Βρέθηκε ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στις Σέρρες; (Βίντεο)

Ενώπιον μίας πολύ μεγάλης αρχαιολογικής ανακάλυψης, της μεγαλύτερης όλων των εποχών για την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο της αρχαιολογίας, βρίσκονται οι αρχαιολόγοι στην... Αμφίπολη Σερρών. 

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Τετάρτη, 13 Μάρτιος 2013 11:32

Από την πρώτη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη έπεσε στους Οθωμανούς και ο Μωάμεθ ο Φατίχ εισήρθε καβάλα στο άσπρο άλογό του στην Αγία Σοφία, (όπου επί αρκετή ώρα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές, έμεινε ακίνητος να κοιτάζει με έκσταση τον Παντοκράτορα στον τρούλο ενώ η εντυπωσιακή αυτή σκηνή έχει αποθανατιστεί και σε μια τουρκική ιστορική κινηματογραφική ταινία),

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ

Πηγή: ixor363

Ποίηση Άγγελου Σικελιανού
Μουσική Μίκη Θεοδωράκη
Ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης & χορωδία
Παίζει η συμφωνική ορχήστρα του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του συνθέτη.

Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπ᾿ τὴν Ἑλλάδα,
ὀμπρός, βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο.
Τὶ, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη,
κι ἄ, ἰδέτε χώθηκε τ᾿ ἀξόνι του βαθειὰ μέσ᾿ τὸ αἷμα.
Ὀμπρός, παιδιά, καὶ δὲ βολεῖ μονάχος ν᾿ ἀνέβῃ ὁ ἥλιος,
σπρῶχτε μὲ γόνα καὶ μὲ στῆθος νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὴ λάσπη,
σπρῶχτε μὲ στῆθος καὶ μὲ γόνα νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὸ γαῖμα.
Δέστε, ἀκουμπᾶμε ἀπάνω τοῦ ὁμοαίματοι ἀδελφοί του.
Ὀμπρός, ἀδέλφια, καὶ μᾶς ἔζωσε μὲ τὴ φωτιά του,
ὀμπρός, ὀμπρὸς κι ἡ φλόγα του μᾶς τύλιξε ἀδελφοί μου.

Γιγάντιες σκέψεις...

«Πρόλογος στή Ζωή»:

Ο „Άγγελος“ των Ελλήνων ζει ανάμεσα μας, στην Μεγάλη Ελλάδα ( η μεγάλη Ελλάδα ήταν πάντα εκτός των γεωγραφικών συνόρων της κυρίως Ελλάδος, η αθάνατη αυτοκρατορία του πνεύματος):

Είναι η δισέγγονη του μεγάλου Ελληνα ποιητή Αγγελου Σικελιανού. Στις φλέβες –και όχι μόνο-της όμορφης σαρανταπεντάχρονης ποιήτριας Ελένης Σικελιανός κυλάει αίμα ελληνικό. Για του λόγου το αληθές:

Στην εργασία της: «Το ποίημα της Καλιφόρνιας», η Ελένη Σικελιανού ξαναδιαβάσει την ιστορία και τον πολιτισμό της Αμερικής, μετά τον βίαιο αφανισμό των ιθαγενών. Η Σικελιανός δίνει στο ποίημα έναν πρωτότυπο και σημερινό λόγο, που είναι διάστικτος από αναφορές στον Βιργίλιο, τον Δάντη, και την ομηρική «Οδύσσεια»...

"Εφυγε" ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής Κώστας Αξελός.

Την τελευταία του πνοή άφησε ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής Κώστας Αξελός σήμερα τα ξημερώματα στο Παρίσι. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924 από αστική οικογένεια, διδάχτηκε από παιδί γαλλικά και γερμανικά, ενώ η εφηβεία του διάβασε τα κείμενα των Ηράκλειτου, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Εμπεδοκλή, Μαρξ, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι, και ποιητών όπως ο Ρεμπώ, ο Ρίλκε, ο Χέλντερλιν και άλλοι.

Στα δεκαεπτάμιση χρόνια του εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία και, παρά τις διαφωνίες του, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση υποστηρίζοντας ότι «ο πραγματικός κομμουνιστής πρέπει να κρατάει στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα βιβλία του Ρίλκε». Το 1944, στα Δεκεμβριανά, έζησε εικονική εκτέλεση στα κρατητήρια της Ασφάλειας, φυλακίστηκε σε στρατόπεδο και τελικά απέδρασε. Tο 1946 εγκατέλειψε τις γραμμές του KKE.

Τέλη του 1945, με τη βοήθεια του Οκτάβιου Μερλιέ - διευθυντή τότε του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα - επιβιβαζόταν στο θρυλικό πλέον πλοίο «Ματαρόα» μαζί με τον Κ. Καστοριάδη, τον Κ. Παπαϊωάννου, τον Κ. Βυζάντιο, την Μ. Κρανάκη, τον Κ. Κουλεντιανό, τον Ν. Σβορώνο και άλλους με προορισμό το Παρίσι. Λίγο διάστημα μετά την αναχώρησή του, καταδικαζόταν ερήμην σε θάνατο.

Σπούδασε φιλοσοφία στη ........
Σορβόννη όπου και δίδαξε (1962-1973). Αρχισυντάκτης του πρωτοποριακού τότε περιοδικού Arguments (Επιχειρήματα) από το 1956-1962, ίδρυσε και διηύθυνε την ομώνυμη φιλοσοφική σειρά στις «Εditions de Minuit» στην οποία εκδόθηκαν επίσης και τα περισσότερα από τα βιβλία του.

Πασίγνωστη η διένεξή του με τον Σαρτρ τον οποίο εγκαλούσε για μη πρωτότυπη σκέψη και έκθεση παλαιότερων φιλοσοφικών ιδεών. Ο Σαρτρ με τη σειρά του τον κατηγορούσε επειδή είχε εγκαταλείψει τον κομμουνισμό.

Έχει εκδώσει είκοσι τέσσερα βιβλία και πλήθος κειμένων (γαλλικά, ελληνικά και γερμανικά) που μεταφράστηκαν σε δεκαέξι γλώσσες.

Τον Μάρτιο του 2009 αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αυτή ήταν η τελευταία του επίσκεψη στην Ελλάδα.

Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τις εκδόσεις «Les Belles Lettres» το καινούργιο βιβλίο του, με τίτλο «Αυτό που επέρχεται» και πρόσφατα από τις εκδόσεις «Νεφέλη» το έργο «Το άνοιγμα στο επερχόμενο και το αίνιγμα της Τέχνης».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή...

ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΡΣΙΚΗΣ (ΚΑΙ Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ).

email...φιλικό.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΓΚΕΖΕ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ (ΝΑΠΟΣ=ΛΟΓΓΟΣ, ΛΙΒΑΔΙ, ΚΟΙΛΑΔΑ + ΛΕΩΝ)

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ
http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=25257&tsz=0&act=mMainView

ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ, ΤΟ

Επεισόδιο:003 ΚΟΡΣΙΚΗ ΓΑΛΛΙΑ

Διάσημοι Έλληνες που έχουν διαπρέψει στο εξωτερικό, αλλά και άνθρωποι του μόχθου, μιλούν στην εκπομπή του ΝΙΚΟΥ και ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΙΖΟΥ «ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ» για τη ζωή τους στην ξενιτιά και για την αγάπη τους για την ΕΛΛΑΔΑ. Η μικρή ΑΓΓΕΛΙΚΟΥΛΑ από την ΚΟΡΣΙΚΗ τραγουδά το παραδοσιακό ελληνικό τραγούδι «ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΜΙΑ ΨΑΡΟΠΟΥΛΑ», μια ηλικιωμένη κυρία, η ΣΙΣΤΙΝ ΒΟΛΙΜΑΣ μιλάει για τη ζωή της στη ΓΑΛΛΙΑ, για τις επισκέψεις της στην ΕΛΛΑΔΑ και στο χωριό της, το ΒΙΤΙΛΟ. Ο ΠΑΥΛΟΣ ΒΙΡΣΙΝΙ μιλά για την ΕΛΛΑΔΑ, για την καταγωγή του από τη ΜΑΝΗ και αφηγείται την ιστορία της μετοίκησης των Μανιατών το 1675 στην ΚΟΡΣΙΚΗ. Η αδελφή του, η ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ, μιλώντας με μανιάτικη διάλεκτο, αναφέρεται στο ταξίδι της στην ΕΛΛΑΔΑ. Η ελληνική κοινότητα στην ΚΟΡΣΙΚΗ παλεύει να διατηρεί τις παραδόσεις, να πληροφορείται όσα συμβαίνουν στην πατρίδα και να διατηρεί τους ισχυρούς δεσμούς της με την ΕΛΛΑΔΑ.

Ο "κατακτητής" του πλανήτη Άρη,είναι Έλληνας.

Και όχι μόνο...Γεννήθηκε σε χωριό..."αριστερών",ο πατέρας του "αριστερός" και γραμματέας του χωριού.Έζησε την καταχνιά της κατοχής και το αδελφοκτόνο μίσος του εμφυλίου.
Είναι από τα παιδία του λεγόμενου..."παιδομαζώματος",αυτής της βρωμερής αλλά ψεύτικης προπαγάνδας των εχθρών του Ελληνικού Λαού.Διαβάστε και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.Το σίγουρο είναι ότι αυτός ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ,αν έμενε στην Ελλάδα,το πολύ να είχε γίνει...γραμματέας στη θέση του πατέρα του!Αν του έδιναν κι αυτή τη θέση...
Θανάσης Οικονόμου
"Ο πατέρας μου κάθε βράδυ προτού κοιμηθώ μου μάθαινε αριθμητική, και μου μιλούσε για τα αστέρια".

ΜΑΡΙΑ ΝΤΑΛΙΑΝΗ | Κυριακή 31 Αυγούστου 1997

«Το ωραιότερο τοπίο είναι της Γης»

Ορισμένων ανθρώπων οι ζωές είναι αναμενόμενες. Ο Θανάσης Οικονόμου δεν υπάγεται σε αυτή την κατηγορία. Ο καθηγητής της Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ο Ελληνας του Αρη, ήταν 11 χρόνων όταν ξεκίνησε την επίπονη πορεία της ζωής του. Αφετηρία του ένα αριστερό «κεφαλοχώρι» των Γρεβενών και τερματισμός το Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας.

Ο Θανάσης Οικονόμου από τη Ζάκα Γρεβενών είναι από εκείνους τους ανθρώπους που το υλικό τους είναι προορισμένο για να αντέχει και να λάμπει μέσα από τις κακουχίες. Τον συναντήσαμε τηλεφωνικά στην Πασαντίνα ­ μόλις είχε επιστρέψει από το διαστημικό κέντρο. Είναι ο Ελληνας που κατασκεύασε το «Alpha Proton Χ-ray Spektrometer», ένα «μηχανάκι» δηλαδή ­ όπως τρυφερά το αποκαλεί ο ίδιος ­, που «οσμίζεται» εδώ και ένα μήνα το χώμα και τα πετρώματα του πλανήτη Αρη για λογαριασμό της NASA. Το «μηχανάκι» του είναι αυτό που ήδη έφερε τις πρώτες πολύτιμες πληροφορίες που θα δώσουν απάντηση στο ερώτημα «από τι είναι φτιαγμένος ο Αρης». Και όταν απαντηθεί με τη σειρά του αυτό το ερώτημα θα έρθουν άλλα πιο επιτακτικά να ζητήσουν απάντηση. Οπως, αν, για παράδειγμα, μπορεί να υπάρξει ή αν υπήρξε ζωή στον Αρη. Αν είμαστε ή όχι μόνοι στο Σύμπαν. Αν η κατάσταση των άλλων πλανητών έχει κάτι να μας δείξει για το μέλλον της Γης.

Αυτή τη φορά όμως ο γλυκομίλητος καθηγητής άνοιξε την καρδιά του λίγο βαθύτερα. Θυμήθηκε τα πέτρινα χρόνια του Εμφυλίου και της Αριστεράς. Θυμήθηκε τις εποχές όπου οδηγώντας αυτοκίνητο με γερμανικές πινακίδες, εφοδιασμένος με αμερικανικό διαβατήριο, αυτός ο γεννημένος στην Ελλάδα, που μιλούσε τσέχικα, είχε χαρακτηριστεί «διπλός πράκτορας». Ο Θανάσης ή Τομ Οικονόμου, όπως τον αποκαλούν οι αμερικανοί συνάδελφοί του με τους οποίους συνοδοιπορεί 30 χρόνια τώρα, ανοίγει την ψυχή του σήμερα στο «Βήμα».

­ Πόσο θα αντέξετε ακόμη να δουλεύετε με αυτούς τους ρυθμούς;

(χαμογελώντας) «Οσο αντέξει το Pathfinder. Αλλωστε τώρα υπάρχει απόλαυση στην κούραση. Δεν είναι δυσβάσταχτη. Κούραση νιώθεις όταν πολεμάς και προσπαθείς για κάτι που δεν φέρνει αποτελέσματα. Οταν έχεις αποτέλεσμα και μάλιστα ελπιδοφόρο, τότε μετριάζεται η κούραση».

­ Κύριε καθηγητά, είναι χαρούμενο το φορτίο των παιδικών σας χρόνων;

«Δεν θα το περιέγραφα ακριβώς έτσι. Ξέρετε, γεννήθηκα το '37 και έζησα την Κατοχή. Τότε η έγνοια μας ήταν πώς να αποφύγουμε τους Γερμανούς. Γεννήθηκα σε ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα τότε χωριά των Γρεβενών, στη Ζάκα. Ενα κεφαλοχώρι, που συνέβαινε να είναι αριστερό. Αμέσως μετά την Κατοχή, λοιπόν, ξανοιχτήκαμε στην περιπέτεια του Εμφυλίου. Το χωριό το χτυπήσανε πολύ και οι αντάρτες και οι στρατιωτικοί. Καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς και οι άνθρωποι πάλευαν να ζήσουν και να επιβιώσουν».

­ Είχε σχολείο το χωριό;

«Το χωριό είχε σχολείο. Δάσκαλο δεν είχε. Βλέπετε, τότε το κράτος δεν λειτουργούσε κανονικά και ήταν συνηθισμένο πράγμα να μην υπάρχουν δάσκαλοι, ειδικά στα ορεινά. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθα από τον πατέρα μου, που ήταν άνθρωπος μορφωμένος. Ηταν γραμματέας του χωριού και ας έβοσκε πρόβατα για να ζήσει την οικογένειά του. Ηταν και αριστερός ο πατέρας μου. Κάθε βράδυ λοιπόν που ξάπλωνα στο κρεβάτι, προτού κοιμηθώ μου μάθαινε αριθμητική, γεωγραφία και μου μιλούσε για τα αστέρια».

­ Εχετε την ανάμνηση του πατρικού σπιτιού σας;

«Βεβαίως! Το πατρικό μου, πέτρινο και γερό, ήταν στο κέντρο του χωριού. Δίπλα ήταν του παππού μου, που καταπιανόταν επίσης με την κτηνοτροφία. Τον βοηθούσα λοιπόν κι εγώ με τα αδέλφια μου».

­ Σας άρεσε;

«Μα δεν ξέραμε τίποτε άλλο τότε»!

­ Πότε φύγατε από το χωριό;

«Είναι μεγάλη ιστορία κι έχω καιρό να την πω... Ξέρετε, πρέπει να ζήσεις αυτή την εποχή για να την καταλάβεις. Μέσα στον Εμφύλιο ολόκληρη η χώρα ζει σκληρές μάχες. Μιλάω για το '46, το '47, το '48. Οι αριστεροί με τον στρατό βομβαρδίζονταν καθημερινά. Το χωριό ως αριστερό ήταν στο μάτι του κυκλώνα και πολλοί άνθρωποι και παιδιά σκοτωθήκανε. Σκέφτηκαν, λοιπόν, για να αποφύγουν τις απώλειες, να στείλουνε τα παιδιά στην Αλβανία, να σωθούν. Μάζεψαν γύρω στα 200 παιδιά από τη Ζάκα, από μωρά ως 15 χρόνων. Τα μεγαλύτερα πολεμούσαν. Ετσι έφυγα κι εγώ».

­ Εσείς θέλατε;

«Καλό ερώτημα. Εγώ ήθελα; Οταν σκέφτομαι εκείνες τις ημέρες θυμάμαι την αγωνία του πατέρα και της μάνας για τη ζωή μας. Είμαστε έξι αδέλφια. Εγώ είμαι ο δεύτερος από το τέλος. Ζούσαμε λοιπόν στο σπίτι με τις αδελφές μου όλοι μαζί, εκτός από δύο αδέλφια μου που είχαν κατεβεί στην πρωτεύουσα και έκαναν μικρές δουλίτσες για να ζήσουν. Ο πατέρας μού μίλησε ξεχωριστά. Μου είπε πως η φυγή ήταν προσωρινή γιατί η ζωή μου κινδύνευε. Κι εγώ το ήξερα αυτό. Μια φορά είχαν έρθει σπίτι μας και μας χτύπησαν. Είχαν χτυπήσει κι εμένα και όταν με είδε η μάνα μου τρόμαξε γιατί δεν είχα πει τίποτε. Πονούσα, αλλά όταν είδα πόσο χτύπησαν τον πατέρα μού φάνηκε αστείος ο πόνος μου. Με έπεισε και δεν είπα τίποτε. Αλλωστε ήταν προσωρινό. Περιμέναμε να βομβαρδίσουν το χωριό. Η φυγή έγινε μια νύχτα. Ημασταν καμιά διακοσαριά παιδιά από το χωριό μας. Υπήρχαν και μωρά. Ηταν πολλές μανάδες που είχαν χωριστεί σε γκρούπες και συνόδευαν 15-20 παιδιά».

­ Πώς φτάσατε στην Αλβανία;

«Με τα πόδια. Κάναμε τρεις ημέρες να φτάσουμε. Περπατούσαμε μέσα στα βουνά τη νύχτα και στον δρόμο ενωνόμασταν μαζί με παιδιά από άλλα χωριά. Δεν είχαμε τίποτε μαζί μας. Μόνο λίγα προσωπικά είδη, δηλαδή μια αλλαξιά εσώρουχα. Δεν φοβόμασταν. Ξέραμε ότι φεύγαμε για καλό. Οταν περάσαμε τα σύνορα της Αλβανίας, μας παρέλαβαν οι οργανωτές και μας μοίρασαν σε σπίτια όπου μείναμε για ένα μήνα. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε γιατί λίγοι γνώριζαν τα ελληνικά. Δεν κάναμε τίποτε, μόνο περιμέναμε. Και μετά από ένα μήνα μάς πήγαν με λεωφορεία στη Γιουγκοσλαβία και μετά με τρένο στην Τσεχοσλοβακία. Εκεί μέναμε σε ορφανοτροφείο για πολλά χρόνια. Εκεί πρωτοπήγα σχολείο. Εκεί τελείωσα το δημοτικό στα 16 μου χρόνια κι επειδή αγαπούσα τα μαθηματικά και τη φυσική οι δάσκαλοί μου με κατευθύνανε στις θετικές επιστήμες. Γυμνάσιο πήγα σε τσέχικο σχολείο και αργότερα σπούδασα Πυρηνική Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Πράγας».

­ Ολο αυτό το διάστημα είχατε επαφή με τους γονείς σας;

«Οχι, ζούσα με τα άλλα παιδιά στο ορφανοτροφείο. Τότε με απασχολούσαν μόνο τα γράμματα και όχι πως δεν σκεφτόμουνα την οικογένειά μου, αλλά πάντα είχα την πεποίθηση πως όλα αυτά είναι για καλό. Το '49 μάθαμε για την ήττα, ότι οι αντάρτες παραδόθηκαν στον στρατό. Τότε ήταν που η οικογένειά μου κατέφυγε στην Αλβανία για να σωθεί από τους διωγμούς. Ηρθαν και αυτοί στην Τσεχοσλοβακία αλλά έμεναν σε άλλη πόλη. Τους είδα ξανά το '52. Εκεί κλάψαμε όλοι. Παραμείναμε όμως χωριστά γιατί ήταν καλύτερα έτσι».

­ Πώς ήρθε στη ζωή σας η αγάπη για τα αστέρια;

«Νομίζω πως πάντα μου άρεσε να τα παρατηρώ. Απλώς δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα τα εξερευνούσα κιόλας. Ο πατέρας μου μού μιλούσε για τα αστέρια που βλέπαμε ολοκάθαρα στον βουνίσιο ουρανό. Αφού πήρα το πτυχίο μου της Πυρηνικής Φυσικής από το Πανεπιστήμιο της Πράγας, εργάστηκα σε διάφορα ερευνητικά κέντρα στην Τσεχοσλοβακία. Δεν είχα σκεφτεί ιδιαίτερα ότι θα βρισκόμουν κάποτε στη θέση όπου είμαι σήμερα. Τα αστέρια ήρθαν φυσιολογικά στη ζωή μου».

­ Θα περίμενε κανείς πως το ρεύμα του ποταμού θα σας έβγαζε στην Ανατολή. Εσείς διαλέξατε τη Δύση.

«Η αλήθεια είναι πως μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω στη Μόσχα, όμως αρνήθηκα. Παρ' ότι αν με ρωτήσετε θα σας πω πως είμαι αριστερός, δεν είχα ποτέ ενεργοποιηθεί πολιτικά. Δεν υπήρξα μέλος του κόμματος. Για μένα ήταν περισσότερο η πολιτική αίσθηση που βίωσα μέσα στην οικογένειά μου η πυξίδα και όχι η όποια καθοδήγηση. Οταν λοιπόν τα αδέλφια μου, που είχαν...συνέχεια στην πηγή...

Δείτε και ακόμα ένα αφιέρωμα στον Έλληνα του Άρη...
εφημερίδα Μακεδονία

Έλληνας φοιτητής μαθηματικό μεγαθήριο!Πήρε το παγκόσμιο βραβείο μεταξύ 480!

Χίλια εύγε στο μεγάλο μαθηματικό μυαλό!Μπορεί να συγκαταλεχθεί από τώρα στους μεγάλους σύγχρονους Έλληνες!Αιέν αριστεύειν!

Παγκόσμιο μαθηματικό βραβείο σε Ελληνα φοιτητή

Το χρυσό μετάλλιο στον παγκόσμιο πανεπιστημιακό μαθηματικό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη, απέσπασε ο τριτοετής Βολιώτης φοιτητής του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Σακελλάρης. Για την επιτυχία του αυτή ο φοιτητής θα τιμηθεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών σήμερα Τετάρτη σε ειδική εκδήλωση.
Τις πλούσιες γνώσεις του, αλλά και τη μεγάλη του αγάπη για τα Μαθηματικά απέδειξε ο 19χρόνος νέος από το Βόλο, ο οποίος απέσπασε την υψηλότερη διάκριση στην επιστήμη των μαθηματικών σε ακαδημαϊκό πλαίσιο μεταξύ φοιτητών. Πιο συγκεκριμένα ο Γιώργος Σακελλάρης συμμετείχε στο διήμερο πανεπιστημιακό μαθηματικό διαγωνισμό απαντώντας με επιτυχία στα ερωτήματα και τις ασκήσεις που του τέθηκαν. Είχε να συναγωνιστεί με 480 αριστούχους υποψηφίους των μεγαλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου, όπως του Χάρβαρντ, και τελικά κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο. Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν ο ίδιος που ενδιαφέρθηκε και πληροφορήθηκε για τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου διαγωνισμό ενημερώνοντας στη συνέχεια τον πρόεδρο του Τμήματος, ο οποίος και ενέκρινε τη συμμετοχή του. Η χρηματοδότηση για τη συμμετοχή του στο συνέδριο προήλθε από το Τμήμα Μαθηματικών. Ο Βολιώτης φοιτητής που αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Βόλου, έχει συμμετάσχει και σε άλλους διαγωνισμούς κατά το παρελθόν, πάντοτε μαθηματικού περιεχομένου, σημειώνοντας πάντοτε επιτυχίες.

www.enet.gr

Πηγή...