Η Ασπασία της Φωκαΐδας (Ροδούλα – Μιλτώ). Η εταίρα που κυβέρνησε την Περσία

Οι εταίρες

Οι εταίρες στην αρχαία ελληνική κοινωνία, ήταν ανεξάρτητες και με επιρροή γυναίκες που είχαν την υποχρέωση να φορούν διακριτικά φορέματα και να καταβάλουν φόρους αλλά έπαιξαν σπουδαίο ρόλο όχι μόνο στις τέχνες αλλά και στην παγκόσμια πολιτική..

Επειδή υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις για αυτές τις γυναίκες στην σημερινή χριστιανική κοινωνία, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι όπως γράφουν τα
Ενοριακά Νέα 

«οι τελώνες και οι πόρνες, που μετανόησαν και πίστεψαν έμπρακτα σ” Αυτόν, θα προλάβουν στη βασιλεία του Θεού εσάς που μόνο στα λόγια πιστεύετε στον Θεό»

Ας εγκαταλείψουμε λοιπόν τις προκαταλήψεις και ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν αμέτρητοι χριστιανοί που ήταν ( πριν βαπτιστούν ή πριν μετανοήσουν ) εγκληματίες, πόρνες, μοιχοί, «ρεμάλια της κοινωνίας» που άλλαξαν και αγίασαν.

Μερικά παραδείγματα ( κάντε κλικ στο όνομα τους )
Αγία Ευδοκία, οσία Πανσέμνη ( Όσιοι Θεοφάνης και Πανσέμνη ) οσία Μαρία η Αιγυπτία, οσία Πελαγία

και πολλές άλλες. Αλλά, ας ρίξουμε μια ματιά στις εταίρες της αρχαιότητος:

Η εταίρα που κυβέρνησε την Ελλάδα

Όλοι, λίγο πολύ, έχουμε ακουστά την Μιλησία Ασπασία, την κόρη του Αξιόχου, την εταίρα, που στάθηκε η συντρόφισσα και κατόπιν γυναίκα του Περικλή, κατά τα τελευταία δεκάξι χρόνια της ζωής του και ουσιαστικά κυβέρνησε μαζί του την Ελλάδα . Σύμφωνα με τον Αισχίνη τον Σωκρατικό, ο Λυσικλής έζησε με την Ασπασίαμετά το θάνατο του Περικλή· αναφέρεται επίσης πως ο Αισχίνης ο Σωκρατικός απέδιδε στην Ασπασία και την πολιτική επιτυχία του Λυσικλή. Λίγοι όμως ξέρουν μιαν άλλη Ασπασία, κατά μία γενιά νεώτερη της πρώτης, που καταγόταν κι αυτή από την Ιωνία.

Η Ασπασία της Φωκαϊδας (Μιλτώ.) Η εταίρα που κυβέρνησε την Περσία

Πρόκειται για την Ασπασία της Φωκαϊδα, την κόρη του Ερμοτίμου, που για το χρώμα της επιδερμίδας της τη φωνάζανε Μιλτώ (δηλαδή Ροδούλα ή Τριανταφυλλένια).. Ήταν μια πανέμορφη κοπέλα, που συδύαζε όμως το κάλλος του σώματος με την ομορφιά της ψυχής και την εξυπνάδα του μυαλού της. Όταν ο Κύρος ο νεώτερος (αυτός του Δαρείου και της Παρυσάτιδος) έγινε σατράπης της Ασίας (δηλαδή της Δυτικής Μικρασίας) ακούγοντας για την ομορφιά της Ασπασίας την πήρε στο «χαρέμι» του. Η Ασπασία οδηγήθηκε αναγκαστικά στην αυλή του σατράπη αλλά με τη σύνεση, την αξιοπρέπεια και τη σεμνότητά της κέρδισε όχι απλώς την εκτίμηση αλλά τον παράφορο έρωτα του Κύρου, που στο τέλος παράτησε τις άλλες γυναίκες του «χαρεμιού» του και ζούσε με την Ασπασία σαν κανονικό ελληνικό ζευγάρι. Στο τέλος και η Ασπασία τον αγάπησε και ανταπέδωσε τον έρωτά του. Και όχι μόνο αυτό. Περισσότερα…

……………………………..

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ:  Φρύνη, η „γυμνή“ αλήθεια.