28 Μαρτίου 2009
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την Αγία Γραφή
Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Το αρχαίο ελληνικό κείμενο με ερμηνευτική απόδοση)
27 Μαρτίου 2009
Ο αββάς Σισώης και η μούμια του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
--------------------------------------------------------------
Ο αββάς Σισώης κλαίει ενώπιον της ματαιότητας της δόξας και της δύναμης
Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαρτίου 25, 2009
Κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο η εικόνα του αββά Σισώη που θρηνεί στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι Αδιάβροχοι αναλύουν ακριβώς τον συμβολισμό της εικόνας.
Επιτέλους, ας σταματήσουν οι ζηλωτές τις ταμπέλας την προπαγάνδα (προς πάσα κατεύθυνση). Το ορθώς έχειν και το κατά φύσιν ζειν ΔΕΝ χρειάζονται ταμπέλες και σπόνσορες. Ιδιαίτερα αυτές τις ιερές για τη φύση και τον άνθρωπο ημέρες το μεγαλύτερο όπλο είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ. Αυτή ήταν η παντιέρα της επανάστασης και κάθε πραγματικού αγωνιστή που υπερβαίνει το εγώ του για το εμείς.
Καλές είναι οι δημοσιεύσεις αλλά καλύτερο είναι να αποφεύγεται η τακτική του «όποιον πάρει ο Χάρος». Διότι οι πολλοί εντυπωσιάζονται και παραπληροφορούνται, μάλλον διότι έτσι έχουν συνηθίσει να ζουν, και οι ολίγοι είτε χαμογελούν συγκαταβατικά είτε βουρλίζονται – πράγμα το οποίο δεν τους αρμόζει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαδεδομένης μεθόδου «όποιον πάρει ο Χάρος» είναι η εικόνα του αβά Σισώη, o οποίος βρίσκεται ενώπιον του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου και κλαίει.
Σύμφωνα με την προχειρότατη ανάλυση που διάβασα δεξιά-αριστερά ο αβάς Σισώης (4ος μ.Χ. αιώνας) κλαίει για το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου λόγω της αγάπης του για τον Έλληνα Βασιλέα.
Ωραία θα ήταν να συμβαίνει αυτό αλλά η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική από την ποθούμενη. Ο αβάς Σισώης αγάπησε τον Αλέξανδρο όπως θα αγαπούσε, ως Χριστιανός, κάθε ανθρώπινο πλάσμα που προηγήθηκε της εποχής του, κάθε σύγχρονό του και κάθε άνθρωπο μετά από τους καιρούς του.
Ωστόσο, ο σπαραγμός του Σισώη δεν σχετίζεται με την θανή του Βασιλέα αλλά με την ανθρώπινη ματαιότητα.
Το λάθος θα είχε αποφευχθεί αν έκαναν τον κόπο οι αναρτούντες να διαβάσουν τι ακριβώς γράφει η εικόνα. Ας λάβουν μία βοήθεια.
Σισώης ο Μέγας εν Ασκηταίς έμπροσθεν του τάφου του βασιλέως των Ελλήνων Αλεξάνδρου, του πάλαι λάμψαντος εν Δόξει φρύττει και το άστατον του καιρού και της δόξης της προσκαίρου λυπηθείς, ιδού κλαίει.
“Ορών σε τάφε, δειλιώ σου την θέαν και καρδιοστάλακτον δάκρυ χέω, χρέος το κοινόφλητον εις νουν λαμβάνων, πώς ουν μέλλω διελθείν πέρας τοιούτον; Αΐ, αΐ, θάνατε, τις δύναται φυγείν σε;”
Πάντως, ακόμα και από αυτή την εικόνα μπορούμε να αντλήσουμε ένα τουλάχιστον επιχείρημα που ακυρώνει τις ανοησίες των επικίνδυνα γελοίων γειτόνων μας. Στο κείμενο της εικόνας γίνεται μνεία περί “τάφου του βασιλέως των Ελλήνων Αλεξάνδρου“. Καλή ιδέα θα ήταν για το υπουργείο Εξωτερικών, (όποτε με το καλό αποκτήσει σοβαρή ηγεσία και όχι γονιδιακώς κληροδοτηθείσα τοποτηρητεία) να κάνει χιλιάδες αντίτυπα της εικόνας μ’ ένα επεξηγηματικό booklet και να την δωρίσει σε αξιωματούχους Ανατολής και Δύσης.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΡΜΕΝΙΟΥΣ!
http://ellhnkaichaos.blogspot.com/
Πέμπτη, 26 Μάρτιος 2009
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΗΡΩΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΛΛΑΣ, ΟΥΤΕ ΕΥΡΩΠΗ !!!
ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ.
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11169&catid=27#11169
------------------------------------
«ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ»
Ά καρδιά, καρδιά, σε πάθια βράζεις μέσα αγιάτρευτα.
Πρόβαλ' έξω, και το στήθος κράτα ενάντια στους οχτρούς.
Όπου αντίπαλοι καρτέρι στήνουν, ρίζωσε γερά.
Αν νικήσεις, τη χαρά σου μην τη δείχνεις φανερά.
Αν νικήσουν, στη γωνιά σου σωριασμένος μη θρηνείς.
Χαίρου στα καλά και πόνα στα δεινά, μα υπερβολές
όχι! Νιώσε ποιά παλίρροια τους ανθρώπους κυβερνά.
(Μετάφραση: Θρ. Σταύρου), Αρχίλοχος
„Ά καρδιά, καρδιά, σε πάθια βράζεις μέσα αγιάτρευτα“. Με προσταγή στην καρδιά του, ο Αρχίλοχος ξεκινάει να μεγαλουργεί. Από το ύφος του ποιήματος γίνεται εν τούτοις κατανοητό ότι απευθύνεται σε πολλοί περισσότερους, σε αυτούς που τον αναζητούν. Ο Αρχίλοχος δεν είναι απλά λυρικός ποιητής είναι και πολεμιστής, δεν γίνεται ένα σκονισμένο βιβλίο στο ράφι, ούτε αναπαύεται στην βιβλιοθήκη. Σε κυνηγάει και θα „πολεμήσει“ μαζί σου.
Μιλώντας με τον εαυτό του έχει κύριο σκοπό να αναδείξει σε όλους όσους συμπάσχουν σαν και αυτόν κατά πιο τρόπο επιτυχίες ή αποτυχίες μπορούν να επεξεργαστούν.
„Πρόβαλ' έξω, και το στήθος κράτα ενάντια στους οχτρούς.
Όπου αντίπαλοι καρτέρι στήνουν, ρίζωσε γερά“
Στον στίχο αναφέρεται στην άμυνα ενάντια στους εχθρούς, όχι βέβαια μόνο σε στρατιωτικό πόλεμο, αλλά μεταφορικά και στην διαμάχη πρός επιβίωση. Ο άνθρωπος δεν επιτρέπεται να είναι παθητικό μέλος της κοινωνίας αλλά πρέπει να έχει ενεργή στάση.
„Αν νικήσεις, τη χαρά σου μην τη δείχνεις φανερά.
Αν νικήσουν, στη γωνιά σου σωριασμένος μη θρηνείς. Χαίρου στα καλά και πόνα στα δεινά, μα υπερβολές όχι!“
Στο επόμενο βήμα, παρηγορεί και ενθαρρύνει, αλλά ταυτόχρονα λέει „Χαίρου στα καλά και πόνα στα δεινά, μα υπερβολές όχι!“ Ασχέτως νίκης ή ήττας, τα αισθήματα δεν θα πρέπει να ξεφεύγουν από την μεσότητα(Αριστοτέλης) και ούτε υπερβολικά να χαίρονται αλλά ούτε υπερβολικά να θρηνούν. Το μέτρο είναι η ουσία. Το μέτρο των αρχαίων Ελλήνων, αυτό έπρεπε να είναι άριστον. Μέτρον άριστον. Κρατώντας το μέτρον άριστον μπορεί κανείς να αντέξει την πληθώρα θετικών ή αρνητικών αισθήσεων καλύτερα, χωρίς η λύπη ή χαρά να ξεχειλίζουν με κίνδυνο να σε πνίξουν, ο Αρχίλοχος τονίζει την σημαντικότητα του να μη υπερβάλεις, το γνωστό «μηδέν άγαν».
"Νιώσε ποιά παλίρροια τους ανθρώπους κυβερνά"
Σε αυτό τον στίχο, ο Αρχίλοχος μας προτρέπει όχι απλά να διαβάσουμε αλλά να νιώσουμε αυτά που διαβάζουμε, όχι μόνο εγωιστικά αλλά και πανανθρώπινα (ποιά παλίρροια τους ανθρώπους κυβερνά). Σίγουρα έτσι θα γίνουμε άνθρωποι σοφοί και θα κατανοήσουμε τον ρυθμό που την ζωή των ανθρώπων ορίζει.
Νίκος Σάμιος
Σχετικά _link_s
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&Itemid=32&catid=27&id=11089#11089
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11164&catid=27#11164 http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11161&catid=97#11161
ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ αρχαίου και νεοελληνικού κειμένου:
Η Αρχαία Ελλάδα με Χρώμα
Βρέθηκε στην Ακρόπολη της Αθήνας. Μάρμαρο λευκό. Γύρω στο 470 π.Χ. Παριστάνει πιθανότατα τοξότη που φοράει θώρακα. Κάτω από αυτόν φοράει εφαρμοστό χιτωνίσκο στον οποίο σώζονται ίχνη γραπτών φυτικών κοσμημάτων.
Άλλες φωτογραφίες και Περισσότερα...
25 Μαρτίου 2009
"Εμπρός, Ελλάς επαναστάτισα, στάσου όρθια..."
Εμπρός, Ελλάς επαναστάτισα, στάσου όρθια
κράτα με τα γερά τα όπλα την δύναμήν σου.
Δεν εγέρθηκε ένας Όλυμπος του κάκου
η Πίνδος σου και οι Θερμοπύλες, η τιμή σου.
Επετάχθηκε απο των σπλάχνων σου τα βάθη
η ελευθερία σου δυνατή, φωτός πυρήνας
κι απ' του Θησέος και του Περικλή τους τάφους
και τα πάντα νέα ιερα των Αθηνών.
Θραύσε τώρα, γη θεών και ηρώων
της σκλαβιάς τες αλυσίδες, την μαύρην μοίρα
με τες γλυκόηχες ωδές απο του Τυρταίου
και από του Ρήγα και του Βύρωνος την λύρα.
Πηγή:
http://www.asxetos.gr/libView.aspx?s=99&sc=132&o=-1&ofs=1
---------------
ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ:"...μάνα και πατέρα δε γνώρισα.Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης."
..........................................
[Πολυζωίδης:Σε ερωτώ πως σε λένε;Πόσο χρονών είσαι;Που γεννήθηκες και πότε;Ποιά δουλειά κάνεις;Γράμματα ξέρεις;
Πλαπούτας:Το πρώτο μου στέκι το χωριό Σουλιμά.Μάνα και πατέρα δε γνώρισα.Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης.Δεύτερο στέκι μου το χωριό Παλούμπα.Εκεί η γυναίκα μου,τα παιδιά μου και τ'αγγόνια μου καρτερούν με λαχτάρα να μάθουν τα νέα της δίκης.Είδα τον τόπο μου λεύτερο.Τώρα όμως με τούτη τη δίκη,αντικρύζω τον χαμό σαν Ραγιάς.Τα παλικάρια με κράζουν,καπετάν Πλαπούτα.Μαζί τους χάρισα στο έθνος νίκες πολλές.Βουίζουν τώρα τ'αυτιά μου,που ο Μάσσονας,καινούργιος αφέντης στον τόπο,τολμάει να με καλεί προδότη.Ξένος είναι και πατάει ελεύθερο χώμα ποτισμένο με αίμα.Ποτέ του δεν είδε τον πόνο του ραγιά ούτε τους αγάδες να αρπάζουν κοπέλες,και να καίνε σπίτια.Ούτε είδε κλέφτες να σηκώνουν κεφάλι.Κι όταν ήρθε η βλογημένη στιγμή του ξεσηκωμού δεν είδε το ραγιά με όρθια τη ράχη.Είναι ξένος στον τόπο,επίτροπος και κάνει τον δάσκαλο του νόμου.Σαν ξένος λογαριάζει τους κλέφτες.Άνιαστος είναι κι η γλώσσα του είπε άστοχα λόγια.
Ο Κολοκοτρώνης ο σοφός,ο Γέρος του Μοριά,θα σας πει για μένα όσα γνωρίζει,για τις μάχες που δώσαν στην Ελλάδα,την λευτεριά και...το βασιλιά.Οι δικαστάδες σαν Γραικοί που 'ναι μη προσέξουν τα άστοχα λόγια του ξένου...του Μάσσονα.Ο ξένος γροικάει τους χτύπους της καρδιάς του με νιτερέσο.Ζευγολάτης κακός σπέρνει διχόνοιες και θερίζει τριβόλους.
Πολυζωίδης:Άλλο τίποτα έχεις να πεις;
Πλαπούτας:Τούτο μόνο.Πως γράμματα λίγα ξέρω και 'κείνα μεγάλος τα 'μαθα.]
--------------------------------------
-Που είναι όλοι αυτοί οι σφογγοκολάριοι,που έκατσαν στο σβέρκο των Ελλήνων,ξένοι που το παίζουν Έλληνες,που κυβερνούν τον τόπο,να ορίσουν αναψιλάφιση της δίκης και να αποκαταστήσουν τους ΗΡΩΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ;
-Που ήταν οι παπάδες,που τάχα στήριξαν τον ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ,όταν δικάζονταν οι ΗΡΩΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ;
ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ.
http://pentaedron-kafes.blogspot.com/
Το χάλκεον χέρι του φόβου
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.
Αυτή (και ο μύθος κρύπτει
νουν αληθείας) επτέρωσε
τον Ίκαρον· και αν έπεσεν
ο πτερωθείς κ' επνίγη
θαλασσωμένος·
Αφ' υψηλά όμως έπεσε,
και απέθανεν ελεύθερος.-
Αν γένης σφάγιον άτιμον
ενός τυράννου, νόμιζε
φρικτόν τον τάφον.
Εάν φιλοτιμούμεθα
'να την ξαναποκτήσωμεν
μ' ίδρωτα και με αίμα,
καλόν είναι το καύχημα
της αρχαίας δόξης.
Ανδρέας Κάλβος,
Εις Σάμον
ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821.ΓΙΑΤΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
---------------------------------------------------------
20/3/2009
"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ": ΛΟΓΟΣ, ΕΡΓΟ, ΝΟΗΜΑ!
ΕΚΦΩΝΗΣΗ: Ορκίζουν σε στη στάχτη αυτή!
Λόγο, Έργο, Νόημα!
ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΧΟΡΟΥ: Λόγο, Έργο, Νόημα!
ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΨΑΛΜΟΣ:
Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,
Κι αν στο κρυφό μυστήριο ζουν πάντα τα παιδιά σου
Με λογισμό και μ' όνειρο, τι χάρη έχουν τα μάτια,
Τα μάτια τούτα να σε ιδούν μες το πανέρμο δάσος,
Που ξάφνου σου τριγύρισε τ' αθάνατα ποδάρια.
Κοίτα, με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα των Βαϊώνε!
Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα,
ατάραχη σαν ουρανός μ' όλα τα κάλλη πώχει,
που μέρη τόσα φαίνονται και μέρη 'ναι κρυμμένα.
Αλλά, Θεά, δεν ημπορώ ν' ακούσω τη φωνή σου
κι ευθύς εγώ του Ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω;
Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του και το ξερό χορτάρι.
ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΟ: "ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ"
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΦΩΝΗΣΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ & ΧΟΡΩΔΙΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ & ΧΟΡΩΔΙΑ