17/3/1821.Τιμή σ'εκείνους που έχυσαν το αίμα τους για την Πατρίδα.

Σαν σήμερα ξεκίνησε πραγματικά η Επανάσταση!!!!!
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ "ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ" ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!!!!!
ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!!
ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ.
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ "ΥΠΟΧΟΙΡΙΟΥΣ" ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ!!!!
ΕΛΛΗΝΕΣ,ΜΕΘΥΣΤΕ ΜΕ Τ'ΑΘΑΝΑΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ '21.
ΕΛΛΗΝΕΣ,ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ!!!!!
Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΤΕ!!!!----------------------------------------------------------------------
ΘΕΟΔ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ!!

Διακήρυξη της β'; Εθνικής Συνελεύσεως του Άστρους, 18 Απριλίου «1823»: «Ο κρότος των ημετέρων όπλων συνετάραξε το βυζάντιο»

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν ήταν χριστιανός και ότι κείμενο δικό του υπάρχει φιλοχριστιανικο είναι πλαστό!Μην ξεχνάμε ότι οι παπάδες αφόρισαν την Ελληνικη επανάσταση του 1821..

Το «`21» ήταν η τελευταία μίας σειράς επαναστάσεων που διεξήγαγαν οι Έλληνες Πρόγονοί μας κατά των βυζαντινοχριστιανών και των τούρκων συνεργατών τους. Το «`21» οι Έλληνες, πιστοί στο Αρχαίο Έθος κατάφεραν με το αίμα τους να αποτινάξουν τον χριστιανοτουρκικό ζυγό, να καταδιώξουν τον χριστιανικό κλήρο και να επαναφέρουν την Αρχαία Πίστη.

Η γενιά του «`21» ταύτιζε το βυζάντιο με την οθωμανική αυτοκρατορία. Τα επίσημα έγγραφα του Επαναστατικού Στόλου ονομάζουν τον τουρκικό στόλο ως βυζαντινό. Από τα 144 Ελληνικά καράβια που ναυμαχούσαν τους τούρκους, τα 142 είχαν ονόματα Ελλήνων Ηρώων και Θεών. Τα επαναστατικά κείμενα μνημονεύουν αδιάκοπα τις Θερμοπύλες, την Σαλαμίνα, τον Μαραθώνα και τις Πλαταιές. Ουδεμία μνεία γίνεται στο καταραμένο βυζάντιο. Για τους επαναστατημένους Έλληνες η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν συνέχεια του βυζαντίου.

Οι υπόδουλοι Έλληνες αποκήρυσσαν τα χριστιανικά ονόματα και ελάμβαναν Ελληνικά. Το πατριαρχείο των ναζωραίων με εγκύκλιό του απαγόρευσε την Ελληνική ονοματοθεσία. Ο Αλή πασάς έλεγε: «Εσείς οι Έλληνες κάτι μεγάλο έχετε βάλει στο μυαλό σας. Δεν βαπτίζετε πια τα παιδιά σας χριστιανικά αλλά Ελληνικά. Σίγουρα κάτι μεγάλο ετοιμάζετε».

Ο ιστορικός Φωτιάδης γράφει: «Ούτε ο διαφωτισμός της αστικής τάξεως ούτε και αυτοί οι αγωνιστές του «`21» θα θυμηθούν το βυζάντιο. Δεν θα ανατρέξουν ούτε μια φορά σε αυτό, δεν θα αναφέρουν ούτε έναν στρατηγό ούτε έναν αυτοκράτορα. Τα πνευματικά, τα ιδεολογικά και πατριωτικά τους ιδανικά θα τα αναζητήσουν στην Αρχαία Ελλάδα».

Ο ιστορικός Γ . Τενεκίδης αποκαλύπτει με μια μόνο ρήση: «Η φλόγα της Αρχαιολατρίας τρέφει το πατριωτικό αίσθημα της πνευματικής ηγεσίας του ταλαιπωρημένου έθνους».

Οι ναζωραίοι καταστροφείς του Ελληνικού Πολιτισμού βλέποντας ότι οι Έλληνες επαναστατούσαν κατά του χριστιανισμού και διαβλέποντες ότι το τέλος τους πλησιάζει, παρέδωσαν την βυζαντινή εξουσία στους οθωμανούς. Παρέδωσαν τον επαναστατημένο Ελληνικό Λαό στην τουρκική χαντζάρα.

Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων των ναζωραίων κατακτητών γράφει στην «πατρική διδασκαλία»: «Εδώ όμως πάλι αγαπητοί χριστιανοί πρέπει να ιδώμεν και να θαυμάσουμεν την άπειρον του θεού προς ημάς αγάπην. Ιδέτε λαμπρότατα τι οικονόμησεν ο άπειρος και εν ελέει και πάνσοφος ημών κύριος για να φυλάξη αλώβητον την αγία και ορθόδοξον πίστη ημών και να σώση τους πάντας. Ήγειρεν εκ του μηδενός την ισχυράν αυτή βασιλεία των οθωμανών αντί της των βυζαντινών ημών βασιλείας, η οποίαν είχεν αρχίσει να χωλαίνει εις τα της ορθοδόξου πίστεως φρονήματα».

Ο Κοραής στην «Αδελφική Διδασκαλία» αποκαλύπτει και επιβεβαιώνει ότι «ο Λαός προδόθηκε από τον χριστιανικό κλήρο στους τούρκους για να αναχαιτιστεί το κίνημα του Πλήθωνος Γεμιστού στον Μυστρά που απαιτούσε επιστροφή στους Ελληνικούς τρόπους και ήθη για να σωθεί η Ελλάδα».

Ο ναζωραίος Γεννάδιος Σχολάριος συνεργάστηκε με τους οθωμανούς με αντάλλαγμα τον πατριαρχικό θρόνο και το χρίσμα του αρχιερέως. Η πρώτη του φροντίδα μετά την παράδοση της νέας ρώμης ήταν να κάψει τα έργα του Πλήθωνος. Η πρώτη του φροντίδα ήταν να καταδιώξει τους Έλληνες.

Η Ελληνική Νομαρχία, το ιδεολογικό μανιφέστο της Επαναστάσεως» γράφει ότι «Αφού λέγω το χριστιανικό ιερατείο ηθέλησε να ενώσει τα εκκλησιαστικά εντάλματα με τους τουρκικούς νόμους δια να τιμάται δια αυτών και να ορίζει χωρίς δυσκολία κατάλαβε ότι αναγκαίο πρότερο να τυφλώσει τον Λαό με την αμάθεια δια να στεριώσει καλύτερα τον σκοπό του».

Το 1797 μ.α.χ.χ. με την συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο, η Γαλλία και η Αυστρία διεμοίρασαν την Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου, όπως ονομαζόταν τότε η Βενετία ως ανεξάρτητο κράτος. Η Γαλλία ανάμεσα σε άλλα εδάφη κατέλαβε και τα Επτάνησα. Εκεί δημιουργήθηκε παράρτημα των δημοκρατικών, στο οποίο οι δημοκράτες και οι φίλα προσκείμενοι σε αυτούς Επτανήσιοι συζητούσαν την κατάργηση της χριστιανικής θρησκείας και την επικράτηση της Ελληνικής Θρησκείας και των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο στρατιωτικός αρχηγός της Επαναστάσεως Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, θύμα της ναζωραϊκής θηριωδίας, δεν αγνοούσε τίποτε απ'; όλα αυτά. Η οικογένειά του σφαγιάστηκε, μετά από προδοσία των ναζωραίων, από τους τούρκους. Τον Νοέμβριο του «1838» στην Αθήνα μιλώντας σε παιδιά του Γυμνασίου απεκάλυψε με δύο λόγια την χριστιανική συνομωσία:

«Ο σουλτάνος διώρισε έναν αντιβασιλέα και έναν πατριάρχη, και τους έδωσε την εξουσία. Αυτός και οι χριστιανοί παπάδες έκαναν ότι τους έλεγε ο σουλτάνος».

Το μεγάλο έργο της Επαναστάσεως δεν ολοκληρώθηκε. Έμεινε ημιτελές. Η Ελληνική Επανάσταση προδόθηκε από το μίσος των κατακτητών ναζωραίων και την βοήθεια των συνεργατών τους. Οι μεγάλες δυνάμεις με πρωτοστάτη την Ρωσσία διετήρησαν τους ναζωραίους κατακτητές, εδραίωσαν τα συμφέροντά τους και θανάτωσαν τους Ήρωες. Οι απελευθερωτές στραγγαλίστηκαν σε σκοτεινά χριστιανικά μπουντρούμια, εκτελέστηκαν ή πέθαναν από την πείνα. Ένας-ένας οι Ήρωες των Θεών μαγαρίστηκαν και θάφτηκαν κάτω από το χριστιανικό ψεύδος, την μεγαλύτερη δύναμη του χριστιανισμού.

Έλληνες θαρρείτε! Τίποτε δεν τελείωσε. Το τέλος της ιστορίας του «`21» δεν γράφτηκε ακόμη. Εμείς οι Έλληνες θα το γράψουμε με την νίκη μας κατά των ναζωραίων κατακτητών και την απελευθέρωση της Ιεράς Πατρίδος από τον χριστιανικό ζυγό και τις μισελληνικές ολιγαρχικές φατρίες που αφαιμάζουν τον Ελληνικό Λαό.

Έλληνες, σκοπός μας είναι να πραγματώσουμε τα όνειρα και τις προσδοκίες των Ηρώων του «`21». Αυτό παραμένει το ύψιστο και πρωταρχικό καθήκον των Ιερών Πολεμιστών της Ελληνικής Θρησκείας.

Αναδημοσίευση...

Οι Αμερικανοί Φιλέλληνες στον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1821 και οι..."τζάμπα μάγκες"...!

Πως μία ελληνοαμερικάνικη Οργάνωση, αγωνίζεται μόνη της γιά ν' αναδείξει την συμβολή και την συμμετοχή Αμερικανών στον αγώνα των Ελλήνων στην επανάσταση του 1821. Η αδιαφορία της οργανωμένης Ομογένειας και των ''τουριστών'' διπλωματών μας στις ΗΠΑ. Ακούστε την συνομιλία με τον κ. Τ. Νικολόπουλο στον 24-7Radio.us

Πηγή... 
http://www.kalami.net/

Υπήρξε δάκτυλος του Πατριαρχείου στον εμφύλιο κατά την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821;

Μήπως ο εμφύλιος που ξέσπασε και ταλάνισε τον άμοιρο τούτο τόπο,μέχρι που παραλίγο να σβήσει το όνειρο της Ελευθερίας,είχε πραγματικά ξεσπάσει με ενέργειες του Πατριαρχείου;
Μήπως ο εγκλεισμός στη φυλακή του Κολοκοτρώνη και των άλλων ηρώων,είχε αυτό τον σκοπό;
Μήπως μας κρύβουν πολλά;

Διαβάζουμε στη Βικιπαίδεια για τον Παπαφλέσσα:

Ο Γρηγόριος Δικαίος (1788-1825) ή περισσότερο γνωστός ως Παπαφλέσσας ήταν κληρικός, πολιτικός και αγωνιστής, ήρωας της Eλληνικής Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας, φοίτησε στη Σχολή Δημητσάνας, και μόνασε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Βελανιδιάς, στην Καλαμάτα όπου πήρε το όνομα Γρηγόριος (παπάς Παπαφλέσσας). Εξαιτίας του χαρακτήρα του εγκατέλειψε την Πελοπόννησο περνώντας στην Ζάκυνθο, και αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης από τον Γρηγόριο Ε΄ με το εκκλησιαστικό Οφφίκιο «Δικαίος».

Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Στάλθηκε στις παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία), για να προπαρασκευάσει την Επανάσταση. Όταν ο Υψηλάντης αποφάσισε να ξεκινήσει ένοπλο αγώνα από τη Μολδοβλαχία, η Φιλική Εταιρία τον Ιανουάριο του 1821 έστειλε τον Παπαφλέσσα στην Πελοπόννησο για να ξεσηκώσει κι εκεί τον λαό. Διόρισε Αρχιστράτηγο Πελοποννήσου τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας στις 23 Μαρτίου 1821. Διακρίθηκε για την ανδρεία του σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο και στην Αρκαδία, έχοντας ως ορμητήριο τη μονή της Ρεκίτσας κοντά στο Διρράχι Μια από της μάχες αυτές είναι και η μάχη στα Δερβενάκια όπου μαζί με τον Νικηταρά και τον Υψηλάντη είχαν οριστεί από τον Κολοκοτρώνη να κρατήσουν τ’Αγιονόρι. Στο τέλος της μάχης όταν μοιράστηκαν τα λάφυρα ο Παπαφλέσσας πήρε την πολύτιμη γούνα του Τοπάλ πασά την οποία από τότε δεν έβγαλε ποτέ μέχρι το τέλος της ζωής του.

. Συμμετείχε στην Α΄ και Β΄ Εθνοσυνέλευση. Κατά την διάρκεια του εμφύλιου πόλεμου υποστήριξε αυτούς που καταδίωξαν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους πολεμιστές και διορίστηκε υπουργός εσωτερικών και αστυνομίας από την κυβέρνηση Κουντουριώτη. Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ εισέβαλε στην Πελοπόννησο, πρώτος ο Παπαφλέσσας ζήτησε να ελευθερωθούν οι φυλακισμένοι πολεμιστές, αλλά δεν εισακούστηκε. Έτσι αναγκάστηκε να εκστρατεύσει ο ίδιος με 2000 άνδρες για να ανακόψει την προέλαση του Ιμπραήμ, και πήγε στο Μανιάκι της Μεσσηνίας. Στις 19 Μαΐου όταν φάνηκαν τα αιγυπτιακά στρατεύματα, πολλοί από τους άνδρες του Παπαφλέσσα διασκορπίστηκαν και έμεινε με 300 (ή κατά άλλους 600) πολεμιστές. Στις 20 Μαΐου, και αφού προδόθηκε εκ των έσω από τον Γ. Κορμά, βρήκε τον θάνατο προβάλλοντας απεγνωσμένη αντίσταση μαζί με τους λίγους άνδρες που του είχαν μείνει.

Οι κινήσεις του φαίνονται λίγο...περίεργες.Τι είχε ο χαρακτήρας του που τον έκανε να εγκαταλείψει την Πελοπόννησο;Από την Πελοπόννησο στη Ζάκυνθο και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη.Πως από απλός καλόγερος χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης και μάλιστα από τον ίδιο τον Πατριάρχη;Πως γνωρίστηκε με τον τέταρτο της ηγεσίας της Φιλικής Εταιρείας;Πως ξαφνικά κατάφερε να αποκτήσει τέτοια εμπιστοσύνη από τη Φιλική Εταιρεία;Με ποιά εχέγγυα του δόθηκαν τέτοιες εξουσίες,για προπαρασκευή της Επανάστασης;Πως είχε την ελευθερία κινήσεων στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και μετά στην Πελοπόννησο,με δεδομένη την αντεπαναστατική στάση και θέση του Πατριαρχείου;Πως απουσίαζε από την εκκλησία,που σίγουρα σε κάποια θα ήταν διορισμένος;Ποιός ήταν ακριβώς και τι δύναμη είχε να διορίσει αρχιστράτηγο στην Πελοπόννησο;Και γιατί αφού ο ίδιος και ο Κολοκοτρώνης,όπως και οι άλλοι ήρωες ήταν ορκισμένοι στη Φιλική Εταιρεία,τους πολέμησε γινόμενος επίορκος;Πως ένας ρασοφόρος έγινε υπουργός εσωτερικών και της αστυνομίας,κάτι που αντιβαίνει με το ράσο,χρησιμοποιώντας σπιούνους ειδικά στο έργο της αστυνομίας;
Μήπως οι ερινύες στο τέλος τον έκαναν να πάει να σκοτωθεί ή μάλλον να αυτοκτονήσει;Γιατί ο τρόπος και η θέση που αποφάσισε να κάτσει να πολεμήσει τον Ιμπραήμ,μόνο γι' αυτό ήταν κατάλληλη.
Ή μήπως άλλοι τον εξανάγκασαν στην απεγνωσμένη κίνηση;Τι σχέση έχει η προδοσία του Γ.Κορμά;
Ερωτήματα που περιμένουν μελλοντικές απαντήσεις.

Και για τον Γρηγόριο Ε'

Γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα από φτωχούς γονείς. Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος. Μετά τις βασικές σπουδές στο χωριό του, το 1756 πήγε στην Αθήνα για δύο χρόνια. Ένας θείος του, ο οποίος ήταν νεωκόρος σε ναό στη Σμύρνη, τον βοήθησε να σπουδάσει στο Γυμνάσιο της πόλης για πέντε χρόνια. Από την παιδική του ηλικία είχε σχέση με τη Μονή Φιλοσόφου της Αρκαδίας, μέσω της οποίας ενισχύθηκε ο έμφυτος ασκητισμός του. Έτσι, εκάρη μοναχός στις Στροφάδες και πήρε το όνομα Γρηγόριος. Αφού σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στην Πατμιάδα Σχολή, επέστρεψε στη Σμύρνη, όπου χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Προκόπιο, του οποίου έγινε και αρχιδιάκονος. Γρήγορα χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν έγινε πρωτοσύγγελος.

Το 1785 ο Προκόπιος εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, οπότε ο Γρηγόριος χειροτονήθηκε επίσκοπος και τον διαδέχθηκε στη Μητρόπολη Σμύρνης. Από αυτή τη θέση ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα, η οποία τον έκανε ευρύτερα γνωστό. Έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο κήρυγμα και την κοινωνική δράση, ασχολούμενος ιδίως με την παιδεία του ποιμνίου του.

Τον Μάιο του 1797, μετά το θάνατο του Προκοπίου, ο Γρηγόριος εξελέγη διάδοχός του ως Γρηγόριος Ε΄. Η πατριαρχία του συνέπεσε με μια δύσκολη περίοδο και δεν ήταν καθόλου ανέφελη. Το 1798 εκθρονίστηκε και εξορίστηκε, οπότε αποσύρθηκε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1806 επανεξελέγη Πατριάρχης, αλλά το 1808 εκθρονίστηκε και πάλι, εξορίστηκε στην Πρίγκηπο και κατόπιν κατέφυγε εκ νέου στο Άγιο Όρος. Στις 15 Δεκεμβρίου 1818 εξελέγη για τρίτη φορά Πατριάρχης και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη τον Ιανουάριο του 1819.

Κατά τη διάρκεια της τρίτης αυτής πατριαρχίας του ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ο Πατριάρχης, όπως και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας, παρέμεινε πιστός στον Σουλτάνο και αρνήθηκε να συμμετάσχει στη Φιλική Εταιρεία. Τελικά αναθεμάτισε τους επαναστατημένους Έλληνες, αν και λέγεται ότι ακύρωσε μυστικά το ανάθεμα, φήμη η οποία προκάλεσε την οργή του Σουλτάνου.^[1] Έτσι, μετά τη λειτουργία του Πάσχα (10 Απριλίου 1821) συνελήφθη, κηρύχθηκε έκπτωτος και φυλακίστηκε. Το απόγευμα της ίδιας μέρας απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου, όπου παρέμεινε κρεμασμένος για τρεις ημέρες, εξευτελιζόμενος από τον όχλο. Κατόπιν, μια ομάδα Εβραίων αγόρασαν το πτώμα του, το περιέφεραν στους δρόμους και το έριξαν στον Κεράτιο κόλπο.

Τα σχετικά με τις σπουδές καταρρίπτουν το παραμύθι περί...κρυφού σχολείου!
Η πραγματική αιτία της οργής του σουλτάνου και του απαγχονισμού του,είχε σχέση με την αδυναμία του Πατριαρχείου να ποδηγετήσει τους Έλληνες και να τους κρατήσει σκλάβους.Τα..."λέγεται" δεν αποδεικνύονται.Τη στιγμή μάλιστα που δεν είχε καμία σχέση με τη ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και τα όνειρα των Ελλήνων για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.