Έχει βαρύνουσα σημασία η άποψη ενός ανθρώπου γνώστη του εκπαιδευτικού συστήματος!!!!
__________________________________________________________________
PRESS-GR
Μάθημα θρησκευτικών ή ελληνική μυθολογία...
.
...και παγκόσμια θρησκειολογία;.
...και παγκόσμια θρησκειολογία;Του Μάκη Μίχου
ανένταχτου της Πανελλήνιας Τσιπρομένης
και Λαϊκής και Σοσιαλιστικής Νέας Δημοκρατίας
.
Αφορμή για το σημερινό άρθρο στάθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης για την προαιρετική διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία μας. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα βήμα προόδου, που θα το περίμενα από τις «προοδευτικές» κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στην εικοσαετή διακυβέρνησή του. Το ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε να αποδιώξει τους τυχοδιώκτες που σωρεύονταν γύρω του-άλλωστε στόχος του ήταν να τους συσπειρώσει. Επανέλαβε η Ν.Δ. το έργο, εύστοχα. Αυτή μπορεί να στοχεύσει ανεμπόδιστα σήμερα που έχουν χαθεί όλες οι ιδεολογίες και τα ιδεολογήματα.
Αφουγκραζόμουνα όλο το καλοκαίρι τις επιθέσεις των χριστιανοφρόνων εναντίον αυτής της κυβερνητικής πρόθεσης κι οι επιθέσεις αυτές θύμιζαν έντονα τις εθνικιστικές. Μόνο ο Χριστόδουλος έλειπε για ν’ αρχίσει ένας θρησκευτικός πόλεμος μέσα στη χώρα. Ο νυν αρχιεπίσκοπος στέκεται προς τιμήν του μακριά από τέτοιες ακραίες συμπεριφορές και μόνο εκείνος ο Άνθιμος της Θεσσαλονίκης θα ηγηθεί του φανατισμού.
Ελπίζω να γίνει πράξη η πρόθεση της κυβέρνησης και να μην υποκύψει στις πιέσεις των Καραντζαφέρηδων και των Άνθιμων. Δεν είναι επαναστατική η πράξη της, εφαρμογή του Συντάγματος της χώρας είναι, που προβλέπει ανεξιθρησκεία. Είναι η επέκταση της εξάλειψης του θρησκεύματος απ’ τις ταυτότητες.
Η κυβέρνηση βέβαια προφασίστηκε την αύξηση των αλλόθρησκων μαθητών μέσα στα σημερινά σχολεία, όμως στη βάση του το θέμα έχει να κάνει με τον προσηλυτισμό όλων των μαθητών. Επίσημη θρησκεία του κράτους είναι η Ορθοδοξία, όμως είναι αστείο να διδάσκονται επί δέκα χρόνια οι μαθητές μας τα Θρησκευτικά.
Όταν ήμουν μάχιμος εκπαιδευτικός είχα προτείνει σε ώτα μη ακουόντων αυτό που η ΝΔ προσπαθεί να προωθήσει σήμερα. Η πρότασή μου είχε κι άλλες προεκτάσεις, και αυτές θα επαναλάβω και σήμερα, αναμοχλεύοντας το «αμαρτωλό» παρελθόν μου.
Ξεκίνησα πριν μήνες να καταχωρώ στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ κάποιους αρχαίους μύθους με ένα και μοναδικό στόχο: να μάθουν τα παιδιά μας τον αρχαίο μύθο, να διδαχτούν απ’ αυτό το μύθο. Δεν είμαι εθνικιστής για να βροντοφωνάζω πως ο μύθος αυτός είναι απόλυτα ελληνικός, έχει απλά συγκεντρωμένη και χωνεμένη όλη τη γνώση του αρχαίου κόσμου. Αυτή τη γνώση έπρεπε να παίρνει η νεολαία μας κι όχι μόνο τον εβραϊκό μύθο. Γιατί να διδάσκονται το Νώε και τον Αβραάμ και να μη γνωρίζουν το Δευκαλίωνα και την Πύρα και τον Αγαμέμνονα και την Ιφιγένεια;
Θυμάμαι πως όταν πήγαινα στο δημοτικό, στη δεκαετία του ΄50, μας δίδασκαν τότε οι δάσκαλοι μυθολογία. Ήταν εποχή μετεμφυλιοπολεμική-όπου πάλι είχε το πάνω χέρι η Εκκλησία-κι όμως μαθαίναμε κάτι απ’ τον αρχαίο μυθολογικό πλούτο. Σήμερα, που λένε ότι υπάρχει δημοκρατία, έχει επικρατήσει η θεοκρατική αντίληψη της εκπαίδευσης και οι μαθητές μας χάνουν ανούσια ώρες για ανούσια πράγματα. Αυτόν το χριστιανικό ανθρωπισμό θα μπορούσαν να τον διδαχτούν μέσα από πολύπλευρη γνώση ή μέσα από τα διδάγματα που δίνει το παγκόσμιο ιερατείο.
Ας μάθουν λοιπόν οι μαθητές μας την Παλιά και την Καινή Διαθήκη στις δυο τελευταίες τάξεις του δημοτικού κι αν κάποιοι απ’ αυτούς θέλουν να μάθουν περισσότερα ας πάνε στους κόλπους της εκκλησίας. Αυτή μπορεί να τους καθοδηγήσει στα βήματά της και να τους κάνει καλούς χριστιανούς. Το σχολείο (δημοτικό-γυμνάσιο-λύκειο) έχει στόχο να παράσχει ευρύτερη γνώση, ν’ ανοίξουν οι μαθητές τα μάτια τους.
Στο γυμνάσιο θα πρέπει ν’ ασχοληθούν με το Μύθο, ελληνικό και μεσογειακό. Δεν είναι παραμύθι ο Μύθος, είναι η ιστορία μας, πιο αληθινή απ’ αυτή που σερβίρουν οι ταγοί της εξουσίας. Ίσα-ίσα φτάνουν οι τρεις γυμνασιακές τάξεις για τη διδασκαλία αυτού του υπέροχου Μύθου, που έφτασε ως τις μέρες μας χάρη στην ελληνική γλώσσα. Η βαρετή επανάληψη ίδιων ιδεολογημάτων επί δέκα χρόνια καθυστερεί τη νόηση. Ο Μύθος είναι ικανός να εξάψει φαντασία και να προκαλέσει το ενδιαφέρον του μαθητόκοσμου για τις διδακτικές ώρες.
Στο Λύκειο μπορούν να έρθουν πιο σοβαρά πράγματα. Στις δυο μόνο τάξεις του μπορεί να διδαχτεί το μάθημα της θρησκειολογίας, ενώ στην 3η Λυκείου θα πρέπει να διδαχτεί η φιλοσοφία σ’ όλες τις κατευθύνσεις. Όταν όμως μιλάω για θρησκειολογία δεν εννοώ τη θέαση των άλλων θρησκευμάτων μέσα απ’ το ορθόδοξο χριστιανικό πρίσμα, αλλά όπως είναι γραμμένη μέσα σε έγκυρα επιστημονικά συγγράμματα. Ας μάθουν οι μαθητές τι πρεσβεύουν και τα άλλα θρησκεύματα - τα περισσότερα είναι αρχαιότερα του χριστιανισμού - κι ας επιλέξουν ελεύθερα «σε ποιο θεό πιστεύουν».
Ξέρω πως οι προτάσεις μου αυτές, πέρα απ’ την οργή των χριστιανοφρόνων, θα φέρουν κι άλλα προβλήματα και κυρίως εργασιακά και παιδαγωγικά. Ποιοι θα διδάξουν αυτά τα μαθήματα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο; Η απάντηση είναι πως δεν είναι ικανοί να τα διδάξουν οι σημερινοί θεολόγοι. Αυτόματα η διδασκαλία τους περνάει αμέσως στους φιλόλογους και ιστορικούς και καταποντίζεται η «εργατική τάξη» των θεολόγων.
Οι θεολόγοι θα μπορούσαν να διοριστούν στα Δημοτικά σχολεία, έτσι όπως διορίζονται οι ξενόγλωσσοι φιλόλογοι στην ίδια βαθμίδα εκπαίδευσης.
Προτείνω και κάτι ακόμη: οι θεολογικές σχολές να μεταλλαχτούν και να διδάσκονται οι φοιτητές τους όλα αυτά τα μαθήματα. Μπορεί όμως η εκκλησία να επιτρέψει μια τέτοια ελευθερία; Το παρελθόν και το παρόν της εξαφανίζουν μια τέτοια προοπτική.
Απομένει λοιπόν η βούληση της Πολιτείας και χρειάζεται πάλι μια Γιαννάκου για τη νέα επανάσταση. Στους λοιπούς δεν ελπίζω πλέον, αποδείχτηκε ότι κάνουν την επανάστασή τους μέχρι την άνοδό τους στην εξουσία και σπεύδουν στη συνέχεια σε γονυκλισίες και σε χειροφιλήματα.
Επιστρέφω πάλι στην αρχική μου τοποθέτηση για την προαιρετική διδασκαλία. Είναι κι αυτό μια κάποια λύση για να σταματήσει ο εμπαιγμός της εκπαίδευσης. Απ’ τα παιδικά μας χρόνια θεωρούσαμε την ώρα των θρησκευτικών ώρα παιγνίου και μάλιστα τότε που ήταν αυταρχική η εκπαίδευση. Σήμερα είναι η ώρα του παιδιού και οικτίρω αυτούς τους έρμους θεολόγους που προσπαθούν να μεταδώσουν τη «γνώση». Ξέρω πως ακόμη υπάρχουν θεολόγοι-δάσκαλοι, όμως ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη.
Υ.Γ. Όλα αυτά δεν τα καταλαβαίνει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας και γι’ αυτό επιμένει να παραμείνει η διδασκαλία του μαθήματος σ’ όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες ως υποχρεωτική για τους ελληνόπαιδες. Η Εκκλησία της Ορθοδοξίας έχει πάμπολλους τρόπους να διδάξει τα χριστιανικά ιδεώδη στα πλήθη και ο πιο καθοριστικός είναι να εφαρμόζει τα κηρύγματα του Ιησού κι όχι των Φαρισαίων. Ακόμη και οι αλλόθρησκοι θα σπεύδανε τότε να προσηλυτιστούν εθελοντικά και το μάθημα των θρησκευτικών θα ήταν άχρηστο. Μπορούσαν όμως οι Φαρισαίοι να συνοδοιπορήσουν με τον Ιησού;
2ο Υ.Γ. Καλέσανε το γιο μου στη Στρατολογία στην 3η Λυκείου για να δηλώσει σε ποιο σώμα θα ήθελε να καταταγεί. Έγραφε ο στρατολόγος τα στοιχεία του και ξαφνικά τον ρώτησε
- Θρήσκευμα;
- Κανένα, απάντησε ο γιος
- Αν δεν δηλώσεις ορθόδοξος θα υπηρετήσεις διπλή θητεία.
Αναγκάστηκε ο γιος να δηλώσει ορθόδοξος. Του την έφερε ο καραβανάς μπαμπέσικα.
Για να πολεμήσεις για την πατρίδα πρέπει να είσαι ορθόδοξος, δεν αρκεί να νοιώθεις ή να είσαι Έλληνας. Τι κι αν καταργήθηκε η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες κι στα δημοτολόγια. Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να σε εξαναγκάσουν σε προσκύνημα και υποταγή.
Ήμουν έτοιμος να πάω αυθημερόν στη Στρατολογία και να τους τα ψάλω. Δεν έκανα κάτι τέτοιο, γιατί θα εγείρονταν ο πατριωτισμός και η χριστιανοφροσύνη υποκριτών και Φαρισαίων.
Υ.Γ. δεύτερο. Διάβασα το άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ της 9-9-08, αφού είχα γράψει το κείμενο αυτό. Ο αξιόλογος αυτός θεολόγος τα λέει ξεκάθαρα τα πράγματα.
Τον ευχαριστώ για τη βοήθειά του…
.
Αφορμή για το σημερινό άρθρο στάθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης για την προαιρετική διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία μας. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα βήμα προόδου, που θα το περίμενα από τις «προοδευτικές» κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στην εικοσαετή διακυβέρνησή του. Το ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε να αποδιώξει τους τυχοδιώκτες που σωρεύονταν γύρω του-άλλωστε στόχος του ήταν να τους συσπειρώσει. Επανέλαβε η Ν.Δ. το έργο, εύστοχα. Αυτή μπορεί να στοχεύσει ανεμπόδιστα σήμερα που έχουν χαθεί όλες οι ιδεολογίες και τα ιδεολογήματα.
Αφουγκραζόμουνα όλο το καλοκαίρι τις επιθέσεις των χριστιανοφρόνων εναντίον αυτής της κυβερνητικής πρόθεσης κι οι επιθέσεις αυτές θύμιζαν έντονα τις εθνικιστικές. Μόνο ο Χριστόδουλος έλειπε για ν’ αρχίσει ένας θρησκευτικός πόλεμος μέσα στη χώρα. Ο νυν αρχιεπίσκοπος στέκεται προς τιμήν του μακριά από τέτοιες ακραίες συμπεριφορές και μόνο εκείνος ο Άνθιμος της Θεσσαλονίκης θα ηγηθεί του φανατισμού.
Ελπίζω να γίνει πράξη η πρόθεση της κυβέρνησης και να μην υποκύψει στις πιέσεις των Καραντζαφέρηδων και των Άνθιμων. Δεν είναι επαναστατική η πράξη της, εφαρμογή του Συντάγματος της χώρας είναι, που προβλέπει ανεξιθρησκεία. Είναι η επέκταση της εξάλειψης του θρησκεύματος απ’ τις ταυτότητες.
Η κυβέρνηση βέβαια προφασίστηκε την αύξηση των αλλόθρησκων μαθητών μέσα στα σημερινά σχολεία, όμως στη βάση του το θέμα έχει να κάνει με τον προσηλυτισμό όλων των μαθητών. Επίσημη θρησκεία του κράτους είναι η Ορθοδοξία, όμως είναι αστείο να διδάσκονται επί δέκα χρόνια οι μαθητές μας τα Θρησκευτικά.
Όταν ήμουν μάχιμος εκπαιδευτικός είχα προτείνει σε ώτα μη ακουόντων αυτό που η ΝΔ προσπαθεί να προωθήσει σήμερα. Η πρότασή μου είχε κι άλλες προεκτάσεις, και αυτές θα επαναλάβω και σήμερα, αναμοχλεύοντας το «αμαρτωλό» παρελθόν μου.
Ξεκίνησα πριν μήνες να καταχωρώ στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ κάποιους αρχαίους μύθους με ένα και μοναδικό στόχο: να μάθουν τα παιδιά μας τον αρχαίο μύθο, να διδαχτούν απ’ αυτό το μύθο. Δεν είμαι εθνικιστής για να βροντοφωνάζω πως ο μύθος αυτός είναι απόλυτα ελληνικός, έχει απλά συγκεντρωμένη και χωνεμένη όλη τη γνώση του αρχαίου κόσμου. Αυτή τη γνώση έπρεπε να παίρνει η νεολαία μας κι όχι μόνο τον εβραϊκό μύθο. Γιατί να διδάσκονται το Νώε και τον Αβραάμ και να μη γνωρίζουν το Δευκαλίωνα και την Πύρα και τον Αγαμέμνονα και την Ιφιγένεια;
Θυμάμαι πως όταν πήγαινα στο δημοτικό, στη δεκαετία του ΄50, μας δίδασκαν τότε οι δάσκαλοι μυθολογία. Ήταν εποχή μετεμφυλιοπολεμική-όπου πάλι είχε το πάνω χέρι η Εκκλησία-κι όμως μαθαίναμε κάτι απ’ τον αρχαίο μυθολογικό πλούτο. Σήμερα, που λένε ότι υπάρχει δημοκρατία, έχει επικρατήσει η θεοκρατική αντίληψη της εκπαίδευσης και οι μαθητές μας χάνουν ανούσια ώρες για ανούσια πράγματα. Αυτόν το χριστιανικό ανθρωπισμό θα μπορούσαν να τον διδαχτούν μέσα από πολύπλευρη γνώση ή μέσα από τα διδάγματα που δίνει το παγκόσμιο ιερατείο.
Ας μάθουν λοιπόν οι μαθητές μας την Παλιά και την Καινή Διαθήκη στις δυο τελευταίες τάξεις του δημοτικού κι αν κάποιοι απ’ αυτούς θέλουν να μάθουν περισσότερα ας πάνε στους κόλπους της εκκλησίας. Αυτή μπορεί να τους καθοδηγήσει στα βήματά της και να τους κάνει καλούς χριστιανούς. Το σχολείο (δημοτικό-γυμνάσιο-λύκειο) έχει στόχο να παράσχει ευρύτερη γνώση, ν’ ανοίξουν οι μαθητές τα μάτια τους.
Στο γυμνάσιο θα πρέπει ν’ ασχοληθούν με το Μύθο, ελληνικό και μεσογειακό. Δεν είναι παραμύθι ο Μύθος, είναι η ιστορία μας, πιο αληθινή απ’ αυτή που σερβίρουν οι ταγοί της εξουσίας. Ίσα-ίσα φτάνουν οι τρεις γυμνασιακές τάξεις για τη διδασκαλία αυτού του υπέροχου Μύθου, που έφτασε ως τις μέρες μας χάρη στην ελληνική γλώσσα. Η βαρετή επανάληψη ίδιων ιδεολογημάτων επί δέκα χρόνια καθυστερεί τη νόηση. Ο Μύθος είναι ικανός να εξάψει φαντασία και να προκαλέσει το ενδιαφέρον του μαθητόκοσμου για τις διδακτικές ώρες.
Στο Λύκειο μπορούν να έρθουν πιο σοβαρά πράγματα. Στις δυο μόνο τάξεις του μπορεί να διδαχτεί το μάθημα της θρησκειολογίας, ενώ στην 3η Λυκείου θα πρέπει να διδαχτεί η φιλοσοφία σ’ όλες τις κατευθύνσεις. Όταν όμως μιλάω για θρησκειολογία δεν εννοώ τη θέαση των άλλων θρησκευμάτων μέσα απ’ το ορθόδοξο χριστιανικό πρίσμα, αλλά όπως είναι γραμμένη μέσα σε έγκυρα επιστημονικά συγγράμματα. Ας μάθουν οι μαθητές τι πρεσβεύουν και τα άλλα θρησκεύματα - τα περισσότερα είναι αρχαιότερα του χριστιανισμού - κι ας επιλέξουν ελεύθερα «σε ποιο θεό πιστεύουν».
Ξέρω πως οι προτάσεις μου αυτές, πέρα απ’ την οργή των χριστιανοφρόνων, θα φέρουν κι άλλα προβλήματα και κυρίως εργασιακά και παιδαγωγικά. Ποιοι θα διδάξουν αυτά τα μαθήματα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο; Η απάντηση είναι πως δεν είναι ικανοί να τα διδάξουν οι σημερινοί θεολόγοι. Αυτόματα η διδασκαλία τους περνάει αμέσως στους φιλόλογους και ιστορικούς και καταποντίζεται η «εργατική τάξη» των θεολόγων.
Οι θεολόγοι θα μπορούσαν να διοριστούν στα Δημοτικά σχολεία, έτσι όπως διορίζονται οι ξενόγλωσσοι φιλόλογοι στην ίδια βαθμίδα εκπαίδευσης.
Προτείνω και κάτι ακόμη: οι θεολογικές σχολές να μεταλλαχτούν και να διδάσκονται οι φοιτητές τους όλα αυτά τα μαθήματα. Μπορεί όμως η εκκλησία να επιτρέψει μια τέτοια ελευθερία; Το παρελθόν και το παρόν της εξαφανίζουν μια τέτοια προοπτική.
Απομένει λοιπόν η βούληση της Πολιτείας και χρειάζεται πάλι μια Γιαννάκου για τη νέα επανάσταση. Στους λοιπούς δεν ελπίζω πλέον, αποδείχτηκε ότι κάνουν την επανάστασή τους μέχρι την άνοδό τους στην εξουσία και σπεύδουν στη συνέχεια σε γονυκλισίες και σε χειροφιλήματα.
Επιστρέφω πάλι στην αρχική μου τοποθέτηση για την προαιρετική διδασκαλία. Είναι κι αυτό μια κάποια λύση για να σταματήσει ο εμπαιγμός της εκπαίδευσης. Απ’ τα παιδικά μας χρόνια θεωρούσαμε την ώρα των θρησκευτικών ώρα παιγνίου και μάλιστα τότε που ήταν αυταρχική η εκπαίδευση. Σήμερα είναι η ώρα του παιδιού και οικτίρω αυτούς τους έρμους θεολόγους που προσπαθούν να μεταδώσουν τη «γνώση». Ξέρω πως ακόμη υπάρχουν θεολόγοι-δάσκαλοι, όμως ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη.
Υ.Γ. Όλα αυτά δεν τα καταλαβαίνει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας και γι’ αυτό επιμένει να παραμείνει η διδασκαλία του μαθήματος σ’ όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες ως υποχρεωτική για τους ελληνόπαιδες. Η Εκκλησία της Ορθοδοξίας έχει πάμπολλους τρόπους να διδάξει τα χριστιανικά ιδεώδη στα πλήθη και ο πιο καθοριστικός είναι να εφαρμόζει τα κηρύγματα του Ιησού κι όχι των Φαρισαίων. Ακόμη και οι αλλόθρησκοι θα σπεύδανε τότε να προσηλυτιστούν εθελοντικά και το μάθημα των θρησκευτικών θα ήταν άχρηστο. Μπορούσαν όμως οι Φαρισαίοι να συνοδοιπορήσουν με τον Ιησού;
2ο Υ.Γ. Καλέσανε το γιο μου στη Στρατολογία στην 3η Λυκείου για να δηλώσει σε ποιο σώμα θα ήθελε να καταταγεί. Έγραφε ο στρατολόγος τα στοιχεία του και ξαφνικά τον ρώτησε
- Θρήσκευμα;
- Κανένα, απάντησε ο γιος
- Αν δεν δηλώσεις ορθόδοξος θα υπηρετήσεις διπλή θητεία.
Αναγκάστηκε ο γιος να δηλώσει ορθόδοξος. Του την έφερε ο καραβανάς μπαμπέσικα.
Για να πολεμήσεις για την πατρίδα πρέπει να είσαι ορθόδοξος, δεν αρκεί να νοιώθεις ή να είσαι Έλληνας. Τι κι αν καταργήθηκε η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες κι στα δημοτολόγια. Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να σε εξαναγκάσουν σε προσκύνημα και υποταγή.
Ήμουν έτοιμος να πάω αυθημερόν στη Στρατολογία και να τους τα ψάλω. Δεν έκανα κάτι τέτοιο, γιατί θα εγείρονταν ο πατριωτισμός και η χριστιανοφροσύνη υποκριτών και Φαρισαίων.
Υ.Γ. δεύτερο. Διάβασα το άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ της 9-9-08, αφού είχα γράψει το κείμενο αυτό. Ο αξιόλογος αυτός θεολόγος τα λέει ξεκάθαρα τα πράγματα.
Τον ευχαριστώ για τη βοήθειά του…
--------------------------------------
(Αν υπάρχει "πλήρες post", πατήστε εδώ...)
