Η νέα φοροεπέλαση που βρίσκεται σε εξέλιξη καθαιμάσσει συνολικά το εργατικό και λαϊκό εισόδημα. Τα φορομπηχτικά μέτρα δεν αφήνουν κανέναν στο απυρόβλητο. Για εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές λαϊκές οικογένειες, τα πρόσθετα φορολογικά βάρη δίνουν τη χαριστική βολή στο ήδη καταβαραθρωμένο βιοτικό τους επίπεδο. Η όξυνση των προβλημάτων με αιχμή τη φοροεπιδρομή μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα εξελίξεων, που μπορούν υπό προϋποθέσεις να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Με βάση τα παραπάνω, απαιτείται να παρέμβουμε με αποφασιστικότητα, με
σύνθημα ένα οργανωμένο, λαϊκό «όχι στα χαράτσια», «όχι άλλες θυσίες για την κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, για την ΕΕ και την Ευρωζώνη». Κατά συνέπεια, επιβάλλεται να υπάρξει απάντηση:
Στην ιδεολογικοπολιτική επίθεση που δέχεται το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα με αφορμή τη νέα φοροεπιδρομή.
Στα διλήμματα τα οποία προκύπτουν από το φόβο απέναντι στην ποικιλόμορφη κρατική καταστολή.
Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο, η ΕΕ προβάλλουν μια επιχειρηματολογία που βασίζεται στους εξής άξονες: Στην αναγκαιότητα των θυσιών που καλούν τον ελληνικό λαό να κάνει, στο μονόδρομο της λήψης σκληρών μέτρων, στον κίνδυνο παύσης πληρωμών μισθών, συντάξεων και παροχών, ή αποδοχή των μέτρων ή χρεοκοπία.
Τι απαντάμε
Φοροαφαιμάζουν το λαό:
1. Για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των πιστωτών της ελληνικής πλουτοκρατίας.
2. Για να προστατευτούν τα κέρδη ντόπιων και ξένων μονοπωλίων λόγω της οικονομικής κρίσης.
3. Για να δημιουργηθούν ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
4. Ούτε ένα ευρώ από τα φοροεισπρακτικά μέτρα δεν κατευθύνεται για την πληρωμή μισθών, συντάξεων και παροχών. Ολα πάνε στην πλουτοκρατία.
5. Ο λαός έχει ήδη χρεοκοπήσει και έρχονται χειρότερα. Στο βαθμό που ο λαός ανεχτεί τα μέτρα, θα υπάρξουν μεγαλύτερες επιπτώσεις από μια ενδεχόμενη παύση πληρωμών και θα βρεθεί ανέτοιμος να απαντήσει.
Συλλογική άρνηση πληρωμών - Τι σημαίνει για το ταξικό κίνημα
Αψηφούμε το κόστος της σύγκρουσης, που είναι πολύ μικρότερο από τις θυσίες που μας καλούν να κάνουμε για λογαριασμό της πλουτοκρατίας. Δίνουμε μήνυμα ανυπακοής σε κάθε αντιλαϊκή και αντεργατική επιλογή, κόντρα στο κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Δίνουμε μήνυμα απειθαρχίας και ρήξης με το μεγάλο κεφάλαιο μέσα στους χώρους δουλειάς για να μη μειωθούν οι μισθοί, για να μην καταργηθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για να μην επεκταθούν εξοντωτικά ελαστικά ωράρια.
Δεν εξαρτάται μόνο από τους καπιταλιστές, από την κυβέρνηση, την τρόικα και τα κόμματα του κεφαλαίου τι θα γίνει. Το τι θα περάσει και πόσο θα περάσει από αυτά τα μέτρα εξαρτάται καθοριστικά από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα.
Από τη δική μας απόφαση και αποφασιστικότητα να τους σταματήσουμε, να τους εμποδίσουμε και να αντεπιτεθούμε.
Αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να μείνει μόνο στην παρεμπόδιση, μόνο στην άρνηση, αν και η άρνηση να υλοποιηθούν αυτά τα φοροεισπρακτικά μέτρα έχει αποφασιστική σημασία για να ορθοποδήσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε συνθήκες κρίσης και βάρβαρης επίθεσης.
Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι πρέπει να αναδείξουν τις σύγχρονες ανάγκες τους στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Για το θέμα της νομιμότητας
Ο λαός έχει χρέος να ανατρέψει τη νομιμότητα, που συνθλίβει τη ζωή του, που υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών του, που καταδικάζει στην εξαθλίωση μεγάλες μάζες των ανθρώπων του μόχθου.
Νόμιμο είναι οι καπιταλιστές να έχουν 600 δισ. στην Ελβετία. Νόμιμα οι καπιταλιστές κλέβουν τον πλούτο που μεγεθύνεται. Νόμιμα οι καπιταλιστές πληρώνουν ελάχιστους φόρους ή και καθόλου. Νόμιμα 6.000 επιχειρήσεις χρωστάνε 31 δισ. σε φόρους.
Αυτήν τη νομιμότητα δεν έχουμε μονάχα το δικαίωμα, αλλά και το χρέος να την ανατρέψουμε και να εδραιώσουμε τη νομιμότητα της λαϊκής πλειοψηφίας.
Επιπλέον, οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι πετάνε στον κάλαθο τον αχρήστων τη νομιμότητά τους, όταν αυτή μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά τους. Αυτό κάνανε για τα ΟΧΙ του λαού της Ιρλανδίας, της Γαλλίας, της Δανίας κ.λπ.
Νόμιμο είναι ό,τι συμφέρει το λαό και όχι την πλουτοκρατία.
Γιατί αρνούμαστε να πληρώσουμε
Είναι άρνηση της πολιτικής των μονοπωλίων, άρνηση του χρέους της πλουτοκρατίας που δε δημιούργησαν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες.
Δεν πληρώνουμε το χαράτσι, γιατί το υστέρημά μας θα πάει κάβα στο επόμενο χαράτσι που θα ακολουθήσει. Τα χαράτσια δεν έχουν τέλος, το τάισμα της πλουτοκρατίας είναι απαραίτητο για την αναιμική ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.
Γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια πλήρωσαν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες την ανάπτυξη του συστήματος, δε θα πληρώσουν μέχρι να ματώσουν και στην κρίση του.
Γιατί η λεγόμενη εισφορά για τους άνεργους που δημιουργεί το ίδιο το σύστημα κατευθύνεται στην επιδότηση των μονοπωλίων, για προγράμματα 5μηνης απασχόλησης με μισθούς πείνας, χτυπώντας τις εργασιακές σχέσεις.
Δεν πληρώνουμε, όχι γιατί η φορολογία είναι αντισυνταγματική και παράνομη, αλλά γιατί μας έχουν ξεζουμίσει για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων.
Δεν πληρώνουμε γιατί σε λίγο διάστημα θα εξαντληθούν και οι τελευταίες πενιχρές αποταμιεύσεις. Δεν αντέχουμε. Δεν πάει άλλο.
Δεν πληρώνουμε το τέλος επιτηδεύματος για να κλείσει η μικρή επιχείρηση και να κυριαρχήσουν τα μονοπώλια.
Δεν πληρώνουμε γιατί δεν μπορούμε
Δε θα πληρώσουμε για να μην πτωχεύσει η χώρα. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν ήδη πτωχεύσει. Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία και όχι ο λαός.
Εχει κηρύξει ήδη στάση πληρωμών το κράτος. Κρατάει από τις συντάξεις, κρατάει από το μισθό, δε δίνει το εφάπαξ.
Οι εργάτες έχουν χάσει τον τελευταίο χρόνο 3 μισθούς από την ακρίβεια και το πετσόκομμα.
Το τελευταίο διάστημα ακούγονται όλοι και πιο συχνά κραυγές αγωνίας και αγανάκτησης.
Είμαι άνεργος και το επίδομα ανεργίας είναι 400 ευρώ ή κόπηκε μετά τον 1ο χρόνο. Μου φορολογήθηκε η αποζημίωση απόλυσης και είμαι άνεργος. Μου εξανέμισαν την αποζημίωση.
Είμαι νέος και παίρνω 500 ευρώ το μήνα πρώτο μισθό.
Είμαι συμβασιούχος και τελειώνει η σύμβασή μου.
Είμαι συνταξιούχος και η σύνταξή μου μετατράπηκε σε επίδομα πρόνοιας.
Είμαι αυτοαπασχολούμενος και παραμένω έστω και με εισόδημα ανέχειας, γιατί δεν υπάρχει μεροκάματο ούτε για δείγμα.
Γιατί, παρακαλάω να μην αρρωστήσω, για να μην πληρώνω την υγεία μου και τα χαράτσια σε εξετάσεις και νοσοκομεία.
Γιατί αυξήθηκε ο ΦΠΑ από 13% σε 23% και αυτό σημαίνει πως ο οικογενειακός προϋπολογισμός επιβαρύνθηκε κατά 600-800 ευρώ μόνο για τις άμεσες ανάγκες.
Γιατί με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου χάνεται ένας ακόμα μισθός.
Κόβουν φάρμακα από τη λίστα συνταγογραφούμενων και ξανά το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη για την υγεία.
Τα σχολεία δεν έχουν βιβλία και καθηγητές, το πετρέλαιο θέρμανσης το πληρώνουν γονείς.
Γιατί το παιδί μου το απέρριψαν από το βρεφονηπιακό σταθμό.
Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ένα μισθό πείνας ανά οικογένεια.
Είμαι απλήρωτος για μήνες. Σε μεγάλες επιχειρήσεις ήδη υπάρχει παύση ή και καθυστέρηση πληρωμών.
Γιατί άλλαξε η σύμβασή μου από 8ωρο σε 4ωρο και χτυπήθηκαν επιπλέον οι αποδοχές μου.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου