...ή τα ντουβάρια ...(σχόλιο Αλφειού)
Όσο πλησιάζει η 13η Αυγούστου, τόσο αυξάνεται και η προπαγάνδα των Μέσων Ενημέρωσης (!) για την 50η επέτειο από την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου (13. Αυγούστου 1961). Πρώτο όπως πάντα το RBB του Βερολίνου, που απο βδομάδες τώρα μας έχει μπαφιάσει με ιστορίες γεμάτες δάκρυα, μίσος και χολή για την Ανατολική Γερμανία, πεθαμένη εδώ και πάνω απο 20 χρόνια
Μεγεθύνατε
του William Blum*
Μετάφραση:
Εμμανουήλ Σαρίδης
Πρώτα μια σημείωση του Εμμανουήλ Σαρίδη
Ζω στο Βερολίνο απο τότε που χτίστηκε το Τείχος, άρα έχω ιδίαν γνώμη, είμαι ένας Zeitzeuge, ένας αυτόπτης μάρτυς. Σε γενικές γραμμές: Όλα όσα έχουν γραφεί ή κινηματογραφηθεί με θέμα το Τείχος του Βερολίνου έχουν ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα. Τα περισσότερα είναι αποκυήματα της φαντασίας επαγγελματιών προπαγανδιστών, πολιτικών, δημοσιογράφων, "ερευνητών" ή παραγωγών κινηματογραφικών ταινιών, που για τα "προιόντα" τους πληρώνονται αδρότατα απο τσουβάλια με λεφτα χωρίς τέλος, όσο περισσότερη σάλτσα, τόσο πιο πολλά λεφτά (το ίδιο που ισχύει και για όσους θεματοποιούν το λεγόμενο Ολοκαύτωμα, εκεί να δουν λεφτα τα μάτια σου!). Στην ίδια γραμμή με τον ιδρυτή του περίφημου Μουσείου του Τείχους, του Mauer Museum Haus am Checkpoint Charlie, τoν Rainer Hildebrandt που πέθανε το 2004, λαφρύ νά είναι το χώμα που τον σκεπάζει, παρα τα βαρειά εγκλήματα που έχει διαπράξει εις βάρος της Ανατολικής Γερμανίας σαν πράκτορας της CIA, της haMosad leModi'in uLeTafkidim Mejuchadim, γνωστής σαν Mossad και της γερμανικής BND, για τα οποία ανταμοίφθηκε με μια άδεια που πήρε για να ανοίξει το μαγαζί που ονόμασε Μουσείο. Και έγινε χρυσορυχείο.
Για το Τείχος θα μπορούσα να γράψω ολόκληρα βιβλία που θα το έδειχναν όχι έτσι, όπως με το λεγε-λεγε μας το έχει εμφυτέψει η δυτική προπαγάνδα στη γκλάβα μας. Περιορίζομαι να πώ, ότι το Τείχος χτισθηκε για να προστατέψη την Ανατολική Γερμανία απο χιλιάδες δυτικούς πράκτορες, σαμποτέρ και απατεώνες, όπως θα διαβάσετε και παρακάτω στο άρθρο του William Blum. Και ότι η Δυτική Γερμανία το είχε μεταβάλλει, πρίν απο το γκρέμισμα του, σε ένα αξιοθέατο της πόλεως, όπου κουβαλούσαν με λεωφορεία, υποχρεωτικά, τους μαθητές των σχολείων της Δυτικής Γερμανίας, για να δούν με τα μάτια τους την περιβόητη Schandmauer, το Τείχος του Αισχους, και τα "εγκλήματα του Κομμουνισμού!". Σκέτη πλύση εγκεφάλου. Διότι τί έβλεπαν εκεί; Έβλεπαν ένα ντουβάρι, το Τείχος, απο την πλευρά του Δυτικού Βερολίνου. Τα υπόλοιπα φοβερα και τρομερά τους τα εξηγούσαν οι δασκαλεμένοι συνοδοί τους. Εξ ίσου σημαντικο έγινε όμως το Τείχος και για την οικονομία του Βερολίνου, που με την ακατάπαυστη διαφήμιση τραβούσε χιλιάδες τουρίστες απο όλο τον κόσμο. Το Τείχος λοιπόν είχε μια διπλή ιδιότητα, ήταν ενα προπαγανδιστικό μέσο εναντίον της Ανατολικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης και συγχρόνως μια ανθούσα βιομηχανία τουρισμού, απο τα έσοδα της οποίας ζουσαν τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τα μπουρδελοειδή κέντρα του Δυτικού Βερολίνου.
Την ίδια ιδιότητα έχουν και σήμερα τα υπολείμματα του Τείχους που αφησαν επίτηδες σε ορισμένα σημεία: Για να συμβολίζουν πρώτα την απανθρωπιά της εδω και είκοσι χρόνια πεθαμένης Ανατολικής Γερμανίας και βέβαια του επίσης μη υπαρχοντος πλέον κομμουνιστικού συστήματος. Και μετα, κατάλληλα "καλλωπισμένα" και "εγκατεστημένα", να αποτελούν τόπους, όπου λαμβάνουν χώραν διάφορα Events, εκδηλώσεις, μουσικές συναυλίες ακόμη και ένας Μαραθώνειος του Τείχους κατα μήκος του πρώην Τείχους, που θα γίνει στις 20. Αυγούστου. Το Τείχος λοιπόν, πρίν και μετα το Τείχος, παραμένει ένας τουριστικός μαγνήτης, που αποφέρει δσεκατομμύρια στην οικονομία της παρασιτικής αυτής πόλης, που παρα τα υπερμοντέρνα κτίρια που χτίζονται με δισεκατομμύρια βρώμικου χρήματος που γίνονται λαμπίκο αφου περάσουν μέσα απο το πλυντήριο που λέγεται Βερολίνο, παρα τους υπερμοντέρνους σιδηροδρομικούς σταθμούς, τα Πανεπιστήμια και όλα τα καλούδια που έχει εν αφθνονία, δεν είναι τίποτε άλλο απο ένα απέραντο τσίρκο. Που είναι ανοιχτό όλο τον χρόνο.
Διαβάστε περισσότερα απο τον William Blum
Τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης θα φουλάρουν σε λίγες μέρες τις μηχανές προπαγάνδας τους για να γιορτάσουν την 50η επέτειο από την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου, που έγινε στις 13. Αυγούστου 1961. Όλα τα κλισέ περι του Ψυχρού Πολέμου, περί του Ελεύθερου Κόσμου που ήταν εναντίον της Κομμουνιστικής Τυραννίας, θα ξαναβγούν απ' τα συρτάρια για να μας ξαναπούν άλλη μια φορά την απλή ιστορία του πώς έπεσε το τείχος: Ότι δηλαδή το 1961 οι κομμουνιστές του Ανατολικού Βερολίνου το έχτισαν για να εμποδίσουν τους καταπιεσμένους υπηκόους τους να το σκάσουν για το Δυτικό Βερολίνο και την ελευθερία. Γιατί; Επειδή στους κομουνιστές δεν αρέσει να είναι οι άνθρωποι ελεύθεροι, να μαθαίνουν την «αλήθεια». Ποιός άλλος λόγος θα μπορούσε να υπάρχει;
Πρώτα απ 'όλα, πριν χτιστεί το τείχος χιλιάδες Ανατολικογερμανοί πήγαιναν καθημερινά προς τη Δύση για δουλειά και το βράδυ επέστρεφαν στην Ανατολή. Πολλοί άλλοι πήγαινοερχόντουσαν για ψώνια ή για άλλους λόγους. Έτσι όλοι αυτοί προφανώς και δεν κρατιόντουσαν στην Ανατολή παρά τη θέλησή τους.
Τότε γιατί χτίσθηκε το τείχος;