δημοσιεύσεις-Ρεπορτάζ
για τις μετοχές της Τράπεζας Ανατολής
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1904, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύει την Τράπεζα Ανατολής FEK 277-7-12-1904_γνωστότερης ίσως ως «Banque d’ Orient». Η τράπεζα αυτή στη συνέχεια αναπτύσσεται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την Θεσσαλονίκη, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται φεκ 301/31-12-1934 με την μητρική της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Τι πιο φυσικό κατόπιν αυτής της αποκάλυψης από το να αποταθεί η οικογένεια Σώρρα στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Με τη σειρά της η Τράπεζα πληροφορεί επισήμως τους κληρονόμους τον Σεπτέμβριο του 2010 και κατόπιν τον Φεβρουάριο του 2011 πώς στη βάση του νόμου 18/1944 η αξία των μετοχών έχει εκμηδενιστεί.Κατά τον ισχύοντα νόμο επιβάλλεται να διενεργηθεί εκκαθάριση. Τρεις εκκαθαριστές αναλαμβάνουν την υπόθεση κατόπιν αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής”.
Η εκκαθάριση δεν ολοκληρώνεται ποτέ.
Δύο έγγραφα, το πρώτο του 1939 και το δεύτερο του 1940, έρχονται να ενισχύσουν την εντύπωση πως η διαδικασία ολοκλήρωσης της ειδικής εκκαθάρισης της «Τράπεζας της Ανατολής» διεκόπη για κάποιον άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο.
Παρά, λοιπόν, τους ισχυρισμούς, οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στο ανακοινωθέν που εξέδωσε την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου η «Εθνική Τράπεζα, σύμφωνα με τους οποίους η εκκαθάριση ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1936, προκύπτει αβασάνιστα πως τουλάχιστον έως το 1940 αυτή η διαδικασία δεν είχε ολοκληρωθεί. Η Μετοχή έως το 1957(24 χρόνια μετά την υποτιθέμενη εκκαθάριση) συναλλασσόταν στο χρηματιστήριο.
Η zougla.gr αποκαλύπτει δύο ντοκουμέντα . Μια Επιστολή προς την Διοίκηση της«Εθνικής». Και ένα τηλεγράφημα του υποκαταστήματος της Τράπεζας στο Βόλο που απευθύνεται στα κεντρικά της Αθήνας. Ζητά από την Διοίκηση της τράπεζας να απαντήσει σχετικά με την πορεία της μετοχής της…υπό εκκαθάριση «Τράπεζας της Ανατολής»
Επίσης το υπουργείο οικονομικών(1939) και η Ιωνική Τράπεζα (1948) με επιστολές τους ρώτησαν την Εθνική πως καταβάλλεται το τίμημα έναντι κάθε μετοχής
Κατά τους ισχύοντες νόμους και κατόπιν παρελεύσεως πολλών ετών, η Εθνική Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί.Θα είχε δίκιο ως προς τις μετοχές αν και εφόσον αυτές ήταν σε δραχμές, βοηθούσης και της τότε πτωχεύσεως του ελληνικού κράτους.
Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ο επιχειρηματίας Ευρυδιάδης Μετοχαράκης αποκάλυψε μια σειρά από μεγάλες επενδύσεις που υλοποιήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τονΕμφύλιο στην Ελλάδα που έχουν επί της ουσίας χρηματοδοτηθεί από μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής».
Οι πρόσφυγες από την Ιωνία, την Καππαδοκία, τον Καύκασο, οι οποίοι κάποια στιγμή ζήτησαν την ρευστοποίηση των μετοχών που κατείχαν άκουσαν τους τραπεζικούς υπαλλήλους, ιδιαίτερα μετά το 1940 να τους απαντούν πώς τα αξιόγραφα τους δεν είχαν καμία πλέον αξία. Το θέμα ξεχάστηκε. Κάποιες γιαγιάδες και κάποιοι παππούδες από την Μικρά Ασία είχαν φυλάξει μερικές από αυτές τις μετοχές στα σεντούκια. Κάποιοι άλλοι σε θυρίδες έως ότου, σαράντα από αυτές εμφανίστηκαν ξαφνικά. Κάτοχος η οικογένεια από την Πάτρα του Αρτέμη Σώρρα. Ουδεμία μνεία γίνεται από το νομικό τμήμα της Εθνικής Τράπεζας για το γεγονός ότι η αξία των μετοχών είναι σε χρυσό (Νόμος-18-1944 είναι ο πρώτος νομισματικός νόμος μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Την ευθύνη της διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδα κατά την περίοδο της Κατοχής είχε αναλάβει η «Deutsche Bank»).
Η οικογένεια Σώρρα έρχεται σε επαφή με ειδικούς επί τραπεζικών θεμάτων και νομικούς και οικονομικούς παράγοντες. Ήταν φυσικό κάποια στιγμή να γίνει και η αποτίμηση της τρέχουσας αξίας των 40 μετοχών.
Η αποτίμηση των μετοχών
Ο κ. Θεόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland στις ΗΠΑ και διδάσκει Μακροοικονομία, διεθνείς οικονομικές σχέσεις αλλά και μικροοικονομικά. Ανέλαβε να προχωρήσει στηναποτίμηση των μετοχών (Αποτίμηση Καθηγητή Καρυώτη). Το πόρισμα του είναι κόλαφος. Κάθε μετοχή σε χρυσό της «Τράπεζας της Ανατολής» αποτιμάται σήμερα στα 670 δισ. ευρώ εκάστη. Τουτέστιν μία φορά και μισή τους σημερινού χρέους της Ελλάδας το οποίο ανέρχεται στα 450 δις ευρώ κατά προσέγγιση. Η συνολική αξία των 40 μετοχών πλησιάζει τα 30 τρισ..
Πρόταση συμβιβασμού
Τον Απρίλιο του 2010 οι δικαιούχοι είχαν έλθει σε επαφή με την Τράπεζα της Ελλάδος. Ο Διοικητής της κ. Προβόπουλος είναι απόλυτα ενήμερος γι’ αυτό. Μετά από συζητήσεις η Κεντρική Τράπεζα πρότεινε συμβιβασμό (συμφωνία) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 10 μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής».».
Οι δικαιούχοι αιφνιδιάστηκαν όταν άκουσαν τους νομικούς συμβούλους να προτείνουν μία «παράξενη διαδρομή» ώστε να καταβληθεί το 1,5 δισ. μέσω μία βρετανικής εταιρείας. Είχε πλέον καταστεί σαφές πώς οι δύο τράπεζες, η Κεντρική και η Εθνικής ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους σε μία τραπεζική πράξη ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος να εκτεθούν απέναντι σε άλλους ενδιαφερόμενους για την ίδια υπόθεση.
Οι δικαιούχοι αρνήθηκαν να υιοθετήσουν αυτήν την «παράξενη διαδρομή». Στράφηκαν αλλού και ίδρυσαν μία μη κερδοσκοπική εταιρεία, την «END», με έδρα την Ελλάδα στην οποία πρόεδρος είναι ο γνωστός καρδιολόγος στη Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος τότε ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Η ΔΩΡΕΑ
Η οικογένεια Σώρρα προχωρεί και σε ένα ακόμη βήμα. Δωρίζει 4 μετοχές στην «END» και καταθέτει την δήλωση φόρου δωρεάς στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο στόχος είναι σαφής. Το ελληνικό κράτος υποχρεούται να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5% και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δισ.. Η Εφορία παραπέμπει το θέμα στο υπ. Οικονομικών.
Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ
H END (Αστική Εταιρεία Μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία “Η Ελλάς Ποτέ Δεν Πεθαίνει” /Ellas Never Die E.N.D. είχε κάνει αίτηση για επίδειξη εγγράφων, από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ΕΤΕ), με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.
Στις 23 Μαρτίου 2012 ορίστηκε η ημερομηνία επίδειξης εγγράφων σχετικών με την εκκαθάριση, καθώς και λήψη αντιγράφων αυτών. Όπως ήταν αναμενόμενο η Εθνική δεν προσκόμισε κανένα έγγραφο.
Η θέση της ΕΤΕ ήταν να ισχυριστεί ότι οι ενάγοντες δεν έχουν το δικαίωμα να απαιτούν επίδειξη εγγράφων, χωρίς βεβαίως να εξηγήσουν τον λόγο ούτε και να διευκρινίσουν ποιος έχει αυτό το δικαίωμα
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Μετά από σχετική αίτηση των μετόχων που υπεβλήθη στις 15 Μαρτίου, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αναγνώρισε τα δικαιώματά τους και παράλληλα με αυτή την απόφαση που εκδόθηκε στις 4/7/2012, οι κάτοχοι της μετοχής έχουν το δικαίωμα να λάβουν γνώση για την εξέλιξη της υπόθεσης και να πληροφορηθούν για τη διαδικασία της εκκαθάρισης.
Η Δικαιοσύνη επιβεβαιώνει ότι τα επιχειρήματα των πολιτών έχουν νομική βάση και παρέχει το δικαίωμα να τους παρέχονται όλα τα έγγραφα.
Το Πρωτοδικείο της Αθήνας εξέδωσε την υπ’ αριθμ 6341/2012 απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου και βάσει αυτής δικαιώνονται σε απόλυτο βαθμό όσοι έκαναν την προσφυγή!
Τι σημαίνει αυτόστην πράξη; Ότι η Εθνική Τράπεζας της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη, με δικαστική απόφαση πια, να δώσει όλα τα έγγραφα στους δικαιούχους. Και επειδή δεν είχε ολοκληρωθεί η εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής, οι προσφυγόντες «βλέπουν» τώρα ανοικτό τον δρόμο για νέες δικαστικές ενέργειες οι οποίες να αποσκοπούν στην διεκδίκηση των χρημάτων που αντιστοιχούν στις μετοχές που έχουν στα χέρια τους!
Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους.
Η αξία των 4 μετοχών επαρκεί για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους αλλά και του σωρευμένου χρέους σε τράπεζες των Ελλήνων πολιτών αλλά και για την ύπαρξη ενός μεγάλου αποθεματικού για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Γιατι οι δανειστές μας κρύβουν τη μετοχή
Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 ή καλύτερα το «Μαύρο 97» και η μεγάλη ήττα που ακολούθησε
μετά από 30 ημέρες πολεμικών δραστηριοτήτων, οδήγησε την ήδη πτωχευμένη χώρα στο μεγάλο
δάνειο του 1898.
Η «Εθνική Τράπεζα» αναλαμβάνει να ολοκληρώσει αυτήν την υπόθεση. Το δάνειο ανέρχεται στα 150
εκατ. γαλλικά χρυσά φράγκα. Δύο τράπεζες γαλλικές είναι και οι κύριοι δανειστές. Η τράπεζα
Rotheschild και η Parisbas.
Το 1914 μετά από τους Βαλκανικούς Πολέμους η Ελλάδα αναγκάζεται να δανειστεί εκ νέου. Οι βασικοί
παράγοντες αυτού του δανείου, εξαιρετικά υψηλού αλλά αναγκαίου είναι και πάλι οι γαλλικές τράπεζες.
Η Société Générale, η ParisBas, η Comptoir d’ Escompte και η Banque de l’ Unıon de Paris: Κάθε μία
από αυτές τις Τράπεζες αναλαμβάνουν να καλύψουν το 16,7% του δανείου. Το υπόλοιπο 30% που
εναπομένει καλύφθηκε από αγγλικού οίκους σε συνεργασία με τις ελληνικές τράπεζες μεταξύ των
οποίων βεβαίως είναι και η «Τράπεζα της Ανατολής» καθώς και η «Εθνική».
Οι σχέσεις της «Εθνικής» με τις γαλλικές και βρετανικές τράπεζες και ιδιαίτερα με τους δύο βραχίονες της
οικογενείας των τραπεζιτών de Rotheschild είναι βεβαίως παλαιότερες και ανιχνεύονται από την αρχή
της ίδρυσης της τράπεζας. Βασικό ρόλο θα διαδραματίσει αυτή η οικογένεια τραπεζιτών από το 1858
κυρίως ως προς τον βρετανικό βραχίονα της οικογένειας.
Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 ή καλύτερα το «Μαύρο 97» και η μεγάλη ήττα που ακολούθησε
μετά από 30 ημέρες πολεμικών δραστηριοτήτων, οδήγησε την ήδη πτωχευμένη χώρα στο μεγάλο
δάνειο του 1898.
Η «Εθνική Τράπεζα» αναλαμβάνει να ολοκληρώσει αυτήν την υπόθεση. Το δάνειο ανέρχεται στα 150
εκατ. γαλλικά χρυσά φράγκα. Δύο τράπεζες γαλλικές είναι και οι κύριοι δανειστές. Η τράπεζα
Rotheschild και η Parisbas.
Το 1914 μετά από τους Βαλκανικούς Πολέμους η Ελλάδα αναγκάζεται να δανειστεί εκ νέου. Οι βασικοί
παράγοντες αυτού του δανείου, εξαιρετικά υψηλού αλλά αναγκαίου είναι και πάλι οι γαλλικές τράπεζες.
Η Société Générale, η ParisBas, η Comptoir d’ Escompte και η Banque de l’ Unıon de Paris: Κάθε μία
από αυτές τις Τράπεζες αναλαμβάνουν να καλύψουν το 16,7% του δανείου. Το υπόλοιπο 30% που
εναπομένει καλύφθηκε από αγγλικού οίκους σε συνεργασία με τις ελληνικές τράπεζες μεταξύ των
οποίων βεβαίως είναι και η «Τράπεζα της Ανατολής» καθώς και η «Εθνική».
Οι σχέσεις της «Εθνικής» με τις γαλλικές και βρετανικές τράπεζες και ιδιαίτερα με τους δύο βραχίονες της
οικογενείας των τραπεζιτών de Rotheschild είναι βεβαίως παλαιότερες και ανιχνεύονται από την αρχή
της ίδρυσης της τράπεζας. Βασικό ρόλο θα διαδραματίσει αυτή η οικογένεια τραπεζιτών από το 1858
κυρίως ως προς τον βρετανικό βραχίονα της οικογένειας.
Όταν τα άλλα τραπεζικά ιδρύματα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις κρατών,
συμφερόντων ή μεγάλων τραπεζών, η τράπεζα Rotheschild διαθέτει πάντα ρευστότητα. Προφανώς την
παραχωρεί με τα υψηλότερα δυνατά επιτόκια και «ξελασπώνει» γίγαντες όπως τους αμερικανικούς
σιδηροδρόμους οι οποίοι κάποια στιγμή αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν το τεράστιο έργο της ζεύξης
Ανατολικής και Δυτικής Ακτής, ξελασπώνει κράτη όπως την Γαλλία μετά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο,
«ξελασπώνει» χώρες που βρίσκονται σε κατάσταση πτώχευσης όπως την Ελλάδα από την εποχή του
Χαρίλαου Τρικούπη έως και σήμερα.
Με το αζημίωτο βεβαίως. Πηγή της ρευστότητας είναι μεταξύ των άλλων και η γιγαντιαία γαιοπρόσοδος
την οποία διαθέτει η Οικογένεια. Γαίες σημαίνει σταθερές αξίες των οποίων οι αποτιμήσεις μετά κυρίως
από περιόδους οικονομικής ύφεσης και πολέμων μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά προσοδοφόρες
όταν μάλιστα η αγορά τους πραγματοποιείται σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές και η πώληση τους σε
εξαιρετικά υψηλές. Η συγκεκριμένη Οικογένεια ανευρίσκεται πίσω από κάθε deal μεταξύ κρατών και
Τραπεζών, αρχής γενομένης από το 1858 με την Ελλάδα και στη συνέχεια με την Αυστρία, την Ιταλία
και ο κατάλογος είναι μακρύς.
Βασικός «συνομιλητής» της «Εθνικής» από τότε ο γαλλικός – βρετανικός τραπεζικός κολοσσός δανείζει
και εισπράττει ακολουθώντας βήμα προς βήμα την κάθε περίοδο πτώχευσης – οικονομικής ανάπτυξης
της χώρας .
συμφερόντων ή μεγάλων τραπεζών, η τράπεζα Rotheschild διαθέτει πάντα ρευστότητα. Προφανώς την
παραχωρεί με τα υψηλότερα δυνατά επιτόκια και «ξελασπώνει» γίγαντες όπως τους αμερικανικούς
σιδηροδρόμους οι οποίοι κάποια στιγμή αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν το τεράστιο έργο της ζεύξης
Ανατολικής και Δυτικής Ακτής, ξελασπώνει κράτη όπως την Γαλλία μετά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο,
«ξελασπώνει» χώρες που βρίσκονται σε κατάσταση πτώχευσης όπως την Ελλάδα από την εποχή του
Χαρίλαου Τρικούπη έως και σήμερα.
Με το αζημίωτο βεβαίως. Πηγή της ρευστότητας είναι μεταξύ των άλλων και η γιγαντιαία γαιοπρόσοδος
την οποία διαθέτει η Οικογένεια. Γαίες σημαίνει σταθερές αξίες των οποίων οι αποτιμήσεις μετά κυρίως
από περιόδους οικονομικής ύφεσης και πολέμων μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά προσοδοφόρες
όταν μάλιστα η αγορά τους πραγματοποιείται σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές και η πώληση τους σε
εξαιρετικά υψηλές. Η συγκεκριμένη Οικογένεια ανευρίσκεται πίσω από κάθε deal μεταξύ κρατών και
Τραπεζών, αρχής γενομένης από το 1858 με την Ελλάδα και στη συνέχεια με την Αυστρία, την Ιταλία
και ο κατάλογος είναι μακρύς.
Βασικός «συνομιλητής» της «Εθνικής» από τότε ο γαλλικός – βρετανικός τραπεζικός κολοσσός δανείζει
και εισπράττει ακολουθώντας βήμα προς βήμα την κάθε περίοδο πτώχευσης – οικονομικής ανάπτυξης
της χώρας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου