Αυτόν τον κατάδεσμο πάρτε τον,αλλάξτε τα ονόματα και στείλτε τον επιστολή στον Γκρούεφσκι,στον Νίμιτς,στον Σόρος και στον Μπους με την Κοντολίζα,έτσι για να αισθανθούν τι πάει να πει ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΑ!!!!.
http://xryshaygh.wordpress.com/2008/09/14/katadesmos/#more-1670Ο κατάδεσμος της Πέλλας – Aπάντηση στην προπαγάνδα από επιγραφή 2.400 ετών!
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Σεπτέμβριος 14, 2008
«Η επιγραφή, όπως και πολλές άλλες επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την Ελληνικότητα της Μακεδονικής διαλέκτου.» Tο κράτος των Αθηνών αναγνωρίζει ένα ανύπαρκτο ιστορικά έθνος και μία ανύπαρκτη γλώσσα.
Ο περίφημος κατάδεσμος της Πέλλας (ο οποίος είναι μια κατάρα (αρά) ή μαγική επωδός γραμμένη σε φύλλο μολύβδου και χρονολογείται στον 4ο ή 3ο αιώνα π. Χ. βρέθηκε στην Πέλλα το 1986 και δημοσιεύτηκε στο Hellenic Dialectology Journal το 1993.
Είναι ερωτική μαγική επωδός από μια γυναίκα, πιθανώς ονόματι Δαγίνα, της οποίας ο εραστής Διονυσοφών επρόκειτο να νυμφευθεί την Θετίμα (”εκείνη που τιμά τους θεούς”. Στην Αττική διάλεκτο το όνομά της θα έπρεπε να είναι Θεοτίμη. Επικαλείται τον “Μάκρωνα και τους δαίμονες” (παρκαττίθεμαι μάκρωνι και τοις δαίμοσι, [Αττικ. παρακατατίθεμαι) να μεταστρέψουν τον Διονυσοφώντα (το φως του Διονύσου) να παντρευτεί εκείνην αντί της Θετίμας, και ποτέ να μην παντρευτεί άλλη γυναίκα εκτός αν η ίδια ξετυλίξει τον κατάδεσμο.
Η γλώσσα αναγνωρίζεται ως Βορειοδυτική Ελληνική ή Δωρική Ελληνική και η χαμηλή κοινωνική - μορφωτική θέση της συγγραφέως, όπως φαίνεται από το λεξιλόγιό της και την πίστη της στη μαγεία, υπονοεί ότι μια διακριτή μορφή της Δωρικής ομιλείτο στη Πέλλα στην εποχή που γράφτηκε η πινακίδα.
Κείμενο και μετάφραση:
1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ
2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ
3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΟ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ
4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ
5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ
6. [ΜΑΙ ΦΙΛ]ΑΝ ΟΙΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι ΔΑΓΙΝΑΓΑΡΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ ΑΛΛΑ
7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ
8. [....]ΑΛ[-].ΥΝΜ .. ΕΣΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ
9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]
1. Για τον γάμο της [Θετί]μας και του Διονυσοφώντα γράφω την κατάρα, και για όλες τις άλλες γυ
2. [ναίκ]ες, χήρες και παρθένες, άλλα για την Θετίμα περισσότερο, και αναθέτω στον Μάκρωνα και
3. [τους] δαίμονες ότι μόνον όταν ξεθάψω και ξετυλίξω και ξαναδιαβάσω
4. [τότε] τότε να παντρευτούν τον Διονυσοφώντα και όχι πριν και είθε να μην παντρευτεί άλλη γυναίκα, παρά μόνον εμένα
5. και είθε να γεράσω με τον Διονυσοφώντα και κανέναν άλλο. Ικέτιδά σου είμαι:
6. δείξτε ευσπλαχνία στην [ευνοούμενή] σας, αγαπημένοι δαίμονες, την Δαγίνα(;), γιατί με εγκατέλειψαν όλοι οι αγαπημένοι μου
7. παρακαλώ φυλάξτε με αυτά να μη συμβούν και με τρόπο κακό να χαθεί η Θετίμα
8. και σε μένα δώστε ευδαιμονία και μακαριότητα.
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται σχόλια για την Ελληνικότητα της Μακεδονικής διαλέκτου μετά και την ανακάλυψη αυτού του ευρήματος. Παρ’ όλα αυτά οι τερατολόγοι της σκοπιανής προπαγάνδας με τις ευλογίες των αμερικανών και των «ιστορικών» του ιδρύματος Σόρος εξακολουθούν να επιμένουν στην ανθελληνική τους υστερία.
«…Η Μακεδονική ήταν απλά μια Ελληνική διάλεκτος. Είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν ότι η Μακεδονική είναι μια Βόρεια Ελληνική διάλεκτος και ανάμεσά τους περιλαμβάνονται ακαδημαϊκοί, όπως ο Φραντς Χάινριχ Ρούντολφ Άρενς (1843), ο Χόφμαν (1906), καθώς και ο καθηγητής Ολίβιε Μέισον, ο οποίος στο άρθρο του για την αρχαία Μακεδονική γλώσσα, στην 3η έκδοση του Κλασσικού Λεξικού της Οξφόρδης (1996) υποστηρίζει αυτό ακριβώς το πράγμα»
Η γνώση μας για τη συγκεκριμένη Ελληνική διάλεκτο είναι ιδιαίτερα περιορισμένη, καθώς δεν έχουν διασωθεί κείμενα αδιαμφισβήτητα γραμμένα στη αρχαία Μακεδονική, αν και υφίσταται ένα σώμα αυθεντικών μακεδονικών λέξεων συγκεντρωμένο από αρχαίες πηγές, κυρίως από επιγραφές νομισμάτων και από το λεξικό του Ησύχιου του 5ου αιώνα, στο οποίο είναι συγκεντρωμένες 700 λέξεις και ονόματα. Τα περισσότερα από αυτά τα ονόματα είναι Ελληνικά. Δυστυχώς από το έργο του Ησύχιου το οποίο ήτο τεράστιο, σώθηκε μόνο ένα μικρό μέρος από ένα χειρόγραφο στην Βενετία του 15ου αιώνος. Επιγραφότανε κατά πάσα πιθανότητα «Συγγραφή πασών λέξεων κατά στοιχείων» και περιλάμβανε σε αλφαβητική σειρά λέξεις και εκφράσεις που χρειάζονταν εξήγηση, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις διαλέκτους της Ελληνικής. Η Μακεδονική ήταν απλά μια Ελληνική διάλεκτος.