Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΕΤΕΙΟΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΕΤΕΙΟΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

30 Μαρτίου 2015

Μεσολόγγι – Αναπαράσταση της Μάχης της Κλείσοβας (ΦΩΤΟ)


kleisova3 (1)1ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Γραφείο Δημάρχου
Γραφείο Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων
Ι.Π. Μεσολογγίου 29-3-2015
Αναπαράσταση της Μάχης της Κλείσοβας

27 Μαρτίου 2015

13 Ιουνίου 2013

ΜΑΧΗ ΠΟΥΣΙ 13/6/1821.ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ.ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΜΕ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ!


Η θρυλική Αντιγόνη,μια γυναίκα με καταγωγή από το χωριό Κλινδιά, από το παλιό σόι των Γιανναίων (σήμερα Γιαννοπουλαίων) και παντρεμένη στο Αντρώνι, ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα εκείνη την πολύταραγμένη εποχή. Η Αντιγόνη είχε αναλάβει εξ’ολοκλήρου την επιμελητεία της τροφοδοσίας, όχι μόνο του ψωμιού, αλλά και όλων των αναγκαίων αγαθών για ολόκληρο το στρατόπεδο, εκτός, βέβαια, από τα πυρομαχικά και τα όπλα.Οι ηγετικές ικανότητές της, όμως, επιβεβαιώθηκαν από τη φροντιστεία της επικείμενης μάχης στο Πούσι. Για αυτή τη γυναίκα χρειάζεται ένα ολόκληρο κεφάλαιο, ίσως και ένα ολόκληρο βιβλίο για να καταγραφούν όλα τα «ανδραγαθήματα» και όλες οι υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα εκείνη την εποχή.
Ενδεικτικά, μερικά ονόματα γυναικών που συμμετείχαν στη μάχη στο Πούσι.
Αναγνωστοπούλου Τρισεύγενη, Βερβινή.
Γραμματικοπούλου Παρασκευή, Νεμούτα.
Δεσκανιώτη Τρυφώνη, Μπέχρου.
Μαστρομπαλάση Μαρία, Στρέζοβα. Έπεσε στη μάχη στου Λάλα.
Μπαλάσκα Μάχη, Κλειντιά.
Παπαδοπούλου Τριαντάφυλλη, Αντρώνι.
Πρινοπούλου Γιαννίτσα, Μπουκοβίνα.
Τόλιου Σύρμω, Κάπελη.
Τσιφρήκα Χρύσω, Κακοτάρι.
Μπελά Αντριάνα, Κόκλα.
Ντάρμα Βασιλικούλα, Μπουκοβίνα, τραυματίσθηκε στο Μποτίνι.
Ρούσα Αγγέλω, Κούκουρα, σκοτώθηκε σ’ ενέδρα ατάκτων Λαλαίων.

28 Οκτωβρίου 2011

Ασεβής ο Ελληνικός Λαός!Δεν σεβάστηκε τους δοσίλογους!ΖΗΤΩ Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ.

Εν χορώ όλα τα σχεδόν τα κόμματα(αποκόμματα),υπερασπίστηκαν τους δοσίλογους και ύβρισαν ομοθυμαδόν τον Ελληνικό Λαό!
Κατ'αρχήν εκτός του Μνημονιακού προέδρου,που δεν είδε ως φαίνεται τη Λαοθάλασσα στη Θεσσαλονίκη,όλοι οι πουλημένοι πολιτικοί,υπερασπίστηκαν τους θεσμούς που οι ίδιοι έχουν γελοιοποιήσει!
Προς τι ο κλαυθμός και ο οδυρμός;
Κι επειδή η ροή των εικόνων από όλη την Ελλάδα,δείχνει ξεκάθαρα την πραγματικότητα,δείχνει δηλαδή την καθολική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του προδομένου Λαού κατά των προδοτών και δοσιλόγων που ξεπούλησαν και παρέδωσαν αμαχητί την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ σε αυτούς που δεν κατάφεραν να μας υποδουλώσουν με τα όπλα το 1940-'41,η αντίδραση αυτή του Λαού προσλαμβάνει διαστάσεις πραγματικού Θριάμβου κατά των γερμανοτσολιάδων!

Αυτή η Λαοθάλασσα στη Θεσσαλονίκη "ανήκει" στον...ΣΥΡΙΖΑ!!!
Που ζείτε ρε;Ακόμα δεν έχετε αντιληφθεί ότι είστε τελειωμένοι;Και υβρίζετε και προσβάλλετε τον Ελληνικό Λαό;Μα πως είναι δυνατόν να επιμένετε να κρατάτε τις καρέκλες;
Και εν μέσω τρικυμίας εντός του κρανίου σας,μπερδεύετε στους δήθεν...υποκινητές της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ,τη...ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με τον...ΣΥΡΙΖΑ και άλλους..."αριστεριστές"!!!!
Εμείς θυμίζουμε τη Λαϊκή παροιμία:"Όσα δεν φτάνει η αλεπού,τα κάνει κρεμαστάρια"!!!
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΤΟ 1940-'41.
ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1941-'44.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΚΑΤΑΣΤΙΧΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ(ΡΑΛΛΗΣ,ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΣ-ΜΕΓΚΕΛΕ,ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ).
ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 2011-....
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ(ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ).

Σχετικά θέματα:

Χριστοφοράκηδες και Μητσοτάκηδες...



Ο εμφύλιος πόλεμος πλησιάζει γοργά...


04 Οκτωβρίου 2011

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων.4 Οκτωβρίου και μετράμε δύο χρόνια σαν...ζώα!Τυχαίο;,δε νομίζω!


Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδη συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.
H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)
Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.
Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.
Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

04 Αυγούστου 2011

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΙΑ 2011...

Σχετικότατον θέμα:Τι θα φάμε;
 
ΤΙΜΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΑΜΠΡΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΤΕΣΤΑΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΤΥΧΟΝ ΣΟΒΑΡΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΟ ΕΧΘΡΟ.
ΜΙΜΜΗΘΗΤΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΛΑΙΛΑΠΑ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ!


ΚΑΛΕΙΣΘΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΟΜΑΧΩΝ, ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 6-8-2011, ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΣΠΙΕΩΝ (ΑΝΔΡIΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ), ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.
ΘΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ "ΤΙΜΗΤΩΝ". ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

18 Ιουλίου 2011

ΒΡΟΝΤΕΡΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ ΣΤΟΝ ΠΑΠΟΥΛΙΑ.Το δημοκρατικό Καθήκον, στις 24 Ιουλίου 2011 και στις 11 π.μ. υποδεικνύει προσκύνημα στο Ναό της Δημοκρατίας, την Πλατεία Συντάγματος.



Στάθης Β. Παναγούλης
Προς τον
Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Κάρολο Παπούλια
Προεδρικό Μέγαρο
Κύριε Πρόεδρε,
Οι Αγώνες και οι θυσίες του Ελληνικού Δημοκρατικού Λαού κατά της ξενοκίνητης τυραννίας των συνταγματαρχών, 37 χρόνια μετά, βρίσκουν τη Δημοκρατία μας απισχνασμένη, τις Συνταγματικές λειτουργίες της υπό εκμηδένιση, την Εθνική μας Κυριαρχία μειωμένη και τη χώρα διατελούσα υπό οικονομική Κατοχή της Διεθνούς τοκογλυφίας.
Η ιστορική Μνήμη, δεν συγχωρεί, πλέον, κατά συνθήκη ομιχλώδη επιφαινόμενα και...

 συμμετοχή σ’ αυτά. Το αντίθετο, επιτάσσει «πάλης ξεκίνημα, νέους αγώνες/για νάβρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί».
Κύριε Πρόεδρε,
Το δημοκρατικό Καθήκον, στις 24 Ιουλίου 2011 και στις 11 π.μ. υποδεικνύει προσκύνημα στο Ναό της Δημοκρατίας, την Πλατεία Συντάγματος.
Αθήνα, 18.07.2011
Με σεβασμό,
Στάθης Β. Παναγούλης

04 Φεβρουαρίου 2011

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το Λιοντάρι του Μοριά !

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το Λιοντάρι του Μοριά !

4 Φεβρουαρίου: Επέτειος Μνήμης και Τίμης του Μεγάλου Επαναστάτη
Σαν σήμερα, 4 Φεβρουαρίου 1843, πεθαίνει στην Αθήνα ο μεγάλος Έλληνας και Επαναστάτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Το «Λιοντάρι του Μοριά» υπήρξε θρυλική μορφή που έδρασε κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του 1821. Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας το 1770. Έμεινε ορφανός σε ηλικία 10 ετών το 1780. Από πολύ μικρός, μόλις 15 ετών, προσχώρησε στην ομοσπονδία Ζαχαρία ξεκινώντας μία πορεία που έμελλε να τον αναδείξει σε έναν από τους σημαντικότερους, πρωταγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης.
Τις πρώτες μεγάλες μάχες του τις έδωσε με τον Ανδρούτσο, πατέρα του Οδυσσέα, βοηθώντας τον να περάσει στη Στερεά Ελλάδα. Ήδη από τις μάχες αυτές ξεχώρισε λόγω των στρατιωτικών του ικανοτήτων. Μετά την κατάληψη των Επτανήσων από τον Ναπολέοντα το 1797 εντάθηκε η απελευθερωτική κίνηση και αυτός βρισκόταν στις πρώτες γραμμές. Ξέφυγε από τον κλοιό των Τούρκων στην Ξεροκερπινή και κατέφυγε στη Ζάκυνθο το 1805. Επέστρεψε όμως στη Μάνη, όπου αντιμετώπισε το άσβεστο μίσος των Τούρκων αλλά και των προεστών και αφορίστηκε από τον Πατριάρχη.

01 Νοεμβρίου 2010

Αγροτέρα Αρτέμιδα 2500 χρόνια μετά!

Όλο το σκηνικό που έγινε φέτος με τον Μαραθώνιο 2500 χρόνια απο την επέτειο της μάχης του Μαραθώνα είναι γνωστό..

εκείνο που δέν έγινε ιδιαίτερα γνωστό είναι οτι οι κάτοικοι της περιοχής, οργάνωσαν μαζί με άλλους φορείς, διαμαρτυρία για να προστατευτεί ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος..


φυλλάδια του συλλόγου "ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ"

Νενικηθήκαμεν; Τι θα έλεγε ο Ευκλής σήμερα;

Κάποιοι αφυπνιστικοί συσχετισμοί του χθες με το σήμερα, από έναν απόδημο Έλληνα.

Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε τα 2500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Δυστυχώς το μήνυμα που θα φέρει ο νέος Φειδιππίδης δε θα είναι «νενικήκαμεν» αλλά «νενικηθήκαμεν» και θα πέσει τρεις φορές ξερός.
Αυτή τη φορά το μήνυμα θα είναι σαφές και ίσως ο μαραθωνοδρόμος μας να πέσει νεκρός όχι τόσο από την σωματική κόπωση, αλλά από τη συνειδητοποίηση της τρομερής ήττας της πατρίδας μας στη μεγαλύτερη μάχη που είχαμε από το 1821. Μπορεί να νικήσαμε τους Πέρσες (ουσιαστικά όχι εμείς, οι πρόγονοί μας), αλλά τώρα υποδουλωθήκαμε στο ΔΝΤ, στην Ευρώπη και γενικότερα στην Τρόικα που κατέκτησαν την Ελλάδα, χωρίς να σπάσει μύτη γιατί ξέρουν πώς να μπαίνουν από τις κερκόπορτες και ουσιαστικά να κυβερνούν με κυβερνήσεις αχυρανθρώπων.
Τόλμησε ποτέ ελληνική κυβέρνηση να περικόψει μισθούς κατά 30%; Καμιά απολύτως, αλλά αυτοί είναι υπερκυρίαρχοι, πάνω από εκλεγμένες κυβερνήσεις και ψευτο-συντάγματα και άλλους μύθους για τον «κυρίαρχο ελληνικό λαό». Έχουν υποθηκεύσει κάθε σπιθαμή στην Ελλάδα σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού οικονομικών που ελάχιστοι Έλληνες το γνωρίζουν: «Ο δανειστής καθορίζει τους όρους, όχι ο οφειλέτης. Ναι έχουν δικαίωμα σε οποιαδήποτε περιουσία έχει η Ελλάδα» – περίπου κάτι σαν να είχαν νικήσει κατά κράτος οι Πέρσες στον Μαραθώνα και ο Φειδιππίδης** θα έπρεπε να πει «Νενικηθήκαμεν».
Έχει ειπωθεί από ιστορικούς ότι η μάχη στο Μαραθώνα ήταν η πιο σημαντική στην ιστορία της ανθρωπότητας κι αυτό γιατί αν νικούσαν οι Πέρσες: δε θα υπήρχε αθηναϊκός πολιτισμός, δε θα υπήρχε ο ελληνιστικός πολιτισμός, που στηρίχτηκε σ’ αυτόν, ούτε ρωμαϊκός που στηρίχτηκε στον ελληνιστικό, άρα ούτε δυτικός πολιτισμός. Οι ιστορικοί τρέμουν όταν κάνουν τη υπόθεση “What if…” (π.χ. αν επικρατούσαν οι Πέρσες ή οι Τούρκοι ή ο Τσέγκις Χαν ή ο Χίτλερ).
Κοντολογίς η κοινωνία μας δε θα είχε καμία σχέση με αυτά που θεωρούμε αυτονόητα σήμερα δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, ανθρωπισμό, ατομικότητα, δημιουργία, όλα δημιουργήματα του Μαραθώνα. Μήπως, όπως έγραφε ο Νίτσε, λαοί που δεν πρόσφεραν τίποτα εκδικούνται το λαό μας από τον οποίον πήραν τα πάντα;
Πάντως ως Έλληνες, αντί να χρησιμοποιήσουμε αυτό το στοιχείο και να ξεκινήσουμε μια νέα πάλη που κάποτε θα καταλήξει στο να ξαναπούμε το νενικήκαμεν ως σύγχρονη Ελλάδα, κάνουμε απλά φανφάρες με «αρχαία λούσα»: την φανφάρα του 2004 που κόστισε 16 δις ευρώ σε 16 μέρες σε ένα ήδη καταχρεωμένο κράτος και τώρα την φανφάρα του Μαραθώνιου (βλέπε Μαραθώνιος 2010), που μπορεί να μην κοστίζει σχεδόν τίποτα, αλλά μας κάνει διεθνώς ρεζίλι αν πούμε «νενικήκαμεν» τη στιγμή που είμαστε περικαταγέλασμα των εθνών.
Ουσιαστικά νενικηθήκαμεν κατά κράτος μετά από 2500 χρόνια. Και θα πληρώνουμε για πολύ καιρό τους κατακτητές μας, την Τρόικα και τους κερδοσκόπους της.
Ο νέος Φειδιππίδης, αν δεν είναι αργυρώνητος από τα ΜΜΕ της Ελλάδας και μακιγιαρισμένος στα στούντιο της ΕΡΤ, αν είναι πραγματικός Έλληνας θα έλεγε σ’ αυτούς που θα τον περίμεναν στην Πλατεία Συντάγματος «Νενικηθήκαμεν, βρε παιδιά, αλλά κάντε κάτι μήπως σώσουμε κάτι από αυτήνη τη πατρίδα μας» και θα έπεφτε ξερός όχι μόνο από εξάντληση, αλλά γιατί ίσως δε θα άξιζε να ζει σ’ αυτήνη την Ελλάδα όπως την κατάντησαν.
 
(*) City.press.gr
Πηγή...

Υ.Γ. (2-11-2010)
**Όπως παρατήρησαν σωστά οι σχολιαστές του άρθρου,ο Μαραθωνομάχος που έτρεξε στην Αθήνα λεγόταν Ευκλής.Επειδή το δημοσίευμα προέρχεται αυτούσιο από την πηγή,είναι ασυγχώρητο λάθος δικό μου που δεν το πρόσεξα.Ζητώ συγγνώμη πρώτα από την ΙΣΤΟΡΙΑ και μετά από τους αναγνώστες που πληροφορήθηκαν λάθος το όνομα του Μαραθωνομάχου-Μαραθωνοδρόμου... 
.

24 Οκτωβρίου 2010

Ανθρώπινη αλυσίδα για την Αγροτέρα Αρτέμιδα...ναι,αλλά κάτι ξεχνάμε!

Ξεχνάμε ότι οι κατακτητές ιουδαιοχριστιανοί μετέτρεψαν τον Ναό της Αγροτέρας Αρτέμιδος σε...εκκλησία και την ονόμασαν..."παναγία στην πέτρα"...!

Ενώ το κατάπτυστο υπόδουλο κρατίδιο(οι εκπρόσωποι του οποίου θα τρέξουν μεθαύριο να...φωτογραφηθούν στον Μαραθώνα,ως δήθεν τιμηταί των "ειδωλολατρών" Ελλήνων Μαραθωνομάχων,μαζί βεβαίως με τους ιουδαιοχριστιανούς παπάδες),έχουν το θράσος να αφήνουν το χώρο του Ναού σε κάποιους ιδιοκτήτες!Αλήθεια,τι είδους είναι αυτοί; 

Ανθρώπινη αλυσίδα για την Αγροτέρα Αρτέμιδα

Την Κυριακή 31/10/2010 και ώρα 12.00 μμ ημέρα του 28ου Κλασικού  Μαραθωνίου Αθηνών, που συμπίπτει με την επέτειο των 2500 χρόνων από τη μάχη του Μαραθώνα, ελάτε να δώσουμε τα χέρια να φτιάξουμε μια ανθρώπινη αλυσίδα από το Παναθηναϊκό στάδιο έως τον αρχαιολογικό χώρο της Αγροτέρας Αρτέμιδας συνδέοντας έτσι τον Μαραθώνιο με τον τόπο όπου οι Αθηναίοι έταξαν την νίκη τους. Στη συνέχεια θα περπατήσουμε μέχρι την κοίτη του Ιλισσού όπου έγινε πρόσφατα ο καθαρισμός από τις κινήσεις πολιτών και των ΜΚΟ, που θα μας ξεναγήσουν και θα μας ενημερώσουν για το περιβάλλον και τα πολιτιστικά αγαθά αυτής της άγνωστης σε πολλούς περιοχής.

Να είμαστε όλοι εκεί για να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα για την προστασία του αρχαιολογικού χώρου.

Πρωτοβουλία κάτοικων Μετς
www.artemisagrotera.org

Συνάντηση  στο Παναθηναϊκό Στάδιο στο παρκάκι πίσω ακριβώς από την στάση ΟΑΣΑ

Πηγή...

Artemis

Artemis was one of the most widely venerated of the Ancient Greek deities. Some scholars believe that the name, and indeed the goddess herself, was originally pre-Greek. Homer refers to her as Artemis Agrotera, Potnia Theron "Artemis of the wildland, Mistress of Animals". In the classical period of Greek mythology, Artemis (Greek: (nominative) Ἄρτεμις, (genitive) Ἀρτέμιδος) was often described as the daughter of Zeus and Leto, and the twin sister... More

Αν όμως θέλουμε πραγματικά να τιμήσουμε τη Θεά,αλλά και τη Μνήμη των ΠΡΟΓΟΝΩΝ,καθώς και τις αποφάσεις τους,τότε,αγαπητοί Συνέλληνες,πρέπει να επαναληφθεί από φέτος ειδικά η θυσία 500 αιγών.Και φυσικά να συνεχιστεί ο αγώνας για το Ναό... 
[Ο Μιλτιάδης είχε τάξει εις Άρτεμιν την αγροτέραν τοσαύτας αίγας όσοι ήθελον πέσει εχθροί.Η εκτέλεσις της ευχής ταύτης ετροπολογήθη μεν ήδη κατά τι δια ψηφίσματος της Εκκλησίας του δήμου,προσενεγκόντος εις την θεάν κατά την ημέραν της εορτής αυτής θυσίαν αιγών 500,απεφασίσθη δε ότι η αυτή θυσία θέλει επαναλαμβάνεται κατ' έτος την εορτήν ταύτην,εις αιώνιον μνημόσυνον της εν Μαραθώνι νίκης.]

Και ντοκυμαντέρ για την Αρτέμιδα την Αγροτέρα και τους αγώνες των κατοίκων του Μετς...
The temple of Artemis Agrotera: An endangered archaeological site
The archaeological site  On the occasion of the 2500th anniversary of the Battle of Marathon, the Hellenic American Union will be screening Fotosfaira, a documentary on the temple of Artemis Agrotera...

Σχετικά θέματα:

Έψαλλαν...τρισάγιο στον Τύμβο του Μαραθώνα!Δεν κάνουν ούτε για φτύσιμο...γιατί θα πάει χαμένο το σάλιο!Έτριξαν τα κόκκαλα μέσα στο χώμα...

Θαύματα στον Μαραθώνα!

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΝ ΚΑΛΕΣΜΑ...Αλήθεια αύριο 12/9/2010 θα είναι και οι παπάδες εκεί;

Τάματα,Μνημεία,Εορτές και αφιερώματα των Ελλήνων,στον Μαραθώνα,στις Πλαταιές και στις Θερμοπύλες.Υπενθύμισις.

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 490 π.Χ. - Η ΜΑΧΗ. ΑΙΣΧΥΛΟΣ 525; π.Χ. - 456; π.Χ.

Ο Μιλτιάδης

27 Αυγούστου 2010

Το ξεχασμένο "τρικέφαλο φίδι"...


Ο περήφανος χάλκινος «τρικάρηνος όφις», η βάση που στήριζε τον χρυσό τρίποδα του μνημείου των Πλαταιών, βρίσκεται σήμερα εκτεθειμένος - και απροστάτευτος από τη φθορά του καιρού - στον ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης

ΙΩΑΝΝΗΣ Μ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ | Κυριακή 23 Μαΐου 2004
Στο προηγούμενο άρθρο μου (το «Αλλο Βήμα», 1η Δεκεμβρίου 2002) είχα αναφερθεί στη χαμένη τιμή των μνημείων τριών από τα σημαντικότερα πεδία μαχών της αρχαιότητας, τον Μαραθώνα, τις Θερμοπύλες και τη Σαλαμίνα. Εκεί οι αρχαίοι πρόγονοί μας αντιστάθηκαν ηρωικά στην περσική εισβολή και διαφύλαξαν αυτό που σήμερα αποτελεί τη βάση του δυτικού πολιτισμού, δηλαδή τη δημοκρατία και την ελεύθερη ατομική έκφραση.
Σήμερα θα αναφερθώ σ' ένα άλλο ιδιαίτερα αξιόλογο μνημείο, προϊόν νίκης μιας τέταρτης εξ ίσου σημαντικής μάχης των ελληνοπερσικών πολέμων, της μάχης των Πλαταιών στη Βοιωτία, που έλαβε χώρα αμέσως μετά τη Σαλαμίνα το 479 π.X. Το μνημείο αυτό το αφιέρωσαν από κοινού οι ελληνικές πόλεις στους Δελφούς μετά τη μάχη των Πλαταιών για να μνημονεύσουν τη νίκη τους. Είναι από τα ελάχιστα μνημεία τέτοιας σημασίας που δεν έχουν αφανιστεί από τον χρόνο. Το μνημείο αυτό υπάρχει αλλά ψυχορραγεί.
Αφιέρωμα στον Απόλλωνα
Το μνημείο το γνωρίζουμε από τον Ηρόδοτο (Βιβ. IX, 81), τον πατέρα της Ιστορίας, που κατέγραψε τους περσικούς πολέμους. Είναι σπάνιο να περιγράφει αρχαίος συγγραφέας μνημείο το οποίο να σώζεται ως σήμερα. Ο Ηρόδοτος λοιπόν αναφέρει ότι μετά το πέρας της μάχης των Πλαταιών τα λάφυρα περισυνελέγησαν και ότι το ένα δέκατο από αυτά αφιερώθηκε στον θεό Απόλλωνα στους Δελφούς. Ο Ηρόδοτος στη συνέχεια περιγράφει ότι με τα λάφυρα αυτά κατασκευάστηκε τρίποδας χρυσός με χάλκινο τρικέφαλο φίδι ως υποστήριγμα και ότι το λαμπρό αυτό μνημείο στήθηκε πολύ κοντά στον βωμό του δελφικού ναού του Απόλλωνος ως αφιέρωμα. Το αρχαίο κείμενο είναι πλήρως κατατοπιστικό.
Συμφορήσαντες δε τα χρήματα και δεκάτην εξελόντες τω εν Δελφοίσι Θεώ, απ' ης ο τρίπους ο χρύσεος ανετέθη επί του τρικαρήνου όφιος του χαλκέου επεστεώς άγχιστα του βωμού
Τι απέγινε όμως το μνημείο αυτό;
H λίθινη βάση του υπάρχει και μπορεί κανείς να τη δει και σήμερα καθώς ανεβαίνει την ιερά οδό λίγο πριν από την είσοδο στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Ο χρυσός τρίποδας, όπως μας πληροφορεί ο περιηγητής της αρχαιότητας Παυσανίας (Βιβ. X, 13, 9), εξαφανίστηκε έναν αιώνα και πλέον αργότερα κατά τη διάρκεια του ιερού πολέμου που έπληξε το ιερό του Απόλλωνος. Τον έλιωσαν οι Φωκείς και έκοψαν νομίσματα για να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο.

Εμεινε λοιπόν στη θέση του για αιώνες γυμνό το τρικέφαλο φίδι που στήριζε τον χρυσό τρίποδα. Το ύψος του 6 μέτρα. Ωσπου, σύμφωνα με την παράδοση, ο Μέγας Κωνσταντίνος το απέσπασε από τον δελφικό θεό και το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, ως συμβολικό μεν, πανίσχυρο δε, θεμέλιο για τη νέα του πόλη. Ο περήφανος χάλκινος «τρικάρηνος όφις» στήθηκε στο μέσον του ιπποδρόμου, εκεί που αργότερα (το 532 μ.X.) ξέσπασε η Στάση του «Νίκα». Εκεί λοιπόν που το άφησε ο Μέγας Κωνσταντίνος βρίσκεται και σήμερα το χάλκινο φίδι. Ο ιππόδρομος δεν διατηρείται βέβαια στην αρχική του μορφή, όμως μερικά από τα μνημεία που τον κοσμούσαν παραμένουν στην πλατεία Σουλτάν Αχμέτ. Ο «τρικάρηνος όφις» στέκει όρθιος αλλά ακέφαλος, φυλακισμένος αλλά και περιβαλλόμενος από κιγκλίδωμα. Κάθε ημέρα όμως που περνάει φθείρεται όλο και περισσότερο το χάλκινο υπέργηρο σώμα του. Πόσο ακόμη άραγε θα αντέξει; Και ποιος θα βρεθεί, μετά από τόσους αιώνες έκθεσης στις καιρικές συνθήκες, να τον προφυλάξει ώστε να σωθεί ό,τι έχει απομείνει από το περήφανο αυτό μνημείο; Ας σημειωθεί ότι τα τρία κεφάλια του είχαν ήδη αποκοπεί από τον κορμό τους από το 1700. Ενα από αυτά βρίσκεται στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.
Τα ονόματα των 31 πόλεων
H ιστορία μας όμως δεν τελειώνει εδώ: υπάρχει μια λεπτομέρεια που αυξάνει την αξία του μνημείου. Στις σπείρες που σχηματίζει ο κορμός του χάλκινου τρικάρηνου φιδιού (στην πραγματικότητα είναι σύμπλεγμα τριών φιδιών και όχι ένα, όπως νόμιζε ο Ηρόδοτος) είναι χαραγμένα τα ονόματα 31 πόλεων που ενωμένες έλαβαν μέρος, όχι μόνο στη μάχη των Πλαταιών, αλλά στον συνολικό αγώνα κατά των Περσών.

Το μνημείο λοιπόν είναι ενεπίγραφο. Τα ονόματα των πόλεων έχουν διαβαστεί όλα και εντυπωσιάζεται κανείς με τη συμμετοχή μικρότερων αρχαίων πόλεων από όλη την Ελλάδα. Εκτός δηλαδή από τους ισχυρούς Λακεδαιμονίους, Αθηναίους, Κορινθίους κλπ., έλαβαν μέρος και Θεσπιείς, Τήνιοι, Λευκάδιοι, Κύθνιοι, Σίφνιοι και πολλοί άλλοι. Αυτό δηλαδή είναι ένα μνημείο που τιμούσε την κοινή προσπάθεια σημαντικού αριθμού μικρών και μεγάλων πόλεων της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η συλλογικότητα της νίκης τονίστηκε από τους ίδιους τους Σπαρτιάτες. Διότι, αρχικά, την επιτυχία της νίκης πήγε να την ιδιοποιηθεί ο Παυσανίας, ο βασιλιάς της Σπάρτης και αρχηγός στη μάχη των Πλαταιών. Ο Παυσανίας έδωσε την εντολή να χαραχτεί στο μνημείο επίγραμμα με το όνομά του που αναδείκνυε κατά κύριο λόγο το άτομό του. Ιδού το επίγραμμα:
Ελλήνων αρχηγός επεί στρατόν ώλεσε Μήδων,
Παυσανίας Φοίβω μνήμ' ανέθηκε τόδε.
Απειλείται με κατάρρευση
Ολα αυτά τα γνωρίζουμε από τον Θουκυδίδη (Βιβ. A, 132), ο οποίος προσθέτει όμως ότι αμέσως οι Σπαρτιάτες έσβησαν την αλαζονική επιγραφή από τον τρίποδα και έγραψαν ένα ένα ξεχωριστά τα ονόματα των πόλεων που είχαν λάβει μέρος στον αγώνα εναντίον των Περσών. (το μεν ουν ελεγείον οι Λακεδαιμόνιοι εξεκόλαψαν ευθύς τότε από του τρίποδος τούτο και επέγραψαν ονομαστί τας πόλεις όσαι ξυνκαθελούσαι τον βάρβαρον έστησαν το ανάθημα). Οι ίδιοι οι Σπαρτιάτες δηλαδή δεν άφησαν τον βασιλιά τους να μονοπωλήσει τη νίκη των Πλαταιών, αλλά έσπευσαν να αναγνωρίσουν όλους εκείνους, μικρούς και μεγάλους, που συνέβαλαν στο κατόρθωμα αυτό.
Σήμερα όμως το μνημείο αυτό καταρρέει. Οι καιρικές συνθήκες, από τις οποίες δεν προστατεύεται, αλλά και η μοιραία φθορά του χρόνου αφήνουν κάθε ημέρα ανεξίτηλα τα σημάδια τους. Ηδη έχουν σχεδόν σβηστεί τα ονόματα των ελληνικών πόλεων που είναι γραμμένες επάνω του. Μήπως θα έπρεπε η ελληνική πλευρά με κατάλληλες ενέργειες να επισημάνει προς τις τουρκικές αρχές την ανάγκη λήψεως των απαραίτητων μέσων για τη σωτηρία του; Ή και ακόμη να συμμετάσχει στη σχετική δαπάνη; Και τέλος, μήπως το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο θα μπορούσε να μελετήσει τη δυνατότητα να τοποθετηθεί στη θέση του - στους Δελφούς - ένα πιστό αντίγραφό του; Τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς για να τονίσει την ιστορική και συμβολική αξία αυτού του μνημείου; Και τι θα μπορούσε κανείς να κάνει για να διαφυλάξει και τις δύο αυτές αξίες ως κόρην οφθαλμού;

Σχετικά θέματα:

Τα ΙΔΕΩΔΗ των ΠΡΟΓΟΝΩΝ μας,ο Ξέρξης,η Εσθήρ,ο ΔΟΛΟΣ και η ΗΤΤΑ τους!

Η μάχη των Πλαταιών

25 Μαρτίου 2010

Ο δρόμος με τις Ελληνίδες πόρνες!

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ (Από την ενότητα «Στο φτερό», δημοσιευόμενη στην «Παρέμβαση» σε συνέχειες).

Διηγείται ο Παναγιώτης Χατζηγάκης:
«Ήταν 25η Μαρτίου, όταν ο Νίκος Καββαδίας άφησε το καράβι και βγήκε στο λιμάνι της Βηρυτού, για να κάνει τη βόλτα του συντροφιά με τον Γιώργο Σεφέρη, που ήταν εκεί πρέσβης. Ο Σεφέρης ακολουθούσε βαρύθυμος, λέγοντας:
-Νίκο, πρέπει κάτι να κάνουμε, να νιώσουμε τη γιορτή, κάτι να κάνουμε για την επέτειο, να θυμηθούμε την Ελλάδα, αλλά τι;
-Θέλεις να νιώσεις τη γιορτή και την Ελλάδα; του κάνει έκπληκτος ο Καββαδίας.
-Μα, ναι.
-Τότε ακολούθησέ με.
Και ο Καββαδίας τον πάει από δώ, τον πάει από κει, τον βγάζει μες στις φτωχοσυνοικίες της Βηρυτού και, κάπου εκεί, πέφτουν μέσα σ’ ένα στενοσόκακο, ενώ ήδη ο Σεφέρης είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται και να βαρυγκωμεί. Αλλά τι ήταν αυτό που αντίκρισε εκεί! Όλος ο δρόμος ήταν γεμάτος με ελληνικές σημαίες.
-Μα τι συμβαίνει, εδώ, Νίκο; Τόσος πατριωτισμός κι εγώ διπλωμάτης και να μην ξέρω τίποτα;
Ο Καββαδίας σήκωσε τους ώμους του. Τι να του έκανε; Ας το μάθαινε.
-Και ποιοι είναι αυτοί εδώ; ρώτησε ο Σεφέρης.
-Δεν έχεις παρά να μπεις.
Πλησιάζοντας μια σημαιοστολισμένη πόρτα ο Σεφέρης κατάλαβε και πισωπάτησε με τρόμο. Ήταν ο δρόμος με τις Ελληνίδες πόρνες!