Νενικηθήκαμεν; Τι θα έλεγε ο Ευκλής σήμερα;

Κάποιοι αφυπνιστικοί συσχετισμοί του χθες με το σήμερα, από έναν απόδημο Έλληνα.

Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε τα 2500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Δυστυχώς το μήνυμα που θα φέρει ο νέος Φειδιππίδης δε θα είναι «νενικήκαμεν» αλλά «νενικηθήκαμεν» και θα πέσει τρεις φορές ξερός.

Αυτή τη φορά το μήνυμα θα είναι σαφές και ίσως ο μαραθωνοδρόμος μας να πέσει νεκρός όχι τόσο από την σωματική κόπωση, αλλά από τη συνειδητοποίηση της τρομερής ήττας της πατρίδας μας στη μεγαλύτερη μάχη που είχαμε από το 1821. Μπορεί να νικήσαμε τους Πέρσες (ουσιαστικά όχι εμείς, οι πρόγονοί μας), αλλά τώρα υποδουλωθήκαμε στο ΔΝΤ, στην Ευρώπη και γενικότερα στην Τρόικα που κατέκτησαν την Ελλάδα, χωρίς να σπάσει μύτη γιατί ξέρουν πώς να μπαίνουν από τις κερκόπορτες και ουσιαστικά να κυβερνούν με κυβερνήσεις αχυρανθρώπων.

Τόλμησε ποτέ ελληνική κυβέρνηση να περικόψει μισθούς κατά 30%; Καμιά απολύτως, αλλά αυτοί είναι υπερκυρίαρχοι, πάνω από εκλεγμένες κυβερνήσεις και ψευτο-συντάγματα και άλλους μύθους για τον «κυρίαρχο ελληνικό λαό». Έχουν υποθηκεύσει κάθε σπιθαμή στην Ελλάδα σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού οικονομικών που ελάχιστοι Έλληνες το γνωρίζουν: «Ο δανειστής καθορίζει τους όρους, όχι ο οφειλέτης. Ναι έχουν δικαίωμα σε οποιαδήποτε περιουσία έχει η Ελλάδα» – περίπου κάτι σαν να είχαν νικήσει κατά κράτος οι Πέρσες στον Μαραθώνα και ο Φειδιππίδης** θα έπρεπε να πει «Νενικηθήκαμεν».

Έχει ειπωθεί από ιστορικούς ότι η μάχη στο Μαραθώνα ήταν η πιο σημαντική στην ιστορία της ανθρωπότητας κι αυτό γιατί αν νικούσαν οι Πέρσες: δε θα υπήρχε αθηναϊκός πολιτισμός, δε θα υπήρχε ο ελληνιστικός πολιτισμός, που στηρίχτηκε σ’ αυτόν, ούτε ρωμαϊκός που στηρίχτηκε στον ελληνιστικό, άρα ούτε δυτικός πολιτισμός. Οι ιστορικοί τρέμουν όταν κάνουν τη υπόθεση “What if…” (π.χ. αν επικρατούσαν οι Πέρσες ή οι Τούρκοι ή ο Τσέγκις Χαν ή ο Χίτλερ).

Κοντολογίς η κοινωνία μας δε θα είχε καμία σχέση με αυτά που θεωρούμε αυτονόητα σήμερα δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, ανθρωπισμό, ατομικότητα, δημιουργία, όλα δημιουργήματα του Μαραθώνα. Μήπως, όπως έγραφε ο Νίτσε, λαοί που δεν πρόσφεραν τίποτα εκδικούνται το λαό μας από τον οποίον πήραν τα πάντα;

Πάντως ως Έλληνες, αντί να χρησιμοποιήσουμε αυτό το στοιχείο και να ξεκινήσουμε μια νέα πάλη που κάποτε θα καταλήξει στο να ξαναπούμε το νενικήκαμεν ως σύγχρονη Ελλάδα, κάνουμε απλά φανφάρες με «αρχαία λούσα»: την φανφάρα του 2004 που κόστισε 16 δις ευρώ σε 16 μέρες σε ένα ήδη καταχρεωμένο κράτος και τώρα την φανφάρα του Μαραθώνιου (βλέπε Μαραθώνιος 2010), που μπορεί να μην κοστίζει σχεδόν τίποτα, αλλά μας κάνει διεθνώς ρεζίλι αν πούμε «νενικήκαμεν» τη στιγμή που είμαστε περικαταγέλασμα των εθνών.

Ουσιαστικά νενικηθήκαμεν κατά κράτος μετά από 2500 χρόνια. Και θα πληρώνουμε για πολύ καιρό τους κατακτητές μας, την Τρόικα και τους κερδοσκόπους της.

Ο νέος Φειδιππίδης, αν δεν είναι αργυρώνητος από τα ΜΜΕ της Ελλάδας και μακιγιαρισμένος στα στούντιο της ΕΡΤ, αν είναι πραγματικός Έλληνας θα έλεγε σ’ αυτούς που θα τον περίμεναν στην Πλατεία Συντάγματος «Νενικηθήκαμεν, βρε παιδιά, αλλά κάντε κάτι μήπως σώσουμε κάτι από αυτήνη τη πατρίδα μας» και θα έπεφτε ξερός όχι μόνο από εξάντληση, αλλά γιατί ίσως δε θα άξιζε να ζει σ’ αυτήνη την Ελλάδα όπως την κατάντησαν.

 

(*) City.press.gr

Πηγή...

Υ.Γ. (2-11-2010)

**Όπως παρατήρησαν σωστά οι σχολιαστές του άρθρου,ο Μαραθωνομάχος που έτρεξε στην Αθήνα λεγόταν Ευκλής.Επειδή το δημοσίευμα προέρχεται αυτούσιο από την πηγή,είναι ασυγχώρητο λάθος δικό μου που δεν το πρόσεξα.Ζητώ συγγνώμη πρώτα από την ΙΣΤΟΡΙΑ και μετά από τους αναγνώστες που πληροφορήθηκαν λάθος το όνομα του Μαραθωνομάχου-Μαραθωνοδρόμου... 

.