Υπουργικό «ψαλίδι» στις σκηνές της ιερατικής οργής

Το ΥΠΠΟ αφαιρεί τα σημεία της ενημερωτικής ταινίας για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης που προκάλεσαν την μήνιν των ιεραρχών


Προς ικανοποίηση των θιγομένων ιεραρχών από το ιστορικό γεγονός της καταστροφής τμημάτων του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα από χριστιανούς κατά τους πρώτους αιώνες εγκαθίδρυσης της νέας θρησκείας, όπως αποκάλυψε χθες «Το Βήμα», βαίνει το υπουργείο Πολιτισμού, αποφασίζοντας να αφαιρέσει τις επίμαχες σκηνές από την ενημερωτική ταινία που προβάλλεται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Η διάρκειά τους είναι ελάχιστη αλλά έτσι οι επισκέπτες του μουσείου δεν θα βλέπουν πλέον ρασοφόρους άνδρες να κατακερματίζουν μάρμαρα του ναού. Η «τάξη» επανέρχεται αλλά η αλήθεια δοκιμάζεται. Και ένα νέο ζήτημα δημιουργείται, καθώς η αφαίρεση των συγκεκριμένων εικόνων μπορεί να κατευνάζει τα πνεύματα κάποιων, από την άλλη όμως εμφανίζονται τόσο το υπουργείο όσο και το μουσείο να παραδέχονται ένα λάθος το οποίο στην πραγματικότητα ουδέποτε έγινε! Διότι ουδείς είχε σκοπό να προκαλέσει ουδένα, δεδομένου ότι το γεγονός αυτό, το οποίο συνέβη πριν από 13 αιώνες, με τον Μεσαίωνα σε πλήρη εξέλιξη δηλαδή, λογικά δεν θα μπορούσε να συνιστά πρόκληση.

Στην αφαίρεση του τμήματος της ταινίας συμφωνούν τόσο ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αντώνης Σαμαράς όσο και ο πρόεδρος του μουσείου καθηγητής κ. Δημήτρης Παντερμαλής με το σκεπτικό ότι το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα πρέπει να λειτουργεί ενοποιητικά χωρίς να υπάρχουν παρερμηνείες. Γεγονός είναι όμως ότι από τους χιλιάδες επισκέπτες του μουσείου, που έχουν δει το φιλμάκι των 13 λεπτών το οποίο προβάλλεται διαρκώς, ουδείς εξέφρασε ως σήμερα κάποια διαμαρτυρία ή έστω παρατήρηση για τις συγκεκριμένες εικόνες. Και αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα όσον αφορά τους Ελληνες: Είτε ότι γνωρίζουν καλά πλέον την Ιστορία τους είτε ότι οι συγκεκριμένες σκηνές περνούν απαρατήρητες. Το δεύτερο είναι το πιθανότερο, οπότε η απορία πώς προκλήθηκε το θρησκευτικό αίσθημα παραμένει.

Όσον αφορά, τέλος, το καθαρά ιστορικό μέρος οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί μελετητές γνωρίζουν καλά το περιστατικό της καταστροφής των μετοπών του Παρθενώνα κατά την εποχή που είχε μετατραπεί σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία Αθηνιώτισσα. Ο λόγος ήταν ότι οι μορφές των Κενταύρων, κυρίως, που εικονίζονται ανάγλυφα σε αυτές δεν ταίριαζαν με έναν χριστιανικό ναό. Από την καταστροφή γλίτωσε μόνο η μία από τις τέσσερις πλευρές του ναού, καθώς σε αυτή μια μορφή θύμιζε σε κάποιους την Παναγία.



ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ

Ο Ελληνισμός ξαναΒεβηλώνεται δια χειρός του Σαμαρά

Οι μνήμες για τον Σφαγιασμό και τις Καταστροφές του Ελληνισμού βεβηλώνονται για άλλη μια φορά. Τώρα δια χειρός του Υπουργού Πολιτισμού κ. Σαμαρά.

Δεν ξέρω αν ο Γαβράς ξανασταυρώνεται (Βήμα 24/7/09), ξέρω ότι από χθες βεβηλώνεται για άλλη μια φορά η μνήμη των εκατομμυρίων Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τους ρασοφόρους Χριστιανούς και Ξανακουκουλώνεται η εγκληματική και γραμμένη με το αίμα των Ελλήνων Ιστορία του Χριστιανισμού.

Επί αιώνες τα στίφη των ρασοφόρων κατέστρεφαν με ιερή μανία ό,τι ωραιότερο έχει δημιουργήσει ο ανθρώπινος Πολιτισμός. Πλείστα ακέφαλα αγάλματα, ανάγλυφα κ.λ.π. θα βλέπουμε σε κάθε επίσκεψη μας σε οποιοδήποτε Μουσείο της χώρας μας, ιδιαίτερα δε στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Όσων αγαλμάτων έχουν σωθεί τα κεφάλια, παρατηρούμε, ότι έχουν σπασμένες με καλέμι τις μύτες, βγαλμένα τα μάτια κι είναι οπωσδήποτε χωρίς γεννητικά όργανα.

Οι μαυροφορεμένοι εγκληματίες κατέστρεψαν στο διάβα τους χιλιάδες Ιερά, Βωμούς, Ναούς, Ασκληπιεία και θέατρα και τα οποία γεγονότα δεν μπορεί κανείς Υπουργός Πολιτισμού να τα σβήσει.

Ένα από τα πολλά Ελληνικά γλυπτά του Νέου Μουσείου
της Ακρόπολης, που έχει γνωρίσει τη χριστιανική αγάπη...

Ενώ αυτό, που ενδεχομένως θα περίμενε κάποιος από τους ιεράρχες θα ήταν μια έστω συγνώμη για τις διαχρονικές καταστροφές, που επέφερε ο Χριστιανισμός στον Ελληνικό Πολιτισμό, δεν είναι το θράσος τους -που επιχειρούν να βγουν κι από πάνω τώρα- όμως, αυτό, που πρωτίστως εντυπωσιάζει.

Το πλέον εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ο ραγιαδισμός του αρμόδιου υπουργού -κατ’ ευφημισμό- Πολιτισμού, κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, ενώ «κόπτεται» για την επιστροφή των μαρμάρων από την Αγγλία και προβαίνει σε «εθνικώς υπερήφανες» σχετικές δηλώσεις σε Ελληνικά και ξένα Μ.Μ.Ε., τώρα, που βρέθηκε -για το ίδιο θέμα- απέναντί του η Εκκλησία, άφησε κατά μέρος την υπερηφάνεια και άμεσα «συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις»...

Ντροπή σε όσους κλείνουν τα μάτια τους και τα αυτιά τους στις κραυγές του παρελθόντος. Ο τωρινός Υπουργός Πολιτισμού θα είναι άλλος ένας στους τόσους που θα χαρακτηρισθεί προδότης και εγκληματίας. Ντροπή και σε όλους τους πολιτικούς της σημερινής Ελλάδος για άλλη μια φορά.


ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ

Ο Γαβράς ξανασταυρώνεται

Η Ιερά Σύνοδος επικοινώνησε με τον υπουργό Πολιτισμού με το εξής πολιτισμένο αίτημα: Να κάνει ντα τον Κώστα Γαβρά. Ο αθεόφοβος σκηνοθέτης, σε ταινιάκι 13 λεπτών για την Ακρόπολη, παρουσιάζει ρασοφόρους να φέρονται ως βάνδαλοι στα μάρμαρα των αρχαίων προγόνων. Η σκηνή τοποθετείται στον 8ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται επιστημονικά τεκμηριωμένη. Πρόκειται για ανελέητο, πλην όμως σύντομο σφυροκόπημα. Διαρκεί λίγο παραπάνω από ένα λεπτό και συνοδεύεται από ηχητικές εξηγήσεις: «Οι νέες αντιλήψεις για την τέχνη που επικράτησαν κατά την παλαιοχριστιανική εποχή, οδήγησαν στην καταστροφή πολλών έργων τέχνης σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο». Δεν ξέρουμε τι θα προτιμούσαν οι άγιοι πατέρες. Απαλοιφή της σκηνής και να μείνει μια χρονολογική τρύπα στο ντοκυμαντέρ ή μήπως να παρουσιαστούν ορθόδοξοι μοναχοί να παίρνουν μέρος σε πομπή των Παναθηναίων; Ο κ. Αντ. Σαμαράς επέλεξε μια μεσοβέζικη λύση. Είπε ότι θα «εξετάσει το ζήτημα» και με μια σιβυλλική δήλωση άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο «επανόρθωσης». Για να γίνει όμως επανόρθωση, δηλαδή να περικοπούν τα πλάνα, οι παραγωγοί της ενημερωτικής ταινίας θα πρέπει να παραδεχτούν ότι είναι άσχετοι και ότι φόρεσαν στις φιγούρες σκουρόχρωμα μακριά ρούχα, γιατί τότε δεν υπήρχαν μπεζ λινά. Επίσης, θα πρέπει να αποκαλύψουν ότι δεν ανέτρεξαν σε ιστορικές πηγές, αλλά σε σελίδες fiction, όπως το βλάσφημο μυθιστόρημα «μ.Χ.» του Βασίλη Αλεξάκη. Μια άλλη προοπτική «επανόρθωσης» είναι να αποσυρθεί εντελώς το έργο από το Μουσείο, να μην προσφέρεται στους επισκέπτες ως υλικό πληροφόρησης. Και, γιατί όχι, να αντικατασταθεί από βίντεο αρτ με βίους αγίων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος υπουργός Πολιτισμού δέχεται πιέσεις για να παρέμβει. Ο πολιτικός κόσμος, μαζί και ο υπουργός Πολιτισμού, οφείλουν να στηρίξουν τον Γαβρά. Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του ιστορικού ντοκυμαντέρ και των άλλων έργων τέχνης. Το πρώτο κρίνεται για την αλήθεια, ενώ η τέχνη έχει κάθε δικαίωμα παραποίησης και ψεύδους. Δεν είναι ζήτημα πίστης, ηθικής, βλασφήμιας, αλλά βρισκόμαστε μπροστά σε κίνδυνο παραχάραξης της Ιστορίας. Οι πηγές, αλλά και οι αρχαιολογικές έρευνες, είναι σαφείς: καταγράφεται στα βυζαντινά χρόνια καταστρεπτική μανία των χριστιανών στα απομεινάρια του Δωδεκάθεου. Το ταινιάκι του Γαβρά δεν κάνει καμία φοβερή αποκάλυψη, πλην όμως η Ιερά Σύνοδος θα απαντήσει οργανωμένα. Αποφάσισε «να απευθυνθεί στην Ακαδημία Αθηνών και να γνωρίσει την πρόθεσή της να χρηματοδοτήσει την έρευνα και συγγραφή μελέτης περί της συμβολής της Εκκλησίας στη διάσωση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού». Θα βρεθούν μελετητές να στηρίξουν τη θέση, εδώ βρέθηκαν άλλοι που παρουσιάζουν τον Μεγαλέξανδρο ως Σκοπιανό.

Λίγοι θα υποστηρίξουν θεσμικά τον Γαβρά και ελάχιστοι θα το κάνουν δημόσια. Στις εκκλησιαστικές αντιπαραθέσεις οι πολιτικοί κάνουν τουμπεκί. Νιώθουν εξαιρετικά άβολα στην ιδέα της διαμάχης με το παπαδαριό. Το ερώτημα είναι αν η σιωπή και η υποταγή στα εκκλησιαστικά προστάγματα συνάδουν προς το κοινό αίσθημα. Δεν τεκμαίρεται από πουθενά ότι ο σκοταδισμός έχει πέραση. Τουναντίον, κάποια γεγονότα δίνουν αντίθετη αίσθηση: στην έκθεση Οutlook περισσότεροι από 20.000 επισκέπτες είδαν τον βλάσφημο πίνακα αδιαμαρτύρητα, μέχρι που έγινε πολιτικό ζήτημα. Οι φωνές του κ. Μ. Εβερτ και του Προκαθήμενου της Ελλαδικής Εκκλησίας ήταν πιο δυνατές από τις φωνές χιλιάδων φιλότεχνων. Η φασαρία των ολίγων φανατικών προσκρούει σε εκκωφαντική σιωπή.

Οργισμένα ράσα για το Μουσείο της Ακρόπολης

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ .....
ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.





Ζητούν να αποσυρθεί το βίντεο το οποίο δείχνει φιγούρες που μοιάζουν με ιερείς να καταστρέφουν αρχαία και θα χρηματοδοτήσουν έρευνα για την συμβολή της Εκκλησίας στην διάσωση του Αρχαίου ελληνικού Πολιτισμού

Ανδρικές φιγούρες που σφυροκοπούν τα μάρμαρα του Παρθενώνα, κάπου στον... 8ο αιώνα μ.Χ., όπως παρουσιάζονται, κατόπιν ψηφιακής επεξεργασίας φυσικά, σε ενημερωτικό φιλμάκι του Νέου Μουσείου Ακρόπολης προκαλούν - 13 αιώνες μετά- την μήνιν της Εκκλησίας. Η Ιερά Σύνοδος που «είδε» στις φιγούρες ορθόδοξους ιερείς εξεγέρθηκε κατά την προχθεσινή συνεδρίασή της, ζήτησε η προβολή να σταματήσει και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ενημέρωσε ότι έχει ήδη προβεί στις απαραίτητες ενέργειες προς το υπουργείο Πολιτισμού.

Πάντως, η ιδιότητα αυτών των ανθρώπων της βυζαντινής εποχής, με τα μακριά σκουρόχρωμα ενδύματα, δεν δηλώνεται σαφώς, ούτε άλλωστε υπήρξε τέτοια πρόθεση, όπως λέει η κυρία Κορνηλία Χατζηασλάνη, προϊσταμένη του τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου. «Δεν είχαμε καμία πρόθεση να θίξουμε κανέναν» είπε η ίδια χθες στο «Βήμα», έκπληκτη από το θέμα που δημιουργήθηκε, το οποίο άκουγε για πρώτη φορά. « Το ζήτημα θα εξεταστεί κι αν τα καταγγελλόμενα αληθεύουν, θα προχωρήσουμε σε επανόρθωση» δήλωσε πάντως ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αντώνης Σαμαράς , ο οποίος έγινε αποδέκτης των συγκεκριμένων διαμαρτυριών.

Το φιλμάκι που παρουσιάζεται στο Μουσείο της Ακρόπολης, διάρκειας 13 λεπτών, δημιουργήθηκε για την πληροφόρηση των επισκεπτών της περίφημης γυάλινης αίθουσας του Παρθενώνα. Να σημειωθεί μάλιστα ότι οι υπό συζήτηση «σκηνές» έχουν διάρκεια ενάμισι λεπτού και προέρχονται από ένα φιλμάκι που δημιούργησε ο διάσημος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς για την Ακρόπολη και τα μνημεία της και είχε προβληθεί κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας σε μεγάλη εκδήλωση στη Νέα Υόρκη.

Η ταινία εισάγει στη φιλοσοφία του οικοδομικού προγράμματος του Περικλή μετά τους Μηδικούς Πολέμους και αναφέρεται συνοπτικά στην ανέγερση του ναού, στα χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά του στοιχεία, στην περιγραφή του γλυπτού του διάκοσμου και, τέλος, επιγραμματικά σχεδόν, στην ιστορία του μνημείου διά μέσου των αιώνων.

«Από την κατασκευή του Παρθενώνα ως σήμερα πέρασαν σχεδόν 25 αιώνες. Ο ναός γνώρισε πολλές περιπέτειες. Η πρώτη μεγάλη καταστροφή έγινε μάλλον το 267 μ.Χ. και οφειλόταν σε εμπρησμό. Οι νέες αντιλήψεις για την τέχνη που επικράτησαν αργότερα, κατά την παλαιοχριστιανική εποχή, οδήγησαν στην καταστροφή πολλών έργων τέχνης σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Πολλά από τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν αποτέλεσαν εξαίρεση». Αυτό είναι το κείμενο που ακούγεται κατά την εξιστόρηση των παθημάτων του αρχαίου ναού, το οποίο στη συνέχεια αναφέρεται και σε άλλα ιστορικά γεγονότα: στη μετατροπή του Παρθενώνα σε εκκλησία της Παναγίας της Αθηνιώτισσας που ήταν η μεγαλύτερη της πόλης, ακολούθως επί των Φράγκων της Δ΄ Σταυροφορίας σε εκκλησία λατινικού δόγματος, σε μουσουλμανικό τέμενος από το 1458, όταν οι Οθωμανοί τούρκοι κατέλαβαν την Αθήνα στην καταστροφή του κατά την εκστρατεία του Μοροζίνι το 1687 και βέβαια στη συστηματική λεηλασία του από τον Ελγιν, ο οποίος απέσπασε και διήρπαξε πολλά γλυπτά του.

Στο ερώτημα σήμερα αν οι άνθρωποι της βυζαντινής εποχής προέβησαν σε καταστρεπτικές ενέργειες στα μνημεία της Ακρόπολης ή σε άλλα, η απάντηση που δίνεται τόσο από τις πολυάριθμες ιστορικές πηγές όσο και από την αρχαιολογική έρευνα, που μπορεί να διαπιστώσει σαφώς πότε και πώς προκλήθηκαν ζημιές σε αρχαιότητες, είναι καταφατική. Και είναι οφθαλμοφανής σε δεκάδες βυζαντινούς ναούς σε όλη τη χώρα - και στο Αγιον Ορος-, όπου στα κτίρια έχουν ενσωματωθεί κίονες, γλυπτά και άλλα δομικά υλικά από τους προϋπάρχοντες στο ίδιο σημείο αρχαίους ναούς. Από την άλλη οι πράξεις αυτές εξεταζόμενες υπό τις επικρατούσες τότε συνθήκες είχαν τη δική τους σκοπιμότητα και νομιμότητα, κάτι που ουδείς αμφισβητεί. Θα έλεγε κάποιος λοιπόν ότι ζητήματα σαν αυτό βλάπτουν πρώτα την ίδια την Εκκλησία. Γιατί σήμερα μόνο ένας ιστορικά αναλφάβητος θα μπορούσε να προκαλέσει την ανακίνηση τέτοιων θεμάτων, επιχειρώντας έναν ιδιότυπο σκοταδισμό.


Η Ιερά Σύνοδος πάντως στο ανακοινωθέν που εξέδωσε δεν κάνει καμία αναφορά στο θέμα του Μουσείου. Ανακοινώνει απλώς την απόφασή της «να απευθυνθεί στην Ακαδημία Αθηνών και να γνωρίσει την πρόθεσή της να χρηματοδοτήσει την έρευνα και συγγραφή μελέτης περί της συμβολής της Εκκλησίας στη διάσωση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού (Μνημεία - Γραμματεία)».


ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ