12 Ιουλίου 2009
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ.
Το βασικό συμπέρασμα (Α. Πουλιανός, 1971, 1999) είναι ότι ο σύγχρονος πληθυσμός της Κρήτης (σε ένα δείγμα 3.000 ατόμων) και όλου του Αιγαίου μαζί με την ενδοχώρα της Θράκης και της Μ. Ασίας έμεινε αναλλοίωτος τουλάχιστον από τη Μινωϊκή εποχή και ανήκει στον αυτόχθονα Αιγαιακό ανθρωπολογικό τύπο. Οι μεταναστεύσεις που έγιναν σε διάφορα χρονικά διαστήματα επέφεραν ελαφρές αλλαγές, αλλά δεν άλλαξαν την μορφολογία του αρχικού τύπου. Οι επιδράσεις δεν ξεπερνούν το 1-3 % και αυτή η ομοιογένεια προδίδει πάλι το γηγενές των κατοίκων γενικότερα της λεκάνης του Αιγαίου, τουλάχιστον από την Μεσολιθική εποχή, δηλ. πριν από 15.000 χρόνια.
Το 1987 ο Ιταλός καθηγητής ανθρωπολογίας Τζ. Φακίνι ανακοίνωσε στο 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο Παλαιοανθρωπολογίας στο Τορίνο την ύπαρξη ανθρώπινου σκελετού από την Κρήτη 50.000 ετών, ο οποίος μάλιστα παρουσιάζει τη μορφολογία του σύγχρονου (Homo sapiens) και όχι του νεαντερτάλειου ανθρώπου. Η είδηση ουδέποτε έφτασε στα ελληνικά ΜΜΕ, καθόσον το υπουργείο Πολιτισμού επέδειξε μέχρι στιγμής τη συνηθισμένη του αδιαφορία.
Το 1999 στο ιατρικό περιοδικό Tissue Antigens (Αντιγόνα Ιστών, τ. 53, Ιανουάριος) δημοσιεύεται ένα αιματολογικό άρθρο σχετικά με την καταγωγή των Κρητών. Βασικό συμπέρασμα ότι… οι Κρήτες συγγενεύουν περισσότερο με τους Βέρβερους, τους Σημίτες και τους Γιαπωνέζους παρά με τους υπόλοιπους Έλληνες (οι οποίοι έφτασαν από κάπου βόρεια πριν από 4000 χρόνια στην Ελλάδα) και ότι… έτσι είναι πιθανή η αφρικανική και μεσανατολική καταγωγή των Κρητών πριν από 10.000 χρόνια. Το άρθρο υπογράφουν 7 Ισπανοί μαζί με 3 Έλληνες καθηγητές ιατρικής και δυστυχώς καταλήγουν αβασάνιστα στα συμπεράσματά τους αφού αντιπροσωπεύονται μόνο 135 κάτοικοι τού νησιού και μελετάται μόνο το γονίδιο HLA. Επίσης, κινούνται αντιδεοντολογικά, χωρίς δηλαδή να ληφθεί υπόψη η προηγούμενη και φυσικά πιο σίγουρη μεθοδολογικά ανθρωπολογική βιβλιογραφία (ο φαινότυπος, δηλ. τα εξωτερικά ανθρωπολογικά γνωρίσματα αντιπροσωπεύουν χιλιάδες γονίδια). Έτσι, στη βιβλιογραφία τους δεν απαντάται και το έργο του Α. Μούραντ (”Η κατανομή των ανθρώπινων ομάδων αίματος και άλλοι πολυμορφισμοί”, εκδ. Οξφ., 1976, σελ. 1055 ), όπου αναφέρεται ότι δεν είναι αξιόπιστη η μελέτη του γονιδίου HLA, γιατί με βάση αυτό βγήκε το αβάσιμο συμπέρασμα ότι οι Βάσκοι, οι Ισλανδοί και οι Κονγκολέζοι συγγενεύουν μεταξύ τους περισσότερο από οποιουσδήποτε άλλους πληθυσμούς. Μπορεί να σημειωθεί πάντως ότι ήδη από το 1965 που δεν είχαν ακόμα καν ξεκινήσει οι βιο-μοριακές συγκριτικές μελέτες τού ανθρώπινου DNA, είχαν ξεφυτρώσει ανάλογες απόψεις, τις οποίες ακολούθησαν κι άλλες, παραδόξως συντονισμένες στην ίδια κατεύθυνση (Π.χ. πρβλ. NEW YORK TIMES – “Cretans labeled non-Greek people”, 17/4/1966), παρά τις αντίθετες δημοσιεύσεις οκτώ Ελληνικών εφημερίδων της 15/4/1966, όπως της Καθημερινής: Ο πληθυσμός της Κρήτης έμεινεν αναλλοίωτος ανθρωπολογικώς ήδη από της νεολιθικής εποχής.
Από τις ιστορικές, γλωσσολογικές και αρχαιολογικές αναφορές των πιο πάνω αιματολόγων αρθρογράφων, γίνεται φανερό ότι δεν είναι γνώστες ανάλογων ζητημάτων και ότι ακροβατούν σε ένα ιδιότυπο συνοθύλευμα αναπόδεικτων υποθέσεων. Για παράδειγμα, αναφέρουν ότι: όταν αποξηράνθηκε η Σαχάρα προ 10.000 ετών, ίσως οι Βέρβεροι μετανάστευσαν στην Κρήτη και δημιούργησαν το Μινωϊκό πολιτισμό. Δηλαδή, αντί να κοιτάξουν (οι Βέρβεροι) πώς θα επιβιώσουν, έφτιαξαν πλοία, όσοι πρόλαβαν, και μετανάστευσαν μαζικά; Δεν προβληματίστηκαν καν οι αρθρογράφοι μήπως οι θαλασσοκράτορες Κρήτες ταξίδευαν αντίστροφα, όπως αναφέρουν πάμπολλες πηγές; Εξάλλου προ 10.000 ετών ήταν η εποχή των τελευταίων κατακλυσμών; Η Σαχάρα αποξηράνθηκε προ 5.500 ετών (βλ Σάρα Σίμπσον, Scientific American Oct. 1999). Εάν δεν ήταν παροιμιώδες το συχνά ευφάνταστο όσων δεν έχουν την παιδεία να ασχολούνται σφαιρικά με ανάλογα θέματα, θα μπορούσε κανείς να εκλάβει τα πάρα πάνω ότι έχουν ανάλογες με της Κύπρου σκοπιμότητες, και όχι απλά σαν ένα κακόγουστο αστείο. Φέρνουμε όμως σαν παράδειγμα το παραπάνω άρθρο από το Tissue Antigens για να καταφανεί πόσο εύκολο είναι κάποιος, σκόπιμα ή μη, άσχετος να λαθέψει. Μόνο που είναι λυπηρό στο κατώφλι της 3ης χιλιετίας να υπάρχουν επιστημονικά περιοδικά που δημοσιεύουν άκριτα τέτοια «πονήματα».
Πηγή :Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος
http://ellas2.wordpress.com/
Ο Αρκούδος(Μεντβέντεφ) μεθυσμένος!!
11 Ιουλίου 2009
Αμμοληψία για την Ιόνια Οδό;Η εταιρεία "ΚΕΡΚΕΤΕΥΣ" του Τρομπούκη.
*** ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ...ΛΙΒΑΝΙΣΜΑ ΤΟΥ Ν2 ΑΡΧΙΝΟΝΟΥ ?
*** ΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ?
*** ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΠΙΚΩΝ ΝΟΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΝΟΝΟ?
*** ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ?
*** ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΙΛΟΥΣΕ Ο ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ?
ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ : 10.7.2009
Την υπόθεση των παράνομων αμμοχαλικοληψιών από τον ποταμό Νέδα της Ηλείας, στην οποία εμπλέκεται η Τεχνική Εταιρεία «Κερκετεύς», επανέφερε στο προσκήνιο η είδηση ότι ο πρόεδρός της Γ. Τρομπούκης συγκαταλέγεται στα φερόμενα ως μέλη του συνδικάτου του εγκλήματος.
Κι αυτό διότι η συγκεκριμένη εταιρεία προέβαινε υπεργολαβικά και επί μήνες στην παράνομη εξόρυξη τεράστιων ποσοτήτων αδρανών υλικών από τον ποταμό της Νέδας με την ανοχή της Κτηματικής Υπηρεσίας Ηλείας, η οποία, μετά τον σχετικό θόρυβο και τις ερωτήσεις βουλευτών ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο του 2008, με δηλώσεις «διερρήγνυε τα ιμάτιά της» υποστηρίζοντας ότι οι αμμοχαλικοληψίες στον ποταμό γίνονταν νόμιμα με άδεια και ότι επρόκειτο για αντιπλημμυρικά έργα.
Αποψη που διαψεύστηκε κατηγορηματικά από το ΑΠ.2187/7.5.2008 έγγραφο του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος Σπύρου Σπυρίδωνα, στο οποίο αναφέρεται ότι η Περιφέρεια δεν έχει χορηγήσει καμία άδεια αμμοχαλικοληψίας.
Η εμπλοκή της συγκεκριμένης εταιρείας στις παράνομες αμμοχαλικοληψίες στη Νέδα επιβεβαιώθηκε προχθές και από τη Νομαρχία Ηλείας, η οποία μάλιστα υπέβαλε και μήνυση στον τοπικό εισαγγελέα μετά τη γνωμοδότηση του Κλιμακίου Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος (ΚΕΠΠ), που διαπίστωσε ότι με το πρόσχημα των αντιπλημμυρικών έργων γινόταν... «αρπαχτή» στα αδρανή υλικά.
Η παράνομη δραστηριότητα της εταιρείας αυτής στη Νέδα σημειώνεται και στην 1655/369/14.5.2008 έκθεση αυτοψίας της Κτηματικής Υπηρεσίας Μεσσηνίας, όταν κλήθηκε να ερευνήσει τις καταγγελίες για τις παράνομες αμμοχαλικοληψίες. Αλλά και οι κάτοικοι της κοινότητας Πρασιδακίου Ηλείας, που βρίσκεται δίπλα από τον ποταμό, κατήγγειλαν χθες στην «Ε» ότι φορτηγά της εν λόγω εταιρείας «ξεκοίλιαζαν» επί μήνες το ποτάμι συγκεντρώνοντας τα αδρανή υλικά σε περιοχή έξω από το χωριό τους.
Κατά τις εξηγήσεις του προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Ηλείας Νικολάου Σιάνη προς την Κτηματική Υπηρεσία Μεσσηνίας, οι τεράστιες ποσότητες αμμοχάλικου θα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή της Ιονίας Οδού.
Πηγή...
Το Ιερόν του Θεού Ασκληπιού στην ΕΠΙΔΑΥΡΟ.
[[2] ἐντεῦθέν ἐστιν ὁδὸς ἐς ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ. παρελθοῦσι δὲ ἐς τὸν περίβολον ἐν ἀριστερᾷ διπλοῦν ἐστιν οἴκημα: κεῖται δὲ Ὕπνος ἐν τῷ προτέρῳ, καί οἱ πλὴν τῆς κεφαλῆς ἄλλο οὐδὲν ἔτι λείπεται. τὸ ἐνδοτέρω δὲ Ἀπόλλωνι ἀνεῖται Καρνείῳ, καὶ ἐς αὐτὸ οὐκ ἔστι πλὴν τοῖς ἱερεῦσιν ἔσοδος. κεῖται δὲ ἐν τῇ στοᾷ κήτους ὀστοῦν θαλασσίου μεγέθει μέγα καὶ μετ' αὐτὸ ἄγαλμα Ὀνείρου καὶ Ὕπνος κατακοιμίζων λέοντα, Ἐπιδώτης δὲ ἐπίκλησιν. ἐς δὲ τὸ Ἀσκληπιεῖον ἐσιοῦσι καθ' ἕτερον τῆς ἐσόδου τῇ μὲν Πανὸς καθήμενον ἄγαλμά ἐστι, τῇ δὲ Ἄρτεμις ἕστηκεν. [3] ἐσελθοῦσι δὲ ὁ θεός ἐστιν οὐκ ἔχων γένεια, χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος, Καλάμιδος δὲ ἔργον: ἔχει δὲ καὶ σκῆπτρον καὶ ἐπὶ τῆς ἑτέρας χειρὸς πίτυος καρπὸν τῆς ἡμέρου. φασὶ δέ σφισιν ἐξ Ἐπιδαύρου κομισθῆναι τὸν θεὸν ἐπὶ ζεύγους ἡμιόνων δράκοντι εἰκασμένον, τὴν δὲ ἀγαγοῦσαν Νικαγόραν εἶναι Σικυωνίαν Ἀγασικλέους μητέρα, γυναῖκα δὲ Ἐχετίμου. ἐνταῦθα ἀγάλματά ἐστιν οὐ μεγάλα ἀπηρτημένα τοῦ ὀρόφου: τὴν δὲ ἐπὶ τῷ δράκοντι Ἀριστοδάμαν Ἀράτου μητέρα εἶναι λέγουσι καὶ Ἄρατον Ἀσκληπιοῦ παῖδα εἶναι νομίζουσιν.
[4] οὗτος μὲν δὴ παρείχετο ὁ περίβολος τοσάδε ἐς μνήμην, <πέραν δὲ> [δι'] αὐτοῦ [δὲ] ἄλλος ἐστὶν Ἀφροδίτης ἱερός: ἐν δὲ αὐτῷ πρῶτον ἄγαλμά ἐστιν Ἀντιόπης: εἶναι γάρ οἱ τοὺς παῖδας Σικυωνίους καὶ δι' ἐκείνους ἐθέλουσι καὶ αὐτὴν Ἀντιόπην προσήκειν σφίσι. μετὰ τοῦτο ἤδη τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἱερόν. ἐσίασι μὲν δὴ ἐς αὐτὸ γυνή τε νεωκόρος, ᾗ μηκέτι θέμις παρ' ἄνδρα φοιτῆσαι, καὶ παρθένος ἱερωσύνην ἐπέτειον ἔχουσα: λουτροφόρον τὴν παρθένον ὀνομάζουσι: τοῖς δὲ ἄλλοις κατὰ ταὐτὰ καὶ ὁρᾶν ἀπὸ τῆς ἐσόδου τὴν θεὸν καὶ αὐτόθεν προσεύχεσθαι. [5] τὸ μὲν δὴ ἄγαλμα καθήμενον Κάναχος Σικυώνιος ἐποίησεν, ὃς καὶ τὸν ἐν Διδύμοις τοῖς Μιλησίων καὶ Θηβαίοις τὸν Ἰσμήνιον εἰργάσατο Ἀπόλλωνα: πεποίηται δὲ ἔκ τε χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος, φέρουσα ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πόλον, τῶν χειρῶν δὲ ἔχει τῇ μὲν μήκωνα τῇ δὲ ἑτέρᾳ μῆλον. τῶν δὲ ἱερείων τοὺς μηροὺς θύουσι πλὴν ὑῶν, τἄλλα δὲ ἀρκεύθου ξύλοις καθαγίζουσι, καιομένοις δὲ ὁμοῦ τοῖς μηροῖς φύλλον τοῦ παιδέρωτος συγκαθαγίζουσιν. [6] ἔνεστι δὲ ὁ παιδέρως ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ περιβόλου πόα, φύεται δὲ ἀλλαχόθι οὐδαμοῦ γῆς, οὔτε ἄλλης οὔτε τῆς Σικυωνίας. τὰ δέ οἱ φύλλα ἐλάσσονα ἢ φηγοῦ, μείζονα δέ ἐστιν ἢ πρίνου, σχῆμα δέ σφισιν οἷον τοῖς τῆς δρυός: καὶ τὸ μὲν ὑπομελαίνει, τὸ δὲ ἕτερον λευκόν ἐστι: φύλλοις δ' ἂν λεύκης μάλιστα εἰκάζοις τὴν χροιάν.
[7] ἀπὸ τούτων δὲ ἀνιοῦσιν ἐς τὸ γυμνάσιον, ἔστιν ἐν δεξιᾷ Φεραίας ἱερὸν Ἀρτέμιδος: κομισθῆναι δὲ τὸ ξόανον λέγουσιν ἐκ Φερῶν. τὸ δέ σφισι γυμνάσιον τοῦτο Κλεινίας ᾠκοδόμησε, καὶ παιδεύουσιν ἐνταῦθα ἔτι τοὺς ἐφήβους. κεῖται δὲ λίθου λευκοῦ καὶ Ἄρτεμις τὰ ἐς ἰξὺν μόνον εἰργασμένη καὶ Ἡρακλῆς τὰ κάτω τοῖς Ἑρμαῖς τοῖς τετραγώνοις εἰκασμένος.
XI. ἐντεῦθεν δὲ ἀποτραπεῖσιν ἐπὶ πύλην καλουμένην Ἱεράν, οὐ πόῤῥω τῆς πύλης ναός ἐστιν Ἀθηνᾶς, ὃν Ἐπωπεύς ποτε ἀνέθηκε μεγέθει καὶ κόσμῳ τοὺς τότε ὑπερβεβλημένον. ἔδει δὲ ἄρα χρόνῳ καὶ τοῦδε ἀφανισθῆναι τὴν μνήμην: κεραυνοῖς θεὸς αὐτὸν <κατέκαυσε,> βωμὸς δὲ ἐκεῖνος--οὐ γάρ τι ἐς αὐτὸν κατέσκηψε-- μένει καὶ ἐς τόδε οἷον Ἐπωπεὺς ἐποίησε. πρὸ τοῦ βωμοῦ δὲ αὐτῷ μνῆμα Ἐπωπεῖ κέχωσται, καὶ τοῦ τάφου πλησίον εἰσὶν Ἀποτρόπαιοι θεοί: παρὰ τούτοις δρῶσιν ὅσα Ἕλληνες ἐς ἀποτροπὴν κακῶν νομίζουσιν. Ἐπωπέα δὲ καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἀπόλλωνι τὸ πλησίον ἱερὸν ποιῆσαι λέγουσι, τὸ δὲ μετ' αὐτὸ Ἥρας Ἄδραστον: ἀγάλματα δὲ ὑπελείπετο οὐδετέρῳ. βωμοὺς δὲ ὄπισθεν τοῦ Ἡραίου τὸν μὲν Πανὶ ᾠκοδόμησεν, Ἡλίῳ δὲ λίθου λευκοῦ. [2] καταβαίνουσι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πεδίον, ἱερόν ἐστιν ἐνταῦθα Δήμητρος: ἱδρῦσαι δέ φασιν αὐτὸ Πλημναῖον ἀποδιδόντα χάριν τῇ θεῷ τοῦ παιδὸς τῆς τροφῆς. τοῦ δὲ ἱεροῦ τῆς Ἥρας, ἣν ἱδρύσατο Ἄδραστος, ὀλίγον ἀπωτέρω Καρνείου ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος: κίονες δὲ ἑστήκασιν ἐν αὐτῷ μόνοι, τοίχους δὲ οὐκέτι οὐδὲ ὄροφον οὔτε ἐνταῦθα εὑρήσεις οὔτε ἐν τῷ τῆς Προδρομίας Ἥρας. τοῦτον γὰρ δὴ Φάλκης ἱδρύσατο ὁ Τημένου, τῆς ὁδοῦ οἱ τῆς ἐς Σικυῶνα Ἥραν φάμενος ὁδηγὸν γενέσθαι.](Παυσανίας,Κορινθιακά)
Αρχαιολογικός χώρος Ασκληπιείου Επιδαύρου
Ιστορικό
Στην ενδοχώρα της Επιδαύρου, σε μία περιοχή με ήπιο κλίμα και άφθονα πηγαία ιαματικά νερά, βρισκόταν το Ασκληπιείο, η έδρα του θεού ιατρού της αρχαιότητας και το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Ήταν το κύριο ιερό της μικρής παραθαλάσσιας πόλης της Επιδαύρου, αλλά η φήμη του και η αναγνώριση της σημασίας του γρήγορα ξεπέρασαν τα όρια της Αργολίδας και θεωρήθηκε από όλους τους Έλληνες ο τόπος όπου γεννήθηκε η ιατρική. Περισσότερα από διακόσια ιαματικά κέντρα σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο θεωρούνταν ιδρύματά του. Τα μνημεία του αποτελούν σήμερα όχι μόνο παγκοσμίου φήμης αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αλλά και εξαιρετική μαρτυρία για την άσκηση της ιατρικής στην αρχαιότητα. Σε αυτά αποτυπώθηκε η εξέλιξη της ιατρικής από τη φάση κατά την οποία η ίαση εξαρτιόταν αποκλειστικά από το θεό έως τη μετατροπή της σε επιστήμη, με τη συστηματική καταγραφή περιστατικών και τη σταδιακή συγκέντρωση γνώσης και πείρας. Ο τόπος ήταν αφιερωμένος σε θεότητες με θεραπευτικές ιδιότητες ήδη από την προϊστορική εποχή. Στο λόφο Κυνόρτιον, που υψώνεται πίσω από το θέατρο, στα βορειοανατολικά, κατά τη μυκηναϊκή εποχή υπήρχε ιερό, στο οποίο λατρευόταν μία θεά συνδεμένη με την ίαση. Το ιερό αυτό, που ήταν ασυνήθιστα μεγάλο για την εποχή, δημιουργήθηκε το 16ο αι. π.Χ. πάνω στα κατάλοιπα ενός οικισμού της Πρώιμης και της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2800-1800 π.Χ.) και διατηρήθηκε έως τον 11ο αι. π.Χ. Γύρω στο 800 π.Χ. ιδρύθηκε στην ίδια θέση ιερό αφιερωμένο στον Απόλλωνα, θεό με θεραπευτικές ιδιότητες, που λατρευόταν εδώ ως Απόλλωνας Μαλεάτας. Η λατρεία του κυρίως θεραπευτή θεού, του Ασκληπιού, που η μυθική παράδοση τον παρουσιάζει ως αυτόχθονα γιο του Απόλλωνα και της εγγονής του βασιλιά της Επιδαύρου Μάλου, της Κορωνίδας, καθιερώθηκε κατά τον 6ο αι. π.Χ. Η λατρεία του θεού προστάτη της ανθρώπινης υγείας και της προσωπικής ευτυχίας απέκτησε φήμη που εξαπλώθηκε ραγδαία. Ο αριθμός των προσκυνητών ολοένα αυξανόταν και το ιερό στο Κυνόρτιο δε επαρκούσε πλέον για τις ανάγκες της λατρείας, έτσι, άρχισε η ανάπτυξη ιερού και στην πεδινή περιοχή, περίπου 1 χλμ. στα νοτιοδυτικά του Κυνορτίου, στον τόπο όπου κατά το μύθο γεννήθηκε ο Ασκληπιός. Τα δύο ιερά, αφιερωμένα το ένα στον Απόλλωνα Μαλεάτα και το άλλο στον Ασκληπιό, εξελίχθηκαν παράλληλα, με την επίσημη ονομασία «ιερόν Απόλλωνος Μαλέατα και Ασκλαπιού». Το νέο ιερό στην κοιλάδα οργανώθηκε γύρω από το Ιερό Φρέαρ (που αργότερα ενσωματώθηκε στη στοά του Αβάτου) και στο χώρο του κτηρίου Ε, όπου υπήρχε ο πρώτος βωμός τέφρας και ο χώρος των τελετουργικών γευμάτων. Το φρέαρ ήταν βασικό στοιχείο της ίασης, που επιτυγχανόταν με τη διαδικασία της κάθαρσης και της «εγκοίμησης» κοντά στο νερό, ως μίμηση του τρόπου με τον οποίο οι θεϊκές δυνάμεις εξασφάλιζαν την ανανέωσή τους, επιστρέφοντας με τον περιοδικό θάνατο μέσα στη γη, στην πηγή της ζωής, από την οποία επανέρχονταν αναγεννημένοι. Ο θεός συμβούλευε τον ασθενή κατά την εγκοίμηση, δηλαδή τον ύπνο που αντιστοιχούσε στον περιοδικό θάνατο, σχετικά με τη θεραπεία που έπρεπε να ακολουθήσει. Κατά τον 4ο και τον 3ο αι. π.Χ. οι γενικευμένες πολεμικές συρράξεις οδήγησαν τους ανθρώπους να αναζητήσουν ακόμη περισσότερο την προστασία και τη βοήθεια του Ασκληπιού και το ιερό του φιλάνθρωπου θεού έγινε από τα πλουσιότερα της εποχής. Τότε πραγματοποιήθηκαν μεγάλα έργα ανοικοδόμησης τόσο στο ορεινό όσο και στο πεδινό ιερό και οικοδομήθηκαν τα σημαντικότερα μνημεία: στο πεδινό ιερό ο ναός του Ασκληπιού, το Άβατον, η θόλος και το θέατρο, το εστιατόριο, το ξενοδοχείο και το στάδιο, ενώ στο ορεινό ιερό ο κλασικός ναός και ο βωμός του Απόλλωνα, η μεγάλη στοά, η κατοικία των ιερέων και το τέμενος των Μουσών. Μετά την περίοδο των μεγάλων καταστροφών που προκάλεσαν ο Σύλλας και οι Κίλικες πειρατές τον 1ο αι. π.Χ., το Ασκληπιείο γνώρισε νέα άνθηση στους αυτοκρατορικούς χρόνους, ιδίως στο β΄ μισό του 2ου αι. μ.Χ., οπότε ο Ρωμαίος συγκλητικός Αντωνίνος χρηματοδότησε την οικοδόμηση νέων κτηρίων και την ανανέωση παλαιών. Τότε επισκέφθηκε το ιερό ο περιηγητής Παυσανίας, που το περιέγραψε με λεπτομέρεια και θαύμασε τα μνημεία του (2.26 κ.εξ.). Κατά τους δύο επόμενους αιώνες ο χώρος υπέστη και άλλες καταστροφικές εισβολές, με κυριότερη αυτή των Γότθων, το 267 μ.Χ. Το πεδινό ιερό αναδιοργανώθηκε άλλη μία φορά στα μέσα του 4ου αι. μ.Χ., όποτε ο κεντρικός του χώρος διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα ρωμαϊκά πρότυπα σε μία περιμετρική στοά, στην οποία εντάχθηκαν τμήματα παλαιοτέρων κτηρίων. Η λατρεία συνεχίσθηκε ακόμη και μετά την επίσημη απαγόρευση της αρχαίας θρησκείας το 426 μ.Χ., αντίθετα από ό,τι συνέβη σε άλλα ιερά, έως την οριστική εγκατάλειψη του χώρου, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 522 και του 551 μ.Χ. Οι πρώτες έρευνες στο Ασκληπιείο της Επιδαύρου έγιναν από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή της Πελοποννήσου το 1829. Συστηματικές ανασκαφές πραγματοποίησε ο Π. Καββαδίας, υπό την αιγίδα της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας το 1870-1926, αποκαλύπτοντας τα σημαντικότερα μνημεία του ιερού. Περιορισμένες ανασκαφές διενήργησε η Γαλλική Σχολή Αθηνών με τον G. Roux το 1942-1943 γύρω από το Άβατον και τα κτήρια Ε και Η, καθώς και η Αρχαιολογική Υπηρεσία με τον Ι. Παπαδημητρίου το 1948-1951. Τα έτη 1954-1963 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες εργασίες αναστήλωσης του θεάτρου από τον Α. Ορλάνδο. Από το 1974 τις ανασκαφές ανέλαβε και πάλι η Αρχαιολογική Εταιρεία υπό τη διεύθυνση του Καθηγ. Β. Λαμπρινουδάκη στο ιερό του Απόλλωνα Μαλεάτα, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη έργα συντήρησης και ανάδειξης των μνημείων και των δύο ιερών από τη διεπιστημονική ομάδα που συγκροτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1984 με την τότε ονομασία Ομάδα Εργασίας για τη Συντήρηση των Μνημείων της Επιδαύρου, σήμερα Επιτροπή για την Συντήρηση των Μνημείων της Επιδαύρου. Τα έργα που πραγματοποιούνται στο Ασκληπιείο έχουν αλλάξει ριζικά τη φυσιογνωμία του αρχαιολογικού χώρου, ενώ οι πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες έφεραν στο φως στοιχεία σχετικά με τη γενική οργάνωση του χώρου, καθώς και τη χρονολόγηση, τη χρήση και τη λειτουργία πολλών κτηρίων.
Συντάκτης
Όλγα Ψυχογυιού, αρχαιολόγος
Χρονολόγηση
2800 π.Χ. - 1600 π.Χ.
1600 π.Χ. - 1100 π.Χ.
9ο αι π.Χ. - 6ο αι. π.Χ.
6ο αι. π.Χ. - 2ο αι. μ.Χ.
2ο αι. μ.Χ. - 6ο αι. μ.Χ.
Τρουμπούκι ο...Τρομπούκης!
Υπεργολάβος και του ΑΚΤΟΡΑ ο Τρομπούκης. Βιάζοντας φύση και κοινωνία.
Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Ιουλίου 11, 2009
Στην κατασκευή Ολυμπιακών έργων αλλά και των διαδρόμων του αερολιμένα “Ελευθέριος Βενιζέλος” συμμετείχε ο επιχειρηματίας Γιώργος Τρομπούκης, ο οποίος κρίθηκε προφυλακιστέος με άλλα 4 άτομα για συμμετοχή στο κύκλωμα απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου.
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει στην απολογία του, κατασκεύασε επίσης το Εφετείο Αθηνών και συμμετείχε σε τμήματα της Εγνατίας οδού, της Αττικής οδού, της λεωφόρου Κύμης, των γραμμών του Τραμ και είχε μηνιαίως εισόδημα απο 100 έως 150 χιλιάδες ευρώ.
Εξάλλου -με το πρόσχημα των αντιπλημμυρικών έργων στην Ηλεία μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές- η κατασκευάστρια εταιρία του Γιώργου Τρομπούκη έκανε παράνομες αμμοχαλικοληψίες στον ποταμό Νέδα και τον Αλφειό.
Οι παράνομες αμμοχαλικοληψίες από την εταιρεία ΚΕΡΚΕΤΕΥΣ, συμφερόντων Τρομπούκη, έγιναν με την κάλυψη πολιτικών και υψηλά ιστάμενων προσώπων στη Δημόσια Διοίκηση, υποστήριξε μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Κουτσούκος.
Όπως δήλωσε ο κ. Κουτσούκος, η ίδια εταιρεία, ως υπεργολάβος του ΑΚΤΟΡΑ προέβη στις ίδιες ενέργειες και στον ποταμό Αλφειό.
http://www.skai.gr/
antinews
Και αυτό;
Οι απομαγνητοφωνήσεις που δεν θα διαβάσετε στα ΜΜ”Ε”
μπα, σύμπτωση θα είναι.
Η "ΑΚΤΩΡ" και η "Πολυδομή" συμμετείχαν και στην κατασκευή του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης....Μήπως θέλει ψάξιμο και προς τα εκεί;Γιατί όπου καπνός υπάρχει...φωτιά!
Πολλές-πολλές αποκαλύψεις στην olympiada
10 Ιουλίου 2009
Τι θα μάθουμε στην Επίδαυρο στις 24 Ιουλίου;
Μήπως και το έργο που θα παρουσιάσει στην Επίδαυρο στις 24 Ιουλίου με βάση το εβραικό πολεμικό εγχειρίδιο για την μάχη καλού και κακού, όπως γράφει επακριβώς το πρόγραμμα του φεστιβάλ, είναι ειρηνικό έργο, όπου το καλό πάντα θριαμβεύει;
Βέβαια τώρα αν το καλό είναι πάντα με τους Εβραίους αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Δεν έγινε και τίποτα, συμπτώσεις... Κάποιος τελικά πρέπει να είναι ο καλός.
Ετυχε να είναι οι Εβραίοι, συμπτωματικά...
Μήπως ακόμα και ο Φλάβιος Αίσωπος ο Εβραίος ιστορικός, ήταν και αυτός ειρηνιστής όπως και ο Γκιτάι; Γιατί και πάλι από σατανική σύμπτωση και οι δύο τα είχαν καλά και με τα δύο στρατόπεδα, ο Ιώσηπος με μια μερίδα της Ρωμαϊκής εξουσίας και τους Ισραηλίτες, και ο Γκιτάι με μια μερίδα των Παλαιστινίων και τους Ισραηλίτες. Πάνω απ όλα βέβαια το Ισραήλ και για τους δύο.
Απαιτεί πάντως ιδιαίτερη οξυδέρκεια, και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε στους γυιούς του Γιαχβέ, το πόσο καλά και επιστημονικά χειρίζονται το θέμα του καλού και του κακού μπάτσου. Τσιγαράκι; ο ένας. Πάρ' την μπούφλα σου, ο άλλος. Επιστήμονες... Αλλά αν το καλοσκεφτούμε εδώ κατάφεραν να κάνουν την μισή ανθρωπότητα να πιστεύει στον Θεό τους τον Γιαχβέ, αλλά με άλλα ονόματα, και να θεμελιώσουν έτσι και de facto και de jure την εκλεκτικότητα τους και την καταξίωση τους που τόσο πολύ πάσχιζαν να επιτύχουν αλλά δεν τους έβγαινε με τον πρωτογενή θεό τους.
Γιαχβέ, άκουγε ο κόσμος και έτρεχε να σωθεί από τον μπαμπούλα. Όταν όμως του φόρεσαν καινούργιο ρούχο...Επιστήμονες οι άνθρωποι!!
Και το καλύτερο, για να ενισχύσουν το άλλοθι τους τους δύο κλώνους που ετοίμαζαν με τόση επιμέλεια, τους αποκήρυξαν γρήγορα-γρήγορα για να τους δώσουν στους ανυποψίαστους νέους πιστούς των κλωνοποιημένων Γιαχβέ. Απίστευτοι, μοναδικοί, μπράβο σας. Αλλά μέχρι εδώ. Τα παιχνιδάκια κάποτε τελειώνουν μαζί με τα παραμύθια και τις δολοπλοκίες σας.
Γιατί ο πόλεμος των υιών του φωτός εναντίον εκείνων του σκότους, το έργο που θέλουν να μας παρουσιάσουν στην Επίδαυρο στις 24 Ιουλίου, έχει στοιχεία από έναν πάπυρο, τον Κανόνα του Πολέμου, που ανακαλύφθηκε σε μια σπηλιά στο Κουμράν. Εκτός από πολεμικό εγχειρίδιο είναι και θεολογικό. Μιλάει για τον πόλεμο όπου οι εκλεκτοί του Ισραήλ έχουν στο πλευρό τους τάγματα αγγέλων ενώ από την άλλη πλευρά είναι ο σατανάς με τους δαίμονες σε βοήθεια των άλλων εθνών. Το «κακό» καταστρέφεται και ο θεός του Ισραήλ κυβερνάει αιώνια.
Η δε ταινία του: Σιών, Αυτο-χειραφέτηση, αναφέρεται στη ζωή και το έργο του ιδρυτή του Σιωνισμού Theodor Herzl.
Και πάλι συμπτωματικά, στο πρώτο Σιωνιστικό συνέδριο στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1897, όπου ο Herzl έθεσε το θέμα της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ και αποφασίστηκε η δημιουργία του στην περιοχή της Παλαιστίνης, συμμετείχε ο παππούς του Γκιτάι (πατέρας της μητέρας του). Σε αυτό το συνέδριο τότε επεξεργάστηκαν και τα γνωστά "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών", και μελέτησαν διεξοδικά την εφαρμογή τους για τις επόμενες δεκαετίες.
Στην ταινία του Kadosh κατηγορεί ευθέως τους ορθόδοξους εβραίους ως μισογύνηδες. «Συμπτωματικά» οι ορθόδοξοι χαρεντίμ εβραίοι είναι αντι-σιωνιστές. Ενδεικτικά: Ο χαρεντίμ Ραβίνος Sefer Vayoel Moshe κατηγορεί το Σιωνισμό για το ολοκαύτωμα και θεωρεί αιρετικό τον αρχηγό του σιωνιστικού κινήματος Theodor Herzl.
Μέρος της ταινίας του Field Diary λογοκρίθηκε από τον στρατό, όχι όμως από την τηλεόραση ή την κυβέρνηση. Το ντοκιμαντέρ αυτό επικεντρώνονταν στον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου, τον μοναδικό πόλεμο στον οποίο οι περισσότεροι Εβραίοι συμφωνούν πως το Ισραήλ έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης και έκανε πολλά λάθη. Και για αυτόν ακριβώς τον πόλεμο σε συνέντευξη που έδωσε ο Αμός Γκιτάι στον Caveh Zahedi, αναφέρονται τα εξής.
Ερώτηση: Ποιά είναι τα συναισθήματα σας για όσα συμβαίνουν τώρα στο Ισραήλ και τον βομβαρδισμό στο Λίβανο;
Απάντηση Γκιτάι: Είναι πολύ ενοχλητικό. Η λύση στη διαμάχη υπάρχει και η συνέχεια της διαμάχης είναι μια μεγάλη σπατάλη ζωής.
Ερώτηση: Όταν λέτε πως η λύση στη διαμάχη υπάρχει, σε τι ακριβώς αναφέρεστε;
Απάντηση Γκιτάι: Εννοώ πως και οι δύο πλευρές γνωρίζουν πως θα έπρεπε να είναι. Απλώς χρειαζόμαστε το πολιτικό θάρρος για να το κάνουμε.
Επί της ουσίας βέβαια, τίποτα. Ξύλινη γλώσσα και στο τέλος αφού ξέρει την λύση δεν μας την λέει, αλλά θέλει να μιλάει σαν πολιτικός. Κατά τα άλλα κάνει τέχνη.
Για τους χιλιάδες δολοφονημένους αμάχους και κυρίως τα παιδιά ούτε λέξη. Και σε συνέντευξη του σε ραδιοφωνικό σταθμό της Γαλλίας, όταν ρωτήθηκε για τα εγκλήματα πολέμου των Ισραηλινών και τα πρόσφατα γεγονότα περιορίστηκε στις κοινοτοπίες περί «αιματηρού κύκλου βίας». Με λίγα λόγια όλοι φταίνε γιατί δεν γίνονται επιτέλους οι Παλαιστίνιοι καλά κατοικίδια να τελειώνουμε; Και μιλάει βέβαια για ειρήνη, δεν δίνει δίκιο ή άδικο σε καμιά πλευρά και οι δηλώσεις του δείχνουν πως Άραβες και Εβραίοι απλά «βρέθηκαν» σε αυτήν την κατάσταση χωρίς να εξετάζει πως και γιατί. Αλλά αν δεν κάνουμε λάθος και πάλι οι μεγαλύτεροι δικτάτορες στην ιστορία της ανθρωπότητας για ειρήνηη δεν μιλούσαν συνέχεια αλλά πάντα οι κακοί δεν τους άφηναν να την εφαρμόσουν και έτσι είχαμε «αιματηρούς κύκλους βίας»;
Τον Δεκέμβριο του 2008, σε εκδήλωση στην Ινδία τον ρώτησαν για το Παλαιστινιακό. Δεν απάντησε ξεκάθαρα σε καμία ερώτηση σχετικά με την σύγκρουση Παλαιστινίων- Ισραηλινών. Έδινε πάντα μόνο διπλωματικές, πολιτικά ορθές απαντήσεις και κάποιοι Ινδοί δημοσιογράφοι σχολίασαν πως θα γίνονταν καλός πολιτικός. Ο δημοσιογράφος Satyaki Roy σχολίασε πως ήταν ένα καλό μάθημα με θέμα «πως απαντάει ο Γκιτάι στις ερωτήσεις» αλλά εντελώς άχρηστο για όποιον έψαχνε απαντήσεις.
Σε συνέντευξη του έκανε σύγκριση ανάμεσα στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και εκείνον στη Μέση Ανατολή. Το συμπέρασμα του ήταν: "στη Γιουγκοσλαβία σκοτώθηκαν 190, 000 άνθρωποι σε 4 χρόνια, υπήρξε εθνοκάθαρση και βιασμοί γυναικών. Το ίδιο διάστημα στη Μέση Ανατολή περίπου 3000 άνθρωποι και από τις δύο πλευρές σκοτώθηκαν. Είναι πολλοί, υπάρχουν βάσανα, μιλάμε για ζωές, αλλά οι 3, 000 δεν είναι 190, 000. Καμία γυναίκα Ισραηλινή ή Παλαιστίνια δεν βιάστηκε". Για εθνοκάθαρση βέβαια και πάλι... κουβέντα.
Ο Γκιτάι συνήθως δηλώνει πως ονειρεύεται μια Μέση Ανατολή χωρίς σύνορα κάτι που παραπέμπει στην προσπάθεια που γίνεται από διάφορους φορείς να δημιουργηθεί ενιαίο κράτος Ισραήλ-Παλαιστίνης. Από σύμπτωση και πάλι το 7ο Σιωνιστικό Συνέδριο του 1905 είχε αποφασίσει πως όταν δημιουργούνταν το μελλοντικό κράτος του Ισραήλ θα ήταν πολυεθνικό
Στην ταινία του September 11 επιχειρεί να συγκρίνει την επίθεση στους δίδυμους πύργους με τις επιθέσεις βομβιστών αυτοκτονίας στο Ισραήλ
Η ταινία του Kippur βασίζεται στον πόλεμο Yom Kippur του 1973. Όμως δεν μιλάει για τον πόλεμο ή τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτόν. Προσπαθεί να δώσει μια άλλη όψη, το τίμημα που έπρεπε να πληρώσουν οι εβραίοι για να αποκτήσουν την γη της Παλαιστίνης ανάμεσα σε έναν «εχθρικό και διαταραγμένο αραβικό κόσμο. Οι ταινίες του προσπαθούν να δώσουν την εικόνα του «ταλαίπωρου, βασανισμένου Εβραίου». Στο ίδιο στυλ και η ταινία Kedma πραγματεύεται την άφιξη Εβραίων προσφύγων στην Παλαιστίνη το1947, όπου δεν βρήκαν την Γη της Επαγγελίας αλλά βρέθηκαν στη μέση του πολέμου που προκάλεσε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Σε καμιά ταινία του δεν αναφέρει την εθνοκάθαρση του αραβικού πληθυσμού από τους Εβραίους, αλλά προσπαθεί να επιρρίψει ευθύνες και στις δύο πλευρές εξίσου.
Γιατί όμως θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι περισσότερο από τον κύριο Γκιτάι;
Αφού συμπτωματικά και πάλι η μητέρα του Efratia Margalit ήταν ενεργό μέλος του Σιωνιστικού κινήματος και οι γονείς της ήταν από τους πρωτοπόρους του κινήματος;
Στην δε ταινία του Berlin-Jerusalem μιλάει για δύο γυναίκες με βαθιά σιωνιστική ιδεολογία που επιστρέφουν στο Ισραήλ για να βοηθήσουν αλλά τα όνειρά τους διαψεύδονται. Συμπτωματικά και πάλι μια από τις δύο γυναίκες είναι η Manya Shochat πρωτεργάτρια του Σιωνισμού και ιδρύτρια των Κιμπούτς και του Εβραϊκού Εργατικού Κόμματος.
Το Νέο Ίδρυμα Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Ισραήλ είχε μέχρι πρόσφατα διευθύντρια την Orna Ben Dor. Υποστήριζε τον Αμώς Γκιτάι και χρηματοδότησε ταινίες του. Υποχρέωση του ιδρύματος δεν ήταν μόνο η χρηματοδότηση αλλά και ο πλήρης έλεγχος της ταινίας. Η Orna Ben Dor συνεργάστηκε σε αρκετές ταινίες με τον Γκιτάι.
Αυτός ο άνθρωπος με το τόσο ενδιαφέρον βιογραφικό έρχεται στην Επίδαυρο στις 24 Ιουλίου για να μας διδάξει ότι ο πόλεμος ανάμεσα στα παιδιά του φωτός και του σκότους συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Αυτός ο άνθρωπος πιστεύει ότι οι Ελληνες είναι ένα ιδιαίτερο ακροατήριο, όπως ιδιαίτερος είναι και το ξέρει καλά και ο χώρος που επέλεξε για να μας κάνει μάθημα Εβραϊκής θρησκείας και ιστορίας.
Για να έρχεται λοιπόν, πάει να πει ότι θέλει να τον ακούσουμε
Να μην του κάνουμε την χάρη λοιπόν του ανθρώπου;
Η ξεφτίλα έχει και όρια. Και κάποιοι όχι απλά τα ξεπέρασαν αλλά και μέσα στον ιερότερο θεατρικό χώρο σε παγκόσμιο επίπεδο, εκεί που δεν χωράει όμως ο Θύμιος Καρακατσάνης αλλά χωράει ο Γκιτάι, έρχονται για να μας παίξουν με τα νεύρα μας, την ιστορία μας και το φιλότιμο μας.
Σεβασμός στο θέατρο της Επιδαύρου, στους ανθρώπους που θα πάνε μη γνωρίζοντας οι περισσότεροι τι πρόκειται να δουν, επίπεδο και συμπεριφορά ανάλογα των Ελλήνων.
Μακρυά από αντισημιτικές προπαγάνδες και καθολικές ευθύνες, μόνο Ελληνικά.
Πηγή...
Όταν η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ενοχλεί!Η Πρεσβεία του Ισραήλ κατά του...τρωκτικού και όχι μόνο!
Με επίσημη ανακοίνωση του το γραφείο τύπου της Ισραηλινής πρεσβείας κάνει επίθεση στο troktiko για μια ανάρτηση ενός αναγνώστη. Ούτε την άποψη του δεν θέλουν να διαβάσουν. Άρα είμαστε σε καλό δρόμο.Λέει:"Αξιότιμοι Κυρίες και Κύριοι,Δείτε το άκρως αντισημιτικό δημοσίευμα στο "Τροκτικό" που αναδημοσίευσε άρθρο από άλλο μπλόγκ χαρακτηρίζοντας την θεατρική παράσταση του διεθνούς φήμης Ισραηλινού σκηνοθέτη και θεατρικού παραγωγού 'Αμος Γκιτάί που...θα προβληθεί στο Αρχαίο Θέατρου Επιδαύρου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών ως "Εβραϊκή Προπαγάνδα." Αξίζει να σημειωθεί ότι ο 'Αμος Γκιτάι θεωρείται μία από τις πιο προοδευτικές φωνές στο Ισραήλ.