Όντως, «τα Γραφεία Κηδειών μπορούν να αποτελέσουν... μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας μας». Είναι και τούτο ένα σενάριο εξαναγκασμού της οικονομίας, με βάσι τουλάχιστον την ατράνταχτη επιχειρηματολογία στο λογύδριο με τίτλο: «Υπέρ Σαμαρά και τρικέφαλης κυβέρνησης» [1].
Πρέπει όμως να το δούμε το λογύδριο τούτο ως ένα προϊόν της κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικής καταστάσεως που όλες και όλοι μας βιώνουμε στην μεταμοντέρνα μας προσωρινότητα, στην Ελλάδα, στην Κύπρο, αλλά και σε όλον τον συνέκδημο ελληνικό μας κόσμο, επάνω σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη Γη. Γιατί, μήπως δεν είναι και τούτο ένα προϊόν της κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικής καταστάσεως που ονομάζουμε ελληνικό πολιτισμό;