Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν στον Τύπο τις τελευταίες ημέρες, η νέα διοικητική διαίρεση της χώρας που είναι γνωστή με το όνομα "Καλλικράτης", και που αναμένεται να δημοσιοποιηθεί σύντομα, θα περιλαμβάνει τις υπάρχουσες δεκατρείς Περιφέρειες και τριακόσιους εξήντα έξι Δήμους.Η εμμονική διατήρηση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας είναι κάτι που μας απογοητεύει. Από τη διοικητική διχοτόμηση της Πελοπονήσου δεν προέκυψε κανένα καλό. Η Ηλεία δε, μάλλον υπέστη τη μεγαλύτερη ζημιά, αφού δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό με την Αχαΐα, ενώ δεν υπάρχει κανένας οικονομικός ή τοπικός δεσμός των δύο νομών της Πελοποννήσου με την Αιτωλοακαρνανία, πέραν της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου. Μία γέφυρα όμως από μόνη της δεν είναι ικανή συνθήκη για τη διατήρηση μιας παράλογης και αντιαναπτυξιακής διοικητικής μονάδας. Ακόμα και το όνομα "Δυτικής Ελλάδας" είναι τουλάχιστον ηλίθιο. Μια ματιά στο χάρτη αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι η Ήπειρος και τα Επτάνησα είναι δυτικότερα.
Ο "Καλλικράτης", υπό τη μορφή που διαρρέεται ότι θα έχει , είναι ένα κακορίζικο σχήμα. Ο αριθμός 13 των Περιφερειών δε χρειάζεται περισσότερο σχολιασμό. Αλλά και ο αριθμός των Δήμων, 366, είναι ίδιος με τον αριθμό των ημερών των δίσεκτων ετών.Πώς μπορεί αυτό να αλλάξει; Πολύ απλά. Και οι δύο αλλαγές θα προέλθουν από τη δική μας περιοχή:
1. Θα καταργηθεί η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Η Αιτωλοακαρνανία θα υπαχθεί εκεί που ανήκει, στη Στερεά Ελλάδα δηλαδή, και η Πελοπόννησος θα γίνει μία ενιαία Περιφέρεια. Πρωτεύουσα θα είναι η Πάτρα, ως η μεγαλύτερη πόλη. Η μόνη παραπονεμένη από αυτή τη ρύθμιση θα είναι η Τρίπολη. Η αρκαδική πρωτεύουσα όμως, με δύο στρατόπεδα και ένα Πανεπιστήμιο, έχει αρκετά έσοδα, που άλλες πόλεις του μεγέθους της ούτε που φαντάζονται.
2. Θα καταργηθεί ο αυτόνομος Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας. Η Ολυμπία είναι σημαντική, αλλά και αυτή πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο που θα ακολουθήσουν όλοι οι οικισμοί της χώρας, χωρίς υπεροψίες και τοπικισμούς. Αλλιώς θα μπούμε στο γνωστό φαύλο κύκλο διεκδικήσεων που συνόδεψε την εφαρμογή του "Καποδίστρια", με κάθε χωριό και κωμόπολη να διεκδικεί αυτονομία και με αξαγριωμένους κατοίκους να χτίζουν πορτοπαράθυρα δημαρχείων.
Αυτή η χώρα δικαιούται και υποχρεούται κάποια στιγμή να μπει στον Εικοστό Πρώτο αιώνα. Δικαιούται να κυβερνάται με βάση τη λογική. Τώρα είναι η ευκαιρία!
