Από το in.gr

Η σοβαρότητα ενός ηγέτη δείχνει την ωριμότητα ενός Λαού!
Πλάτων Πισατίδης.

Αυτές είναι σοβαρές κουβέντες από σοβαρούς ηγέτες!.Όχι τα καραγκιοζιλίκια τα δικά μας.
Οι δικοί μας μας είπαν ανώριμους(βλάκες-ηλίθιους),που δεν μπορούμε να έχουμε γνώμη.
Όταν όμως έρχεται η ώρα της κάλπης τρέχουν όλοι και μας γλείφουν τα.....πόδια για να τους ψηφίσουμε,τότε είμαστε ώριμοι και μπορούμε να έχουμε γνώμη,μόνο για δύο μήνες,μέχρι να βγούν τα αποτελέσματα,μετά μας γράφουν κανονικά!!!.
Όταν ένας ηγέτης μιλά έτσι,σέβεται τους πολίτες της χώρας του.
Μήπως οι δικοί μας έχουν δίκιο που δε μας σέβονται;;


25/06/08 14:35

«Δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ» «Νεκρή» η Συνθήκη της Λισαβόνας, επιμένει ο πρόεδρος της Τσεχίας

ΑΠΕ

Απορρίπτει πιέσεις και πολιτική χειραγώγηση για την προώθηση της Συνθήκης ο Βάτσλαβ Κλάους

Πράγα

Δυσοίωνη εικόνα για την τύχη της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης με νέες δηλώσεις του ευρωσκεπτικιστή προέδρου της Τσεχίας Βάτσλαβ Κλάους ότι είναι ξεπερασμένη, δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ μετά το ιρλανδικό «όχι» και μικρή σημασία θα είχε η επικύρωσή της από τη διχασμένη Τσεχία. Η υποχρεωτική εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας θα ήταν καταστροφική για την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλώνει ο Βάτσλαβ Κλάους σε συνέντευξή του στην ισπανική εφημερίδα El Pais. «Η ΕΕ δεν μπορεί να αγνοεί τους δικούς της κανόνες. Η Συνθήκη της Λισαβόνας απορρίφθηκε ευρέως και δημοκρατικά από την Ιρλανδία και συνεπώς δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ» δήλωσε ο Κλάους. «Οποιαδήποτε απόπειρα να αγνοηθεί το γεγονός αυτό και η προσφυγή σε πιέσεις και σε πολιτική χειραγώγηση για να προωθηθεί το κείμενο, θα έχουν συνέπειες καταστροφικές για την Ευρώπη» υπογράμμισε. Ερωτηθείς σχετικά με την επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας από την Τσεχία, που προκαλεί διαιρέσεις, ο Βάτσλαβ Κλάους δήλωσε θα είχε μικρή σημασία, καθώς εκτιμά ότι η Συνθήκη είναι πλέον ξεπερασμένη λόγω του ιρλανδικού «όχι». «Με ή χωρίς την τσεχική ψήφο, η Συνθήκη δεν μπορεί να επικυρωθεί και δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ» επιμένει ο πρόεδρος της Τσεχίας, η οποία θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ στις αρχές του 2009 μετά τη λήξη της γαλλικής προεδρίας. Ο Κλάους επικρίνει τη Συνθήκη της Λισαβόνας, υποστηρίζοντας πως «αυξάνει το δημοκρατικό έλλειμμα της ΕΕ, δημιουργεί ένα ακόμη πιο περίπλοκο και μπερδεμένο νομικό πλαίσιο, μεταβιβάζει στην ΕΕ ακόμη περισσότερες εξουσίες των κρατων μελών, εξαλείφει την ομοφωνία σε ορισμένα θέματα και καθιστά δυνατό να αλλάξουν -και συνεπώς να αυξηθούν- οι αρμοδιότητες της ΕΕ χωρίς την έγκριση των κρατών-μελών». Αμέσως μετά το αρνητικό αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας, ο Τσέχος πρόεδρος είχε σπεύσει να κηρύξει τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη «νεκρή», ζητώντας να υπάρξει στη θέση της ένα «ντοκουμέντο νέου τύπου». Σύμφωνα με τον Βάτσλαβ Κλάους, το ιρλανδικό «όχι» έδειξε σαφώς πως η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη είναι στο τέλος της και δεν έχει νόημα μια «επαναφορά της στη ζωή», κάτι που έχει νόημα, όπως είπε χαρακτηριστικά, για ανθρώπους αλλά όχι για Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών η ΕΕ μετέθεσε για τον ερχόμενο Οκτώβριο τη διαχείριση του ιρλανδικού «όχι», αναγνωρίζοντας -με υποσημείωση της τελευταίας στιγμής- στο κείμενο συμπερασμάτων πως εγείρεται σημαντικό πρόβλημα και με την επικύρωση από την Τσεχία. Στα συμπεράσματα αναφέρεται συγκεκριμένα πως η επικύρωση συνδέεται με τη γνωμοδότηση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας. Η διαδικασία επικύρωσης της Συνθήκης διά της κοινοβουλευτικής οδού στην Τσεχία «πάγωσε» έπειτα από απόφαση της Γερουσίας να παραπέμψει το κείμενο στο Συνταγματικό Δικαστήριο για να αποφανθεί κατά πόσο οι κανόνες είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα της χώρας -ετυμηγορία που δεν αναμένεται πριν από τον προσεχή Οκτώβριο. Κατά τη Σύνοδο των Βρυξελλών ο Τσέχος πρωθυπουργός Μίρεκ Τοπολάνεκ δήλωσε ότι δεν θα επιχειρήσει να εμποδίσει τη διαδικασία επικύρωσης στη χώρα του, υπογράμμισε όμως ταυτόχρονα πως «δεν πρόκειται να αναγκάσει τους βουλευτές να στηρίξουν τη Λισαβόνα και δεν θα στοιχιμάτιζε 100 κορόνες σε ένα τσεχικό 'ναι'»... Newsroom ΔΟΛ

Κόσμος: Περισσότερες ειδήσεις

Από το http://www.kalami.net/

Από το Καλάμι,για να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα.......! ----------------------------------- Βοστώνη, Ομοσπονδία, πυρόπληκτοι: Συγκέντρωσαν 46.000 δολ. γιά τους πυρόπληκτους. Ακόμα τα κρατούν στην τράπεζα, τέλος Ιουνίου 2008. Με απόφαση του Διοικ. Συμβουλίου αφαιρέθηκαν 3.000 δολ. γι' αεροπορικά εισιτήρια, γιά να πάνε η πρόεδρος και ο β' αντιπρόεδρος (7-17 Ιουνίου 2008) στην Ελλάδα, ώστε ''να εξετάσουν τις ανάγκες των πυρόπληκτων'' και ν' αποφασίσουν που θα δώσουν τις υπόλοιπες 43.000. Μήπως θα έπρεπε ν' αφαιρέσουν άλλες 9.000 δολ. γιά να πάνε κι άλλα 6 μέλη του Συμβούλιου στην Πελοπόννησο γιά πληρέστερη ''εξέταση των αναγκών''; Φαίνεται, η Οργάνωση θα είναι φτωχή, αφού τ' αεροπορικά εισιτήρια δεν τα πλήρωσε από το δικό της ταμείο, οπότε ίσως χρειαστεί να κάνουμε έρανο, όχι γιά τους πυρόπληκτους, αλλά γιά την Ομοσπονδία Νέας Αγγλίας (Βοστώνης)... Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν, ότι, πρόεδρος και α' αντιπρόεδρος ζητούν άλλα 7.000 δολ. γιά τα... έξοδά τους στην Ελλάδα, ενώ η ελληνική ημερήσια εφημερίδα της Ν. Υόρκης, με 5 ημέρες καθυστέρηση, ασχολήθηκε με το θέμα!

Τι γίνεται με τα χρήματα που συγκέντρωσαν οι Ομοσπονδίες; Ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικάνικου Εθνικού Συμβούλιου, μήπως πρέπει ν' αναφέρει στην Ομογένεια, πόσα χρήματα συγκέντρωσαν οι 24 Ομοσπονδίες και Παν-Ενώσεις μέλη της -τριτοβάθμιας- Οργάνωσής του γιά τους πυρόπληκτους, αν δόθηκαν στην Ελλάδα ή αν ακόμα είναι στα ταμεία τους, 10 μήνες μετά τις καταστροφές του Αυγούστου 2007; Επειδή μιλάμε γιά χρήματα που έδωσαν οι απλοί Ομογενείς. 'Ισαμε σήμερα γνωρίζουμε μόνο ότι η Ομοσπονδία Βοστώνης συγκέντρωσε 46.000 δολ. και αυτή της Φλόριδας 16.000 (η μόνη, που αρκετούς μήνες πριν παράδωσε τα χρήματα στον κ. Μολυβιάτη). Οι υπόλοιπες;

Από το GREECE-SALONIKA.blogspot

Το ψαρέψαμε από το GREECE-SALONIKA.

Μπράβο Γιώργο Καραμπελιά!!!!!.Φοβερή ανάλυση!.

Τετάρτη, 25 Ιούνιος 2008

Για το "Σκάνδαλο Siemens".

Email από ard***@hol.gr

Toυ Γιώργου Καραμπελιά.

"Money-money-money..
Αίφνης, μια «ανεξήγητη» κρίση ξέσπασε μεταξύ Σημίτη και Παπανδρέου, που οδήγησε στη διαγραφή του πρώτου. Εμείς οι αδαείς κάναμε διάφορες υποθέσεις, «πολιτικού» και ιδεολογικού χαρακτήρα, για να την ερμηνεύσουμε. Μέχρις ότου ήρθε η βόμβα Μαντέλη-Τσουκάτου για να αποκαλύψει τα πραγματικά της αίτια. Όπως πάντα στον ωραίο πασοκικό κόσμο, από την εποχή Κοσκωτά και μετά, τις αιτίες των «ρήξεων», πρέπει κανείς να τις αναζητά στην πηγή τους, να ακολουθεί την οσμή του χρήματος. Η συμμορία των «μικρομεσαίων» σαλταδόρων, που ενέσκηψε στη χώρα μετά την βαθύτατη κρίση της παραδοσιακής ολιγαρχίας, –η οποία αυτοχειριάστηκε με τη χούντα– και κυβέρνησε για είκοσι χρόνια τουλάχιστον και εν μέρει συνεχίζει να κυβερνά σε δήμους, νομαρχίες, συνδικάτα, κ.λπ., μόνο από το πορτοφόλι πιάνεται.Γιατί από ιδεολογίες γνωρίζει καλά, και τα μεν και τα δε: Και «η Ελλάδα στους Έλληνες» και «ο εκσυγχρονισμός είναι μονόδρομος», ανάλογα με τη συγκυρία. Στην πρώτη περίοδο, την «αγωνιστική», λάδωσε το άντερό τους. Ο νεαρός τότε Γιωργάκης προωθούσε τα «νέα τζάκια» και σύστησε στον πατέρα του τον Κοσκωτά που μετέφερε τα χρήματα σε πάμπερς (Ω τι αισχρή συκοφαντία!).
Στη δεύτερη περίοδο την «εκσυγχρονιστική» είχαν ήδη κόψει τα μουστάκια, φορούσανε Αρμάνι και συναγελάζονταν σε δεξιώσεις με διανοουμένους της εκσυγχρονιστικής Αριστεράς και στα «μέγαρα» με άλλους μικρούτσικους.
Τώρα πια το χρήμα περνάει με off-shore εταιρείες και μεγάλα κόλπα στα Χρηματιστήρια. Ο Σημίτης υπήρξε το ίνδαλμα των Πρετεντέρηδων και των Σωμερίτηδων, ο αποτελεσματικός «λογιστής» που θα έβαζε τάξη στο «μπάχαλο» που άφησε ο σιδερένιος. Γι’ αυτό αποτέλεσε και πρότυπο των Ράμφων, των Σαββόπουλων, των Τσουκαλάδων, των Μουζέληδων, των Λιάκων, και όλου του εκσυγχρονιστικού συρφετού που συνεχίζει να λυμαίνεται την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της χώρας. Και προπαντός ο αγαπημένος πασών των πρεσβειών. Υπήρξε ο μεγάλος «μεταρρυθμιστής» της οικονομίας, αυτός που εμπορευματοποίησε τα πάντα, έκανε τους Έλληνες χρηματιστηριάκηδες, άτιμους, ξεπουλώντας τον Οτσαλάν και την Γιουγκοσλαβία, τους μετέβαλε σε γραικύλους, ανοίγοντας το δρόμο για την Τουρκία, αυτός που έφερε την μεταρρύθμιση των Ρεπούσηδων και των λοιπών CDRSEE, αυτός που προώθησε το σχέδιο Ανάν. Και βασικός του συνεργάτης ήταν ένας, ο Γιωργάκης, που έβαλε πλάτη για να έλθει ο Σημίτης στην Πασοκική εξουσία, ο χορευτής του Τζεμ και ο περίγελως των διεθνών συναντήσεων γιατί ήξερε μόνο μια αγγλική λέξη, το yes. Οι δυο τους υπήρξαν οι κατ’ εξοχήν εκφραστές του «εκσυγχρονισμού». Και μαζί τους θα βρεθούν τόσο οι «μελαψοί κοντοπόδαροι» του Κουτσόγιωργα και του Άκη, για τους οποίους μιλούσε ο Σαββόπουλος, όσο και οι… κάποτε αντίπαλοί τους, ο Σαββόπουλος, οι ανανήψαντες νέο-ορθόδοξοι, αναρίθμητοι αριστεροί της Ανανέωσης – Λιάκος, Φραγκουδάκη, Μπίστης, Δαμανάκη– (μέχρι και ιδρυτικά μέλη της συντακτικής ομάδας του «Άρδην», αυτοί που μόλις εξελέγη ο Σημίτης στην πρωθυπουργία, την κάνανε από το νεοεκδοθέν «Άρδην» για καλύτερες θέσεις και σταδιοδρομία και τώρα υπογράφουν κείμενα στήριξης στον «Κινέζο» μαζί με το Σωμερίτη και την Φραγκουδάκη), κ.λπ. κλπ. Και πως κατόρθωσε ο Σημίτης να ενώσει όλον αυτό τον ετερόκλητο συρφετό;
Ο Σημίτης ως «υλιστής», μαρξιστικής παραδόσεως, γνωρίζει τη σημασία του χρήματος, ως συγκολλητικής ουσίας του μπλοκ εξουσίας. Εξ άλλου είχε και μαρξιστές συμβούλους όπως τον Τσουκαλά ή τον Μουζέλη και το Λιάκο για να του το υπενθυμίζουν. Κυνηγώντας λοιπόν το χρήμα –και τα παραφερνάλια του– εξουσία, σεξ, κότερα και κόκα, άλλοι τα μεν άλλοι τα δε, άλλοι όλα μαζί– συστοιχήθηκαν μαζί του αναρίθμητοι πρώην μυστακοφόροι και γενειοφόροι. Γι’ αυτό ο εκσυγχρονισμός ξεπέρασε και την πρώτη Πασοκική δεκαετία σε διαφθορά. Και είναι λογικό, η νέα ιδεολογία ήταν πια ο πλουτισμός ως κίνητρο στην παραγωγή και την κοινωνία, και όχι πια ο «σοσιαλισμός». Άρα η κλοπή που στο παρελθόν γινόταν στα κρυφά μπορούσε πια να επιδεικνύεται ανοικτά, οι σύντροφοι να μετακομίσουν στα βόρεια προάστια και να παίζουν αυτοπροσώπως στο Χρηματιστήριο. Μέχρι και ο παλιός χαρτοπαίκτης της Γερμανίας μπορούσε πλέον να παντρεύεται στο Four Seasons των Παρισίων. Η εποχή Σημίτη υπήρξε η χρυσή εποχή των ελίτ. Όταν έρεε άφθονο και αποενοχοποιημένο το χρήμα και η σαμπάνια. Ήταν η ωραία εποχή Κλίντον, της νέας γευσιγνωσίας και των μικρών οινοπαραγωγών (λέγε με Ροβέρτο Σπυρόπουλο). Γι αυτό δεν τον ξεχνούν οι καναλάρχες, οι «διανοούμενοι», και οι ολιγάρχες. Το τέλος του εκσυγχρονιστικού στρατοπέδουΩστόσο έχει ο καιρός γυρίσματα. Ο «καταλληλότερος κατέρρευσε», και η εκσυγχρονιστική παγκοσμιοποίηση πάει κατά διαόλου. Η υπερδύναμη με τον Μπους μπήκε στη τελική φάση της παγκόσμιας ηγεμονίας της, την στρατιωτικο-μιλιταριστική. Η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Λατινική Αμερική, αμφισβητούν την μονοκρατορία. Οι ψοφοδεείς Ευρωπαίοι σκοντάφτουν όλο και πιο πολύ στους ίδιους τους λαούς (δημοψηφίσματα Γαλλίας, Ολλανδίας, Ιρλανδίας) και μοιάζουν όλο και πιο πολύ σαν μια πολιτική εξουσία των ζόμπι. Μπαρόζο, Μπαρό, Τρισέ, τα ανδρείκελα των Βρυξελλών. Υποχρεώνονται μάλιστα να αρχίσουν να στρέφονται κατά των ίδιων των σχεδίων της Αμερικής για ένταξη της Τουρκίας, την οποία απορρίπτουν Μέρκελ και Σαρκοζί. Οι φίλοι του Σημίτη και του Γιωργάκη, Μπλερ και Πρόντι έχουν γίνει καταγέλαστοι. Τέλος, στην Ελλάδα ο εκσυγχρονισμός θα γνωρίσει δύο μεγάλες ήττες, μία πολιτική, με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, και μία ιδεολογική, με την απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας της 6ης Δημοτικού. Και αυτές οι ήττες θα καταγραφούν και στις εκλογές και στην πολιτική σκηνή. Η εκσυγχρονιστική Αριστερά του Συνασπισμού, εγκαταλείπει τη στρατηγική συμμαχία με τον εκσυγχρονισμό και το ρίχνει στην «αντιπαγκοσμιοποίηση», και μόνο ο εθνομηδενισμός εξακολουθεί –για πόσο άραγε;– να τους ενώνει με τους εκσυγχρονιστές. Στο Κοινοβούλιο εισέρχεται ένα κόμμα, το ΛΑΟΣ, που, παρότι “μαιμού”, από τα δεξιά του φάσματος, προσπαθεί να καρπωθεί την αγανάκτηση του κόσμου στα εθνικά θέματα, ενώ και το ΚΚΕ μετακινείται σε πατριωτικότερες θέσεις.
Το «εκσυγχρονιστικό στρατόπεδο» θρυμματίζεται. Επιφαινόμενό του και η μεγάλη κρίση στο ΠΑΣΟΚ με την απόπειρα Βενιζέλου, η οποία κατέδειξε την αδυναμία του εκσυγχρονισμού για αυτοκάθαρση, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα το αεριτζήδικο κεφάλαιο που γιγάντωσε επί εκσυγχρονισμού αρχίζει να ανησυχεί. Είχε επενδύσει στο ΠΑΣΟΚ, αλλά βλέπει πως διέξοδος δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και μπαίνει άμεσα, το ίδιο, στο πολιτικό παιγνίδι. Ο Μπόμπολας γιγαντώνεται, αγοράζοντας και το «Πρώτο Θέμα» και ανοίγεται προς την κυβέρνηση και τους… Ρώσους. Η Γιάννα προσπαθεί με τα λεφτά του βασιλικού συζύγου και τον «Ελεύθερο Τύπο», ο Αλαφούζος ευθυγραμμίζεται με τους Αμερικανούς και το Ισραήλ, και από το πουθενά ξεπροβάλλει ως νέος άμεσος παίκτης ο Βγενόπουλος. Η κρίση του εκσυγχρονισμού γίνεται κρίση του πολιτικού συστήματος και οι παίκτες πολλαπλασιάζονται.Μέσα σε αυτές τις συνθήκες εμφανίζεται το σκάνδαλο Ζήμενς, το οποίο εξ αιτίας της πολλαπλότητας των παικτών δεν μπορεί πλέον να καταπνιγεί, όπως ίσως θα συνέβαινε στο παρελθόν.Η οικογένεια Μητσοτάκη, στο σύνολο της τρώει τα πρώτα τροχιοδεικτικά βλήματα και λουφάζει ελπίζοντας πως τα πράγματα θα μείνουν μέχρι εκεί. Για μήνες κυκλοφορούσε πως στο σκάνδαλο είχαν βρεθεί στοιχεία για την ανάμειξη του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, και όχι μόνο στελεχών ή υπουργών του. Τρομοκρατημένος ο Γιώργος αρνείται να καλύψει τον Σημίτη και την εκσυγχρονιστική εποχή. Ο Σημίτης ανταπαντά, βλακωδώς, με την επιστολή-νουθεσία προς τον τελευταίο μυστακοφόρο και εισπράττει μια αναπάντεχη διαγραφή. Η επιστολή του Σημίτη ήταν μάννα εξ ουρανού για το Γιώργο. Του έδινε τη δυνατότητα να φορτώσει στον Σημίτη, και την παρέα του, όλη τη διαφθορά της εκσυγχρονιστικής περιόδου. Γι’ αυτό και με μια ενέργεια που βρήκαν απαράδεκτη οι «κυρίες-οι» Μουζέλης, Λιάκος, Τσάτσος, Σωμερίτης, Φραγκουδάκη, Καλουδιώτης, κ.ά., ο Γιώργος έσπευσε να διαγράψει το Σημίτη, μερικές ημέρες πριν σκάσει η κεραμίδα Ζήμενς. Το χρήμα που είχε ενώσει τη μεγάλη εκσυγχρονιστική παρέα, ταξιδεύει πλέον σε άλλους μητσοτάκειους ουρανούς, και γι’ αυτό μεταβάλλεται πλέον σε παράγοντα διάσπασης. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές του Σημίτη, ο παλιός ΕΚΚΕτζής, Τσουκάτος, δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια. Και το ντόμινο ανοίγει. Άσχετα με την έκβαση και το βάθος που θα φτάσουν οι αποκαλύψεις, το σκάνδαλο Ζήμενς έβαλε ήδη την ταφόπετρα πάνω στον παραπαίοντα εκσυγχρονισμό. Το μαύρο χρήμα είναι υπέροχο όταν δεν αποκαλύπτεται η πηγή του, μεταβάλλεται σε κατάρα όταν παύει να είναι μαύρο και βγαίνει στο φως της ημέρας. Αν θα συμπαρασύρει το σύνολο του ΠΑΣΟΚ ή και τον δικομματισμό τον ίδιο στον τάφο, θα μας το δείξουν οι εξελίξεις που αναμένονται.
*Το κείμενο αποτελεί μέρος του αφιερώματος της τρέχουσας Ρήξης(τ.37) για την κρίση του Πα.Σο.Κ"

Αναρτήθηκε από The acrobats στις Τετάρτη, Ιούνιος 25, 2008