Θεός ή επιστήμη; Πως και γιατί η ΕΠΙΣΤΗΜΗ νικήθηκε από το "θεό ΔΟΛΟ".

Θεός ή επιστήμη; Πως και γιατί η ΕΠΙΣΤΗΜΗ νικήθηκε από το "θεό ΔΟΛΟ".
Μέρος πρώτο.Βαθειά πίσω στο βάθος του χρόνου σε μια γωνιά της Μεσοποταμίας, κάποια παμπόνηρα μυαλά άρχισαν να υφαίνουν το δίχτυ της αράχνης. Διωγμένοι από την Ουρ, ως επικίνδυνοι για τη γνώση τους στα δηλητήρια και τα ναρκωτικά, αποδιοπομπαίοι για τις αιμομιξίες τους, οργανώθηκαν σε μια κλειστή κάστα κακοποιών, που στόχο έβαλαν να κατακτήσουν τον κόσμο.

Σίγουρα είχαν γνώσεις και ιστορίας και φιλοσοφίας, μιας και περιτριγύριζαν στα βασίλεια της Βαβυλωνίας. Διωγμένοι αργότερα και από τη Χαρράν, πριν αρχίσουν το μεγάλο ταξίδι στο μέλλον, έλεγξαν όλη την περιοχή που θα έκαναν βάση τους στο απώτατο μέλλον. Ερεύνησαν, ρώτησαν, ανέλυσαν την ψυχολογία των ανθρώπων, τη ζωή τους, τη συμπεριφορά τους, τα πάντα ! Είδαν, ότι οι άνθρωποι είναι απλοί στη σκέψη, άδολοι βιοπαλαιστές, φτωχοί με έγνοιες απλού καθημερινού βίου. Παρατήρησαν ότι, οι επικεφαλείς αυτών των ομάδων ανθρώπων, ναι μεν ζούσαν πλούσια με τα αγαθά που συγκέντρωναν από το λαό τους, διοικούσαν όμως ακριβοδίκαια προσπαθώντας να διατηρήσουν την κεκτημένη εξουσία τους.
Λειτούργησαν τότε, όπως η αλεπού που δεν χτυπά ποτέ το κοτέτσι του γείτονα όταν έχει αλλού πλούσια θηράματα.

[ΓΕΝΕΣΙΣ, κεφ.12... (Ελέγξτε όμως και τα 10,11, για να εννοήσετε πιο καλά)
http://www.newlife4you.gr/readbible.asp?b=1&c=11&s=10&ver=2&l=0&v=0 (εδώ ερευνάτε όλη τη βίβλο σε μετάφραση των 70)
1 και ειπεν κυριος τω αβραμ εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και εκ του οικου του πατρος σου εις την γην ην αν σοι δειξω Πραξ 7:3, Εβρ 11:8
2 και ποιησω σε εις εθνος μεγα και ευλογησω σε και μεγαλυνω το ονομα σου και εση ευλογητος
3 και ευλογησω τους ευλογουντας σε και τους καταρωμενους σε καταρασομαι και ενευλογηθησονται εν σοι πασαι αι φυλαι της γης Γεν 18:18, Γεν 22:18, Γεν 26:4, Πραξ 3:25, Γαλ 3:8
4 και επορευθη αβραμ καθαπερ ελαλησεν αυτω κυριος και ωχετο μετ' αυτου λωτ αβραμ δε ην ετων εβδομηκοντα πεντε οτε εξηλθεν εκ χαρραν
5 και ελαβεν αβραμ την σαραν γυναικα αυτου και τον λωτ υιον του αδελφου αυτου και παντα τα υπαρχοντα αυτων οσα εκτησαντο και πασαν ψυχην ην εκτησαντο εν χαρραν και εξηλθοσαν πορευθηναι εις γην χανααν και ηλθον εις γην χανααν Πραξ 7:4
6 και διωδευσεν αβραμ την γην εις το μηκος αυτης εως του τοπου συχεμ επι την δρυν την υψηλην οι δε χαναναιοι τοτε κατωκουν την γην Γεν 10:18, Γεν 13:7
7 και ωφθη κυριος τω αβραμ και ειπεν αυτω τω σπερματι σου δωσω την γην ταυτην και ωκοδομησεν εκει αβραμ θυσιαστηριον κυριω τω οφθεντι αυτω Γεν 13:15, Γεν 15:18, Γεν 17:8, Γεν 24:7, Γεν 26:4, Δτ 34:4
8 και απεστη εκειθεν εις το ορος κατ' ανατολας βαιθηλ και εστησεν εκει την σκηνην αυτου βαιθηλ κατα θαλασσαν και αγγαι κατ' ανατολας και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον τω κυριω και επεκαλεσατο επι τω ονοματι κυριου
9 και απηρεν αβραμ και πορευθεις εστρατοπεδευσεν εν τη ερημω
...]

Τα υπόλοιπα, είναι τέλεια ανεπτυγμένα στο βιβλίο του Καλόπουλου, "ΑΒΡΑΑΜ ο ΜΑΓΟΣ", όμως για να μπούμε πιο βαθειά στο... πνεύμα της αλεπούς, ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

[ΓΕΝΕΣΙΣ, κεφ.14.
1 εγενετο δε εν τη βασιλεια τη αμαρφαλ βασιλεως σεννααρ αριωχ βασιλευς ελλασαρ και χοδολλογομορ βασιλευς αιλαμ και θαργαλ βασιλευς εθνων
2 εποιησαν πολεμον μετα βαλλα βασιλεως σοδομων και μετα βαρσα βασιλεως γομορρας και σεννααρ βασιλεως αδαμα και συμοβορ βασιλεως σεβωιμ και βασιλεως βαλακ αυτη εστιν σηγωρ
3 παντες ουτοι συνεφωνησαν επι την φαραγγα την αλυκην αυτη η θαλασσα των αλων
4 δωδεκα ετη εδουλευον τω χοδολλογομορ τω δε τρισκαιδεκατω ετει απεστησαν
5 εν δε τω τεσσαρεσκαιδεκατω ετει ηλθεν χοδολλογομορ και οι βασιλεις οι μετ' αυτου και κατεκοψαν τους γιγαντας τους εν ασταρωθ καρναιν και εθνη ισχυρα αμα αυτοις και τους ομμαιους τους εν σαυη τη πολει Γεν 15:20, Δτ 2:10
6 και τους χορραιους τους εν τοις ορεσιν σηιρ εως της τερεμινθου της φαραν η εστιν εν τη ερημω
7 και αναστρεψαντες ηλθοσαν επι την πηγην της κρισεως αυτη εστιν καδης και κατεκοψαν παντας τους αρχοντας αμαληκ και τους αμορραιους τους κατοικουντας εν ασασανθαμαρ
8 εξηλθεν δε βασιλευς σοδομων και βασιλευς γομορρας και βασιλευς αδαμα και βασιλευς σεβωιμ και βασιλευς βαλακ αυτη εστιν σηγωρ και παρεταξαντο αυτοις εις πολεμον εν τη κοιλαδι τη αλυκη
9 προς χοδολλογομορ βασιλεα αιλαμ και θαργαλ βασιλεα εθνων και αμαρφαλ βασιλεα σεννααρ και αριωχ βασιλεα ελλασαρ οι τεσσαρες βασιλεις προς τους πεντε
10 η δε κοιλας η αλυκη φρεατα φρεατα ασφαλτου εφυγεν δε βασιλευς σοδομων και βασιλευς γομορρας και ενεπεσαν εκει οι δε καταλειφθεντες εις την ορεινην εφυγον
11 ελαβον δε την ιππον πασαν την σοδομων και γομορρας και παντα τα βρωματα αυτων και απηλθον
12 ελαβον δε και τον λωτ υιον του αδελφου αβραμ και την αποσκευην αυτου και απωχοντο ην γαρ κατοικων εν σοδομοις
13 παραγενομενος δε των ανασωθεντων τις απηγγειλεν αβραμ τω περατη αυτος δε κατωκει προς τη δρυι τη μαμβρη ο αμορις του αδελφου εσχωλ και αδελφου αυναν οι ησαν συνωμοται του αβραμ Γεν 13:18
14 ακουσας δε αβραμ οτι ηχμαλωτευται λωτ ο αδελφος αυτου ηριθμησεν τους ιδιους οικογενεις αυτου τριακοσιους δεκα και οκτω και κατεδιωξεν οπισω αυτων εως δαν
15 και επεπεσεν επ' αυτους την νυκτα αυτος και οι παιδες αυτου και επαταξεν αυτους και εδιωξεν αυτους εως χωβα η εστιν εν αριστερα δαμασκου16 και απεστρεψεν πασαν την ιππον σοδομων και λωτ τον αδελφον αυτου απεστρεψεν και τα υπαρχοντα αυτου και τας γυναικας και τον λαον
17 εξηλθεν δε βασιλευς σοδομων εις συναντησιν αυτω μετα το αναστρεψαι αυτον απο της κοπης του χοδολλογομορ και των βασιλεων των μετ' αυτου εις την κοιλαδα την σαυη τουτο ην το πεδιον βασιλεως
18 και μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ εξηνεγκεν αρτους και οινον ην δε ιερευς του θεου του υψιστου Εβρ 7:1
19 και ηυλογησεν τον αβραμ και ειπεν ευλογημενος αβραμ τω θεω τω υψιστω ος εκτισεν τον ουρανον και την γην
20 και ευλογητος ο θεος ο υψιστος ος παρεδωκεν τους εχθρους σου υποχειριους σοι και εδωκεν αυτω δεκατην απο παντων
21 ειπεν δε βασιλευς σοδομων προς αβραμ δος μοι τους ανδρας την δε ιππον λαβε σεαυτω
22 ειπεν δε αβραμ προς βασιλεα σοδομων εκτενω την χειρα μου προς τον θεον τον υψιστον ος εκτισεν τον ουρανον και την γην
23 ει απο σπαρτιου εως σφαιρωτηρος υποδηματος λημψομαι απο παντων των σων ινα μη ειπης οτι εγω επλουτισα τον αβραμ
24 πλην ων εφαγον οι νεανισκοι και της μεριδος των ανδρων των συμπορευθεντων μετ' εμου εσχωλ αυναν μαμβρη ουτοι λημψονται μεριδα]

Όπου συνωμόται=συνεργάτες, σύμμαχοι, φίλοι !!!!!

Η ΑΛΕΠΟΥ, λοιπόν, συμπεριφέρεται αναγκαστικά και ύπουλα φιλικά και μάλιστα συμμαχεί, άρα μπαινοβγαίνει στα ανάκτορα των αρχόντων σε ένα χώρο που τον περιβάλλουν τα μελλοντικά θύματα. Έπρεπε όμως να διαφυλλάξει με κάθε θυσία μυστικό ΤΟ ΔΙΧΤΥ που ήδη είχε αρχίσει να υφαίνει. Νομίζω, βγάλατε συμπέρασμα και του ΔΟΛΟΥ, αλλά και του ΑΔΟΛΟΥ των τοπικών βασιλειάδων !!!!!!

Τρέχουμε τώρα το χρόνο και φτάνουμε στον Ναβουχοδονόσορα.
Η οργάνωση του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΔΟΛΟΥ έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, με οργανωμένο ΙΕΡΑΤΕΙΟ, έχοντας εμπειρία αιώνων, με αφάνταστες γνώσεις πλέον ΟΛΩΝ των λαών της ευρύτερης περιοχής της Μικράς Ασίας και της Μεσογείου, που εκμεταλλεύεται τέλεια όλη τη γκάμα των επαγγελμάτων, αποστέλλοντας παντού τους περιτμημένους υπηκόους της, υφαίνοντας τον ιστό της αράχνης !
Δούλοι, μάγειροι, οινοχόοι, μάγοι, θεατρίνοι, πόρνες, ευνούχοι, γραμματείς, έμποροι,
 μεταπράτες, σιδηρουργοί, φαρμακευτές, δηλητηριαστές, ονειροκρίτες, ζητιάνοι, κουτσοί, στραβοί και γενικά κάθε καρυδιάς καρύδι, μέχρι και... αντιβασιλιάδες, όλοι εργάζονταν στο απόλυτο σκοτάδι προσυλωμένοι στον ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΤΟΧΟ ! Τη διάβρωση και διάλυση με όλα τα μέσα, από μέσα, όλων των μελλοντικών θηραμάτων !
Τα παραδείγματα στη σειρά ! Βαβυλωνία, Αίγυπτος, Χαναάν, ξανά Αίγυπτος, Φιλισταία, ξανά Αίγυπτος, ξανά Χαναάν, Φιλισταία και γενικά όλη περιοχή της Μέσης Ανατολής, Ασσυρία, Περσία και Μικρά Ασία !
Πλάτων Πισατίδης

Γρηγόρης Αυξεντίου: Η παγκόσμια μορφή του Αντιιμπεριαλιστικού αγώνα

Κι έρχονται μέρες δίχως δάκρυ,ψυχρές κλεισμένες στο σκοτάδι.

ΑΔΟΛΟΙ ΗΡΩΕΣ στην άκρη,σ'ένα δωμάτιο στον Άδη......

------------------------------------------------------

Γρηγόρης Αυξεντίου: Η παγκόσμια μορφή του Αντιιμπεριαλιστικού αγώνα

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαρτίου 3, 2009

http://olympia.gr/

Η συγκλονιστική αφήγηση του Ρίτσου στον Αποχαιρετισμό δε μπορεί να περιγραφεί. Ο Αποχαιρετισμός που ολοκληρώθηκε 10 ημέρες μετά το θάνατο του Γρηγορίου Αυξεντίου. Ένας από τους τελευταίους μαχητές της ελευθερίας. Αυτούς που οι σκοταδιστές Μουλάδες θέλουν να θάψουν βαθιά για να μη φαίνεται το Φως. Λίγα λόγια για τον ήρωα από το Εγκόλπιο:

Κυριακή 3 Μαρτίου 1957. Ήταν 28 χρόνων…

Ο θρυλικός τομεάρχης της ΕΟΚΑ, ο αϊτός του Μαχαιρά. Από την κατεχόμενη σήμερα Λύση της επαρχίας Αμμοχώστου. Από τα εφηβικά του χρόνια, εκδηλώνει με τη μαθητική του δράση την παθολογική του αγάπη προς την Ελλάδα, αφήνοντας να διαφανεί από τότε τι θα επακολουθούσε. Στα 21 του, βρίσκεται στην Αθήνα και δίνει εξετάσεις στη σχολή Ευελπίδων, χωρίς επιτυχία. Μπαίνει τότε, στη σχολή εφέδρων αξιωματικών της Κορίνθου, αποφοιτεί και υπηρετεί ως ανθυπολοχαγός στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Το 1952, γυρίζει πίσω στο νησί. Μυείται στην ΕΟΚΑ και με το ξέσπασμα του αγώνα, παίρνει τα όπλα από τους πρώτους. Την 1η Απριλίου 1955, επιτίθεται με ομάδα κρούσης, στις πετρελαιοαποθήκες της αγγλικής βάσης Δεκέλειας. Συνεχίζει την ένοπλη δράση του, γινόμενος το δεξί χέρι του Γ.Γρίβα - Διγενή. Διωκόμενος από τους Άγγλους, κρύβεται σε βουνά και μοναστήρια. Σ’ ένα από αυτά, την Αχειροποίητο (στην περιοχή του Πενταδάκτυλου), νυμφεύεται κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες την ως τότε μνηστή του Βασιλεία Παναγή, τον Ιούνιο του 1955. Χτυπά διαρκώς αγγλικούς στόχους στις βορινές, αλλά και τις νότιες πλαγιές του Πενταδακτύλου.

Οι μάχες διαδέχονται η μια την άλλη: Αγύρτα, Λάπηθος, Πεδουλάς, Δευτερά. Στη μάχη των Σπηλιών, στις 11 Δεκεμβρίου 1955, οι Άγγλοι άφησαν πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Πολλά και τα κουφάρια που οι αποικιοκράτες αναγκάστηκαν να μετρήσουν στα Χανδριά, το Μάρτιο του 1956. Εκεί έπεσε ένας από τους καλύτερους πολεμιστές του Αυξεντίου, ο Χρήστος Τσιάρτας. Το Πάσχα του 1956 βρίσκει τον ήρωα ν’ αναρρώνει στο ιστορικό (ιδρύθηκε το 1148) μοναστήρι του Μαχαιρά, μετά από εγχείρηση. Εκεί συνέβη και το πρωτοφανές της εμφάνισής του ενώπιον των διωκτών του, όταν πάνω από 100 Άγγλοι αξιωματικοί και στρατιώτες έζωσαν το μοναστήρι Μεταμφιεσμένος σε καλόγερο, με γενειάδα και ράσο, ο Γρηγόρης Αυξεντίου παρουσιάστηκε και συστήθηκε στον Άγγλο επικεφαλής αξιωματικό ως ο «πάτερ-Xρύσανθος».

Στις 31 Δεκεμβρίου του 1956, παραμονή Πρωτοχρονιάς, κυκλώνεται μαζί με τα παλικάρια του στο χωριό Ζωοπηγή και ακολουθεί σφοδρή σύγκρουση. Ο Αυξεντίου τραυματίζεται, αλλά διαφεύγει, αφήνει όμως νεκρό πίσω, τον συναγωνιστή του Μάκη Γεωργάλλα. Την 1η Μαρτίου του 1957, οι Άγγλοι ξαναεισβάλλουν στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Υποβάλουν σ’ εξαντλητική ανάκριση τον αγωγιάτη της Μονής και τον αναγκάζουν ν’ αποκαλύψει ότι ο Αυξεντίου έχει κατασκευάσει καταφύγιο - κρύπτη ένα χιλιόμετρο πιο κάτω. Έτσι οι Άγγλοι, με ισχυρές δυνάμεις, οδηγούνται στο κρησφύγετο και το περικυκλώνουν. Ο άνδρας, θρύλος της ΕΟΚΑ, προαισθανόμενος το τέλος, διατάζει τους 4 μαχητές του να βγουν έξω και να παραδοθούν. Εκείνοι αρνούνται: Οι στιγμές είναι δραματικές. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου ξαναπροστάζει: «εβγάτε έξω». Υπακούουν και μένει μόνος του. Ακολουθεί τιτανομαχία. Ένας Έλληνας μέσα σε μια σπηλιά, αμύνεται ηρωικά εναντίον ενός σχεδόν συντάγματος πεζικού με βαρύ οπλισμό. Οι Άγγλοι αρχίζουν να μετρούν νεκρούς. Ρίχνουν χειροβομβίδες και τραυματίζουν το παλικάρι Στέλνουν τον Αυγουστή Ευσταθίου για να τον μεταπείσει και εκείνος αποφασίζει να μείνει μέσα και να πεθάνει πλάι στον αρχηγό του. Στις εκκλήσεις των Άγγλων να παραδοθεί, Γρηγόρης Αυξεντίου απαντά: «Μολών λαβέ». Και ο Λεωνίδας ανασταινόταν πάνω στα βουνά της μαρτυρικής Κύπρου…

Περνούν δέκα ώρες. Οι σφαίρες πέφτουν σαν χαλάζι. Πάνω από 40 οι νεκροί Άγγλοι. Βρέχουν την περιοχή του σπηλαίου με βενζίνη και βάζουν φωτιά. Κόλαση πυρός. Ο Ευσταθίου επιχειρεί έξοδο και συλλαμβάνεται. Οι εμπρηστικές βόμβες των μισελλήνων του Λονδίνου, λαμπαδιάζουν τα πάνα. Έτσι, καιόμενος σαν λαμπάδα, έπεσε ο Γρηγόρης Αυξεντίου, άμορφη μάζα από καμένη σάρκα, πυροβολώντας ως το τέλος, Κυριακή 3 Μαρτίου 1957. Ήταν 28 χρονών…

Φορωνίς: Η Ελληνική Βαβέλ. Άλλο ένα “Χαμένο” Έπος.

---------------------------------------------------------

Φορωνίς: Η Ελληνική Βαβέλ. Άλλο ένα “Χαμένο” Έπος.

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαρτίου 2, 2009

http://olympia.gr/2009/03/02/babylon/


Σε προηγούμενο άρθρο αναλύσαμε τις εκπληκτικές ομοιότητες της βιβλικής διήγησης του κατακλυσμού του Νώε με το “χαμένο” έπος της Δευκαλιωνείας. Τα χαρακτηριστικά της έρευνας αποδεικνύουν ότι η Δευκαλιωνεία αποτέλεσε τη βάση - αν όχι την αποκλειστική πηγή- της βιβλικής αναφοράς. Όμως, το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα προβάλλει σε μια εξόχως ευαίσθητη ηλικία, την αναφορά της Παλαιάς Διαθήκης ως διδάξιμη ύλη.

Ομοίως, όλοι και όλες θυμόμαστε τον Πύργο της Βαβέλ, όπως αυτός διδάσκεται και στερεοτυπικά μένει, στις πρώτες τάξεις εκπαίδευσης. Πόσοι άραγε γνωρίζουν την “Φορωνείδα”; Άλλο ένα “χαμένο” Έπος που ως φαίνεται μετουσιώνεται σε βιβλική διήγηση και διδάσκεται ανάλογα. Το θέμα της Πολυγλωσσίας οπωσδήποτε έχει ορθολογική εξήγηση πέραν της “Θείας” προέλευσης που μεταδίδεται ως ανθρώπινο εμφύτευμα.

Γράφει ο Μιχάλης Καλόπουλος

Το έπος «Φορωνίς» έχει ΧΑΘΕΙ. Τα λιγοστά στοιχεία που έχουν απο­μείνει, μας οδηγούν στην παρακάτω (δική μου), φιλόδοξη περιλη­πτική ανασύνταξή του:
Στην Αργολίδα ο μύθος και η παράδοση θέλει τον Φορωνέα να γεννιέται απ’ την ένωση του θεο-ποταμού Ίναχου με την νύμφη Μελία ή Αργεία. Ο υπερμα­κρόβιος Φορωνέας έγινε βασιλέας ενός εκτε­τα­μένου βασιλείου με πολυπληθείς υπηκόους, που ζούσαν ειρη­νικά σκορπισμένοι στα παραδει­σένια δάση της πατρίδας τους.
Ο βασιλιάς και γενάρχης Φορωνέας, συμβασίλευε ειρηνικά με τον θεοβασιλέα Δία και με τη σύμφωνη γνώμη του κεραυνοκράτορα θεού, φέρνει στην εκτεταμένη αυτή χώρα το θεϊκό δώρο της φωτιάς (έχουμε επανάληψη του προμηθεϊκού μύθου) στους ευτυ­χισμένους υπηκόους του, μαζί με πλήθος άλλα ευεργετήματα, ώστε να κάνει τη ζωή τους ακόμα πιο άνετη. Σ’ όλη δε τη Φορωνίδα, μιλούσαν όλοι την ίδια γλώσσα. Ώσπου δυο θεοί η Ήρα και ο Ποσειδώνας μάλωσαν για την κηδεμονία της χώρας, με φοβερές όμως συνέπειες για την ειρηνική αυτή χώρα. Η κατακύρωση περιοχής (του Άργους) στην Ήρα, προκαλεί την οργή του Ποσειδώνα, που θυμωμένος έφερε στην χώρα φοβερή ξηρασία. Στερεύουν ποτάμια και πηγές όλης της χώρας και το Άργος γίνεται “πολύδιψον”.
Στα παλιά εκείνα χρόνια, δεν είχαν κτιστεί πολιτείες αλλά κάτω απ’ την απειλή του αφανισμού από λειψυδρία, ο βασιλιάς Φορωνέας συγκεντρώνει το εκτεταμένο και αραιοκατοικημένο του βασίλειο σ’ έναν και μοναδικό τόπο, στον οποίο υπήρχαν και τα τελευταία σωτήρια αποθέματα νερού.
Εκεί σ’ αυτήν την ξαφνική και αναγκαστική συγκατοίκηση, γίνονται μια σειρά από πρωτοφανείς διαπιστώσεις και πρώτ’ απ’ όλα ότι η πολυθρύλητη ομογλωσσία των απογόνων του Φορωνέα, δεν υπάρχει πια. Οι διαφοροποιήσεις στα μέλη του ίδιου γλωσσικού ιδιώματος είναι έντονα αισθητές, σε βαθμό που απομακρυσμένοι απόγονοι του Φορωνέα, δεν είναι πια σε θέση να πετύχουν μια σαφή επικοινωνία. Η μακρόχρονη απομόνωση και η έλλειψη επικοινωνίας έφερε γλωσσικές αλλοιώσεις πρωτοφανείς, που μόνο αυτή η υποχρεωτική συγκατοίκηση έφερε έντονα στο φως.
Οι γλωσσικές τους διαφοροποιήσεις, η ένταση της λειψυδρίας και τα στενά όρια της πόλης, φέρνουν σα φυσικό επακόλουθο φοβερές ταραχές ανάμεσα στις ομάδες των γλωσσικών αποχρώσεων. Οι προστριβές είναι συχνές και κάτω απ’ την ένταση της λειψυδρίας αναπάντεχες. Η πρώτη αυτή πόλη της σωτηρίας και του καταφυγίου, αποδεικνύεται ασφυκτικά ανεπαρκής για ανθρώπους συνηθισμένους στη δασική άνεση.
Σύντομα το κακό γίνεται δυσβάστακτο, η ασυνεννοησία μόνιμη κατάσταση. Η πολυγλωσσία και η διχόνοια, τα μαλώματα και οι ακαταλαβίστικες διεκδικήσεις, σε κάτι τόσο πολύτιμο όσο τα τελευταία αποθέματα νερού, πληθαίνουν τις αδικοπραγίες.
Έτσι επεμβαίνει η επιβλέπουσα αρχή του βασιλείου του Φορωνέα. Ο υπερ­βασιλέας Δίας στέλνει τον Ερμή να διευθετήσει το ζήτημα.
Ο Ερμής, ο θεϊκός απεσταλμένος “σκύβει” πάνω απ’ το πρόβλημα. Η λύση του είναι φανερή και επείγουσα: διάλυση της αρχικής πολύγλωσσης πια πόλης και ανακατανομή του πληθυσμού σε δορυφορικές περιφερειακές πόλεις, γύρω απ’ τα ζωτικά αποθέματα νερού. Βασικό κριτήριο διαχωρισμού, τα καινούργια γλωσσικά πλέον δεδομένα της πολυγλωσσίας. Η ομογλωσσία των ομάδων, ήταν το βασικό κριτήριο του διαχωρισμού του πολυγλωσσικού πλέον λαού του Φορωνέως![1][1]

Αυτή είναι η ελληνική κατανοητή και προσγειωμένη εκδοχή του “πολυ­γλωσσικού”, όπως αυτή φαίνεται τουλάχιστον, ανάμεσα απ’ τα σκόρπια κομμάτια του ΧΑΜΕΝΟΥ έπους Φορωνείς.[2][2] Μ’ αυτήν την απόπειρα ανασύνταξης το μόνο που διεκδικούμε, είναι η στοιχειώδης συμμετοχή της ελληνικής γραμματείας, σ’ ένα τόσο βασικό θέμα του παρελθόντος, όπως η ερμηνεία του πολυγλωσσικού προβλήματος.
Όπως βλέπουμε, η εκδοχή αυτή της Φορωνίδος, συμβαδίζει αξιο­θαύμαστα με τις μοναδικά πιθανές συνθήκες, κάτω απ’ τις οποίες γλωσσικά ανόμοιες ομάδες, θα εσύροντο σε υποχρεωτική επαφή και συγκατοίκηση κάτω απ’ τις αξεπέραστες επιταγές της δίψας.
Αυτή λοιπόν η εκδοχή της ελληνικής “Βαβέλ”, έχει να μας πει πολλά. Φανταστείτε όμως για λίγο το μέγεθος της απώλειας! Ένα ολόκληρο έπος με χιλιάδες προφανώς στίχους, που επραγμα­τεύοντο, το θέμα της πολυγλωσσίας με αξεπέραστη χάρη και πλήθος πολύτιμων λεπτομερειών γι’ αυτές τις πρώτες συνθήκες κοινωνικής ζωής, που αγγίζουν σαφώς την χαραυγή του πολιτισμού… ΧΑΘΗΚΕ!!!
Φαντασθείτε ένα ολόκληρο έπος!!!
Η Βίβλος αναφέρει 188 λέξεις μόνο! Ναι, 9 εδάφια όλα κι όλα, (Γέν.11.1-9) των οποίων το κεντρικό συμπέρασμα καταλήγει, ότι οι πρώτοι άν­θρω­ποι στην εντελώς πρώτη τους απόπειρα να χτίσουν κάτι, θέλησαν αυτό να είναι πύργος ψηλός και μάλιστα τόσο ψηλός που να φτάσει κάποτε έως τον ουρανό! Ως αξιοκατάκριτος δε λόγος αυτής της παρανοϊκής πυργοποιήας φέρεται η φυσική ανθρώπινη επιθυμία της αστικοποίησης!
Η εβραιοβιβλική λοιπόν αφορμή για την εμφάνιση της πολυγλωσσίας ανάμεσα στους λαούς είναι, ότι οι άνθρωποι μετά τον κατακλυσμό είπαν: «έλθετε ας οικοδομήσωμεν εις εαυτούς πόλιν και πύργον, του οποίου η κορυφή να φθάνει έως του ουρανού». Γέν.11.4.
Βέβαια το γιγάντιο αυτό εγχείρημα, μόνο στη φαντασία του βιβλικού συγγραφέα είχε περιθώρια ύπαρξης. Ένα τέτοιο κτίσμα, με δομικό υλικό τους πλίνθους της Βαβυλώνας, εκ του ασφαλούς δε είχε ελπίδες να φτάσει ποτέ ούτε στους χαμηλότερους “ουρανούς”. Με την παραμικρή υπερβολή η κατάρρευσή του ήταν εξασφαλισμένη. Στην Βίβλο όμως έχουμε την εσπευσμένη θεϊκή επέμβαση για να: «εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν». Γέν.11.6.
Ο Θεός συνομιλώντας εδώ με κάποιους λέγει (στον πληθυντικό) κάτι, που κατά τους ειδικούς είναι, ακατανόητα εχθρικό και απάνθρωπο: «Έλθετε ας καταβώμεν και ας συγχύσωμεν εκεί την γλώσσαν αυτών, δια να μην εννοεί ο ένας την γλώσσαν του άλλου». Γέν.11.7.
Οι γλώσσες οικοδομούνται αργά και σταθερά μετά από μακρόχρονη αφομοίωση και εμπειρία. Είναι απ’ τις πλέον απαραίτητες, αλλά και θεμελιώδεις κατακτήσεις της προσω­πικό­τητας… ένα απ’ τα βασικότερα στηρίγματα της νοημοσύνης! Μια αστραπιαία αλλαγή στη γλώσσα, θα ήταν εξαιρετικά πιθανό να συνοδευτεί από τέτοιας εκτάσεως αλλοιώσεις και αλλαγές στην προσωπικότητα, ώστε ένα τέτοιο “θαύμα”, θα παρήγαγε μάλλον στρατιές αλλόφρονων θυμάτων. Και εν τοιαύτη περιπτώσει, εάν η θεότητα ήθελε να επέμβει στο συγκεκριμένο έργο της φιλόδοξης αυτής οικοδομής, για να επιτύχει τη διάλυση και την διασπορά της, γιατί διάλεξε την ακραία εχθρική κίνηση της σύγ­χυσης των γλωσσών και δεν μετέβαλε απλώς την επιθυμία της αστικοποίησης σε ξαφνική διάθεση φυγής και διασποράς;
Μάλλον λοιπόν υπεραπλουστεύει ο εβραϊκός μύθος τους μηχα­νισμούς εμφάνισης της πολυγλωσσίας στον τότε αρχαίο κόσμο. Βάζοντας απ’ τη μια τους ανθρώπους να αντιστέκονται σύσσωμοι στη θεϊκή επιθυμία για διασπορά και απ’ την άλλη, τη θεότητα να στήνει κατά των ανθρώπων με πολύ ευκολία… ένα ακόμα αξεπέραστο μνημείο εχθρότητας!
Βέβαια με τον μύθο εδώ του πύργου προς τον ουρανό, είναι προφανές ότι έχουμε κάτι παράλληλο προς τον ελληνικό μύθο των γιων του Αλωέα, (κατ’ άλλους του Ποσειδώνα), τους γιγαντόσωμους διδύμους Ώττο και Εφιάλτη, που ήταν όμορφοι και τόσο γιγαντόσωμοι, που σαν έγιναν άντρες ορκίστηκαν: «να ανέβουν στον ουρανό βάζοντας σκάλα τα βουνά. Πάνω στον Όλυμπο, την Όσσα, πάνω στην Όσσα το Πήλιο για να κάνουν δικές τους την Άρτεμη ο Ώττο, την Ήρα ο Εφιάλτης» Homerus Epic. Ilias 5.385.
Κατάληξη του συγκεκριμένου μύθου, ήταν να έχουμε έναν αγώνα ανάμεσα στις δυο Ολύ­μπιες θεές και τους γιγαντόσωμους φιλόδοξους θεο-εραστές, που λήγει με την αλληλο­εξό­ντω­σή τους, μια και τους δύο αυτούς φιλόδοξους ουρανο-κατακτητές, «δεν μπορούσε μήτε άν­θρωπος, μα μήτε θεός να τους νικήσει». Στο τέλος αυτής της ιστορίας, η πανώρια θεά Άρτεμη, μεταμορφωμένη σε υπέροχο ελάφι, στέκει ευάλωτο ανάμεσά τους, παρασύροντας τους δύο επίδοξους πορθητές των ουρανών σε ταυτόχρονο ακοντισμό. Αλληλοτραυματίζονται θανάσιμα, καθώς η γρήγορη σαν αστραπή ελαφίνα Άρτεμη, δεν έστεκε πια ανάμεσά τους.

Μια διασταύρωση των βιβλικών πληροφοριών με έναν άλλο ελληνικό μύθο, περί πολυγλωσσίας, κατακλυσμού και οινοποσίας, μας βάζει αναπάντεχα στην αφετηρία μιας άλλης, απλούστερης αλλά και ενδιαφέρουσας ερμηνείας του πολυγλωσσικού.
Θυμηθείτε, ότι ενώ ο ένας γιος του ήρωα του κατακλυσμού Δευκα­λίωνα είναι ο Έλληνας, ο ένδοξος πρόγονος όλων των Ελλήνων, ο άλλος γιος του, (κατ άλλους ο ίδιος ο Δευκαλίων) έχει το περίεργο όνομα Αμφικτύων.[3][3] Κατά τα λεξικά: Αμφί-κτίων, απ’ το αμφί ή περι-κτίζω: «ο πέριξ ή εγγύς κτίζων. Παρόμοιον του Περικτίονες: Οι πέριξ οικούντες, γείτονες, οι περίοικοι». Λεξικόν Liddell & Scott.
Γίνεται σαφές λοιπόν, ότι το ιδιαίτερο αυτό όνομά του έχει σχέση με τον συν-οικισμό και την ιδέα της προστα­τευμένης περιτοιχισμένης πόλης. Και πράγματι ο Αμφικτύων θεωρείται ιδρυτής αρχέγονης μετακατακλυσμικής πόλεως.
Ταυτόχρονα όμως, αυτός ο πρώτος μετακα­τα­κλυ­σμικός αρχηγός ένδοξης πόλης, έχει επίμονα συνδεθεί με το θεό της αμπέλου τον Διόνυσο, τον οποίο μάλιστα κατά τον μύθο, φιλοξένησε στην πόλη του και ενώ δέχτηκε τη Διονυσιακή λατρεία, κατατρόμαξε από τα φοβερά επακόλουθα της άκρατης αρχικώς μέθης. Όπως αυτό φαίνεται στο μύθο του άτυχου Ικαρίου: «οι τρομαγ­μένοι πολίτες, θεώρησαν τη μέθη ως συμπτώματα θανα­τηφόρου δηλητηριάσεως και τον εφόνευσαν».[4] Ο θεός όμως κατόπιν: «εις αυτόν πρώτον (τον Αμφικτύωνα) εδίδαξε την ανάμιξιν οίνου και ύδατος».
Η βιβλική αφήγηση, στα βασικά της στοιχεία δεν είναι και πολύ διαφορετική. Μετά τον κατακλυσμό και στο πρόσωπο του κατακλυσμικού ήρωα Νώε, αναφέρονται για πρώτη φορά οι συνέπειες της άγνωστης μέχρι τότε οινοποσίας: «Και ήρχισεν ο Νώε να είναι γεωργός και εφύτευσεν αμπελώνα. Kαι έπιεν εκ του οίνου και εμεθύσθη και εγυμνώθη εν τη σκηνή αυτού… και λαβόντες ο Σήμ και ο Ιάφεθ το ένδυμα… εσκέπασαν την γύμνωσιν του πατρός αυτών». Γέν.9.20-23.
Έχουμε λοιπόν μια εμφανή επανάληψη στοιχείων, που στην προσπάθεια προσαρμογής των μύθων, στις ανάγκες ενός απλού βιβλικού προλόγου, οι δανειζόμενοι μύθοι χάνουν την αρχική ορατή σχέση με τον μυθικό κόσμο που τους γέννησε. Διότι η ξαφνική “πολυγλωσσία” μιας μετακατακλυσμικής πόλεως, πιο φυσικά ερμηνεύεται από την ανα­πάντεχη ανακάλυψη του μεθυστικού οίνου και ευκολότερα μπορεί να αποδοθεί, στην αδέξια αρχική άκρατη οινοποσία.
Ο ελληνικός μύθος ισχυρίζεται, πως ο άνθρωπος εκείνος που μετείχε στο κατακλυσμό, φτιάχνοντας την πρώτη μετακατακλυσμική πόλη, υπέστη τις συνέπειες της υπερβολικής εντρύφησης στα πρώτα θαυμαστά δώρα του Διόνυσου, ο οποίος ως διασκεδαστής θεός, ήρθε πράγματι και με την άκρατη μέθη “σύγχυσε” τη γλώσσα των πρώτων οικιστών στην πόλη του αρχιοι­κο­δόμου Αμφι-κτίωνα.
Στο στόμα λοιπόν του φιλοπαίγμονα “Διόνυσου” και στους χαρούμενους συνοδούς του, βλέπουμε να ταιριάζει πολύ καλύτερα η φράση, «έλθετε ας συγχύσωμεν την γλώσσα αυτών» κι όχι σ’ έναν αναίτια φθονερό βιβλικό θεό, που μόνο πολύ αργότερα, θα ανακαλύψουν ξαφνικά, όχι μόνο την εξήγηση στον περίεργο πληθυντικό που χρησιμοποιεί, αλλά και την χρησιμότητα της “αγάπης” που ξαφνικά αντικαθιστά τους ανθρωποκτόνους θυμούς και τις καταστροφικές του επεμβάσεις!

Είναι λοιπόν σαφές και στην πρόοδο αυτής της μελέτης θα γίνει ξεκάθαρα αντιληπτό, ότι τα πρώτα λιγοστά (11) κεφάλαια της Βίβλου, είναι φυσιολογικά μυθολογικά δάνεια εποχής, μια και όπως είδαμε στα βασικά θέματα που ενδιέφεραν τον άνθρωπο της αρχαιότητας, θεογονία, ανθρωπογονία, κατακλυσμός και πολυγλωσσικό, η Βίβλος μάλλον υστερεί σε πλούτο απαντήσεων και έγινε τουλάχιστον φανερό, ότι παρά την όποια “θεοπνευστία” της, δεν κατάφερε να ξεφύγει ούτε κεραία απ’ το φυσιολογικό μυθολογικό κλίμα της εποχής της.
Όλα όσα η Βίβλος διεκδικεί, ως δήθεν θεόπνευστο μονοπώλιο, έχοντας φτάσει ευτυχώς και δι’ άλλης οδού στα χέρια μας, συγκρι­νό­μενα μ’ αυτήν, όχι μόνο δίνουν αφθονία παραλλαγών, και στοιχεία εκπληκτικής ομοιομορφίας, αλλά διεκδικούν δυναμικά υπέρτερη αρχαιότητα, πληρότητα και αυθεντικότητα.
Πάνω απ’ όλα όμως, η σύγκριση αποδεικνύει περίτρανα ότι τα θέματα αυτά ήταν τα αγαπημένα φιλολογικά θέματα της εποχής εκείνης. Έτσι, μόνο όταν η βιβλική αφήγηση φτάνει επιτέλους να αγγίζει τον πρώτο μεγάλο γενάρχη Αβραάμ, αρχίζει και γίνεται αυθεντικό εβραϊκό κείμενο. Πριν απ’ τον πρώτο αυτόν περιπλανώμενο Χαλδαίο, κάποιοι απλά συμπεριέλαβαν στη Βίβλο ατόφια λογοτεχνία εποχής, που ήταν διάχυτη στον τότε γνωστό κόσμο, σαν οι επικρατέστερες απαντήσεις στις πλέον διαδεδομένες ερωτήσεις, στις καυτές απορίες εκείνης της εποχής, για τις αρχές, τις καταστροφές και την προϊστορία του κόσμου.
Όλα δείχνουν λοιπόν, ότι η ελληνική μυθολογική, φιλολογική και φιλοσοφική “λίμνη”, ήταν ήδη χιλιετηρίδες νωρίτερα, το μεγαλύτερο και λαμπρότερο απόθεμα στοχασμών και ανθρώπινων εικόνων. Με την φυσική κινητικότητα των λαών, οι ενδιαφέρουσες αυτές αρχετυπικές εικόνες και ερμηνείες έφταναν αυθεντικές ή ελαφρά παραλλαγμένες, παντού στον τότε γνωστό κόσμο και άφηναν το δροσερό αποτυπώματά τους στην διψασμένη φαντασία των λαών. Έτσι, μπορεί να δικαιολογηθεί και η διαπιστωμένη πανσπερμία ομοιόμορφων θρύλων και μυθολογικών εικόνων, απ’ τις οποίες καθόλου δεν φαίνεται να γλύτωσαν, οι δήθεν θεόπνευστοι συγγραφείς της Βίβλου.

Τα πρώτα λοιπόν ένδεκα κεφαλαία της Βίβλου, δεν πρέπει αρχικά να αποτελούσαν μέρος της Πεντατεύχου (Torah), αφού αποτελούν ένα ευδιάκριτο σύνολο θρύλων και παραδόσεων εποχής, με ευρύτατη διάδοση, που έντεχνα ενσωματώθηκαν στον πρόλογό της. Η προσθήκη αυτή πρέπει να είναι υστερότερη (ίσως, μεταρρύθμιση Ιωσία/Χελκία, περι το 620 π.Χ.) και αποδεικνύει για άλλη μια φορά, ότι η αναζήτηση και η δημιουργία ένδοξων προγόνων, ήταν μια κοινή προσπάθεια των λαών, και η ενσωμάτωση τέτοιων εντυπωσιακών μύθων, μια αναγκαία προσθήκη στην αφετηρία των λαϊκών τους εξιστορήσεων!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν επιτέλους, τον έλεγχο της αυθεντικής εβραϊκής “ιστορίας” απ’ την πρώτη και πραγματική αρχή της, τον Αβραάμ τον Χαλδαίο, προσέχοντας όμως από δω και πέρα, λίγο περισσότερο τις άφθονες και περίεργες λεπτομέρειες της αφήγησης.

[1][1] Pausanius Perieg. 2.15,5. // Acusilaus Hist.1a,2,F.23a.2 1a // Eusebius. Praep Evang. 10.12.10. // Stephanus Byzantius Gramm. Eth 112.18 11 // Strabo Geog 10.3.19.4 10.
[2][2] «Φορωνείδα» φαίνεται πως έγραψαν τόσο ο Ησίοδος όσο και ο Ελλάνικος. Ιδέ Ελληνική μυθολογία Εκδοτική Αθηνών, τόμος 2ος σελ. 60-62 και 3ος 165.
[3][3] «Άλλοι μεν Αμφικτύωνα τον Δευκαλίωνα νομίζουσι» Pausanias Perieg. 10.8.2. Αμφικτύων: βλ.:Apollodorus 3.14.6. // Pausanias Perieg .1.2.5-6.
[4][4] Scholia in Lucianum 52.5.

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΕΛΟΣ!!!ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!!

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΠΟΥΛΕΣ!!!!!
ΚΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΣΚΑΝΕ !!!!!!!!!!!!

Στο Βρετανικό Μουσείο,αίθουσα για την...ΑΡΧΑΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑ!!!!!!!

ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ....ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ;;;

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ...ΠΟΙΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ;;;;ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.ΚΑΙ ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ...ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΧΑΛΚΗΣ,ΓΙΑ ΤΗΝ...ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕ-ΔΩΣΕ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ(Ο.Χ.Ε.της Ελλάδος)!!!!!!ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ "ΔΑΙΜΟΝΙΑ" ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ......ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΤΗΡΗΣΟΥΝ ΣΙΓΗΝ ΙΧΘΥΟΣ....ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ....ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΤΙ...ΝΑ,ΤΟΥΡΚΙΚΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΝΑΟΙ,ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΣΑΜΕ...ΤΟΥΡΚΟΙ ΗΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΥΣ ΣΦΑΞΑΜΕ ΣΤΗ ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ....

------------------------------------------------------

Στο Βρετανικό Μουσείο... τουρκική προπαγάνδα

Στο Βρετανικό Μουσείο στον β΄ όροφο στήθηκε αίθουσα με την ονομασία "Ancient Turkey" όπου ούτε λίγο ούτε πολύ η Μ. Ασία ήταν η Αρχαία Τουρκία ήδη από την προϊστορική εποχή! Με τις υγείες μας!! Κατόπιν τούτου προέβημεν σε μία σύντομη έρευνα και βρήκαμε το εξής: Αν στην ιστοσελίδα του Βρετανικού Μουσείου, στην αναζήτηση γράψουμε τον όρο "Ancient Turkey" εμφανίζονται Ελληνικά αγγεία, γλυπτά και μικροτεχνήματα! (Δείτε εδώ) http://www.britishmuseum.org/research/search_the_collection_database/search_results.aspx?searchText=Ancient+Turkey πηγη: http://www.schizas.com

Posted by ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ at 21:47:29

ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΟΠΤΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ!!!

-----------------------------------------------------

Η ΔΗΘΕΝ ΔΙΑΜΑΧΗ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΊ'ΣΜΟΥ ΜΕ ΔΟΡΥ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Κυριακή, 1 Μαρτίου 2009 3:37 πμ | 7 σχόλια

Η ΔΗΘΕΝ ΔΙΑΜΑΧΗ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ'Ι'ΣΜΟΥ ΜΕ ΔΟΡΥ ΤΟΥ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ ΣΑΟΥΛ ΜΕ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΝ ΣΦΑΓΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ...Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΟΥΔΑ'Ι'ΣΜΟΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ!!ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Το παρακάτω άρθρο -σε κατά λέξιν μετάφραση- έχει γραφή από τον Marcus Eli Ravage, ραββίνο συγγραφέα που "που υπό την εύνοια των Rothschild (των Εβραίων τραπεζιτών) ετιμάτο ως ο μόνος εγκεκριμένος βιογράφος τους". Εδημοσιεύθη στο THE CENTURY MAGAZINE, σε δύο συνέχειες τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1928.

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
από τον ραββίνο Marcus Eli Ravage
ΜΕΡΟΣ Α'
"Φυσικά και μας απεχθάνεστε. Δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητείτε αυτό. Γι' αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας με αμφισβητήσεις και δικαιολογίες. Ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι είναι, και εγώ το γνωρίζω αυτό και εμείς καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Σίγουρα, κάποιοι από τους καλύτερους φίλους σας είναι Εβραίοι και όλα τα σχετικά. Το έχω ξανακούσει αυτό και πάνω από μια φορά, τουλάχιστον έτσι νομίζω. Και γνωρίζω επίσης, ότι δεν εννοείτε εμένα προσωπικά -"εμένα" εννοώντας οποιονδήποτε Εβραίο σαν ατομική προσωπικότητα- όταν εκτοξεύετε αυτά εναντίον μας με τον υγιεινό σας τρόπο, γιατί εγώ είμαι, τέλος πάντων, τόσο διαφορετικός, σαν να μην το ξέρατε, σχεδόν εξίσου καλός σαν εσάς. Η μικρή αυτή εξαίρεση δεν με γεμίζει, ωστόσο, με ευγνωμοσύνη -αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για τώρα. Είναι το επιθετικό, ανερχόμενο, καταπιεστικό, υλιστικό είδος που απεχθάνεστε- αυτούς, που με μια λέξη, σας υπενθυμίζουν τόσο πολύ τη δική σας ανερχόμενη γενιά. Κατανοούμε απόλυτα ο ένας τον άλλον. Δεν σας κατηγορώ.
Μα το Θεό, δεν κατηγορώ κανένα που δεν του αρέσει κάποιος. Αυτό όμως που μου προκαλεί το ενδιαφέρον σε όλη αυτήν την αντι-Εβραϊκή υπόθεσι, όπως εσείς το παρουσιάζετε, είναι η πλήρης έλλειψις θάρρους. Αυτός ο πλάγιος και σχετικός τρόπος τον οποίο χρησιμοποιείτε, μεταχειριζόμενοι τέτοιες διάτρητες δικαιολογίες που φαίνεστε να πάσχετε από προβλήματα ευσυνειδησίας τόσο έντονα, που αν η όλη παράστασις δεν ήταν τόσο τραγελαφική, θα ήταν εκνευριστική.
Δεν είναι ότι είστε ερασιτέχνες: ασχολείστε με αυτό πάνω από δεκαπέντε αιώνες. Όμως παρακολουθώντας και ακούγοντας τα παιδικά σας προσχήματα, σχηματίζει κανείς την εντύπωσι ότι εσείς οι ίδιοι δεν γνωρίζετε για πιο πράγμα πρόκειται. Μας σιχαίνεστε, αλλά δεν μπορείτε ξεκάθαρα να πείτε το γιατί. Σκέφτεστε μια νέα δικαιολογία -αιτία την ονομάζεται- κάθε μέρα. Έχετε συσσωρεύσει δικαιολογίες για τον εαυτό σας αυτά τα εκατοντάδες χρόνια και κάθε νέο σας εύρημα είναι περισσότερο γελοίο από το προηγούμενο και κάθε καινούρια δικαιολογία αντιφάσκει και εξουδετερώνει την προηγουμένη.
Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, συνήθιζα να ακούω ότι ήμαστε σκαφτιάδες χρημάτων και εμπορικοί υλιστές. Τώρα διαδίδετε το παράπονο ότι κανένα έργο τέχνης και κανένα επάγγελμα δεν είναι ασφαλές ενάντια στην Εβραϊκή εισβολή.
Εμείς είμαστε, αν σας πιστέψη κανείς, συγχρόνως και προσηλωμένοι στην φυλή μας και αφιερωμένοι σε αυτήν και μη αφομοιώσιμοι επειδή δεν συνάπτουμε γάμους με σας, και ταυτόχρονα είμαστε αναρριχητές και καταπιεστές και μια απειλή στην φυλετική σας ακεραιότητα.
Το επίπεδο διαβιώσεώς μας είναι τόσο χαμηλό που εμείς δημιουργούμε τις δικές σας εξαθλιωμένες συνοικίες και τις απάνθρωπες βιομηχανίες σας, και ταυτόχρονα τόσο υψηλό που σας διώχνουμε από τις ακριβότερες περιοχές σας.
Αποφεύγουμε το πατριωτικό μας καθήκον σε καιρό πολέμου γιατί είμαστε ειρηνόφιλοι από την φύσι μας και από παράδοσι, αλλά ταυτόχρονα είμαστε οι αρχι-συνωμότες των συμπαντικών πολέμων και οι κύριοι χρηματοδότες των πολέμων αυτών -ανατρέξατε στο τελευταίο Dearborn Independent καθώς και στα Πρωτόκολλα των Γερόντων της Σιών.
Είμαστε συγχρόνως οι ιδρυταί και ηγέται του καπιταλισμού αλλά και οι κύριοι υποκινηταί των επαναστάσεων εναντίον του καπιταλισμού.
Δίχως αμφιβολία, η ιστορία δεν έχει να επιδείξη άλλο παράδειγμα, σαν εμάς, για την προσαρμοστικότητα!
Και ναι! Παρ' ολίγο να ξεχάσω την αιτία όλων των αιτιών. Εμείς είμαστε οι ξεροκέφαλοι άνθρωποι που ποτέ δεν δέχθηκαν τον χριστιανισμό, και εμείς είμαστε οι εγκληματίες που σταύρωσαν τον ιδρυτή του.
Όμως μπορώ να σας πω ότι αυταπατάστε. Σας λείπει είτε η αυτογνωσία είτε το θάρρος να αντιμετωπίσετε με αντικειμενικότητα τα γεγονότα και να σταθείτε μπρος στην αλήθεια. Απεχθάνεστε τον Εβραίο όχι επειδή, όπως ίσως κάποιοι από σας να νομίζουν, αυτός σταύρωσε τον Ιησού αλλά γιατί αυτός τον γέννησε. Η πραγματική αντιμαχία σας με μας δεν είναι γιατί εμείς απορρίψαμε τον Χριστιανισμό, αλλά γιατί σας τον επιβάλλαμε!
Οι χλιαρές, αντικρουόμενες κατηγορίες σας εναντίον μας δεν είναι ένα μπάλωμα στην μαυρίλα της αποδεδειγμένης ιστορικής μας επιθετικότητος. Μας κατηγορείτε για την ανακίνησι της επαναστάσεως στην Μόσχα. Ας υποθέσουμε ότι αποδεχόμεθα την κατηγορία. Και λοιπόν; Συγκρινόμενο με το τι κατάφερε ο Παύλος, ο Εβραίος της Ταρσού, στη Ρώμη, ο Ρωσσικός ξεσηκωμός δεν αποτελεί παρά μία διαμάχη του δρόμου.
συνέχεια

«Θα δίνατε εσείς τη ζωή σας για την Αλέκα;»

Πικρές,Αληθινές,Σταράτες κουβέντες.Η ψυχρή αλήθεια για όλους και για όλα!!!!

---------------------------------------------------------------------------------
http://alkimosarchive-archive.blogspot.com/2009/02/blog-post_27.html

Παρασκευή, 27 Φεβρουάριος 2009

«Θα δίνατε εσείς τη ζωή σας για την Αλέκα;»

.

«Έδωσαν τη ζωή τους για κάτι που αποδείχτηκε απάτη», λέει ο Νίκος Μπελογιάννης (υιός) για τις θυσίες των γονιών του, στην Όλγα Μπακομάρου (Ελευθεροτυπία), σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, που δόθηκε πέρσι τον Απρίλιο.

.

Είμαστε καθισμένοι στο σαλόνι, η Ελλη λείπει, το φως μπαίνει πλούσιο από τις μπαλκονόπορτες του διαμερίσματός τους στου Ζωγράφου, με το σκυλί τους, τη Βιόλα, να μπαινοβγαίνει, με τα παλιά έπιπλα, τα βιβλία, τους πίνακες -ανάμεσα τους το σκίτσο που φιλοτέχνησε για τον «άνθρωπο με το γαρύφαλλο» ο Πικάσο- ενθυμήματα, παλιές φωτογραφίες.

.

Πώς αντέξατε, αλήθεια, το βάρος αυτών των μύθων;

.

«Ώρες ώρες, ένιωθα να με συνθλίβει. Ο πατέρας μου, για παράδειγμα, έδωσε τη ζωή του για έναν ορισμένο σκοπό, που τον έκανε σύμβολο, όμως άσχετα με αυτό, κατέληξε να έχει δώσει τη ζωή του για τον Ζαχαριάδη και τον Στάλιν· γιατί αυτοί καπηλεύτηκαν τη θυσία του. Και σκεφτείτε τώρα εμένα, να μου λένε διάφοροι, ως τη δεκαετία του '80, "παιδάκι μου, να γίνεις σαν τον πατέρα σου και να τον ξεπεράσεις". Δηλαδή, στα δικά τους μυαλά, να δώσω τη ζωή μου για τον Μπρέζνιεφ και τον Φλωράκη και πιο πριν για τον Κολιγιάννη. Η πολλώ μάλλον, που σήμερα θα έφτανε τα όρια του κωμικού, για την Αλέκα. Θα δίνατε εσείς τη ζωή σας για την Αλέκα;»

.

Πώς αντιδρούσατε σ' αυτές τις παραινέσεις;

.

«Κατάλαβα ότι για να μην συνθλιβείς, πρέπει να κάνεις κάτι δικό σου· αλλιώς γίνεσαι Γιωργάκης... Έτσι, από την Α’ Γυμνασίου άρχισα να αισθάνομαι την ανάγκη να αποστασιοποιηθώ, ξεκίνησα να διαβάζω Χημεία μετά μανίας, πήγα στο Πολυτεχνείο, έγινα χημικός μηχανικός... Βέβαια, η πολιτική ήταν στο περιβάλλον μου, στη ζωή μου, από παιδάκι με πήγαιναν στα γραφεία της ΕΔΑ όταν δεν είχαν πού να με αφήσουν... Στο σπίτι άκουγα συζητήσεις, εν πολλοίς άκρως αντιηρωικές, όπως για τη διαγραφή της Διδώς [θεία του, αδερφή της μητέρας του, συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου] από τον Ζαχαριάδη...».

.

Μεγαλώσατε με τη Διδώ, ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ένα υποκατάστατο μητέρας για σας...

.
«Ναι, και κοντά της μπορώ να πω ότι ήταν καλά τα παιδικά μου χρόνια, όσο μπορούσαν να είναι, καθώς τα βιώναμε μες στο φόβο, της Ασφάλειας προπαντός· και παρότι -καθώς δεν ήταν ποτέ στα σχέδιά της να κάνει παιδί, της ήρθε ουρανοκατέβατο- με μεγάλωνε κατά αγχωμένη εάν κάνει το "σωστό". Θυμάμαι τα ξένοιαστα καλοκαίρια της δεκαετίας του '60, που τα περνούσαμε στην Αίγινα, όπου νοίκιαζε ένα δωμάτιο για να γράφει, κι αυτό ισοδυναμούσε με 8 ώρες θάλασσα και 4 ώρες ποδήλατο για μένα».

.

Από τις φυλακές, όπου γεννηθήκατε και ζήσατε ως τα 3 χρόνια σας, τι θυμάστε;
.
«Τίποτα. Μόνο το σφύριγμα του τρένου, που περνούσε δίπλα... Από κει και πέρα, απ' όταν η Διδώ με πηγαινόφερνε στις φυλακές Αβέρωφ για να δω τη μητέρα μου, θυμάμαι τις φυλακίνες, που πολλές ήταν καλόγριες, και τις άλλες κρατούμενες, κάποιες τις συμπαθούσα πολύ και κάποιες άλλες μου ήταν απεχθείς...».

.

Η μητέρα σας κρατούμενη, τι συναισθήματα σας προξενούσε;

.

«Οργή οπωσδήποτε για την αδικία. Αλλά είχα την προσδοκία ότι μπορεί να υπάρχει και καλύτερο μέλλον. Για τον πατέρα μου δεν είχα βέβαια δική μου εικόνα. Αλλά μου μιλούσαν όλοι γι' αυτόν, εξαρχής. Η γιαγιά μου, κάθε φορά που ερχόταν στην Αθήνα από το Λεβίδι, η Ελλη, η Διδώ, πιο προσγειωμένα εκείνη για να μην συνθλιβώ».

.

Παύοντας να είστε παιδί, σήμερα, τι θα λέγατε ότι προσέφερε ο Μπελογιάννης σε αυτόν τον τόπο;

.

«Μια ανιδιοτελή θυσία, που για τους πολλούς ήταν παράδειγμα, και για άλλους, σε κομματικό επίπεδο, αντικείμενο καπηλείας. Δεν ήταν μόνον ο πατέρας μου όμως· μια γενιά έδωσε τη ζωή της για κάτι που η ίδια θεωρούσε το άπαν, και που βέβαια τελικά αυτό το άπαν, ο υπαρκτός σοσιαλισμός δηλαδή, αποδείχτηκε η μεγαλύτερη απάτη του 20ού αιώνα... Και μπορεί μεν εκείνος να πήγε τελικά με τον 375 περί κατασκοπίας, ξέρετε όμως πόσοι πήγαν στο απόσπασμα με τον 509, ως υποστηρικτές απόσπασης τμήματος της επικρατείας, εν προκειμένω της Μακεδονίας;»

.

Πώς μπορούσαν να το υποστηρίζουν αυτό;

.

«Ήταν η γραμμή Ζαχαριάδη περί ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους, και έπρεπε όλοι να βγαίνουν και να την υποστηρίζουν. Ηταν γραμμή της 3ης Διεθνούς, Στάλιν, Δημητρόφ, Τίτο - πώς προέκυψε η Μακεντονίγια απ' τον Τίτο; Το ΚΚΕ, που θεωρεί τον εαυτό του γενικό κληρονόμο, θεωρεί ότι κληρονομεί και αυτό το βάρος σε σχέση με τον Ζαχαριάδη και το Μακεδονικό και τον 509;»

.

Πού θέλετε να καταλήξετε;

.

«Έχει αρθρώσει καθόλου λέξη το ΚΚΕ για το Σκοπιανό, πέρα από τη Λιάνα, που είναι σε άλλο μήκος κύματος; Βγάλτε τα συμπεράσματά σας».

.

Εσείς, παρ' όλα αυτά, δεν αισθανθήκατε ποτέ να ...κινδυνεύετε απ' τις «σειρήνες της πολιτικής»;

.

«Οχι. Απλώς με τη Μεταπολίτευση βρέθηκα στον "Ρήγα", κυρίως γιατί η ΚΝΕ είχε τη θλιβερότερη παρουσία στη σχολή όπου φοιτούσα... Είχα κυρίως την ευθύνη του "Θούριου", εκεί γνωρίσαμε και συνεργαστήκαμε οι νεότεροι με φυσιογνωμίες του χώρου, όπως π.χ. ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Μίμης Δεσποτίδης, που βοήθησαν να γίνουμε κι εμείς πιο εικονοκλαστικοί, δηλαδή να μην έχουμε είδωλα. Μετά, είχα για ένα διάστημα την ευθύνη της οργάνωσης των καλλιτεχνών, ήμουν κατά κάποιον τρόπο ο Ζντάνοφ του κόμματος. Ως το '84, περίπου, οπότε απενεργοποιήθηκα οικειοθελώς».

.

Για ποιον λόγο;

.

«Γιατί είχε πλέον παρακμάσει η πολιτική στην Ελλάδα και είχε κυριαρχήσει απ' άκρου σ' άκρον το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπήρχε πια ελπίδα να γίνει κάτι σοβαρό, η χώρα φαινόταν ότι πάει κατά διαόλου. Όσοι μπορούσαν να το δουν, το βλέπανε».

.

Εργαζόσασταν τότε στο υπουργείο Πολιτισμού.

.

«Ναι, ήμουν προϊστάμενος στο Κέντρο Λίθου, που αναλάμβανε τη συντήρηση των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων και με την ιδιότητα αυτή είχα διατρέξει απ' άκρου σ' άκρον την Ελλάδα. Ως το 2000, οπότε συνταξιοδοτήθηκα, διότι ήταν πέρα από την αντοχή μου, την ψυχική και σωματική, η κατάσταση εκεί. Με τη φουλ έλευση της Ολυμπιάδας, το υπουργείο έγινε ΥΠΕΧΩΔΕ, με εργολάβους και όλα τα παρεπόμενα».

.

Να υποθέσω ότι ήσασταν, ούτως ή άλλως, κατά της διεξαγωγής της στην Αθήνα;

.

«Φυσικά, και όσοι ήταν κατά, και τους έλεγαν εθνοπροδότες, όλο και πιο πολύ δικαιώνονται, γιατί αποδείχτηκε ότι όλο αυτό δεν ήταν παρά μπετόν, μίζες και ντόπα. Αποδεικνύεται κι αυτές τις μέρες, με το ρεζιλίκι της ντριμ τιμ μας, όλα, αυτοί που έφεραν τα μετάλλια μια φούσκα ήταν. Και 13 δισ. ευρώ πετάχτηκαν στο νερό. Για την ελληνική οικονομία, η Ολυμπιάδα ήταν καταστροφική όσο ο πόλεμος του Ιράκ για την αμερικανική, που καταρρέει γιατί πέταξαν 5 τρισ. δολάρια στην έρημο. Αυτήν πληρώνουμε τώρα, θα το πληρώνουν πέντε γενιές, ήδη η γενιά των 600 ευρώ είναι η πρώτη που ζει χειρότερα από την προηγούμενη, μεταπολεμικά. Μόνον οι κατά Καραμανλή νταβατζήδες βγήκαν κερδισμένοι».

.

Μπορούμε να πούμε ότι σήμερα είστε ένας απλός παρατηρητής των πραγμάτων;

.

«Είμαι ένας ενεργός πολίτης και ένα υπερπληροφορημένο άτομο· κυρίως από το Ιντερνετ, όχι από την τηλεόραση, που πρέπει να έχεις φοβερό φίλτρο για να μην κρατήσεις τα σκουπίδια της. Αρνούμαι να δώ "παράθυρα" - αν είναι για "παράθυρο" προτιμώ από τον Αδωνι Γεωργιάδη την Άντζελα Δημητρίου, για να γελάσω τουλάχιστον».

.

Λοιπόν, τι βλέπετε στην πολιτική σκηνή μας; Σε σχέση με την Αριστερά πρώτα πρώτα.

.

«Το τοπίο στην Αριστερά είναι τελείως άλλο, σε σύγκριση ακόμα και με το περσινό τέτοιον καιρό».

.

Φωτεινότερο;

.

Σίγουρα. Κάθε τι που δίνει χαμηλότερα το ΚΚΕ -το οποίο θεωρώ το Τζουράσικ Παρκ της πολιτικής και βασικό φορέα σκοταδισμού- και ψηλότερα την ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά, είναι φωτεινότερο. Το πρόβλημα είναι αν ο ΣΥΝ μπορεί να αφομοιώσει αυτή την ξαφνική εισροή κόσμου».

.

Την οποία εσείς πού την αποδίδετε;

.

«Στη φθορά κυρίως του ΠΑΣΟΚ, το οποίο το 2000 έριξαν όλοι αυτοί που σκέφτονται όπως εγώ ας πούμε, και δεν άντεχαν πια αυτή την κατάντια - όλη η πολιτική να είναι μίζα και μπετόν. Το 2007 το μαύρισαν και τα λαμόγια του, μάθανε πώς να τρώνε από τη Ν.Δ. Η ελληνική κοινωνία δεν το χρειαζόταν πλέον το ΠΑΣΟΚ. Ούτε το χρειάζεται. Αρκετά ώς εδώ».

.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τι ρόλο έπαιξε ως προς αυτό;

.

«Παραήταν λάιτ ο Γιωργάκης. Ποιος να εμπνευστεί από τον Γιωργάκη και γιατί; Πέραν τού ότι κουβαλούσε όλες τις αμαρτίες των προκατόχων του».

.

Θα ήταν νομίζετε επαρκέστερος ο κ. Βενιζέλος;

.

«Θα σας πω ένα ανέκδοτο που κυκλοφόρησε όταν ήταν στο φόρτε της η κούρσα για τη διαδοχή: Οτι στο ΠΑΣΟΚ έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε έναν ανίκανο για οτιδήποτε και έναν ικανό για όλα».

.

Και όλη αυτή η προσπάθεια ή το «σενάριο» της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ;

.

«Θα ήταν ξέπλυμα στο ΠΑΣΟΚ, και δεν έχει κανένα λόγο ο ΣΥΝ -που έχει δεσμευτεί και στο Συνέδριό του ως προς αυτό- να φθαρεί συνεργαζόμενος με το ΠΑΣΟΚ, απλώς για να γίνει δεκανίκι των λαμογίων. Διότι, πέραν του ότι είναι θέμα αρχής, και ψυχρά υπολογιστικά αν τα βάλεις κάτω, το δεύτερο και το τρίτο κόμμα ούτε με το παρόν εκλογικό σύστημα ούτε με το επόμενο μπορούν να πάρουν πλειοψηφία».

.

Το άλλο «σενάριο» μιλάει για συνένωση όλων των αριστερών δυνάμεων, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου...

.

«Εγώ ούτε θέλω συνεργασία με το ΚΚΕ ούτε έχει νόημα να γίνει. Δεν θα άντεχα να ξαναδώ τα αίσχη του '92, όταν αποχώρησε από τον ενιαίο τότε ΣΥΝ με τον γνωστό τρόπο η Αλέκα... Ο ΣΥΝ, που μοιάζει τώρα να έχει πιάσει ένα όριο, δεν έχει νόημα να ανεβεί άλλο στα γκάλοπ και να καμαρώνει γι' αυτό. Πρέπει να κατοχυρώσει τα κεκτημένα ώς τις επόμενες εκλογές».

.

Με ποιον τρόπο; Θεωρείτε ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να διαχειριστεί και να ανταποκριθεί με επιτυχία στις προσδοκίες όσον αφορά αυτά τα κεκτημένα;

.

«Ναι. Ο Τσίπρας -που ήταν μεγάλο ρίσκο για τον Αλαβάνο να τον ρίξει στα βαθιά- έχει στοιχεία από Ομπάμα. Φέρνει κάτι καινούριο, δηλαδή δεν είναι φθαρμένος, όπως και όλη αυτή η γενιά που δεν πρόλαβε την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν αριστερό κόμμα. Για να θυμηθούμε και την κυρία Διαμαντοπουλου, που είπε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν αριστερό πριν γεννηθεί ο Τσίπρας. Θα έπρεπε να βγει και να της απαντήσει ο Τσίπρας "λυπάμαι που η γενιά μου δεν πρόλαβε αυτή την εποχή του ΠΑΣΟΚ, όπως λυπάμαι που δεν προλάβαμε και την εποχή που η σισιλιάνικη μαφία ήταν αντιστασιακή οργάνωση κατά των Ισπανών κατακτητών"... Ωραία, το ΠΑΣΟΚ ήταν κάποτε αριστερό κόμμα. Και λοιπόν»;

.

Και ...λοιπόν, πού καταλήγουμε για τον ΣΥΝ;

.

«Ας ξεκαθαρίσει πρώτα το πολιτικό τοπίο, γιατί βρισκόμαστε σε φάση ανακατάταξης, και μετά βλέπουμε τις συνεργασίες. Ούτε εκλογές πλησιάζουν ούτε έχουμε καμιά πρεμούρα. Αφήστε τώρα τον Κωστάκη να βγάζει τα κάστανα απ' τη φωτιά».

.

Ποια είναι η εκτίμηση σας για τον κ. Καραμανλή;

.

«Τηρουμένων των αναλογιών, πάλι καλά. Τα άγρια οικονομικά μέτρα που εφαρμόζει είναι αυτά που εφαρμόζονται διεθνώς από τον νεοφιλελευθερισμό. Δεν μπορούσε να το παίξει σοσιαλδημοκράτης αυτός».

.

Και ο χειρισμός του «Σκοπιανού»;

.

«Όπως τα είχανε κάνει 15 χρόνια οι προηγούμενοι, πάλι καλά. Ούτε του παπά να μην το λέμε γι' αυτή την εξέλιξη».

.

Ορισμένοι επιμένουν ακόμα ότι η λέξη Μακεδονία πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία από την ονομασία...

.

«Αυτό ξεχάστε το, το έχουμε χάσει το παιχνίδι. Χάθηκε το '91-'93, με την πολιτική Μητσοτάκη-Σαμαρά, που έκανε όλη την Ελλάδα να συμπεριφέρεται σαν υστερικιά γεροντοκόρη που ζει στο νεοκλασικό των παππούδων της και όταν βλέπει τον ποντικό μπροστά της, αντί να φέρει τη σκούπα ή τον γάτο, ανεβαίνει σε μια καρέκλα και φωνάζει "βοήθεια, ποντικός"... Ο Παπανδρέου στη συνέχεια, άλλο που δεν ήθελε να παραλάβει τέτοια καιροσκοπική πολιτική και να την εκμεταλλεύεται προς όφελος του, ώσπου τα Σκόπια έγιναν αμερικανικό προτεκτοράτο...».

.

Φοβάστε τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων;

.

«Ένα κράτος μεγάλο όσο η Στερεά Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο για την Ελλάδα. Αλλά ένα κράτος τόσο μικρό, με τον Μπους από πίσω είναι άκρως επικίνδυνο».

.

Την επιτυχία μας στην παρούσα φάση πού την πιστώνετε;

.

«Στην έξυπνη ενεργειακή πολιτική. Στο ότι παίξανε το χαρτί Πούτιν. Όπως ακριβώς και η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, που και τώρα είπανε στον Μπους "δεν θα χαλάσουμε εμείς τη σχέση μας με τη Ρωσία για τα μούτρα σου"».

.

Για τον Μπους τι θα λέγατε;

.

«Οι Ντάλτον πλανητάρχες. Μια συμμορία αιμοβόρων κρετίνων στην εξουσία, διψασμένων για πετρέλαιο και για αίμα. Που, ευτυχώς, εξευτέλισε αυτή την τρισάθλια φασιστική ιδεολογία του αμερικανικού ονείρου και του νεοσυντηρητισμού, τους τίναξε την οικονομία στον αέρα, έκανε την Αμερική μισητή και διεθνώς, τόσο που θα τρομάξει να ξαναφτιάξει εικόνα...».

.

Οπότε;

.

«Πηγαίνουμε σε ένα πολυπολικό σύστημα, με δύο καπιταλιστικούς πόλους, την Αμερική και τη Ρωσία, και τον πόλο του πιο άγριου καπιταλισμού σε συνδυασμό με τον πιο άγριο υπαρκτό σοσιαλισμό, την Κίνα, που αν επικρατήσει θα νοσταλγούμε τον Μπους. Και φυσικά είναι και ο μεγάλος ανερχόμενος τώρα ιδεολογικός πόλος του Ισλάμ, με κέντρο την Περσία».

.

Μπορείτε σε σχέση με αυτά να κάνετε κάποια ...προφητεία;

.

«Αν πίστευα, θα έλεγα ο Θεός να βάλει το χέρι του. Επειδή δεν πιστεύω λέω πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα».

.

Μπορεί ο σοσιαλισμός να είναι η ελπίδα;

.

«Όχι ο υπαρκτός πάντως, να μας λείπει. Το θέμα είναι ο επαναπροσδιορισμός της Αριστεράς και των ρόλων της σήμερα παγκοσμίως, με πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις την Ισπανία και τις χώρες της Ν. Αμερικής».

.

Αναρωτιέμαι πώς αισθάνεστε όταν δεν παρατηρείτε τον κόσμο, όταν κλείνετε τα βιβλία και κάθεστε μόνος εδώ πέρα, με όλα αυτά τα ενθυμήματα γύρω γύρω...

.

«Μνήμες σίγουρα υπάρχουν. Αλλά έχω εξοικειωθεί απόλυτα στο να ζω με αυτές».

.

Σκέφτεστε καμιά φορά ότι θα ήταν ίσως καλύτερα να ήσασταν παιδί απλών, «ανώνυμων» ανθρώπων;

.

«Ναι, αλλά δεν ξέρω αν αυτό θα ήταν καλύτερο ή χειρότερο για μένα. Ξέρω όμως ότι, έστω και με κάποιες αβαρίες στο ψυχικό μέρος, βγήκα κερδισμένος ψυχικά και πνευματικά μέσα απ' τη ζωή που έκανα».

Ένας ο Θεός, ένας ο περιούσιος λαός κι ένας ο τραπεζίτης του

Η φαγωμάρα έβοσκε από αιώνες μεταξύ τους!!!!
Τώρα ξεκίνησε ο χοντρός πόλεμος!!!!!!Θα φαγωθούν μόνοι τους σαν τα σκυλιά!!!!
Τους χτύπησε η λύσσα!!!!Η μάλλον η τρέλλα που προκαλεί η λέπρα!!!!!
Όπου νάναι θα ξεσπάσει κι ο εμφύλιος εντός της Αμερικής και τότε θα τους πάρει ο Σατανάς τους και θα τους σηκώσει από προσώπου Γης να τους πάει στον αγύριστο να γλυτώσουμε!!!!!!
---------------------------------------------------------------------------
http://kostasxan.blogspot.com/2009/02/blog-post_1616.html

Ένας ο Θεός, ένας ο περιούσιος λαός κι ένας ο τραπεζίτης του

Η προστασία της Χούντας των (Εβραίων)

τραπεζιτών με ομπρέλα το "Ολοκαύτωμα"

Ένας Θεός , ένας ο ( περιούσιος) λαός, και ένας ο τραπεζίτης του! Όπως λέγαμε, Ein Volk, ein Reich, ein Führer! Η γλώσσα άλλωστε δεν έχει καμιά σημασία. Θα γίνει μια και παγκόσμια.
Οι τραπεζίτες θα ανατρέψουν την τιμωρία της Βαβέλ, και θα γίνουμε ξανά, όλοι, παιδιά (πελάτες), του ίδιου, του μοναδικού, και αληθινού Τραπεζίτη.
Η κρίση, που ανατρέπει πλέον τα πάντα στο διάβα της, επιβάλλει στην Ολιγαρχία των Τραπεζιτών, τη λήψη έκτακτων μέτρων. Άλλωστε οι τράπεζες στην Αγγλία έχουν χρεοκοπήσει. Επομένως εκηρύχθη ο στρατιωτικός νόμος, και το διάταγμα υπέγραψε, πρώτος, ο «καγκελάριος» Γκόρντον Μπράουν, αφού άλλωστε η δική του κυβέρνηση συγκάλεσε τη « διάσκεψη του Λονδίνου» για τον αντισημιτισμό.

Η διάσκεψη, οργανώθηκε εσπευσμένα από την κυβέρνηση του κ. Μπράουν, σαν απάντηση στην διάσκεψη του ΟΗΕ "για τον ρατσισμό" στο Ντάρμπαν, στην οποία, η Νέα Διακυβέρνηση Ροκφέλερ-Ομπάμα, ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει, επειδή το προσχέδιο της διακήρυξης «στοχοποιεί» το Ισραήλ». Αμερικανοί διπλωμάτες μάλιστα ταξίδεψαν στη Γενεύη για να «προωθήσουν προτάσεις για την σύνταξη νέου προσχεδίου, το οποίο θα αντικαταστήσει το επίμαχο κείμενο».
Η βρετανική κυβέρνηση, έκανε αυτό που της αναλογεί, (όπως είπε ό Τζο στο Μόναχο), και μάζεψε 125 κοινοβουλευτικούς, από 40 χώρες (κυρίως Εβραίους και «Ντονμέδες-εβραίους»). Το ενδιαφέρον είναι, ότι από τους 125 που υπέγραψαν, ανακοίνωσαν περίπου 30 ονόματα. Τους άλλους τους περιφρούρησαν.
Ο στόχος της διάσκεψης και της διακήρυξης, του Λονδίνου, είναι να ασκηθεί εκβιασμός, και να τρομοκρατηθούν οι κυβερνήσεις, που υποστήριξαν το προσχέδιο της διάσκεψης του Ντάρμπαν. Η διακήρυξη καλεί και την Ε.Ε. "να αντιμετωπίσει το ζήτημα".
Η «φασαρία» με τον καθολικό επίσκοπο Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον, του «αρνητή του Ολοκαυτώματος», με την οποία μας «έπρηξαν», τα διεθνή αλλά και ελληνικά μέσα ενημερώσεως, ήταν το επικοινωνιακό «κόλπο», για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου στη διάσκεψη, και να νομιμοποιήσουν πολιτικά, την αναγκαιότητα, της πρωτοβουλίας του Μπράουν.
Ο «παγκοσμίως στρατιωτικός νόμος», που κήρυξε ο Μπράουν, καλεί τα κοινοβούλια, «να εκθέτουν τις προκλήσεις και να απομονώνουν τους πολιτικούς φορείς που καλλιεργούν το μίσος κατά των Εβραίων και στοχοποιούν το κράτος του Ισραήλ», και καλεί τις κυβερνήσεις να καταγγέλουν κάθε ξένο ηγέτη, πολιτικό ή δημόσιο πρόσωπο που αρνείται, υποβαθμίζει ή απαξιώνει το Ολοκαύτωμα και να ενθαρρύνουν την κοινωνία των πολιτών στην ανοικτή καταδίκη αυτού του φαινομένου».
Για το «φαινόμενο» των «περιούσιων τραπεζιτών», η διακήρυξη δεν λέει τίποτα και επομένως θα συνεχίσουν να τους χορηγούν δισεκατομμύρια από το δικό μας αίμα, και τον ιδρώτα αυτών που εργάζονται.
Το σημερινό «Ολοκαύτωμα», του ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων, που πεθαίνει από την πείνα, και το «Ολοκαύτωμα» των εκατομμυρίων ανέργων, που προκάλεσαν οι τραπεζίτες, δεν περιλαμβάνεται στην «Διακήρυξη του Λονδίνου». Όπως δεν περιλαμβάνεται, η καταδίκη της ολοκληρωτικής θεωρίας του «περιούσιου λαού», ενώ δεν απομονώνονται επίσης, οι δολοφόνοι-πολιτικοί, όπως ο φασίστας Νετανιάχου.
Η «Διακήρυξη του Λονδίνου», καλεί τα Ηνωμένα Έθνη, να επιβάλλουν εκ νέου στις χώρες-μέλη τη δέσμευση, στις αρχές της μνήμης του Ολοκαυτώματος, που περιλαμβάνει ειδικές και στοχοθετημένες πολιτικές, για την εξάλειψη της άρνησής του, ενώ προτείνει και ανάληψη δράσης στην εκπαίδευση αλλά και για την κοινή γνώμη».
Η νέα, παγκόσμια, Gestapo, θα κάνει «διώξεις για το αντισημιτικό μίσος που εκφράζεται μέσω του Διαδικτύου», και οι πελάτες θα χρηματοδοτούν (υποχρεωτικά) την πλύση εγκεφάλου της νέας γενιάς μέσω «εκπαιδευτικών προγραμμάτων για το Ολοκαύτωμα».
Όσοι γράψαμε, ότι οι σφαίρες και οι βόμβες του ισραηλινού στρατού σκότωσαν παιδιά και γυναίκες στην Γάζα, έχουμε ήδη κλείσει θέση για το νέο Νταχάου.
Από δω και στο εξής, «τα παιδιά έμπαιναν μπροστά από τις σφαίρες», όπως έλεγαν οι μαθητές του «συνταγματάρχη- καθηγητή- επικοινωνιολόγου» Γκιλμπόα.
63 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, κανένας δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό των νεκρών του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Τα νούμερα είναι τρελά. Ξεκινάνε από τα 60 εκ. και φθάνουν τα 80 εκ. Εξαρτάται από το ποιούς νεκρούς μετράς.
Ένας πολύ χονδρικός υπολογισμός δίνει 25 εκατομμύρια στρατιώτες και 45 εκατομμύρια πολίτες. Σύνολο 70 εκατομμύρια. Οι υπολογισμοί όμως, για τις απώλειες των αμάχων στην Ανατολή, (ιδίως στην Κίνα) γίνονται στατιστικά. Η πραγματικότητα μπορεί να ήταν ακόμη χειρότερη.
Η πολιτική της εξόντωσης των πληθυσμών, που δεν ήταν Άρειοι δεν αφορούσε μόνο στους Εβραίους.
Ωστόσο, το 99% των πληροφοριών που διαβάζουμε, μας λένε ότι, το «Ολοκαύτωμα», ήταν η πολιτική της εξόντωσης των Εβραίων στα πλαίσια της « τελικής λύσης».
Η εβραϊκή προπαγάνδα έχει μετρήσει σχεδόν επακριβώς τους δικούς της νεκρούς. 5.993.900 από τους 8.861.800 Εβραίους που ζούσαν στην Ευρώπη.
Οι Ρομά δεν ήταν το ίδιο προσεκτικοί με τους αριθμούς. Οι δικές τους απώλειες ήταν από 500.000 -1.500.000 (Romani Archives and Documentation Center at the University of Texas at Austin). Τα «τάγματα» των Εβραίων προπαγανδιστών όμως (Michael Berenbaum), τους κατεβάζουν στις 220.000.
Η σημερινή Ρωσία και η Ουκρανία μαζί, έχασαν 10.250.000 στρατιώτες, και 15.000.000 πολίτες. Στη Λευκορωσία τα θύματα ήταν 2.230.000, 3.500.000 εκ. αιχμάλωτοι πολέμου του σοβιετικού στρατού, πέθαναν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Αντίθετα από τους 231,000 αγγλοαμερικανούς πέθαναν μόλις 8.300...
Στην Γιουγκοσλαβία, οι απώλειες έφθασαν το 1.200.000. 600.000 ήταν οι Σέρβοι άμαχοι που εξοντώθηκαν, στην κατοχή. 400.000 περίπου, ήταν και οι απώλειες του άμαχου πληθυσμού της Ελλάδας. 30.000, ήταν οι στρατιώτες, που είτε έπεσαν στο μέτωπο, είτε απεβίωσαν στο νοσοκομείο, από τα τραύματά τους και τα κρυοπαγήματα.
Οι άμαχοι που σκοτώθηκαν στη Γερμανία υπολογίζονται σε 2.900.000.
Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, αυτοί που θέλουν να ξεπεράσουν τα έθνη, στον «λογαριασμό» του ολοκαυτώματος κάνουν το εντελώς αντίθετο.
Το αίμα και η ψυχή, των Ρομά και των Σλάβων, έχουν διαφορετική αξία, από την ψυχή των Εβραίων.
Άλλωστε ένας είναι ο «περιούσιος λαός».
Για όσο λοιπόν, μπορούμε ελεύθερα να μιλάμε, θέλω να επισημάνω τα ακόλουθα την ιστορικά περιστατικά.
- Το κίνημα των νέο-Τούρκων, (Jön Türkler), ήταν πραξικόπημα των (Dönmeh) «Ντονμέδων»- Εβραίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι, Ahmet Riza, Abdullah Cevdet, Osman Hamdi Bey, Yusuf Akçura ,Agah Efendi Marcel Samuel Raphael Cohen -Tekin Alp, «ο πατέρας της ιδελογίας του Παντουρκισμού», Mehmed Cavid Bey, Talat Pasha, (που οργάνωσε τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων), ο Emmanuel Carasso Efendi, ο Nuri Bey, ο İsmail Enver Beyefendi (Enver Pasha), και φυσικά ο Κεμάλ, ήταν όλοι Εβραίοι «Ντονμέδες»- (Dönmeh).
Από το 1908 ως το 1915, οι νέο-Τούρκοι -«Ντονμέδες», εξοντώσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, 1 εκ. ανθρώπους. Από το 1915 ως το 1923 άλλα 2,5.
Για αυτά τα ολοκαύτωματα γιατί δεν μιλάει κανείς;
- Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ερντογάν είναι Dönmeh, όπως και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγκ, όπως και ο προηγούμενος Yasar Büyükanit, όπως και ο Ντενκτάς στην Κύπρο. Επομένως, μήπως υπάρχει θέμα επιθετικότητας των Dönmeh κατά της Ελλάδος;
Η γενοκτονία συνεχίζεται;
- Οι Σεφαραντίμ, στην Ισπανία χαιρέτησαν τους Άραβες ως θρησκευτικούς αδελφούς, και απελευθερωτές και τους βοήθησαν στην κατάκτηση των πόλεων.
Ως απονομή των υπηρεσιών τους, έλαβαν την προσωπική τους ελευθερία, απολάμβαναν πλήρη πολιτικά δικαιώματα και μπορούσαν να ζουν σύμφωνα με τη Νομοθεσία τους. Αν και η συμμετοχή τους ήτανε μόλις ένα τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού, ανήκον διαμέσου των εμπορικών συναλλαγών, (κυρίως δουλέμποροι και τοκογλύφοι) στις ισχυρές οικονομικά ομάδες στην Ισπανία .
Για τον λόγο αυτό τους έδιωξαν. Και για το λόγο αυτό έγιναν δεκτοί στην Οθωμανική αυτοκρατορία.
- Ο Ραούλ Βάλλενμπεργκ, δεν ήταν Σουηδός και δεν ήταν διπλωμάτης. Ήταν έμπορος εβραϊκής καταγωγής, με διπλωματικό διαβατήριο, που εκπροσώπους εταιρία εβραϊκών συμφερόντων, και έκανε δουλειές με τον Χίτλερ. Ο Ροκφέλερ είχε τραπεζικές συναλλαγές, με τη ναζιστική Γερμανία ως το 1943, και δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.Οι Ρότσιλντ, χρηματοδότησαν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, και δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τέλος, ο Άντολφ Άιχμαν (Adolf Eichmann), ήταν και αυτός εβραϊκής καταγωγής, γι' αυτό του έκλεισαν τα μικρόφωνα, στην απολογία του.
Σπύρος Χατζάρας

Γιατί Ψήφος των Αποδήμων και όχι Ψήφος των Ελλήνων του Εξωτερικού;

Γιατί εκεί μπορεί να παιχτεί πολύ ύπουλο παιχνίδι!!!!!

--------------------------------------------------------------------------
http://www.kalami.net/2009/omogeneia/tgs_psifos

Γιατί Ψήφος των Αποδήμων και όχι Ψήφος των Ελλήνων του Εξωτερικού;
'Aρθρο του Θ. Σπυρόπουλου (Συντονιστής Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α. και πρόεδρος του Οργανισμού «Φύτεψε τις Ρίζες Σου στην Ελλάδα»

ΣΙΚΑΓΟ-Πέμπτη, 26 Φεβρουαρίου 2009
Το θέμα της ψήφου των Αποδήμων, μετά από ατέρμονες συζητήσεις, φαίνεται να οδηγείται σε αδιέξοδο, λόγω των αντιπαραθέσεων κυρίως μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως διαφάνηκε στις 24 Φεβρουαρίου στην επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής με αφορμή την καταψήφιση, από το ΠΑΣΟΚ, του σχετικού νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε κατ’ αρχήν και να ευχαριστήσουμε τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή, ο οποίος τήρησε τον λόγο του, διερεύνησε και προώθησε το θέμα στην Ελληνική Βουλή, καθώς και όλα τα κόμματα που συμμετέχουν στον προβληματισμό και στη σχετική συζήτηση.

Οι ομογενείς, στεκόμενοι υπερκομματικά, βλέπουμε το θέμα που μας αφορά από διαφορετική οπτική γωνία και μακροπρόθεσμα. Το ζητούμενό μας δεν είναι το πως οι παλαιότεροι από εμάς, οι πρώτοι δηλαδή μετανάστες που διαθέτουμε την ελληνική υπηκοότητα και είμαστε εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, θα ψηφίσουμε στις εθνικές εκλογές της επόμενης εικοσαετίας- τριακονταετίας.
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να τεθούν βάσεις για τη διασφάλιση των δεσμών των νεοτέρων γενεών του Ελληνισμού με τη γενέτειρα. Δηλαδή, να διασφαλισθεί το δικαίωμα της ψήφου και του εκλέγεσθαι στους νεότερους εκπροσώπους μας και στους απογόνους τους.

Απαντώντας στο επιχείρημα του Κ.Κ.Ε. όπως διατυπώθηκε κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, «ότι δεν μπορούν ''οι έξω'' να αποφασίζουν πως θα ζήσουν οι μέσα: Δεν μπορούν οι Έλληνες που ζουν επί δεκαετίες στο εξωτερικό και δεν γνωρίζουν τις συνθήκες, να καθορίζουν τις τύχες τις χώρας μας.... Θα αλλοιώνεται η πραγματική θέληση των Ελλήνων της Ελλάδας», έχουμε να απαντήσουμε με τα ακόλουθα επιχειρήματα:

1. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το δυναμικό του Ελληνισμού στο εξωτερικό έχει πολλά να προσφέρει και κυρίως μία άλλη άποψη, νοοτροπία και εμπειρία που την έχει ανάγκη η Ελλάδα. Όπως δημόσια δήλωσε ο πρωθυπουργός, οι ομογενείς «έχουν και άλλες προσλαμβάνουσες, γεγονός που θα εμπλουτίσει τον δημόσιο διάλογο στη χώρα».

2. Μας ενδιαφέρει να προωθηθούν στην Ελληνική πολιτεία ζητήματα που αφορούν και τον Ελληνισμό του εξωτερικού (ο μισός ελληνισμός και πλέον ζει στο εξωτερικό).

3. Κύριος γνώμονας των ενεργειών των ομογενών δεν θα είναι τα κομματικά, με τη στενή έννοια του όρου, αλλά το καλό του τόπου. Ιδιαιτέρως δε οι νεότερες γενεές, όπως γνωρίζουμε όλοι, δεν έχουν ενδιαφέρον για κομματικά θέματα στην Ελλάδα, αλλά για την εξέλιξη της.

4. Οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού διαθέτουν ακίνητα στην Ελλάδα και ακόμη και ως μόνιμοι κάτοικοι του εξωτερικού καταβάλλουν φόρους. Παρακολουθούν δε τα ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος πολύ στενά, κυρίως μέσω του διαδικτύου.

5. Ο ομογενής που ενδιαφέρεται να ψηφίσει σίγουρα είναι γνώστης των ελληνικών θεμάτων, διαφορετικά δεν θα ενδιαφερθεί να εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους για να ψηφίσει. Το φαινόμενο του πελατειακών σχέσεων πολιτικών –ψηφοφόρων δεν ισχύει στο εξωτερικό, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Το όφελος που θα προκύψει θα είναι μεγάλο και για τις δύο πλευρές. Θα γεφυρωθεί επιτέλους ο απανταχού ελληνισμός. «Οι έξω», όπως μας χαρακτήρισε ο καθόλα συμπαθής ειδικός αγορητής του Κ.Κ.Ε. Αντώνης Σκυλλάκος, είναι τα Μέλη των ζωντανών Ελληνικών εστιών στο εξωτερικό, που από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι συνυφασμένες με την πορεία και ιστορία του έθνους μας.

Η αρχή προς αυτή την κατεύθυνση, όπως έχουμε ήδη επισημάνει κατ' επανάληψη και στο παρελθόν, πρέπει να γίνει με την καταγραφή των Ελλήνων του εξωτερικού με σοβαρό και επιστημονικό τρόπο, η οποία θα είναι πολλαπλώς ωφέλιμη και χρηστική για όλους μας.
Στο κατώφλι του 21ου αιώνα και της τρίτης χιλιετηρίδας, στην λεγόμενη εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο Ελληνισμός δεν έχει την πολυτέλεια να διχάζει τα παιδιά του σε «μέσα» και «έξω». Δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί τα πολιτικά κόμματα να ερίζουν στην πλάτη της ομογένειας.

Ευελπιστώ ότι θα εξαντληθούν όλα τα περιθώρια και θα καταβληθούν ειλικρινείς προσπάθειες απ΄ όλες τις πλευρές για να γίνει υπέρβαση σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ας ξεπεραστούν οι μικροπολιτικές πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες δεν εξυπηρετούν τον Ελληνισμό και ως έθνος, αλλά και ως ιδέα.

Οι πολιτικοί άνδρες και οι νομοθέτες της Ελλάδας πρέπει να εργαστούν με γνώμονα το μέλλον και την ενότητα του απανταχού Ελληνισμού.

ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ.

Ο Θύμος Αδήν των Ελλήνων ενεργοποιείται και ανακαλεί στη ΜΝΗΜΗ τα προστάγματα των ΠΡΟΓΟΝΩΝ του ΠΑΤΡΩΟΥ ΓΕΝΟΥΣ!!!!!
---
ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ ΕΦ' Ω ΕΤΑΧΘΗΜΕΝ
-------------------------------------------------------------------
http://hellenicreligion.gr/doc/martyselpidios.htm

Εις Ελπίδιον, Έλληνα Θρησκευτήν και Μάρτυρα

«Θύτην» απεκάλεσαν τον νεαρόν Ελπίδιον οι θλιβεροί αιρετικοί του ιουδαϊσμού, οι μισαροί ανθέλληνες, επειδή τους Προγονικούς Θεούς και αυτός ομάδι μας στους Ναούς μας τιμά και πάλιν- προσεύχεται και την αγάπην του διαλαλεί σφοδρώς προς τον Ελληνισμόν, κατά τας συνάξεις ημών των Ελληνίων.

Τον ήθελαν και αυτόν όμοιόν των, δούλον του «θεού» των, απαρνητήν άμα και διώκτην των ενθέων Ελλήνων, των Δημητροφίλων χωρικών βασανιστήν και τρομοκράτην άνανδρον, όστις τα Ιερά κρημνίζει, ή τα όσια του Γένους των Ελλήνων βεβηλώνει.

Δεν μας πτοούν αι απειλαί των δια εκδίκησιν, επειδή τους επήραμεν τον ευγενή Ελπίδιον, ή επειδή τον Φιλέλληνα τον Ιουλιανόν συνδράμομεν, τον Παραστάτην Ήρωα, υίόν της Βασιλίνης.

Είπομεν ότι, εάν εις την Πατρώαν Πίστιν επανέρχωνται νέοι, ως ο Ελπίδιος, τότε διά την Ελλάδα θέλει υπάρχειν πάντα Ελευθερέως ελπίς Διός.

Βασίλειος Πελασγός Γούσιος