Ο κόσμος κυβερνάται από τελείως διαφορετικά άτομα από αυτά που κάποιοι νομίζουν, από αυτούς που δεν βρίσκονται πίσω από τα παρασκήνια – Benjamin Disraeli: Coningsby, 1844.
Ο Benjamin Disraeli (ή Earl of Beaconsfield, 1804-1881) υπήρξε
-ο λόρδος Βύρων (1788 – 1824)ήταν σχεδόν σύγχρονος του-
κεντρική μορφή της πολιτικής σκηνής της Αγγλίας. Διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός, συνολικά για 6 χρόνια (1868 και 1874-1880).
Benjamin Disraeli : Ναι, είμαι Εβραίος. Και όταν οι πρόγονοι του αξιότιμου αντιπάλου μου ήταν αγριάνθρωποι σ’ ένα άγνωστο νησί, οι δικοί μου ήταν ιερείς στο Ναό του Σολομώντα.
…Το
Λονδίνο δεν είναι μια πόλη. Είναι ένα έθνος.
Σημείωση:Ο δύο φορές Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπέντζαμιν Ντιζραέλι (Benjamin Disraeli)* αναφέρει (για τους εβραίους) στο έργο του Tancred or The New Crusade, μεταξύ άλλων, ότι ο Ιησούς Χριστός «προσευχήθηκε στον Ιεχωβά για να τους συγχωρήσει λόγω της άγνοιάς τους».
Η αναφορά είναι από τη Βικιπαίδεια.*Η οικογένεια του διέμενε στην Ιταλία και ήταν ιουδαϊκής καταγωγής και ανήκε στους Σεφαρδίτες..jpg)
Το άγαλμα στη φωτογραφία είναι ευρύτερα γνωστό ως «Άγαλμα του Βύρωνα» και βρίσκεται στον Κήπο του Ζαππείου, στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας, κάτω σχεδόν από την Ακρόπολη.
Ο ξακουστός γλύπτης Φιλιππότης με δηλώσεις του στις εφημερίδες τόνιζε χαρακτηριστικά:
«ντρέπομαι που είμαι έλληνας, γιατί το έργο δεν έχει ούτε σύμβολον, ούτε εθνικότητα. Την δε Ελλάδα, παρέστησεν ο ξένος γλύπτης ως κοινήν γυναίκα με κρεμασμένους τους μαστούς».
Διαβάστε για το τοπίο της ντροπής εδώ
Ο Λόρδος Βύρων δεν ήταν πολεμιστής, δεν έχυσε ούτε μια σταγόνα αίμα στον απελευθερωτικό Αγώνα, ήταν απλά ποιητής (τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα μας τα είπαν και άλλοι), διαχειριστής δανειακής σύμβασης και συνέβαλε στη οικονομική καταστροφή της Ελλάδος, στην εξάρτηση της χώρας από την Αγγλία, τον πρόδρομο των σημερινών δεινών...
Στις 12 Απριλίου 1823 η έκθεση της δωδεκαμελούς επιτροπής, που είχε ορίσει η Β' Εθνοσυνέλευση για να συντάξει ένα πρόχειρο προϋπολογισμό του επαναστατημένου Έθνους δεν άφηνε κανένα περιθώριο για την κρισιμότητα της κατάστασης: Τα έξοδα του πρώτου εξαμήνου του 1823 θα ανέρχονταν σε 38 εκατομμύρια γρόσια και τα έσοδα σε μόλις 12 εκατομμύρια γρόσια. Η φορολογία, οι τελωνειακοί δασμοί, οι λείες, τα λάφυρα, τα λύτρα, ο εσωτερικός δανεισμός, οι εισφορές ντόπιων και φιλελλήνων, δεν ήταν ικανές να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό. Η έκθεση της Επιτροπής κατέληγε με την προτροπή να γίνεται καλύτερη διαχείριση του δημόσιου χρήματος από τους τοπικούς άρχοντες και την ανάγκη να αναζητηθούν νέοι πόροι. Η ανάγκη εξωτερικού δανεισμού ήταν πλέον μονόδρομος.
Στις 2 Ιουνίου 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων. Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει, λόγω έλλειψης χρημάτων για τα έξοδα του ταξιδιού, τα οποία κάλυψε με δάνειο ο Λόρδος Βύρων (όχι μόνο για προσωπικό του συμφέρον, αλλά για να πετύχει την εξάρτηση της χώρας μας από την Αγγλία, διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε, και γράφτε μας εάν εσείς βλέπετε κάτι άλλο...).
.jpg)
