[ Σύμφωνα με πρώτη εκτίμηση αρμόδιου αρχαιολόγου Εφορίας αρχαιοτήτων Ν. Λασιθίου, πρόκειται για χάλκινο ειδώλιο, Μεσομινωικής περιόδου (16ος - 15ος αιώνας π.Χ.), ύψους 30 cm, που απεικονίζει έναν Κούρο σε στάση λατρείας με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος. ]
Πατρίδα μου… οι βάνδαλοι δεν είναι μόνο ξένοι… αλλοδαποί ανθέλληνες…Είναι και ντόπιοι… κάτοικοι αλλογενείς επήλυδες… που ήρθαν και σε ρήμαξαν… σου ξέσκισαν τα σπλάχνα… και τώρα…, τώρα και τα σπαράγματα, τα λίγα απομεινάρια… κι αυτά τα σπάνε τα σκορπούν, τα κάνουν χίλιες πέτρες… Το έγκλημα που άρχισαν από δεκαεφτά αιώνες… οι μαύροι γύπες, αυτοί οι οχτροί… το συνεχίζουν, το ευλογούν, καρφώνουν την καρδιά σου… Δεν άφησαν όρθιο τίποτα… κι έμπηξαν τον σταυρό τους… πάνω σε κάθε σου Ναό… σε κάθε Ιερό σου…, με μίσος, λύσσα κι άφρια… πικρό τους δηλητήριο της σάπιας της ψυχής τους…
……………………………
ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΟΙ Ή ΒΑΝΔΑΛΟΙ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΖΗΜΙΕΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΚΙΟΝΕΣ ΣΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΑΓΓΕΙΛΟΥΝ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΙΔΕΧΘΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΔΟΛΟΥ !!!
Πανηγυρίζει το Λονδίνο για υπαναχώρηση της Αθήνας στο θέμα των γλυπτών
Η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε ότι το Βρετανικό Μουσείο είναι νόμιμος ιδιοκτήτης των «Ελγίνειων» Μαρμάρων. Η Telegraph σχολιάζει το όχι στη δικαστική διεκδίκηση.
«Η ελληνική κυβέρνηση τελικά αναγνώρισε ότι το Βρετανικό Μουσείο είναι νόμιμος ιδιοκτήτης των «Ελγίνειων» Μαρμάρων». Ετσι ξεκινά το άρθρο με το οποίο η βρετανική πολιτική εφημερίδα Daily Telegraph σχολιάζει τη δήλωση του αν. υπουργού Πολιτισμού Νίκου Ξυδάκη, σύμφωνα με την οποία, ο δικαστικός δρόμος απορρίπτεται και «η οδός για τη διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι η διπλωματική και η πολιτική».
Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, η ανακοίνωση που προκάλεσε έκπληξη, ήρθε μόλις 48 ώρες μετά την αποστολή μιας πολυσέλιδης αναφοράς στην ελληνική κυβέρνηση από το δικηγορικό γραφείο Doughty Street Chambers – με το οποίο, ως γνωστόν, συνεργάζεται η Αμάλ Κλούνεϊ - που ανέφερε ότι αν η Ελλάδα προχωρούσε δικαστικά στη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα θα υπήρχουν μόνο 15% πιθανότητες να κερδίσει τη διαμάχη σε βρετανικό δικαστήριο. Και συνεχίζει: Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε ότι και ένα διεθνές δικαστήριο μάλλον δεν θα έφτανε σε διαφορετικό αποτέλεσμα.
Απογοήτευση του προέδρου του Διεθνούς Συνδέσμου για την Επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα
Εν τω μεταξύ, την απογοήτευσή του σχετικά με την υπόθεση της διεκδίκησης των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο εξέφρασε με επιστολή του ο Ντέιβιντ Χιλ, πρόεδρος του Διεθνούς Συνδέσμου για την Επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα.
Πριν καν ακούσει τις συμβουλές που έχουν να του προσφέρουν οι Βρετανοί δικηγόροι (και συγκεκριμένα το γραφείο Doughty Street Chambers ), ο Νίκος Ξυδάκης απορρίπτει τη λύση δια της νομικής οδού, αναφέρει ο Ντέιιβιντ Χιλ. «Γιατί δεν περίμενε καν τη συνάντηση με τους Βρετανούς δικηγόρους πριν αποφασίσει για το πως θα κινηθεί;», αναρωτιέται ο κ. Χιλ.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ – ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ
Τις περισσότερες φορές όταν διαβάζουμε κάτι οι συγγραφείς μας επιβάλουν κάποιες απόψεις και μας περνάνε ή τουλάχιστον προσπαθούν να μας περάσουν κάποια μηνύματα μέσω αναφορών ώς θέσφατα. Αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική όταν έχεις την γνώση και μπορείς να διακρίνεις την πλάνη από την πραγματικότητα. Στα παρακάτω αποσπάσματα έχουμε μια ομολογία κατ’εμέ του αρχαιολόγου Γ. Μυλωνά ο οποίος προέδρευε του Διεθνές Συνεδρίου το 1985. Η ομολογία του έχει να κάνει με ευρήματα στον αρχαιολογικό χώρο τα οποία είναι σήμερα εξαφανισμένα. Γιατί; Το Υπουργείο Πολιτισμού τι κάνει; Ποιός είναι ο ρόλος του και ποιούς σκοπούς εξυπηρετεί; Γνωρίζει την υπόθεση; Οφείλει να δώσει εξηγήσεις και απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν τα οποία εκθέτουν την χώρα μας ανεπανόρθωτα. Υπάρχουν πολλές φήμες για το πού έχουν καταλήξει οι επιγραφές αυτές αλλά δεν θα αναφερθώ σε αυτές. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα την χώρα που έδωσε τα φώτα του Πολιτισμού στον πλανήτη και δή στην Ελευσίνα την Ιερή Γή των Μυστηρίων. Όπως καταλαβαίνετε προκύπτουν τεράστιες νομικές ευθύνες για κάποιους και είναι καιρός να ενεργοποιηθεί η Δικαιοσύνη και η Νέμεσις. (Για την ιστορία πρέπει να αναφέρουμε ό,τι στο συνέδριο του 1985 ήταν παρούσα και η τότε Υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη).
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ HENRI CARTIER BRESSON TOY 1953. ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΥΡΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ … ΣΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ … ΑΥΤΟ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ;
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ
Γιατί έχουν αφεθεί τα αρχαιολογικά ευρήματα στο έλεος των στοιχείων της φύσης; Γιατί δεν γίνονται αναστηλώσεις; Γιατί δεν εκδίδουν τις μελέτες των αρχαιολόγων για τον αρχαιολογικό χώρο; Γιατί δεν επισκευάζουν το αρχαιολογικό μουσείο που δείχνει μια εικόνα απαράδεκτης εγκατάληψης; Γιατί όλη αυτή η μυστικοπάθεια και η προσπάθεια απόκρυψης των πολιτιστικών στοιχείων; Γιατί θάβονται τα Καταβάσια; Γιατί δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τον αρχαιολογικό χώρο και την ανάδειξη του από την πλευρά των υπευθύνων; Γιατί αποκρύπτουν την Υπόγεια Ελευσίνα; Γιατί δεν υπάρχουν ξεναγοί στον χώρο; Γιατί, γιατί, γιατί;
Τα έσοδα δε από τον αρχαιολογικό χώρο ο οποίος έκανε ρεκόρ εισητηρίων έφτασε γύρω στις 45.000 επισκέπτες την προηγούμενη χρονιά δεν αρκούν για να γίνουν εργασίες στον χώρο;
Αποσπάσματα: Λίγοι αρχαιολογικοί χώροι έχουν να επιδείξουν τόσα κατάλοιπα της ζωής τους, τόσο πηγαίο ενδιαφέρον, τόσα προβλήματα, όσα η Ελευσίνα. Είναι φυσιολογικό, επομένως,ό,τι έτυχε της προσοχής και της μελέτης των σοφών και των ερευνητών, από την αρχαιότατη εποχή μέχρι και των ημερών μας.
Προϊστορικό κέντρο οικογενειακής (άποψη Μυλωνά) τοπικής λατρείας κατά την Μυκηναϊκή ακόμα περίοδο, σιγά σιγά προσείλκυσε γειτονικές περιοχές της Ελλάδος, για να γίνει πανελλήνια εστία λατρείας στους Κλασικούς χρόνους και οικουμενικό κέντρο στους χρόνους της Ρωμαιοκρατίας. Η εξέλιξη αυτή φέρνει στο μυαλό την εικόνα των ομόκεντρων κύκλων, που η διάμετρός τους αυξάνει επάνω στα ήρεμα νερά της θάλασσας, όταν ρίξουμε ένα βότσαλο. Η πλατιά και ήρεμη επιφάνεια της θάλασσας ήταν η ανθρώπινη συνείδηση και το λιθαράκι η λατρεία της θεάς Δήμητρος, θεάς της καλλιέργειας της γής.
Ο Ομηρικός Ύμνος στην Δήμητρα, που διατήρησε την παράδοση και τους μύθους των αρχαιότατων κατοίκων της Ελευσίνας, αποδίδει την εισαγωγή της λατρείας εκείνης στην θεά της γής και αναφέρει την προσταγή της στους πιστούς να κρατήσουν μυστική την ουσία και τις λεπτομέρειες της τελετουργίας της.
Μια φορά το χρόνο, αρχές φθινοπώρου, κατά τον Βοηδρομίωνα μήνα, κατά την ισημερία πλήθος ανδρών και γυναικών, ελευθέρων και δούλων, ακόμη και παιδιών, συνέρεε στην Ελευσίνα για να μυηθεί στα μυστήρια της Δήμητρας. Πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα η παρουσία των δούλων ακόμα και στην μεγάλη τελετή, πρέπει επίσης να προστεθεί ό,τι την άνοιξη, τον Ανθεστηρίωνα Μήνα (περίπου Φεβρουάριο, Μάρτιο) σε προάστειο των Αθηνών επάνω από την αριστερή όχθη του Ιλισσού, γινόταν υπό την αιγίδα της Περσεφόνης προπαρασκευαστική και εξαγνιστική τελετή για τους λάτρεις. Η τελετή ονομαζόταν “Τα μικρά Μυστήρια τα εν Άγραις” από το όνομα του προαστείου των Αθηνών και σε αντιπαραβολή με την λατρεία της Δήμητρος στην Ελευσίνα που λεγόταν “Τα Μεγάλα Μυστήρια”.
Το πλήθος των πιστών που συνέρεε στην τελετή της Ελευσίνας πρόσφερε στο Ιερό πολύτιμα αναθήματα, οικοδομούσε λαμπρά κτήρια και ναούς, αφιέρωνε αγάλματα και θριαμβικές επιγραφές. Ας σημειωθεί πως οι Ρωμαίοι Μύστες, άρχοντες και ευγενείς έγιναν οι μεγαλύτεροι δωροθέτες του Ιερού.
Αυτό το Ιερό της Δήμητρος της Ελευσίνας διατηρήθηκε περίλαμπρο μέχρι των χρόνων του Θεοδοσίου, (αυτου του εγκληματία*) αυτοκράτορα του Βυζαντίου (374-395), οπότε απαγορεύτηκε η τέλεση μυστηριακών λατρειών και των Μυστηρίων της Ελευσίνας. Το θανάσιμο όμως πλήγμα κατά των Μυστηρίων δόθηκε το 395 από τον ηγεμόνα των Γότθων Αλάριχο. Αυτός, υπό την επήρεια Αρειανών ιερέων και μοναχών που τον συνόδευαν, παρέδωσε στις φλόγες το πάνσεπτο Τελεστήριο, προέβη δε στην ανηλεή καταστροφή των ιερών και την σφαγή όλου του Ιερατείου, ακόμη και του τελευταίου Ιεροφάντη.
Μετά την τελευταία αυτή καταστροφή το πάνσεπτο Ιερό της Δήμητρας δεν ξαναζωντάνεψε, σβήστηκε και η υπέρλαμπρη φλόγα που συνόδευε την επίδειξη των ιερών από τον Ιεροφάντη. ‘Εκτοτε η Ελευσίνα σίγησε τη σιγή του θανάτου, το ερειπωμένο Τελεστήριο της είναι γεμάτο σκοτάδι αντί για φως, και οι τροχοί του πλέον δεν αντηχούν θριαμβευτικούς ύμνους αλλά μόνο τις στριγγιές φωνές της κουκουβάγιας και το παράπονο του νυχτοπουλιού.
(*Ο Ιερός χώρος πέρασε από τότε σε κάθε είδους βιαστές, λεηλάτες κλέφτες και βέβηλους όπως συνέβει και σε πολλούς άλλους περίλαμπρους αρχαίους χώρους της ελληνικής γής).
Από τον 17ο αιώνα ο χώρος άρχισε να ανασκάπτεται. Από το 1917 άρχισε το έργο στην διέυθυνση ανασκαφής ο αρχαιολόγος Κωνσταντίνος Κουρουνιώτης, ο κατεξοχήν ανασκαφέας της Ελευσίνας. Στο έργο αυτό είχε συνεργούς και βοηθούς τον νεαρό τότε καθηγητή του Washington University Γεώργιο Μυλωνά, τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Τραυλό και τον έφορο αρχαιοτήτων Ιωάννη Θρεψιάδη. ΣΕΛΙΔΑ 36 Κατα την περίοδο Κουρουνιώτη, ο Γερμανός καθηγητής της αρχαιολογίας Noack F. κυκλοφόρησε μια μελέτη η οποία για λίγα χρόνια νομιζόταν ως η τελική επιστημονική πραγματεία του ελευσινιακού χώρου. Όμως οι ανασκαφές του Κουρουνιώτη και των συνεργατών του, ιδιαίτερα των ετών 1930 μέχρι 1940 , απέδειξαν ό,τι δεν ευσταθεί η βασική υπόθεση του Noack για την αρχή των Μυστηρίων. Ο Noack δηλαδή βασίζει την εξέλιξη της ζωής του Ιερού στην υπόθεση πως τα Μυστήρια ξεκίνησαν στις αρχές της 8ης εκατονταετίας ΠΧΧ και πως υπήρχε ναός της Δήμητρας ξεχωριστός από το Τελεστήριο.
Οι ανασκαφές του Κουρουνιώτη έφεραν στο φώς Μυκηναϊκό Μέγαρο κάτω απ’το δάπεδο του Τελεστηρίου, που ανάγει την αρχή της λατρείας στον 15ο αιώνα ΠΧΧ και απέδειξε ό,τι το μέγαρο αυτό ήταν ο αρχαιότερος διασωθείς ναός της Δήμητρας. Ακόμη, ό,τι το “ανάκτορο” των αρχαίων συγγραφέων βρισκόταν κάτω απ’το δάπεδο του Τελεστηρίου στην περιοχή του Μυκηναϊκού Μεγάρου και δεν ήταν ιδιαίτερος ναός. Έτσι, η εργασία Κουρουνιώτη έθεσε τα θεμέλια της ορθής κατανόησης των αποκαλυφθέντων ερειπίων και την Ελευσινιακή μελέτη σε σταθερή βάση. Οι ανασκαφές του Κουρουνιώτη και των συνεργατών του συμπλήρωσαν την όλη ανασκαφή του Ιερού και του περιβάλλοντος χώρου. Οι συνεργάτες του όμως ο Μυλωνάς και ο Τραυλός, συνέχισαν την ανασκαφή των βοηθητικών χώρων του Ιερού, οριοθέτησαν τους συνοικισμούς της Ελευσίνας και το μοναδικό δυτικό Νεκροταφείο που ήταν σε χρήση απ’την μέση εποχή του Χαλκού μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους, δηλαδή από το 1900 ΠΧΧ ως το 300ΠΧΧ.
ΣΕΛΙΔΕΣ 37-38
Επείγει όμως προ πάντων η επιστημονική δημοσίευση των ανασκαφών του Ιερού. Είναι περίεργο πως η δημοσίευση αυτή καθυστερεί. Μόνο εκθέσεις, επι μέρους μελέτες υπό μορφή γενικών οδηγών, άρθρα και περιγραφές από τους ανασκαφείς δημοσιεύτηκαν από καιρού εις καιρόν. Πλήρης μελέτη ανασκαφών δεν είδε ακόμη το φως, μολονότι αναμένεται σχεδόν επί μία εκατονταετία. Τούτο δε το έργο δεν επιδέχεται καθυστέρηση, γιατί μόνο δυό αρχαιολόγοι (απο τον μεγάλο αριθμό εκείνων που έλαβαν μέρος στην αποκάλυψη του ιερού) βρίσκονται ακόμη (γράφτηκε το 1985) εν ζωή και αποτελούν τη μόνη εγγύηση μιας ολοκληρωμένης γνώσης των πραγμάτων- λόγω βέβαια της μεγάλης εμπειρίας τους. Άραγε η έλλειψη μιας τέτοιας δημοσίευσης οφείλεται στην προσταγή της θεάς να μην ανακοινωθούν τα μυστικά της λατρείας της, αυτή που ανάγκασε και τον Παυσανία προ αιώνων να αποφύγει και την απαρίθμηση των κτηρίων στην περιοχή του Ιερού, τότε ακόμη διατηρούμενα σε εξαιρετική κατάσταση: Μήπως η προσταγή της θεάς κρατάει κλειστά όχι μόνο τα χείλη αλλά και τον νού και την γραφίδα των ερευνητών: Όχι βέβαια! Ευτυχώς, η έλλειψη ολοκληρωτικής μελέτης δεν οφείλεται στην εντολή της θεάς αλλά στην έλλειψη οικονομικών μέσων που η μελέτη απαιτεί.
ΣΕΛΙΔΑ 46 ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Όταν ήλθα στην Ελευσίνα, αμούστακος, η μεγάλη μου εμμονή, και πεποίθηση ακόμη, ήταν ό,τι οι μεγάλοι αρχαιολόγοι, οι παλαιοί, δεν ήξεραν καλά τη δουλειά τους. Ό,τι δούλεψαν οι άνθρωποι αλλά δεν ήξεραν πως θα δουλέψουν τόσο καλά, που να βρούν λύσεις στο πρόβλημά τους, και το πολύ σπουδαίο πρόβλημα ήταν, βέβαια, τα Ελευσίνια Μυστήρια, η ουσία των Μυστηρίων.Είχα διαβάσει σε μιά ομιλία των Πατέρων της Εκκλησίας, τον Αστέριο, επίσκοπο Αμασείας στη Μ. Ασία, ό,τι υπήρχαν υπόγεια κτίσματα, στα οποία γίνονταν διάφορα πράγματα. ‘Ομως απο τον καθηγητή μου Καββαδία είχα μάθει ό,τι οι αρχαίοι εμφάνιζαν σε επιγραφές τα λογοτεχνήματά τους, και έλεγα:”Χωρίς αμφιβολία, πρέπει να υπάρχει κάτι που έχουν όλες αυτές οι επιγραφές για τα Ελευσίνια Μυστήρια και δεν το βρήκαν οι αρχαιότεροι. Εμείς οι νεότεροι…., εγώ ο νεότερος, με την μεγάλη μου φαντασία και τη μεγάλη μου βεβαιότητα πως είμαι κάποιος, διότι πήρα πτυχίο και τα ξέρω όλα, λοιπόν, θα το βρώ εγώ”. Και με αυτήν την πεποίθηση ήρθα στην Ελευσίνα, για να βοηθήσω τον Κουρουνιώτη να δουλέψει.
‘Υστερα απο λίγο καιρό, πράγματι βρήκαμε ένα σημείο, που είναι τώρα κάτω απ΄το Μουσείο, μιά σκάλα. Η σκάλα κατέβαινε κάτω σκαλοπάτι σκαλοπάτι, πιο βαθιά πιό βαθιά. Ήμουν βέβαιος ό,τι φτάναμε στο υπόγειο διαμέρισμα των επιγραφών, το αρχείο της Ελευσίνας. Λίγο πιό κάτω, και στο τέλος της, παρατήρησα στο σκάλισμα του βράχου την υπόδειξη ό,τι αυτό το πράγμα πήγαινε σε μιά πορτοσιά, όπως τη λέγαμε, ό,τι ήταν πόρτα. Όμως, αντί να είναι η πλάκα με την επιγραφή προς το μέρος του ανασκάπτοντος, είχαμε το πίσω μέρος. Θυμάμαι, λοιπόν, πως έπιασα με το χέρι μου στα πλάγια της πλάκας και έξυνα το χώμα που είχε μαζευτεί. δημιούργησα κάποιο άνοιγμα, έβαλα το χέρι μου από επάνω και κατέβαινα πρός τα κάτω και βεβαιώθηκα ό,τι υπήρχαν χαράγματα που δημιουργούσαν γράμματα και έλεγα πως ασφαλώς, αυτή είναι η αρχή της έρευνας που θα μας αποκαλύπτει τα Μυστήρια.
Δύο εβδομάδες μας πήρε να το καθαρίσουμε, γιατί φοβόμουν μήπως το γρατζουνίσω, μην πάθει τίποτα η πλάκα γεμάτη 132 στίχους γραμμένους. Όταν την καθάρισα και κάθισα την διάβασα,βρήκα το όνομα του Ιεροφάντη επάνω-επάνω. ‘Ομως αντί να βρώ τα μυστικά της Ελευσίνος, διαπίστωσα πως είχαμε την γενεαλογία της οικογένειας του Ιεροφάντη. Είχε τα ονόματα του ανεψιού, της ανεψιάς, τα ονόματα όλων των παιδιών της οικογένειας, αλλά για τα Ελευσίνια Μυστήρια ούτε λέξη. Και όταν πήγαμε παρακάτω από την πόρτα, είδαμε ό,τι ήταν μια υπόγεια δεξαμενή των Ρωμαϊκών χρόνων. Έτσι, η ερμηνεία των Ελευσινίων Μυστηρίων που θα έβρισκα εγώ πήγε στον βρόντο. Οπότε, για να εκδικηθώ γι’αυτό μου το στραπάτσο, μετέβαλα την υπόγεια δεξαμενή σε εργαστήριο και ήταν το πιό δροσερό μέρος για να δουλέψει κανείς το καλοκαίρι.
(* Σχόλιο Αδριανός Μπεζούγλωφ)
(ΠΧΧ Προ Χριστιανικής Χρονολόγησης)
ΩΣ ΕΠΙΛΟΓΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΚΑΠΟΙΟΙ. ΕΠΙΣΗΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΜΜΕΤΟΧΟΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ . Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ …..
ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΞΥΛΟ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΟΛΟΙ ΠΑΡΑΥΤΑ… ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΓΛΥΦΟ ΣΕ ΜΑΡΜΑΡΟ ΚΙ ΕΚΕΙ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ… Η «ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ» ΧΛΙΑΡΗ… ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ… ΙΔΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ… ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΝΕΟΡΩΜΑΙΟΚΡΑΤΙΑΣ…
ΑΝ ΠΡΟΣΜΕΤΡΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ… ΕΙΝΑΙ ΑΜΥΘΗΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ!!! ΒΑΛΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ…. ΓΙΑ… ΓΙΑ… ΓΙΑ…
Αμυντική στάση για τις κλοπές που σημειώθηκαν στο Μουσείο του Καΐρου κρατάει ο Υπουργός Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου Zahi Hawass μετά από κριτικές που δέχθηκε τόσο για το χειρισμό της υπόθεσης όσο και για τις «δικτατορικές» πρακτικές του στα ζητήματα πολιτιστικής διαχείρισης.
Συγκεκριμένα ο δρ Hawass κατηγορήθηκε ότι απέκρυψε τη σοβαρή κατάσταση που επικράτησε στο Μουσείο λίγο μετά το ξέσπασμα της αιγυπτιακής εξέγερσης της 25ης Ιανουαρίου καθώς και τις κλοπές που ήδη είχαν σημειωθεί στις 9 Ιανουαρίου, όταν ο ίδιος επιβεβαίωνε στο Πρακτορείο Reuters ακριβώς το αντίθετο. Στο αρνητικό κλίμα εναντίον του προσφιλή “Αιγύπτιου Indiana Jones” των αμερικανικών καλωδιακών καναλιών πολιτισμού συντέλεσε και η πρόσφατη διαμαρτυρία συμβασιούχων αρχαιολόγων έξω από το γραφείο του σχετικά με τις κακές συνθήκες εργασίας τους ως δημόσιων λειτουργών, σε μια χώρα όπου ο τουρισμός αποφέρει στο κράτος τεράστια ποσά ετησίως. Σήμερα, κι ενώ έχει ήδη μιλήσει για τις κλοπές και για τις προσπάθειες ανεύρεσης των χαμένων αντικειμένων - μέχρι σήμερα έχουν επανεντοπιστεί δύο από αυτά – ο Hawass υποστηρίζει ότι η κατάσταση στο Μουσείο θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη, ενώ κατονομάζειως υπεύθυνους άτομα εντός του μουσείου.
Η Οργάνωσή μας, έστειλε την παρακάτω επιστολή προς την Εταιρεία του ΗΣΑΠ, με αφορμή την απαράδεκτη πρόθεση της να προχωρήσει σε κατάχωση και ουσιαστική καταστροφή του Ιερού Βωμού των 12 Θεών στην περιοχή του Θησείου και ο οποίος βρίσκεται εντός της γραμμής της σιδηροτροχιάς .Μέχρι στιγμής η απουσία θέσης του Υπουργείου Πολιτισμού δηλώνει κατά εμάς συνυπευθυνότητα, ειδικά εάν κάτι τέτοιο εν τέλει γίνει πραγματικότητα.
Καλούμε μέλη και φίλους της Οργάνωσής μας σε εγρήγορση για το θέμα, και κρίνοντας από τις όποιες εξελίξεις επιφυλασσόμαστε για όποιες κινήσεις μας μελλοντικά.
ο Βωμός των Δώδεκα Θεών ιδρύθηκε στα χρόνια της τυραννίας των Πεισιστρατιδών, από τον εγγονό του Πεισιστράτου και συνονόματό του Πεισίστρατο, υιό του τυράννου Ιππία, το 522/1 π.α.χ.χ.
Τυμβωρύχοι στον Ισθμό της Κορίνθου το 19ο αιώνα. Η υπόθεση των διδύμων κούρων από την Κορινθία που βρέθηκαν σε λαθρανασκαφή και ήταν έτοιμοι προς πώληση έναντι δέκα εκατομμυρίων ευρώ σε αλλοδαπούς «λάτρεις» της αρχαίας ελληνικής τέχνης, έφερε στο νου μια παλιά γκραβούρα από αγγλικό περιοδικό που δείχνει Έλληνες τυμβωρύχους, κατά σύμπτωση πάλι στην Κορινθία, στην περιοχή του Ισθμού. Και αν εκείνοι οι αμόρφωτοι άνθρωποι δεν γνώριζαν την ιστορική αξία των «κανατιών», των «παπάδων» και των άλλων ευρημάτων που πουλούσαν στους ξένους περιηγητές ή λαθρεμπόρους έναντι πινακίου φακής, οι σημερινοί λαθρανασκαφείς και αρχαιοκάπηλοι δεν έχουν καμμιά δικαιολογία, αφού το κράτος αγοράζει πλέον τα αρχαιολογικά ευρήματα προσφέροντας υψηλές χρηματικές αμοιβές. . Οι δίδυμοι κούροι της Τενέας αναπαύονται στο εργαστήριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου . Μας αρέσει να κατηγορούμε τους κακούς ξένους που λεηλάτησαν τις αρχαιότητές μας. Είμαστε πρώτοι στο ανάθεμα εναντίον των πάσης φύσεως και εποχής Έλγιν, που με πρόσχημα την αγάπη στην αρχαία τέχνη ή την προφύλαξη των κειμηλίων της αρχαιότητας, ρήμαξαν τους αρχαιολογικούς χώρους της πατρίδας μας. Δεν μας αρέσει όμως μια πολύ απλή αλήθεια: ότι τις περισσότερες φορές πίσω από μια υπόθεση αρχαιοκαπηλίας υπάρχουν ελληνικά χέρια, που είτε αποκάλυψαν, είτε πούλησαν τους θησαυρούς της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στους ξένους. . Αντί για το μουντό ουρανό κάποιας ευρωπαϊκής ή αμερικανικής πόλεως, θα συνεχίσουν να βλέπουν τον ελληνικό ουρανό . Για να μην ξεχνιόμαστε: ενώ διεκδικούμε τα γλυπτά του Επικουρίου Απόλλωνα, το κιονόκρανο που εκλάπη προ μηνών από την Ολυμπία ακόμη δεν έχει βρεθεί. Όπως δεν έχει βρεθεί επί δεκαετίες η εικόνα που εκλάπη από το προσκύνημα της Σουδιώτισσας. Όπως έχουν χαθεί για πάντα οι ενάλιες αρχαιότητες της βυθισμένης Φειάς, που ψάρευαν από τα κότερά τους Ιταλοί. Όπως αγνοούνται και δεκάδες άλλες αρχαιότητες από την Ήλιδα και άλλους αρχαιολογικούς χώρους της Ηλείας. . Αυτοί ήταν τυχεροί. Χιλιάδες άλλα έργα τέχνης όλων των εποχών έχουν κάνει φτερά και κοσμούν μουσεία και ιδιωτικές συλλογές, ενώ κάποιοι συμπατριώτες μας χαμογελούν ειρωνικά και μετρούν τις εισπράξεις τους . Αρθρογραφία σχετική με τους Κούρους της Κορινθίας από την ΕΡΤ και τις εφημερίδες Τα Νέα, Ελευθεροτυπία (και εδώ), Καθημερινή και Το Βήμα.
Οι συγγραφείς του παρόντος μπλοκ δεν είναι κομματικοί, δεν είναι ναζιστές ή οτιδήποτε άλλο, δεν δέχονται πλέον ηλίθιους και υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Είμεθα απλά Έλληνες χωρίς περαιτέρω χαρακτηρισμούς. Υβριστικά και δόλια σχόλια δούρειων ίππων δεν θα δημοσιεύονται καθώς το ποιόν των αναγνωστών μας αλλά και η δική μας αξιοπρέπεια δεν το επιτρέπουν.
Προσκυνητάρι για ευσεβείς πιστούς
Κάντε (με προσευχή) ευσεβή κλικ στην εικόνα
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια. (Σιμωνίδης, λυρικός ποιητής)
Παίδες Ελλήνων,σημερινοί... Έχετε τη δύναμη να αγωνιστείτε;;; Για τα παιδιά,τις γυναίκες, τους Πατρώους Θεούς και για τους τάφους των προγόνων που περιέχουν τα κόκκαλά τους;;;;;;; ΤΩΡΑ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ!!!!!!!
