23 Δεκεμβρίου 2009
…θεός να σου πετύχει...
Έσφαξε τα νήπια και τα έκανε αγίους!
Απίστευτη νηπιοσφαγή για να γεννηθεί ένας „Μεσσίας“!
Μ. Καλόπουλος
Από τους μάγους έμαθε επίσης, τον χρόνο της εμφάνισης του υποτιθέμενου αστέρα και συνεπώς τον ακριβή χρόνο της γέννησης του Μεσσία.
Είναι όμως περισσότερο από αυτονόητο, ότι αυτές οι δύο εκδοχές δεν θα μπορούσαν ποτέ να τοποθετηθούν ταυτόχρονα στην ίδια αφήγηση! Και πραγματικά, η "θεόπνευστη" αυτήαντίφαση, που βγάζει μάτια, εξηγείται, διότι ο ένας "θεόπνευστος", ο Ματθαίος, που βάζει τον Ηρώδη να σφάξει τα νεογέννητα, δεν αναφέρει τίποτε για απογραφή, ενώ άλλος "θεόπνευστος", ο Λουκάς, που αναφέρει την απογραφή, δεν γνωρίζει τίποτε για την γενικευμένη σφαγή νηπίων! Επειδή όμως τελικά οι δύο αυτές αφηγήσεις ενώνονται σε μια ενιαία "θεόπνευστη" αφήγηση, την Καινή Διαθήκη, η συνολική της θεοπνευστία, θυμίζει έντονα... κακόγουστο ανατολίτικο παραμύθι!
Τι τους νοιάζει...
Σε ηλικία 23 ετών, η Αϊσέ, από το Πακιστάν βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, αναζητώντας μια πατρίδα και μια καλύτερη μοίρα. Ήταν ήδη παντρεμένη, μητέρα δύο παιδιών και έγκυος στο τρίτο. Στην απόγνωση της, ψάχνοντας για βοήθεια, χτύπησε την πόρτα του Ανοιχτού Πολυϊατρείου των "Γιατρών του Κόσμου", που βρίσκεται επί της οδού Ίωνος Δραγούμη 65, στο κέντρο της πόλης.
"Με σκυμμένο το κεφάλι και σχεδόν ψιθυριστή φωνή, ζήτησε να εμβολιαστούν τα παιδιά της. Η εμφάνισή της δεν έδειχνε την ηλικία της. Αντίθετα φαινόταν πολύ μεγαλύτερη. Αιτία ήταν η μπούργκα. Η τεράστια, φαρδιά, μπλε μπούργκα της", αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η Σοφία Γκαρανέ, υπεύθυνη Κοινωνικής Υπηρεσίας Πολυϊατρείου Θεσσαλονίκης.
Η Αϊσέ μεγάλωσε στο Πακιστάν με αυστηρές αρχές και φόβο προς τους άντρες και τον Θεό. Στην Ελλάδα, ο σύζυγος της άρχισε να ψάχνει για ένα μεροκάματο, ενώ εκείνη έμενε στο σπίτι για να φροντίσει τα παιδιά της. Άλλωστε, δεν μπορούσε η ίδια να εργαστεί λόγω της μπούργκας που φορούσε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ!!!
Αϊσέ, το όνομα Λερούνης σου λέει τίποτα;
Μεταβυζαντινογραικυλλιστάν
Ελληνική ιθαγένεια σε μετανάστες 2ης γενιάς!
...ο πρωθυπουργός, αφού ευχαρίστησε για την παρουσία του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου, σημείωσε πως χαίρεται για τη συμβολή της εκκλησίας στη στήριξη των αποκλεισμένων και των μεταναστών και υπογράμμισε πως «θα σταθούμε αρωγοί στο έργο της εκκλησίας».
Διαβάστε με ένα κλικ ολόκληρο το άρθρο από την πηγή...
22 Δεκεμβρίου 2009
Γαλοπούλες, κοτόπουλα, γουρουνάκια κρυφτείτε!
Σε λίγο αρχίζουν οι χριστιανικές αιματηρές θυσίες
Κύριο πιάτο την ήμερα των Χριστουγέννων είναι η γαλοπούλα.
Την Πρωτοχρονιά η
συνήθεια ήταν να φτιάχνουν κότα, ή "κούρκο"
(γαλοπούλα) γεμιστό με κάστανα, καρύδια, σταφίδες, κιμά, κρεμμύδι, πιπέρι και μαϊντανό, όλα καβουρδισμένα.
Το έθιμο της Γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ.
Ωστόσο, σε αρκετές περιοχές της χώρας μας διατηρείται το έθιμο της κοτόσουπας, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία και στην Κρήτη Παλαιότερα η κοτόσουπα αποτελούσε το κυρίως πιάτο που έτρωγαν οι Έλληνες όταν επέστρεφαν από την εκκλησία. Ένα άλλο συνηθισμένο πιάτο είναι το ψητό χοιρινό κρέας (το ψήσιμο γινόταν στη χόβολη του τζακιού). Υπήρχε όμως και η εποχή που τη μέρα αυτή έτρωγαν χοιρινό με πρασοσέλινο, ή όποιο άλλο κρέας με πιλάφι.
Από άρθρο της Βασιάννα Κιούση.
Το περίεργο είναι ότι στην αρχαία Ελλάδα κατά τα Κρόνια στο Κρόνιον Ιερό, στον Ιλισό, κοντά στο Ναό του Ολυμπίου Διός, τελούνταν οι ευχαριστήριες θυσίες για το τέλος της συγκομιδής. Σύμφωνα με τον Φιλόχορο ο βωμός αυτός είχε χτιστεί από τον Κέκροπα, ο οποίος και όρισε ότι κάθε νοικοκυριό θα έπρεπε να προσφέρει θυσία στον Κρόνο στο τέλος της συγκομιδής των δημητριακών και των καρπών των δέντρων. Όρισε δε ότι, αυτή την ημέρα, οι δούλοι θα έπρεπε να κάθονται στο ίδιο τραπέζι με το αφεντικό ως αποζημίωση για τον τόσο κόπο που έκαναν στην συγκομιδή της σοδειάς.
Η γιορτή δεν περιελάμβανε αιματηρές θυσίες, ούτε και την σφαγή ζώων. Γίνονταν όμως προσφορά άρτου και φρούτων. Είχε γενικά εξοχικό και αγροτικό χαρακτήρα.
Αναίμακτο.
Γιατί δεν υπήρξε το "Αστρο" της Βηθλεέμ
Στη τηλεοπτική εκπομπή της ΕΤ3, «Το Σύμπαν που Αγάπησα» Εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους το Άστρο της Βηθλεέμ δέν μπορει να είναι ενα Αστρικό Αντικείμενο, και αναιρείται αυτόματα τα όσα λέει το Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Η σειρά εξετάζει τη νέα ιστορική περίοδο που διανύουμε με τις γρήγορες και δραματικές αλλαγές τόσο στο επίπεδο των κοινωνικών δομών όσο και στο επίπεδο των όρων, μέσω των οποίων η επιστήμη αντιλαμβανόταν μέχρι σήμερα την έννοια του φυσικού κόσμου και σε επέκταση του συμπαντικού χώρου που μας περιβάλλει.
Η θεματογραφία της σειράς βασίζεται στα βιβλία «Το σύμπαν που αγάπησα» και «Κοσμολογία της Νόησης» των Μ. Δανέζη και Στ. Θεοδοσίου, καθηγητών Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εβραίοι παντού...
Ποιός θα αντικαταστήσει τον Χρήστο Λαμπράκη στο διοικητικό συμβούλιο του Μega, όχι φυσικά ως πρόεδρος, αλλά ως απλό μέλος; Το πιθανότερο είναι ο Βίκτωρ Ρέστης, ο οποίος κατέχει το 22% των μετοχών του ΔΟΛ. Αν συνυπολογίσουμε ότι διαθέτει και το 6% των μετοχών της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ, ιδιοκτήτριας εταιρίας του Μega, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι μάλλον ο δυναμικός εφοπλιστής θα πλαισιώσει τον Σταύρο Ψυχάρη στο ΔΣ του καναλιού. Και ποιός θα γίνει πρόεδρος; Μάλλον ένας εκ των Βαρδή Βαρδινογιάννη και Γιώργου Μπόμπολα. Η ώρα των υιών Γιώργου Βαρδινογιάννη και Φώτη Μπόμπολα -που είναι μέλη του ΔΣ της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ- δεν φαίνεται να έχει φτάσει ακόμη για την προεδρία.
Πηγή...
Δείτε...
Η Κοινότητα
Στο βιβλίο των Μακκαβαίων αναφέρεται για πρώτη φορά η εγκατάσταση των Εβραίων στην Ρόδο τον 2ο αιώνα π.Χ.
Η Ρόδος έχει διατηρήσει, από πολλούς αιώνες, αναλλοίωτα στοιχεία, , της εβραϊκής παρουσίας. Στα στενά, αψιδωτά, πλακόστρωτα μεσαιωνικά δρομάκια της συνοικίας “Τζουδερία” διατηρούνται ακόμη εβραϊκά σύμβολα. Τους Εβραίους της Ρόδου αναφέρει επίσης ο ιστορικός Ιώσηπος τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Μετέπειτα ιστορικά κείμενα επιβεβαιώνουν την παρουσία τους κατά τον 12ο μ.Χ. αιώνα, όταν ο Ραββίνος περιηγητής Βενιαμίν από την Τουδέλα της Ισπανίας, επισκέφθηκε το νησί το 1116 και αναφέρει στο “Οδοιπορικό του” ότι βρήκε εκεί 400 έως 500 Εβραίους. Ο αριθμός τους αυξήθηκε σημαντικά όταν το 1280 εγκαταστάθηκαν και άλλοι Εβραίοι από την Αραγωνία. Ένας Ιταλός Ραββίνος περιηγητής, ο οποίος επισκέφθηκε τη Ρόδο το 1467, έγραψε σε γράμμα του, που διασώζεται στη Φλωρεντία: “Ποτέ δεν ξαναείδα μία εβραϊκή Κοινότητα όπου όλοι, από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο, είναι τόσο έξυπνοι… έχουν μακριά μαλλιά και μοιάζουν με πρίγκιπες. Οι ηγέτες των Ιπποτών της Ρόδου επισκέπτονται τακτικά τα εβραϊκά σπίτια για να θαυμάσουν τις χειροτεχνίες των υπέροχων κεντημάτων”.
Οι Εβραίοι της Ρόδου επίσης καταγράφονται ως ένθερμοι υπερασπιστές της πόλης εναντίον των Τούρκων, το 1480. Μετά την επίθεση των Τούρκων στο νησί έμειναν μόνο 22 εβραϊκές οικογένειες, οι οποίες παρά τον φόβο των αρχικών επιθέσεων από τους Τούρκους ξαναβρήκαν τη δύναμη να συνεχίσουν τη ζωή τους. Τον 16ο αιώνα μ.Χ. πολλοί Εβραίοι εκδιώχθηκαν από τη Ρόδο με απόφαση του Συμβουλίου των Ιπποτών. Η έλευση νέων οικογενειών ομοθρήσκων από τη Θεσσαλονίκη, λίγο αργότερα, είχε ως αποτέλεσμα η Ρόδος να γίνει ένα σημαντικό Σεφαραδικό κέντρο.
Κατά την διάρκεια των επόμενων τεσσάρων αιώνων, ιδρύθηκαν πολλές Συναγωγές και Ραββινικές Σχολές, που παράλληλα με την άνθηση του εμπορίου έδωσαν στην Ισραηλιτική Κοινότητα εξέχουσα θέση. Πλούσιοι έμποροι υφασμάτων και μεταξιού συνυπήρχαν με οπλουργούς, τεχνίτες, βιβλιοδέτες και υφαντές. Όλοι αυτοί ζούσαν στην Ρόδο, που ήταν κέντρο διεθνούς εμπορίου, στο οποίο ενεπλέκοντο η διακίνηση χρήματος, το δουλεμπόριο και η πειρατεία.
Από το 1888 ξεκίνησε η λειτουργία του εκπαιδευτικού προγράμματος της Σχολής Alliance Israelite Universelle με δωρεές του Εδμόνδου Ρότσιλντ. Το 1901 λειτούργησε η Σχολή για τα αγόρια και το 1902 για τα κορίτσια. Το σχολικό κτίριο καταστράφηκε από βομβαρδισμούς το 1943.
Οι Εβραίοι της Ρόδου ζούσαν σε δύο συνοικίες, διατηρούσαν δύο Συναγωγές και οι περιηγητές που την επισκέπτονταν αναφέρονταν στην ευσέβειά τους και την ενασχόλησή τους με θεολογικά θέματα.
Το 1941 ζούσαν στη Ρόδο 2.000 Εβραίοι και διατηρούσαν τέσσερις Συναγωγές. Η Συναγωγή “Σαλώμ”, στη διασταύρωση των οδών Δοσιάδου και Σιμίου επέζησε του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και το αρχαίο εβραϊκό Νεκροταφείο. Η Συναγωγή αυτή, κτίστηκε αρχικά τον 12ο αιώνα, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Τούρκων και Ιπποτών του Ναού και ξαναχτίστηκε τον 15ο αιώνα.
Το 1944 συνελήφθησαν από τους Ναζί οι Εβραίοι της Ρόδου και της Κω και στάλθηκαν στον Πειραιά και από εκεί στο Αουσβιτς. Κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος χάθηκαν σχεδόν όλοι οι Εβραίοι της Ρόδου, μόνο 151 άτομα επέζησαν. Σήμερα, η Κοινότητα απαρτίζεται από περίπου 40 άτομα.
Τον Ιούνιο του 2002 ανεγέρθηκε στην Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων, στην παλιά πόλη της Ρόδου, Μνημείο αφιερωμένο στη μνήμη των Εβραίων του νησιού που εξοντώθηκαν κατά το Ολοκαύτωμα.
Διοίκηση
Πρόεδρος - Κα Μπέλα Ρέστη
Αντιπρόεδρος - Κος Βενιαμίν Αλμπάλας
Γεν. Γραμματέας - Κος Ανδρέας Μορδώχ
Διεύθυνση γραφείου - Κα Κάρμεν Κοέν
Αυτά...
Happy Saturnalia- Ευτυχισμένα Σατουρνάλια
Ως ανάμνηση της Χρυσής Εποχής της ανθρωπότητας, μιας μυθικής εποχής που άρχοντας ήταν ο Κρόνος, οι Ρωμαίοι δανειζόμενοι στοιχεία από την ελληνική μυθολογία και θυμούμενοι την ελληνική καταγωγή τους