Περί πτώχευσης της Ελλάδας.Να το βουλώνουν οι Γερμανοί και οι Άγγλοι!Να μας δώσουν ΤΩΡΑ τον χρυσό και τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Ηταν άνοιξη του 1941, λίγο πριν από την είσοδο του γερμανικού στρατού στην Αθήνα, όταν ο τότε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιος Μαντζαβίνος ακολουθώντας εντολή της ελληνικής κυβέρνησης ανέλαβε τη μεταφορά του χρυσού του ελληνικού κράτους στο εξωτερικό. Ο χρυσός φορτώθηκε στον Πειραιά στο αγγλικό καταδρομικό πλοίο «Διδώ», το οποίο με κίνδυνο να βυθιστεί παίρνοντας μαζί του το πολύτιμο φορτίο έφθασε μέσω Κρήτης στην Αίγυπτο. Από εκεί κατέληξε στη Νότια Αφρική, όπου παρέμεινε ως το τέλος του πολέμου. Μαζί με τον τότε υποδιοικητή και μετά την απελευθέρωση διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν ο 13χρονος γιoς του Αντώνιος Μαντζαβίνος, μέλος σήμερα του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος. Ο γιος ήταν γραφτό να είναι σήμερα ένας από εκείνους που λόγω της θέσεώς τους στο εν λόγω συμβούλιο συναποφάσισαν για την πώληση 20 τόνων χρυσού από την κεντρική τράπεζα. Μοιάζει σαν μυθιστόρημα και εγείρει περιέργεια αλλά και ενστάσεις, σαν και αυτή που εκφράστηκε τις προάλλες με την κατάθεση ερώτησης 60 βουλευτών της ΝΔ, που είπαν ότι εν κρυπτώ η Τράπεζα της Ελλάδος πούλησε το χρυσάφι για να καλύψει τα κυβερνητικά ελλείμματα - αλλά μάλλον οι βουλευτές πιάστηκαν αδιάβαστοι. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την πολεμική περιπέτεια του ελληνικού χρυσού ως σήμερα ο ρόλος του πολύτιμου μετάλλου σε μια οικονομία, αλλά και στην ελληνική ειδικότερα, έχει αλλάξει άρδην.
...
Ο χρυσός της Ελλάδας βρίσκεται κατά ένα μέρος στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Ελλάδος, στα υπόγεια του κεντρικού κτιρίου της Πανεπιστημίου, και κατά ένα άλλο στο εξωτερικό. Ενα κομμάτι του ελληνικού χρυσού βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (EKT), την οποία οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες «προίκισαν» με χρυσό και συναλλαγματικά διαθέσιμα. Κάθε τράπεζα συνέβαλε στη δημιουργία των αποθεμάτων χρυσού της EKT ανάλογα με το «ειδικό βάρος» της χώρας της. H ελληνική «συνεισφορά» παραμένει στην κατοχή της Τράπεζας της Ελλάδος και εμφανίζεται ως περιουσιακό στοιχείο της στον ισολογισμό της. Ελληνικός χρυσός, κατατεθειμένος σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών, βρίσκεται στη Fed (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ) και στην Τράπεζα της Αγγλίας, εκεί όπου υπάρχουν αγορές που πληρώνουν τόκο για καταθέσεις χρυσού.Ολόκληρο το άρθρο εδώ...

Δείτε όμως και τα παρακάτω από εδώ για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας:

ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1941 Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΤΟΥΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΕΚΑΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΣΑ ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕ Ο ΕΧΘΡΟΣ.

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ Κ.ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ ΚΑΙ Γ.ΜΑΤΖΑΒΙΝΟΣ ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ,ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΣΥΝΟΔΕΥΣΑΝ ΤΡΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ,
Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ,Ο ΜΙΝΩΣ ΛΕΒΗΣ,ΚΑΙ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ.

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΝΗΡΧΕΤΟ ΕΙΣ ΟΥΓΚΙΑΣ ΚΑΘΑΡΟΥ ΒΑΡΟΥΣ 610.796 ΚΑΙ 431/ΟΟΟ.

ΤΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 41 ΟΤΑΝ ΠΙΑ ΗΤΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΟΠΩΣ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΟΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΝ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΑ.

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΑ <<ΒΑΣΙΛΕΑ ΓΕΩΡΓΙΟΝ>> ΚΑΙ <<ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ ΟΛΓΑ>> ΕΙΣ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ.

ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΔΙΑΦΕΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΝΑΝΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΑΣΦΑΛΗ.ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΗΤΑΝ Η Ν.ΑΦΡΙΚΗ!!!!!!!(ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ Η Ν.ΑΦΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΗΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!!!!!)

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΣΟΥΔΑ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΡΥΜΟΥΛΚΟ!!!!!!!ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΜΙΝΩΣ ΛΕΒΗΣ.

ΜΕΤΑ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΓΓΛΟ ΝΑΥΑΡΧΟ ΤΟ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΟ <<ΔΙΔΩ>>.Ο ΧΡΥΣΟΣ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΘΗΚΕΥΘΗΚΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΣΤΟ ΥΠΟΚΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ.ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΑΙΤΩΡΙΑ ΜΕΣΩ ΣΟΥΕΖ.

ΟΤΑΝ ΖΗΤΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΥΣΟΣ Η ΑΥΓΥΠΤΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ.ΔΕΧΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΟΝΟΝ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ Β.

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟ GERMISTON TOYΤΡΑΣΒΑΑΛ ΟΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΞΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΕ ΡΑΒΔΟΥΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΧΡΥΣΟΣ ΒΑΡΟΥΣ 608.350 ΚΑΙ 790/000.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΦΥΛΑΞΗ ΣΤΑ ΘΥΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΑ ΤΗΣ SOUTH AFRIKA RESERVE BANK.

AYTO EINAI TO XRONIKO THS DIAΣΩΣΗΣ TOY EIS XΡΥΣΟΝ ΑΠΟΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

ΟΤΑΝ Ο ΑΓΓΛΟΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΠΑΛΑΙΡΕΤ ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΕ ΟΠΩΣ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ ΧΡΥΣΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.ΗΛΠΙΖΕ ΟΤΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΘΑ ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ.
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΔΙΟ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ-ΕΞΕΛΙΠΕ,ΑΧΙΣΕ ΝΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΤΕ ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΟΣ.
Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1941 ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΓΕΝΝΑ ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ........................................................

ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ Θ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΤΤΙΚΗ.

Δεν επαιτούμε, αλλά……..απαιτούμε !

Πενήντα χρόνια έχουν περάσει, από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 , από όταν άρχισε ένας «μαραθώνιος» για τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο από την πλευρά της Γερμανίας.

Το θέμα, συνεχίζει να παραμένει άλυτο και ειδικά όσον αφορά:

-Τις ωφελούμενες αποζημιώσεις προς στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά.

-Το κατοχικό δάνειο.

- Και τις αρπαγές διαφόρων αρχαιοτήτων.

Το γερμανικό δημόσιο προκειμένου να μην καταβάλει όσα οφείλει στον ελληνικό λαό κατά καιρούς προβαίνει σε διάφορους ελιγμούς.

Τα επιχειρήματα που κατά βάση προβάλλονται είναι ότι το χρέος έχει ήδη εξοφληθεί,(?) ή ότι το θέμα έχει παραγραφεί λόγω του χρόνου που έχει περάσει.

Έχει ακουστεί ακόμη και το επιχείρημα (που στερείται σοβαρότητας) ότι τα περισσότερα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια που παίρνει η Ελλάδα είναι χρήματα της Γερμανίας.
Ουσιαστικά δηλαδή δεν έχουν κανένα σοβαρό επιχείρημα που να μπορεί να σταθεί με αξιώσεις.

Και το περίεργο είναι ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, μέσα στη γραφειοκρατική εργασία του, κάθε χρόνο, μεταξύ των υποχρεώσεων του γερμανικού δημοσίου, εμφανίζει το δάνειο αυτό και με τους τόκους μάλιστα.

Αυτό το δάνειο είναι μια υποχρέωση που δεν μπορούν να την αποσείσουν.

Tα γερμανικά δικαστήρια αρνούνται να εκδικάσουν ατομικές προσφυγές και το θεωρούν ως ζήτημα διακρατικών συμφωνιών.

Για να καταλάβουμε περίπου για τι ποσό θα έπρεπε να επιδοθεί , οι γερμανικές επανορθώσεις προς το Δημόσιο φτάνουν σε ύψος 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ το κατοχικό δάνειο είναι ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ! ! ! !

Και χρησιμοποιώ το «θα έπρεπε» γιατί όλα αυτά τα πενήντα-εξήντα χρόνια ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει την υπόθεση.

Καθότι από την ελληνική πλευρά - δηλαδή οι κυβερνήσεις - αποφεύγουν οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τη Γερμανία, όχι μόνο για τις αποζημιώσεις των θυμάτων ή για το θέμα των αρχαιοτήτων , αλλά ακόμη και για το κατοχικό δάνειο.

Δεν μπορεί στο όνομα οποιασδήποτε σκοπιμότητας να παραπέμπεται ένα τόσο μεγάλο εθνικής σημασίας θέμα στις ελληνικές «καλένδες», και να μένει με διάφορες δικαιολογίες ερμητικά κλειστό για 50 χρόνια.

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επί τόσα χρόνια εξαιρείται η Ελλάδα από όλες τις άλλες κατεχόμενες χώρες από ναζιστικά στρατεύματα που εισέπραξαν τις αποζημιώσεις.

Πρόκειται για σοβαρό πολιτικό ζήτημα, ενώ επιπλέον είναι και θέμα αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού.

Οι ευθύνες όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, που για καθαρά πολιτικούς λόγους δεν ασχολήθηκαν με το πρόβλημα είναι τεράστιες.
Στην ουσία τηρούν «σιγήν ιχθύος», χωρίς να έχουν ασκήσει καμία πίεση στη Γερμανία.
Το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται κάτω από το βάρος μιας ρουτίνας, που επιφέρει η μεγάλη χρονική απόσταση.

Και επειδή κατά καιρούς γίνονται διάφορες δηλώσεις ότι τάχα έχουμε παραιτηθεί από αυτές τις διεκδικήσεις, ας μας πει κάποιος επιτέλους που, πότε και από ποιόν συμφωνήθηκε και υπεγράφη η συγκεκριμένη παραίτηση.

Καιρός είναι να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του .

πηγή του άρθρου...

Σχετικά θέματα:

Η δικαίωση των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου από τους Γερμανούς.

Οι Γερμανοί...ξανάρχονται!!!!!

Ανατριχιάστε!!!

Στην ιερά Πρόθεση της Αγίας Τράπεζας στις εκκλησίες υπάρχει ακόμα η λαβίδα (κοχλιάριο) με το οποίο κοινωνούν οι πιστοί, η αγία λόγχη, η οποία συμβολίζει τη λόγχη που κεντήθηκε ο Κύριος κατά τη σταύρωση και ο Σπόγγος, που και αυτός συμβολίζει το σπόγγο που δόθηκε όξος στον Κύριο, και το Ζέον, δοχείο που περιέχει ζεστό νερό, το οποίο χύνεται στο ιερό Πατήριο και συμβολίζει τη ζέση της πίστεως. Τέλος σε αυτή υπάρχουν τα καλύμματα των ιερών σκευών, ο αήρ και το ιερό μανδήλιο.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια, βασισμένη σε κείμενο δημοσιευμένο από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος..

Ανατριχιάστε!!!

Ένα Σάββατο πρωί, ενώ ό π. Αντώνιος τελούσε τη Θεία Λειτουργία, έφθασε στον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Όπως ήταν γο νατιστός και έλεγε την Ευχή, τα χέρια του τα είχε ακουμπισμένα επάνω στην Αγία Τράπεζα. Την ώρα, λοιπόν, πού ήταν έτοιμος να σηκωθεί, για να ευλόγηση τα Τίμια Δώρα, πέφτει από ψηλά μια σταγόνα Αίμα επάνω στο χέρι του και μάλιστα τον πιτσίλισε κι όλας!
Το είδε και τρόμαξε! Σηκώθηκε έντρομος, το κοίταζε, τον κατέλαβε ένα φοβερό Ιερό δέος, ένας τρόμος, ένας φόβος, μία έκπληξης, μία έκστασης, πολλά ανάμικτα συναισθήματα, ακατάληπτα βέβαια για να μπορεί να τα περιγραφή ό πατήρ Αντώνιος. Σηκώθηκε επάνω, δεν ήξε ρε τί να κάνη! Έγλυψε το Αίμα του Χριστού..., τα είχε χάσει. Ή Χάρις όμως του Αγίου Θεού υστέρα από αυτό το θαύμα, τον οδήγησε να δη το Άγιο Ποτήριο και διαπίστωσε ότι ήταν άδειο! Είχε ξεχάσει να βάλει μέσα κρασί. Κοιτάζει το Σώμα, βλέπει πράγματι ότι κι αυτό ήταν ατρύπητο. Δεν είχε, δηλαδή, ολοκληρώσει την Πρόθεσι.
Ό ψάλτης έξω συνέχιζε "Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν..." Του έκανε νόημα να συνέχιση (δεν είχε κόσμο, ήταν Σάββατο), πήρε την Άγια Λόγχη, τρύπησε τον Άγιο Άρτο και είπε: "εις των στρατιωτών λόγχη την πλευραν Αυτού ενυξε και ευθέως εξήλθεν αίμα και ύδωρ". Γέμισε το Άγιο Ποτήριο, έβαλε το κρασί, έβαλε το νερό, κανονικά, το ευλόγησε, το σταύρωσε και αφού τα τελείωσε όλα αυτά, γονάτισε, ξαναδιάβασε την Ευχή του Καθαγιασμού, σηκώθηκε όρθιος, ευλόγησε τα Τίμια Δώ ρα και ό Πανάγιος Θεός μετέβαλε τον άρτο και τον οίνο - όπως γίνεται σε κάθε Θεία Λειτουργία - σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Μετά τον Καθα γιασμό και το τέλος της Θείας Λειτουργίας, κατέλυσε το άγιο Ποτήριο και το καθάρισε τελείως.
Πήγε, λοιπόν, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία του Σαββάτου και τα διηγήθηκε στον τότε Μητροπολίτη Χρυσόστομο. Του πήρε ό Μητρο πολίτης το χέρι και το μύρισε. Ευωδίαζε ολόκληρο με μία άρρητη ευωδία! Το πήρε και άρχισε να το φιλάη, να το φιλάη, πολλές φορές.
-- Δεσπότη μου! λέει ό πατήρ Αντώνιος.
— Δεν φιλώ το χέρι σου, είπε, πού κι αυτό πρέπει να το φιλάη κα νείς, αφού είσαι Λειτουργός του Ύψιστου. Δεν έχει σημασία αν είσαι εσύ Ιερεύς κι εγώ επίσκοπος. 'Αλλά εγώ έπιασα πάνω στο χέρι σου το Αίμα του Θεού, το Αίμα του Θεού!!!
Θυμάμαι ότι μετά την κοίμησι του πατρός Αντωνίου το διηγήθηκε σε μένα. Και όπως ήταν πολύ εκφραστικός ό επίσκοπος, σηκώθηκε όρ θιος και έλεγε:
~ Πάτερ Στέφανε, το ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!, και άρχισε να κλαίει!
Αυτή είναι ή Θεία Λειτουργία!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΠΑΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.
Πηγή...

Μια ...και κλαίει η ψυχή μου, υπάρχει η „αυθεντική“

αγία λόγχη και σαν ιερό κειμήλιο, σας την προσφέρουμε, δείτε την:

Με ένα κλικ δείτε περισσότερη