ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΟΥ: "ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ" "ΑΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΘΕΟΝ. ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΩΣ ΤΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ, ΤΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ, ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ".
Παράξενα πράγματα γίνονται εις τους αγώνες μας. Η ικανότητα μας να διχονευόμαστε ξανά και ξανά ως να κόβουμε το χαρτί αέναως σε μικρότερα τεμάχια είναι παρομειώδεις.
Ας ανασκοπίσωμεν τα παραδείγματα....
Μετά τον Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. οι Αγωνιστές διαχονεύτηκαν εις Γριβικούς και Μακαριακούς. Πολλοί λένε ότι πταίει ο Μακάριος ο οποίος τους κούρδισε να ανταρτοπολεμήσουσι και ύστερα απεμπόλησε την Ένωση. Άλλοι λένε πως δεν ήταν εφικτή η Ένωσις.
Αργότερα εις το Πραξικόπημα ο Μακάριος υποτίθεται ότι δραπέτευσε με τα ράσα από ύψος αρκετών μέτρων και ενώ τότες το προεδρικόν μέγαρον πέριξ δεν είχε ούτε έναν αγρόσπιτο, περιβόλια ή δένδρα αλλά ξερή καυκάλλα και ως εκ τούτου η οπτική φυγή παρατηρήσεως ήταν άρτια και απρόσκοπτη, τουτέστιν πως διέφυγε απαρατήρητος από μέρος όπου ασφυκτιούσε με άρματα μάχης και οπλίτες εισβολής εις το μέγαρον υπό διατεταγμένης υπηρεσίας; Και δη με λιμουζινα πέντε μέτρων από τον όπισθεν χωματόδρομο ή από άσφαλτον πλάτους δύο και ήμισυ δρόμων (τέτοιοι προπολεμικοί/προ 1974 μ.Χ. δρόμοι υπάρχουν ως τεκμήριον εις τον Πενταδάκτυλον, Μεσαορία και άλλα κατεχόμενα μέρης της Κύπρου). Ο Μακάριος δεν ήταν εις το προεδρικόν μέγαρον αλλά εις τας αγγλικάς βάσεις της Επισκοπής και απ' εκεί εις την Μάλτα και εις το Μπαγκιγχαν με το γνωστόν που του είπε η βασίλισσα "well done" δηλαδή βασίλισσα των βαρβάρων;;;;;;;;; χεχεχεχεχεχε! Ο νοών νοείτο!
Συμπέρασμα, απλούστατον, ο Μακάριος έπαιζε τον ρόλον του αντίποδα και οι αρχιπραξικοπηματίες τον ρόλον του τιμωρρού και σφετεριστού της εξουσίας, ενώ εξ αμφοτέρων των πλευρών οι "αγωνιστές" των κατώτερων βαθμίδων είχαν άγνοια βλακείας και εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς.
Παρατηρείται μία μεταγωνιστική παρωδία, παραγωνιστικότητα και εμφύλια σύρραξη των Ελλήνων μετά από έκαστον Αγώνα. Αρχίζουμε με την Ε.Ο.Κ.Α. και την Ολιγαρχική Δικτατορία κοινώς Ψευδοδημοκρατία του 1960 μ.Χ.. Δημιουργήθηκαν πολλές ομάδες για να αλληλοσκοτώνονται οι Ελληνοκύπριοι, π.χ. ομάδα Λυσσαρίδη, Μακρίδη και Εφεδρικού Παρακρατικού Στρατού του πρόεδρου και αρχιεπισκόπου Μακαρίου σε ύφος και έπαρση βυζαντινής εποχής αλλά και αρχαιοελληνικής εν καιρώ κρατών πόλεων και ύστερα η Ε.Ο.Κ.Α. Β΄.
Ας ιδούμε μερικά παράδοξα. Λέγεται ότι ο Νίκος Μακρίδης 'εχασε δύο υιούς από πραξικοπηματίες, Θεός συγχωρέσει όλους τους νεκρούς του κόσμου. Καθώς ο Μακρίδης ήταν αρχιεφεδρικό στέλεχος με διάφορες ομάδες. Ο εις εκ των δύο υιών του τραυματισθείς εις την τουρκική εισβολή διακωμίστηκε εις το νοσοκωμείον Λευκωσίας και απ' εκεί εξαφανίστηκε λέγεται από πραξικοπηματίες. Κατόπιν ο Μακρίδης με μεγάλη επιρροή ο ίδιος και η οικογένεια του σήμερα, εντάχθηκε εις τον ΔΗΣΥ, εντός του οποίου συνεντάχθηκαν και οι Πραξικοπηματίες! Ζουν αρμονικά και ενωμένοι! Τι τους ενώνει; Η συγχώρεση, αδελφικός όρκος, αδελφότητα άγνωστη; Τι; Αυτά που λέγω κυκλοφορούν στην Κύπρον εγγράφως και προφορικώς καθημερινώς και δεν πρόκειται περί κατηγορίας αλλά μαθηματικόνοης γεωμετρικής απορίας.
Έναν άλλον παράδοξον. Ο Γλαύκος Κληρίδης μπαίνει αρχηγός των Εθνικόφρονων ή και Αμφιεθνικόφρονων ή Ψευδοεθνικόφρονων την ώρα όπου ήταν κατά φήμην μόνον ίσως των Άγγλων οι οποίοι ήσαν οι εξοντοτές της Ελληνοκυπριακής Εθνικοφροσύνης. ο Κληρίδης εκθειάζετο ως ήρωας όμηρος από τις εφημερίδες του ΒΠΠ ακόμη με ύποπτη ίσως επιτηδευσιμότητα, ενώ υπάρχουν δυστακτικά στοιχεία αν ήταν ποτέ όμηρος και δραπέτης δυάκις από τους Γερμανούς Ναζί, όπως ο άλλος ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζιης που υποτίθεται ως αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α. δραπέτευσε εμπρός στα μάτια του Άγγλου δικαστού όντας συνδεδεμένος διά χειροπέδων με Άγγλον στρατιώτη και περιτριγυρισμένος με άλλους ένοπλους άνδρας. Υπάρχει σχετική φωτογραφία δευτερόλεπτα πριν μαγική απόδραση του στο βιβλίο του Μακάριου Δρουσειώτη "Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΕΟΚΑ" σας το συσστήνω ανεπιφύλακτα. Ο Γιωρκάτζιης έκτοτε πήρε ειρωνικώς το παράγκωμα "Χουντίνι".
Υπάρχουν περίεργες συμπτώσεις βομβών κάτω από γέφυρες που δεν σκότωσαν τον Μακάριο, όπως διαταγές: "να παίξετε την πόμπαν άμαν περάσει ο πρόεδρος και ύστερα". Ο Δώρος Λοϊζου θύμα, ήθελαν να σκοτώσουν τον Λυσσαρίδη, αλλά ο Λοϊζου ήταν ο καθαρός αγνός υπερπατριώτης και ανθρωπιστής εξού και ποιητης από την εφηβεία του.
Παρόμοια και η Αριστερά της Κύπρου. Ήθελε Ένωση και πρώτη την βροντοφώναξε μέχρι που έχασαν οι Πραξικοπηματίες Κομμουνιστές που προξένησαν τον Εμφύλιον Πόλεμον από το 1945-56 μ.Χ. και στην ουσία υπέκυψε εις την υπεραδυναμία η Ελλάς, ενώ η Δεξιά αν εξαιρέσεις τις κατώτερες βαθμίδες διατάχθηκαν να προσποιούνται τον ρόλον του πατριώτου! Επίσης δεν σας φαίνεται σκόπιμον η άθεη Αριστερά της Κύπρου να υπερψηφίζει ως εξουσία (αφού ο λαός ήταν αγράμματος και θεωρούσε άπαντες ως Χριστιανούς) τον παπά Αρχιεπίσκοπον Μακάριον και ενώ πριν εν καιρώ Ε.Ο.Κ.Α. φώναζε πως δεν του ανήκει η πολιτική και να πάει στο σπίτι του;;;; Ποίου το συμφέρον έπαιζε; Του Έθνους; Όχι δα του ίδιου όπου έπαιζε και η Δεξιά ως διερεύειν και αλληλοσκοτώνει.
Πάντοτε μετά τας επιτυχίας μας εξ αρχαιότητος και εν βυζαντίω και ύστερα ακολουθεί Εμφύλιος ας παραδειγματιστούμε. Μετά και εις το ενδιάμεσον της Ελληνικής Επαναστάσεως εν έτει 1821 μ.Χ. δύο εμφύλιοι, μετά και εν τη πράξει του ΒΠΠ εμφύλιος, μετά την Ε.Ο.Κ.Α. εμφύλιος και πάντοτε χάναμε ανθρώπους, δύναμη, εδάφη. Αλλά και εις τον ΑΠΠ πόλεμον η διχόνοια, δολοφονίες κ.τλ. δεν έφεραν την υπερήττα της Μικρασσιατικής Καταστροφής χάσαμε το ένα μας Ποδάρι. Νομίζετε ο Ηρώδοτος, ο Θουκυδίδης (κυπριαστί Θουκής), ο Ξενοφών, ο Παυσανίας, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων, ο Στράβων, έγραφαν την Ιστορία επειδή δεν ήθελαν να μην έχουν την επιλογήν να βαριούνται και να ξύνουν τα αρχίδια τους;;;; Οι ανθρώποι αυτοί μας προειδοποίησαν.
Ως διά τούτου επί τούτου και εκ τούτου: "ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΥΚ ΤΗ ΠΕΙΣΤΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ" = "ΈΝΑΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΜΙΑΝ ΠΙΣΤΗΝ ΕΧΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΤΕΚΤΟΝΕΣ/ΚΤΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΛΟΥΝ ΗΤΟΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.
Μία άρχη έχω: ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΎΟΜΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου