμπα), που σχηματίζεται από τη διαδοχική συσσώρευση αρχιτεκτονικών καταλοίπων στο ίδιο μέρος. Πέραν των πλούσιων ευρημάτων, η ιδιαιτερότητα συνίσταται στην ανέγερση των κτηρίων του πολίσματος» λέει ο κ. Ανδρέου.
«Τα κτίσματα στήνονται το ένα πάνω στο άλλο ανά 100-150 χρόνια, χωρίς αλλαγή στα σχέδιά τους. Ουσιαστικά, το νέο κτήριο χτίζεται καθ΄ ύψος πάνω στο παλιό. Με ανάλογο τρόπο είναι δομημένη και η Τροία, πόλη της ίδιας περίπου εποχής», ο καθηγητής.
Σημειώνεται ότι στην ανασκαφή, που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Αύγουστο, μετείχαν περί τους 50 φοιτητές από τους οποίους οι 12 προέρχονταν από την Αμερική, την Πολωνία, την Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Νορβηγία.
Μία ανεπτυγμένη κοινωνία της εποχής του Χαλκού
Το ενδιαφέρον στο «στήσιμο» της πόλης – όπως μεταφέρει το ΑΠΕ- είναι η διαχρονικότητα της ύπαρξής της με το ίδιο ακριβώς σχέδιο. Η ανασκαφή αποκαλύπτει τειχίσματα επί παλιότερων τειχισμάτων. Ένα τείχος, ύψους περίπου 10 μέτρων, περιλαμβάνει τουλάχιστον πέντε οικιστικές περιόδους. Το πρώτο τείχος καταστρέφεται, αλλά παραμένει στο βάθος. Το οίκημα ισοπεδώνεται και η ανέγερση νέου συνεχίζεται πάνω στις παλιές βάσεις. Κάθε τείχισμα έχει περί τα δύο μέτρα ύψος.
Στο εσωτερικό των προϊστορικών οικημάτων, τεραστίων για την εποχή διαστάσεων (περί τα 200-230 τ.μ το καθένα), είναι εμφανείς οι διαχωρισμοί των χώρων. Υπολείμματα τροφών, αλλά και φωτιάς (προϊστορικά φουρνάκια κ.α.) «δείχνουν» την κουζίνα της προϊστορικής κατοικίας, πιθάρια τεραστίων διαστάσεων (ορισμένα φτάνουν σε ύψος και τα δύο μέτρα) το χώρο αποθήκευσης, ευρήματα από χαλκό, πέτρα και χρυσό, τους χώρους των εργαστηρίων, ενώ εμφανείς είναι και οι στενοί δρόμοι, που περιβάλλουν τα οικήματα.
Η εξέλιξη της πόλης
Η πόλη ιδρύθηκε περί το 2.100 π. Χ. σε στρατηγικό σημείο του μυχού του Θερμαϊκού κόλπου σε απόσταση περίπου 1.000 μέτρων από τη θάλασσα (σήμερα οι επιχώσεις της παραλιακής άπλωσαν την απόσταση στα 1.300-1.400 μέτρα).
Μετά το 1.500 π.Χ., ο οικισμός που έχει ήδη «ανέβει» καθ΄ ύψος (έχουν προστεθεί νέα οικήματα πάνω στα παλιότερα) οριοθετείται με τείχος, που προστατεύει από τυχόν επιδρομές, αλλά κυρίως από την υποχώρηση του εδάφους, λόγω βροχών, πλάτους 6 μέτρων και ύψους περίπου 3,5, με πολύ ιδιαίτερο τρόπο ανέγερσης.
Χτίζονται πέτρινα «κουτιά» (κύβοι) και αυτά παρατάσσονται το ένα πλάι στο άλλο. Τα κενά τους καλύπτονται με χώμα. Είναι η περίοδος, κατά την οποία, η πόλη ισχυροποιείται. Η ανέγερση κτηρίων επί των κτηρίων συνεχίζεται. Η Τούμπα μετατρέπεται σε τεράστιαπολυκατοικία, με τουλάχιστον πέντε ορόφους και με διάρκεια ανέγερσης περί τα 1.600 χρόνια, όση και η διάρκεια ζωής της πόλης.
Γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ., οι κάτοικοι του πολίσματος μετοίκησαν στη νέα πόλη, που ίδρυσε ο Κάσσανδρος με το όνομα Θεσσαλονίκη και η Τούμπα εγκαταλείφθηκε.
http://www.cosmo.gr/SciTech/Hellas/235463.html
Εδώ ο κόσμος καίγεται και το...Μητσ...χτενίζεται!
Αλίμονό σου Ελλάς...................
--------------------------------------------------------------------------
http://olympia.gr/
--------------------------------------------------------------------------
http://olympia.gr/
Η αποκάλυψη του i-reporter πρέπει να βάλει πολλούς σε σκέψη για τον ρόλο συγκεκριμένων πολιτικών ανεξαρτήτως κομμάτων. Είναι εξόφθαλμο ότι οι κομματικοί σχηματισμοί έχουν καταστεί πεδίο εσωτερικής αντιπαράθεσης για εξυπηρέτηση ιδιοτελών (και άλλων;) συμφερόντων. Οπωσδήποτε αυτές οι εξελίξεις δημιουργούν ένα πολίτευμα - οπερέτα πελατειακής σχέσης αποστασιοποιημένης από τα λαϊκά συμφέροντα. Ο “ευρύτερος” σχηματισμός που έρχεται πρέπει να βρει αντιμέτωπες τις λαϊκές δυνάμεις.
Απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις πυροδότησε - σύμφωνα με έγκυρες και αποκλειστικές πληροφορίες του i-Reporter-σήμερα το πρωί τηλεφωνική συνομιλία που επεδίωξε και είχε η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη με τον Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή.
Το περιεχόμενο της τηλεφωνικής της συνομιλίας ήταν η εισήγηση-αίτημα της Ντόρας Μπακογιάννη για “διπλές εκλογές” στις 7 Ιουνίου (μαζί με τις ευρωεκλογές) επικαλούμενη κυρίως το χθεσινοβραδυνό σοβαρό τραυματισμό των δύο αστυνομκών της “ομάδας Δ” στην Κυψέλη (η ομάδα Δέλτα ανέλαβε επισήμως υπηρεσία από χθες και συνεστήθη από αστυνομικούς που υπηρετούσαν στα τμήματα της Αττικής, προκειμένου να υλοποιηθεί η εξαγγελία του υπουργείου Εσωτερικών για αυστηρότερη αστυνόμευση στο κέντρο της Αθήνας). Με άλλα λόγια επικαλούμενη πρόβλημα…ανασφάλειας και γενικότερης κρίσης.
Ο Πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, την άκουσε και έκλεισε το τηλέφωνο εμφανώς ενοχλημένος και απορημένος.
Στη συνέχεια ενημέρωσε ορισμένους στενούς του συνεργάτες και πιθανώς 2-3 κορυφαίους υπουργούς για το…διάβημα της Ντόρας για “διπλές εκλογές”.
Φαίνεται οτι η …οργή που εισέπραξε απο όλους με όσους συνομίλησε κατα της Ντόρας, να εμπέδωσε την αρχική του εκτίμηση “για το ρόλο και το παιχνίδι της”(και κατα πόσο πρόκειται για ευρύτερο οργανωμένο σχέδιο και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί).
Πάντως το γεγονός και μόνο οτι η Ντόρα ζήτησε στο τηλέφωνο τον πρωθυπουργό για να του κάνει…διάβημα “διπλών εκλογών” τον Ιούνιο, τα λέει όλα…
Επειδή το ρεπορτάζ κυριολεκτικά…ζεματάει, θα παρακολουθήσουμε - εννοείτε- την εξέλιξη του και ανάλογα θα σας ενημερώνουμε.
ΥΓ.Ελπιζουμε τα μεσα ενημερωσης που θα αναφερθουν στην ειδηση, να αναφερουν και την πηγη τους, το i-Reporter.
Διαβάστε και εδώ: http://olympia.gr/2008/08/06/skopje/
Σήμερα στη Θεσσαλονίκη η εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους σφαγιασθέντες από τον..."μέγα Θεοδόσιο"!
Ένα βουβό ποτάμι ανθρώπων μπλεγμένο με τις ψυχές των σφαγμένων κατεβαίνει σε μια ήρεμη πορεία μνήμης......
Για να γνωρίσουν οι απόγονοι τους προγόνους......Για να μάθουν ότι ξένος κατακτητής(Ισπανός) τους έσφαξε,γιατί ήταν Έλληνες.........
-------------------------------------
"Προκλητική" η εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη κατά το κανάλι TV Μακεδονία!
---------------------------------------------
http://koinothess.wordpress.com/
Κοινό των Θεσσαλονικέων
koino.thess@gmail.com
…….……………………………………………………………
…………………………………………………………………….
Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης
για τα θύματα της σφαγής
στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης
υπό του αυτοκράτορος Μέγα Θεοδοσίου.
Ημέρα Κρονία (”Σάββατο”) 4 Απριλίου 2009
από ώρα 18:30
στην Πλ. Ναυαρίνου (πεζόδρομος Δημ. Γούναρη)
Πατήστε εδώ για να πληροφορηθείτε το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων
------------------------------------------------------------
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
