ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΥΘΟΥΛΚΑ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ.

Ο αναγορευθείς σε Επίτιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου 

Αιγαίου

 κ.Γεώργιος Βυθούλκας μας έστειλε την παρακάτω

επιστολή...Τον συγχαίρουμε και εμείς  

από	George Vithoulkas

ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΥΘΟΥΛΚΑ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Σε Επίτιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου αναγορεύθηκε ο Καθηγητής Ομοιοπαθητικής Γιώργος Βυθούλκας την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης.

Η αναγόρευση του κ. Βυθούλκα σε Επίτιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου αποφασίστηκε σε αναγνώριση της προσφοράς του στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, αλλά και στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα - Κλασσική Ομοιοπαθητική» που λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στη Σύρο, από το 2007.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Καθηγητής Πάρις Τσάρτας, ο οποίος αναφέρθηκε στην καθοριστική και καινοτομική συμβολή του Γιώργου Βυθούλκα στην ανάπτυξη και εδραίωση της ομοιοπαθητικής στον παγκόσμιο χάρτη.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου Καθηγητής Ανδρέας Τρούμπης, επί της πρυτανείας του οποίου πάρθηκε η απόφαση για την αναγόρευση του κ. Βυθούλκα.

«Η συγκεκριμένη εκδήλωση αποτελεί εις το διηνεκές ένα ιστορικό γεγονός στην αναπόδραστη τεκμηρίωση του ρόλου του ελληνικού πανεπιστημίου στην εξέλιξη των αναζητήσεων του ανθρώπου. Μόνο στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου θα μπορούσε να γίνει η αναγόρευση αυτή» τόνισε ο κ. Τρούμπης.

Στη συνέχεια υπογράμμισε την ανάγκη να υλοποιηθεί το πρόγραμμα ιατρικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και συγκεκριμένα στην Κω.

« Θέλουμε ξεκάθαρα δομές παροχής υπηρεσιών υγείας στον χώρο του Αιγαίου, καλύτερης επιμόρφωσης, καλύτερης εκπαίδευσης, ταχύτερης εισαγωγής των νεοτέρων επιτευγμάτων αλλά και χώρο όπου όλο αυτό το οικοδόμημα των μη συμβατικών θεραπευτικών πρέπει να μελετηθεί και να αποδοθεί στην Ελληνική κοινωνία», είπε χαρακτηριστικά.

Και ο κ. Τρούμπης έκλεισε την ομιλία του λέγοντας: «Εύχομαι η κίνηση που αφορά τον κύριο Βυθούλκα να ταράξει τα νερά και κυρίως τα τιμήσει έναν άνθρωπο ο οποίος πραγματικά έφερε για μία ακόμα φορά το όνομα τούτης εδώ της χώρας στο διεθνές προσκήνιο για ουσιώδη ζητήματα.»

Επόμενος ομιλητής ήταν ο Πρόεδρος του τμήματος Καθ. Γιάννης Δαρζέντας ο οποίος μίλησε για τη ζωή και το έργο του Γιώργου Βυθούλκα, καθώς και για την προσφορά του στην Ομοιοπαθητική Ιατρική και τη συνεργασία του τελευταίου με το Πανεπιστημίου Αιγαίου από το 2004.

Την εκδήλωση έκλεισε ο Γιώργος Βυθούλκας ο οποίος, με την τήβεννο του Επίτιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου, μίλησε για τους «ανοιχτούς ορίζοντες» και την «ερευνητική διάθεση» του Πανεπιστημίου.

«Είναι δικαίωμα του κάθε ασθενούς να επιλέγει τη θεραπευτική μέθοδο που θέλει. Αυτό είναι αυτονόητο για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για το Συμβούλιο της Ευρώπης, για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Κοινοβούλιο, δε θεωρείται όμως αυτονόητο στη χώρα μας», σημείωσε ο κ. Βυθούλκας. «Η σωστή ομοιοπαθητική εκπαίδευση είναι άμεσα συνυφασμένη με το επίπεδο ποιότητας της ζωής του ασθενούς. Αν θεσμοθετηθεί προπτυχιακό τμήμα Ομοιοπαθητικής, θα μπορούμε να μιλάμε για ασφάλεια και συνέπεια στο δικαίωμα του ασθενούς να επιλέγει την θεραπευτική που επιθυμεί. Αισιοδοξώ, γιατί το Πανεπιστήμιο Αιγαίου πρωτοπορεί και ξέρει να κρατά ψηλά τη σημαία της καινοτομίας.»

Μπορείτε να δείτε την ομιλία του Ανδρέα Τρούμπη

http://www.youtube.com/watch?v=QoHKnnO1vNo

http://www.youtube.com/watch?v=s46_2z8nxCo

και την ομιλία του Γιώργου Βυθούλκα

http://www.youtube.com/watch?v=8k6V7KMVsNw

Ελλάδα 2011: Χρεωκοπία οικονομική ή αξιακή;

Λάβαμε και δημοσιεύουμε άρθρο του Ιατρού Μανόλη Καλαμπόκα.

manoliskalampokas@gmail.com

Η σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση περιγράφεται ανάγλυφα από μια φράση  του Χατζηδάκη που πολλοί Έλληνες και  ξένοι ηγέτες έχουν επαναλάβει κατά κόρον : «η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα» .

Τα θαύματα όμως, δεν ήταν ποτέ μόνο οικονομικά: από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, από τον Καποδίστρια μέχρι και σήμερα,  η χώρα μας έχει ζήσει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πέντε φορές τον εφιάλτη της Χρεωκοπίας.

Η πρώτη πτώχευση έγινε μόλις μετά τη σύσταση του Ελληνικού κράτους και επί Κυβερνήσεως του Ιωάννη Καποδίστρια. Τα δάνεια δεν τα είχε ζητήσει εκείνος, όμως βάραιναν το Ελληνικό κράτος αφού είχαν ζητηθεί από τους Έλληνες στην Επανάσταση.

Η δεύτερη πτώχευση έγινε επί Όθωνα ,ο οποίος ήταν Βαυαρός και οι Μεγάλες Δυνάμεις τον έστειλαν «τοποτηρητή» των συμφερόντων τους στην Ελλάδα. Ενώ ο Όθωνας είχε υποβάλει για δέκα χρόνια λιτότητα με ένα μνημόνιο – που τόσο μοιάζει με το σημερινό!- το οποίο είχε συντάξει με τις Μεγάλες Δυνάμεις, μειώνοντας μισθούς και δαπάνες σημαντικές για τον Ελληνικό πληθυσμό, δεν κατάφερε να αποφύγει την πτώχευση.

Η τρίτη πτώχευση συνέβη επί Κυβερνήσεως του Χαρίλαου Τρικούπη. Αυτός αν και περιέκοψε δαπάνες, προχώρησε σε εξορθολογισμό των μισθών αλλά τελικά δεν τα κατάφερε, με αποτέλεσμα το 1893 να δηλώσει στη βουλή το ιστορικό εκείνο «Κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

Η τέταρτη πτώχευση σημειώθηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος  κήρυξε πτώχευση, έκανε στάση πληρωμών εξωτερικού χρέους και επέβαλλε εξευτελιστικά μεροκάματα. Το αποτέλεσμα ήταν να βγουν κερδισμένοι οι μεγάλοτσιφλικάδες γαιοκτήμονες αφού εξαγόραζαν την περιουσία  των μικρότερων σε εξευτελιστικές τιμές: έτσι έγινε η αρχή για να οδηγηθούμε στη δικτατορία Μεταξά.

Η πέμπτη πτώχευση συνέβη επί Ιωάννη Μεταξά: ο Μεταξάς, αν και κατέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών, ζητώντας να μην πτωχεύσει η Ελλάδα γιατί «αυτό θα διέλυε το λαό του», δε μπόρεσε να αποφύγει τη χρεωκοπία.

Το χειρότερο λοιπόν για τη χώρα δεν είναι τα οικονομικά δεδομένα :σήμερα, όπως και σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις , η Ελλάδα,πριν  πτωχεύσει οικονομικά , πτώχευε ηθικά.

Υπεύθυνοι γι’ αυτό ,οι  πολιτικοί άρχοντες του τόπου: οι ίδιοι που πάντα δανειζόντουσαν υπέρμετρα από το εξωτερικό ,από τις  ίδιες πάντα «Μεγάλες Δυνάμεις» (που λόγω του ότι η χώρα μας έχει θέση κλειδί για τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, προσπαθούν να μας έχουν πάντα υπόχρεους) .

Αν όμως στο παρελθόν, υπήρχε το δεδομένο ότι η πολιτική ηγεσία ήταν σχεδόν πάντα διορισμένη από ξένα κέντρα εξουσίας, δεν θα έπρεπε σήμερα η χώρα μας να είναι έρμαιο στις διαθέσεις του οποιουδήποτε μηχανισμού, όπως το ΔΝΤ. Η γενική αίσθηση του Έλληνα πολίτη είναι ότι οι πελατειακές σχέσεις, η αδιαφάνεια, η διαφθορά, η ασυνέχεια του Ελληνικού κράτους είναι οι αιτίες που μας οδήγησαν εκτός όλων των άλλων εδώ.

Ο Έλληνας σήμερα έχει την πεποίθηση ότι οι  πολιτικοί , πολλές φορές και αποδεδειγμένα, χρηματοδοτούνται από ξένα οικονομικά συμφέροντα τα οποία ξεπληρώνουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο  μόλις εκλέγονται, ενώ παράλληλα κατασκευάζουν κομματική  «πελατεία» διορίζοντας κόσμο στο Δημόσιο. Και είναι οι ίδιοι πολιτικοί  από τους οποίους ζητείται σήμερα να  ορθώσουν το ανάστημα τους σε διεθνές επίπεδο , όχι εκλιπαρώντας βοήθεια από τους ξένους , αλλά με κίνητρο το γνήσιο  εθνικό συμφέρον .

Μόνο αν βρεθεί κάποιος, με συναφείς ηθικές αξίες, που θα έχει ΟΡΑΜΑ και τη δύναμη να εμπνεύσει το λαό, που θα ασκεί πολιτική για την Χώρα και όχι για τον εαυτό του,  τότε η Ελλάδα θα κερδίσει την χαμένη της αξιοπρέπεια. Τότε η Ελλάδα δεν θα πετύχει ένα ακόμα διαδοχικό θαύμα αλλά ένα διαχρονικό,  το οποίο θα της επιτρέψει να έχει τη θέση που της αρμόζει και της αξίζει  στη διεθνή πραγματικότητα, χωρίς τη βοήθεια άσπονδων εχθρών και φίλων .

Μανόλης Καλαμπόκας

                                                                                                                             Ιατρός

                                                                                                    manoliskalampokas@gmail.com