ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ
Ο Έλληνας μύστης, σοφός και δάσκαλος Πυθαγόρας από την Σάμο, διατύπωσε και τεκμηρίωσε την άποψη, ότι «τα πάντα είναι αριθμοί«, δηλαδή ότι το ίδιο το Σύμπαν είναι φτιαγμένο από τους αριθμούς. Θα προσπαθήσουμε σε αυτό το άρθρο να αναπτύξουμε και να ερμηνεύσουμε πολλά φιλοσοφικά θέματα, που απασχολούν τους ανθρώπους μέσα από την θεωρία αυτή του Πυθαγόρα, στηριζόμενοι στα Μαθηματικά, την Φυσική και την Γενετική.
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ
Ο αριθμός είναι μία αυθύπαρκτη οντότητα, την οποία μπορεί ένα νοήμον όν να την χρησιμοποιήσει στην απαρίθμηση (στο μέτρημα).
Θα πρέπει να προσέξουμε ότι αναφερόμαστε στην έννοια του αριθμού και όχι στην ονομασία του η το τι ακριβώς εκφράζει αυτός.
Οι αριθμοί υπάρχουν ακόμη και όταν δεν υπάρχει νοημοσύνη να αντιληφθεί την έννοια τους.
Πάντως ακόμη και ένα όν με πολύ χαμηλή νοημοσύνη, όπως είναι ένα σκουλήκι, μπορεί να αντιληφθεί, αν έφυγε από ένα φύλλο και πήγε σε ένα δεύτερο φύλο. Εκείνο που δεν ξέρουμε εμείς είναι πώς το σκουλήκι ονομάζει την έννοια του «Ένα« ή την έννοια του «Δύο«, αλλά φυσικά οι έννοιες αυτές υπάρχουν ακόμη και χωρίς το σκουλήκι.
Το τι όνομα χρησιμοποιεί κάποιος για να εκφράσει την έννοια του 1, αυτό είναι εντελώς σχετικό. Ο Έλληνας το ονομάζει «Ένα«, ο Άγγλος One κ.ο.κ.
Ας θεωρήσουμε τους δύο αριθμούς που χρησιμοποιούνται στο διάδικο σύστημα, στο οποίο στηρίζεται ο προγραμματισμός στους ηλεκτρονικούς υπολογισμούς, το «Ένα« = 1 και το «Μηδέν« = 0. Ο αριθμός «Ένα« εκφράζει την ύπαρξη ενός ηλεκτρικού σήματος, π.χ την δίοδο ενός ηλεκτρικού ρεύματος ή την ηλεκτρική φόρτιση ενός σημείου του χώρου και το «Μηδέν« την απουσία του ηλεκτρικού σήματος, π.χ την μη ηλεκτρική φόρτιση ενός σημείου του χώρου.
Το 1 επίσης μπορεί να εκφράζει «Ένα« ποτήρι για έναν άνθρωπο ή «Ένα« φύλλο για ένα σκουλήκι.
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι ένας αριθμός είναι μια οντότητα. Για να αποδείξουμε ότι είναι και αυθύπαρκτη οντότητα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την έννοια ενός αριθμού εντελώς τυχαίου και να τον «δημιουργήσουμε« χωρίς καν σκέψη.
Π.χ αν πω τώρα, με μεγάλη ταχύτητα τον αριθμό 546523856256534658708798349763 786038, αποδεικνύεται ότι αυτός ο τυχαίος αριθμός είναι αυθύπαρκτος, δηλαδή δεν χρειάστηκε να μου τον φτιάξει κάποιος για να τον χρησιμοποιήσω εγώ μόλις πριν λίγο, τον πήρα από εκεί που υπήρχε και τον διατύπωσα.
ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ
Οι αριθμοί, εφόσον είναι αυθύπαρκτες οντότητες, είναι άπειροι, και εφόσον είναι άπειροι μπορούν να διαταχθούν σε διατάξεις – σειρές. Κάθε μία τέτοια διάταξη αριθμών είναι μία διάσταση.
Αν θεωρήσουμε την διάταξη των αριθμών πάνω σε μία ευθεία, από το μείον άπειρο, το μηδέν και στο συν άπειρο, τότε αυτό είναι μία διάταξη ή πιο αυστηρά λέμε ότι είναι ένα Μονοδιάστατο Σύμπαν. Αυτήν την διάταξη μπορούμε να την αναπαραστήσουμε στον χαρτί με έναν άξονα X. Αυτό το Μονοδιάστατο Σύμπαν, δεν είναι σταθερό και καταστρέφεται αμέσως, διότι σταθερό είναι ένα Σύμπαν, μόνο όταν σε αυτό ισχύουν όλοι οι νόμοι και οι αρχές της Φυσικής. Στο Μονοδιάστατο Σύμπαν για παράδειγμα η αρχή διατήρησης της στροφορμής δεν υπάρχει, αφού δεν υπάρχει χώρος για περιστροφή. Ας υποθέσουμε όμως για να αντιληφθούμε καλύτερα το πράγμα, ότι αυτό το Μονοδιάστατο Σύμπαν είναι σταθερό, και ότι με κάποιο τρόπο σε αυτό δημιουργούνται όντα. Τι μορφή θα μπορούσαν να έχουν τέτοια όντα σε αυτό το Σύμπαν; Επειδή αυτά τα όντα μπορούν να αντιληφθούν ως χώρο τους μόνο την ευθεία του Σύμπαντος των, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται μόνο δύο κατευθύνσεις, το «προς τα μπροστά« και «προς τα πίσω« πάνω σε αυτήν την ευθεία, (πάνω – κάτω, δεξιά – αριστερά, πριν – μετά δεν υπάρχει γι’ αυτά τα όντα). Άρα εύκολα πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα όντα θα μπορούσαν μόνο να έχουν την μορφή υπέρ λεπτών σκουληκιών.
Αν θεωρήσουμε την διάταξη των αριθμών πάνω σε μία ευθεία, από το μείον άπειρο στο συν άπειρο, και ακόμη μία ανάλογη ευθεία κάθετη στην πρώτη, τότε αυτό είναι δύο διατάξεις αριθμών ή πιο αυστηρά λέμε ότι είναι ένα Δισδιάστατο Σύμπαν.
Αυτήν την διάταξη μπορούμε να την αναπαραστήσουμε στον χαρτί με δύο άξονες X και Y. Αυτό το Δισδιάστατο Σύμπαν, δεν είναι σταθερό και καταστρέφεται αμέσως.
Ας υποθέσουμε όμως για να αντιληφθούμε καλύτερα το πράγμα, ότι αυτό το Δισδιάστατο Σύμπαν είναι σταθερό, και ότι με κάποιο τρόπο σε αυτό δημιουργούνται όντα. Τι μορφή θα μπορούσαν να έχουν τέτοια όντα σε αυτό το Σύμπαν; Επειδή αυτά τα όντα μπορούν να αντιληφθούν ως χώρο τους μόνο το επίπεδο που ορίζουν οι δύο άξονες του Σύμπαντος των, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται μόνο όλες τις κατευθύνσεις, πάνω σε αυτό το επίπεδο, (πάνω – κάτω, πριν – μετά δεν υπάρχει γι’ αυτά τα όντα). Άρα εύκολα πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα όντα θα μπορούσαν μόνο να έχουν την μορφή υπέρ λεπτών σκουληκιών, υπέρ λεπτών φύλλων ή πολύ λεπτά ψάρια γλώσσες. Παρατηρούμε ότι το Δισδιάστατο Σύμπαν, είναι πλέον πιο πολύπλοκο από το Μονοδιάστατο Σύμπαν, αφού επιτρέπει την ύπαρξη δύο διαφορετικών σε σχήμα οντοτήτων.
Στο σημείο αυτό μπορούμε να αντιληφθούμε, πώς οι αριθμοί, που είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με ύλη, ενέργεια κλπ, μπορούν να φτιάξουν κάτι υπαρκτό. Με άλλα λόγια μπορούμε να αντιληφθούμε πώς το «Τίποτε«, (με την έννοια που αντιλαμβανόμαστε εμείς οι άνθρωποι τα πράγματα), μπορεί να φτιάξει «Κάτι«!
Αν θεωρήσουμε το σημείο Α, πάνω σένα επίπεδο, το οποίο ορίζουν οι δύο άξονες Χ και Υ, το οποίο έχει συντεταγμένες τον αριθμό 2 στον άξονα Χ και τον αριθμό 3 στον άξονα Υ, (βλ. σχήμα). Συνειδητοποιούμε ότι το Α είναι «Κάτι«, δηλαδή είναι ένα σημείο, το οποίο όμως είναι φτιαγμένο από δύο «Τίποτε«, δηλαδή τους αριθμούς 2 και 3!
Αν θεωρήσουμε την διάταξη των αριθμών πάνω σε μία ευθεία, από το μείον άπειρο στο συν άπειρο, και ακόμη μία ανάλογη ευθεία κάθετη στην πρώτη, και μια τρίτη ευθεία κάθετη στο επίπεδο που ορίζουν οι δύο πρώτες, τότε αυτό είναι τρείς διατάξεις αριθμών ή πιο αυστηρά λέμε ότι είναι ένα Τρισδιάστατο Σύμπαν.
Αυτήν την διάταξη μπορούμε να την αναπαραστήσουμε στον χαρτί με τρείς άξονες X, Υ και Ζ. Αυτό το Τρισδιάστατο Σύμπαν, δεν είναι σταθερό και καταστρέφεται αμέσως. Ας υποθέσουμε όμως για να αντιληφθούμε καλύτερα το πράγμα, ότι αυτό το Δισδιάστατο Σύμπαν είναι σταθερό, και ότι με κάποιο τρόπο σε αυτό δημιουργούνται όντα. Τι μορφή θα μπορούσαν να έχουν τέτοια όντα σε αυτό το Σύμπαν; Επειδή αυτά τα όντα μπορούν να αντιληφθούν ως χώρο τους μόνο τον τρισδιάστατο χώρο που ορίζουν οι τρείς άξονες του Σύμπαντος των, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται μόνο όλες τις κατευθύνσεις, στον χώρο, (πριν – μετά δεν υπάρχει γι’ αυτά τα όντα). Άρα εύκολα πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα όντα θα μπορούσαν μόνο να έχουν την μορφή υπέρ λεπτών σκουληκιών, υπέρ λεπτών φύλλων ή τρισδιάστατων όντων χωρίς νοημοσύνη, αφού δεν υπάρχει γι’ αυτά ο χρόνος. Παρατηρούμε ότι το Τρισδιάστατο Σύμπαν, είναι πλέον πιο πολύπλοκο από το Δισδιάστατο Σύμπαν, αφού επιτρέπει την ύπαρξη πολλών διαφορετικών σε σχήμα οντοτήτων.
ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΑΣΤΑΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΑΣ
Ας θεωρήσουμε τώρα μαζί με το Τρισδιάστατο Σύμπαν τον σχηματισμό μια Τέταρτης διάταξης των αριθμών που καθορίζουν και την έννοια του χρόνου, από το Παρελθόν, στο Παρόν και στο Μέλλον. Αυτή η διάταξη των τεσσάρων διαστάσεων ονομάζεται Τετραδιάστατο Σύμπαν ή Σύμπαν μας ή και Χωροχρόνος, όπως οι άνθρωποι το αντιλαμβάνονται με τις αισθήσεις των και παριστάνεται με τις τρείς διαστάσεις του Χώρου, (Χ, Υ, Ζ) και την διάσταση του χρόνου t. Η διάταξη του χρόνου δεν γίνεται αντιληπτή ως διάταξη χωρική, αλλά ως αντίληψη στον ανθρώπινο εγκέφαλο για την εξέλιξη των γεγονότων. Το τετραδιάστατο Σύμπαν είναι σταθερό, διότι σε αυτό ισχύουν όλοι οι νόμοι και οι αρχές της Φυσικής και σε αυτό κατοικούν εκατομμύρια είδη όντων, διαφόρων σχημάτων, ένα πολύ σημαντικό όν από αυτά είναι και ο Άνθρωπο;. Άρα το Σύμπαν μας έχει άμεση σχέση με την ύπαρξη του ανθρώπου, αλλά σε αυτό υπάρχουν και τρισεκατομμύρια άλλα είδη ζωής. Το σταθερό μας Σύμπαν έχει πλέον ιδιότητες με τις οποίες μπορεί να φτιάχνει πολλά πράγματα. Απόρροια των ιδιοτήτων του Σύμπαντος μας είναι η ενέργεια, η μάζα, η ορμή, η στροφορμή, το ηλεκτρικό φορτίο και τα όντα.
Εξαιτίας του απείρου των αριθμών, γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχουν και άλλα Σύμπαντα. Αυτό που μέχρι στιγμής γνωρίζουν οι επαΐοντες είναι ότι υπάρχουν επτά (7) συνολικά Σύμπαντα, παράλληλα με το δικό μας Σύμπαν.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΔΟΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
Το ότι το Τετραδιάστατο Σύμπαν μας δομείται από αριθμούς έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά σε Εργαστήρια της Φυσικής (http://www.enet.gr/?i=news. el.article&id=132522). Όταν η θερμοκρασία ενός χώρου ανέλθει στους 4 τρισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, τότε στον χώρο αυτό χαλάει η διάταξη των αριθμών, οι οποίοι σκορπίζουν, με αποτέλεσμα την καταστροφή του χωροχρόνου. Στην ακραία αυτή κατάσταση τα όργανα ανίχνευσης ύλης και ενέργειας, (θερμόμετρα κ.α), παύουν να δείχνουν ενδείξεις «παγώνοντας« και επανέρχονται μόνο όταν η θερμοκρασία κατέλθει κατά αρκετούς βαθμούς Κελσίου, όπου οι σκορπισμένοιαριθμοί ξανά διατάσσονται.
Μη άλλη απόδειξη της αλήθειας του Πυθαγόρα είναι η ύπαρξη των ολογραμμάτων. Τα ολογράμματα, (τρισδιάστατες φωτογραφίες), δημιουργούνται με χρήση φακών και λέιζερ φωτός, με την βοήθεια λογισμικού σε κατάλληλο ηλεκτρονικού υπολογιστή, που όπως είπαμε λειτουργεί και δημιουργεί εικόνεςdigital με χρήση μόνο των αριθμών 0 και 1.
Ανάλογα με την επεξεργασία των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, ένα ολόγραμμα μπορεί να είναι τόσο αληθοφανές, σαν αν βλέπεις έναν κανονικό άνθρωπο. Να προσεχθεί στο σημείο αυτό, ότι τα συνηθισμένα ολογράμματα δημιουργίας ανθρώπων περιέχουν τις εικόνες επιφανείας – δέρματος ενός ανθρώπου. Αν υπήρχε η τεχνολογική δυνατότητα ενός υπολογιστή να δημιουργήσει εικόνες από όλες τις στιβάδες από την επιφάνεια του δέρματος μέχρι τον μυελό των οστών, τότε το ολόγραμμα που θα παραγόταν θα ήταν ένας κανονικότατος άνθρωπος που θα τον είχαν φτιάξει οι αριθμοί που χρησιμοποιεί ο ηλεκτρονικός υπολογιστής!
Η κάθε διάσταση για να γίνει αντιληπτή από τα νοήμονα – ζωντανά όντα, θα πρέπει αυτά να διαθέτουν, τις κατάλληλες αισθήσεις για να την αντιληφθούν.
Οι αισθήσεις είναι ερεθίσματα, (αντικείμενα ή φαινόμενα), του εξωτερικού περιβάλλοντος που μέσω του νευρικού ιστού, με εντολές που είναι καταγεγραμμένες στο DNA, μεταφέρονται στον εγκέφαλο μας και αποτελούν την πηγή όλων των γνώσεων μας για την υλική εξωτερική πραγματικότητα σαν περιστατικά της συνείδησης μας.
Για παράδειγμα οι πέντε αισθήσεις του μέσου ανθρώπου, (όραση, ακοή, αφή, όσφρηση, γεύση), μπορούν να αντιληφθούν την μία, τις δύο, τις τρείς και τις τέσσερις διαστάσεις. Πολύ λίγοι άνθρωποι στην Γη μπορούν να αντιληφθούν την Πέμπτη ή Έκτη διάσταση, επειδή έχουν περισσότερες από πέντε αισθήσεις.
Ο αριθμός των αισθήσεων εξαρτάται από το πόσες από τις δώδεκα έλικες του DNA είναι ενεργοποιημένες.
ΟΙ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΩΝ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑ
Εξαιτίας επέμβασης γενετικών βιοτεχνολογικών επεμβάσεων των Δρακονιανών στο ανθρώπινοDNA, στο απώτερο παρελθόν (περί το 400.000 π.Χ), έχουν απενεργοποιηθεί οι 10 από τις 12 έλικες και είναι ενεργοποιημένες μόνο 2 και αυτές όχι πλήρως, με αποτέλεσμα ο μέσος άνθρωπος να διαθέτει μόνο τις πέντε αισθήσεις.
Επίσης πρέπει να επισημάνουμε ότι η γενετική επέμβαση στην αντίληψη του χρόνου, για τον άνθρωπο, έγινε από τον αποστάτη Κρόνο και έτσι ο άνθρωπος έχασε την ικανότητα της αχρονικότητας του και αντιλαμβάνεται με τις αισθήσεις του τον χρόνο να ρέει μόνο προς την μία κατεύθυνση, δηλαδή από το παρόν προς το μέλλον και με προοπτική τον θάνατό του. Πριν τις γενετικές επεμβάσεις των Δρακονιανών οι άνθρωποι, με ενεργοποιημένες και τις δώδεκα αλυσίδες του DNA, ήταν αθάνατοι, (όσο και αν αυτό μας φαίνεται σήμερα απίστευτο), αφού μπορούσαν να ταξιδεύουν από το παρόν προς το παρελθόν και το μέλλον.
Σήμερα πάντως υπάρχουν συσκευές με τις οποίες μπορούν να γίνονται ταξίδια προς το παρελθόν ή και προς το μέλλον και πάλι προς το παρόν. Οι συσκευές αυτές είναι διαθέσιμες σε εξωγήινες οντότητες, πολλές από τις οποίες οντότητες βρίσκονται και ανάμεσά μας, πάνω στον πλανήτη Γαία.
Μεταξύ όλων των ειδών, που υπάρχουν στο Τετραδιάστατο Σύμπαν μας, είναι και τα γένη των Δρακονιανών που αποτελούν τον φυσικό εχθρό των υπολοίπων όντων. Οι Δρακονιανοί, οι σκοτεινές τους οντότητες, (Γιαχβέ, Βελιάλ, Μαρδούκ κ.α.) και μερικές αποστατικές οντότητες όπως είναι ο Κρόνος κ.α,, είναι οι εκπρόσωποι του Κακού σε αυτό το Σύμπαν, ενώ όλα τα υπόλοιπα όντα, οι άνθρωποι και άλλες φωτεινές οντότητες, όπως είναι ο Δίας, η Αθηνά, ο Απόλλων κ.α. είναι οι Εκπρόσωποι του Καλού.
ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΜΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ
Όταν ένα ανθρώπινο όν, βρίσκεται σε κάποια ανώτερη διάσταση, μπορεί να αντιληφθεί, με τις αισθήσεις του, όλες τις κατώτερες διαστάσεις από αυτήν, αλλά είναι αδύνατον να αντιληφθεί τις ανώτερες διαστάσεις, αυτές μπορεί μόνο να τις φαντασθεί.
Αυτό συμβαίνει διότι οι ανάπτυξη των αισθήσεων εξαρτάται από την ενεργοποίηση των αλύσων του DNA, όταν η ενεργοποίηση του DNA είναι χαμηλή, οι αισθήσεις του άνθρωπου είναι λίγες και δεν φθάνουν να αντιληφθεί γεγονότα που συμβαίνουν σε ανώτερες διαστάσεις.
Ας φαντασθούμε μια σφαίρα η οποία κινείται στον χωροχρόνο, με φορά από πάνω προς τα κάτω και διέρχεται μέσα από ένα επίπεδο σύμπαν.
Ο Παρατηρητής που βρίσκεται στο Τετραδιάστατο Σύμπαν, θα αντιληφθεί με την όραση του την σφαίρα, να διέρχεται μέσα από το επίπεδο.
Ο Παρατηρητής όμως του Δισδιάστατου Σύμπαντος, (που είναι επίπεδος), παρατηρεί στο δικό του Σύμπαν, ένα κύκλο ο οποίος ανοιγοκλείνει, αφού δεν μπορεί να δει την σφαίρα, καθώς αυτή κινείται στον Σύμπαν με τις τέσσερις διαστάσεις. Είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο για τον παρατηρητή αυτόν, να φαντασθεί ότι από το δικό του Σύμπαν περνάει μία σφαίρα.
Με αυτό το παράδειγμα αντιλαμβανόμαστε ότι εμείς τα όντα της τέταρτης διάστασης, είναι αδύνατον να αντιληφθούμε πως λειτουργούν τα όντα μιας ανώτερης διάστασης ή ακόμη και να τα δούμε. Τα όντα ανωτέρων διαστάσεων εμάς μπορούν άνετα να μας δουν, (όπως εμείς βλέπαμε και την σφαίρα και το δισδιάστατο Σύμπαν), αλλά το να δούμε εμείς αυτά τα όντα, αν αυτά δεν το θελήσουν, είναι αδύνατον να συμβεί.
Γι’ αυτό και υπάρχει δυσκολία αντίληψης σε αυτά τα θέματα, από τους ανθρώπους της Τέταρτης Διάστασης. Π.χ. αν κάποιος ζητήσει να καταλάβει την σκέψη ή την λογική του Δία, της Αθηνάς ή του Απόλλωνα, (οι οποίοι είναι εξελιγμένοι άνθρωποι που βρίσκονται τουλάχιστον στην 10η διάσταση), καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι αδύνατον, πόσο μάλλον να τους συναντήσει.
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΦΩΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΥΜΑΤΑ
Η Ενέργεια είναι το φυσικό μέγεθος που εκφράζει την ικανότητα παραγωγής έργου, από ένα ζωντανό όν, ή μια μηχανή. Το έργο ορίζεται ως το γινόμενο μιας δύναμης επί την μετατόπιση του σημείου εφαρμογής της πάνω στην διεύθυνσή της.
Η ενέργεια του Σύμπαντος στο σύνολό της παραμένει σταθερή, αλλά μπορεί αυτή να μετατρέπεται από την μία μορφή της σε μια άλλη και να μεταβιβάζεται από ένα σώμα σένα άλλο, με την βοήθεια παραγωγής ή κατανάλωσης έργου.
Οι μορφές της ενέργειας είναι η κινητική, η δυναμική, η θερμότητα, η ακτινοβολία, η ηλεκτρική, η μαγνητική, η ατομική, η πυρηνική κ.α.
Όλα τα είδη της ενέργειας αποτελούνται από φωτόνια. Τα φωτόνια είναι κυματοσωματίδια, (δηλαδή έχουν ταυτόχρονα τις ιδιότητες των υλικών σωματιδίων και των κυμάτων), τα οποία κινούνται πάντα με την ταχύτητα του φωτός c, η οποία είναι c = 300.000 (km/sec).
Θα σημειώσουμε ότι παρόλο που στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, οι αποστατικοί και τα δρακονιανά υβρίδια μας επέβαλαν να μαθαίνουμε ότι η ταχύτητα του φωτός είναι η μέγιστη δυνατή ταχύτητα στο Σύμπαν μας, αυτό είναι λάθος, διότι έχουν βρεθεί και σωματίδια που ονομάζονται ταχυόνια, τα οποία κινούνται με μεγαλύτερες ταχύτητες από αυτήν του φωτός και άρα επιτρέπουν τα ταξίδια στο παρελθόν.
Το κύμα ορίζεται ως μία διαταραχή η οποία μπορεί να διαδοθεί στην ύλη ή στον κενό χώρο, μεταφέροντας ενέργεια και ορμή. Η διάδοση αυτή γίνεται με μία ορισμένη ταχύτητα που ονομάζεται ταχύτητα του κύματος. Τα βασικά μεγέθη που περιγράφουν ένα κύμα είναι, η ταχύτητα του u, το μήκος κύματός του λ, η συχνότητα του f , η ενέργεια του και η φάση του, (δηλαδή η χρονική προπορεία ή καθυστέρηση του σε σχέση με ένα άλλο κύμα αναφοράς).
Η συχνότητα του κύματος είναι ανάλογη της ενέργειας και αντίστροφα ανάλογη του μήκους κύματος. Κύματα μεγάλου μήκους κύματος έχουν μικρή συχνότητα δηλαδή μικρή ενέργεια και μικρού μήκους κύματος έχουν μεγάλη συχνότητα και μεγάλη ενέργεια.
Το κάθε κύμα για να παραχθεί χρειάζεται να έχει μια πηγή που το παράγει.
Υπάρχουν διαφόρων ειδών κύματα, με σπουδαιότερα από αυτά τα αρμονικά κύματα, που έχουν σχέση με κάτι καλό.
Τα αρμονικά κύματα είναι αυτά που η διαταραχή που μεταδίδεται είναι μια αρμονική ταλάντωση, δηλαδή μια περιοδική κίνηση πέρα – δώθε, γύρω από μια θέση ισορροπίας του σωματιδίου που ταλαντώνεται.
Στο διπλανό σχήμα δείχνεται η αναπαράσταση των φωτονίων. Να σημειωθεί ότι το είδος κάθε φωτονίου εξαρτάται από το μήκος κύματός του. Έτσι τα μήκη κύματος κατατάσσουν τα είδη των φωτονίων σε ένα ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, το οποίο τα ταξινομεί σε διάφορες περιοχές του. Υπάρχουν φωτόνια μικρού μήκους κύματος, δηλαδή μεγάλης ενέργειας, (ακτίνες γ, ακτίνες Χ και ακτίνες UV) και υπάρχουν φωτόνια σχετικά μεγάλου μήκους κύματος, (ορατές ακτίνες, ακτίνες IR, ακτίνες micro wave, κ.α)
Σημαντικό φαινόμενο που έχει σχέση με τα κύματα είναι η συμβολή τους, δηλαδή η συνάντηση διαφορετικών κυμάτων στην ίδια περιοχή του χώρου. Το αποτέλεσμα της συνάντησης δύο ή περισσοτέρων κυμάτων, σύμφωνα με την αρχή της επαλληλίας, είναι ολικό αποτέλεσμα ενός κύματος που αποτελείται από τα επί μέρους κύματα και είναι ίσο με το άθροισμα των κυμάτων που συναντήθηκαν. Το κύμα που προκύπτει από την συμβολή των κυμάτων, μπορεί να είναι αρμονικό (καλό), μη αρμονικό (κακό) ή ακόμη και μηδενικό, ανάλογα με τα μήκη κύματος, την διεύθυνση διάδοσης και την διαφορά φάσης, των επί μέρους αρμονικών κυμάτων που συναντήθηκαν στον χώρο.
Στο διπλανό σχήμα δείχνονται μερικά στιγμιότυπα αρμονικών και μη αρμονικών, (ακανόνιστων) κυμάτων.
Ότι ισχύει για όλων των ειδών τα κύματα ισχύει και για τα φωτόνια τα οποία θεωρούνται ηλεκτρομαγνητικά κύματα.
Να σημειωθεί ότι όλα τα κύματα μεταφέρουν ενέργεια και άρα έχουν την ικανότητα να παράγουν ή να καταναλώσουν έργο από ένα σώμα σένα άλλο. Τα αρμονικά κύματα έχουν μία περιοδικότητα και έτσι μπορούν να ασκήσουν περιοδικές δυνάμεις και προκαλέσουν ενεργειακό συντονισμό ενός οργανισμού, όταν η συχνότητα τους είναι ίδιες ή παραπλήσιες με τις ιδιοσυχνότητα των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που παράγει ο οργανισμός που διεγείρεται από τα προσπίπτοντα κύματα. Τα μη αρμονικά κύματα δεν μπορούν να συντονίσουν ενεργειακά κάποιον οργανισμό, εξαιτίας της μη περιοδικότητα των.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ, ΕΝΩ ΤΩΝ ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΒΡΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΗ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ
Με βάση τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι τα αρμονικά κύματα θρέφουν, τονώνουν και ευεργετούν ένα οργανισμό, ενώ τα μη αρμονικά κύματα υποσκάπτουν, ατονούν και καταστρέφουν ένα οργανισμό.
Θεραπευτική ενεργειακή τροφή για τους ανθρώπους είναι τα αρμονικά ενεργειακά κύματα, ενώ «θεραπευτική« ενεργειακή τροφή για τους Δρακονιανούς και τα υβρίδια τους είναι τα μη αρμονικά, (ακανόνιστα), κύματα.
Στην τελευταία αυτή πρόταση στηρίζεται όλος ο πόλεμος που υπάρχει εναντίον του ανθρωπίνου είδους από τους Δρακονιανούς και τα υβρίδιά τους.
Η ΨΥΧΗ
Η ψυχή είναι ένα ενεργειακό μόρφωμα, δηλαδή μία δομή φωτονίων – ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, που συνοδεύει κάθε ζωντανό οργανισμό του Σύμπαντος και ο ρόλος της είναι να συντονίζει ή να αποσυντονίζει ενεργειακά το σώμα και το πνεύμα, προς την μετάβασή του σε ανώτερες ή κατώτερες διαστάσεις. Στις ανώτερες διαστάσεις η ψυχή τείνει να ενώσει ένα όν με το θείο και το Όλον Φώς, ενώ στις κατώτερες διαστάσεις η ψυχή τείνει να ενώσει ένα όν με το διαβολικό, (Δία + βάλω = βάλω κατά του Δία) και το Σκότος.
Επειδή η ενέργεια είναι σταθερή σε ένα σύμπαν, το ενεργειακό μόρφωμα του Σύμπαντος, δηλαδή η ψυχή του Σύμπαντος, είναι σταθερή ως ποσότητα. Το άθροισμα της ενέργειας των ήδη σχηματισθέντων ψυχών, μαζί με την διαθέσιμη ενέργεια του Σύμπαντος προς σχηματισμό νέων ψυχών, συν το μέρος της Συμπαντικής ενέργειας που διατίθεται για την λειτουργία αυτού, αποτελούν το σύνολο της διαθέσιμης ενέργειας του Σύμπαντος.
Ακόμη και αυτά που μας διδάξαν τα υβρίδια των Δρακονιανών και ιδιαίτερα οι Χαζάροι, ως «άψυχα αντικείμενα«, (γη, νερό, φωτιά, αέρας), έχουν ψυχή, αφού εμπεριέχουν μέσα τους ενεργειακά μορφώματα.
Καλές θεωρούνται εκείνες οι ψυχές που δομούνται από αρμονικά ηλεκτρομαγνητικά κύματα συντονισμένα – θετικής ενέργειας, (δηλαδή παρομοίων μηκών κύματος), ενώ κακές ψυχές είναι εκείνες που δομούνται από μη αρμονικά μη συντονισμένα ηλεκτρομαγνητικά κύματα – αρνητικής ενέργειας, (δηλαδή από ηλεκτρομαγνητικά κύματα με πολύ διαφορετικά μήκη κύματος).
Κατά κανόνα καλές είναι οι ψυχές που εμπεριέχονται στους ανθρώπους, ενώ κατά κανόνα κακές είναι οι ψυχές που εμπεριέχονται στους Δρακονιανούς και τα υβρίδια τους.
Η ψυχή σχηματίζεται με απορρόφηση ενέργειας από το Σύμπαν την στιγμή της σύλληψης ενός όντος, εντός της μήτρας που το παράγει. Η ποσότητα της ενέργειας που απορροφάται για να δομήσει την ψυχή, μπορεί να είναι πρωτογενής (εμψύχωση) ή μπορεί να είναι και η ήδη σχηματισθείσα ψυχή ενός ομοειδούς όντος που έχει πεθάνει, (μετεμψύχωση). Η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα, την στιγμή που ολοκληρώνεται η διαδικασία του θανάτου.
Τα πτώματα θεωρούνται άψυχα, επειδή η ψυχή έχει αποχωρήσει από αυτά.
Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η ψυχή με την έννοια που έχει περάσει στην αντίληψη των ανθρώπων, από όλα τα Θρησκευτικά Δόγματα, (τα οποία είναι όλα δημιουργήματα των Δρακονιανών), δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ψυχή. Η ψυχή λοιπόν δεν αντικατοπτρίζει έναν νεκρό άνθρωπο, δεν φέρει δηλαδή την μνήμη του και την ταυτότητά του, αλλά είναι ένα ενεργειακό μόρφωμα σε εξέλιξη από άνθρωπο σε άνθρωπο, το οποίο μπορεί, όταν φθάσει στο κατάλληλο «μέγεθος«, να συντονίζει το DNA του ανθρώπου κατά τρόπο που να το εξελίξει σε μια ανώτερη διάσταση. Γίνεται κατανοητό ότι όλες οι ψυχές δεν είναι ίδιες, μπορεί κάποιες να είναι παρόμοιες. Οι ψυχές όντων των ανωτέρων διαστάσεων είναι πιο πλούσιες σε θετικό ενεργειακό περιεχόμενο, από τις ψυχές όντων κατωτέρων διαστάσεων.
Με την σύλληψή του ανθρώπου λοιπόν, εισέρχεται στο σώμα του η ψυχή η οποία είναι κατανεμημένη σε όλο το σώμα και η οποία δρα ώστε να συντονίζει ενεργειακά το σώμα, αλλά και να απορροφά ή να δαπανά, ανάλογα, μέρος της ενέργειας ανάλογα με τις πράξεις του ανθρώπινου όντως. Έτσι με την είσοδο της ψυχής στο σώμα ενός ανθρώπου, υπάρχει ένα αρχικό διαθέσιμο – συντονισμένο ενεργειακό ποσό που διαμορφώνει την ψυχή. Αυτό το ποσό μπορεί να αντλήθηκε από το Σύμπαν ή να εισήλθε ήδη διαμορφωμένη με την διαδικασία της μετεμψύχωσης. Ανάλογα με το μέγεθος που είχε αυτή ή αρχική ενεργειακή ποσότητα της ψυχής, μπορεί κατά την διάρκεια της ζωής του ανθρώπου να εμπλουτιστεί, να συμπεριλάβει δηλαδή κι’ άλλα αρμονικά φωτόνια, στο μόρφωμά της ή και να φτωχύνει, δηλαδή να χάσει αρμονικά φωτόνια τα οποία με την διαδικασία της συμβολής θα μετατραπούν σε μη αρμονικά φωτόνια. Τα μη αρμονικά φωτόνια απορροφούνται από τους Δρακονιανούς ως τροφή ή μετατρέπονται σε κακές ψυχές που εισέρχονται στα σώματα των νεογέννητων όντων τους.
Μπορούμε τώρα να κατανοήσουμε γιατί υπάρχει τόση επιμονή, στα υπό των Δρακονιανών ελεγχόμενων ΜΜΕ, στο να προβάλλουν συνεχώς καθημερινά και αδιάκοπα εικόνες και γεγονότα βίας, φόβου και τρόμου. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ταινίες βίας, τρόμου και φρίκης που παράγει σωρηδόν η βιομηχανία του Χόλυγουντ, που στο μεγαλύτερο μέρος της είναι ιδιοκτησία Δρακονιανών υβριδίων. Σκοπός όλων αυτών είναι μόνο και μόνο να αποσυντονίσουν τα αρμονικά φωτόνια της ψυχής των ανθρώπων και να τα μετασχηματίσουν, σε μη αρμονικά τα οποία ασυντόνιστα πλέον εγκαταλείπουν το μόρφωμα της καλής ψυχής. Με τον σκοπό αυτό τροφοδοτούν τα αφεντικά τους με την απαραίτητη αρνητική ενέργεια και αυξάνουν την διαθέσιμη αρνητική ενέργεια για τον σχηματισμό κακών ψυχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου