Η τετραφάρμακος υπέρ της επανορθώσεως της ελληνικής μας πολιτείας
Σήκω ξανά, εσύ ο αγέρωχος λαός!
Κοίτα μπροστά να βρεις τον δρόμο γιά το φως!
Αρτ Κυδωνάκης: ΣΗΚΩ ΞΑΝΑ! [1]
Ἄφοβον ὁ θεός,
ἀνύποπτον ὁ θάνατος
καὶ τἀγαθὸν μὲν εὔκτητον,
τὸ δὲ δεινὸν εὐκαρτέρητον.
Φιλόδημος ὁ Γαδαρεύς, Ηράκλεια (Herculaneum, σήμερα Ercolano), Πάπυρος 1005,4.9-14.
Όντως είναι, χωροχρονικά, τεραστία η απόστασις από το φως της Αρετής, η οποία είναι μία «έξις προαιρετική» και επομένως η έφεσις γιά την απόκτησή της είναι από τη φύση της ριζωμένη στο ερωτικό δαιμόνιο της ελληνικής σου ψυχής [2], και την πρόκληση της ανθρωπινής σου συνειδητότητος, γιά την άμεση ανάγκη του να αναγνωρίσεις πως είναι από τον φόβο σου παρακινούμενος ο ενθουσιασμός σου γιά ένα από τα κόμματα της
άρδην ανθελληνικής, ξενόφερτης και στυγνά τυραννικής κομματοκρατίας, που με όλα της τα κόμματα κατακερματίζει και κομματιάζει την ελληνική μας κοινωνία στην Ελλάδα και στην Κύπρο, και έτσι αφανίζει τον ελληνικό μας κόσμο και πολιτισμό. Όπως ακριβώς και η αγάπη, έτσι και ο από τον φόβο σου παρακινούμενος ενθουσιασμός σου γιά ένα από τα της κομματοκρατίας κόμματα είναι ένα παροδικό συναίσθημα, άρα εύκολα μεταλλάσσεται σε μίσος.
Εκείνο όμως που πρέπει να ψάξεις να βρεις βαθιά μέσα σου, δεν είναι κάποιο άλλο παροδικό συναίσθημα, με το οποίο θα αντικατασταθεί ίσως, ο από τον φόβο σου παρακινούμενος ενθουσιασμός σου γιά κάποιο από τα κόμματα της στυγνά τυραννικής κομματοκρατίας, αλλά είναι εκείνο το κοινό μας, παράφορο πάθος του πολιτικού μας έρωτα γιά την επανόρθωσιν της ελληνικής μας πολιτείας. Ο πολιτικός σου έρωτας γιά την επανόρθωσι της ελληνικής μας πολιτείας, ίσως είναι το πλέον θεμελιώδες συστατικό, που απεγνωσμένα και κατεπειγόντως χρειαζόμαστε τώρα, συλλογικά, γιά να γίνουμε πάλι μία πραγματικά ελληνική ‘πολιτική’ κοινωνία εν ελευθερία· πραγματικοί πολίτες, μιάς και ο πολιτικός έρωτας απαιτεί την επίτευξη της Aρετής από τους πολίτες [2].
To 1900, o Bruno Snell σταχυολόγησε την ανακάλυψη του ανθρωπίνου πνεύματος, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως οι ρίζες της ευρωπαϊκής μας σκέψης είναι άρδην ελληνικές [3]. Τα πολλά λογοτεχνικά είδη στην αρχαία Ελλάδα συναποτελούν τον εύγλωττο εκείνον δείκτη, της συλλογικής συνείδησης του ελληνικού μας λαού ή κόσμου, γιά την πνευματική αυτονόμηση του ανθρώπου.
Όμως η συμβολή του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού δεν εξαντλείται με την κατάκτηση ενός προτύπου συμπεριφοράς των ανθρώπων, που ίσως μας φαίνεται αυτονόητο στην μεταμοντέρνα μας προσωρινότητα. Ο ελληνικός μας κόσμος και πολιτισμός ήταν, είναι και θα είναι η πολιτισμική ρίζα όπου δημιουργούνται οι προϋποθέσεις γιά την ανάπτυξη όλων των επιστημών, πρώτιστα χάρη στο σχηματισμό των απαραιτήτων γλωσσικών κατηγοριών και του αναγκαίου εννοιολογικού οπλισμού, που αυτές ακόμα και σήμερα μας παρέχουν [3][4].
Τι μεγάλη σύμπτωσι όμως που είναι, το πως ο Επίκουρος, ο οποίος εβίωσε το τελετουργικό ξεκοίλιασμα της των Αθηναίων αληθινής, αυθενικής ή πραγματικής δημοκρατίας, είναι ο Έλλην φιλόσοφος που επηρέασε και τον Κάρολο Μαρξ στην Ευρώπη, αλλά και τον Τόμας Τζέφερσον στην Αμερική. Ο μεν Κάρολος Μαρξ έγραψε την διδακτορική του διατριβή ως μία αντιπαράθεση μεταξύ των φιλοσοφικών συστημάτων του Επικούρου και του δασκάλου του Δημοκρίτου.
Ο δε Τόμας Τζέφερσον, όχι μόνον διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ γιά δύο συνεχόμενες θητείες αλλά, κατά την χρονική περίοδο 1791-93, επίσης διοργάνωσε, μαζί με τον James Madison το Δημοκρατικό-Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (Democratic-Republican Party) των ΗΠΑ, κάτι που μάλλον ομοιάζει τρομακτικά με το ασταμάτητα πλέον και ταχύτατα επερχόμενο κομματοκρατικό μόρφωμα ΝΔ·ΣυΡιζΑ, που σκοπόν φυσικά έχει να συνεχίσει να τσακίζει τον ανυποψίαστο ελληνικό μας λαό. Είναι λοιπόν σύμπτωσι, το πως ο Επίκουρος, που έζησε το τελετουργικό ξεντέρισμα της των Αθηναίων δημοκρατίας, και ευθύνεται άμεσα γιά την τετραφάρμακο (tetrapharmakos) του Φιλοδήμου έναντι του άγχους, της από τότε αποδομήσεως της ελληνικής μας πολιτείας, ήταν ο Έλλην φιλόσοφος επάνω στις ιδέες του οποίου τόσο βαρβαρικά πατούν και η δήθεν φιλελευθέρα (liberal) αριστερά και η δηθεν φιλελευθεριακή (libertarian) δεξιά;
Πριν από όλα όμως, γιά να μπορέσεις επιτέλους πραγματικά και εσύ να απελευθερωθείς, και από την κρατικοκεντρική αριστερά, όπως επίσης και από την ολοκληρωτική δεξιά, θα πρέπει να διώξεις τον φόβο σου, που παρακινεί τον ενθουσιασμό σου, γιά το όποιο κάποιο από τα κόμματα της στυγνά τυραννικής κομματοκρατίας. Διότι ο φόβος σου είναι ο χειρότερος κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικός μας σύμβουλος, επειδή μας διαχωρίζει, μας στελεχώνει και αποκρύπτει μακριά μας τον πολιτικό μας έρωτα γιά την επανόρθωσι της ελληνικής μας πολιτείας, που μπορεί να μας μετατρέψει ξανά σε μία πραγματικά ελληνική ‘πολιτική’ κοινωνία εν ελευθερία.
Όσο όμως παραμένεις φοβισμένη ή φοβισμένος, τα πάντα παγώνουν: η αγορά, η εργασία σου, ο εαυτό σου. Διότι η οικονομία μας παγώνει, όχι μόνον από την έλλειψι ρευστού χρήματος, αλλά και από την υπεραντίδρασι, ως μία πληροφορική ανάδρασι, ενός φοβισμένου λαού, που αρνήται να αναλάβει πρωτοβουλίες ή ακόμη και να συνεχίσει ομαλά την προϋπάρχουσα οικονομική του δράση [5].
Όλο αυτό το χρήμα, που o Αρτέμιος Σώρρας προσφέρει στην Ελλάδα και στην Κύπρο (http://www.artemis-sorras.
Η κατ’ εξοχήν φυσική, δυναμική κίνησις του σύμπαντος κόσμου, μέσα στον οποίον όλες και όλοι μας ζούμε, φοβίζει τους φοβικούς ανθρώπους. Η αιωνία κίνησίς του κάνει όσες και όσους αποφεύγουν το ρίσκο να αρνηθούν την συνεχή μεταμόρφωσι του σύμπαντος κόσμου, καταγγέλλοντας όλα εκείνα στην φύσι, που συμπεριλαμβάνει την ανθρωπινή μας φύσι, διότι υποτίθεται πως συναποτελούν κάτι τι το τρομακτικά ‘άγνωστο’.
Ο κάθε σου φόβος γιά το τι ακριβώς είναι άγνωστο, βέβαια ενσωματώνει τον μεγάλο φόβο του χαμού του εγώ σου, τον τελικό σου φόβο, τον φόβο του θανάτου. Πρέπει όμως να τον διώξεις τούτο τον φόβο σου, να τον εξαλείψεις παντελώς, γιά να καταφέρουμε συλλογικά την επανόρθωσι της ελληνικής μας πολιτείας, σε κάποια ίσως βασική μορφήεθνικής αυτοθέσμισης ή συλλογικής αυτο-διοίκησης!
Είναι ακριβώς τούτος ο φόβος, του μην τυχόν και κινδυνέψει το κομματοκρατικό καθεστώς, που επίσης κάνει όλα τα κομματόσκυλα και όλους τους εργατοπατέρες να κρίνουν την χωρίς πολιτικά αιτήματα γενική απεργία ως απαραίτητη, διότι κάπως πρέπει να εκτονωθεί η έντασι που υπάρχει στην ελληνική μας κοινωνία. Είναι λοιπόν ο φόβος που οδηγεί στην αποφυγή μιάς γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας, ενός ίσως πιό συναρπαστικού τρόπου, γιά να πετύχουμε τον κοινό, συλλογικό μας στόχο: την βιωσιμότητα δηλαδή και την αναπαραγωγή του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού, με κεντρικό μας πρόταγμα το Αιέν Αριστεύειν εν Ελευθερίαν, το οποίον, με στατική περιπλοκότητα και δυναμική πολυπλοκότητα υποβαστάζουν η Αισθητική, η Αλήθεια, η Αρετή και η Αφθονία.
Ουαί, βαβαί, παπαί, ιαταταί!
Νίκος Γεωργαντζάς
Aντιπρόεδρος
Επιτροπή Διαχείρισης και Ελέγχου Ε.N.D. (End National Debt: http://ei-end.org/)
[1] ΣΗΚΩ ΞΑΝΑ - ΕΣΥ Ο ΑΓΕΡΩΧΟΣ ΛΑΟΣ (ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ) 2011
[2] Διοτίμα: Έρως Πολιτικός - ιστολόγιο με ομιλίες και μελέτες του John P. Anton (Αντωνόπουλος)
[3] Bruno Snell, 1900. ‘Η ανακάλυψη του πνεύματος: ελληνικές ρίζες της ευρωπαϊκής σκέψης’. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ): Αθήναι, Ελλάς.
[4] Επικούρειες επιδράσεις στη σύγχρονη επιστήμη
[5] Nίκος Γ. Ξυδάκης: Ο φόβος παγώνει την κοινωνία
[6] ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΚΠΟΜΠΗ - Ε.Ν.D. Κύπρος, 18.02.2013, στο artFM Radio
Με την εκπρόσωπο της Ε.Ν.D. στην Κύπρο, κ. Μαρία Ιωάννου, μετά από την συλλογική επιθυμία των ακροατών του artFM Radio, γιά περισότερες πληροφοριες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου