Πως οι μητροπόλεις του οικουμεν. Πατριαρχείου στις ΗΠΑ, αρπάζουν τις περιουσίες ενοριών.

Διαβάστε πως οι Έλληνες έχουν καταντήσει και καταντούν...κορόϊδα!

http://www.kalami.net/2008/omogeneia/evaggelos_VA_0708.html

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Μιά μικρή ενορία, σύμβολο αντίστασης στις μεθόδους των ''θυγατρικών'' του οικουμενικού Πατριαρχείου

Στην μικρή πόλη Charlottesville, στο δυτικό μέρος της Πολιτείας Βιρτζίνια, στην κοινότητα (ενορία) της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ο μητροπολίτης Ευάγγελος της Νέας Υερσέης, επιχείρησε να οικειοποιηθεί τα κτίριά της, με τον παπά κι εγκάθετους. Η υπόθεση πήγε στα δικαστήρια. Απρίλιο, ο δικαστής αποφάνθηκε ότι η διένεξη δεν ήταν εκκλησιαστική, όπως ισχυριζόταν ο μητροπολίτης, αλλά άπτεται της νομοθεσίας της Πολιτείας (η υπόθεση έχει αριθμό CL08-83). 'Ετσι, δικαίωσε τα μέλη που εναντιώθηκαν στις ''μαφιόζικες'' μεθόδους του μητροπολίτη και διέταξε να τους δοθούν πίσω τ' ακίνητα. Λίγο πριν την δίκη, ο δικηγόρος του μητροπολίτη απείλησε ότι ''αν χάσουμε την δίκη, τότε η Αρχιεπισκοπή θα πάει πάλι την υπόθεση σε διαστήριο''. Επειδή ο μητροπολίτης, δικαστικά, βγήκε έξω από το παιχνίδι, η Αρχιεπισκοπή, κατάθεσε αγωγή και οι ενορίτες περιμένουν την ημερομηνία της δίκης. Τα τελευταία δύο χρόνια, η ενορία είναι διαλυμένη. Η ετσιθελική προσπάθεια του μητροπολίτη να οικειοποιηθεί η μητρόπολη και κατά προέκταση η -θυγατρική επιχείρηση του οικουμ. Πατριαρχείου- Αρχιεπισκοπή Αμερικής, την περιουσία της ενορίας, την έχει χωρίσει στα δύο κι ενώ αριθμούσε πριν δύο χρόνια 115 μέλη, τώρα έχει μόνο 16. Να τονίσουμε ότι την τελευταία 20ετία, αργά αλλά σταθερά, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής και κατά προέκταση το οικουμενικό Πατριαρχείο, έχουν αρπάξει τις περιουσίες των ενοριών-κοινοτήτων (κτίρια, οικόπεδα, εκκλησίες κ.ά.) που έχτισαν-δημιούργησαν οι μετανάστες. Η αρπαγή, δεν έγινε μόνο με τους εγκάθετους, αλλά χρησιμοποιήθηκαν και εκβιασμοί. Ενδαφέρθηκαν περισσότερο γιά περιουσιακά στοιχεία και ελάχιστα γιά την διατήρηση της ελληνικότητας και της γλώσσας μας...Tι προηγήθηκε:Πως οι μητροπόλεις του οικουμεν. Πατριαρχείου στις ΗΠΑ, αρπάζουν τις περιουσίες ενοριώνH περίπτωση μιάς μικρής κοινότητας στην Βιρτζίνια, που δημιούργησαν λίγοι 'Ελληνες μετανάστες στα 1945 και οι ''θεάρεστες'' ενέργειες του ''σεβασμιώτατου'' μητροπολίτη Νέας Υερσέης, Ευάγγελου και των ''μπράβων'' του Στα 1945 λίγοι 'Ελληνες μετανάστες δημιούργησαν στην πόλη Charlottesville, στο δυτικό μέρος της Πολιτείας Βιρτζίνια, την κοινότητα (ενορία) της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Με την πάροδο των χρόνων έχτισαν εκκλησία και δίπλα, αίθουσα εκδηλώσεων. Όλα αυτά έγιναν στ' όνομα μη κερδοσκοπικής εταιρίας, που έγινε τον επόμενο χρόνο, όπως ο νόμος ορίζει. Εκεί εκκλησιάζονταν, έκαναν τα μυστήρια, συνευρίσκονταν. Οι αποφάσεις λαμβάνονταν δημοκρατικά, κατά πλειοψηφία, αφού όλοι ήταν μέλη της ενορίας-κοινότητας και ''μέτοχοι'' της μη κερδοσκοπικής εταιρίας.Τριάντα χρόνια αργότερα, επί ποιμαντορίας του μακαριστού Ιάκωβου, επιχειρήθηκε, τα κοινοτικά κτίρια ειδικά στις ΗΠΑ, να περιέλθουν στην ιδιοκτησία της Αρχιεπισκοπής, τότε Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Η ενέργεια, που συνοδεύτηκε με την προσπάθεια κατάργησης της ελληνικής γλώσσας στις Λειτουργίες και στα Μυστήρια, συνάντησε αντιδράσεις στην μεγάλη πλειοψηφία των ενοριών. Ορισμένες, με δόλιους τρόπους των εγκάθετων στα κοινοτικά Συμβούλια, παραχώρησαν τις περιουσίες τους στην Αρχιεπισκοπή. Με την πάροδο των χρόνων, η οικειοποίηση των περιουσιών των ενοριών-κοινοτήτων, που χτίστηκαν αποκλειστικά από μετανάστες, έγινε κύριος στόχος της Αρχιεπισκοπής.Mετά την ''καθαίρεση'' Ιάκωβου και την διαίρεση της Αρχιεπισκοπής Βορείου και Νοτίου Αμερικής, την περασμένη δεκαετία, από το οικουμενικό Πατριαρχείο σε 12 μητροπόλεις (οι 9 στις ΗΠΑ, που λογοδοτούν απευθείας στον Πατριάρχη), οι μητροπολίτες απαίτησαν από τις ενορίες-κοινότητες να παραχωρήσουν τις περιουσίες τους (κτίρια, σχολεία, αίθουσες εκδηλώσεων κ.ά.) σε αυτές (υλοποιώντας τις επιθυμίες του οικουμ. Πατριαρχείου). 'Οσες επίμονα αρνούνταν, οι ελεγχόμενοι από τους μητροπολίτες παπάδες των ενοριών, που χρυσοπληρώνονται από τους ενορίτες, μ' εγκάθετους στα κοινοτικά Συμβούλια, επέβαλαν τις αποφάσεις και ουσιαστικά έκλεβαν τις περιουσίες. Σε αυτό βοηθούν και οι ''μαφιόζικοι'' κανονισμοί των μητροπόλεων, που καθιστούν τον μητροπολίτη απόλυτο ''αφέντη'' των ενοριών.Η ενορία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, άντεξε μέχρι πρόσφατα, παρά την απαίτηση του μητροπολίτη Νέας Υερσέης Ευάγγελου (η ενορία υπάγεται στην μητρόπολη Νέας Υερσέης).Ο ''σεβασμιώτατος'' (46 χρονών, κατά κόσμον, Ευάγγελος Κουρούνης, μητροπολίτης από τον Απρίλιο του 2003) έφτασε, μάλιστα στο σημείο ν' απειλεί τους ενορίτες: ''ή κάνετε αυτό που σας λέω ή σας πετάω έξω από την εκκλησία''. Φυσικά, την ''πολιτική'' του μητροπολίτη προωθούσε ο παπάς της ενορίας, Mιχαήλ Μόνος -που έχει εκδιωχθεί από τρείς άλλες ενορίες διαφορετικών μητροπόλεων γιά ''θεάρεστες πράξεις''- και ολίγοι ''αυλοκόλακες'' στο Συμβούλιο. Ο παπάς, ανάλαβε την ''εργολαβία'' να καθαρίσει την ενορία από τους ''αντιφρονούντες'', ώστε ο μητροπολίτης να πετύχει τον σκοπό του, δηλ. την οικειοποίηση των περιουσιακών στοιχείων. 'Εφτασε και στο σημείο ν' αφαιρεί αυθαίρετα το δικαίωμα της ψήφου από τα μέλη της ενορίας, που δεν συμφωνούσαν με την πολιτική του. Μάλιστα, έδιωξε και τον οργανισμό Ladies Progressive Society, απαγορεύοντας να κάνουν χρήση της αίθουσας εκδηλώσεων, επειδή δεν δέχτηκαν να γίνουν Φιλόπτωχος και να δώσουν τα χρήματα του ταμείου τους στην μητρόπολη, αντί να τα ξοδεύουν γιά την δική τους εκκλησία.Η απάτηΟ παπάς, υλοποιώντας την πολιτική του μητροπολίτη και αφού είδε ότι δεν μπορούσε να κάνει αυτό που ήθελε νόμιμα, εξαιτίας των αντιδράσεων, ζήτησε από δύο εγκάθετους, μέλη του Συμβουλίου ν' αλλάξουν κρυφά και παράνομα την μη κερδοσκοπική εταιρία (corporation). Mετά, παραχώρησαν της μετοχές (δηλ. όλα τα περιουσιακά στοιχεία της ενορίας) στον μητροπολίτη. Γιά την δημιουργία μη κερδοσκοπικής εταιρίας χρειάζονται τρεις. Οι δύο όμως χρησιμοποίησαν το όνομα τρίτου, χωρίς να τον ρωτήσουν!Οι ενορίτες ενημερώθηκαν γιά την πράξη αυτή και κατέφυγαν στην Δικαιοσύνη.

Γ. Λυκ.

Συνιστούμε: Οι ομογενειακές Οργανώσεις του χτες και η...''προώθηση'' τoυ Ελληνισμού στις ΗΠΑ

--

Αυτός ο...ελέφαντας,είναι αντιπρόσωπος του..."θεού";!!!Εμ,βέβαια,για να είσαι..."αντιπρόσωπος" χρειάζεσαι και κάποια πατσοκοιλιά(σαβούρα,έρμα)!!!

Παρεπιπτόντως,θυμήθηκα και κάποια παλιά ιστορία με ένα αγοράκι που το είχαν...τάξει στο "άγιο όρος"!

Όταν έγινε 13 ετών το έστειλαν να..."αγιάσει"!Μετά από λίγες ημέρες,το φώναξε ένας μαυρόρασος ότι θέλει να το δει ο...ηγούμενος.Πάει το καλογεροπαίδι,χτυπά την πόρτα και μπαίνει.Το βλέπει ο ηγούμενος(έμοιαζε κάπως με τον παραπάνω!),το φωνάζει κοντά του και του λέει:-"Για έλα εδώ...τέκνο μου"..."βγάλε μου τα παπούτσια"...βγάλε μου και τις κάλτσες"..

."σήκωσ'ε μου το ράσο"..."λύσε μου και τη ζώνη"..."για βγάλε μου το παντελόνι"...

..."έλα τώρα να σου δώσω και..."τυρί"!!!!

Αυτή την..."ιστοριούλα",την έλεγε ο ίδιος άνθρωπος όταν μετά από μερικά χρόνια κατόρθωσε να δραπετεύσει!Τον έπιασαν,τότε,αλλά μετά από λίγα χρόνια ξαναδραπέτευσε,αφού είχε οργανώσει και γάμο ώστε να μη μπορούν να τον..."ξανασυνετήσουν"!!!

Κλείσανε το Τρωκτικό!

Άσχημα τα μαντάτα για εμάς τους μπλόγκερς!
Πατώντας στη διεύθυνση διαβάζουμε το παρακάτω:!!!

[Αυτό το ιστολόγιο βρίσκεται υπό εξέταση λόγω πιθανής παράβασης των Όρων Υπηρεσιών Blogger και η πρόσβαση επιτρέπεται μόνο στους συντάκτεςhttp://troktiko.blogspot.com/
Δεν είστε συντάκτης αυτού του ιστολογίου.
Έχετε συνδεθεί ως Pyrron.Helleios@gmail.com - SΣυνδεθείτε με διαφορετικό λογαριασμό]

ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ

Αφιέρωμα

Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.

Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι)

Ήδη από τον Αύγουστο του 1944 είχε οργανωθεί μια επίλεκτη αεροπορική μονάδα με βομβαρδιστικά Β-29, ειδικά διαμορφωμένα για να ρίξουν τη βόμβα. Διοικητής της ορκίστηκε ο σμήναρχος Πωλ Τίμπετς κι η εκπαίδευση περιλάμβανε ειδικές τεχνικές πτήσης για το μεγάλο βάρος και την τεράστια εκρηκτική ισχύ της ατομικής βόμβας. Οι περισσότεροι αεροπόροι δε γνώριζαν για ποιο λόγο εκπαιδεύονταν.

Στις 6 Αυγούστου 1945 τα τρία Β-29 πλησίαζαν τις ακτές της Ιαπωνίας. Η πυκνή νέφωση ανάγκασε το σμήναρχο Τίμπετς ν’ αναζητήσει κάποια κενά στα σύννεφα στην περιοχή της Χιροσίμα. Στη γη οι άνθρωποι που είχαν ήδη ξυπνήσει βρίσκονταν στις δουλειές τους. Η 6η Αυγούστου έμοιαζε να’ναι μια μέρα ίδια με τις άλλες ίσως λίγο πιο ηλιόλουστη απ’ ο,τι συνήθως. Κανείς δεν έδωσε σημασία στον αδύναμο βόμβο που έκαναν πετώντας τα τρία βομβαρδιστικά. Στις 8. 15’ το πρωί η ατομική βόμβα εξερράγη 580 μέτρα πάνω από το κέντρο της Χιροσίμα με εκρηκτική δύναμη που πλησίαζε τους 20 χιλιάδες τόνους ΤΝΤ. Όταν το βομβαρδιστικό πλησίασε ως την άκρη της πόλης για να εκτιμήσει τις ζημιές, o δεύτερος πιλότος Ρόμπερτ Λούις αναφώνησε: “Θεέ μου, τι είναι αυτό που κάναμε!”

Ήταν όμως αργά για τη Χιροσίμα και τους κατοίκους της. Σε μια στιγμή η βόμβα σκότωσε τουλάχιστον εκατόν πενήντα χιλιάδες ανθρώπους. Σκόνη και στάχτη απλώθηκε σ’όλη την έκταση όπου άλλοτε βρισκόταν η πόλη της Χιροσίμα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, καταφθάνει ο καθηγητής Νισίνα και ο επιφανής ραδιολόγος Οχάσι. Επισκέπτονται όσους έχουν επιζήσει και νεκροτομούν τα πτώματα, συναντώντας και στις δυο περιπτώσεις αυθεντικές οργανικές και κυτταρικές αλλοιώσεις. Τα εγκαύματα είναι ενός ιδιαίτερου είδους, το ίδιο και οι βλάβες στο μυελό των οστών και στους λεμφαδένες. Οι μαρτυρίες όσων επέζησαν από την καταστροφή αποδίδουν τη φρικιαστική εικόνα του θανάτου που εξαφάνισε τη Χιροσίμα. Η Στόμου Καγιάμα, 49 χρονών νοικοκυρά: “. . . Ξαφνικά ένιωσα μια ριπή ανυπόφορης ζέστης που ερχόταν από το κέντρο. Βγήκα αμέσως έξω περισσότερο απορημένη παρά τρομοκρατημένη και αντίκρισα κάτι το απίστευτο, άντρες και γυναίκες κατάμαυρους, καψαλισμένους, μισόγυμνους, χωρίς μαλλιά. Έβλεπες πρόσωπα να λιώνουν σαν κερί. Κι ούτε μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους δυστυχισμένους ν’ ανέβουν στα κάρα, γιατί ήταν χωρίς δέρμα. Μόνο που τους αγγίζαμε, ούρλιαζαν σαν τρελοί.” Ο Τακεχίντε Γιοκόο, φοιτητής: "Ήμουν στο κρεβάτι βυθισμένος σ’ ένα χαυνωτικό μισούπνι. Ξαφνικά απόκτησα συνείδηση του τι γινόταν γύρω μου και είδα με κατάπληξη ότι το δωμάτιο μου ήταν πλημμυρισμένο με φως. Αλλά το σπίτι γκρεμίστηκε σχεδόν αμέσως κι ένιωσα πως λουζόμουν στο αίμα. Έτσι Θαμμένος σκέφτηκα τους συντρόφους μου στο Πανεπιστήμιο και τους φίλους μου. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί αλλά διαισθανόμουν ότι γύρω μου όλα είχαν πεθάνει. Με ξέθαψαν κατά τις 4 το απόγευμα. Μόλις βρέθηκα σε ανοιχτό χώρο, έμεινα εμβρόντητος από το Θέαμα μιας απέραντης φωτιάς που στριφογύριζε σαν ερπετό σφυρίζοντας τρομακτικά. Σκέφτηκα ότι κοντά στη Χιροσίμα θα έπρεπε να είχε πέσει ένας γιγαντιαίος μετεωρίτης. Όλα ήταν φωτιά, μόνο φωτιά και οι άνθρωποι καίγονταν σαν σπίρτα. Οι ανθρώπινες αυτές λαμπάδες τρέχανε ουρλιάζοντας κι έτρεξα κι εγώ προς ένα δάσος μπαμπού. Τα πτώματα ήταν σκόρπια παντού, κοντά μου τρέκλιζαν ετοιμοθάνατοι σαν μούμιες δίχως μάτια. Το βράδυ αντάμωσα φίλους που με πήγανε σ’ ένα σπίτι έξω από την πόλη, απείραχτο. Κανένας δεν κατόρθωνε να δώσει μιαν εξήγηση για την αιτία της καταστροφής, αλλά ήταν φανερό ότι η Χιροσίμα είχε πάψει να υπάρχει. Στα προάστια, άνθρωποι βάδιζαν ψηλαφητά άλλα σε κάθε βήμα κάποιος έπεφτε στο χώμα νεκρός. Μαζί με τους φίλους μου αρχίσαμε να σωριάζουμε πτώματα και να τα καιμε πάνω σε αυτοσχέδιες πυρές. ‘Ηταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. Ανάμεσα στα ερείπια του Πανεπιστημίου δε βρήκα, την άλλη μέρα, παρά μόνο κράνη στρατιωτών γεμάτα στάχτες και κομμάτια κόκαλα. “

Υπάρχει όμως κάτι που περισσότερο απ’ όλα αφήνει κατάπληκτους τους πρώτους επισκέπτες της νεκρής πολιτείας. Η εντύπωση του παμπάλαιου. Η Χιροσίμα μοιάζει με πόλη πετρωμένη, απολιθωμένη. Η βόμβα προκάλεσε μια ακαριαία φθορά, μια διαδικασία γεράσματος από την οποία δεν ξέφυγε τίποτα και κανένας. Βρέθηκε ένας κινητήρας αυτοκινήτου λιωμένος μαζί με τα κόκαλα του οδηγού που ταίριαζαν με τα ιζηματογενή στρώματα της τριτογενούς περιόδου. Άμορφοι σωροί από λιωμένες μποτίλιες, πέτρες, πλάκες, κολόνες, διαλυμένα όλα στη μοριακή τους δομή. Οπτασίες που οπτικοποιούν την ιδέα που έχουν οι άνθρωποι για την κόλαση. Μια διμοιρία στρατιωτών στημένοι σε στάση προσοχής άψογοι μέσα στις στολές τους από τη μέση και πάνω. Ένα παιδί δεκατεσσάρων χρονών σχεδόν άθικτο μ’ ένα γάντι στο χέρι. Δεν είναι γάντι, αλλά το δέρμα του δεξιού του χεριού που κόλλησε ολόκληρο, καθώς βγαίνει ένα γάντι. Οι γυναίκες ολότελα γυμνές, φαίνονται σαν να είναι ντυμένες, γιατί τα πολύχρωμα και πολύτροπα σχήματα των κατεστραμμένων κιμονό τους αποτυπώ0ηκαν στα σώματά τους. Περούκες σκόρπιες παντού, μαλλιά πεσμένα όλα μαζί από πολλά κεφάλια. Φαίνεται όμως πως η φρίκη της Χιροσίμα δεν ήταν αρκετή για ν’ αποτρέψει μια νέα καταστροφή.

Στο Τινιάν, βάση της 509ης Μεικτής Μοίρας των U. S. Α. Α. F., έτοιμη κιόλας η δεύτερη επιχειρησιακή πυρηνική βόμβα. Διαφέρει από εκείνη που κατέστρεψε τη Χιροσίμα, η καταστρεπτική της όμως δύναμη είναι σχεδόν ίδια. Έτσι στις 1 1.01’ της 9ης Αυγούστου 1945 η βόμβα πλήττει το Ναγκασάκι.

Τα θύματα υπολογίστηκαν μεταξύ 60. 000 και 80. 000. Το Ναγκασάκι, όπως ακριβώς και η Χιροσίμα, “σβήνονται” από το χάρτη μέσα σε δευτερόλεπτα. Οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα της εποχής έμοιαζαν ν’ αποκλείουν το μέλλον γι’ αυτές τις πόλεις. Παρόλ’ αυτά, σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, η ζωή συνεχίζεται πάνω στα ερείπια του ολέθρου. Το αναμνηστικό κενοτάφιο στη Χιροσίμα, γνωστό και ως Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, αποκαλύφθηκε στις 6 Αυγούστου 1952. _ Κάτω από την αψιδωτή του στέγη βρίσκεται ένα πέτρινο φέρετρο μέσα στο οποίο φυλάγεται ο κατάλογος με τα ονόματα των θυμάτων της ατομικής βόμβας.

Κάθε χρονιά, στις 6 Αυγούστου, μια επιτροπή επιζώντων κατεβαίνει στο κενοτάφιο και προσθέτει μερικά ακόμα ονόματα στο μεγάλο κατάλογο των θυμάτων, αυτών που εξακολουθούν να πεθαίνουν από τις συνέπειες της ατομικής βόμβας. Κι αυτό γιατί ‘ φαίνεται πως μια κατάρα βαραίνει τους επιζώντες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Το 1960 γεννήθηκε στο Ναγκασάκι και έζησε 20 ώρες ένα κοριτσάκι με την κρανιακή κοιλότητα εντελώς άδεια. Οι γονείς του την ημέρα της καταστροφής ήταν 15 και 13 χρονών αντίστοιχα. Μεταξύ του 1945 και 1954 είχαν γεννηθεί στο Ναγκασάκι 25 παιδιά χωρίς καθόλου εγκέφαλο.

Στα πρώτα εννέα χρόνια υπήρξαν 471 περιπτώσεις νεκρογέννητων παιδιών ασφαλώς εξαιτίας των μεταγενέστερων επιδράσεων της ραδιενέργειας, 181 αποβολές, 3630 περιπτώσεις με σοβαρές παθολογικές ανωμαλίες ή τερατογενέσεις. Διαπιστώθηκε ότι από τα 70 χιλιάδες περίπου άτομα που είχαν βρεθεί σε απόσταση 3 ως 5 χιλιομέτρων από το επίκεντρο της έκρηξης σχεδόν όλα είχαν χάσει μεγάλο μέρος της ζωικής τους δύναμης και ότι η Θνησιμότητα _ ανέβηκε αισθητά στην πόλη. Το ποσοστό των φοβερότερων ασθενειών όπως ο καρκίνος και η λευχαιμία ήταν τρεις φορές υψηλότερες από άλλες περιοχές.’ Έρευνες που έγιναν επί σειρά ετών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δυστυχώς η επιστήμη δεν είναι σε Θέση να αποφανθεί για το αν τα άτομα που εκτέθηκαν στη ραδιενεργό ακτινοβολία Θα φέρουν πάντοτε μέσα τους τα σπέρματα _ των αλλοιώσεων που Θα πλήξουν τα παιδιά τα εγγόνια ή τα δισέγγονά τους.

Αγάπα τον πλησίον σου λοιπόν. Τέλειο. Αν ρίξεις καμιά ατομική βόμβα στον πλησίον σου είσαι χαμένος.

Τι γίνεται όμως εάν δεν είναι και τόσο πλησίον σου; Μακριά από τον πλησίον σου τις ατομικές βόμβες, εκεί που δεν άφησε την κληρονομιά του ο Αβραάμ. Και προ πάντων αγάπα τον πλησίον σου.

Ακόμη και οι ατομικές βόμβες μπορούν να τεθούν στην υπηρεσία αγάπης προς τον πλησίον είπε ο χριστιανός ιερέας Künneth ,13 χρόνια μετά τη Χιροσίμα.

Και το Βατικανό πρότεινε στον πόλεμο του Βιετνάμ να ριχθούν ατομικές βόμβες προς προστασία της χριστιανικής (Καθολικής) σχολής. ...Το επίσημο θρήσκευμα του κράτους δεν είχε την "χάρη" του Θεού, της κληρονομιάς του Αβραάμ. Ήταν tam giao ένα συσσώρευμα από 3 άλλες θρησκείες μη εβραιογενείς...

Πηγές:http://members.tripod.com/lyc30th/index.htm, Βικιπαίδεια, Ν.Σάμιος

«Η Εκκλησία δεν θέλει να αποδεχτεί την αλήθεια»

«Άσκηση εξουσίας χωρίς αιδώ»

Δείτε ολόκληρο το βίντεο του κ. Κ. Γαβρά, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την ανάρτηση του στο διαδίκτυο.

Έκανε πίσω το Νέο Μουσείο Ακρόπολης και ανακοίνωσε ότι τελικά «το ενημερωτικό φιλμ θα συνεχίσει να προβάλλεται κανονικά» μαζί με όλες τις σκηνές που γύρισε ο Κώστας Γαβράς.

H ...."αυτονόητη διευκρίνιση"του κ. Γαβρά:

«Μετά από εκτενή διάλογο και ανάλυση που έγινε γύρω από τις ιστορικές αναφορές και την καλλιτεχνική παρουσίασή τους, ο κ. Γαβράς διευκρίνισε απολύτως ότι στην επίμαχη σκηνή του φιλμ δεν απεικόνιζε ούτε υπονοούσε ότι οι καταστροφές έγιναν από ιερείς, αλλά από ανθρώπους της εποχής», αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωσή του ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Νέου Μουσείου Ακρόπολης καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής. Ο λόγος για τα 12 λογοκριμένα δευτερόλεπτα από το βίντεο animation που ενημερώνει τους επισκέπτες του Μουσείου για την ιστορία και τις καταστροφές που υπέστη από τον 6ο αιώνα ο Παρθενώνας- όπου απεικονίζονται μαύρες φιγούρες, τις οποίες η Ιερά Σύνοδος εξέλαβε ως «ρασοφόρους ορθόδοξους ιερείς», να καταστρέφουν τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα.

Γιατί ο κ. Παντερμαλής μιλάει για «αυτονόητη διευκρίνιση του κ. Γαβρά, την οποία ως ιστορική αποτύπωση αποδέχεται το Μουσείο», οπότε το επίμαχο βίντεο θα προβάλλεται ολόκληρο;

Διότι, εκτός άλλων υπήρξε διεθνής κατακραυγή εναντίον της λογοκρισίας όταν εγχώρια και ξένα ΜΜΕ μετέδωσαν την είδηση. Κι όχι μόνον αυτό, προτού δημοσιοποιηθεί το αποτέλεσμα της συνάντησης Παντερμαλή-Γαβρά, έγινε γνωστό ότι το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι έκανε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του Μουσείου της Ακρόπολης. Επικαλούνταν το συνταγματικό δικαίωμα των επισκεπτών του Μουσείου στην ανεμπόδιστη πρόσβαση στο βίντεο του Κώστα Γαβρά.

Να λοιπόν, τι ο κ. Γαβράς διευκρίνισε απολύτως:

«Δεν απολογούμαι ποτέ. Παλαιοχριστιανοί ήταν οι βάνδαλοι»

Δήλωση Κώστα Γαβρά στην Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Για δύο πράγματα μας διαβεβαίωσε ο Κώστας Γαβράς χθες.

* Πως οι μορφές των βανδάλων, που απεικονίζονται στο βίντεό του, είναι «παλαιοχριστιανοί» κι ότι έτσι τους ανέφερε μιλώντας με τον κ. Παντερμαλή, έστω και αν ο τελευταίος δεν δέχεται τον όρο -προτίμησε άλλωστε και στη δήλωσή του να αναφερθεί γενικώς σε «ανθρώπους της εποχής».

* Πως ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης στην επικοινωνία τους κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να αθωώσει πλήρως τους εκκλησιαστικούς κύκλους, επιμένοντας ότι την απόφαση για το «ψαλίδισμα» την έλαβε αυτοβούλως και όχι κατόπιν πιέσεων.

Ο Κώστας Γαβράς στήριζε και στηρίζει πάντα το έργο του. «Δεν απολογούμαι ποτέ γι' αυτό. Επιμένω σ' ό,τι έχω κάνει», μας είπε χθες, διατηρώντας την αίσθηση ότι ο πρόεδρος του μουσείου «δέχτηκε κάποιες πιέσεις. Εχω την τάση να πιστέψω ό,τι έγραψε απ' την αρχή ο Τύπος».

Κατά τα άλλα; «Καθημερινά», λέει ο κ. Γαβράς, «με πλησιάζουν άγνωστοί μου άνθρωποι, με συγχαίρουν και μου λένε "οι παπάδες χάλασαν τα αρχαία μας μνημεία". Μου διηγούνται ιστορικά γεγονότα που δεν ξέρω ή έχω ξεχάσει. Με συγκινεί πολύ να διαπιστώνω πόσο ιερή είναι η Αρχαία Ελλάδα για τους σημερινούς Ελληνες...».

Και στα ΝΕΑ:

«Δεν μίλησα ποτέ για “ανθρώπους της εποχής”», λέει από τη μεριά του στα «ΝΕΑ» ο Κώστας Γαβράς. «Κάναμε πράγματι εκτενή διάλογο, όμως ο κ. Παντερμαλής δεν μου διάβασε κατόπιν την ανακοίνωσή του πριν τη δώσει στη δημοσιότητα. Δεν ήταν “άνθρωποι της εποχής”, ήταν παλαιοχριστιανοί. Έχει μεγάλη διαφορά. Δεν ήταν

αναγκαστικά ρασοφόροι, οι χριστιανοί της εποχής ντύνονταν συχνά με μαύρα. Αλλά δεν ήταν και οποιοιδήποτε πολίτες, ήταν εκπρόσωποι, πολλές φορές και επίσημοι, μιας θρησκείας. Οι χριστιανοί κατέστρεψαν τα είδωλα, είναι γνωστό, και ένας ιστορικός όπως ο κ. Παντερμαλής προφανώς το ξέρει. Προσπαθεί όμως να αφαιρέσει το στοιχείο ενοχής της Εκκλησίας, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι η Εκκλησία δεν είχε τίποτα να κάνει με αυτό. Και αυτό, ενδεχομένως λόγω πιέσεων που- διαβάζω στον Τύπο, δεν ξέρω- δέχεται από αυτή την πλευρά η οποία, τόσους αιώνες μετά, δεν θέλει να αποδεχθεί την αλήθεια. Πρόκειται για μια πολύ λυπηρή υπόθεση. Είναι καιρός να υπάρξει ο διαχωρισμός. Οι άνθρωποι της Εκκλησίας να ασχολούνται με τα θέματα της μεταφυσικής και οι άνθρωποι της πολιτικής με την ιστορία και τη σύγχρονη πραγματικότητα. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι χριστιανοί δεν θέλουν να παραμείνουν στον χώρο των δικών τους αρμοδιοτήτων- και δεν παρέμειναν ποτέ».

«Άσκηση εξουσίας χωρίς αιδώ»

Αξίζει να σημειωθεί ότι το φιλμ δεν είναι στην πραγματικότητα διάρκειας 1 λεπτού και 40 δευτερολέπτων. Πρόκειται για ένα σχεδόν επτάλεπτο φιλμ το οποίο προβλήθηκε για πρώτη φορά επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου στο Μουσείο Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης και η στόχευσή του ήταν να μιλήσει για τον Έλγιν και τα κλεμμένα αρχαία. Το φιλμ, το οποίο ο Κώστας Γαβράς προτίθεται πλέον να αναρτήσει ολόκληρο στο Ίντερνετ, αυτή την εβδομάδα, αρχίζει με τον Βράχο της Ακρόπολης 3.000 χρόνια πριν, μιλάει για τον Έλγιν και τελειώνει με τη Λυδία Κονιόρδου να απαγγέλλει στα αγγλικά το ποίημα με το οποίο ο λόρδος Μπάιρον ασκούσε έντονη κριτική στον Έλγιν και στη βρετανική κυβέρνηση για το θέμα των Μαρμάρων. Αλλά η επιλογή του μικρού μόνο μέρους - το οποίον κατόπιν ψαλιδίστηκε και αυτό- είναι μια άλλη πικρή ιστορία. «Πρόκειται για νοοτροπία του “παίρνω αυτό που θέλω”. Πρόκειται για άσκηση εξουσίας χωρίς αιδώ», λέει ο παγκοσμίου φήμης Έλληνας σκηνοθέτης.

Πηγές:

http://www.tanea.gr/, http://www.enet.gr/