Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) άκυρα και τα όργανα της ΕΕ, χωρίς εξουσία να ενεργεί από 01/05/2013; - Η αίτηση έχει κατατεθεί! - See more at: http://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html#sthash.U7SEuvvQ.dpuf
It has happened. At the 01.05.2013, the insertion of art. 136 par. 3, which consists of 2 sentences, into the Treaty on the Funtioning of the European Union has been enacted, after Czechya as the last EU member state has ratified it.
Υπό The first sentence enables mechanisms for the strengthening of the „financial stability“ of the financial sector (also misleadingly called „stability of the Euro currency area as a whole“) in the euro currency area, among them particularly those for the „European Financial Mechaism“ („Greece Support“, EFSM, EFSF, and ESM) and for the EU economic government (tightened Stability and Growth Pact, Imbalance Procedure, and Budgetary Surveillance).
The second sentence obliges to connect all „financial aids“ within these mechanisms to „strict“ conditions. How strict this is meant, can be found neither in the wording of the article, nor in the recitals of its initiating. The only clear statement on the extent of the strictness is included in the conclusions of the Ecofin council (the economical and financial ministers within the Council of Ministers of the EU) of the 10.05.2010, that the conditions shall be strict as in the „practice“ of the International Monetary Fund (IMF). Besides that, the „task force“ (with all federal financial ministers of the EU member states, with EU currency commissioner Olli Rehn, with the then chairman of the Eurogroup Jean Claude Juncker, with the then ECB President Jean-Claude Trichet, and under the lead of the President of the European Council Herman Van Rompuy) has recommended in no. 49 its report of the 21.10.2010, that the conditions shall be „very strict“.
These statements are the most important and most official ones from the time of the developing of art. 136 par. 3 TFEU, which say something on the extent of the strictness, and so they govern, according to art. 31 Vienna Treaty Law Convention, the interpretation of the „strictness“.
At the 02.05.2013, now the application by the civic and human rights activist Sarah Luzia Hassel-Reusing, to state the voidness of the TFEU, has been filed to the Constitutional Court, because this very obligation to a strictness as in the „practice“ of the IMF incurably violates „ius cogens“ and has as a result, according to the legal point of view of the civic and human rights activist, infected the TFEU with voidness. According to art. 53 Vienna Treaty Law Convention, international treaties, which violate „ius cogens“, are completely void and thus ineffictive.
The Vienna Treaty Law Convention does not contain any possibility to heal this voidness. Before the second senat of the Constitutional Court, there are constitutional complaints against all 3 versions of the StabMechG, against the ESMFinG, against the law on the modification of the law on the administrating of the public debts (BSchuWG), and against the laws consenting to the ESM, to the Fiscal Compact, and to art. 136 par. 3 TFEU; one of them has been filed at the 29.05.2010, one at the 06.04.2012 (both today under file number 2 BvR 710/12), and six of them at the 30.06. 2012 (under file number 2 BvR 1445/12). In addition to that, she has, at the 21.11.2012, filed to the International Criminal Court (ICC) at The Hague a charge against unknown regarding the suspicion of crime against humanity by damaging the health of the Greeks (art. 7 par. 1 lit. k Roman Statute).
To the „ius cogens“ belong prescriptions of international law with validity in many countries of the world, regarding whom the vast majority of the countries holds the legal point of view, that they have a particularly high rank above the normal rank of international law. Among the „ius cogens“ is, as its highest part, the UN Charter (art. 103 UN Charter), but are also the universal human rights of the United Nations (art. 1 no. 3 UN Charter, art. 28 UDHR, art. 29 no. 3 UDHR, no. 279-282 of the judgement of the EU Court of 1st Instance on T-306/01 and the ICJ expert opinion of the 08.07. 1996 mentioned there), the universal criminal law, the Geneva and Hague Conventions of humanitarian law, several resolutions of the UN General Assembly, several unwritten legal principles, i. a. .
The nullity according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention results, in this case, from an incurable violation of the universal human rights and possibly from incompability with art. 7 par. 1 lit. k Roman Statute. In addition to that, several charges have been filed to the International Criminal Court (ICC) for the suspicion, that by the conditions, on which the IMF has cooperated as a part of the Troika, particularly in the scope of the Greek debt restructuring via the EFSF, the health of the Greeks has been damaged by large scale, systematical, and intentious damaging of the health system and of the food supply, and that this way a crime against humanity according to art. 7 par. 1 lit. k Roman Statute has been committed. Already at 1988, the IMF employee Davison Budhoo has, in his written notice to the IMF on the cancellation of his job, accused the International Monetary Fund of genocide. In the foreword of the German edition of his written notice „Genug ist Genug“ („Enough is Enough“), which has been published by the Heinrich Böll foundation, Budhoo has stated in 1991, that UNICEF has, after a diligent investigation, confirmed his accusations of genocide, at that UNICEF, in addition to that, has found, that the IMF and the World Bank have, since 1982 (i. e. from a current perspective within a period between 1982 and 1991) been world-wide responsible for the death of up to seven million children under the age of five years.
If these numbers are correct, then in the whole history of mankind only the IG-Farben / Nazi regime has, with Holocaust and Second World War, caused more victims than IMF and World Bank, which however, have caused significantly more victims than Stalin, King Leopold, Mao, or Pol Pot. In section VI. of the constitutional complaint of the 06.04.2012 and again in section IV.5 of the constitutional complaints of the 30.06.2012, on each about 40 pages, violations by the IMF especially of the universal human rights to social security incl. social insurance (art. 9 UN Social Pact), to food (art. 11 UN Social Pact), and to health (art. 12 UN Social Pact) have been shown, particularly referring to the book „The Globalization of Poverty and the New World Order“ by the economist Prof. Dr. Michel Chossudovsky (Global Research), but also referring to many further sources.
This way, it has been proven to the Constitutional Court already at the 06.04.2012, that the „practice“, i. e. the usual behaviour of the IMF, takes nearly no consideration at all particu- larly to the social universal human rights, so that an obligation to a strictness as in the „practice“ of the IMF is obviously incompatible to the universal human rights, and this, according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention, makes the treaty void. Starvation has been caused by IMF condtions by cuts into food and fuel subventions at Bolivia, Indonesia, Zambia, and Venezuela, by privatization and cuts into agrarian subventions at Somalia, by the prohibition of the financial redistribution between federal level and provinces as well as by the abolition of the family farmer seeds network at Ethiopia, by the enforced sale of the emergency food reserves at Ethiopia, Malawi, and Niger, by the enforced shift from food cultivation to tobacco cultivation at Malawi and Zimbabwe, by the abolition of food and fertilizer subventions at India, by the abolition of agariarian subventions as well as by trade liberalization at Bangla Desh, by the introduction of minimum farm sizes and by currency devaluation at Peru, and by currency devalution and price liberalization at Russia.
One reason of the creation of hunger at Greece has been, that the absolute poverty line related to Greek costs of living has not been investigated before imposing the austerity measures. The damaging of the health system by IMF conditions has been shown at the examples of Albania, Bangla Desh, Brazil, Peru, Romania, Ruanda, Somalia, Vietnam, and in the name of the euro most detailed at Greece. In addition to that, referring to an article of Prisonplanet on a British study, it has been shown that the increase of the tuberculosis in the 1990ies in the former eastern bloc countries presumably also goes on the account of the imf-like strictness. The damaging of the pensions has been shown at the examples of Brazil, Greece, Latvia, and Russia. For this purpose, Brazil has even been forced to change its constitution. Greece has been forced to introduce a blocked account for the preeminent payment to the external creditors, which is going to be entrenched in the Greek constitution at 2013.
The blocked account and drastical cuts into the health system have been imposed at February / March 2012, even though the Troika has known about the over-proportionally high indebtedness of the social insurance and of the hospitals at least since its memorandum of understanding of July 2011. As Budhoo has exposed at 1991, also the tightening of credit conditions of the World Bank by the IMF and the illegal addition of further political credit conditions to the states drafted by big banks, additionally to those drafted by the IMF, belong to the „strictness“ of the IMF. This practice is now going to be legalized for the first time within in the state insolvency procedure of the ESM in the way, that the private creditors directly impose conditions on the states on the basis of art. 12 par. 3 ESM Treaty, of „collective action clauses“ connected to this in all new government bonds, and of changes of the national laws on the administrating of the public debts. It can however, remain debatable, if the strictness of art. 136 par. 3 s. 2 TFEU goes so far, that it systematically or broad scale goes up to the violaton of art. 7 Roman Statute, because already the obligation to make conditions, whose strictness goes up to the incompability with the universal human rights, leads to the nullity according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention.
And the universal human rights set much earlier limits than the universal criminal law. Regarding art. 136 par. 3 s. 2 TFEU, it is to be added aggravatingly, that the TFEU even claims to have a rank above the universal human rights (art. 1 TEU, art. 51 TEU, declaration 17 in the appen- dixes of the TEU and the TFEU). Regarding the Lisbon judgement of the 30.06.2009, the voidness of the TEU has been avoided at that time by deciding in no. 255 + 342 of the judgement, that all prescriptions of the Common Foreign and Safety Policy (CFSP), among whom art. 21, 22, 42, and 43 TEU (in connection with the EU Safety Strategy) would have allowed military interventions of the EU all over the world on the basis of unclear legal terms like „crisis“ or „failed states“ and would have this way made the prohibition of aggressive war circumvenable, had to stay at a rank of normal international law and so below the UN Charter with its prohibition of aggressive war (art. 2 par. 4 UN Charter, art. 103 UN Charter).
The decisive difference is, that at that time the judicial limitation has been done before the enactment of the Lisbon Treaty. Before the 01.05.2013, the Constitutional Court has had the possibility to judge, that simply the second sentence with the obligation to the „strictness“ must not be enacted, because for the enabling of the mechanisms as such only the first sentence would be enough. Or it could have judged, that the extent of the strictness as in the „practice“ of the IMF only results from an important document of the time of the developing of art. 136 par. 3 s. 2 TFEU, and that it is not included in the text itself. The creation of a more important document, e. g. of a a reservaton of all member states under international law, or even only of a declaration of the Prime Ministers, that the „strictness“ may only go as far, as the universal human rights allow it, would certainly have been more important for the interpretation than the statement of the economical and financial ministers of the 10.05.2010. This would have been no problem before the 01.05.2013. But it is very questionable, if this is still possible after the enactment. The second senate of the Constitutional Court has now three possibilites. Firstly, it can ignore the voidness of the TFEU and so pave the way into a Europe-wide dictatorship.
Its actions at the 19. 04.2013 and the 22.04.2013 according to press declarations of the Constitutional Court hint to this direction.But this has been before the 02.05.2013. Secondly, it can confirm the voidness of the TFEU and so help the EU to get to a temporary inability to act and to a relieving adjournment for a more human new start. Or the senate perhaps still finds a solution, how to limit the „strictness“ even after the enactment of art. 136 par. 3 TFEU. According to the legal point of view of the civic and human rights activist, this, however, would have to been done before the enactment, because art. 53 Vienna Treaty Law Convention does not provide for any later possibility of repair. At the 12.09.2012, the same senate has had rejected the applications to interim injunction of the other 5 groups of plaintiffs, and has decided, in addition to that, that from that judgement on the senate only applies the structure principle democracy and the basic right to vote (but no other basic rights, structure principles, and universal human rights any more), in order to avoid political or economical damages, which could arise in the case of a bankruptcy of any state of the eurozone. In addition to that, it has been decided at the 12.09.2012, that Germany has to preliminarily pay every capital requirement by the ESM (without any possibility to withhold the payment for the prior check of the legality of the requirement). And that in combination with the denial of any protection by the Constitutional Court even to life, human dignity, health, or property.
The preliminary judgement of the 12.09.2012 collides particularly clearly with the state obligation „European integration“ (art. 23 par. 1 s. 1 Basic Law), according to which Germany is obliged, „for the realization of a united Europe“ to be involved „in the European Union“, „which is obliged to democratical, rule of the law, social, and federal principles and to the principle of subsidiarity, and which guarantees a protection of basic rights, which is essentially comparable to the Basic Law.“ Incompatible to this state obligation is letting happen, with open eyes, the voidness of the TFEU, is the unequal conducting of the case in collision with rule of the law, is the denial of the senate's protection for all basic rights, structure principles, and universal human rights – except for democracy and the right to vote, is to let happen fait accompli before the investigation of all decisive and new legal questions.
With letter of the 12.04.2013, Sarah Luzia Hassel-Reusing has filed new urgent applications to interim injunction, in order toe at least preliminary prohibit the imf-like strictness of the conditions. In addition to that, she examined very concrete further direct and indirect connections of persons of the fincance elitist Bilderberg network to constitutional judges and to the group of plaintiffs using the NGO „Mehr Demokratie“. Finally, she also has shown presumable militarist efforts of parts of the Bilderberg network in order to underline the necessity to distance oneself from that network, and be it by declaring oneself as biased. At the 19.04.2013, the senate has set the oral hearing in the main case for the other 5 groups of plaintiffs to the 11.+12.06.2013. The structuring of the hearing does not include the re-application of the other basic rights, structure principles, and human rights, but only focuses, based on the preliminary judgement of the 12.09.2012, to further prescribe, how that judgement shall be implemented. And at the 22.04.2013, a delegation of the senate under the lead of the President of the Constitutional Court, Prof. Dr. Voßkuhle, has met, i. a., the President of the EU Commissioin (and Bilderberger) Jose Manuel Barroso. At the 02.05.2013, she has not only applied to state the voidness of the TFEU, but besides that, she also applied to state the suspected bias of Prof. Dr.
Voßkuhle with regard to his cooperation, i. a., with Mr. Barroso and with Mr. Minister of Finance Dr. Wolfgang Schäuble at the new foundation for the university of Freiburg. At the same university, Prof. Dr. Voßkuhle is working in his second job. Since the enactment of the Lisbon Treaty, the existence of the European Union is based on art. 1 TEU, so that the EU, even though the voidness of the TFEU, further exists. The existence of the most important institutions of the EU is based on art. 13 TEU and also remains unaffected by the voidness of the TFEU. Also the other contents of the TEU remain. Also the EU Basic Rights Charter remains unaffected as well as art. 6 TEU, which makes the EU Basic Rights Charter binding. The protocols and declarations in the appendixes of TEU and TFEU also remain though the cessation of the TFEU, because the TEU still exists. With the voidness of the TFEU at the 01.05.2013, however, the organs of the EU have, as far as their powers are based on the TFEU, become unable to act and so are given an adjournment. All actions, which are executed on the basis of an international treaty, which is void according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention, have to be undone according to art. 71 Vienna Treaty Law Convention, as far as they have been executed since the beginning of the voidness. The creation of a new TFEU requires, according to art. 46 TEU, first a new EU Convent. That means enough time to create a new TFEU, which respects the preeminence of the national constitutions, of the UN Charter, and of the universal human rights.
The legal basis to initiate and to conclude EU regulations, EU guidelines, EU recommendations, and EU opinions (art. 288 TFEU), has vanished at the 01.05.2013. The EU secondary law created before the 01.05.2013, however, remains unaffected by that. The biggest result ist, that the EU is, until the creation of a new TFEU, unable to conclude EU regulations, neither for obscuring (file number 2012/0011 (COD)), nor on seeds, nor to switch off refrigerators. The own legal personality of the EU (art. 47 TEU) remains. The legal basis in the TFEU for the EU Commission to conclude international treaties, however, has vanished, so that the EU Commission, since the 01.05.2013, cannot conclude valid international treaties any more. This is important, i. a., for the considered transatlantical economical union and for the cooperation of the EU Commission on memoranda of understanding within the scopa of EFSF and ESM, because also memoranda of understanding are international agreements. The existence of the currency euro, which is based on art. 3 par. 4 TEU, remains unaffected by the voidness of the TFEU, also the existence of the ECB, which is based on art. 13 TEU. Also protocol no. 4 on the European system of central banks remains. The basical obligation of the EU member states to the euro, however, has vanished with the TFEU.
All powers of the ECB, as far as they are based only on the TFEU, have fallen apart at the 01.05.2013. The prescriptions of the TFEU on the euro have become void at the 01.05.2013. Among them is art. 126 TFEU, so that any further steps regarding the Stability and Growth Pact since the 01.05.2013 are illegal because of the vanished legal basis in the EU Primary Law, even though the respective EU regulations further exist. With the vanishing of art. 121 TFEU, also the regualtions on the imbalance procedure and on the preventive component of the Stability and Growth Pact have lost their basis in the EU Primary Law. While these regulations to a large part, but not completely, have already been ultra-vires in comparison to art. 121 TFEU and to art. 126 TFEU (sections V.2 – V.7 of the constitutional complaints of the 30.06.2012), they may not be applied any further in view of the vanishing of art. 121 and art. 126 TFEU, at least until the creation of a new TFEU with respective new legal foundations in EU Primary Law. Art. 122 TFEU as the basis in the EU Primary Law for the „Greece Support“ and the EFSM has also vanished. The EFSF Framework Treaty and the ESM Treaty as such remain even though the vanishing of the TFEU
. Another question is, if the EFSF Framework Treaty and the ESM Treaty have to be prohibi-ted for other reasons. The EU institutions (EU Commission and ECJ), however, cannot be lent any more to these mechanisms within the scope of enhanced cooperation (art. 20 TEU), because the establishing of the areas of shared competence in art. 4 TFEU, for which an enhanced cooperation according to art. 20 TEU is possible, has vanished with the vanishing of the TFEU, so that the authorization in art. 20 TEU points to nothing. The far-reaching inability to act of the organs of the EU also results from the vanishing of the prescriptions of art. 2 TFEU to art. 6 TFEU, which contain the distribution of powers between the EU and the member states. The statutes of the ECJ further exit. The powers of the ECJ, as far as they are based on the TFEU, have, however, vanished at the 01.05.2013.
Decisions of the ECJ before the 01.05.2013 remain unaffected by this. The supranationality from the perspective of the EU law has ceased to apply since the voidness of the TFEU. Because declaration no. 17 to the TFEU and the TEU prescribes, that the TFEU stands above the national constitutions. According to art. 51 TEU, declaration no. 17 remains valid and equal-ranking to the TEU. But with the cessation of the TFEU, there is no TFEU any more, which could stand above the national constitutions. And art. 1 TEU, which prescribes the equal rank between TEU and TFEU, points into a vacuum. But this does not refer to the existence, but only to the rank of the TEU. As a result, the TEU and the protocols and declarations in the appendixes to it have fallen to a rank of normal international law. So the greed of the self-appointed „markets“ and the ignorance of decision-makers in policy and judiciary regarding the universal human rights have, with their short-sightedness, destroyed the TFEU and have so unwillingly paved the way for a possible more human new start of the EU in conformity with the constitutions and the human rights, or even for the winding up of the EU. V.i.S.d.P.:
Sarah Luzia Hassel-Reusing, Thorner Str. 7, 42283 Wuppertal (Germany) Tel. +49/202/2502621
Links: status of ratification of art. 136 par. 3 TFEU www.consilium.europa.eu/policies/agreements/search-the-agreements-database?command=details&lang=en&aid=2011030&doclang=EN constitutional complaints of the 30.06.2012 with file number 2 BvR 1445/12 (incl. referral to sources on the human rights violations of the IMF) http://netzwerkvolksentscheid.de/wp-content/uploads/2012/07/Klage-Hassel-Reusing-komplett.pdf - See more at: http://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html#sthash.U7SEuvvQ.dpuf
ΠΗΓΗhttp://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ GOOGLE
Έχει συμβεί. Κατά την 05.01.2013, η εισαγωγή της τέχνης. 136 παρ.. 3, το οποίο αποτελείται από 2 φράσεις, στη Συνθήκη για τη funtioning της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει τεθεί σε ισχύ, μετά την Czechya ως το τελευταίο κράτος μέλος της ΕΕ έχει επικυρώσει.
Υπό Η πρώτη πρόταση δίνει τη δυνατότητα μηχανισμών για την ενίσχυση της «οικονομικής σταθερότητας» του χρηματοπιστωτικού τομέα (και παραπλανητικά ονομάζεται «σταθερότητα της ζώνης ευρώ στο σύνολό της») στη ζώνη του ευρώ νόμισμα, μεταξύ των οποίων και ιδιαίτερα εκείνες για την «Ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική Mechaism "(" Support Ελλάδα ", EFSM, EFSF και ESM) και για την κυβέρνηση της ΕΕ για την οικονομική (σφίξιμο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, διαδικασίας ανισορροπίας και δημοσιονομική εποπτεία).
Η δεύτερη πρόταση υποχρεώνει να συνδέσετε όλες τις «οικονομικές ενισχύσεις» στο πλαίσιο αυτών των μηχανισμών για την "αυστηρή" συνθήκες. Πόσο αυστηρή αυτό εννοείται, μπορεί να βρεθεί ούτε στη διατύπωση του άρθρου, ούτε στις αιτιολογικές σκέψεις της κίνησης του. Η μόνη σαφής δήλωση σχετικά με την έκταση της αυστηρότητας περιλαμβάνεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου ECOFIN (τα οικονομικά και υπουργοί οικονομικών στο πλαίσιο του Συμβουλίου των Υπουργών της ΕΕ) της 10.05.2010, ότι οι όροι πρέπει να είναι αυστηρή, όπως στο " πρακτική »του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Πέρα από αυτό, η «task force» (με όλους τους ομοσπονδιακούς υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ τα κράτη μέλη, με το νόμισμα της ΕΕ Όλι Ρεν, με τον τότε πρόεδρο του Eurogroup Jean-Claude Juncker, με τον τότε Πρόεδρο της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet, και υπό το προβάδισμα του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Herman Van Rompuy), συνέστησε σε καμία περίπτωση δεν. 49 έκθεσή της 21.10.2010, ότι οι όροι πρέπει να είναι «πολύ αυστηρή».
Οι δηλώσεις αυτές είναι οι πιο σημαντικές και πιο επίσημες αυτές από την εποχή της ανάπτυξης της τέχνης. 136 παρ.. 3 ΣΛΕΕ, το οποίο να πω κάτι σχετικά με την έκταση της αυστηρότητας, και έτσι ρυθμίζουν, σύμφωνα με το άρθρο. 31 Συνθήκη για το Δίκαιο της Βιέννης σύμβαση, η ερμηνεία του "αυστηρότητα".
Κατά την 05/02/2013, τώρα η εφαρμογή από τις πολίτη και ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Sarah Luzia Hassel-Επαναχρησιμοποίηση, να δηλώσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ, έχει κατατεθεί στο Συνταγματικό Δικαστήριο, γιατί ακριβώς αυτή η υποχρέωση για μια αυστηρότητα όπως και στην "πρακτική »του ΔΝΤ παραβιάζει αθεράπευτα« ius cogens »και έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη νομική άποψη του πολίτη και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μολύνει το ΣΛΕΕ με ακυρότητας. Σύμφωνα με το άρθρο. 53 Συνθήκη για το Δίκαιο της Βιέννης σύμβαση, τις διεθνείς συνθήκες, οι οποίες παραβιάζουν «ius cogens", είναι εντελώς άκυρη και ως εκ τούτου ineffictive.
Η Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο δεν περιέχει καμία δυνατότητα να θεραπεύσει αυτή την κενότητα. Πριν από το δεύτερο Senat του Συνταγματικού Δικαστηρίου, υπάρχουν συνταγματικές καταγγελίες ενάντια σε όλες τις 3 εκδόσεις του StabMechG, κατά την ESMFinG, ενάντια στο νόμο σχετικά με την τροποποίηση του νόμου για την διοικούσα των δημόσιων χρεών (BSchuWG), και ενάντια στους νόμους συναινούντων στον ΕΜΣ, στο Δημοσιονομικό Σύμφωνο, και την τέχνη. 136 παρ.. 3 ΣΛΕΕ? Ένα από αυτά έχει κατατεθεί στην 29.05.2010, το ένα στο 06.04.2012 (τόσο σήμερα, με αριθμό φακέλου 2 BvR 710/12), και έξι από αυτά στο 30.06. 2012 (με αριθμό φακέλου 2 BvR 1445/12). Εκτός από αυτό, έχει, κατά την 21.11.2012, που κατατέθηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) στη Χάγη επιβάρυνση από άγνωστους σχετικά με την υποψία του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας με την καταστροφή της υγείας των Ελλήνων (άρθ. 7 παρ.. 1 lit. k Roman Καταστατικού).
Για το "ius cogens" ανήκουν συνταγές του διεθνούς δικαίου, με ισχύ σε πολλές χώρες του κόσμου, έναντι των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών κατέχει την νομική άποψη, ότι έχουν ιδιαίτερα υψηλό βαθμό πάνω από την κανονική τάξη του διεθνούς δικαίου. Μεταξύ των «ius cogens» είναι, ως ανώτατο μέρος του, το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (άρθρο 103 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών), αλλά είναι επίσης τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών (άρθρο 1 αριθ. 3. Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την τέχνη. UDHR 28, art. 29 όχι. 3 UDHR, όχι. 279-282 της απόφασης του Δικαστηρίου της ΕΕ σε 1ο βαθμό για T-306/01 και τη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της 08.07. 1996 που αναφέρονται εκεί), την καθολική του ποινικού δικαίου, της Γενεύης και τις Συμβάσεις της Χάγης του ανθρωπιστικού δικαίου, πολλά ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, πολλές άγραφες νομικές αρχές, i. a. .
Η ακυρότητα σύμφωνα με το άρθρο. 53 της Συνθήκης της Βιέννης αποτελέσματα Δικαίου, στην προκειμένη περίπτωση, από μια ανίατη παραβίαση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ενδεχομένως, από incompability με την τέχνη. 7 παράγρ. 1 lit. k Roman Καταστατικό. Εκτός από αυτό, οι διάφορες επιβαρύνσεις έχουν κατατεθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για την υποψία, ότι από τις συνθήκες, για τις οποίες το ΔΝΤ έχει συνεργαστεί ως μέλος της τρόικας, ιδιαίτερα στο πεδίο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους μέσω το ΕΤΧΣ, η υγεία των Ελλήνων έχει καταστραφεί από μεγάλης κλίμακας, συστηματικές και intentious καταστροφή του συστήματος υγείας και της προσφοράς τροφίμων, και ότι με αυτό τον τρόπο ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την τέχνη. 7 παράγρ. 1 lit. k Roman Καταστατικό έχει διαπραχθεί. Ήδη το 1988, το ΔΝΤ υπάλληλος Davison Budhoo έχει, σε γραπτή ανακοίνωση του προς το ΔΝΤ για την ακύρωση της δουλειάς του, κατηγόρησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο της γενοκτονίας. Στον πρόλογο της γερμανικής έκδοσης της γραπτής ειδοποίησης του "genug IST genug" ("Enough is Enough"), η οποία έχει δημοσιευθεί από το Heinrich Böll Ιδρύματος, Budhoo έχει δηλώσει το 1991, ότι η UNICEF έχει, μετά από μια έρευνα επιμελής, επιβεβαίωσε κατηγορίες του γενοκτονίας, εκείνη την UNICEF, εκτός από αυτό, έχει βρεθεί, ότι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, από το 1982 (δηλαδή από σημερινή σκοπιά, εντός προθεσμίας μεταξύ του 1982 και του 1991) ήταν σε παγκόσμια κλίμακα υπεύθυνος για το θάνατο έως επτά εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών.
Αν οι αριθμοί είναι σωστοί, τότε σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας μόνο ο IG-Farben / ναζιστικού καθεστώτος έχει, με το Ολοκαύτωμα και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, προκάλεσε περισσότερα θύματα από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία, ωστόσο, έχουν προκαλέσει σημαντικά περισσότερα θύματα από τον Στάλιν, βασιλιά Λεοπόλδου, ο Μάο ή του Πολ Ποτ. Στο τμήμα VI. της συνταγματικής καταγγελίας της 06.04.2012 και πάλι στο τμήμα IV.5 των συνταγματικών καταγγελίες της 30.06.2012, για κάθε περίπου 40 σελίδες, τις παραβιάσεις από το ΔΝΤ, ιδίως των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης incl. κοινωνικής ασφάλισης (άρθρο 9 του ΟΗΕ Κοινωνικό Σύμφωνο), τα τρόφιμα (άρθ. 11 Κοινωνικό Σύμφωνο του ΟΗΕ), καθώς και στην υγεία (άρθρο 12 του ΟΗΕ Κοινωνικό Σύμφωνο) έχει αποδειχθεί, ιδιαίτερα αναφερόμενος στο βιβλίο "Η παγκοσμιοποίηση της φτώχειας και της Νέας Τάξη Πραγμάτων »από τον οικονομολόγο καθηγητή Δρ Michel Chossudovsky (Global Research), αλλά αναφέρεται επίσης σε πολλές άλλες πηγές.
Με αυτό τον τρόπο, έχει αποδειχθεί ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο ήδη στο 06.04.2012, ότι η "πρακτική", i. e. η συνήθης συμπεριφορά του ΔΝΤ, παίρνει σχεδόν καμία εξέταση σε όλα τα ιδιαίτερα στις κοινωνικές οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, έτσι ώστε η υποχρέωση ενός αυστηρότητα όπως και στην «πρακτική» του ΔΝΤ είναι προφανώς ασυμβίβαστες με τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, και αυτό , σύμφωνα με την τεχνική. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο, καθιστά άκυρη την Συνθήκη. Ο λιμός έχει προκληθεί από το ΔΝΤ ΣΥΝΘΗΚΕΣ από τις περικοπές σε τρόφιμα και καύσιμα επιδοτήσεις στην Βολιβία, την Ινδονησία, τη Ζάμπια και τη Βενεζουέλα, οι ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές σε αγροτικές επιδοτήσεις στην Σομαλία, από την απαγόρευση της οικονομικής ανακατανομής μεταξύ ομοσπονδιακό επίπεδο και των επαρχιών, καθώς και από η κατάργηση των σπόρων αγρότη οικογένεια του δικτύου από την Αιθιοπία, από την αναγκαστική πώληση των αποθεμάτων τροφίμων έκτακτης ανάγκης στην Αιθιοπία, το Μαλάουι και τον Νίγηρα, από την αναγκαστική μετατόπιση από την καλλιέργεια τροφίμων για την καλλιέργεια του καπνού στο Μαλάουι και η Ζιμπάμπουε, με την κατάργηση των τροφίμων και των λιπασμάτων επιδοτήσεις στην Ινδία, με την κατάργηση των agariarian επιδοτήσεων, καθώς και από την απελευθέρωση του εμπορίου στο Bangla Desh, με την εισαγωγή του ελάχιστου μεγέθους των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και με την υποτίμηση του νομίσματος στο Περού, και από devalution νομίσματος και της ελευθέρωσης των τιμών στην Ρωσία.
Ένας λόγος της δημιουργίας της πείνας στην Ελλάδα ήταν, ότι το απόλυτο όριο της φτώχειας που σχετίζονται με ελληνικό κόστος ζωής δεν έχει μελετηθεί πριν από την επιβολή των μέτρων λιτότητας. Οι βλαβερές του συστήματος υγείας με όρους του ΔΝΤ έχει δείξει τα παραδείγματα της Αλβανίας, Bangla Desh, τη Βραζιλία, το Περού, τη Ρουμανία, τη Ρουάντα, τη Σομαλία, το Βιετνάμ, και στο όνομα του ευρώ πιο λεπτομερώς στην Ελλάδα. Εκτός από αυτό, αναφέρεται σε ένα άρθρο της Prisonplanet σε μια βρετανική μελέτη, έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση της φυματίωσης στο δεκαετίας του 1990 στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ προφανώς και πηγαίνει στο λογαριασμό του ΔΝΤ που μοιάζει με αυστηρότητα. Η καταστροφή των συντάξεων έχει αποδειχθεί ότι τα παραδείγματα της Βραζιλίας, την Ελλάδα, τη Λετονία και τη Ρωσία. Για το σκοπό αυτό, η Βραζιλία έχει ακόμα αναγκάστηκαν να αλλάξουν το σύνταγμά της. Ελλάδα έχει αναγκαστεί να εισαγάγει ένα δεσμευμένο λογαριασμό για την διαπρεπής πληρωμή προς τους εξωτερικούς πιστωτές, η οποία πρόκειται να εδραιωθεί στο ελληνικό σύνταγμα το 2013.
Το δεσμευμένο λογαριασμό και drastical περικοπές στο σύστημα υγείας έχουν επιβληθεί τον Φεβρουάριο / Μάρτιο του 2012, παρόλο που η τρόικα έχει γνωστά για την υπέρ-αναλογικά υψηλό βαθμό χρέωσης της κοινωνικής ασφάλισης και των νοσοκομείων, τουλάχιστον από το υπόμνημα της κατανόησης Ιουλίου 2011 . Όπως Budhoo έχει εκτεθεί το 1991, και η σύσφιξη των πιστωτικών συνθηκών της Παγκόσμιας Τράπεζας από το ΔΝΤ και την παράνομη προσθήκη περαιτέρω πολιτικές συνθήκες πίστωσης προς τα κράτη συντάχθηκε από μεγάλες τράπεζες, επιπροσθέτως εκείνων που συντάχθηκε από το ΔΝΤ, ανήκουν στην «αυστηρότητα »του ΔΝΤ. Αυτή η πρακτική είναι τώρα πρόκειται να νομιμοποιηθεί για πρώτη φορά στο πλαίσιο της διαδικασίας αφερεγγυότητας κατάσταση του ΕΜΣ τον τρόπο, ότι οι ιδιώτες πιστωτές επιβάλλουν άμεσα τις συνθήκες για τα κράτη στη βάση της τέχνης. 12 par. 3 ESM συνθήκης, «ρήτρες συλλογικής δράσης» που συνδέονται με αυτό σε όλα τα νέα κρατικά ομόλογα, καθώς και των τροποποιήσεων των εθνικών νομοθεσιών σχετικά με την διοικούσα των δημόσιων χρεών. Μπορεί, ωστόσο, να παραμείνει συζητήσιμο, εάν η αυστηρότητα της τέχνης. 136 παρ.. 3 s. 2 ΣΛΕΕ προχωρά τόσο πολύ, που συστηματικά ή ευρεία κλίμακα ανεβαίνει στην violaton της τέχνης. 7 Roman καταστατικού, γιατί ήδη η υποχρέωση να ενισχύσει τις συνθήκες, των οποίων η αυστηρότητα ανεβαίνει στην incompability με τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, οδηγεί στην ακυρότητα, σύμφωνα με το άρθρο. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο.
Και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα που πολύ νωρίτερα από ό, τι τα όρια της καθολικής ποινικού δικαίου. Όσον αφορά την τέχνη. 136 παρ.. 3 s. 2 της ΣΛΕΕ, είναι να προστεθεί aggravatingly, ότι η ΣΛΕΕ ισχυρίζεται ακόμη να έχουμε μια τάξη πάνω από τα οικουμενικά δικαιώματα του ανθρώπου (άρθρο 1 ΣΕΕ, art. 51 της ΣΕΕ, η δήλωση 17 στα Παραρτήματά του dixes της ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ). Όσον αφορά την απόφαση της Λισσαβόνας της 30.06.2009, η ακυρότητα της ΣΕΕ έχει αποφευχθεί εκείνη τη στιγμή από τη λήψη απόφασης σε κανένα. 255 + 342 της αποφάσεως, ότι όλες οι συνταγές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), μεταξύ των οποίων και την τέχνη. 21, 22, 42, και 43 της Συνθήκης ΕΕ (σε σχέση με τη στρατηγική της ΕΕ για την ασφάλεια) θα επέτρεπε στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ σε όλο τον κόσμο στη βάση των ασαφών νομικών όρων όπως «κρίση» ή «αποτυχημένα κράτη» και θα έχουν αυτό τρόπο έκανε την απαγόρευση επιθετικό πόλεμο circumvenable, έπρεπε να μείνει σε ένα βαθμό της κανονικής διεθνούς δικαίου και έτσι κάτω από το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών με την απαγόρευση του επιθετικού πολέμου (άρθ. 2, παρ. 4. Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την τέχνη. 103 Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών).
Η καθοριστική διαφορά είναι, ότι την εποχή εκείνη η δικαστική περιορισμός έχει γίνει πριν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Πριν από την 01.05.2013, το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε τη δυνατότητα να κρίνουν, που απλά η δεύτερη πρόταση με την υποχρέωση να την "αυστηρότητα" δεν πρέπει να θεσπιστεί, επειδή για την ενεργοποίηση του μηχανισμούς παρά μόνον η πρώτη περίοδος θα είναι αρκετή . Ή θα μπορούσε να κριθεί, ότι η έκταση της αυστηρότητας όπως στο "πρακτική" του ΔΝΤ μόνο τα αποτελέσματα από ένα σημαντικό έγγραφο του χρόνου της ανάπτυξης της τέχνης. 136 παρ.. 3 s. 2 της ΣΛΕΕ, και ότι δεν περιλαμβάνεται στο ίδιο το κείμενο. Η δημιουργία ενός πιο σημαντικό έγγραφο, e. g. από aa reservaton των σύνολο των κρατών μελών του διεθνούς δικαίου, ή ακόμα και μόνο από ένα declaration των Πρωθυπουργών, ότι η "αυστηρότητα" may πάει μόνο ως μακριά, ως οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα το επιτρέπουν, θα ήταν ασφαλώς πιο σημαντικό για την interpretation από την κατάσταση της οικονομικής και υπουργοί οικονομικών της 10.05.2010. Αυτό θα ήταν κανένα πρόβλημα πριν από την 1.5.2013. Αλλά είναι πολύ αμφίβολο, αν αυτό είναι ακόμα δυνατό μετά την ψήφιση. Η δεύτερη σύγκλητος του Συνταγματικού Δικαστηρίου έχει τώρα τρεις possibilites. Πρώτον, δεν μπορεί να αγνοήσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ και έτσι να ανοίξει το δρόμο σε μια πανευρωπαϊκή δικτατορία.
Οι δράσεις της στο 19. 04.2013 και την 22/04/2013 σύμφωνα με δημοσιογραφικές δηλώσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την υπόδειξη αυτή direction.But αυτό ήταν πριν από την 5.2.2013. Δεύτερον, μπορεί να επιβεβαιώσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ και έτσι να βοηθήσει την ΕΕ να φτάσουμε σε μια προσωρινή αδυναμία του να δράσει και στην ανακούφιση αναβολή για μια πιο ανθρώπινη νέο ξεκίνημα. Ή η σύγκλητος βρίσκει ίσως είναι ακόμα μια λύση, πώς να περιορίσει την "αυστηρότητα", ακόμη και μετά την ψήφιση της τέχνης. 136 παρ.. 3 της ΣΛΕΕ. Σύμφωνα με τη νομική άποψη του πολίτη και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό, όμως, θα πρέπει να γίνει πριν από την ψήφιση, διότι η τέχνη. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο δεν προβλέπει καμία μεταγενέστερη δυνατότητα επισκευής. Κατά την 12.09.2012, η ίδια Γερουσία απέρριψε τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων από τις άλλες 5 ομάδες των εναγόντων, και αποφάσισε, επιπλέον, ότι από την απόφαση αυτή στην Γερουσία ισχύει μόνο για τη δημοκρατία αρχή της δομής και των βασικών δικαίωμα του εκλέγειν (αλλά όχι άλλα βασικά δικαιώματα, τις αρχές δομή, και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα πλέον), ώστε να αποφεύγονται οι πολιτικές ή οικονομικές ζημίες, οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν σε περίπτωση πτώχευσης οποιουδήποτε κράτους της ευρωζώνης. Εκτός από αυτό, έχει αποφασιστεί κατά την 12.09.2012, ότι η Γερμανία πρέπει να πληρώσει προκαταρκτικά κάθε απαίτηση του κεφαλαίου από τον ΕΜΣ (χωρίς καμία δυνατότητα να αρνηθεί την πληρωμή για τον προληπτικό έλεγχο της νομιμότητας της απαίτησης). Και αυτό σε συνδυασμό με την άρνηση της οποιασδήποτε προστασίας από το Συνταγματικό Δικαστήριο, ακόμη και για τη ζωή, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την υγεία, ή την ιδιοκτησία.
Η προκαταρκτική απόφαση της 12.09.2012 συγκρούεται με ιδιαίτερη σαφήνεια με την υποχρέωση του κράτους «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» (άρθ. 23 παρ. 1. S. 1 Θεμελιώδους Νόμου), σύμφωνα με την οποία η Γερμανία είναι υποχρεωμένη, "για την υλοποίηση μιας ενωμένης Ευρώπης" για να να συμμετέχουν »στην Ευρωπαϊκή Ένωση", "η οποία είναι υποχρεωμένη να democratical, κράτους δικαίου, της κοινωνικής και ομοσπονδιακές αρχές και την αρχή της επικουρικότητας, και η οποία εγγυάται την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η οποία είναι κατ 'ουσία συγκρίσιμη με το Σύνταγμα . "ασυμβίβαστη με την υποχρέωση του κράτους είναι να αφήσει να συμβεί, με τα μάτια ανοιχτά, η ακυρότητα της ΣΛΕΕ, είναι η άνιση διεξαγωγή της υπόθεσης σε σύγκρουση με τον κανόνα του δικαίου, είναι η άρνηση της προστασίας της Γερουσίας για όλα τα βασικά δικαιώματα, τις αρχές δομή , και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα - με εξαίρεση για τη δημοκρατία και το δικαίωμα του εκλέγειν, είναι να αφήσουμε να συμβεί τετελεσμένο γεγονός πριν από την έρευνα όλων των αποφασιστική και νέα νομικά ζητήματα.
Με την επιστολή της 04/12/2013, Sarah Luzia Hassel-Επαναχρησιμοποίηση έχει κατατεθεί νέα επείγουσες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, σε toe ώστε τουλάχιστον προκαταρκτική απαγορεύουν το ΔΝΤ, όπως η αυστηρότητα των όρων. Εκτός από αυτό, εξετάζεται πολύ συγκεκριμένες περαιτέρω άμεσες και έμμεσες συνδέσεις των προσώπων του fincance ελιτίστικη δίκτυο Bilderberg για συνταγματικούς δικαστές και στην ομάδα των εναγόντων με την ΜΚΟ «Mehr Demokratie». Τέλος, έχει επίσης δείξει πιθανός προσπάθειες μιλιταριστικές των τμημάτων του δικτύου Bilderberg για να υπογραμμίσει την ανάγκη να αποστασιοποιούμαι από το δίκτυο, και να είναι αυτό, δηλώνοντας τον εαυτό του ως μεροληπτική. Κατά την 04/19/2013, η Γερουσία έχει θέσει η προφορική διαδικασία στην υπόθεση της κύριας δίκης για τις άλλες 5 ομάδες των εναγόντων στο 11. +12.06.2013. Η διάρθρωση της ακρόασης δεν περιλαμβάνει την εκ νέου εφαρμογή των άλλων βασικών δικαιωμάτων, αρχές δομής και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά επικεντρώνεται μόνο, με βάση την προκαταρκτική απόφαση της 12.09.2012, για την περαιτέρω συνταγογραφήσει, πως η απόφαση αυτή θα εφαρμοστεί . Και στο 22/04/2013, αντιπροσωπεία της Γερουσίας υπό την καθοδήγηση του προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου, Καθ. Δρ Voßkuhle, έχει εκπληρώσει i,. a., ο Πρόεδρος της ΕΕ Commissioin (και μέλος της Λέσχης) Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο. Κατά την 05/02/2013, που δεν έχει εφαρμοστεί μόνο να δηλώσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ, αλλά εκτός από αυτό, που εφαρμόζεται επίσης να αναφέρει την εικαζόμενη προκατάληψη του Καθ. Δρ
Voßkuhle με τη συνεργασία του i. a., με τον κ. Μπαρόζο και με τον κ. Υπουργό Οικονομικών Δρ Wolfgang Schäuble στο νέο ίδρυμα για το πανεπιστήμιο του Freiburg. Στο ίδιο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής Δρ Voßkuhle εργάζεται στη δεύτερη δουλειά του. Από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης βασίζεται στην τέχνη. 1 ΣΕΕ, έτσι ώστε η ΕΕ, ακόμη και αν η ακυρότητα της ΣΛΕΕ, υπάρχει περαιτέρω. Η ύπαρξη τους σημαντικότερους θεσμούς της ΕΕ βασίζεται στην τέχνη. 13 ΣΕΕ και παραμένει, επίσης, επηρεάζεται από την ακυρότητα της ΣΛΕΕ. Επίσης, παραμένουν τα άλλα περιεχόμενα του ΣΕΕ. Επίσης, η ΕΕ Βασικές Χάρτη Δικαιωμάτων παραμένει ανεπηρέαστη καθώς και την τέχνη. 6 ΣΕΕ, γεγονός που καθιστά την ΕΕ βασικό δεσμευτικό Χάρτη Δικαιωμάτων. Τα πρωτόκολλα και οι δηλώσεις στα προσαρτήματα της ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ, επίσης, παραμένουν όμως την παύση της ΣΛΕΕ, διότι η ΣΕΕ εξακολουθεί να υφίσταται. Με την ακυρότητα της ΣΛΕΕ κατά την 05.01.2013, ωστόσο, τα όργανα της ΕΕ έχουν, σε ό, τι δυνάμεις τους στη βάση της ΣΛΕΕ, να γίνει σε θέση να δράσει και έτσι δίνεται μια αναβολή. Όλες οι ενέργειες, οι οποίες εκτελούνται βάσει μιας διεθνούς συνθήκης, η οποία είναι άκυρη σύμφωνα με το άρθρο. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο, πρέπει να αναιρεθεί σύμφωνα με το άρθρο. 71 Συνθήκη για το Δίκαιο της Βιέννης σύμβασης, στο μέτρο που έχουν εκτελεστεί από την αρχή της ακυρότητας. Η δημιουργία ενός νέου ΣΛΕΕ απαιτεί, σύμφωνα με την τεχνική. 46 της ΣΕΕ, για πρώτη φορά ένα νέο μοναστήρι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι αρκετό χρόνο για να δημιουργήσετε ένα νέο ΣΛΕΕ, το οποίο σέβεται την υπεροχή των εθνικών συνταγμάτων, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η νομική βάση για να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει τους κανονισμούς της ΕΕ, κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, τις συστάσεις της ΕΕ, και η ΕΕ γνώμες (άρθρο 288 ΣΛΕΕ), έχει εξαφανιστεί κατά την 01.05.2013. Το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο που δημιουργήθηκε πριν από την 1/5/2013, ωστόσο, παραμένει ανεπηρέαστη από αυτό. Το μεγαλύτερο ist αποτέλεσμα, ότι η ΕΕ είναι, μέχρι τη δημιουργία μιας νέας ΣΛΕΕ, σε θέση να συνάψουν κανονισμούς της ΕΕ, ούτε για την συσκότιση (αριθμό φακέλου 2012/0011 (COD)), ούτε για τους σπόρους, ούτε να απενεργοποιήσετε ψυγεία. Η δική του νομική προσωπικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 47 ΣΕΕ) παραμένει. Η νομική βάση στη ΣΛΕΕ για την Επιτροπή της ΕΕ να συνάπτουν διεθνείς συμβάσεις, όμως, έχει εξαφανιστεί, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την 1/5/2013, δεν μπορεί να συμπεράνει έγκυρη διεθνείς συνθήκες πια. Αυτό είναι σημαντικό, i. a., για το εξεταζόμενο transatlantical οικονομική ένωση και για τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με μνημόνια συμφωνίας εντός του Σκόπα του EFSF και ESM, γιατί και μνημόνια είναι διεθνείς συμφωνίες. Η ύπαρξη του ευρώ νόμισμα, το οποίο βασίζεται στην τέχνη. 3 παράγρ. 4 ΣΕΕ, εξακολουθεί να επηρεάζεται από την ακυρότητα της ΣΛΕΕ, επίσης, η ύπαρξη της ΕΚΤ, η οποία βασίζεται στην τέχνη. 13 της ΣΕΕ. Επίσης, αρ.πρωτ. 4 σχετικά με το ευρωπαϊκό σύστημα κεντρικών τραπεζών παραμένει. Η basical υποχρέωση των κρατών μελών της ΕΕ με το ευρώ, όμως, έχει εξαφανιστεί με τη ΣΛΕΕ.
Όλες οι εξουσίες της ΕΚΤ, στο μέτρο που στηρίζονται μόνο στη ΣΛΕΕ, έχουν καταρρεύσει στο 01/05/2013. Οι συνταγές της ΣΛΕΕ για το ευρώ έχουν γίνει κενό στο 01/05/2013. Μεταξύ αυτών είναι τέχνη. 126 της ΣΛΕΕ, έτσι ώστε τυχόν περαιτέρω ενέργειες σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης από την 5/1/2013 είναι παράνομη λόγω της εξαφανίστηκε νομική βάση στην ΕΕ πρωτογενές δίκαιο, έστω και αν οι αντίστοιχοι κανονισμοί της ΕΕ υπάρχουν περαιτέρω. Με την εξαφάνιση της τέχνης. 121 της ΣΛΕΕ, και οι κανονισμούς σχετικά σχετικά με τη διαδικασία ανισορροπίας και στην προληπτική συνιστώσα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης έχουν χάσει τη βάση τους στην ΕΕ το πρωτογενές δίκαιο. Αν και αυτές οι ρυθμίσεις σε ένα μεγάλο μέρος, αλλά όχι πλήρως, έχουν ήδη υπερ-vires σε σύγκριση με την τέχνη. 121 της ΣΛΕΕ και με την τέχνη. 126 ΣΛΕΕ (τμήματα V.2 - V.7 των συνταγματικών καταγγελίες της 30.06.2012), δεν μπορούν να εφαρμοστούν περαιτέρω λόγω της φυγής της τέχνης. 121 και την τέχνη. 126 της ΣΛΕΕ, τουλάχιστον μέχρι τη δημιουργία μιας νέας ΣΛΕΕ με τις αντίστοιχες νέες νομικές βάσεις πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ. Art. 122 της ΣΛΕΕ ως βάση το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ για την «Υποστήριξη Ελλάδα» και του ΕΜΧΣ έχει εξαφανιστεί. Το EFSF πλαίσιο της Συνθήκης και της Συνθήκης ESM ως τέτοια παραμένει, έστω και αν η εξαφάνιση της ΣΛΕΕ
. Ένα άλλο ερώτημα είναι, αν το ΕΤΧΣ πλαίσιο της Συνθήκης και της Συνθήκης ESM πρέπει να απαγο-ted για άλλους λόγους. Η θεσμικά όργανα της ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), ωστόσο, δεν μπορούν να δανείζονται πλέον με αυτούς τους μηχανισμούς στο πλαίσιο της ενισχυμένης συνεργασίας (άρθρο 20 ΣΕΕ), επειδή η ίδρυση της τους τομείς από κοινού αρμοδιότητας στην τέχνη. 4 της ΣΛΕΕ, για τα οποία η ενισχυμένη συνεργασία, σύμφωνα με την τέχνη. 20 ΣΕΕ είναι δυνατόν, έχει εξαφανιστεί με την εξαφάνιση της ΣΛΕΕ, έτσι ώστε η άδεια στην τέχνη. 20 TEU σημεία σε τίποτα. Η εκτεταμένη αδυναμία της να ενεργήσει των οργάνων της ΕΕ, προκύπτει και από την εξαφάνιση των συνταγών της τέχνης. 2 της ΣΛΕΕ με την τέχνη. 6 της ΣΛΕΕ, τα οποία περιέχουν την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών. Το καταστατικό του ΔΕΚ επιπλέον έξοδο. Οι εξουσίες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο μέτρο που είναι στη βάση της ΣΛΕΕ, πρέπει, όμως, εξαφανίστηκε κατά την 01.05.2013.
Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πριν από την 5/1/2013 δεν θίγονται από αυτό. Ο υπερεθνικός χαρακτήρας από τη σκοπιά του δικαίου της ΕΕ έχει πάψει να ισχύει από την ακυρότητα της ΣΛΕΕ. Επειδή καμία δήλωση. 17 της ΣΛΕΕ και της ΣΕΕ ορίζει ότι η ΣΛΕΕ στέκεται πάνω από τα εθνικά συντάγματα. Σύμφωνα με το άρθρο. 51 της ΣΕΕ, δεν έχει υποβληθεί δήλωση. 17 εξακολουθεί να ισχύει και ίσης κατάταξης της ΣΕΕ. Αλλά με τη διακοπή της ΣΛΕΕ, δεν υπάρχει πια ΣΛΕΕ, το οποίο θα μπορούσε να σταθεί πάνω από τα εθνικά συντάγματα. Και τέχνης. 1 ΣΕΕ, το οποίο προβλέπει την ίση rank μεταξύ ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ, επισημαίνει σε ένα κενό. Αλλά αυτό δεν αναφέρεται στην ύπαρξη, αλλά μόνο στο βαθμό της ΣΕΕ. Ως αποτέλεσμα, η ΣΕΕ και τα πρωτόκολλα και οι δηλώσεις στα προσαρτήματα να έχουν πέσει σε ένα βαθμό, της κανονικής διεθνούς δικαίου. Έτσι, η απληστία των αυτόκλητους «αγορές» και την άγνοια των φορέων λήψης αποφάσεων στην πολιτική και της δικαιοσύνης όσον αφορά τα οικουμενικά δικαιώματα του ανθρώπου έχουν, με τη μυωπία τους, κατέστρεψε το ΣΛΕΕ και έτσι έχουν απρόθυμα άνοιξε το δρόμο για μια πιθανή πιο ανθρώπινη νέο ξεκίνημα της ΕΕ, σύμφωνα με τα συντάγματα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ή ακόμη και για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ViSdP: - Δείτε περισσότερα στο: http://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html # sthash.U7SEuvvQ.dpuf
It has happened. At the 01.05.2013, the insertion of art. 136 par. 3, which consists of 2 sentences, into the Treaty on the Funtioning of the European Union has been enacted, after Czechya as the last EU member state has ratified it.
Υπό The first sentence enables mechanisms for the strengthening of the „financial stability“ of the financial sector (also misleadingly called „stability of the Euro currency area as a whole“) in the euro currency area, among them particularly those for the „European Financial Mechaism“ („Greece Support“, EFSM, EFSF, and ESM) and for the EU economic government (tightened Stability and Growth Pact, Imbalance Procedure, and Budgetary Surveillance).
The second sentence obliges to connect all „financial aids“ within these mechanisms to „strict“ conditions. How strict this is meant, can be found neither in the wording of the article, nor in the recitals of its initiating. The only clear statement on the extent of the strictness is included in the conclusions of the Ecofin council (the economical and financial ministers within the Council of Ministers of the EU) of the 10.05.2010, that the conditions shall be strict as in the „practice“ of the International Monetary Fund (IMF). Besides that, the „task force“ (with all federal financial ministers of the EU member states, with EU currency commissioner Olli Rehn, with the then chairman of the Eurogroup Jean Claude Juncker, with the then ECB President Jean-Claude Trichet, and under the lead of the President of the European Council Herman Van Rompuy) has recommended in no. 49 its report of the 21.10.2010, that the conditions shall be „very strict“.
These statements are the most important and most official ones from the time of the developing of art. 136 par. 3 TFEU, which say something on the extent of the strictness, and so they govern, according to art. 31 Vienna Treaty Law Convention, the interpretation of the „strictness“.
At the 02.05.2013, now the application by the civic and human rights activist Sarah Luzia Hassel-Reusing, to state the voidness of the TFEU, has been filed to the Constitutional Court, because this very obligation to a strictness as in the „practice“ of the IMF incurably violates „ius cogens“ and has as a result, according to the legal point of view of the civic and human rights activist, infected the TFEU with voidness. According to art. 53 Vienna Treaty Law Convention, international treaties, which violate „ius cogens“, are completely void and thus ineffictive.
The Vienna Treaty Law Convention does not contain any possibility to heal this voidness. Before the second senat of the Constitutional Court, there are constitutional complaints against all 3 versions of the StabMechG, against the ESMFinG, against the law on the modification of the law on the administrating of the public debts (BSchuWG), and against the laws consenting to the ESM, to the Fiscal Compact, and to art. 136 par. 3 TFEU; one of them has been filed at the 29.05.2010, one at the 06.04.2012 (both today under file number 2 BvR 710/12), and six of them at the 30.06. 2012 (under file number 2 BvR 1445/12). In addition to that, she has, at the 21.11.2012, filed to the International Criminal Court (ICC) at The Hague a charge against unknown regarding the suspicion of crime against humanity by damaging the health of the Greeks (art. 7 par. 1 lit. k Roman Statute).
To the „ius cogens“ belong prescriptions of international law with validity in many countries of the world, regarding whom the vast majority of the countries holds the legal point of view, that they have a particularly high rank above the normal rank of international law. Among the „ius cogens“ is, as its highest part, the UN Charter (art. 103 UN Charter), but are also the universal human rights of the United Nations (art. 1 no. 3 UN Charter, art. 28 UDHR, art. 29 no. 3 UDHR, no. 279-282 of the judgement of the EU Court of 1st Instance on T-306/01 and the ICJ expert opinion of the 08.07. 1996 mentioned there), the universal criminal law, the Geneva and Hague Conventions of humanitarian law, several resolutions of the UN General Assembly, several unwritten legal principles, i. a. .
The nullity according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention results, in this case, from an incurable violation of the universal human rights and possibly from incompability with art. 7 par. 1 lit. k Roman Statute. In addition to that, several charges have been filed to the International Criminal Court (ICC) for the suspicion, that by the conditions, on which the IMF has cooperated as a part of the Troika, particularly in the scope of the Greek debt restructuring via the EFSF, the health of the Greeks has been damaged by large scale, systematical, and intentious damaging of the health system and of the food supply, and that this way a crime against humanity according to art. 7 par. 1 lit. k Roman Statute has been committed. Already at 1988, the IMF employee Davison Budhoo has, in his written notice to the IMF on the cancellation of his job, accused the International Monetary Fund of genocide. In the foreword of the German edition of his written notice „Genug ist Genug“ („Enough is Enough“), which has been published by the Heinrich Böll foundation, Budhoo has stated in 1991, that UNICEF has, after a diligent investigation, confirmed his accusations of genocide, at that UNICEF, in addition to that, has found, that the IMF and the World Bank have, since 1982 (i. e. from a current perspective within a period between 1982 and 1991) been world-wide responsible for the death of up to seven million children under the age of five years.
If these numbers are correct, then in the whole history of mankind only the IG-Farben / Nazi regime has, with Holocaust and Second World War, caused more victims than IMF and World Bank, which however, have caused significantly more victims than Stalin, King Leopold, Mao, or Pol Pot. In section VI. of the constitutional complaint of the 06.04.2012 and again in section IV.5 of the constitutional complaints of the 30.06.2012, on each about 40 pages, violations by the IMF especially of the universal human rights to social security incl. social insurance (art. 9 UN Social Pact), to food (art. 11 UN Social Pact), and to health (art. 12 UN Social Pact) have been shown, particularly referring to the book „The Globalization of Poverty and the New World Order“ by the economist Prof. Dr. Michel Chossudovsky (Global Research), but also referring to many further sources.
This way, it has been proven to the Constitutional Court already at the 06.04.2012, that the „practice“, i. e. the usual behaviour of the IMF, takes nearly no consideration at all particu- larly to the social universal human rights, so that an obligation to a strictness as in the „practice“ of the IMF is obviously incompatible to the universal human rights, and this, according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention, makes the treaty void. Starvation has been caused by IMF condtions by cuts into food and fuel subventions at Bolivia, Indonesia, Zambia, and Venezuela, by privatization and cuts into agrarian subventions at Somalia, by the prohibition of the financial redistribution between federal level and provinces as well as by the abolition of the family farmer seeds network at Ethiopia, by the enforced sale of the emergency food reserves at Ethiopia, Malawi, and Niger, by the enforced shift from food cultivation to tobacco cultivation at Malawi and Zimbabwe, by the abolition of food and fertilizer subventions at India, by the abolition of agariarian subventions as well as by trade liberalization at Bangla Desh, by the introduction of minimum farm sizes and by currency devaluation at Peru, and by currency devalution and price liberalization at Russia.
One reason of the creation of hunger at Greece has been, that the absolute poverty line related to Greek costs of living has not been investigated before imposing the austerity measures. The damaging of the health system by IMF conditions has been shown at the examples of Albania, Bangla Desh, Brazil, Peru, Romania, Ruanda, Somalia, Vietnam, and in the name of the euro most detailed at Greece. In addition to that, referring to an article of Prisonplanet on a British study, it has been shown that the increase of the tuberculosis in the 1990ies in the former eastern bloc countries presumably also goes on the account of the imf-like strictness. The damaging of the pensions has been shown at the examples of Brazil, Greece, Latvia, and Russia. For this purpose, Brazil has even been forced to change its constitution. Greece has been forced to introduce a blocked account for the preeminent payment to the external creditors, which is going to be entrenched in the Greek constitution at 2013.
The blocked account and drastical cuts into the health system have been imposed at February / March 2012, even though the Troika has known about the over-proportionally high indebtedness of the social insurance and of the hospitals at least since its memorandum of understanding of July 2011. As Budhoo has exposed at 1991, also the tightening of credit conditions of the World Bank by the IMF and the illegal addition of further political credit conditions to the states drafted by big banks, additionally to those drafted by the IMF, belong to the „strictness“ of the IMF. This practice is now going to be legalized for the first time within in the state insolvency procedure of the ESM in the way, that the private creditors directly impose conditions on the states on the basis of art. 12 par. 3 ESM Treaty, of „collective action clauses“ connected to this in all new government bonds, and of changes of the national laws on the administrating of the public debts. It can however, remain debatable, if the strictness of art. 136 par. 3 s. 2 TFEU goes so far, that it systematically or broad scale goes up to the violaton of art. 7 Roman Statute, because already the obligation to make conditions, whose strictness goes up to the incompability with the universal human rights, leads to the nullity according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention.
And the universal human rights set much earlier limits than the universal criminal law. Regarding art. 136 par. 3 s. 2 TFEU, it is to be added aggravatingly, that the TFEU even claims to have a rank above the universal human rights (art. 1 TEU, art. 51 TEU, declaration 17 in the appen- dixes of the TEU and the TFEU). Regarding the Lisbon judgement of the 30.06.2009, the voidness of the TEU has been avoided at that time by deciding in no. 255 + 342 of the judgement, that all prescriptions of the Common Foreign and Safety Policy (CFSP), among whom art. 21, 22, 42, and 43 TEU (in connection with the EU Safety Strategy) would have allowed military interventions of the EU all over the world on the basis of unclear legal terms like „crisis“ or „failed states“ and would have this way made the prohibition of aggressive war circumvenable, had to stay at a rank of normal international law and so below the UN Charter with its prohibition of aggressive war (art. 2 par. 4 UN Charter, art. 103 UN Charter).
The decisive difference is, that at that time the judicial limitation has been done before the enactment of the Lisbon Treaty. Before the 01.05.2013, the Constitutional Court has had the possibility to judge, that simply the second sentence with the obligation to the „strictness“ must not be enacted, because for the enabling of the mechanisms as such only the first sentence would be enough. Or it could have judged, that the extent of the strictness as in the „practice“ of the IMF only results from an important document of the time of the developing of art. 136 par. 3 s. 2 TFEU, and that it is not included in the text itself. The creation of a more important document, e. g. of a a reservaton of all member states under international law, or even only of a declaration of the Prime Ministers, that the „strictness“ may only go as far, as the universal human rights allow it, would certainly have been more important for the interpretation than the statement of the economical and financial ministers of the 10.05.2010. This would have been no problem before the 01.05.2013. But it is very questionable, if this is still possible after the enactment. The second senate of the Constitutional Court has now three possibilites. Firstly, it can ignore the voidness of the TFEU and so pave the way into a Europe-wide dictatorship.
Its actions at the 19. 04.2013 and the 22.04.2013 according to press declarations of the Constitutional Court hint to this direction.But this has been before the 02.05.2013. Secondly, it can confirm the voidness of the TFEU and so help the EU to get to a temporary inability to act and to a relieving adjournment for a more human new start. Or the senate perhaps still finds a solution, how to limit the „strictness“ even after the enactment of art. 136 par. 3 TFEU. According to the legal point of view of the civic and human rights activist, this, however, would have to been done before the enactment, because art. 53 Vienna Treaty Law Convention does not provide for any later possibility of repair. At the 12.09.2012, the same senate has had rejected the applications to interim injunction of the other 5 groups of plaintiffs, and has decided, in addition to that, that from that judgement on the senate only applies the structure principle democracy and the basic right to vote (but no other basic rights, structure principles, and universal human rights any more), in order to avoid political or economical damages, which could arise in the case of a bankruptcy of any state of the eurozone. In addition to that, it has been decided at the 12.09.2012, that Germany has to preliminarily pay every capital requirement by the ESM (without any possibility to withhold the payment for the prior check of the legality of the requirement). And that in combination with the denial of any protection by the Constitutional Court even to life, human dignity, health, or property.
The preliminary judgement of the 12.09.2012 collides particularly clearly with the state obligation „European integration“ (art. 23 par. 1 s. 1 Basic Law), according to which Germany is obliged, „for the realization of a united Europe“ to be involved „in the European Union“, „which is obliged to democratical, rule of the law, social, and federal principles and to the principle of subsidiarity, and which guarantees a protection of basic rights, which is essentially comparable to the Basic Law.“ Incompatible to this state obligation is letting happen, with open eyes, the voidness of the TFEU, is the unequal conducting of the case in collision with rule of the law, is the denial of the senate's protection for all basic rights, structure principles, and universal human rights – except for democracy and the right to vote, is to let happen fait accompli before the investigation of all decisive and new legal questions.
With letter of the 12.04.2013, Sarah Luzia Hassel-Reusing has filed new urgent applications to interim injunction, in order toe at least preliminary prohibit the imf-like strictness of the conditions. In addition to that, she examined very concrete further direct and indirect connections of persons of the fincance elitist Bilderberg network to constitutional judges and to the group of plaintiffs using the NGO „Mehr Demokratie“. Finally, she also has shown presumable militarist efforts of parts of the Bilderberg network in order to underline the necessity to distance oneself from that network, and be it by declaring oneself as biased. At the 19.04.2013, the senate has set the oral hearing in the main case for the other 5 groups of plaintiffs to the 11.+12.06.2013. The structuring of the hearing does not include the re-application of the other basic rights, structure principles, and human rights, but only focuses, based on the preliminary judgement of the 12.09.2012, to further prescribe, how that judgement shall be implemented. And at the 22.04.2013, a delegation of the senate under the lead of the President of the Constitutional Court, Prof. Dr. Voßkuhle, has met, i. a., the President of the EU Commissioin (and Bilderberger) Jose Manuel Barroso. At the 02.05.2013, she has not only applied to state the voidness of the TFEU, but besides that, she also applied to state the suspected bias of Prof. Dr.
Voßkuhle with regard to his cooperation, i. a., with Mr. Barroso and with Mr. Minister of Finance Dr. Wolfgang Schäuble at the new foundation for the university of Freiburg. At the same university, Prof. Dr. Voßkuhle is working in his second job. Since the enactment of the Lisbon Treaty, the existence of the European Union is based on art. 1 TEU, so that the EU, even though the voidness of the TFEU, further exists. The existence of the most important institutions of the EU is based on art. 13 TEU and also remains unaffected by the voidness of the TFEU. Also the other contents of the TEU remain. Also the EU Basic Rights Charter remains unaffected as well as art. 6 TEU, which makes the EU Basic Rights Charter binding. The protocols and declarations in the appendixes of TEU and TFEU also remain though the cessation of the TFEU, because the TEU still exists. With the voidness of the TFEU at the 01.05.2013, however, the organs of the EU have, as far as their powers are based on the TFEU, become unable to act and so are given an adjournment. All actions, which are executed on the basis of an international treaty, which is void according to art. 53 Vienna Treaty Law Convention, have to be undone according to art. 71 Vienna Treaty Law Convention, as far as they have been executed since the beginning of the voidness. The creation of a new TFEU requires, according to art. 46 TEU, first a new EU Convent. That means enough time to create a new TFEU, which respects the preeminence of the national constitutions, of the UN Charter, and of the universal human rights.
The legal basis to initiate and to conclude EU regulations, EU guidelines, EU recommendations, and EU opinions (art. 288 TFEU), has vanished at the 01.05.2013. The EU secondary law created before the 01.05.2013, however, remains unaffected by that. The biggest result ist, that the EU is, until the creation of a new TFEU, unable to conclude EU regulations, neither for obscuring (file number 2012/0011 (COD)), nor on seeds, nor to switch off refrigerators. The own legal personality of the EU (art. 47 TEU) remains. The legal basis in the TFEU for the EU Commission to conclude international treaties, however, has vanished, so that the EU Commission, since the 01.05.2013, cannot conclude valid international treaties any more. This is important, i. a., for the considered transatlantical economical union and for the cooperation of the EU Commission on memoranda of understanding within the scopa of EFSF and ESM, because also memoranda of understanding are international agreements. The existence of the currency euro, which is based on art. 3 par. 4 TEU, remains unaffected by the voidness of the TFEU, also the existence of the ECB, which is based on art. 13 TEU. Also protocol no. 4 on the European system of central banks remains. The basical obligation of the EU member states to the euro, however, has vanished with the TFEU.
All powers of the ECB, as far as they are based only on the TFEU, have fallen apart at the 01.05.2013. The prescriptions of the TFEU on the euro have become void at the 01.05.2013. Among them is art. 126 TFEU, so that any further steps regarding the Stability and Growth Pact since the 01.05.2013 are illegal because of the vanished legal basis in the EU Primary Law, even though the respective EU regulations further exist. With the vanishing of art. 121 TFEU, also the regualtions on the imbalance procedure and on the preventive component of the Stability and Growth Pact have lost their basis in the EU Primary Law. While these regulations to a large part, but not completely, have already been ultra-vires in comparison to art. 121 TFEU and to art. 126 TFEU (sections V.2 – V.7 of the constitutional complaints of the 30.06.2012), they may not be applied any further in view of the vanishing of art. 121 and art. 126 TFEU, at least until the creation of a new TFEU with respective new legal foundations in EU Primary Law. Art. 122 TFEU as the basis in the EU Primary Law for the „Greece Support“ and the EFSM has also vanished. The EFSF Framework Treaty and the ESM Treaty as such remain even though the vanishing of the TFEU
. Another question is, if the EFSF Framework Treaty and the ESM Treaty have to be prohibi-ted for other reasons. The EU institutions (EU Commission and ECJ), however, cannot be lent any more to these mechanisms within the scope of enhanced cooperation (art. 20 TEU), because the establishing of the areas of shared competence in art. 4 TFEU, for which an enhanced cooperation according to art. 20 TEU is possible, has vanished with the vanishing of the TFEU, so that the authorization in art. 20 TEU points to nothing. The far-reaching inability to act of the organs of the EU also results from the vanishing of the prescriptions of art. 2 TFEU to art. 6 TFEU, which contain the distribution of powers between the EU and the member states. The statutes of the ECJ further exit. The powers of the ECJ, as far as they are based on the TFEU, have, however, vanished at the 01.05.2013.
Decisions of the ECJ before the 01.05.2013 remain unaffected by this. The supranationality from the perspective of the EU law has ceased to apply since the voidness of the TFEU. Because declaration no. 17 to the TFEU and the TEU prescribes, that the TFEU stands above the national constitutions. According to art. 51 TEU, declaration no. 17 remains valid and equal-ranking to the TEU. But with the cessation of the TFEU, there is no TFEU any more, which could stand above the national constitutions. And art. 1 TEU, which prescribes the equal rank between TEU and TFEU, points into a vacuum. But this does not refer to the existence, but only to the rank of the TEU. As a result, the TEU and the protocols and declarations in the appendixes to it have fallen to a rank of normal international law. So the greed of the self-appointed „markets“ and the ignorance of decision-makers in policy and judiciary regarding the universal human rights have, with their short-sightedness, destroyed the TFEU and have so unwillingly paved the way for a possible more human new start of the EU in conformity with the constitutions and the human rights, or even for the winding up of the EU. V.i.S.d.P.:
Sarah Luzia Hassel-Reusing, Thorner Str. 7, 42283 Wuppertal (Germany) Tel. +49/202/2502621
Links: status of ratification of art. 136 par. 3 TFEU www.consilium.europa.eu/policies/agreements/search-the-agreements-database?command=details&lang=en&aid=2011030&doclang=EN constitutional complaints of the 30.06.2012 with file number 2 BvR 1445/12 (incl. referral to sources on the human rights violations of the IMF) http://netzwerkvolksentscheid.de/wp-content/uploads/2012/07/Klage-Hassel-Reusing-komplett.pdf - See more at: http://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html#sthash.U7SEuvvQ.dpuf
ΠΗΓΗhttp://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ GOOGLE
Έχει συμβεί. Κατά την 05.01.2013, η εισαγωγή της τέχνης. 136 παρ.. 3, το οποίο αποτελείται από 2 φράσεις, στη Συνθήκη για τη funtioning της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει τεθεί σε ισχύ, μετά την Czechya ως το τελευταίο κράτος μέλος της ΕΕ έχει επικυρώσει.
Υπό Η πρώτη πρόταση δίνει τη δυνατότητα μηχανισμών για την ενίσχυση της «οικονομικής σταθερότητας» του χρηματοπιστωτικού τομέα (και παραπλανητικά ονομάζεται «σταθερότητα της ζώνης ευρώ στο σύνολό της») στη ζώνη του ευρώ νόμισμα, μεταξύ των οποίων και ιδιαίτερα εκείνες για την «Ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική Mechaism "(" Support Ελλάδα ", EFSM, EFSF και ESM) και για την κυβέρνηση της ΕΕ για την οικονομική (σφίξιμο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, διαδικασίας ανισορροπίας και δημοσιονομική εποπτεία).
Η δεύτερη πρόταση υποχρεώνει να συνδέσετε όλες τις «οικονομικές ενισχύσεις» στο πλαίσιο αυτών των μηχανισμών για την "αυστηρή" συνθήκες. Πόσο αυστηρή αυτό εννοείται, μπορεί να βρεθεί ούτε στη διατύπωση του άρθρου, ούτε στις αιτιολογικές σκέψεις της κίνησης του. Η μόνη σαφής δήλωση σχετικά με την έκταση της αυστηρότητας περιλαμβάνεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου ECOFIN (τα οικονομικά και υπουργοί οικονομικών στο πλαίσιο του Συμβουλίου των Υπουργών της ΕΕ) της 10.05.2010, ότι οι όροι πρέπει να είναι αυστηρή, όπως στο " πρακτική »του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Πέρα από αυτό, η «task force» (με όλους τους ομοσπονδιακούς υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ τα κράτη μέλη, με το νόμισμα της ΕΕ Όλι Ρεν, με τον τότε πρόεδρο του Eurogroup Jean-Claude Juncker, με τον τότε Πρόεδρο της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet, και υπό το προβάδισμα του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Herman Van Rompuy), συνέστησε σε καμία περίπτωση δεν. 49 έκθεσή της 21.10.2010, ότι οι όροι πρέπει να είναι «πολύ αυστηρή».
Οι δηλώσεις αυτές είναι οι πιο σημαντικές και πιο επίσημες αυτές από την εποχή της ανάπτυξης της τέχνης. 136 παρ.. 3 ΣΛΕΕ, το οποίο να πω κάτι σχετικά με την έκταση της αυστηρότητας, και έτσι ρυθμίζουν, σύμφωνα με το άρθρο. 31 Συνθήκη για το Δίκαιο της Βιέννης σύμβαση, η ερμηνεία του "αυστηρότητα".
Κατά την 05/02/2013, τώρα η εφαρμογή από τις πολίτη και ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Sarah Luzia Hassel-Επαναχρησιμοποίηση, να δηλώσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ, έχει κατατεθεί στο Συνταγματικό Δικαστήριο, γιατί ακριβώς αυτή η υποχρέωση για μια αυστηρότητα όπως και στην "πρακτική »του ΔΝΤ παραβιάζει αθεράπευτα« ius cogens »και έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη νομική άποψη του πολίτη και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μολύνει το ΣΛΕΕ με ακυρότητας. Σύμφωνα με το άρθρο. 53 Συνθήκη για το Δίκαιο της Βιέννης σύμβαση, τις διεθνείς συνθήκες, οι οποίες παραβιάζουν «ius cogens", είναι εντελώς άκυρη και ως εκ τούτου ineffictive.
Η Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο δεν περιέχει καμία δυνατότητα να θεραπεύσει αυτή την κενότητα. Πριν από το δεύτερο Senat του Συνταγματικού Δικαστηρίου, υπάρχουν συνταγματικές καταγγελίες ενάντια σε όλες τις 3 εκδόσεις του StabMechG, κατά την ESMFinG, ενάντια στο νόμο σχετικά με την τροποποίηση του νόμου για την διοικούσα των δημόσιων χρεών (BSchuWG), και ενάντια στους νόμους συναινούντων στον ΕΜΣ, στο Δημοσιονομικό Σύμφωνο, και την τέχνη. 136 παρ.. 3 ΣΛΕΕ? Ένα από αυτά έχει κατατεθεί στην 29.05.2010, το ένα στο 06.04.2012 (τόσο σήμερα, με αριθμό φακέλου 2 BvR 710/12), και έξι από αυτά στο 30.06. 2012 (με αριθμό φακέλου 2 BvR 1445/12). Εκτός από αυτό, έχει, κατά την 21.11.2012, που κατατέθηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) στη Χάγη επιβάρυνση από άγνωστους σχετικά με την υποψία του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας με την καταστροφή της υγείας των Ελλήνων (άρθ. 7 παρ.. 1 lit. k Roman Καταστατικού).
Για το "ius cogens" ανήκουν συνταγές του διεθνούς δικαίου, με ισχύ σε πολλές χώρες του κόσμου, έναντι των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών κατέχει την νομική άποψη, ότι έχουν ιδιαίτερα υψηλό βαθμό πάνω από την κανονική τάξη του διεθνούς δικαίου. Μεταξύ των «ius cogens» είναι, ως ανώτατο μέρος του, το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (άρθρο 103 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών), αλλά είναι επίσης τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών (άρθρο 1 αριθ. 3. Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την τέχνη. UDHR 28, art. 29 όχι. 3 UDHR, όχι. 279-282 της απόφασης του Δικαστηρίου της ΕΕ σε 1ο βαθμό για T-306/01 και τη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της 08.07. 1996 που αναφέρονται εκεί), την καθολική του ποινικού δικαίου, της Γενεύης και τις Συμβάσεις της Χάγης του ανθρωπιστικού δικαίου, πολλά ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, πολλές άγραφες νομικές αρχές, i. a. .
Η ακυρότητα σύμφωνα με το άρθρο. 53 της Συνθήκης της Βιέννης αποτελέσματα Δικαίου, στην προκειμένη περίπτωση, από μια ανίατη παραβίαση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ενδεχομένως, από incompability με την τέχνη. 7 παράγρ. 1 lit. k Roman Καταστατικό. Εκτός από αυτό, οι διάφορες επιβαρύνσεις έχουν κατατεθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για την υποψία, ότι από τις συνθήκες, για τις οποίες το ΔΝΤ έχει συνεργαστεί ως μέλος της τρόικας, ιδιαίτερα στο πεδίο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους μέσω το ΕΤΧΣ, η υγεία των Ελλήνων έχει καταστραφεί από μεγάλης κλίμακας, συστηματικές και intentious καταστροφή του συστήματος υγείας και της προσφοράς τροφίμων, και ότι με αυτό τον τρόπο ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την τέχνη. 7 παράγρ. 1 lit. k Roman Καταστατικό έχει διαπραχθεί. Ήδη το 1988, το ΔΝΤ υπάλληλος Davison Budhoo έχει, σε γραπτή ανακοίνωση του προς το ΔΝΤ για την ακύρωση της δουλειάς του, κατηγόρησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο της γενοκτονίας. Στον πρόλογο της γερμανικής έκδοσης της γραπτής ειδοποίησης του "genug IST genug" ("Enough is Enough"), η οποία έχει δημοσιευθεί από το Heinrich Böll Ιδρύματος, Budhoo έχει δηλώσει το 1991, ότι η UNICEF έχει, μετά από μια έρευνα επιμελής, επιβεβαίωσε κατηγορίες του γενοκτονίας, εκείνη την UNICEF, εκτός από αυτό, έχει βρεθεί, ότι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, από το 1982 (δηλαδή από σημερινή σκοπιά, εντός προθεσμίας μεταξύ του 1982 και του 1991) ήταν σε παγκόσμια κλίμακα υπεύθυνος για το θάνατο έως επτά εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών.
Αν οι αριθμοί είναι σωστοί, τότε σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας μόνο ο IG-Farben / ναζιστικού καθεστώτος έχει, με το Ολοκαύτωμα και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, προκάλεσε περισσότερα θύματα από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία, ωστόσο, έχουν προκαλέσει σημαντικά περισσότερα θύματα από τον Στάλιν, βασιλιά Λεοπόλδου, ο Μάο ή του Πολ Ποτ. Στο τμήμα VI. της συνταγματικής καταγγελίας της 06.04.2012 και πάλι στο τμήμα IV.5 των συνταγματικών καταγγελίες της 30.06.2012, για κάθε περίπου 40 σελίδες, τις παραβιάσεις από το ΔΝΤ, ιδίως των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης incl. κοινωνικής ασφάλισης (άρθρο 9 του ΟΗΕ Κοινωνικό Σύμφωνο), τα τρόφιμα (άρθ. 11 Κοινωνικό Σύμφωνο του ΟΗΕ), καθώς και στην υγεία (άρθρο 12 του ΟΗΕ Κοινωνικό Σύμφωνο) έχει αποδειχθεί, ιδιαίτερα αναφερόμενος στο βιβλίο "Η παγκοσμιοποίηση της φτώχειας και της Νέας Τάξη Πραγμάτων »από τον οικονομολόγο καθηγητή Δρ Michel Chossudovsky (Global Research), αλλά αναφέρεται επίσης σε πολλές άλλες πηγές.
Με αυτό τον τρόπο, έχει αποδειχθεί ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο ήδη στο 06.04.2012, ότι η "πρακτική", i. e. η συνήθης συμπεριφορά του ΔΝΤ, παίρνει σχεδόν καμία εξέταση σε όλα τα ιδιαίτερα στις κοινωνικές οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, έτσι ώστε η υποχρέωση ενός αυστηρότητα όπως και στην «πρακτική» του ΔΝΤ είναι προφανώς ασυμβίβαστες με τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, και αυτό , σύμφωνα με την τεχνική. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο, καθιστά άκυρη την Συνθήκη. Ο λιμός έχει προκληθεί από το ΔΝΤ ΣΥΝΘΗΚΕΣ από τις περικοπές σε τρόφιμα και καύσιμα επιδοτήσεις στην Βολιβία, την Ινδονησία, τη Ζάμπια και τη Βενεζουέλα, οι ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές σε αγροτικές επιδοτήσεις στην Σομαλία, από την απαγόρευση της οικονομικής ανακατανομής μεταξύ ομοσπονδιακό επίπεδο και των επαρχιών, καθώς και από η κατάργηση των σπόρων αγρότη οικογένεια του δικτύου από την Αιθιοπία, από την αναγκαστική πώληση των αποθεμάτων τροφίμων έκτακτης ανάγκης στην Αιθιοπία, το Μαλάουι και τον Νίγηρα, από την αναγκαστική μετατόπιση από την καλλιέργεια τροφίμων για την καλλιέργεια του καπνού στο Μαλάουι και η Ζιμπάμπουε, με την κατάργηση των τροφίμων και των λιπασμάτων επιδοτήσεις στην Ινδία, με την κατάργηση των agariarian επιδοτήσεων, καθώς και από την απελευθέρωση του εμπορίου στο Bangla Desh, με την εισαγωγή του ελάχιστου μεγέθους των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και με την υποτίμηση του νομίσματος στο Περού, και από devalution νομίσματος και της ελευθέρωσης των τιμών στην Ρωσία.
Ένας λόγος της δημιουργίας της πείνας στην Ελλάδα ήταν, ότι το απόλυτο όριο της φτώχειας που σχετίζονται με ελληνικό κόστος ζωής δεν έχει μελετηθεί πριν από την επιβολή των μέτρων λιτότητας. Οι βλαβερές του συστήματος υγείας με όρους του ΔΝΤ έχει δείξει τα παραδείγματα της Αλβανίας, Bangla Desh, τη Βραζιλία, το Περού, τη Ρουμανία, τη Ρουάντα, τη Σομαλία, το Βιετνάμ, και στο όνομα του ευρώ πιο λεπτομερώς στην Ελλάδα. Εκτός από αυτό, αναφέρεται σε ένα άρθρο της Prisonplanet σε μια βρετανική μελέτη, έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση της φυματίωσης στο δεκαετίας του 1990 στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ προφανώς και πηγαίνει στο λογαριασμό του ΔΝΤ που μοιάζει με αυστηρότητα. Η καταστροφή των συντάξεων έχει αποδειχθεί ότι τα παραδείγματα της Βραζιλίας, την Ελλάδα, τη Λετονία και τη Ρωσία. Για το σκοπό αυτό, η Βραζιλία έχει ακόμα αναγκάστηκαν να αλλάξουν το σύνταγμά της. Ελλάδα έχει αναγκαστεί να εισαγάγει ένα δεσμευμένο λογαριασμό για την διαπρεπής πληρωμή προς τους εξωτερικούς πιστωτές, η οποία πρόκειται να εδραιωθεί στο ελληνικό σύνταγμα το 2013.
Το δεσμευμένο λογαριασμό και drastical περικοπές στο σύστημα υγείας έχουν επιβληθεί τον Φεβρουάριο / Μάρτιο του 2012, παρόλο που η τρόικα έχει γνωστά για την υπέρ-αναλογικά υψηλό βαθμό χρέωσης της κοινωνικής ασφάλισης και των νοσοκομείων, τουλάχιστον από το υπόμνημα της κατανόησης Ιουλίου 2011 . Όπως Budhoo έχει εκτεθεί το 1991, και η σύσφιξη των πιστωτικών συνθηκών της Παγκόσμιας Τράπεζας από το ΔΝΤ και την παράνομη προσθήκη περαιτέρω πολιτικές συνθήκες πίστωσης προς τα κράτη συντάχθηκε από μεγάλες τράπεζες, επιπροσθέτως εκείνων που συντάχθηκε από το ΔΝΤ, ανήκουν στην «αυστηρότητα »του ΔΝΤ. Αυτή η πρακτική είναι τώρα πρόκειται να νομιμοποιηθεί για πρώτη φορά στο πλαίσιο της διαδικασίας αφερεγγυότητας κατάσταση του ΕΜΣ τον τρόπο, ότι οι ιδιώτες πιστωτές επιβάλλουν άμεσα τις συνθήκες για τα κράτη στη βάση της τέχνης. 12 par. 3 ESM συνθήκης, «ρήτρες συλλογικής δράσης» που συνδέονται με αυτό σε όλα τα νέα κρατικά ομόλογα, καθώς και των τροποποιήσεων των εθνικών νομοθεσιών σχετικά με την διοικούσα των δημόσιων χρεών. Μπορεί, ωστόσο, να παραμείνει συζητήσιμο, εάν η αυστηρότητα της τέχνης. 136 παρ.. 3 s. 2 ΣΛΕΕ προχωρά τόσο πολύ, που συστηματικά ή ευρεία κλίμακα ανεβαίνει στην violaton της τέχνης. 7 Roman καταστατικού, γιατί ήδη η υποχρέωση να ενισχύσει τις συνθήκες, των οποίων η αυστηρότητα ανεβαίνει στην incompability με τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, οδηγεί στην ακυρότητα, σύμφωνα με το άρθρο. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο.
Και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα που πολύ νωρίτερα από ό, τι τα όρια της καθολικής ποινικού δικαίου. Όσον αφορά την τέχνη. 136 παρ.. 3 s. 2 της ΣΛΕΕ, είναι να προστεθεί aggravatingly, ότι η ΣΛΕΕ ισχυρίζεται ακόμη να έχουμε μια τάξη πάνω από τα οικουμενικά δικαιώματα του ανθρώπου (άρθρο 1 ΣΕΕ, art. 51 της ΣΕΕ, η δήλωση 17 στα Παραρτήματά του dixes της ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ). Όσον αφορά την απόφαση της Λισσαβόνας της 30.06.2009, η ακυρότητα της ΣΕΕ έχει αποφευχθεί εκείνη τη στιγμή από τη λήψη απόφασης σε κανένα. 255 + 342 της αποφάσεως, ότι όλες οι συνταγές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), μεταξύ των οποίων και την τέχνη. 21, 22, 42, και 43 της Συνθήκης ΕΕ (σε σχέση με τη στρατηγική της ΕΕ για την ασφάλεια) θα επέτρεπε στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ σε όλο τον κόσμο στη βάση των ασαφών νομικών όρων όπως «κρίση» ή «αποτυχημένα κράτη» και θα έχουν αυτό τρόπο έκανε την απαγόρευση επιθετικό πόλεμο circumvenable, έπρεπε να μείνει σε ένα βαθμό της κανονικής διεθνούς δικαίου και έτσι κάτω από το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών με την απαγόρευση του επιθετικού πολέμου (άρθ. 2, παρ. 4. Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την τέχνη. 103 Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών).
Η καθοριστική διαφορά είναι, ότι την εποχή εκείνη η δικαστική περιορισμός έχει γίνει πριν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Πριν από την 01.05.2013, το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε τη δυνατότητα να κρίνουν, που απλά η δεύτερη πρόταση με την υποχρέωση να την "αυστηρότητα" δεν πρέπει να θεσπιστεί, επειδή για την ενεργοποίηση του μηχανισμούς παρά μόνον η πρώτη περίοδος θα είναι αρκετή . Ή θα μπορούσε να κριθεί, ότι η έκταση της αυστηρότητας όπως στο "πρακτική" του ΔΝΤ μόνο τα αποτελέσματα από ένα σημαντικό έγγραφο του χρόνου της ανάπτυξης της τέχνης. 136 παρ.. 3 s. 2 της ΣΛΕΕ, και ότι δεν περιλαμβάνεται στο ίδιο το κείμενο. Η δημιουργία ενός πιο σημαντικό έγγραφο, e. g. από aa reservaton των σύνολο των κρατών μελών του διεθνούς δικαίου, ή ακόμα και μόνο από ένα declaration των Πρωθυπουργών, ότι η "αυστηρότητα" may πάει μόνο ως μακριά, ως οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα το επιτρέπουν, θα ήταν ασφαλώς πιο σημαντικό για την interpretation από την κατάσταση της οικονομικής και υπουργοί οικονομικών της 10.05.2010. Αυτό θα ήταν κανένα πρόβλημα πριν από την 1.5.2013. Αλλά είναι πολύ αμφίβολο, αν αυτό είναι ακόμα δυνατό μετά την ψήφιση. Η δεύτερη σύγκλητος του Συνταγματικού Δικαστηρίου έχει τώρα τρεις possibilites. Πρώτον, δεν μπορεί να αγνοήσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ και έτσι να ανοίξει το δρόμο σε μια πανευρωπαϊκή δικτατορία.
Οι δράσεις της στο 19. 04.2013 και την 22/04/2013 σύμφωνα με δημοσιογραφικές δηλώσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την υπόδειξη αυτή direction.But αυτό ήταν πριν από την 5.2.2013. Δεύτερον, μπορεί να επιβεβαιώσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ και έτσι να βοηθήσει την ΕΕ να φτάσουμε σε μια προσωρινή αδυναμία του να δράσει και στην ανακούφιση αναβολή για μια πιο ανθρώπινη νέο ξεκίνημα. Ή η σύγκλητος βρίσκει ίσως είναι ακόμα μια λύση, πώς να περιορίσει την "αυστηρότητα", ακόμη και μετά την ψήφιση της τέχνης. 136 παρ.. 3 της ΣΛΕΕ. Σύμφωνα με τη νομική άποψη του πολίτη και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό, όμως, θα πρέπει να γίνει πριν από την ψήφιση, διότι η τέχνη. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο δεν προβλέπει καμία μεταγενέστερη δυνατότητα επισκευής. Κατά την 12.09.2012, η ίδια Γερουσία απέρριψε τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων από τις άλλες 5 ομάδες των εναγόντων, και αποφάσισε, επιπλέον, ότι από την απόφαση αυτή στην Γερουσία ισχύει μόνο για τη δημοκρατία αρχή της δομής και των βασικών δικαίωμα του εκλέγειν (αλλά όχι άλλα βασικά δικαιώματα, τις αρχές δομή, και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα πλέον), ώστε να αποφεύγονται οι πολιτικές ή οικονομικές ζημίες, οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν σε περίπτωση πτώχευσης οποιουδήποτε κράτους της ευρωζώνης. Εκτός από αυτό, έχει αποφασιστεί κατά την 12.09.2012, ότι η Γερμανία πρέπει να πληρώσει προκαταρκτικά κάθε απαίτηση του κεφαλαίου από τον ΕΜΣ (χωρίς καμία δυνατότητα να αρνηθεί την πληρωμή για τον προληπτικό έλεγχο της νομιμότητας της απαίτησης). Και αυτό σε συνδυασμό με την άρνηση της οποιασδήποτε προστασίας από το Συνταγματικό Δικαστήριο, ακόμη και για τη ζωή, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την υγεία, ή την ιδιοκτησία.
Η προκαταρκτική απόφαση της 12.09.2012 συγκρούεται με ιδιαίτερη σαφήνεια με την υποχρέωση του κράτους «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» (άρθ. 23 παρ. 1. S. 1 Θεμελιώδους Νόμου), σύμφωνα με την οποία η Γερμανία είναι υποχρεωμένη, "για την υλοποίηση μιας ενωμένης Ευρώπης" για να να συμμετέχουν »στην Ευρωπαϊκή Ένωση", "η οποία είναι υποχρεωμένη να democratical, κράτους δικαίου, της κοινωνικής και ομοσπονδιακές αρχές και την αρχή της επικουρικότητας, και η οποία εγγυάται την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η οποία είναι κατ 'ουσία συγκρίσιμη με το Σύνταγμα . "ασυμβίβαστη με την υποχρέωση του κράτους είναι να αφήσει να συμβεί, με τα μάτια ανοιχτά, η ακυρότητα της ΣΛΕΕ, είναι η άνιση διεξαγωγή της υπόθεσης σε σύγκρουση με τον κανόνα του δικαίου, είναι η άρνηση της προστασίας της Γερουσίας για όλα τα βασικά δικαιώματα, τις αρχές δομή , και τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα - με εξαίρεση για τη δημοκρατία και το δικαίωμα του εκλέγειν, είναι να αφήσουμε να συμβεί τετελεσμένο γεγονός πριν από την έρευνα όλων των αποφασιστική και νέα νομικά ζητήματα.
Με την επιστολή της 04/12/2013, Sarah Luzia Hassel-Επαναχρησιμοποίηση έχει κατατεθεί νέα επείγουσες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, σε toe ώστε τουλάχιστον προκαταρκτική απαγορεύουν το ΔΝΤ, όπως η αυστηρότητα των όρων. Εκτός από αυτό, εξετάζεται πολύ συγκεκριμένες περαιτέρω άμεσες και έμμεσες συνδέσεις των προσώπων του fincance ελιτίστικη δίκτυο Bilderberg για συνταγματικούς δικαστές και στην ομάδα των εναγόντων με την ΜΚΟ «Mehr Demokratie». Τέλος, έχει επίσης δείξει πιθανός προσπάθειες μιλιταριστικές των τμημάτων του δικτύου Bilderberg για να υπογραμμίσει την ανάγκη να αποστασιοποιούμαι από το δίκτυο, και να είναι αυτό, δηλώνοντας τον εαυτό του ως μεροληπτική. Κατά την 04/19/2013, η Γερουσία έχει θέσει η προφορική διαδικασία στην υπόθεση της κύριας δίκης για τις άλλες 5 ομάδες των εναγόντων στο 11. +12.06.2013. Η διάρθρωση της ακρόασης δεν περιλαμβάνει την εκ νέου εφαρμογή των άλλων βασικών δικαιωμάτων, αρχές δομής και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά επικεντρώνεται μόνο, με βάση την προκαταρκτική απόφαση της 12.09.2012, για την περαιτέρω συνταγογραφήσει, πως η απόφαση αυτή θα εφαρμοστεί . Και στο 22/04/2013, αντιπροσωπεία της Γερουσίας υπό την καθοδήγηση του προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου, Καθ. Δρ Voßkuhle, έχει εκπληρώσει i,. a., ο Πρόεδρος της ΕΕ Commissioin (και μέλος της Λέσχης) Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο. Κατά την 05/02/2013, που δεν έχει εφαρμοστεί μόνο να δηλώσει την ακυρότητα της ΣΛΕΕ, αλλά εκτός από αυτό, που εφαρμόζεται επίσης να αναφέρει την εικαζόμενη προκατάληψη του Καθ. Δρ
Voßkuhle με τη συνεργασία του i. a., με τον κ. Μπαρόζο και με τον κ. Υπουργό Οικονομικών Δρ Wolfgang Schäuble στο νέο ίδρυμα για το πανεπιστήμιο του Freiburg. Στο ίδιο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής Δρ Voßkuhle εργάζεται στη δεύτερη δουλειά του. Από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης βασίζεται στην τέχνη. 1 ΣΕΕ, έτσι ώστε η ΕΕ, ακόμη και αν η ακυρότητα της ΣΛΕΕ, υπάρχει περαιτέρω. Η ύπαρξη τους σημαντικότερους θεσμούς της ΕΕ βασίζεται στην τέχνη. 13 ΣΕΕ και παραμένει, επίσης, επηρεάζεται από την ακυρότητα της ΣΛΕΕ. Επίσης, παραμένουν τα άλλα περιεχόμενα του ΣΕΕ. Επίσης, η ΕΕ Βασικές Χάρτη Δικαιωμάτων παραμένει ανεπηρέαστη καθώς και την τέχνη. 6 ΣΕΕ, γεγονός που καθιστά την ΕΕ βασικό δεσμευτικό Χάρτη Δικαιωμάτων. Τα πρωτόκολλα και οι δηλώσεις στα προσαρτήματα της ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ, επίσης, παραμένουν όμως την παύση της ΣΛΕΕ, διότι η ΣΕΕ εξακολουθεί να υφίσταται. Με την ακυρότητα της ΣΛΕΕ κατά την 05.01.2013, ωστόσο, τα όργανα της ΕΕ έχουν, σε ό, τι δυνάμεις τους στη βάση της ΣΛΕΕ, να γίνει σε θέση να δράσει και έτσι δίνεται μια αναβολή. Όλες οι ενέργειες, οι οποίες εκτελούνται βάσει μιας διεθνούς συνθήκης, η οποία είναι άκυρη σύμφωνα με το άρθρο. 53 Σύμβαση της Βιέννης Συνθήκη για το δίκαιο, πρέπει να αναιρεθεί σύμφωνα με το άρθρο. 71 Συνθήκη για το Δίκαιο της Βιέννης σύμβασης, στο μέτρο που έχουν εκτελεστεί από την αρχή της ακυρότητας. Η δημιουργία ενός νέου ΣΛΕΕ απαιτεί, σύμφωνα με την τεχνική. 46 της ΣΕΕ, για πρώτη φορά ένα νέο μοναστήρι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι αρκετό χρόνο για να δημιουργήσετε ένα νέο ΣΛΕΕ, το οποίο σέβεται την υπεροχή των εθνικών συνταγμάτων, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η νομική βάση για να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει τους κανονισμούς της ΕΕ, κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, τις συστάσεις της ΕΕ, και η ΕΕ γνώμες (άρθρο 288 ΣΛΕΕ), έχει εξαφανιστεί κατά την 01.05.2013. Το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο που δημιουργήθηκε πριν από την 1/5/2013, ωστόσο, παραμένει ανεπηρέαστη από αυτό. Το μεγαλύτερο ist αποτέλεσμα, ότι η ΕΕ είναι, μέχρι τη δημιουργία μιας νέας ΣΛΕΕ, σε θέση να συνάψουν κανονισμούς της ΕΕ, ούτε για την συσκότιση (αριθμό φακέλου 2012/0011 (COD)), ούτε για τους σπόρους, ούτε να απενεργοποιήσετε ψυγεία. Η δική του νομική προσωπικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 47 ΣΕΕ) παραμένει. Η νομική βάση στη ΣΛΕΕ για την Επιτροπή της ΕΕ να συνάπτουν διεθνείς συμβάσεις, όμως, έχει εξαφανιστεί, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την 1/5/2013, δεν μπορεί να συμπεράνει έγκυρη διεθνείς συνθήκες πια. Αυτό είναι σημαντικό, i. a., για το εξεταζόμενο transatlantical οικονομική ένωση και για τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με μνημόνια συμφωνίας εντός του Σκόπα του EFSF και ESM, γιατί και μνημόνια είναι διεθνείς συμφωνίες. Η ύπαρξη του ευρώ νόμισμα, το οποίο βασίζεται στην τέχνη. 3 παράγρ. 4 ΣΕΕ, εξακολουθεί να επηρεάζεται από την ακυρότητα της ΣΛΕΕ, επίσης, η ύπαρξη της ΕΚΤ, η οποία βασίζεται στην τέχνη. 13 της ΣΕΕ. Επίσης, αρ.πρωτ. 4 σχετικά με το ευρωπαϊκό σύστημα κεντρικών τραπεζών παραμένει. Η basical υποχρέωση των κρατών μελών της ΕΕ με το ευρώ, όμως, έχει εξαφανιστεί με τη ΣΛΕΕ.
Όλες οι εξουσίες της ΕΚΤ, στο μέτρο που στηρίζονται μόνο στη ΣΛΕΕ, έχουν καταρρεύσει στο 01/05/2013. Οι συνταγές της ΣΛΕΕ για το ευρώ έχουν γίνει κενό στο 01/05/2013. Μεταξύ αυτών είναι τέχνη. 126 της ΣΛΕΕ, έτσι ώστε τυχόν περαιτέρω ενέργειες σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης από την 5/1/2013 είναι παράνομη λόγω της εξαφανίστηκε νομική βάση στην ΕΕ πρωτογενές δίκαιο, έστω και αν οι αντίστοιχοι κανονισμοί της ΕΕ υπάρχουν περαιτέρω. Με την εξαφάνιση της τέχνης. 121 της ΣΛΕΕ, και οι κανονισμούς σχετικά σχετικά με τη διαδικασία ανισορροπίας και στην προληπτική συνιστώσα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης έχουν χάσει τη βάση τους στην ΕΕ το πρωτογενές δίκαιο. Αν και αυτές οι ρυθμίσεις σε ένα μεγάλο μέρος, αλλά όχι πλήρως, έχουν ήδη υπερ-vires σε σύγκριση με την τέχνη. 121 της ΣΛΕΕ και με την τέχνη. 126 ΣΛΕΕ (τμήματα V.2 - V.7 των συνταγματικών καταγγελίες της 30.06.2012), δεν μπορούν να εφαρμοστούν περαιτέρω λόγω της φυγής της τέχνης. 121 και την τέχνη. 126 της ΣΛΕΕ, τουλάχιστον μέχρι τη δημιουργία μιας νέας ΣΛΕΕ με τις αντίστοιχες νέες νομικές βάσεις πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ. Art. 122 της ΣΛΕΕ ως βάση το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ για την «Υποστήριξη Ελλάδα» και του ΕΜΧΣ έχει εξαφανιστεί. Το EFSF πλαίσιο της Συνθήκης και της Συνθήκης ESM ως τέτοια παραμένει, έστω και αν η εξαφάνιση της ΣΛΕΕ
. Ένα άλλο ερώτημα είναι, αν το ΕΤΧΣ πλαίσιο της Συνθήκης και της Συνθήκης ESM πρέπει να απαγο-ted για άλλους λόγους. Η θεσμικά όργανα της ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), ωστόσο, δεν μπορούν να δανείζονται πλέον με αυτούς τους μηχανισμούς στο πλαίσιο της ενισχυμένης συνεργασίας (άρθρο 20 ΣΕΕ), επειδή η ίδρυση της τους τομείς από κοινού αρμοδιότητας στην τέχνη. 4 της ΣΛΕΕ, για τα οποία η ενισχυμένη συνεργασία, σύμφωνα με την τέχνη. 20 ΣΕΕ είναι δυνατόν, έχει εξαφανιστεί με την εξαφάνιση της ΣΛΕΕ, έτσι ώστε η άδεια στην τέχνη. 20 TEU σημεία σε τίποτα. Η εκτεταμένη αδυναμία της να ενεργήσει των οργάνων της ΕΕ, προκύπτει και από την εξαφάνιση των συνταγών της τέχνης. 2 της ΣΛΕΕ με την τέχνη. 6 της ΣΛΕΕ, τα οποία περιέχουν την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών. Το καταστατικό του ΔΕΚ επιπλέον έξοδο. Οι εξουσίες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο μέτρο που είναι στη βάση της ΣΛΕΕ, πρέπει, όμως, εξαφανίστηκε κατά την 01.05.2013.
Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πριν από την 5/1/2013 δεν θίγονται από αυτό. Ο υπερεθνικός χαρακτήρας από τη σκοπιά του δικαίου της ΕΕ έχει πάψει να ισχύει από την ακυρότητα της ΣΛΕΕ. Επειδή καμία δήλωση. 17 της ΣΛΕΕ και της ΣΕΕ ορίζει ότι η ΣΛΕΕ στέκεται πάνω από τα εθνικά συντάγματα. Σύμφωνα με το άρθρο. 51 της ΣΕΕ, δεν έχει υποβληθεί δήλωση. 17 εξακολουθεί να ισχύει και ίσης κατάταξης της ΣΕΕ. Αλλά με τη διακοπή της ΣΛΕΕ, δεν υπάρχει πια ΣΛΕΕ, το οποίο θα μπορούσε να σταθεί πάνω από τα εθνικά συντάγματα. Και τέχνης. 1 ΣΕΕ, το οποίο προβλέπει την ίση rank μεταξύ ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ, επισημαίνει σε ένα κενό. Αλλά αυτό δεν αναφέρεται στην ύπαρξη, αλλά μόνο στο βαθμό της ΣΕΕ. Ως αποτέλεσμα, η ΣΕΕ και τα πρωτόκολλα και οι δηλώσεις στα προσαρτήματα να έχουν πέσει σε ένα βαθμό, της κανονικής διεθνούς δικαίου. Έτσι, η απληστία των αυτόκλητους «αγορές» και την άγνοια των φορέων λήψης αποφάσεων στην πολιτική και της δικαιοσύνης όσον αφορά τα οικουμενικά δικαιώματα του ανθρώπου έχουν, με τη μυωπία τους, κατέστρεψε το ΣΛΕΕ και έτσι έχουν απρόθυμα άνοιξε το δρόμο για μια πιθανή πιο ανθρώπινη νέο ξεκίνημα της ΕΕ, σύμφωνα με τα συντάγματα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ή ακόμη και για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ViSdP: - Δείτε περισσότερα στο: http://mlagananews.blogspot.gr/2013/06/01052013.html # sthash.U7SEuvvQ.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου