Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΑΡΑ ΣΠΑΝΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ΄ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ. Αριστοτέλης
Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γεννήθηκε το 1815 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Δημήτριου Παπαρρηγόπουλου, τραπεζίτη απο τη Βυτίνα και προκρίτου της ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης. Με την έκρηξη της επανάστασης του 1821 οι Τούρκοι θανάτωσαν τον πατέρα του, τον αδερφό του Μιχαήλ και άλλα μέλη της οικογένειάς του (τον θείο του, Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο και τον γαμπρό του πατέρα του, Δημήτριο Σκαναβή), ενώ δήμευσαν και ολόκληρη την περιουσία του. Ύστερα από αυτά τα τραγικά γεγονότα η μητέρα του, Ταρσία Νικοκλή, κατέφυγε στην Οδησσό μαζί με τα οκτώ παιδιά της.[2] Εκεί ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος σπούδασε ως υπότροφος του Τσάρου στο γαλλικό Λύκειο «Ρισελιέ» μέχρι το 1830, οπότε η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο. Ο ίδιος παρακολουθούσε μαθήματα στην κεντρική σχολή της Αίγινας με δάσκαλο τον Γεώργιο Γεννάδιο αλλά τελικά δεν κατάφερε να αποφοιτήσει. Παρόλο που γνώριζε πολλές ξένες γλώσσες (γαλλικά, γερμανικά και ρωσικά) και μελετούσε πολύ, δεν ολοκλήρωσε ποτέ καμία βαθμίδα εκπαίδευσης, γεγονός που έγινε αιτία για επικρίσεις που δέχτηκε όταν προσπαθούσε να διοριστεί στο Πανεπιστήμιο.
Το 1833 διορίστηκε υπάλληλος στο υπουργείο Δικαιοσύνης, φτάνοντας στο βαθμό του διευθυντή. Το 1845 απολύθηκε από το υπουργείο σύμφωνα με το ψήφισμα της Α' Εθνικής Συνελεύσεως σχετικά με τους ετερόχθονες.Ρωτάμε:Γιατί;
-----------------------------------------
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ:
Ο «ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ» ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ
ΤΟΥ «ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ»
 | Στη σύγχρονη χριστιανική Ελλάδα το έργο του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» αποτελεί τον θεμέλιο λίθο και το «ευαγγέλιο» της επίσημης κρατικής ιδεολογίας του Ελληνοχριστιανισμού. Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος παρουσιάζει κάποιες περιόδους της Ελληνικής Ιστορίας σχετικά αμερόληπτα. Όμως, όταν φθάνει στην χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, την αποκαλούμενη ψευδώς «Βυζαντινή» (όρος που ψευδώς συντηρείται μέχρι και σήμερα), την παρουσιάζει ως Ελληνική με τον όρο «Μεσαιωνικός Ελληνισμός», που διακόπηκε λόγω της Οθωμανικής κυριαρχίας το 1453, και κατέληξε στην δημιουργία του νεοελληνικού κράτους του 1821. |
Η εποχή κατά την οποία ολοκλήρωσε την ιστορία του, το 1870, ήταν λίγο μετά τον διωγμό του Όθωνα απ’ τους πολιτικοθρησκευτικούς ταγούς της Ορθοδοξίας και την επαναφορά του Χριστιανισμού σε πλήρη ισχύ. Η εποχή αυτή χαρακτηριζόταν από τυφλή θεοκρατία και οπισθοδρόμηση, όπου οι διωγμοί, οι αφορισμοί και τα συγχωροχάρτια έδιναν και έπαιρναν. Ήταν τότε που η Εκκλησία με εργαλείο την ιστορία του Παπαρρηγόπουλου εθεμελίωσε την εθνική μας παραφροσύνη με το υβριδικό ιδεολόγημα του Ελληνοχριστιανισμού, που διατηρείται σε απόλυτη ισχύ έως σήμερα στην Παιδεία, τη Διανόηση και την Πολιτική της Ρωμιοσύνης.
Η μεγαλύτερη συμφορά του έθνους, η εξάλειψη του «Ελληνισμού των Δύο Ηπείρων» κάτι που δεν πέτυχε ποτέ κανένας κατακτητής, το πέτυχε το Ρωμαίικο κράτος με τη «Μεγάλη Ιδέα» (=αναβίωση του Βυζαντίου) που προσπάθησε να πραγματοποιήσει στις αρχές του 20ου αιώνα. Η ιδέα αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σατυρικά ως «η μεγάλη ιδέα του Καραγκιόζη». Τα τραγικά γεγονότα που ακολούθησαν (Μικρασιατική καταστροφή, ξεριζωμός Ποντίων) αποτελούν την κοντόφθαλμη και αυτοκαταστροφική πολιτική προέκταση και πλευρά του «Ελληνοχριστιανισμού»...
...
Διαβάστε περισσότεραΑπόσπασμα απο το βιβλίο "Οι Εβραίοι όλη η αλήθεια",το βιβλίο που οι Εβραίοι προσπαθούν να απαγορεύσουν...
«Οι αδελφοί Ρικάρντο στην 'Αγγλία καί -ποιος άλλος;- οι Ρότσιλντ στην Γαλλία θησαυρίσανε εκμεταλλευόμενοι τίς ανάγκες τον επαναστατημένου 'Ελληνικού Έθνους, γιά όπλα καί τρόφιμα.
Τά χρήματα πού προκαταβολικά άρπάξανε οι 'Εβραίοι σέ τόκους, μεσιτείες καί προμήθειες ήσαν τόσον τεράστια, ώστε προκαλέσανε τήν άντίδρασι των Φιλελλήνων Ευρωπαίων. Οι Ρικάρντο γιά νά δώσουν δάνεια, έλαβαν άπό μας προμήθεια περίπου διπλασίαν άπ όσα χρήματα είχαν συλλέξει στην Ευρώπη όλοι οι Φιλέλληνες!! Άρκεί νά διαβάσετε σέ μιά βιβλιοθήκη τους TIMES της 5 Σεπτ. 1826 οι όποιοι γράφουνε ότι «οι κύριοι Ρικάρντο τσεπώσανε (havepocteted) 64.000 Λ.» καί στίς 15 Σεπτ. 1826 σχολιάζουν:
«The pretty item reserved as commission by the contractors of the second loan (amounting to 64,000 L.) nearly doubles the voluntary contributions of all the Philhellenes in Europe, including those of committees and corporations, of colleges and universities, of classical ladies and benevolont princes -ofpriests, artists, philosophers and statesmen- the produce of benefit concerts, and the collection of charity sermons» δηλαδή: «τό δελεαστικό ποσό πού επεφύλαξαν δι εαυτούς οι εκδότες του δευτέρου δανείου (ανερχόμενο σέ 64.000 Α.) είναι σχεδόν διπλάσιον άπό τίς εθελοντικές συνεισφορές όλων των φιλελλήνων στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων των συνεισφορών των επιτροπών καί των συλλόγων τών σχολών καί τών πανεπιστημίων, τών φιλο-κλασσικών κυριών καί τών ευεργετικών πριγκήπων, τών ιερέων, καλλιτεχνών, φιλοσόφων καί πολιτικών - τού προϊόντος τών συναυλιών καί τών εράνων στίς εκκλησίες»!!! Ναί, βέβαια μας δώσανε δάνειο οι Εβραίοι καί μας γδάρανε ζωντανούς μέ τους υπερβολικούς τόκους καί τίς πρωτοφανείς προμήθειες. Ό καθηγητής 'Ανδρεάδης στό βιβλίο του «'Ιστορία τών εθνικών δανείων» («Βιβλιοθήκη ιστορικών μελετών», αριθμ. 202, Αθ. 1904) γράφει ότι «οι κ.κ. Ρικάρδοι όχι μόνον ήρνήθησαν νά άναγνωρίσωσι τήν επιτροπή, άλλα καί προσεπάθησαν νά παρεμβάλωσι πάν πρόσκομμα είς τήν άνεύρεσιν της αληθείας» (ένθ. άνωτ. σελ. 26) καί αναφέρει τίς άπατες καί τους εκβιασμούς, πού της έκαναν εκείνοι οι Εβραίοι, οι όποιοι ανέβαζαν τίς μεσιτείες καί τεχνητά αΰξαιναν τήν αξία τών μετοχών (ένθ. άνωτ. σελ. 32) ή δίνανε παραγγελίας γιά ατμόπλοια χωρίς τήν έγκριση τών Ελλήνων σέ εξωφρενικές τιμές γιά νά κερδοσκοπούν (ένθ. άνωτ. σελ. 49) σχολιάζει ότι τά ποσά τον δευτέρου δανείου αντί «...νά σταλώσι κατεπειγόντως εις 'Ελλάδα, έμειναν έν 'Αγγλία, χρησιμεύσαντα μόνον εις τό νά προμηθεύσωσιν είς τους κ.κ. Ρικάρδους καί συντροφίαν μεσιτικά καί μέσον απαλλαγής είς καλήν τιμήν των ελληνικών ομολογιών, ας ούτοι ε'ιχον».
Οι 'Εβραίοι Ρότσιλντ γιά νά μας παρασύρουν νά δανεισθούμε από αυτούς μας έκαναν αρχικά μιά δωρεά! καί κατόπιν δανείσανε τήν Ελλάδα μέ βαρύτατους όρους, μέ ληστρικά ωφελήματα, μεσιτείες, έξοδα εκδόσεως! καί μέ τήν έγγύησιν τών τριών Δυνάμεων!!!
Στην έκμετάλλευσι πού υφιστάμεθα άπό τους Εβραίους δανειστές έβαλε τέλος ό βασιλεύς "Οθων ό όποιος «...άπό της ένηλικιώσεως αυτού ουδέν σχεδόν συνωμολόγησε δάνειον ουδέ ανεγνώρισε τά δάνεια τής ανεξαρτησίας...» (ένθ. άνωτ. σελ. 73). Μή πληρώνοντας λοιπόν ό Οθων τους δήθεν Γάλλους καί δήθεν "Αγγλους, προκάλεσε τήν όργήν των. Τόν πολεμήσανε καί τόν ρίξανε, έν ονόματι τής δημοκρατίας καί τών λαϊκών ελευθεριών...
Δυστυχώς οι ελάχιστοι έβραιοπράκτορες κατέχουν θέσεις κλειδιά στην έκπαίδευσι εξ αιτίας τής δικής μας αδιαφορίας κι αποκρύπτουν τήν αλήθεια, σχετικά μέ τήν οικονομική έκμετάλλευσι πού υπέστη τό επαναστατημένο έθνος μας άπό τήν Εβραϊκή κεφαλαιοκρατία. Γιά νά ανακαλύψετε τήν ιστορική αλήθεια πρέπει νά ερευνήσετε μόνοι σας τά αρχεία. Στην έκδοσι «Αρχείων τής Ελληνικής Παλιγγενεσίας» (τόμος Α' σελ. 164, 165, 227) θά συναντήσετε τους Εβραίους τραπεζίτες αδελφούς Ρικάρντο ('Ιακώβ καί Σαμψών) πού τό 1826 ζητήσανε γιά έγγύησι τοκογλυφικών δανείων μέρος τής 'Ελλάδος!! 'Ιδού τό κείμενον:
