Αυτό το κατασκευασμένο κρατίδιο το οποίο λυμαίνονται κατ' αρχήν οι κύριοι ιδιοκτήτες του,δηλαδή οι μελανιμονούντες ρασοφόροι,συνεπικουρούμενοι από όλα τα τρωκτικά(τους πιστούς υπηκόους τους),σε αγαστή συνεργασία με όλους τους ανθέλληνες,πνέει πλέον τα λοίσθια!Πριν ακόμα το ξεκίνημα του ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ των πάμπτωχων,παναγράμματων,πανάθλιων,απεγνωσμένων ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ,οι πραγματικοί εχθροί μας είχαν ήδη οργανώσει το σχέδιο της νέας υποδούλωσης! Η ΙΣΤΟΡΙΑ παρακολουθεί από τότε την πορεία του πλουτισμού όλων αυτών των τρωκτικών εις βάρος ενός λαού,που αγκομαχώντας συνεχώς παράγει πλούτο τον οποίο κλέβουν και οδηγούν παντοιοτρόπως στις τσέπες τους! Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι,ενώ το κράτος δεν έχει δραχμή οι "λειτουργοί" και τα αφεντικά τους κολυμπούν στο χρυσάφι; Μετρημένοι στα δάκτυλα,οι λίγοι που κατέχουν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού.Γνωστή η συνταγή πλουτισμού τους.Αρκεί να είναι "κολλητοί" κάποιου..."ποιμένα"!Όπως τα τσοπανόσκυλα! Κι έτσι για άλλη μια φορά,τη "νύφη" καλείται να πληρώσει ο μαλάκας ο "γαμπρός"(λαός),ενώ στην ουσία είναι ιδιοκτησία του...κουμπάρου(ΕΚΚΛΗΣΙΑ Α.Ε. και συναφή λαμόγια)!
Την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Χαρ. Τρικούπη έγιναν οι πρώτες προσπάθειες "δημοσιονομικής εξυγίανσης". Ορος που περιλάμβανε μεταξύ άλλων και την "αναμόρφωση του δημοσιονομικού και διοικητικού οργανισμού της χώρας, την εκβιομηχάνιση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας". Μια αναμόρφωση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ξένων, ώστε να λυμαίνονται την ελληνική οικονομία, τον ορυκτό της πλούτο και τον ιδρώτα των εργαζομένων. Παραλλαγή της δημοσιονομικής εξυγίανσης του Χαρίλαου Τρικούπη - αναπροσαρμοσμένη στις σημερινές συνθήκες - αποτελεί και η δημοσιονομική "εξυγίανση" που επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς η εμπειρία δείχνει ότι ωθεί την ελληνική οικονομία με μαθηματική ακρίβεια σε νέα πτώχευση.
Μετά το θάνατο του Χ. Τρικούπη ακολούθησε ο καταστροφικός ελληνο-τουρκικός πόλεμος του 1897. Η κατάληξη αυτού του πολέμου ήταν η επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ), από τους ξένους και ντόπιους πιστωτές της Ελλάδας, τους λεγόμενους "ομολογιούχους".
Το ιστορικό μέχρι το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" και την επιβολή του ΔΟΕ - όπως έχει καταχωρηθεί στην ιστορία - έχει ως εξής:
Το 1885,ο Δεληγιάννης διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία τον Χαρ. Τρικούπη, που είχε κυβερνήσει τη χώρα από το 1882 μέχρι το 1885. Ο Δεληγιάννης, όμως, δεν κατάφερε ν' ανταποκριθεί στους όρους των δανείων που είχε συνάψει για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου ο Χαρ. Τρικούπης.
Ο Χαρ. Τρικούπης, που νίκησε στις εκλογές του Μάη του 1892, δεν κατάφερε κι αυτός να συνάψει νέο εξωτερικό δάνειο και παραιτήθηκε.Δημιουργήθηκε νέο κυβερνητικό σχήμα, με τους Ράλλη και Σωτηρόπουλο,οι οποίοι όμως σύντομα παραχώρησαν και πάλι τη θέση τους στον Χ. Τρικούπη.
Το 1893 ο Χαρ. Τρικούπης, εξαιτίας της άσχημης οικονομικής κατάστασης, αναγκάστηκε να πει στη Βουλή σαν πρωθυπουργός τη φράση "κύριοι, δυστυχώς, επτωχεύσαμεν",που έμεινε ιστορική.
Η πτώχευση της Ελλάδας σήμανε κλονισμό της δραχμής και ολοκληρωτικό μαρασμό της ελληνικής οικονομίας. Η κήρυξη της Ελλάδας σε πτώχευση έγινε με αφορμή τη βίαιη ανθελληνική εκστρατεία στο εξωτερικό, αλλά και για την επιβολή δυσβάσταχτων βαρών στις λαϊκές μάζες.(σ. σ Μήπως αυτά θυμίζουν κάτι; Μήπως παρόμοιες δηλώσεις για επίθεση από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, τους υπερατλαντικούς μας συμμάχους και άλλους κύκλους στο εξωτερικό δε γίνονται και σήμερα;).
Η ιστορία λέει επίσης ότι ο Χαρ. Τρικούπης έσπευσε στην Ευρώπη και και ζήτησε δάνεια για την οικονομική στήριξη της υπερχρεωμένης ελληνικής οικονομίας. Οι κυβερνήτες και οι τραπεζίτες της Ευρώπης, παίζοντας καλά το παιχνίδι στη σκακιέρα του εμπορικού και πολιτικού μοιράσματος του κόσμου, αρνήθηκαν τη χορήγηση νέου δανείου - και φυσικά τη στήριξη που αναζήτησε σ' αυτούς ο Τρικούπης. Ετσι, ο τελευταίος έχασε στις εκλογές του Απρίλη του 1895 - δηλαδή πριν περίπου 101 χρόνια - και αποσύρθηκε από την πολιτική και πέθανε ένα χρόνο αργότερα (το 1896) στη Ριβιέρα της Γαλλίας.
Στις εκλογές του 1895, τη μάχη κέρδισε ξανά ο Δεληγιάννης, ο οποίος - με τη βοήθεια των ξένων "συμμάχων μας" - σύρθηκε σε πόλεμο με τους Τούρκους τον Απρίλη του 1897, που κατέληξε σε πανωλεθρία για τους Ελληνες.
Πριν τα τέλη Απρίλη του 1897, ανέλαβε πρωθυπουργός ο Ράλλης, τον οποίο διαδέχτηκε στη συνέχεια ο Ζαϊμης. Η κατάσταση για την Ελλάδα γινόταν όλο και πιο συγκεχυμένη, εξαιτίας των αντικρουόμενων συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων και των πιέσεων που ασκούσαν οι "ομολογιούχοι".Τελικά, η Ελλάδα βγήκε από τον τυχοδιωκτικό αυτό πόλεμο νικημένη και ταπεινωμένη, καθώς της επιβλήθηκε πολεμική αποζημίωση και Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος.
Ολοκλήρωσε το σχεδόν επτάμηνο υπόγειο ταξίδι του κάτω από το κέντρο της Θεσσαλονίκης ο πρώτος μετροπόντικας, που βγήκε στο φως της ημέρας, στο εργοτάξιο του μετρό στη στάση Πανεπιστημίου.
Το 1.650 τόνων, μήκους 100 μέτρων μηχάνημα διάνοιξης της σήραγγας, που ξεκίνησε από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό τον περασμένο Απρίλιο «υποδέχτηκαν» το μεσημέρι της Τρίτης σε βάθος περίπου 30 μέτρων ο υφυπουργός Υποδομών, Γιάννης Μαγκριώτης, οι εκπρόσωποι της Αττικό Μετρό και των εταιρειών της αναδόχου κατασκευάστριας κοινοπραξίας, καθώς και αρκετοί εργάτες.
Ο μετροπόντικας γκρέμισε και το τελευταίο κομμάτι τοίχου που χώριζε τη σήραγγα από το εργοτάξιο και οι χειριστές του, Έλληνες και Ιταλοί, βγήκαν από το θάλαμο χειρισμού του μηχανήματος, κρατώντας ελληνικές και ιταλικές σημαίες για να γιορτάσουν τη συνάντηση με όσους περίμεναν από την άλλη πλευρά.
«Καθένας που είχε την ευκαιρία να ζήσει αυτή τη στιγμή, μόνο χαρά και συγκίνηση μπορεί να νιώθει», δήλωσε ο υφυπουργός Υποδομών, απευθύνοντας μήνυμα ενότητας προς όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, ώστε να επιταχυνθούν οι ρυθμοί κατασκευής του μετρό.
Ευχαρίστησε ακόμη και την προηγούμενη ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, τον Γ.Σουφλιά.
Πάλι καλά που την στάση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο δεν την ονόμασαν (όπως είχε ειπωθεί) στάση εβραϊκού νεκροταφείου...Στάση Πανεπιστημίου. Σκέτο, χωρίς Αριστοτέλειο, για να δούμε μήπως βάλουν το λογότυπο του Δημητράκη...
Τέλος στη ζωή του, πέφτοντας στις γραμμές του τρένου, έβαλε ο ο τερματοφύλακας του Ανόβερο και της εθνικής Γερμανίας,
Ρόμπερτ Ένκε.
Το τελευταίο δίμηνο, ο 32χρονος τερματοφύλακας υπέφερε από μολυσματική ασθένεια και είχε χάσει την μονάκριβη κόρη του λόγω καρδιακού προβλήματος πριν από 2 χρόνια, ενώ μόλις την περασμένη Κυριακή επέστρεψε στη βασική ενδεκάδα του Ανόβερο, στην αναμέτρηση με το Αμβούργο.
«Είναι τραγωδία», δήλωσε ο πρόεδρος της ομάδας, Μάρτιν Κιντ, ενώ οι Γερμανοί ποδοσφαιρόφιλοι θρηνούν.
Ο Ένκε θεωρείται από τους πλέον ταλαντούχους Γερμανούς τερματοφύλακες.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1996 από την μικρή Καρλ Τσάις Ιένα και την Γκλάντμπαχ, ενώ την τριετία 1999 - 2002 βρέθηκε στην Μπενφίκα και ακολούθως στην Μπαρτσελόνα. Το καλοκαίρι του 2004 επέστρεψε στο Ανόβερο, όπου μέτρησε 164 συμμετοχές και είχε 8 διεθνείς συμμετοχές με την εθνική Γερμανίας.
Ο Ένκε υπήρξε όχι μόνο απλά από τους πλέον ταλαντούχους Γερμανούς τερματοφύλακες, αλλά και εξαιρετικός άνθρωπος, πολυδιαβασμένος, λάτρης του θεάτρου, έπαιρνε πρωτοβουλίες για φιλανθρωπικές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε ενεργά ο ίδιος, γενικά ξεχώριζε από τους άλλους ποδοσφαιριστές.
Η Γερμανία θρηνεί σήμερα ένα μεγάλο τερματοφύλακα και ταυτόχρονα έναν σπουδαίο άνθρωπο.
Αγία Γραφή,Παλαιά Διαθήκη, Ζαχαρίας, κεφάλαιο 9,...13 Διότι ενέτεινα τον Ιούδαν δι' εμαυτόν ως τόξον· ισχυρώς ενέτεινα τον Εφραΐμ και εξήγειρα τα τέκνα σου, Σιών, κατά των τέκνων σου, Ελλάς· και σε έκαμον ως ρομφαίαν μαχητού.
1. - Το Τείχος του Αίσχους της ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ είναι ΕΔΩ >>> Στη ψευτοπράσινη Γραμμή της Λευκωσίας και της Κύπρου!!!!! και στις οικογένειες των χιλιάδων αγνοούμενων, που έσφαξαν οι Τούρκοι!!!
2. - Το Τείχος του Αίσχους της ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ είναι ΕΔΩ >>>>> Στα ντουβάρια που χτίζουν αδιάκοπα τα Ισραηλινά ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, με την βοήθεια των Αμερικάνων. Είναι εδώ, στις καθημερινές σφαγές των αραβοπαίδων, από Εβραίους δολοφόνους. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΙΟΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ
ISTANBUL, Turkey -- The intensifying conflict in Afghanistan and Pakistan has claimed considerable collateral damage, including the kidnapping of Greek teacher and aid worker Thanassis Lerounis.
Lerounis was the only Westerner living in a series of lush interconnected valleys inhabited by a lost pre-Islamic tribe on Pakistan's mountainous frontier.
The Greek national thought the valley's isolation and his 15-year presence there ensured him safety, but he was kidnapped by a Taliban group in a violent dawn raid in September on the valleys of the Kalasha, the last remaining pagans of Central and Southeast Asia.
On Sept. 8, Taliban gunmen swarmed into the sparsely defended compound where Lerounis lived among 3,000 non-Muslim tribesmen called the Kalasha. They hauled him off, forcing a local shepherd to carry him on his back. Before leaving, they reportedly shot to death one of the two guards the Pakistani government assigned Lerounis and heavily wounded a servant and another guard.
Lerounis is now held captive in an unknown location in southeastern Afghanistan's Nuristan Province. As ransom, his captors are demanding the release from a Pakistani jail of several comrades, 2 million dollars and/or his conversion to Islam.
Lerounis, a schoolteacher from Athens, stumbled across the Kalasha tribes while mountain climbing in Pakistan in the mid-1980s. Fascinated by the myth that the fair-skinned Kalash are the genetic descendants of Macedonian settlers who arrived with the ranks of Alexander the Great's armies, Lerounis raised funds in Greece to build a school. Since then he lived in the Kalash valleys for up to six months every year and continued to raise funds for infrastructure projects.
For centuries the Kalash have lived in Chitral, an independent kingdom that upon the creation of Pakistan became its northwestern corner. Even then, Chitral remained an isolated mountain redoubt, closer to Afghanistan than the country of which it is a part. Visitors still ask passengers arriving on the shaky twin-engined airplanes that fly in from nearby Peshawar: "What is the news from Pakistan?"
Σχόλιο Αλφειού: Απόκτησε πιο μεγάλη δημοσιότητα το θέμα της απαγωγής του Θανάση.Μπράβο στην Ελληνίδα Huffington.Υπ'όψιν ότι η ηλεκτρονική εφημερίδα της είναι στις πρώτες θέσεις στις ΗΠΑ! Αλλά,ήταν τόσο δύσκολο για τον κ.Ιάσωνα Αθανασιάδη(που φέρει και ένα από τα πιο παλαιά ελληνικά ονόματα),να γράψει ότι οι Καλάσα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ειδωλολάτρες",αλλά κρατούν ακόμα,έστω και παραλλαγμένες,τις παλαιές ελληνικές παραδόσεις; Πόσο μάλλον,που γράφοντας ότι οι Καλάσα(οι καφίρ-"άπιστοι" για τους Μουσουλμάνους),αντιστέκονται ακόμα στη δια πυρός και σιδήρου επιβολή της μιάς εκ των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών του ίδιου κατασκευαστή,κρατώντας την αρχαία ελληνική τυπολατρεία(ήθη και έθιμα),θα δημιουργούσε πιο μεγάλη δυναμική μεταξύ των Φιλελλήνων!
Γράφει ο/η Εθνικός Κήρυκας - Θεόδωρος Καλμούκος Όσοι από τους Μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι οποίοι υπηρετούν εκτός Τουρκίας, θα μπορούν να αποκτήσουν και την Τουρκική υπηκοότητα... ... Την εξέλιξη αυτή ανέφερε ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος... διαβάστε περισσότερα...
Το 386 οι Aθηναίοι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος πήγαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου, με σκοπό να ιδρύσουν μοναχικό κατάλυμα. Eκεί, σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του όρους, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, είχε μεταφερθεί η εικόνα της Παναγίας της Aθηνιώτισσας*. Oι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος έκτισαν με τη συμπαράσταση της γειτονικής μονής Bαζελώνα κελί και στη συνέχεια εκκλησία μέσα στη σπηλιά, στην οποία είχε μεταφερθεί η εικόνα της Παναγίας της Aθηνιώτισσας . Καθώς ανάβλυζε νερό είπαν ότι το σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε, κατά θαυματουργό τρόπο.
Θαύμα θες, πάρε ένα...
Με ένα όνειρο τρελό...
Στο τέλος του 4ου αιώνα (380-386 μ.Χ.), η Παναγία η Αθηνιώτισσα εμφανίστηκε ως όραμα στους μοναχούς Σωφρόνιο και Βαρνάβα, στη Αθήνα και τους κάλεσε στην εκκλησία.
Εκεί είδαν την εικόνα να σηκώνεται από το προσκυνητάρι, να βγαίνει από το παράθυρο και να πετάει προς τα ουράνια. Συγχρόνως, άκουσαν την Θεοτόκο να λέει: "Πηγαίνω στην Ανατολή. Προπορεύομαι στο όρος Μελά. Ακολουθήστε με...".
Οι μοναχοί την ακολούθησαν και στο όρος Μελά, στον Πόντο, όπου στάθηκε, κτίστηκε μεγάλος Ναός και Μονή. Έτσι η εικόνα πήρε την ονομασία Σουμελά από τη φράση "στου Μελά".
*Η Παναγιά η Αθηνιώτισσα
Με την επικράτηση του χριστιανισμού, τα περισσότερα μνημεία της Αθήνας μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας αφιερώθηκε στην Παρθένο Μαρία, που στη συνέχεια ονομάσθηκε Παναγιά η Αθηνιώτισσα, ενώ στα τέλη του 11ου αιώνα αποτέλεσε τη μητρόπολη της Αθήνας**.
Τι βρήκαν να αντιγράψουν:
Η Αθηνά και ο Ποσειδώνας διεκδικούσαν την ίδια πόλη. Ανέβηκαν λοιπόν στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και ενώπιον των Αθηναίων αποφάσισαν ότι όποιος προσέφερε το ωραιότερο δώρο θα την αποκτούσε.
Ο Ποσειδώνας χτύπησε σε μια πλευρά του λόφου με την τρίαινά του και αμέσως ανάβλυσε ένα πηγάδι. Ο λαός θαύμασε, αλλά το νερό δεν τους φάνηκε τόσο χρήσιμο όσο η ελιά. Το δώρο της Αθηνάς ήταν ένα δέντρο ελιάς, ήταν καλύτερο, μιας και παρείχε στην πόλη τροφή, λάδι και ξυλεία, επίσης η ελιά αποτελούσε πάντα το σύμβολο της ειρήνης και της ευφορίας. Έτσι, κέρδισε τη μονομαχία η Αθηνά και ονόμασε την πόλη της Αθήνα.
Τον Ποσειδώνα τον αντέγραψαν, αλλά εάν στον Πόντο φύτρωσαν και
ελιάείναι άγνωστο...
Η διαφορά είναι ότι ο λαός των Αθηνών δεν είδε όραμα, όλοι είδαν και άκουσαν...(όχι μόνο οι ιερείς).
Το σίγουρο είναι ότι ο ιερός βράχος της Ακροπόλεως ούτε μιλάει ούτε σωπαίνει, απλά σημαίνει.
Υ.Γ : Οι ένθερμοι πιστοί της Παναγίας που βρίσκονται σε δίλημμα μεταξύ Παναγιάς Αθηνιώτισσας και Παναγιάς Σουμελά αύριο θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν στο μπλοκ μας εναλλακτικές λύσεις...
Οι συγγραφείς του παρόντος μπλοκ δεν είναι κομματικοί, δεν είναι ναζιστές ή οτιδήποτε άλλο, δεν δέχονται πλέον ηλίθιους και υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Είμεθα απλά Έλληνες χωρίς περαιτέρω χαρακτηρισμούς. Υβριστικά και δόλια σχόλια δούρειων ίππων δεν θα δημοσιεύονται καθώς το ποιόν των αναγνωστών μας αλλά και η δική μας αξιοπρέπεια δεν το επιτρέπουν.
Προσκυνητάρι για ευσεβείς πιστούς
Κάντε (με προσευχή) ευσεβή κλικ στην εικόνα
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια. (Σιμωνίδης, λυρικός ποιητής)
Παίδες Ελλήνων,σημερινοί... Έχετε τη δύναμη να αγωνιστείτε;;; Για τα παιδιά,τις γυναίκες, τους Πατρώους Θεούς και για τους τάφους των προγόνων που περιέχουν τα κόκκαλά τους;;;;;;; ΤΩΡΑ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ!!!!!!!